Frika e vërtetë e Greqisë për emrin e Maqedonisë, dhe si duhet ta shfrytëzojnë atë SH

[Xhuxhumaku]

ja dhe mendimi i kastriotit,


Veto greke ndaj Maqedonisë, si «Oqi day» e re në Luftën Greko-Amerikane, dhe Gërdeci si Pearl Harbor

Grada e perdoruesve-ve: / 7
I varferI mire
Saturday, 05 April 2008
Nga Kastriot Myftaraj - Në Greqi të gjithë, që nga kryeministri Karamanlis që ishte kryetar i delegacionit në takimin e NATO, dhe deri tek greku më i fundit, veton që vuri Greqia kundër ftesës së Maqedonisë në NATO, e perceptuan me një ekzaltim të tillë, që nuk mund të besohet se u shkaktua ngase Greqia e pengoi fqinjin e vogël ballkanik t’i bashkohet NATO.Ekzaltimi në Greqi ishte i tillë sikur, Greqia kishte fituar një betejë të madhe. Kjo ndodhi për shkak se grekët e perceptuan të gjithë këtë çështje si një triumf ndaj SHBA, të cilat ishin sponsori kryesor i Maqedonisë për të marrë ftesën për në NATO. Tashmë 3 prilli 2008 është mitologjizuar për grekët si «Dita Oqi» e re, si një deja vu e 28 tetorit 1940, kur lideri grek Metaxa i tha «Oqi» (Jo) ultimatumit të Italisë fashiste. Në Greqi tashmë Karamanlisi është mbuluar me lavdinë e Metaxait. Duke krijuar «Oqi day» të re grekët poshtëruan SHBA, ashtu si me mënyrën si e festojnë «Oqi day» të vitit 1940, poshtërojnë superfuqinë e kohës aleate të tyre, Perandorinë Britanike. Grekët ia atribuojnë vetes fitoren në Luftën Italo-Greke dhe nuk e thonë se pa ndihmën e drejtpërdrejtë ushtarake të Britanisë së Madhe ata nuk do ta kishin fituar këtë luftë. Aviacioni britanik u dha grekëve ndihmë shumë të madhe në luftë, duke bombarduar prapavijat italiane në Shqipëri, posaçërisht portet nga vinin furnizimet për ushtrinë italiane në front. Gjithashtu në luftë u angazhua fuqimisht edhe flota detare ushtarake britanike. Britania e Madhe çoi 74 mijë ushtarë në Greqi në vitet 1940-1941, nga të cilët 26 mijë humbën jetën. Lufta Italo-Greke ishte në fakt një luftë ku përballë Italisë ishin Greqia dhe Britania e Madhe. Kur Metaxa tha «Oqi» të famshme, ai nuk u mendua dy herë se e dinte që pas vetes kishte Perandorinë Britanike me flotën, aviacionin dhe forcat tokësore të saj. Grekët kanë si veti mosmirënjohjen ndaj aleatëve të mëdhenj që janë të ndryshëm nga ata në fe dhe në kulturë, me të cilët grekët armiqësohen kur nuk iu kënaqin qoftë edhe një dëshirë të tyre. Prandaj grekët kërkojnë konfliktin me ta edhe për të kënaqur delirin e tyre të madhështisë. Grekët u detyrohen shumë SHBA, për faktin që u hapi portat për miliona emigrantë të varfër dhe i pasuroi, për faktin se i shpëtuan nga komunizmi pas Luftës së Dytë Botërore, për faktin se i ndihmuan ekonomikisht, ushtarakisht dhe me çdo mënyrë etj. Por, grekët tashmë i urrejnë SHBA, se në delirin e tyre ato duhet t’ i kishin ndihmuar grekët të kontrollonin Qipron, duke e ndaluar Turqinë të çonte ushtrinë atje. Prandaj grekët e kanë kërkuar betejën me SHBA për Maqedoninë në NATO. Grekët kishin dy mundësi që ta bllokonin Maqedoninë në proceset integruese evropiane, duke e detyruar