Buzeqeshja,sa ndikon ne psikologjine tone.

[Shpirta]

Pra e para nese ndikon nje buzeqeshje
Dhe e dyta pse ekzistojne dy lloje?

Per mua te qeshesh do te thote te hedhesh pas kraheve problemet, rrudhat e ballit ,shqetesimet, stereset dhe te clirohesh.Jeta eshte shume e shkurter dhe nese do harronim te qeshnim pervec kesaj do ishte dhe shume e hidhur. Pavaresisht se jo e qeshura e krijoi psikologjine e njeriut ,por eshte rrjedhim i saj, pavaresisht, ajo ndikon.Ne kete moment qenia njerezore e ka dhuraten e te qeshurit, sepse kafshet nuk e kane.Kjo na ndan nga ato ,sepse ndjenjat e tjera dhe shprehjen e tyre edhe kafshet i kane: te qaren, te bertituren, xhindosjen, etj.Pra nje buzeqeshje eshte shume me teper se sa kontraktimi i muskujve te fytyres dhe nxjerrja e dhembeve ne pah.Eshte fakti qe tregon se njeriu respektiv eshte i qete, i kenaqur me jeten e tij, optimist , miredashes, dhe do donte qe te gjitha keto t'i ndjenin edhe te tjeret.
Eshte nje menyre per te qene me afer njerezve dhe nje menyre komunikimi. Ka njerez qe e kane dhe te tjere qe e kerkojne.
Se pse ekzistojne dy, njera ne (+) dhe tjetra ne (- ) sic thote Sokoli, kjo hyn ne mardheniet sociale dhe ne faktin qe buzeqeshja eshte forme komunikimi.Se eshte fallco apo jo, kjo varet nga njeiru i cili e jep.Se s'duhej te qe keshtu, nuk kemi cfare te bejme. Shume gjera nuk jane si duhet te jene.Nga kjo mund t'i ndash edhe njerezit ne te sinqerte ose jo.
Per mua, buzeqeshja eshte nje dhunti te cilen e kane njerezit te cilet e meritojne ate.

[Puhiza]

Per buzeqeshjen e tipit te pare, pra per ate qe buron nga shpirti, mendoj se eshte e domosdoshme per cdonjerin. Ne na eshte bere si tabu qe kur mungon buzeqeshja ka vend per shqetesime. Pastaj njeriu behet me i bukur kur buzeqesh.
Sa per ate te tipit te dyte, te gjithe e bejme, me shume per nje lloj etike, miresjellje qofte kjo brenda kuadrit te fallsitetit. Ka njerez qe e ekzagjerojne kete tip aq sa behen antipatike dhe te bezdisshem, po keshtu ka dhe njerez qe kete lloj teatri e luajne mjaft bukur. Pastaj dhe vete shefit i pelqen te shohe me mire nje fytyre te buzeqeshur sesa nje turivarur. Po te shkosh me turi te varur te shefi, dije se kane per te tu varur me shume.
Eshte mire te buzeqeshesh. Shume mire.
Por eshte sgpirti dhe gjendja e tij faktori kryesor qe percakton nese njeriu duhet te ndricohet apo te erresohet nga mungesa e buzeqeshjes.
Qeshni o njerez qeshni
se jeta eshte kaq e shkurter

[Veshtrusja]

Do te doja dhe mendimin tuaj se cfare roli do te lozte buzeqeshja ne psikologjine tuaj

Nuk kam menduar shume per buzeqeshjen por thjesht nga nje kend observimi:

Kur i buzeqesh dikujt, ne nje menyr te paditur fillon te buzeqesh dhe tjetri...

Kur i buzeqesh dikujt, eshte nje fare mirepritje, eshte nje "warm welcome", kuptohet kur buzeqeshja eshte e sinqert...

Personalisht, do preferoja te diskutoja me dike qe buzeqeshte (jo qeshte) se sa me dike qe mund te rri me turi varur...

Buzeqeshje ndikon te psikologjia ime, tentoj ti afrohem njerezeve qe buzeqeshin dhe anasjelltas...

Eshte nje fillim i mbare ne nje diskutim kur njerezit hyn (apo fillojn) me nje buzeqeshje. Edhe kur thjesht hy ne nje klas per here te pare (ne shkolle)...mendoj se te hysh me nje buzeqeshje (apo me nje positive attitude) eshte mire per shpirtin.

PS : tema ndoshta duket pak naive, por gjithesesi e vleresoj

[kolombi]

Nuk e dija se dhe buzeqeshjen,e cila ne kete xhungel bote qe jetojme e kemi te paktet ,u futka ne korniza filozofije.
ka thene Migjeni.