Të rrosh a të mos rrosh?

[brandon]

Problemi qendron ne ate qe shpesh punedhenesit jane dhiare, ne kuptimin qe shoqeria nuk eshte ndoshta akoma e pershtatshme per te udhehequr nje bote kaq te zhvilluar.
Por dhe e mira qendron ne ate qe mund ta dergosh gjithmone punedhenesin ne ate "vendin"( kur nuk eshte "kompetitiv" ,njerezor, apo pa rendiment), duke gjetur pune tjeter. Mund te kenaqemi me kete lloj lirie.
Kultura jone eshte akoma e ngjashme me ate te shoqerive fshatare ( si ato qe na tregon Balzaku),ku shumica e njerezve punon token me shat dhe vetem nje elite e vogel diskuton letersine dhe filozofine tek salloni i dukeshes!
E mira do te ishte , te jetosh dhe te lesh dhe te tjeret te jetojne.

[land]

pergjigjuni kesaj pyetjeje.kush ka rendesi?te jesh gjalle apo te jetosh?

Kesaj pyetjes tende i pergjigjet mrekullisht kjo shprehje latine.
"NON EST VIVERE SED VALERE VITA EST"

[brandon]

Me mire te jetosh , sidomos ne kohen e sotme , ku njeriu fale teknologjise dhe inteligjences eshte bere dominator ( edhe pse shpesh i papergjegjshem, per fat te keq ) i planetit.
Fale zhvillimit te inteligjences gjerat kane ndryshuar krejt : Njeriu eshte bere i afte te vetepershatet.
Bile edhe kunder natyres dhe shume shpejt.
Paradoksalisht ,per te ngelur njesoj, njeriu ka nderhyre mbi evolucionin duke e "stabilizuar" dhe pershtatur ate sipas deshirave te tij.
Njeriu ka nderhyre mbi evolucionin duke ndryshuar rregullat e seleksionimit natyror.
Mjafton te shikosh modifikimet e pemeve, seleksionet , kryqezimet e qenve, apo edhe lopet te cilat jetojne ne stalla te automatizuara- te cilat nuk do te arrinin te mbijetonin ne natyre te lire.
Fale inteligjences , per te banuar ne zona te ftohta , njeriu nuk ka me nevoje te prese mijera apo miliona vite evolucioni, per te prodhuar dhjame nen lekure- i ka mjaftuar te shpike, zjarrin, xhupin, ngrohjen.
Po ashtu per te fluturuar nuk ka me nevoje te prese qe ti rriten krahet,por ka shpikur aeroplanin.
Duke perdorur imagjinaten dhe teknologjine njeriu mund te pershtatet ne cdo lloj ambienti ,bile dhe ne fund te oqeanit apo hene.
Me gjithe keto shpikje duket sikur njeriu nuk arrin dot te pershtatet ne ambientin e tij natyral ,; Shoqerine ne te cilen jeton. Po humbet "fleksibilitetin" duke e vene inteligjencen e tij ne prove te veshtire, per te pershtatur kulturen me shoqerine teknologjike ne te cilen jetojme.
Krizat e sotme jane me shume kriza pershtatjeje, kriza inteligjence.
Jetojme ne shoqeri teknologjike ,por me kulture parashkencore si ajo e kohes se karrocave dhe kuajve.
Koha e sotme mund te ishte me e lumtura dhe me e jashtezakonshmja e te gjitha epokave, pasi disponohen instrumentet , njohja dhe mjetet per te zgjidhur me te shumten e problemeve qe kane munduar te paret tane.
Per cudi flitet per kriza dhe kartastrofa. Si ka mundesi?
Ne fakt gjerat jane pak si te komplikuara por njeriu sikur e ka tepruar ca, i ka turbulluar qeniet e tjera dhe ka bezdisur shume natyren.
Natyra ne te vertete ka jetuar shume mire edhe pa njeriun per nje kohe te gjate, dhe mund te beje fare qetesisht edhe pa prezencen e tij, edhe ne te ardhmen.
Per miliarda vite ,edhe pa qene njeriu i pranishem, ka patur perendime dhe agime magjepse, hena
ka ndricuar lumenjte dhe ujvarat; kafshet jane takuar dhe kane bere dashuri; pemet jane rritur;
lulet kane shperndare nepermjet eres profumin e trye.;arinjte kane dale nga letargoja, ne pranvere.
Natyra mund te vazhoje te beje shume bukur te gjitha keto edhe pa ne.
Askujt nuk do ti bjere ne sy.
Pastaj nuk eshte e thene qe ne mungese te njeriut, evolucioni biologjik nuk mund te linde specie te tjera inteligjente te afta qe nje dite te zene vendin tone.
Megjithate pas tensionesh dhe disekuilibrash gjerat dhe mund te rregullohen.

[ABSOLUTE]

Te jetosh ,ose e then ndryshe ..

