Tri parimet

[altin55]

Tri parimet dhe argumentet e tyre

Muhamed ibën Abdulvehab



Me emrin e Allahut,

i Gjithëmëshirshmi, Mëshirëploti



Dije, Allahu të mëshiroftë, se është detyrë mbi ne që t'i mësojmë katër çështje:

E para: Dija.[3] Dhe ajo është njohja e Allahut të Madhëruar, njohja e të Dërguarit të Tij (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) si dhe njohja e fesë islame me argumenta.

E dyta: Të punuarit me këtë dije.

E treta: Thirrja për tek kjo dije.[4]

E katërta: Durimi ndaj dëmeve që mund të ndodhin gjatë kësaj thirrjeje.[5]

Argument për këtë është Fjala e Allahut të Madhëruar:

وَالْعَصْرِ إِنَّ الْإِنسَانَ لَفِي خُسْرٍإِلَّا الَّذِينَ آمَنُوا وَعَمِلُوا الصَّالِحَاتِ وَتَوَاصَوْا بِالْحَقِّ وَتَوَاصَوْا بِالصَّبْرِ

"(Betohem) për kohën! Me të vërtetë që njeriu është në humbje të plotë. Përveç atyre që besojnë dhe punojnë mirësi e drejtësi, edhe që e këshillojnë njëri-tjetrin për të vërtetën edhe të jenë të durueshëm." [El Asër, 1-3].[6]
Imam Shafiu (Allahu e mëshiroftë!) ka thënë: "Sikur Allahu i Madhëruar të mos zbriste argument tjetër për krijesat e Tij vetëm se këtë sure, kjo do t'u mjaftonte atyre."
Buhariu ka thënë: Kapitulli: "Dija para fjalës dhe punës". Argument për këtë është Fjala e Allahut të Lartësuar:
فَاعْلَمْ أَنَّهُ لَا إِلَهَ إِلَّا اللَّهُ وَاسْتَغْفِرْ لِذَنبِكَ
"Dije pra, se padyshim nuk ka të adhuruar tjetër të merituar pos Allahut dhe kërko falje për gjynahin tënd." [Muhamed, 19].
Pra, Allahu i Madhëruar e nisi me dijen para fjalës dhe punës.[7]
Dije, Allahu të mëshiroftë, se është obligim për çdo musliman dhe muslimane që t'i mësojë tri çështje si dhe të punojë me to:
E para: Allahu i Madhëruar është Ai i Cili na ka krijuar, Ai është Furnizuesi ynë dhe nuk na ka lënë në shpërkujdesje por na dërgoi të dërguar[8]. Kush i binden (përgjigjet) thirrjes së tij do të hyj në xhenet[9] dhe kush e kundërshton atë (nuk i bindet) do të hyj në zjarr.[10] Argument për këtë është Fjala e Allahut të Madhëruar:
انَّا أَرْسَلْنَا إِلَيْكُمْ رَسُولاً شَاهِداً عَلَيْكُمْ كَمَا أَرْسَلْنَا إِلَى فِرْعَوْنَ رَسُولاً فَعَصَى فِرْعَوْنُ الرَّسُولَ فَأَخَذْنَاهُ أَخْذاً وَبِيلا
"Vërtet që Ne ju kemi çuar juve të dërguar për të dëshmuar mbi ju, ashtu siç çuam të dërguar te Faraoni. Por Faraoni nuk iu bind të dërguarit, andaj Ne e mbërthyem atë me ndëshkim të ashpër." [El Muzemil, 15-16].

E dyta: Allahu i Madhëruar nuk është i kënaqur që t'i shoqërohet Atij shokë në adhurim, qoftë ai engjëll i afërt apo i dërguar. Argument për këtë është Fjala e Allahut të Lartësuar:
وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً
"Dhe vërtet që xhamitë janë për Allahun, kështu që mos lutni asnjë tjetër bashkë me Allahun." [El Xhinë, 18].

E treta: Me të vërtetë kush i bindet të Dërguarit dhe e njëson Allahun e Madhëruar, nuk i lejohet atij që t'i dojë ata të cilët e kundërshtojnë Allahun dhe të Dërguarin e Tij, edhe nëse (ai kundërshtuesi) është prej njerëzve më të afërm. Argument është Fjala e Allahut të Madhëruar:
لَا تَجِدُ قَوْماً يُؤْمِنُونَ بِاللَّهِ وَالْيَوْمِ الْآخِرِ يُوَادُّونَ مَنْ حَادَّ اللَّهَ وَرَسُولَهُ وَلَوْ كَانُوا آبَاءهُمْ أَوْ أَبْنَاءهُمْ أَوْ إِخْوَانَهُمْ أَوْ عَشِيرَتَهُمْ أُوْلَئِكَ كَتَبَ فِي قُلُوبِهِمُ الْإِيمَانَ وَأَيَّدَهُم بِرُوحٍ مِّنْهُ وَيُدْخِلُهُمْ جَنَّاتٍ تَجْرِي مِن تَحْتِهَا الْأَنْهَارُ خَالِدِينَ فِيهَا رَضِيَ اللَّهُ عَنْهُمْ وَرَضُوا عَنْهُ أُوْلَئِكَ حِزْبُ اللَّهِ أَلَا إِنَّ حِزْبَ اللَّهِ هُمُ الْمُفْلِحُونَ



"Nuk gjen popull që e beson Allahun dhe ditën e gjykimit, e ta dojë atë që e kundërshton Allahun dhe të dërguarin e Tij, edhe sikur të jenë ata prindërit e tyre, ose fëmijët e tyre, ose vëllezërit e tyre, ose farefisi i tyre. Ata janë që në zemrat e tyre (Ai) ka skalitur besimin dhe e ka forcuar me shpirt nga ana e Tij dhe ata do t’i shpjerrë në xhenete, nëpër të cilët rrjedhin lumenj. Aty janë, përgjithmonë. Allahu ua ka pëlqyer punën e tyre dhe ata janë të kënaqur me shpërblimin e Tij. Të tillët janë palë e Allahut, ta dini pra, se pala e Allahut janë ata të shpëtuarit." [El Muxhadileh, 22].