që të ndryshonte emrin: në linjën e integrimit në Bashkimin Evropian dhe në linjën e integrimit atlantik. Grekët nuk zgjodhën që ta bllokojnë Maqedoninë në linjën e integrimit evropian ku nuk kishte përplasje amerikano-greke. Greqia e ka ratifikuar marrëveshjen e stabilizim-asocimit me Maqedoninë, duke i hapur rrugë Maqedonisë që të arrijë statusin e vendit-kandidat në Bashkimin Evropian. Greqia zgjodhi që ta bllokonte Maqedoninë në linjën e integrimit atlantik (NATO) ku Greqia do të ballafaqohej me SHBA. Faktin që Greqia u kënaq me emrin FYROM, kur ishte fjala për ecjen e procesit të integrimit të Maqedonisë në Bashkimin Evropian, dhe nuk u kënaq me këtë emër kur ishte fjala për integrimin e Maqedonisë në NATO, nuk ka kuptim tjetër veç atij që Greqia në fakt nuk po kërkonte të zgjidhte çështjen e emrit, por po kërkonte një fushëbetejë me SHBA, ku e kishte fitoren të sigurt. Në Washington nuk mund të mos e kenë të qartë këtë gjë, deri edhe ata që janë nën influencën e lobit greko-amerikan. Tashmë në SHBA duhet ta kenë të qartë se Greqia nuk është më, në asnjë sens, aleat i SHBA. Argumenti që përdorin diplomatët grekë në biseda konfidenciale me diplomatët amerikanë, se Athina është e detyruar që të veprojë ashtu siç veproi për shkak të presionit të opinionit publik grek, shndërrohet në fakt në një alibi për çfarëdo veprimi antiamerikan të Greqisë në të ardhmen. Në rast se në Athinë nuk do të ishin rrëmbyer deri në humbjen e mendjes nga deliri i madhështisë për sfidën, që po bënin ndaj SHBA me veton, do ta kishin kuptuar se SHBA në fakt e mirëprisnin veton greke, duke qenë se ajo u konvenonte, siç i thonë fjalës që «Me një gur të vrasin dy zogj». Tashmë në Ballkan, veç Serbisë, mbeten pesë shtete që nuk kanë marrë ftesën për të hyrë në NATO: Maqedonia, Bosnjë-Herzegovina, Kosova, Moldova dhe Mali i Zi. Nuk është e vështirë që të konstatohet se përveç Serbisë, këto katër shtete janë shtete artificiale, me probleme të brendshme etnike, që nuk mund të mbijetojnë, pra shtete që do të ndahen mes shteteve fqinje- «Piedmont» të tyre. Duke vënë veton ndaj Maqedonisë, Greqia i bëri pa dashje një dhuratë strategjisë së SHBA në Ballkan. Në anën tjetër, Greqia i dha dhe një alibi SHBA për të ndërmarrë veprime kundër interesave greke, edhe si ndëshkim për poshtërimin që Greqia i bëri superfuqisë së vetme të botës. Ajo, që në Greqi perceptohet si triumf ndaj SHBA, është në realitet një gjë krejt tjetër. Mungesa e çdo fleksibiliteti në politikën e jashtme greke prodhoi një ekspedient strategjik për SHBA. Pas ekzaltimit delirant antiamerikan me të cilin u prit në Greqi vetoja ndaj Maqedonisë, SHBA nuk kanë më asnjë detyrim ndaj Greqisë për t’iu përgjigjur thirrjeve të saj për ndihmë kur të mbytet në dallgët e marrëzisë së vet, që ka ngritur. Vetoja greke ndaj Maqedonisë, si episod i «Luftës Greko-Amerikane», mund të konsiderohet beteja e dytë e kësaj lufte, se «Pearl Harbour» i kësaj lufte është ngjarja e Gërdecit. Greqia sigurisht që do të donte që t’i sfidonte