Rroftë sëmundja e dashurisë.

[R3nato]

Tamam mjer ai qe e quan keshtu :P

[[Perla]]

Nqs kam dicka ne zemer gjithe stresi me kalon tek shendeti , me pak fjale ze krevatin

Eshte problem kjo ! Kjo varet nga njerezit, por nuk do ta quaja Dashurine semundje !

[KOKASHTA]

Ose me sakte mund te quhet "SEMUNDJE E PERKOHSHME", aq kohe qe dashuria eshte shume e zgjarrte...

[DI_ANA]

Na ishte njehere

Shume, shume kohe me pare ekzistonte nje ishull, ku jetonin te gjitha
ndjenjat e njerezve,Humori i mire, Merzitja, Dituria … dhe ashtu si gjithe ndjenjat e tjera,edhe Dashuria.
Nje dite ndjenjat moren lajmin e keq, se ishulli do te permbytej. Keshtu qe te gjithe pergatiten anijet dhe po e braktisnin ishullin.Vetem Dashuria deshironte te priste deri ne momentin e fundit.Para se ishulli te fundosej, Dashuria kerkoi ndihme.Pasuria po kalonte me nje anije luksoze perpara Dashurise. Ajo e pyeti:”Pasuri, a mund te me marresh me vete?“ ”Jo, nuk mundem. Ne anijen time une kam shume ar dhe argjend. Nuk ka me vend per ty."
Atehere Dashuria pyeti krenarine, e cila po kalonte me nje anije te
mrekullueshme para saj:” Krenari, te lutem, a mund te me marresh me vete?",
”Dashuri, nuk mund te te marr me vete ..." u pergjigj krenaria, ”ketu cdo
gje eshte perfekte. Ti mund ta prishesh anijen time".
Atehere Dashuria pyeti Merzitjen, e cila po kalonte para saj:
”Merzitje, te lutem, me merr me vete",
“Ah Dashuri" tha Merzitja, ”jam aq e merzitur, sa me duhet te rri vetem.
Edhe Humori i mire po kalonte para Dashurise, por qe aq i kenaqur, sa nuk e degjoi qe Dashuria po e therriste.
Papritur u degjua nje ze:”Eja Dashuri, te marr une me vete“
Ishte nje ze i moshuar, ai qe foli.Dashuria ishte aq mirenjohese dhe e lumtur, sa qe harroi ta pyeste te moshuarin per emrin. Kur mberriten ne toke ai iku.Dashuria e vuri re se i ishte shume borxhli, prandaj pyeti Diturine:”Dituri, a mund te me thuash se kush me ndihmoi?“
”Ishte koha” u pergjigj Dituria.
“Koha ?”, pyeti Dashuria, “Perse me ndihmoi Koha ?”
Dhe Dituria u pergjigj:“Sepse vetem Koha e kupton, se sa e rendesishme eshte ne jete Dashuria.”


"Art kafe"

[[Perla]]

Na ishte njehere

Shume, shume kohe me pare ekzistonte nje ishull, ku jetonin te gjitha
ndjenjat e njerezve,Humori i mire, Merzitja, Dituria … dhe ashtu si gjithe ndjenjat e tjera,edhe Dashuria.
Nje dite ndjenjat moren lajmin e keq, se ishulli do te permbytej. Keshtu qe te gjithe pergatiten anijet dhe po e braktisnin ishullin.Vetem Dashuria deshironte te priste deri ne momentin e fundit.Para se ishulli te fundosej, Dashuria kerkoi ndihme.Pasuria po kalonte me nje anije luksoze perpara Dashurise. Ajo e pyeti:”Pasuri, a mund te me marresh me vete?“ ”Jo, nuk mundem. Ne anijen time une kam shume ar dhe argjend. Nuk ka me vend per ty."
Atehere Dashuria pyeti krenarine, e cila po kalonte me nje anije te
mrekullueshme para saj:” Krenari, te lutem, a mund te me marresh me vete?",
”Dashuri, nuk mund te te marr me vete ..." u pergjigj krenaria, ”ketu cdo
gje eshte perfekte. Ti mund ta prishesh anijen time".
Atehere Dashuria pyeti Merzitjen, e cila po kalonte para saj:
”Merzitje, te lutem, me merr me vete",
“Ah Dashuri" tha Merzitja, ”jam aq e merzitur, sa me duhet te rri vetem.
Edhe Humori i mire po kalonte para Dashurise, por qe aq i kenaqur, sa nuk e degjoi qe Dashuria po e therriste.
Papritur u degjua nje ze:”Eja Dashuri, te marr une me vete“
Ishte nje ze i moshuar, ai qe foli.Dashuria ishte aq mirenjohese dhe e lumtur, sa qe harroi ta pyeste te moshuarin per emrin. Kur mberriten ne toke ai iku.Dashuria e vuri re se i ishte shume borxhli, prandaj pyeti Diturine:”Dituri, a mund te me thuash se kush me ndihmoi?“
”Ishte koha” u pergjigj Dituria.
“Koha ?”, pyeti Dashuria, “Perse me ndihmoi Koha ?”
Dhe Dituria u pergjigj:“Sepse vetem Koha e kupton, se sa e rendesishme eshte ne jete Dashuria.”