Parimi i parë



Dije, Allahu të udhëzoftë në bindjen ndaj Tij! Me të vërtetë El Hanifijjete[11] është feja e Ibrahimit (alejhi selam): të adhurosh Allahun Një e të vetëm duke ia përkushtuar fenë vetëm Atij. Me këtë gjë (besimin e pastër Islam në Një Zot të vetëm) Allahu i Madhëruar i urdhëroi të gjithë njerëzit, e për këtë arsye i krijoi ata. Siç thotë Allahu i Lartësuar:
وَمَا خَلَقْتُ الجِنَّ وَالْإِنسَ إِلَّا لِيَعْبُدُونِ
"Dhe Unë nuk i kam krijuar xhinët dhe njerëzit vetëm që të më adhurojnë Mua" [Edh Dharijat, 56]. "Të më adhurojnë Mua" d.m.th. të më njësojnë.
Çështja më madhore për zbatimin e secilës Allahu i Lartësuar ka urdhëruar është Teuhidi: dhe ai është të veçuarit e Allahut në adhurim. Ndërsa çështja më të mëdhore prej secilës Allahu i Madhëruar na ka ndaluar është Shirku: dhe ai është të lutësh dikë tjetër bashkë me Allahun.


Argument për këtë është Fjala e Allahut, Një e të vetëm:
وَاعْبُدُواْ اللّهَ وَلاَ تُشْرِكُواْ بِهِ شَيْئاً
"Adhuroni Allahun dhe mos i shoqëroni Atij asgjë." [En Nisa, 36].
Nëse të thuhet ty: Kush janë tri parimet, njohjen e të cilave çdo njeri e ka obligim?
Thuaj: Njohja nga ana e robit (njeriut) Zotin e tij, fenë e Tij si dhe njohja e të Dërguarit të Tij, Muhamedit (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!).
Nëse ty të thuhet: Kush është Zoti yt?
Thuaj: Zoti im është Allahu, i Cili përkujdeset për mua si dhe për të gjitha krijesat me mirësitë e Tij. Ai është i Adhuruari im, dhe unë nuk kam të Adhuruar tjetër përveç Tij. Argument për këtë është Fjala e Allahut të Lartësuar:
الْحَمْدُ للّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ
"Falënderimet i takojnë vetëm Allahut, Zotit të botëve." [El Fatiha,1].
Çdo gjë tjetër përveç Allahut të Madhëruar është krijim i Tij...e edhe unë jam njëri prej krijesave të Tij.
Nëse ty të thuhet: Si e njohje Zotin tënd?
Thuaj: Me anë të argumenteve dhe me anë të krijesave të Tij.
Prej argumenteve të Tij është: Dita dhe Nata, Dielli dhe Hëna.
Prej krijesave të Tij: Shtatë qiejt dhe shtatë tokat dhe çfarë ka në brendësi të tyre dhe ndërmjet tyre. Argument për këtë është Fjala e Allahut të Lartësuar:
وَمِنْ آيَاتِهِ اللَّيْلُ وَالنَّهَارُ وَالشَّمْسُ وَالْقَمَرُ لَا تَسْجُدُوا لِلشَّمْسِ وَلَا لِلْقَمَرِ وَاسْجُدُوا لِلَّهِ الَّذِي خَلَقَهُنَّ إِن كُنتُمْ إِيَّاهُ تَعْبُدُون
"Dhe prej argumenteve të Tij janë nata dhe dita edhe dielli dhe hëna. Mos u bini në sexhde as diellit e as hënës, por bini në sexhde vetëm ndaj Allahut i Cili i krijoi ato, nëse jeni vërtet që e adhuroni Atë." [Fusilet, 37].

Gjithashtu Fjala e Tij:
إنَّ رَبَّكُمُ اللّهُ الَّذِي خَلَقَ السَّمَاوَاتِ وَالأَرْضَ فِي سِتَّةِ أَيَّامٍ ثُمَّ اسْتَوَى عَلَى الْعَرْشِ يُغْشِي اللَّيْلَ النَّهَارَ يَطْلُبُهُ حَثِيثاً وَالشَّمْسَ وَالْقَمَرَ وَالنُّجُومَ مُسَخَّرَاتٍ بِأَمْرِهِ أَلاَ لَهُ الْخَلْقُ وَالأَمْرُ تَبَارَكَ اللّهُ رَبُّ الْعَالَمِينَ
"Vërtet që Zoti juaj është Allahu, i Cili krijoi qiejt dhe tokën në gjashtë ditë dhe pastaj Ai Isteva (u ngrit lart e qëndroi mbi) Arsh. Ai sjell natën si mbulesë të ditës dhe secila duke synuar tjetrën pandërprerë;dhe Ai krijoi edhe diellin, edhe hënën, edhe yjet të nënshtruar ndaj urdhërit të Tij. Padyshim që i Tij është krijimi dhe komandimi. I Lartësuar qoftë Allahu, Zoti i aleminit." [El Araf, 54].
Zoti është Ai i Cili meriton të adhurohet me të drejtë. Argument për këtë është Fjala e Allahut të Madhëruar:



يَا أَيُّهَا النَّاسُ اعْبُدُواْ رَبَّكُمُ الَّذِي خَلَقَكُمْ وَالَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُون الَّذِي جَعَلَ لَكُمُ الأَرْضَ فِرَاشاً وَالسَّمَاء بِنَاء وَأَنزَلَ مِنَ السَّمَاءِ مَاء ً فَأَخْرَجَ بِهِ مِنَ الثَّمَرَاتِ رِزْقاً لَّكُمْ فَلاَ تَجْعَلُواْ لِلّهِ أَندَاداً وَأَنتُمْ تَعْلَمُونَ
"O njerëz! Adhuroni Allahun, Zotin tuaj, i Cili ju krijoi ju dhe ata që ishin para jush, që të mund të bëheni të përkushtuar. I Cili e ka bërë tokën vend pushimi për ju dhe qiellin me kupë si mbulesë duke dërguar që andej ujë për të prodhuar fruta si furnizim për ju. Atëherë pra, mos i vini shokë Allahut (në adhurim) kur ju e dini." [El Bekare, 21-22].
Ibën Kethiri (Allahu e mëshiroftë!) ka thënë: "Krijuesi i këtyre gjërave, Ai është i Cili e meriton adhurimin."
Prej llojeve të adhurimit me të cilat Allahu i Madhëruar na ka urdhëruar përmendim: Islami, Besimi dhe Ihsani. Po ashtu prej tyre: Lutja, frika, shpresa, mbështetja, dëshira, frikrespekti, nënshtrimi, druajtja, të kthyherit tek Allahu, kërkimi i ndihmës, kërkimi i mbrojtjes, përgjërimi, bërja kurban, en nedhru (përmbushja e zotimit) si dhe të tjera adhurime përveç tyre për të cilat Allahu ka urdhërur. Pra, që të gjitha këto janë vetëm për Allahun e Madhëruar.[12] Argument për këtë është Fjala e Allahut të Madhëruar:
وَأَنَّ الْمَسَاجِدَ لِلَّهِ فَلَا تَدْعُوا مَعَ اللَّهِ أَحَداً

"Dhe vërtet që xhamitë janë për Allahun, kështu që mos lutni asnjë tjetër bashkë me Allahun." [El Xhinë, 18].