SHBA edhe në rastin e Shqipërisë, duke vënë veton kundër ftesës për Shqipërinë nga ana e NATO. Por, Athina e dinte mirë se në rast se vepronte kështu, atëherë do të dukej përfundimisht si faktor destabiliteti në Ballkan. Greqia qartësisht u mundua që ta pengojë futjen e Shqipërisë në NATO me anë të atentatit terrorist të Gërdecit, që duket se është vepër e shërbimeve sekrete greke, por edhe serbe, e favorizuar nga situata e krijuar nga papërgjegjshmëria korruptive e qeveritarëve shqiptarë. Ngjarja e Gërdecit ishte, tekefundit, zgjerimi në Shqipëri i Luftës Greko-Amerikane që u zhvillua në tryezat diplomatike në Bukuresht, ishte praktikisht «Pearl Harbour» grek në Shqipëri, një diversion i dhunshëm ndaj interesave amerikane në Ballkan, në këtë rast në Shqipëri. Kur SHBA e bënë të qartë se me gjithë atë çka ndodhi në Gërdec do ta mbështesnin hyrjen e Shqipërisë në NATO, atëherë grekët vunë në veprim atë që mund të quhet Plani B grek, për të penguar futjen e Shqipërisë në NATO. Ky plan konsiston në atë që Greqia të mos miratojë në nivel të institucioneve të saj ftesën që iu bë Shqipërisë për të hyrë në NATO, ose të mos ratifikojë zgjerimin e Traktatit (NATO është një organizatë me bazë një traktat) me Shqipërinë si vend të ri anëtar. Kjo nuk është asfare një gjë e çuditshme, derisa Greqia nuk ka ratifikuar ende Marrëveshjen e Stabilizim-Asocimit mes Bashkimit Evropian dhe Shqipërinë dhe nuk ka njohur as pavarësinë e Kosovës. Ajo që ndodhi në Gërdec duhet të na shërbejë për të kuptuar se në të ardhmen do të kemi dhe ngjarje të tjera të tilla, që do të koincidojnë, p.sh. me kohën e miratimit në nivel të institucioneve grek, të hyrjes së Shqipërisë në NATO. Në këto ngjarje mund të cënohen, ose të pretendohet se janë cënuar ato, që Greqia i konsideron si interesat greke në Shqipëri, në mënyrë që Greqia të gjejë një alibi për të bllokuar hyrjen e Shqipërisë në NATO. Lufta Greko-Amerikane që filloi praktikisht në Gërdec dhe që pati një betejë spektakolare në Bukuresht është në realitet pjesë e ballafaqimit mes SHBA dhe Rusisë, ku Greqia është në anën e Rusisë. Në Shqipëri dhe në Ballkan kjo luftë duhet të çojë, në një fazë të saj, ose dëbimin e SHBA nga Shqipëria dhe në përgjithësi Ballkani, ose në dëbimin e Greqisë nga Shqipëria, që mund të vijë vetëm në rast se kemi ndryshim të kufijve në Ballkan dhe krijimin e shtetit të bashkuar shqiptar, gjë që u favorizua dhe nga veto greke ndaj Maqedonisë. Por, Lufta Greko-Amerikane, që ka filluar Greqia mund t’i kostojë shtrenjtë Greqisë të rrethuar nga fqinjë të fuqishëm, që kanë llogari të vjetra historike me të, si Turqia por edhe Bullgaria, të cilat rivendikojnë territore prej saj. Tashmë Greqia nuk u ka lënë SHBA asnjë arsye për të cilën të ndërhyjnë në krizat e Greqisë me fqinjët e saj, të cilat jo një herë kanë shkuar deri në prag të luftës. Përsëritja e situatave të tilla në të ardhmen do të ketë pasoja fatale për Greqinë, nëse SHBA nuk angazhohen për paqësim, gjë për të cilën Greqia po u heq çdo lloj arsyeje.

