Gazeta Sot, E Merkurre, 6-3-2008
Donkishotëritë e së majtës, një shkallë me lart sa Sançopançizmi mbi gomar, i krahut të djathtë!!?
Nga Besi Bekteshi
Në këtë kohë ajo që dallohet shumë lehtësisht në fytyrat e një pjese të mirë të kryetarëve të partive të vogla është “serioziteti” i plotë dhe një farë shikimi i qartë se tashmë janë në një barrikadë.Në anën tjetër liderët kryesorë të dy forcave të mëdha politike merren njëri me qeverisjen në drejtim të NATO-s dhe tjetri me bisedat me popullin socialist në çdo kënd të Shqipërisë.
Tashmë politikisht në Shqipëri kemi PS-në dhe PD-në në një anë dhe të gjithë siglat e tjera parlamentare dhe jo, në anën tjetër. Ligji i ri zgjedhor i paralajmëruar ka zbuluar më në fund se çfarë është në të vërtetë edhe politika aktuale shqiptare në numrat e saj parlamentar.
Mirëpo kjo ditë kaq e çuditshme në “shahun” politik shqiptar ka ardhur si pasojë e “Donkishotërive të së majtës shqiptare ndoshta një shkallë më lart se Sançopançizmi mbi gomar i të djathtës”. Natyrisht që kjo shprehje vlen edhe për individë tepër të zgjuar që kanë kuptuar se në çfarë afërsie pranë romanit “picaresco” të Servantesit është politika shqiptare, por që pikërisht prej kësaj kanë leverdinë maksimale për të sunduar dhe prosperuar vazhdimisht. Ka vite që një pjesë te majta në fakt sillet si personazhi legjendë i Servantesit.
Dikush i ka konsideruar në përgjithësi socialistët si më të zgjuar dhe me “të tundur” se krahu tjetër. Por po të shohësh transformimin e tyre dhe veprimet që kanë bërë këto vite të gjata dhe “shijon” produktin nën fokusin e ligjit të ri, kupton se “Kalorës të Arratisur” ka edhe sot e kësaj dite. Sot një pjesë e së majtës së çoroditur shqiptare ka veshur rrobat e kalorësisë dhe të hipur mbi kalin e famshëm Ronsinantt kërkojnë të bëjnë xhiron e botës për të larguar padrejtësitë. Tani një pjesë e saj dhe pse jo në të majtën shqiptare në përgjithësi, po kujtohen se ka padrejtësi. Për këtë çfarë bëjnë? Pikërisht si në librin e Servantesit kthejnë një fshatare në një zonjë oborri për të cilën ja vlen të “robërohesh” dhe luftosh për ta mbrojtur.
Sot në vitin 2008-të pjesa e së majtës që ka mbijetuar padrejtësisht mbi mos votën e lirë, kërkon të mbrojë votën e lirë. Imagjinoni fantazinë e një të majte të tillë që votën aspak të lirë që kanë konceptuar dhe pranuar, por edhe përdorur deri më tani, e vendosin në pozicionin e zonjës së madhe dhe të rëndë që është “Vota e lirë”. Më “donkishotizëm” se ky zor se mund të ketë. Por as që bëhet fjalë se ne dekorin e përgjithshëm do të dilnin edhe “mullinjtë me erë” që personazhit i shëmbëllenin për “gjigandë”. Në të vërtetë në roman kanë qënë tridhjetë, por në donkishotërinë e majtë tonën janë tre, dhe përkatësisht PS-ja, PD-ja dhe OSBE-ja. Gjithmonë kjo treshe ka vite që punën e rrotullimit mbas erës bën dhe kjo është jo vetëm e kuptueshme, por edhe e pranueshme, sepse nuk ka si të ndodhë ndryshe edhe pse ndonjëherë era ju bie, apo fryn më fort.