Kush i kryhen ndonjë nga këto për tjetërkënd përveç Allahut, atëherë ai është mushrik-kafir. Argument për këtë është Fjala e Allahut:

وَمَن يَدْعُ مَعَ اللَّهِ إِلَهاً آخَرَ لَا بُرْهَانَ لَهُ بِهِ فَإِنَّمَا حِسَابُهُ عِندَ رَبِّهِ إِنَّهُ لَا يُفْلِحُ الْكَافِرُونَ

"Dhe kushdo që lut (ose adhuron) në vend të Allahut çdo zot tjetër për të cilin nuk ka asnjë provë, atëherë llogaria e tij është vetëm te Zoti i tij. Vërtet që jobesimtarët nuk do të kanë kurrë sukses." [El Muminun, 11].

Argument nga hadithi:
"Duaja (lutja) është truri i adhurimit"[13]
Po ashtu Fjala e Allahut të Lartësuar:
وَقَالَ رَبُّكُمُ ادْعُونِي أَسْتَجِبْ لَكُمْ إِنَّ الَّذِينَ يَسْتَكْبِرُونَ عَنْ عِبَادَتِي سَيَدْخُلُونَ جَهَنَّمَ دَاخِرِينَ
"Dhe Zoti juaj thotë: “M’u lutni Mua, Unë do t’ju përgjigjem. Me të vërtetë se ata të cilët e përbuzin adhurimin ndaj Meje, ata padyshim që do të hyjnë në xhehenem me poshtërim!" [El Gafir, 60].

* Argumenti për frikën. Fjala e Allahut të Madhëruar:

فَلاَ تَخَافُوهُمْ وَخَافُونِ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ
"Kështu që, mos iu frikësoni atyre aspak, por m’u frikësoni vetëm Mua, nëse jeni besimtarë të vërtetë." [Al Imran, 175].

*Argumenti për shpresën. Fjala e Allahut të Madhëruar:

فَمَن كَانَ يَرْجُو لِقَاء رَبِّهِ فَلْيَعْمَلْ عَمَلاً صَالِحاً وَلَا يُشْرِكْ بِعِبَادَةِ رَبِّهِ أَحَداً
"Kështu pra, kushdo që shpreson për takimin me Zotin e tij, le të punojë mirësie drejtësi dhe të mos i bashkojë askënd për shok në adhurim Zotit të tij.” [El Kehf, 110].
* Argumenti për mbështetjen.
Fjala e Allahut të Lartësuar:
وَعَلَى اللّهِ فَتَوَكَّلُواْ إِن كُنتُم مُّؤْمِنِينَ
"Dhe mbështetja juaj vetëm tek Allahu të jetë, nëse jeni besimtarë të vërtetë.” [El Maide, 23].

Po ashtu Fjala e Allahut të Madhëruar:

وَمَن يَتَوَكَّلْ عَلَى اللَّهِ فَهُوَ حَسْبُهُ

"Dhe kushdo që mbështetet tek Allahu, atëherë Ai do t’i mjaftojë atij plotësisht." [Et Talak, 3].

* Argumenti për dëshirën (e cila është e shoqëruar më shpresë), frikrespektin dhe nënshtrimin. Fjala e Allahut të Madhëruar:

إِنَّهُمْ كَانُوا يُسَارِعُونَ فِي الْخَيْرَاتِ وَيَدْعُونَنَا رَغَباً وَرَهَباً وَكَانُوا لَنَا خَاشِعِينَ

"Ata vërtet që ishin që nxitonin të bënin punë të mira dhe gjithnjë na luteshin Neve me shpresë dhe frikë dhe gjithnjë nënshtroheshin ndaj Nesh." [El Enbija, 90].

* Argumenti për druajtjen. Fjala e Allahut të Madhëruar:

فَلاَ تَخْشَوْهُمْ وَاخْشَوْنِي

"Kështu që, mos iu frikësoni atyre, por m’u frikësoni vetëm Mua!" [El Bekare, 150].

* Argumenti për të kthyherit tek Allahu. Fjala e Allahut të Madhëruar:

وَأَنِيبُوا إِلَى رَبِّكُمْ وَأَسْلِمُوا لَهُ

"Dhe kthehuni tek Zoti juaj dhe nënshtrojuni Atij." [Ez Zumer, 54].

* Argumenti për kërkimin e ndihmës. Fjala e Allahut të Madhëruar:

إِيَّاكَ نَعْبُدُ وإِيَّاكَ نَسْتَعِينُ

"Vetëm Ty të adhurojmë dhe vetëm Ty të mbështetemi e të kërkojmë ndihmë." [El Fatiha, 1].



Ndërsa në hadith thuhet:

"إذا استعنت فاستعن بالله"

"Nëse kërkon ndihmë kërko vetëm nga Allahu."[14]

* Argumenti për kërkimin e mbrojtjes. Fjala e Allahut të Madhëruar:

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ الْفَلَقِ

" Thuaj: “Mbrohem (me Allahun) Zotin e agimit. " [El Felek, 1].

قُلْ أَعُوذُ بِرَبِّ النَّاسِ

"Thuaj: “Mbrohem (me Allahun) Zotin e njerëzve." [Nas, 1].

* Argumenti për përgjërimin. Fjala e Allahut të Madhëruar:

إِذْ تَسْتَغِيثُونَ رَبَّكُمْ فَاسْتَجَابَ لَكُمْ

"(Përkujtoni) kur ju kërkuat ndihmë me përgjërim te Zotit tuaj dhe Ai u përgjigj." [El Enfal, 9].