sot.

[Nick_]

ja dhe mendimi i kastriotit,


Veto greke ndaj Maqedonisë, si «Oqi day» e re në Luftën Greko-Amerikane, dhe Gërdeci si Pearl Harbor

Grada e perdoruesve-ve: / 7
I varferI mire
Saturday, 05 April 2008
Nga Kastriot Myftaraj - Në Greqi të gjithë, që nga kryeministri Karamanlis që ishte kryetar i delegacionit në takimin e NATO, dhe deri tek greku më i fundit, veton që vuri Greqia kundër ftesës së Maqedonisë në NATO, e perceptuan me një ekzaltim të tillë, që nuk mund të besohet se u shkaktua ngase Greqia e pengoi fqinjin e vogël ballkanik t’i bashkohet NATO.Ekzaltimi në Greqi ishte i tillë sikur, Greqia kishte fituar një betejë të madhe. Kjo ndodhi për shkak se grekët e perceptuan të gjithë këtë çështje si një triumf ndaj SHBA, të cilat ishin sponsori kryesor i Maqedonisë për të marrë ftesën për në NATO. Tashmë 3 prilli 2008 është mitologjizuar për grekët si «Dita Oqi» e re, si një deja vu e 28 tetorit 1940, kur lideri grek Metaxa i tha «Oqi» (Jo) ultimatumit të Italisë fashiste. Në Greqi tashmë Karamanlisi është mbuluar me lavdinë e Metaxait. Duke krijuar «Oqi day» të re grekët poshtëruan SHBA, ashtu si me mënyrën si e festojnë «Oqi day» të vitit 1940, poshtërojnë superfuqinë e kohës aleate të tyre, Perandorinë Britanike. Grekët ia atribuojnë vetes fitoren në Luftën Italo-Greke dhe nuk e thonë se pa ndihmën e drejtpërdrejtë ushtarake të Britanisë së Madhe ata nuk do ta kishin fituar këtë luftë. Aviacioni britanik u dha grekëve ndihmë shumë të madhe në luftë, duke bombarduar prapavijat italiane në Shqipëri, posaçërisht portet nga vinin furnizimet për ushtrinë italiane në front. Gjithashtu në luftë u angazhua fuqimisht edhe flota detare ushtarake britanike. Britania e Madhe çoi 74 mijë ushtarë në Greqi në vitet 1940-1941, nga të cilët 26 mijë humbën jetën. Lufta Italo-Greke ishte në fakt një luftë ku përballë Italisë ishin Greqia dhe Britania e Madhe. Kur Metaxa tha «Oqi» të famshme, ai nuk u mendua dy herë se e dinte që pas vetes kishte Perandorinë Britanike me flotën, aviacionin dhe forcat tokësore të saj. Grekët kanë si veti mosmirënjohjen ndaj aleatëve të mëdhenj që janë të ndryshëm nga ata në fe dhe në kulturë, me të cilët grekët armiqësohen kur nuk iu kënaqin qoftë edhe një dëshirë të tyre. Prandaj grekët kërkojnë konfliktin me ta edhe për të kënaqur delirin e tyre të madhështisë. Grekët u detyrohen shumë SHBA, për faktin që u hapi portat për miliona emigrantë të varfër dhe i pasuroi, për faktin se i shpëtuan nga komunizmi pas Luftës së Dytë Botërore, për faktin se i ndihmuan ekonomikisht, ushtarakisht dhe me çdo mënyrë etj. Por, grekët tashmë i urrejnë SHBA, se në delirin e tyre ato duhet t’ i kishin ndihmuar grekët të kontrollonin Qipron, duke e ndaluar Turqinë të çonte ushtrinë atje. Prandaj grekët e kanë kërkuar betejën me SHBA për Maqedoninë në NATO. Grekët kishin dy mundësi që ta bllokonin Maqedoninë në proceset integruese evropiane, duke e detyruar që të ndryshonte emrin: në linjën e integrimit në Bashkimin Evropian dhe në linjën e integrimit atlantik. Grekët nuk zgjodhën që ta bllokojnë Maqedoninë në linjën e integrimit evropian ku nuk kishte përplasje amerikano-greke. Greqia e ka ratifikuar marrëveshjen e stabilizim-asocimit me Maqedoninë, duke i hapur rrugë Maqedonisë që të arrijë statusin e vendit-kandidat në Bashkimin Evropian. Greqia zgjodhi që ta bllokonte Maqedoninë në linjën e integrimit atlantik (NATO) ku Greqia do të ballafaqohej me SHBA. Faktin që Greqia u kënaq me emrin FYROM, kur ishte fjala për ecjen e procesit të integrimit të Maqedonisë në Bashkimin Evropian, dhe nuk u kënaq me këtë emër kur ishte fjala për integrimin e Maqedonisë në NATO, nuk ka kuptim tjetër veç atij që Greqia në fakt nuk po kërkonte të zgjidhte çështjen e emrit, por po kërkonte një fushëbetejë me SHBA, ku e kishte fitoren të sigurt. Në Washington nuk mund të mos e kenë të qartë këtë gjë, deri edhe ata që janë nën influencën e lobit greko-amerikan. Tashmë në SHBA duhet ta kenë të qartë se Greqia nuk është më, në asnjë sens, aleat i SHBA. Argumenti që përdorin diplomatët grekë në biseda konfidenciale me diplomatët amerikanë, se Athina është e detyruar që të veprojë ashtu siç veproi për shkak të presionit të opinionit publik grek, shndërrohet në fakt në një alibi për çfarëdo veprimi antiamerikan të Greqisë në të ardhmen. Në rast se në Athinë nuk do të ishin rrëmbyer deri në humbjen e mendjes nga deliri i madhështisë për sfidën, që po bënin ndaj SHBA me veton, do ta kishin