Shqiptari e ka care rrugen e historise me Palle ne dore!
Jo aspak...nje shoqeri ku nuk do te jesh eshte psh shoqeria e pushtuar,keshtu qe shoqeria ka nevoje per individe te rinj....Cdo shoqeri ka nevoje per individe te rinj perndryshe vdes ...Po ashtu diktatura komuniste eshte nje shoqeri ku nuk do te jesh,po riprodhohesh perseri,sepse riprodhimi nuk mund te ndalet,eshte minimumi qe njeriu duhet te beje ne jete edhe pse ne shoqerine qe nuk do.....
Shqiptari e ka care rrugen e historise me Palle ne dore!
Ne fakt shumica e njerezve kerkon , paqe, qetesi, siguri; jane te prirur drejt konservimit dhe duan te arrijne te paturbulluar deri ne pension, per te shijuar ate qe vjen me pas.
Kush kerkon me shume e di mire se cdo te thote kjo!
Me gjithate ,jeta eshte dhe nga nje here fat, mund te te marri rrota ashtu kot fare ( Ne Shqiperi ndodhin mrekullira te tilla).
Por prape ja vlen te luftosh, si i thone asaj;" Me veten te luftosh-beteja me e veshtire, mbi veten te
fitosh ,fitorja me e mire".
Problemi eshte se nuk mund te behemi te gjithe "mbi njeri" (Ubermensch-a) dhe pervec kesaj njerezit per shkak te konsiderates qe kane per veten e tyre do radhiteshin te gjithe nga ana e me te arriturit duke i imituar se sa nga vlerat "pozitive" dhe "superiore" si lumturia apo lufta kunder te keqiave qe idhulli i tyre do tu impononte.
Te jetosh - varet se cfare duam !
Ndryshuar për herë të fundit nga brandon : 13-02-2008 më 14:38
La vida es un carnaval
Problemi eshte se nuk mund te behemi te gjithe "mbi njeri" (Ubermensch-a)
Ne kete civilizim nuk ekziston asnje mbinjeri,perkundrazi njerezit po degjenerojne vazhdimisht ne mase dhe devoluimi eshte proces i dukshem kudo....
Shqiptari e ka care rrugen e historise me Palle ne dore!
Nga "Hamleti"
William Shakespeare
"Te Rrosh a te mos rrosh"
Te rrosh a te mos rrosh – kjo eshte ceshtja:
M’ e lart’ eshte valle te durosh.
Hobe, shegjeta fati te terbuar
A te perballsh nje det te turbull helmesh
Me arm’ e funt t’u japsh. Te vdec – te flesh –
Jo me – dhe me nje gjume te mbarosh
Cdo zemer-dhembje, mijera tronditje,
Qe trupi prej natyres trashegon.
Ja nje qellim qe duhet desheruar
Me gjithe shpirt. Te vdec – te flec; te flec?
E nofta t’enderrosh! ah, ketu ngec;
Se c’ endrra shohim n’ ate gjume-vdekje,
Passi na shkundet kjo peshtjellj’ e mortme,
Kjo frike na qendron; ja aresyja
Qe aq’ e zgjat nje jete me mjerime;
Se kush duron perbuzjen dhe kamcikun’ e botes,
Zullumn’ e shtypesit, perdhunen e krenarit,
Lengimn’ e dashuris’ se paperfillur,
Vonimn’ e ligjes, goje-cthurjen e zyrtarit,
Dhe shkelmet, qe cdo vlere zemer-gjere
Nga te pavlershmit merr, kur munt t’ a lanje
Hesapin fare me nje cope thike?
Kush valle barra mban e kush dersin,
Renkon nene nje jete te merzitur,
Po vetem tmerr’ I asaj dic pas vdekjes –
Vendit te pazbuluar, nga s’ na kthehet
Kurr’ udhetari – na trullos vullnetin,
Dhe vuajme te ligat qe po kemi
Se sa te hidhemi n’ato qe s’ dime.
Keshtu na ben ndergjegjia gjuh’ frikace;
Keshtu dhe ngjyr’ e gjall’ e rezollutes
Semuret, verdhet nga hij’ e mejtimit,
Dhe pllane te medha e rendesore
Ndalen, percajne rrjedhjen, dhe humbasin
Emrin e veperimit. Hesht tani!
E bukura Ofeli! Engjell, ne lutjet
Mekatet m’ I kujto te gjitha…
Sigurisht qe te rrosh...
"Carpe Diem"
Te rrosh a mos te rrosh
Te jesh,apo te dukesh kjo eshte çeshtja.
Hamlet, dhe kjo mos te te duket pak
Te jesh te besh,humbet ne shkratetire.....
Te dish te dukesh,kjo vendos kapak....
Hamlet, kam lidhur koken me shami.
Fantazmat,hijet kane mbuluar boten.
Ne vetem flasim çjam une dhe çje ti.
Me mijra njerez,nen bomba lene koken.
Me tragjedite ngrysemi dhe zgjohemi
I shohim si ne film,....se ke haritur..
Duke ngrene darken qete ne tavoline
Sodisim luftrat,njerez ne gjak mbytur
Te jesh apo te dukesh,kjo eshte çeshtja..
I forte i zgjuar dhe pak dredharak.????.
Te rrosh a mos te rrosh vendosin "kokat"
Hamlet dhe kjo mos te te duket pak..
Mimoza Ahmeti Kallfa
"Carpe Diem"
Guximin ke humbur, gjithçka ke humbur
Te jesh i bindur: Do ish me mire mos kishe lindur.
Për inad të Djallit dhe Shqyptarëvet, Zoti ka me mbajtë Shqypninë më kambë me nder e me lumni
Hedh nje gure Shekspiri ne pellg dhe kerkojne te gjithe ta gjejne :P
Vete Shekspiri se vrau shume mendjen per kte pyetje, e gjeti prehjen te ndonje bjonde apo brune gjoksmadhe.
Krijoni Kontakt