* Argumenti për bërjen kurban. Fjala e Allahut të Madhëruar:

قُلْ إِنَّ صَلاَتِي وَنُسُكِي وَمَحْيَايَ وَمَمَاتِي لِلّهِ رَبِّ الْعَالَمِينَ لاَ شَرِيكَ لَهُ وَبِذَلِكَ أُمِرْتُ وَأَنَاْ أَوَّلُ الْمُسْلِمِينَ

"Thuaj: “Sigurisht falja ime, kurbani im, jeta ime dhe vdekja ime janë për Allahun, Zotin e botëve. Ai nuk ka asnjë shok e të barabartë me Të." [El Enam, 162-163].

Ndërsa nga hadithi: "E mallkoftë Allahu atë i cili therë për tjetër kënd përveç Allahut."[15
Argumenti për en nedhru (përmbushjen e zotimit). Fjala e Allahut të Madhëruar:

يُوفُونَ بِالنَّذْرِ وَيَخَافُونَ يَوْماً كَانَ شَرُّهُ مُسْتَطِيراً

"Ata (janë të cilët) përmbushin betimet (e tyre) dhe i frikësohen një Dite, e keqja e së cilës ka përmasa të mëdha." [El Insan, 7].






vazhdon

.

[altin55]

Parimi i dytë



Njohja e fesë islame me argumenta dhe ajo është: dorëzimi (nënshtrimi) ndaj Allahut me teuhid (me njësim) dhe nënshtrimi ndaj Tij me bindje si dhe largimi prej idhujtarisë (shirkut) dhe idhujtarëve.

Ajo përmbledh tri kategori:

1.Islami

2.Besimi

3.Ihsani

Dhe secila nga këto kategori ka shtyllat e saj.[16]

Shtyllat e Islamit janë pesë:

Dëshmia se nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut, e se Muhamedi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) është i Dërguari i Allahut. Falja e namazit, dhënia e zekatit, agjërimi i Ramazanit si dhe bërja e haxhit në Shtëpinë e Shenjtë (Kabe).



Argumenti për dëshminë është Fjala e Allahut të Madhëruar:

شَهِدَ اللّهُ أَنَّهُ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ وَالْمَلاَئِكَةُ وَأُوْلُواْ الْعِلْمِ قَآئِمَاً بِالْقِسْطِ لاَ إِلَـهَ إِلاَّ هُوَ الْعَزِيزُ الْحَكِيمُ

"Allahu dëshmon se nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Atij; edhe melekët, edhe ata që kanë mend e që dinë. Ai e mban Krijimin e Tij në Drejtësi të plotë. Askush nuk ka të drejtë të adhurohet përveç Atij, i Gjithëfuqishmi, më i Urti Gjithëgjykues." [Al Imran, 18].

Kuptimi i të cilës është: Nuk ka të të adhuruar tjetër më të drejtë përveç Allahut.

Me "La ilahe" është për qëllim mohimi i çdo gjëje që adhurohet përveç Allahut. Ndërsa "il lAllah" është pohimi (me ngulm) se vetëm Allahu është Ai i Cili e meriton adhurimin me të drejtë. Ai nuk ka shok në adhurim ndaj Tij, ashtu siç Ai nuk ka shok në sundimin e Tij. Kuptimin e së cilës na e sqaron Fjala e Allahut të Madhëruar:

وَإِذْ قَالَ إِبْرَاهِيمُ لِأَبِيهِ وَقَوْمِهِ إِنَّنِي بَرَاء مِّمَّا تَعْبُدُون إِلَّا الَّذِي فَطَرَنِي فَإِنَّهُ سَيَهْدِينِ وَجَعَلَهَا كَلِمَةً بَاقِيَةً فِي عَقِبِهِ لَعَلَّهُمْ يَرْجِعُونَ

"Dhe (kujto) kur Ibrahimi i tha babait të tij dhe popullit të tij: “Me të vërtetë që unë jam i pafajshëm nga çfarë ju adhuroni në vend të Atij i Cili më krijoi mua dhe padyshim që Ai do të më udhëzojë mua.” Dhe ai (Ibrahimi) e bëri atë (fjalën La ilahe il lAllah) fjalë të jetonte ndër pasardhësit e tij, që ata të mund të riktheheshin." [Ez Zuhruf, 26-28].

قُلْ يَا أَهْلَ الْكِتَابِ تَعَالَوْاْ إِلَى كَلَمَةٍ سَوَاء بَيْنَنَا وَبَيْنَكُمْ أَلاَّ نَعْبُدَ إِلاَّ اللّهَ وَلاَ نُشْرِكَ بِهِ شَيْئاً وَلاَ يَتَّخِذَ بَعْضُنَا بَعْضاً أَرْبَاباً مِّن دُونِ اللّهِ فَإِن تَوَلَّوْاْ فَقُولُواْ اشْهَدُواْ بِأَنَّا مُسْلِمُونَ

"Thuaj: “O ithtarë të librave të parë! Ejani te një fjalë që është e drejtë dhe e përbashkët mes nesh dhe jush: që të mos adhurojmë askënd përveç Allahut, që të mos i vëmë shokë Atij në adhurim, dhe që asnjë prej nesh të mos marrë të tjerë për zot përveç Vetëm Allahut.” Pastaj në qoftë se ata largohen, thuaju: “Dëshmoni për ne se jemi muslimanë.” [Al Imran, 64].

Argumenti i pjesës së dytë së dëshmisë: Dhe se Muhamedi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) është i Dërguari i Allahut, është Fjala e Allahut të Madhëruar:

لَقَدْ جَاءكُمْ رَسُولٌ مِّنْ أَنفُسِكُمْ عَزِيزٌ عَلَيْهِ مَا عَنِتُّمْ حَرِيصٌ عَلَيْكُم بِالْمُؤْمِنِينَ رَؤُوفٌ رَّحِيمٌ

"Vërtet që ju ka ardhur juve një i Dërguar nga vetë ju. Ai pikëllohet nëse juve ju bie ndonjë lëndim e vështirësi. Ai është i merakosur dhe i dëshiruar për ju dhe për besimtarët ai është që ndjen shumë, mëshirues." [Et Teube, 128].