kuptuar se SHBA në fakt e mirëprisnin veton greke, duke qenë se ajo u konvenonte, siç i thonë fjalës që «Me një gur të vrasin dy zogj». Tashmë në Ballkan, veç Serbisë, mbeten pesë shtete që nuk kanë marrë ftesën për të hyrë në NATO: Maqedonia, Bosnjë-Herzegovina, Kosova, Moldova dhe Mali i Zi. Nuk është e vështirë që të konstatohet se përveç Serbisë, këto katër shtete janë shtete artificiale, me probleme të brendshme etnike, që nuk mund të mbijetojnë, pra shtete që do të ndahen mes shteteve fqinje- «Piedmont» të tyre. Duke vënë veton ndaj Maqedonisë, Greqia i bëri pa dashje një dhuratë strategjisë së SHBA në Ballkan. Në anën tjetër, Greqia i dha dhe një alibi SHBA për të ndërmarrë veprime kundër interesave greke, edhe si ndëshkim për poshtërimin që Greqia i bëri superfuqisë së vetme të botës. Ajo, që në Greqi perceptohet si triumf ndaj SHBA, është në realitet një gjë krejt tjetër. Mungesa e çdo fleksibiliteti në politikën e jashtme greke prodhoi një ekspedient strategjik për SHBA. Pas ekzaltimit delirant antiamerikan me të cilin u prit në Greqi vetoja ndaj Maqedonisë, SHBA nuk kanë më asnjë detyrim ndaj Greqisë për t’iu përgjigjur thirrjeve të saj për ndihmë kur të mbytet në dallgët e marrëzisë së vet, që ka ngritur. Vetoja greke ndaj Maqedonisë, si episod i «Luftës Greko-Amerikane», mund të konsiderohet beteja e dytë e kësaj lufte, se «Pearl Harbour» i kësaj lufte është ngjarja e Gërdecit. Greqia sigurisht që do të donte që t’i sfidonte SHBA edhe në rastin e Shqipërisë, duke vënë veton kundër ftesës për Shqipërinë nga ana e NATO. Por, Athina e dinte mirë se në rast se vepronte kështu, atëherë do të dukej përfundimisht si faktor destabiliteti në Ballkan. Greqia qartësisht u mundua që ta pengojë futjen e Shqipërisë në NATO me anë të atentatit terrorist të Gërdecit, që duket se është vepër e shërbimeve sekrete greke, por edhe serbe, e favorizuar nga situata e krijuar nga papërgjegjshmëria korruptive e qeveritarëve shqiptarë. Ngjarja e Gërdecit ishte, tekefundit, zgjerimi në Shqipëri i Luftës Greko-Amerikane që u zhvillua në tryezat diplomatike në Bukuresht, ishte praktikisht «Pearl Harbour» grek në Shqipëri, një diversion i dhunshëm ndaj interesave amerikane në Ballkan, në këtë rast në Shqipëri. Kur SHBA e bënë të qartë se me gjithë atë çka ndodhi në Gërdec do ta mbështesnin hyrjen e Shqipërisë në NATO, atëherë grekët vunë në veprim atë që mund të quhet Plani B grek, për të penguar futjen e Shqipërisë në NATO. Ky plan konsiston në atë që Greqia të mos miratojë në nivel të institucioneve të saj ftesën që iu bë Shqipërisë për të hyrë në NATO, ose të mos ratifikojë zgjerimin e Traktatit (NATO është një organizatë me bazë një traktat) me Shqipërinë si vend të ri anëtar. Kjo nuk është asfare një gjë e çuditshme, derisa Greqia nuk ka ratifikuar ende Marrëveshjen e Stabilizim-Asocimit mes Bashkimit Evropian dhe Shqipërinë dhe nuk ka njohur as pavarësinë e Kosovës. Ajo që ndodhi në Gërdec duhet të na shërbejë për të kuptuar se në të ardhmen do të kemi dhe ngjarje të tjera të tilla, që do të koincidojnë, p.sh. me kohën e miratimit në nivel të institucioneve grek, të hyrjes së Shqipërisë në NATO. Në këto ngjarje mund të cënohen, ose të pretendohet se janë cënuar ato, që Greqia i konsideron si interesat greke në Shqipëri, në mënyrë që Greqia të gjejë një alibi për të bllokuar hyrjen e Shqipërisë në NATO. Lufta Greko-Amerikane që filloi praktikisht në Gërdec dhe që pati një betejë spektakolare në Bukuresht është në realitet pjesë e ballafaqimit mes SHBA dhe Rusisë, ku Greqia është në anën e Rusisë. Në Shqipëri dhe në Ballkan kjo luftë duhet të çojë, në një fazë të saj, ose dëbimin e SHBA nga Shqipëria dhe në përgjithësi Ballkani, ose në dëbimin e Greqisë nga Shqipëria, që mund të vijë vetëm në rast se kemi ndryshim të kufijve në Ballkan dhe krijimin e shtetit të bashkuar shqiptar, gjë që u favorizua dhe nga veto greke ndaj Maqedonisë. Por, Lufta Greko-Amerikane, që ka filluar Greqia mund t’i kostojë shtrenjtë Greqisë të rrethuar nga fqinjë të fuqishëm, që kanë llogari të vjetra historike me të, si Turqia por edhe Bullgaria, të cilat rivendikojnë territore prej saj. Tashmë Greqia nuk u ka lënë SHBA asnjë arsye për të cilën të ndërhyjnë në krizat e Greqisë me fqinjët e saj, të cilat jo një herë kanë shkuar deri në prag të luftës. Përsëritja e situatave të tilla në të ardhmen do të ketë pasoja fatale për Greqinë, nëse SHBA nuk angazhohen për paqësim, gjë për të cilën Greqia po u heq çdo lloj arsyeje.