Me mir nje dit si luan se sa gjithe jeten si zvarranik ....

une nuk mendoj si ti?

me mire si zvarranik 100 vjet se sa si luan 1 dite...
pyeti te tjeret se cka mendojne per ket

[brandon]

Vetem tipat tragjike preferojne te rrojne nje dite si luan se sa 100 vjet si zvarranike.
Por ata ose jane realizuar ose kane vdekur, s ka me te tille.
Duhet te pershtatemi.
Sot edhe seleksionimi mbi inteligjencen ka marre fund. Ne fakt askush nuk vdes me ( apo riprodhohet me pak ) nga qe nuk eshte mjaf inteligjent. Keshtu qe nuk mund te presim qe evoluzioni ne drejtim te nje truri me te zhvilluar , te vazhdoje , si ne te shkuaren, ne menyre natyrale.
Per here te pare njeriu po perzien e kombinon sipas qejfit cromosomet ,por nuk dihet ne se mund te jete i afte te udheheqe ndryshimet.
Njeriu po futet ne "dhomen e butonave" te natyres, dhe po modifikon dhe programon disa karakteristika te kromosomave . Po e ben tek bakteret , ndoshta me vone tek organizma superiore , dhe pse jo edhe tek njeriu.
Nje gare midis celulave dhe organizmave, me prespektivave te medha dhe ndoshta dhe ndonje rrezik. Kush e di ? Shpresojme per mire. Veshtire te mendohet se si mund te pershtatemi.

[land]

eshte si puna e dilemes qe na imponon jeta.Punojme per te jetuar apo jetojme per te punuar???Duam s'duam nje gje eshte me se e sigurt. Qe cdo krijese ka dhe nje fund.E rendesishme eshte qe ta shijojme ''rrugen'' per ne fund. Perndryshe nuk jetuam,nuk u gezuam nuk jemi njerez te kompletuar.Kur vjen fundi jemi te frikesuar dhe te stresuar.Duam qe te gjitha ti bejme pernjeheresh. per mendimin tim....kush jeton cdo minute te jetes...ik i kenaqur. ''zise entona''.

varet se si e shijon "rrugen" deri ne fund.

[alproud]

Se pari ajo do thuhej "TE JESH A MOS TE JESH"
Diskutimet rreth kesaj ceshtje kane qendruar qe nga shekulli i 17-te kur Shekspiri e ka thene kete. Por besoj se nuk ka nje pergjigje te pergjithshme pasi secili jeton jeten ndryshe dhe ka qellime te ndryshme. Mund ta shohesh jeten me pesimizem apo me optimizem dhe gjera te tilla patjeter qe jane decizive ne arritjen e konkluzionit.

Per mendimin tim ja vlen te jesh, madje edhe atehere kur mendon se asgje nuk ka vlere me per te jetuar gabohesh shume, pasi asnjehere nuk e di se c'fare fsheh e ardhmja per ju.

[^AngeL^]

To be or not to be,that's a question!

Definitely"NOT TO BE"........but why?there's a lot of pain in this life,too much more than happiness.
But why am I still alive?anyway,I'm not going to kill myself,I just feel like it.I am committed to feeling all the feelings that I have been running away all this years.Yes it's realy hard,but I'm gonna do it anyway.I wanna be free of the burden of old held emotional charge.I don't know what life is like without love,but I want to find out.
ps.me falni qe pergjigjen e dhashe ne gjuhen e atij qe e ka bere pyetjen,shume antare jane te kulturuar dhe kuptojne anglisht,ju lutem mos e fshini kte postim.

Eshte nje shprehje qe thote " e mira e shlyen te keqen".
Edhe ne jetojme per te gjetur lumturi edhe ti harrojme ato dhimbjet qe jane shkaktuar.
Por edhe ne jete korr ate qe mbjell thote populli. Ka edhe te pa drejta,por ama duhet ta mendosh edhe kete, nese ti merzitesh vetem vetes tate i bene keq sepse gjerat nuk behen me mire, keshtu qe no matter what, feel good edhe thuaj, u be cfare u be edhe lets start again. Por ne shume raste te mos them ne te gjitha, perjashtim familjes duhet te veprosh like no one else exist except u,or act like u don't care. Kur te vi fundit fundit vetem vetes tende i detyrohesh ne kete bote, normale dhe familjes. Por ne shume raste zemergjeresia dhe perkujdesia na lene shume mbrapa, s'ke cfare bene bota dmth njerzit jane shume devil dikush me pak dikush me shume por te gjithe trashegojne nga nje pjese.

[maryp]

jeta na eshte dhene per ta jetuar me te mirat dhe te keqijat e saj..

jemi ne qe vendosim cfare te marrim nga jeta..

nuk ka jete te poshter ka vetem njerez te dobet

[augusta b]

Te rrosh a te mos rrosh?Te rrosh e te shohesh jeten tende.Ta shohesh ne thellesi te shpirtit tend.Ne kete thellesi,kane mbire dy lule qe dite qe lindem.Urrejtja dhe Dashuria.Varet nga ne cila do te jetoje e lulezoje.Jeton,ajo qe ne ujisim.Le te mos jete Urrejtja,se me te ne shpirt,nuk rron.Egziston si shpirt i humbur.Shkaterron kuptimin e jetes.