Kuptimi i dëshmisë: "Dhe se Muhamedi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) është i Dërguari i Allahut" bindja ndaj tij në atë që ai (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka urdhëruar, të besuarit në atë që ai (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka lajmëruar, të shmangurit (të larguarit) nga ajo që ai (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka ndaluar dhe të mos adhurohet Allahu ndryshe vetëm se me atë që Ai ka ligjëruar.

Argumeti për namazin dhe dhënien e zekatit, dhe shpjegimin i teuhidit është Fjala e Allahut të Madhëruar:

وَمَا أُمِرُوا إِلَّا لِيَعْبُدُوا اللَّهَ مُخْلِصِينَ لَهُ الدِّينَ حُنَفَاء وَيُقِيمُوا الصَّلَاةَ وَيُؤْتُوا الزَّكَاةَ وَذَلِكَ دِينُ الْقَيِّمَةِ

"Dhe ata nuk u urdhëruan për tjetër, pos asaj që të adhuronin vetëm Allahun dhe të mos adhuronin tjetër përveç a përkrah Tij, të kryenin faljen e detyruar të namazit e të jepnin zekatin: dhe kjo është feja e drejtë, e vërtetë." [El Bejjine, 5].

Argumenti i agjërimit të Ramazanit. Fjala e Allahut të Madhëruar:

يَا أَيُّهَا الَّذِينَ آمَنُواْ كُتِبَ عَلَيْكُمُ الصِّيَامُ كَمَا كُتِبَ عَلَى الَّذِينَ مِن قَبْلِكُمْ لَعَلَّكُمْ تَتَّقُونَ

"O ju që keni besuar! Ju është urdhëruar juve edhe agjërimi siç u qe urdhëruar edhe atyre përpara jush me qëllim që të mund të bëheni el muttekunë (të përkushtuar)." [El Bekare, 183].

Argumenti për bërjen e Haxhit. Fjala e Allahut të Madhëruar:

وَلِلّهِ عَلَى النَّاسِ حِجُّ الْبَيْتِ مَنِ اسْتَطَاعَ إِلَيْهِ سَبِيلاً وَمَن كَفَرَ فَإِنَّ الله غَنِيٌّ عَنِ الْعَالَمِينَ

"Dhe Haxhi është një detyrë që njerëzit i detyrohen Allahut për ta kryer, ata të cilët munden të përballojnë shpenzimet. Dhe kushdo që nuk beson, atëherë Allahu është më i Pasuri, nuk ka nevojë për askënd në alemin." [Al Imran, 97]



Kategoria e dytë: Besimi[17]

Ai është shtatëdhjetë e disa degë, ku më e larta e saj është fjala La ilahe il la Allah, dhe më e ulta e saj është heqja e të pengesës nga rruga. Edhe turpi është prej degëve (pjesëve) të besimit.

Shtyllat e besimit janë gjashtë:

1. Të besosh në Allahun e Madhëruar

2. Të besosh në engjëjt e Tij

3. Të besosh në librat e Tij

4. Të besosh në të dërguarit e Tij

5. Të besosh në ditën e Fundit

6. Të besosh në paracaktimin e Allahut për mirë dhe për keq.

Argumenti për pesë kushtet e para të besimit është Fjala e Allahut të Madhëruar:

لَّيْسَ الْبِرَّ أَن تُوَلُّواْ وُجُوهَكُمْ قِبَلَ الْمَشْرِقِ وَالْمَغْرِبِ وَلَـكِنَّ الْبِرَّ مَنْ آمَنَ بِاللّهِ وَالْيَوْمِ الآخِرِ وَالْمَلآئِكَةِ وَالْكِتَابِ وَالنَّبِيِّينَ

"Nuk është përkushtim se ju e ktheni fytyrën tuaj drejt lindjes dhe perëndimit, por përkushtim është (cilësi e atij) i cili beson në Allahun, në ditën e Fundit, në melekët, në Librin, në pejgambrët." [El Bekare, 177].

Ndërsa argumenti për paracaktimin e Allahut është Fjala e Tij:

إِنَّا كُلَّ شَيْءٍ خَلَقْنَاهُ بِقَدَرٍ

"Me të vërtetë që Ne e kemi krijuar çdo gjë me Kader." [El Kamer, 49].

Kategoria e tretë: Ihsani.

Ka vetëm një shtyllë dhe ajo është: Ta adhurosh Allahun e Madhëruar sikur je duke e parë, se edhe pse ti nuk e shikon Atë, Ai me të vërtetë të shikon ty. Argument për këtë është Fjala e Allahut të Lartësuar:

إِنَّ اللّهَ مَعَ الَّذِينَ اتَّقَواْ وَّالَّذِينَ هُم مُّحْسِنُونَ

"Sigurisht që Allahu është me ata që i frikësohen Atij dhe që janë muhsinunë (mirëpunues)." [El Nahl. 128].

وَتَوَكَّلْ عَلَى الْعَزِيزِ الرَّحِيمِ الَّذِي يَرَاكَ حِينَ تَقُومُ وَتَقَلُّبَكَ فِي السَّاجِدِينَ إِنَّهُ هُوَ السَّمِيعُ الْعَلِيمُ

"Dhe mbështetu e vari shpresat tek i Gjithëfuqishmi, Mëshirëploti i Cili të sheh ty kur ti ngrihesh. Dhe lëvizjet e tua në mesin e atyre që bien në sexhde. Vërtet që Ai, vetëm Ai është Gjithëdëgjuesi, i Gjithëdituri." [Esh Shuara, 217-220].

وَمَا تَكُونُ فِي شَأْنٍ وَمَا تَتْلُو مِنْهُ مِن قُرْآنٍ وَلاَ تَعْمَلُونَ مِنْ عَمَلٍ إِلاَّ كُنَّا عَلَيْكُمْ شُهُودا

"As ti (o Muhamed) nuk bën ndonjë vepër, as nuk këndon ndonjë pjesë nga Kurani dhe as ju nuk bëni ndonjë vepër, veçse Ne jemi Dëshmues mbi ju kur ju e kryeni atë." [Junus, 61].

Argumenti nga suneti.