sot.

Mire jane te gjitha keto por......!

e para, qe Greqia do vendoste veto, dihej qe nga 96, dhe jo sot.
E dyta, emri fyrom, eshte thjesht dicka formale qe do perdorej deri sa te gjendej marveshje, midis ketyre du shteteve, (dhe ne baze te kesaj marveshjeje, qe u be permes OKB, Greqia jep dihme ekonomike Fyromit...e shume te tjera)
E treta, ne bukuresht, SHBA, nuk u tradhtua nga Greqia, cte themi atere per Francen gjermanin, e shume shtete te tjera, qe nuk lane te futej Ukrania dhe Gjeorgjia. Por kjo qe vetem humbja e dyte. e Para qe qe nuk pranuan shtetet e tjera, te dergojne perforcime ne forcat e NATOS ne Afganistan (Franca do dergoje 700 ushtare, dhe eshte nevoja per 14000).
E 4a, Greqia su gjet e vetme ne Bukuresht, por kishte mbeshtetje te fort nga Franca, Italia dhe Spanja (pra mos do veje te sulmoje dhe keto shtete SHBA-ja?)
E 5a. Tani tia hedhim fain Greqis per gerdecin...eshte si te themi, kan faje te gjithe te tjeret e vetem ne jemi pa faj.(mos te luajm kungulleshen)
Faji te kerkohet tek firma amerikane qe e kish mare persiper, pasi parat jepen nga shteti Amerikan.
E 6a, Bushi, humbi mbeshtetjen nga shume shtete, se do jete ne presidence vetem per 8 muaj......Dhe qe me e rendesishme per Bushin te futej Ukrania dhe Gjeorgjia, sesa Fyrom(dhe kjo per shume arsye), si dhe te dergoheshin ushtar ne Afganistan. Pra Fyrom qe e treta e me posht si rendesi.
E 7a. Greqia snjeh kosoven, se eshte Qiprua Veriore....(e njejta gje)
(dhe do ta shes njohjen me zgjidhjen e problemit me fyrom)

E 8a. Greqia asnjehere nuk mund te dali Pro Rusise, e te dal nga NATO, Pse??? Sepse ka armatim Perindimor, e po ta bente kete, do priteshin te gjitha pjesekembimi per armatimin, pra do gjendej pa armatim brenda disa vitesh.
nje te vertet lexova lart, qe Amerika e ndihmoj, vitet e para pas luftes se dyte Boterore. Po, Por se beri se u erdhi keq per Grekerit, thjesht kishin Interes, dhe te gjith ndihmat qe mori greqia, i pagoi dhjetvjecaret e ardhshem me 10tra Miliarda dollar...
Sa per Luften Greqi- Amerike..................!!!!!! skam per te thene shume gjera...vecse po te qe realitet, Greqia sdo vente vitet e fundit te blente armatim nga Amerika....
Populli greke gjate viteve 1945-1965 qe pro amerikes ashtu sic eshte populli shqipetar sot. Por gjerat ndryshojne....Ketu ka shperthyer nje Antiamerikanisem i terbuar ne turqi...(po te shikoni sec libra e cfar filmash nxjerrin do kuptonit shume, dhe ne shume aspekte eshte me i theksuar se antiamerikanismi ne Greqi)....
Gabime fatale ne Skenen nderkombetare, nuk ka.....Ka thjesh "Nem te te jap" dhe te shprehje amerika e di shume mire....

