Postuar mė parė nga
Yllushi
Kjo pyetje ėshtė e gabueshme - Ti, sė pari, e pranon Krijuesin e pastaj pyet kush e ka krijuar Atė, duke ia nėnshtruar Krijuesin ligjeve tė cilat dominojnė nė botėn e krijesave. Kjo sofistika jote i ngjan kukullave tė cilat lėvizin me ndihmėn e zemberekut - spirales. Po qe se kundrohen nė rrafshin e lėvizjes sė tyre, pason se edhe njeriu, i cili i ka bėrė, lėviz sipas parimit tė zemberekut. Sikur, me ndonjė rast, tė ishte e mundur t’u thuhet atyre se ai lėviz me vetveten, do tė pėrgjigjeshin se kjo ėshtė e pamundur, sepse nė botėn e tyre ēdo gjė lėviz me ndihmėn e zemberekut. Kėshtu edhe ti, i kufizuar dhe i zhytur nė botėn vetjake ku ēdo gjė qė ekziston, domosdo parashtron Krijuesin, nuk po arrin tė kuptosh se Zoti ekziston vetvetiu.
Filozofi i njohur gjerman Emanuel Kanti nė veprėn e tij Kritika e mendjes sė pastėr ka zhvilluar idenė se me mendje nuk mund tė pėrfshihet e verteta e pafund. Sipas natyrės sė saj, mendja i arrinė vetėm partikularitė ndėrsa ėshtė e paaftė tė kuptojė tė ekzistuarit absolut siē ėshtė ekzistimi i Zotit. Ne e kuptojmė Zotin me ndėrgjegje (damīr) e jo me mendje (‘akl). Dėshira jonė pėr drejtėsi ėshtė dėshmi e ekzistimit tė sė drejtės, sikur qė ėshtė etja pėr ujė dėshmi pėr ekzistimin e ujit.
Aristoteli shumė mė herėt ka shtruar njė varg tė tėrė shkaqesh duke thėnė: karrigia ėshtė nga druri, druri nga trungu, trungu nga fara, kurse fara ėshtė nga mbjellėsi, qė nė fund tė tregojė se si numėrimi i tillė i shkaqeve medoemos shpie tek shkaku i parė. Shkakun i cili nuk ka nevojė pėr shkak, lėvizėsin i cili nuk ka nevojė pėr lėvizės, krijuesin i cili nuk ka nevojė pėr krijues, qė i pėrgjigjet tė kuptuarit tonė tė All-llahut xhel-le shanuhu.
Ibni Arebiu konsideron se nė pyetjen kush e krijoi Krijuesin aspak nuk duhet pėrgjigjur. Zoti e dėshmon ekzistimin dhe ėshtė jokorrekte me ekzistim tė dėshmohet Zoti. Drita e dėshmon ditėn e jo e kundėrta...
All-llahu nuk ka nevojė pėr dėshmi, sepse Ai ēdo gjė e dėshmon. Ai vetvetiu ėshtė e vėrtetė e qartė (el-hakku-l-wādihi bi dhātihī). All-llahu shfaqet nė ligjet, rendin, bukurinė dhe normat, nė gjethin e drurit, pendėn e palloit, krahun e fluturės, erėn e trėndafilit, kėngėn e bilbilit, lidhshmėrinė e yjeve, nė simfoninė e kozmosit. Sikur tė thonim se e tėrė kjo ėshtė krijuar rastėsisht, do t’i pėrngjanim njeriut i cili konsideron se me vetė hedhjen e shkronjave nė ajėr, prej tyre mund tė krijohet vargu nė tė cilin do tė gjenim njė poezi tė Shekspirit, do tė thotė poezi pa poet.
Kur’ani na liron nga shkoqitjet e kėtilla me njė dėshmi mjaft tė qartė dhe tė saktė:
"Thuaj: Ai All-llahu ėshtė Njė! All-llahu ėshtė Ai qė ēdo krijesė i drejtohet (i mbėshtetet) pėr ēdo nevojė. As s’ka lindur kė, as nuk ėshtė i lindur. Dhe Atij askush nuk i ėshtė i barabartė".
Pėrgjigju Duke Cituar
:))
Krijoni Kontakt