Hadithi i njohur i Xhibrilit i transmetuar nga Umeri (Allahu qoftë i kënaqur prej tij!) i cili ka thënë: Një ditë ishim duke qëndruar me të Dërguarin e Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!), kur na u shfaq një burrë me rroba shumë të bardha dhe me flokë shumë të zinj, nuk dukeshin tek ai gjurmët e udhëtimit dhe askush nga ne nuk e njihte atë. U ul pranë Profetit (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) dhe mbështeti gjunjët e tij tek gjunjët e të Dërguarit të Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) dhe vendosi duart te kofshët e tij dhe tha: "O Muhamed, më trego për Islamin." I Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) tha: "Islami është të dëshmuarit se nuk ka të adhuruar tjetër me të drejtë përveç Allahut dhe se Muhamedi është i Dërguari i Allahut, të falësh namazin, të japësh zekatin, të agjërosh muajin e Ramazanit dhe të kryhesh haxhin nëse ke mundësi." Tha: "Të vërtetën ke thënë." (Umeri thotë) U habitëm me të, edhe pyet edhe vërteton! Tha: "Më trego për besimin." I Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) tha: "Të besosh në Allahun e Madhëruar, në engjëjt e Tij, në librat e Tij, në të dërguarit e Tij, në ditën e Fundit si dhe të besosh në paracaktimin e Allahut për mirë dhe për keq." Tha: "Të vërtetën ke thënë."

Tha: "Më trego për ihsanin." I Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) tha: "Ta adhurosh Allahun e Madhëruar sikur je duke e parë, se edhe pse ti nuk e shikon Atë, Ai me të vërtetë të shikon ty." Tha: "Më trego për Kiametin." I Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) tha: "I pyeturi nuk di më shumë se ai që pyet në lidhje me të!"[18] Tha: "Më trego për shenjat e tij." I Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) tha: "Kur të lindë robëresha zonjën e saj, kur të shihen barinjtë këmbëzbathur, të zhveshur e të mjerë se si garojnë në ndërtimin e ndërtesave të mëdha." Tha (Umeri): Ai u largua ndërsa ne mbetëm të habitur. I Dërguari i (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) tha: "O Umer, a e di se kush ishte pyetësi?" Thashë: Allahu dhe i Dërguari i Tij e dinë më së mirë! (i Dërguari i Allahut) tha: "Ai ishte Xhibrili, erdhi që t'ua mësojë çështjet e fesë tuaj."[19]\\

vazhdon



.

[altin55]

Parimi i tretë [20]

Njohja e të Dërguarit tuaj, Muhamedit (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!).

Dhe ai është: Muhamed bin Abdullah bin Abdul Mutalib bin Hashimi, ndërsa Hashimi është prej kurejshve, e kurejshët janë prej arabëve. Arabët janë prej pasardhësve të Islamil bin Ibrahim el Khalil (Mikut të Allahut). Mbi të dhe mbi të Dërguarin tonë qofshin salavatet dhe selamet më të mira. Ai (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ndëroi jetë në moshën 63 vjeçare, ku prej tyre 40 vjeç i kaloi para se t'u bënte i Dërguar dhe 23 prej tyre i kaloi duke qenë Profet dhe i Dërguar. U bë Profet me Fjalën e Allahut të Madhëruar: "Lexo!" dhe u bë i Dërgua me Fjalën e Allahut të Madhëruar: "O ti i mbuluar!". Vendi i tij i lindjes është Meka dhe më pas migroi për në Medine. Allahu i Madhëruar e dërgoi atë çrrënjosës të shirkut dhe thirrës për në teuhid.

Argument për këtë është Fjala e Allahut të Madhëruar:

يَا أَيُّهَا الْمُدَّثِّر قُمْ فَأَنذِرْ وَرَبَّكَ فَكَبِّرْ وَثِيَابَكَ فَطَهِّرْ وَالرُّجْزَ فَاهْجُرْ وَلَا تَمْنُن تَسْتَكْثِرُ وَلِرَبِّكَ فَاصْبِرْ

"O ti i mbështjellur! Ngrihu dhe këshillo! Dhe madhëroje Zotin tënd! Dhe rrobat e tua pastro! Dhe larg nga Er Ruxhz qëndro! Dhe mos jep për të marrë më shumë! Dhe për hir të Zotit tënd, duro!" [El Mudethir, 1-7].

Kuptimi "Ngrihu dhe këshillo!" Është që të tërheqë vërejtjen (të ndaloi) prej shirkut dhe të ftoi për në teuhid (njësimin e Allahut).

"Dhe madhëroje Zotin tënd!" d.m.th. Madhëroje Atë me teuhid (duke e njësuar në të gjitha adhurimet).

"Dhe rrobat e tua pastro!" d.m.th. pastroi punët e tua prej shirkut.

"Dhe larg nga Er Ruxhzu qëndro!"

Er Ruxhz: Idhujt.

Me qëndrimi larg prej tyre është për qëllim braktisja e idhujve dhe idhujtarëve. I Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) kaloi plotë dhjetë vjetë duke ftuar në teuhid dhe mbas kësaj u ngritë në qiell dhe u urdhërua me pesë namazet. Mbas kësaj u fal në Meke tri vjetë e më pas u urdhërua (nga Allahu) që të bënte hixhret për në Medine.[21]



Hixhreti

Me hixhretin është për qëllim: "Migrimi prej vendit të shirkut për në vendin e islamit." Është detyrë mbi këtë popull (umet) që të bëjë hixhret prej vendit të shirkut për në vendin e islamit. E kjo (hixhreti) do të mbesë deri sa të bëhet Kiameti. Argument është Fjala e Allahut të Madhëruar:

إِنَّ الَّذِينَ تَوَفَّاهُمُ الْمَلآئِكَةُ ظَالِمِي أَنْفُسِهِمْ قَالُواْ فِيمَ كُنتُمْ قَالُواْ كُنَّا مُسْتَضْعَفِينَ فِي الأَرْضِ قَالْوَاْ أَلَمْ تَكُنْ أَرْضُ اللّهِ وَاسِعَةً فَتُهَاجِرُواْ فِيهَا فَأُوْلَـئِكَ مَأْوَاهُمْ جَهَنَّمُ وَسَاءتْ مَصِيرا إِلاَّ الْمُسْتَضْعَفِينَ مِنَ الرِّجَالِ وَالنِّسَاء وَالْوِلْدَانِ لاَ يَسْتَطِيعُونَ حِيلَةً وَلاَ يَهْتَدُونَ سَبِيلاً فَأُوْلَـئِكَ عَسَى اللّهُ أَن يَعْفُوَ عَنْهُمْ وَكَانَ اللّهُ عَفُوّاً غَفُوراً