ps. Franca qe mbeshteti Greqin, ka interesat e saj.....(dhe te cilat jane ushtarakeekonomike)

[Nick_]

Mundet grekët të bëjnë ndonjë sekuestrim nga kjo bazë në kohë lufte me Turqinë? Pra, të marrin material luftarak? Se, nga sa kam lexuar, më 1974 në mënyrë sekrete, aviacioni grek ''vodhi'' disa bomba e raketa nga bazat e Glyfadës dhe armatosi aeroplanet.

Per mendimin tim, nuk ja vlen, se ska ndonje gje atje qe greqia smund ta marre (ta bleje), dhe te besh nje gje te tille, pa lejen e Xhaxhait.....eshte fatale...
Sa per 74 nuk edi. Por ne qoftese e beri, e beri me leje nga lart, (por qe eshte absurde pasi amerika i qoi gjerat ashtu sic u bene, pasi forcat ajrore Greke kishin fuqi te tmershme ne krahasim me te Turqis, pasi Kishin F-4 Phantom dhe mirage f1 c/g.)
Pra per mendimin tim, sbesoj te ket ndodhur kjo ne 74.
Dhe nga ana tjeter, sa mund te vjedhesh, pa e marr vesh i zoti...????

[Nick_]

Ska nevoj me vjedh , po i japim ne prej atyre depove te llojit te Gerdecit , se teper kemi

Sa vende perendimore kane depo te tilla......(ndoshta jo ne kete madhesi, por shume shtete kane, midis tyre dhe Greqia....ka mjaft, nuk e di se sa por ka.)

[Clauss]

Franca qe mbeshteti Greqin, ka interesat e saj.....(dhe te cilat jane ushtarakeekonomike)

uaaaa jo ore jo. Nikolla e mbeshteti se ja kishte lene amanet gjyshi qe ishte nga selaniku

[malo666]

Une jam i te njejtin mendim me Nickun, Turqia i duhet Amerikes, per te njejten arsye qe perandoria Osmane i duheshe, Anglise. Duhet nje 'buffer zone'per te mbrojtur interesat e tyre ne lindjen e mesme nga Rusi.

po me qe ra fjala per spiridonin....

[Bizantin]

po me qe ra fjala per spiridonin....

Tadhëtar ... doja ta postoja unë i pari . Por s'ka gje, unë kam gjithë revistën që u botua në Gjermani për Lojrat Olimpike të 1936, edhe fotoja që kam është më e madhe.

[malo666]

kush rri e pret per ty o bizantin, por shume fml. qe e postove, ka kualitet shume te mire. ky eshte pasardhes i denje i rraces shqiptare, shiko cfare fizionomie te denje dinarike, me kujton ato malsoret e veriut, po pak i shkurter qeka dreqi.

Meqe ra fjala, ka mo arvanitas atje ne marusi (nje shok qe kishte jetuar ne greqi me tha qe jane anti-shqiptar te terbuar).

[Bizantin]

kush rri e pret per ty o bizantin, por shume fml. qe e postove, ka kualitet shume te mire. ky eshte pasardhes i denje i rraces shqiptare, shiko cfare fizionomie te denje dinarike, me kujton ato malsoret e veriut, po pak i shkurter qeka dreqi.

Meqe ra fjala, ka mo arvanitas atje ne marusi (nje shok qe kishte jetuar ne greqi me tha qe jane anti-shqiptar te terbuar).

Fotoja është nga skanim i revistës (libërth) Die woche - Olympia Zeitung 1936, f. 2 ku propagandohen Lojrat Olimpike të Berlinit.

Tani, në Marusi nuk di në ka. Marusi është kthyer në një vend për të pasur. Mua më rastisi të gjej arvanitas në Vari (mbase toponim arvanitas), në juglindje të athinës. Po flisja shqip me dy shokë edhe na dëgjoi e na foli një plak bari. Apolitik kishte qënë, lol.

[malo666]

po te pakten kane ngel disa qe e flasin. po tek gjeneratat e reja zor se gjen ndonje, tere ai popull iku per lemsh, si dinosauret.