"Art kafe"

Jo gjithmone

[Ali Baba Tepele]

Na ishte njehere

Shume, shume kohe me pare ekzistonte nje ishull, ku jetonin te gjitha
ndjenjat e njerezve,Humori i mire, Merzitja, Dituria … dhe ashtu si gjithe ndjenjat e tjera,edhe Dashuria.
Nje dite ndjenjat moren lajmin e keq, se ishulli do te permbytej. Keshtu qe te gjithe pergatiten anijet dhe po e braktisnin ishullin.Vetem Dashuria deshironte te priste deri ne momentin e fundit.Para se ishulli te fundosej, Dashuria kerkoi ndihme.Pasuria po kalonte me nje anije luksoze perpara Dashurise. Ajo e pyeti:”Pasuri, a mund te me marresh me vete?“ ”Jo, nuk mundem. Ne anijen time une kam shume ar dhe argjend. Nuk ka me vend per ty."
Atehere Dashuria pyeti krenarine, e cila po kalonte me nje anije te
mrekullueshme para saj:” Krenari, te lutem, a mund te me marresh me vete?",
”Dashuri, nuk mund te te marr me vete ..." u pergjigj krenaria, ”ketu cdo
gje eshte perfekte. Ti mund ta prishesh anijen time".
Atehere Dashuria pyeti Merzitjen, e cila po kalonte para saj:
”Merzitje, te lutem, me merr me vete",
“Ah Dashuri" tha Merzitja, ”jam aq e merzitur, sa me duhet te rri vetem.
Edhe Humori i mire po kalonte para Dashurise, por qe aq i kenaqur, sa nuk e degjoi qe Dashuria po e therriste.
Papritur u degjua nje ze:”Eja Dashuri, te marr une me vete“
Ishte nje ze i moshuar, ai qe foli.Dashuria ishte aq mirenjohese dhe e lumtur, sa qe harroi ta pyeste te moshuarin per emrin. Kur mberriten ne toke ai iku.Dashuria e vuri re se i ishte shume borxhli, prandaj pyeti Diturine:”Dituri, a mund te me thuash se kush me ndihmoi?“
”Ishte koha” u pergjigj Dituria.
“Koha ?”, pyeti Dashuria, “Perse me ndihmoi Koha ?”
Dhe Dituria u pergjigj:“Sepse vetem Koha e kupton, se sa e rendesishme eshte ne jete Dashuria.”


"Art kafe"

Shum e bukur dhe me kuptim.Të lumtë Diana.A e di se kush do ishte mbrekulli tek një njeri?Pyetën një herë një të moshuar të ditur.
- Po.-U përgjigj ai.Sikur të bëheshin bashkë Mosha e re dhe mëndja e plakut.
Ta thashë këtë se kjo më lartë është-Mëndja e plakut.Hallall.Sinqerisht më bëhet qejfi që i lexoj të shkruara nga dora jote -Lediana e vuajtur.-

LAVDI DASHURISË

[offspring]

kur bi ne dashni te rri i cuar edhe tensioni

[DI_ANA]

Dora veçse shkruan....
Shpirti dhe na vuan.....
Syri na loton.....
Zemra dashuron....

Tik_tak dhe shume rrahje...
dikush te mungon...
Larg e ke shume larg...
se prek,se shikon....

A nuk eshte semundje,
kur vetvetja vuan,
a nuk te dhemb shpirti,
kur dikush po luan?!

[Ali Baba Tepele]

si tja bej une pa mire, me ka zene gonorrhea, kete semundjen e dashurise nuk ja uroj asnjerit, as armikut tim, pervec atij dobicit qe ja ngjiti asaj kurves sime.

Prapë dhe këtu ti? Herë tjetër mos dil pa pir ilaçet.Ndryshe do të vëm një kujdestar ti japë në orar.Uro të mos jesh afër mua..

[Lida54]

Po mi semundje eshte se e di dhe una
Po leri ça thone disa,eshte nje semundje qe nene e zeze po te zuri per keq te mori mendjen dhe jeten bashke.