"Sigurisht për ata të cilët melekët i marrin në vdekje ndërkohë që po i bënin padrejtësi vetvetes së tyre duke qëndruar me jobesimtarët, në një kohë kur shpërngulja ishte e detyrueshme për ta, ata u thonë: “Në çfarë gjendje ishit?” Ata përgjigjen: “Ne ishim të dobët dhe të shtypur në tokë.” Melekët u thonë: “A nuk ishte toka e Allahut e gjerë dhe e mjaftueshme për ju për t’u shpërngulur në të?” Njerëz të tillë do ta gjejnë vendbanimin e tyre në xhehenem. Sa përfundim i keq!“ Përveç të dobtëve, burra, gra dhe fëmijë, të cilët nuk mund të mendojnë ndonjë rrugëdalje dhe nuk janë në gjendje të drejtohen në rrugën e tyre. Për këta ka shpresë se Allahu do t’i falë. Dhe Allahu është kurdoherë Falës, gjithnjë Falës i Madh." [El Nisa, 97-99].

Gjithashtu Fjala e Allahut:

يَا عِبَادِيَ الَّذِينَ آمَنُوا إِنَّ أَرْضِي وَاسِعَةٌ فَإِيَّايَ فَاعْبُدُونِ

"O robërit e Mi që më besoni! Vërtet që toka Ime është e gjerë. Pra, më adhuroni vetëm Mua.” [El Ankebut, 56].

El Begauiju (Allahu e mëshiroftë!) ka thënë: "Shkaku i zbritjes së këtij ajeti është për muslimanët të cilët nuk u larguan prej Mekes (nuk bën hixhret). Allahu i Madhëruar i thirri ata në emër të besimit".[22]

Argumeti për hixhretin nga suneti është fjala e të Dërguarit të Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ka thënë:

"لا تنقطع الهجرة حتى تنقطع التوبة و لا تنقطع التوبة حتى تطلع الشمس من مغربها"

"Nuk ndërpritet hixhretit derisa të ndërpritet pendimi, dhe nuk ndërpritet pendimi derisa të lindë dielli nga perëndimi."[23]

Kur i Dërguari i Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) u vendos në Medine u urdhërua (nga Allahu i Madhëruar) me plotësimin e sheriatit islam, siç janë: zekati, agjërimi, haxhi, xhihadi, ezani, urdhërimi për të mirë dhe ndalimi nga e keqja si dhe me dispozitat e tjera të fesë islame. Kjo periudhë zgjati dhjetë vjet, e pas kësaj ai ndërroi jetë, salavatet dhe selamet e Allahut qofshin mbi të, ndërsa feja e tij mbeti përgjithmon. Kjo pra, është feja e tij! Nuk ka mirësi veçse ai e udhëzoi umetin për tek ajo, dhe nuk ka ndonjë të keqe veçse ai i ndaloi prej saj. Mirësia të cilën ai (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ia tregoi popullit (umetit) është teuhidi dhe çdo gjë që Allahu i Madhëruar e do dhe është i kënaqur me të, ndërsa e keqja prej së cilës ai (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) ndaloi është; shirku dhe çdo gjë që Allahu i Madhëruar e urren dhe e refuzon. Allahu i Madhëruar e dërgoi atë (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) për mbarë njerëzimin dhe e bëri obligim bindjen ndaj tij për xhindët dhe njerëzit. Argument është Fjala e Allahut të Madhëruar:

قُلْ يَا أَيُّهَا النَّاسُ إِنِّي رَسُولُ اللّهِ إِلَيْكُمْ جَمِيعاً

"Thuaj: “O njerëz! Vërtet që unë jam sjellë tek ju të gjithë si i Dërguar i Allahut." [El Araf, 158].

Allahu i Madhëruar e plotësoi me të (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mib të!) fenë. Argument është Fjala e Allahut të Madhëruar:

الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الإِسْلاَمَ دِيناً

"Këtë ditë Unë e përsosa fenë tuaj për ju, plotësova Mirësinë Time mbi ju dhe zgjodha për ju Islamin fe." [El Maide, 3].

Argument për vdekjen e të Dërguarit të Allahut (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) është Fjala e Allahut të Madhëruar:

إِنَّكَ مَيِّتٌ وَإِنَّهُم مَّيِّتُون ثُمَّ إِنَّكُمْ يَوْمَ الْقِيَامَةِ عِندَ رَبِّكُمْ تَخْتَصِمُونَ

"Sigurisht që ti do të vdesësh dhe padyshim që edhe ata do të vdesin, pastaj ditën e Ringjalljes, para Zotit tuaj ju do të haheni e do të kundërshtoheni mes njëri-tjetrit." [Ez Zumer, 30-31].

Të gjithë njerëzit do të vdesin e më pas do të ringjallen.[24]

Argument është Fjala e Allahut të Madhëruar:

مِنْهَا خَلَقْنَاكُمْ وَفِيهَا نُعِيدُكُمْ وَمِنْهَا نُخْرِجُكُمْ تَارَةً أُخْرَى

"Prej saj Ne ju kemi krijuar, dhe në të do t’ju kthejmë ju, dhe prej saj Ne do t’ju nxjerrim ju përsëri edhe një herë tjetër. " [Ta Ha, 55].

Gjithashtu Fjala e Tij:

وَاللَّهُ أَنبَتَكُم مِّنَ الْأَرْضِ نَبَاتاً ثُمَّ يُعِيدُكُمْ فِيهَا وَيُخْرِجُكُمْ إِخْرَاجاً

"Dhe Allahu ju ka nxjerrë prej (dheut të) tokës?. Pastaj Ai do t’ju kthejë në të dhe do t’ju nxjerrë prej saj." [Nuh, 17-18].

Dhe pas ringjalljes do të llogariten dhe do të shpërblehen për punët e tyre. Argument është Fjala e Allahut të Madhëruar:

وَلِلَّهِ مَا فِي السَّمَاوَاتِ وَمَا فِي الْأَرْضِ لِيَجْزِيَ الَّذِينَ أَسَاؤُوا بِمَا عَمِلُوا وَيَجْزِيَ الَّذِينَ أَحْسَنُوا بِالْحُسْنَى

"Që Ai të shpërblejë ata që kanë bërë të këqen me atë që ata kanë bërë dhe që Ai t’i shpërblejë ata që bëjnë mirë me më të mirën." [En Nexhm, 31].