Por tani të majtës në problem të kalimit të pragut këto tre mullinj ju duken gjigandë dhe jo mullinj. I bëjnë objekt dhe qëllim fantazmagorik të luftës së tyre, duke ditur që nuk janë gjigandë, por vetëm mullinj me erë që rrotullohen kur ajo fryn dhe qëndrojnë në vend, kur era nuk ekziston. Më e bukura është se “hani ju duket kështjellë” dhe sot e majta donkishotiane vendin e tyre që edhe me kontributin e pikërisht të voglave të majta, të gjithë e dinë se më shumë i ngjan një hani e bëjnë si beteje të tyre, për një kështjellë të vërtetë. Gati gati, si dikur që e konsideronin kështjellë, vendin më të dobët të botës si politikisht, ekonomikisht dhe ushtarakisht.
Janë kujtuar vonë për të mbrojtur “kështjellën” sepse me veprimtarinë e tyre edhe pse të vogla kanë krijuar “hanin” që do shumë kohë të kthehet në kështjellë dhe për të qenë në radhën e vendeve të qytetëruara të Europës. Pra nuk ka si të jetë ndryshe, kur tani në momentet që po merren armët e donkishotizmit, të harrohen veprimtaritë aspak normale dhe pjesëmarrëse në degradimin e të gjithë sistemit zgjedhur të dikurshëm dhe devijimit apo aq më keq, të vjedhjes së votës së shqiptarëve dhe kjo është padyshim fantazia tjetër e kësaj të majte që “buratinët” i merr për demonë. Po arrijnë të besojnë se “kukullat që lëvizen me tela nga lart, janë demonët dhe këtu donkishotizmi arrin kulmin se krijon luftë me principe ekzistence politike kryesisht në parlament, që populli duhet ti kuptojë si qëllime lufte në jetë a vdekje, për demokracinë”. Nejse majtas kështu duken punët.
Por nga krahu tjetër në fakt problemin e kemi te sançopançizmi që për komoditet kanë gomarin që vërtetë mban, por nuk ecën. Vegjëlia e së djathtës është tipike e fryrë krejtësisht kot, sepse bëjnë a s’bëjnë të gjitha bashkë sa një zonë elektorale maxhoritare e PD-së. Kjo gjë, po të bëhen një herë të vetme zgjedhje të lira dhe të ndershme që asnjëherë nuk janë bërë realisht dhe me siguri.
Dallimet në të majtën donkishotiane sëpaku janë në mesin e tyre, por në sançopançizmin e djathtë, shikon vetëm fryrje kot dhe të pa drejtë në raport me elektoratin dhe në një moment që të përdorësh rregullisht proporcional edhe të pastër pa ndihmën e PD-së që tani po kritikojnë, rrezikojnë të gjithë klasifikimin parlamentar. Të kapardisur në gomarin e tyre, një e djathtë e tillë rrezikon praktikisht çdo gjë dhe vetëm alkimitë personale të lidershipëve dhe të Berishës, mund të shpëtojnë ndonjë prej tyre. Kështu që patjetër duhet thënë në dyshim se “Donkishotëritë e së majtës janë një shkallë më lart sa sançopançizmi mbi gomar i së djathtës shqiptare”. Pasojë e të gjithë kësaj “picaresco-je” do të jetë një arratisje e mëtejshme e kalorësve sëbashku me mbajtësit e armëve mbi gomar në një anë, dhe një fitore e partitokracisë socialisto-demokrate në Shqipëri në anën tjetër.
Patjetër që kjo me sa duket ju pëlqen edhe ndërkombëtarëve dhe ndoshta do të na pëlqejë edhe ne, që në fund të fundit kemi pasur shumë parti të cilat “pluralizuan” vetëm kthinat në portofolat e tyre për kartat e kreditit, dhe nuk bënë asgjë tjetër. Por kushedi edhe përkujdesja e Presidentit të vendit që kujton frymën përjashtuese mund të ketë si përfundim uljet në tavolina të përbashkëta, por që kur vjen fundi kanë si produkt një diçka që votohet nga shumica në parlament.
Krijoni Kontakt