Kush e përgenjështron (mohon) ringjalljen ai ka bërë kufër. Argument është Fjala e Allahut të Madhëruar:

زَعَمَ الَّذِينَ كَفَرُوا أَن لَّن يُبْعَثُوا قُلْ بَلَى وَرَبِّي لَتُبْعَثُنَّ ثُمَّ لَتُنَبَّؤُنَّ بِمَا عَمِلْتُمْ وَذَلِكَ عَلَى اللَّهِ يَسِيرٌ

"Ata që nuk besuan, mendojnë se kurrë nuk do të ringjallen. Thuaju: “Po! Për Zotin tim! Ju padyshim që do të ringjalleni, pastaj ju do të njoftoheni për çfarë punuat dhe kjo është mjaft e lehtë për Allahun.” [Et Tegabun, 7].[25]

Allahu i Madhëruar i dërgoi të gjithë të dërguarit si përgëzues dhe qortues. Argument për këtë është Fjala e Allahut të Madhëruar:

رُّسُلاً مُّبَشِّرِينَ وَمُنذِرِينَ لِئَلاَّ يَكُونَ لِلنَّاسِ عَلَى اللّهِ حُجَّةٌ بَعْدَ الرُّسُل

"Të Dërguar si përgëzues dhe si paralajmërues në mënyrë që njerëzimi të mos ketë më arsye për t’u shfajësuar ndaj Allahut pas të dërguarve." [En Nisa, 165].

I pari prej tyre (të dërguarve) është Nuhu (alejhi selam) dhe i fundi është Muhamedi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!). Argument për këtë është Fjala e Allahut të Madhëruar:

+إِنَّا أَوْحَيْنَا إِلَيْكَ كَمَا أَوْحَيْنَا إِلَى نُوحٍ وَالنَّبِيِّينَ مِن بَعْدِهِ_

"Vërtet, Ne të kemi frymëzuar ty (o Muhamed), siç frymëzuam Nuhin dhe pejgamberët pas tij." [En Nisa, 163].

Çdo popull Allahu i Madhëruar i dërgoi të dërguar që prej Nuhut (alejhi selam) e deri tek Muhamedi (Paqja dhe bekimi i Allahut qofshin mbi të!) duke i urdhëruar që të adhuronin vetëm Allahun Një e të vetëm dhe duke i ndaluar ata nga adhurimi i tagutëve (idhujve). Argument për këtë është Fjala e Allahut të Madhëruar:

وَلَقَدْ بَعَثْنَا فِي كُلِّ أُمَّةٍ رَّسُولاً أَنِ اعْبُدُواْ اللّهَ وَاجْتَنِبُواْ الطَّاغُوتَ

"Dhe me të vërtetë që Ne kemi dërguar te çdo popull të Dërguar (duke shpallur): “Adhuroni vetëm Allahun dhe shmanguni dhe i rrini larg tagutit.” [En Nahl, 36].



Allahu i Madhëruar e ka bërë obligim për të gjithë robërit e Tij që ta mohojnë tagutin dhe t'i besojnë Atij. Ibën el Kajjim (Allahu e mëshiroftë!) ka thënë: "Taguti është çdo gjë në lidhje me të cilin njeriu i ka kaluar kufijtë duke e adhuruar atë, duke e pasuar apo duke iu bindur."

Tagutët janë shumë e më kryesorët janë pesë:

1. Iblisi, mallkimi i Allahut qoftë mbi të!

2. Kush adhurohet dhe ai është i kënaqur me këtë adhurimi.

3. Kush i fton njerëzit në adhurimin e vetvetes.

4. Kush pretendon se di diçka nga e fshehta.

5. Kush gjykon me tjetër gjë pos asaj që ka zbritur Allahu.

Argument është Fjala e Allahut të Madhëruar:

لاَ إِكْرَاهَ فِي الدِّينِ قَد تَّبَيَّنَ الرُّشْدُ مِنَ الْغَيِّ فَمَنْ يَكْفُرْ بِالطَّاغُوتِ وَيُؤْمِن بِاللّهِ فَقَدِ اسْتَمْسَكَ بِالْعُرْوَةِ الْوُثْقَىَ لاَ انفِصَامَ لَهَا

"Nuk ka detyrim në fe. Vërtet, Rruga e drejtë është bërë e qartë nga rruga e gabuar. Kushdo që mohon tagutin dhe beson në Allahun, atëherë ai është kapur për mbajtësin më të sigurt që nuk thyhet kurrë." [El Bekare, 256].

Ky pra, është edhe kuptimi i fjalës "La ilahe il lAllah"

Argument nga hadithi:

"رأس الأمر الاسلام وعموده الصلاة و ذ روة سنامه الجهاد فى سبيل الله"



"Kreu i çdo çështjeje është Islami, shtylla e tij është namazi dhe kulmi i tij është xhihadi në rrugën e Allahut."[26

Allahu e di më së miri!

Ue sala Allahu ala Muhamedin

ue alihi ue sahbihi ue sel lem!



mare nga www.rrugetepaqes.net

[ramazan_it]

Selam alejkum we rahmetullah we berekatuhu.Allahu ta shpërbleftë or vëlla Khan se ne duhet që ma shpesh ta lexojmë dhe mësojmë dhe praktikojmë këtë,se metëvërtetë kemi shumë nevojë për dituri.Kush don që ta ketë këtë në bibliotekën e vet e keni edhe librin të Muhamed Slih el-Uthejminit me titull:"Tre parimet e fesë",NuN Shkup Shkurt 2005.Selam alejkum we rahmetullah we berekatuhu.

[Selma*]

Esselamu Alejkum. "Komentimi i librit Tre parimet dhe argumentet e tyre" nga hoxha i nderuar Enis Rama. Teme shume e rendesishme !

http://www.qsi-ks.com/webi/degjo.php?id=644


http://www.qsi-ks.com/webi/degjo.php?id=645


http://www.qsi-ks.com/webi/degjo.php?id=646


http://www.qsi-ks.com/webi/degjo.php?id=647

[Selma*]

Vazhdimi i ligjeratave nga seria:"Komentim i librit Tre parimet dhe argumentet e tyre"

http://www.qsi-ks.com/webi/degjo.php?id=649

http://www.qsi-ks.com/webi/degjo.php?id=650