Parapsikologjia njohuri e re në zhvillim

[DI_ANA]

Edhe pse konstituimi i psikologjisë si shkencë, i takon etapës së vonshme, ajo për një kohë shumë të shkurtë kishte arritur një reputacion të pakontestueshëm në opinionin e gjerë.

▪ Përveç lëndës dhe metodës studimore, që kryekëput mbështetet në parime të përcaktuara empirike, me kohë psikologjia si shkencë në vete, përveç lëndës së saj studimore, filloj të ballafaqohet edhe me dukuri të shumta të shfaqjeve paranormale. Meqë ishte e ngushtuar nga principet e veta rigoroze mbi të cilat ndërtohej, marrja me këto dukuri u mohua në tërësi, duke i shpallur këto tendenca si sharlatanizëm. Kështu, hulumtimi i këtyre fenomeneve paranormale, iu mbeti në duart e disa entuziastëve, të cilët, gradualisht, kërkimet e veta nga kjo lëmi i lartësuan në nivelin e njohurisë së re paralele të quajtur PARAPSIKILOGJI.

Nocioni parapsikologji, buron nga togfjalëshi "para"-që në gjuhën latine do të thotë jashtë, dhe "psikologjia"-njohuri që merret me studimin e psikes njerëzore. Pra, diçka që në njëfarë dore mund të jetë doktrinë në vete, por jashtë suazave të përcaktuara dhe të njohura zyrtarisht të psikologjisë. Edhe pse kjo lëmi u braktis nga shkenca, shumë hulumtues me nam, duke rrezikuar reputacionin e tyre akademik, gradualisht filluan t'i ndërtojnë themelet e para të një lëmi të ri kërkimor, i cili, kohën e fundit, me një ekspansion të pa parë, ka filluar seriozisht t'ju bëjë konkurrencë disiplinave tjera ekzistuese shkencore, e në rend të parë psikologjisë dhe psikiatrisë.

Historiku retrospektiv i zhvillimit të parapsikologjisë është i gjatë, andaj, pa hyrë fare në kronologjinë e fillit dhe zënies së saj, përmes këtij artikulli, deshëm vetëm t'ju prezantojmë gjerësinë e fushave kërkimore, me të cilat ndërtohet trungu i saj struktural.
Sikurse edhe shumë shkencat tjera në konstituim e sipër, edhe parapsikologjia po ballafaqohet me çështjet terminologjike të emërtimit të saj.

Kjo ndoll ngaqë ende pa u definuar zyrtarisht në qarqet e ndryshme akademike, përveç termit parapsikologji, mund të hasim në emërtimet e ndryshme sikurse janë: "psikotronika", "metapsikologjia", "psikoenergjetika" etj. Pa dashur të polemizojmë me përshtatshmërinë e këtyre emërtimeve,
ne do ta përvetësojmë termin "parapsikologji", i cili tashmë është më i shpeshtë.



Lënda studimore e parapsikologjisë
Sqarimi teorik i lëndës tejet voluminoze studimore të parapsikologjisë, globalisht mund të përfshihet në katër grupe themelore:

I. HULUMTIMI I PERCEPCIONEVE JASHËSHQISORE, (ndryshe e quajtur si "ESP fenomene", që është shkurtesë angleze e fjalëve: extra sennsory perception - "ESP"). Në kuadrin e lëndës studimore të këtij grupi, përfshihen hulumtimet e shfaqjeve të ndryshme të këtyre fenomeneve:

a) TELEPATIA- hulumtimi i dukurisë së komunikimit mental nga largësia, ndërmjet dy a më tepër personave, pa kontakt fizik të drejtpërdrejtë;

b) QARTËPAMËSIA - hulumtimi i dukurisë së regjistrimit të qartë mental të ngjarjeve nga largësia, që diku janë në ndodhje e sipër;
c) PREKOGNACIA - hulumtimi i dukurisë për parathënien e ngjarjeve të ndryshme para se të ndodhin ato;
d) RETROKOGNACIA - hulumtimi i dukurisë së qasjes së qartë perceptive në ngjarjet që kanë ndodhur në një kohë të kaluar.

II. PSIKOKINEZA - hulumtimi i ndikimeve përmes energjisë mentale në lëvizjen e gjësendeve fizike Në kuadrin e lëndës studimore të këtij grupi, përfshin hulumtimet e shfaqjeve të ndryshme të këtyre fenomeneve:

a) MATERIALIZIMI- hulumtimi i dukurive të paraqitjes së gjësendeve materiale, pa qenë ato më parë të pranishme aty;

b) DEMATERIALIZIMI- hulumtimi i dukurisë së zhdukjes së gjësendeve fizike, të cilat, paraprakisht, kanë qenë prezentë;
c) LEVITACIONI - hulumtimi i fenomenit të ngathtësisë mbi forcën e gravitetit dhe qëndrimit të sendit fizik pezull mbi sipërfaqen e mbështetjes tokësore ( këtu më tepër hulumtimi orientohet kah fenomeni i ngritjes së trupit dhe qëndrimi pezull mbi sipërfaqen e platesë tokësore);
d) TELEPORTACIONI - hulumtimin e fenomeneve të dematerializimit të gjësendeve fizike dhe bartjes së tyre nga një vend në një vend tjetër;
e) SHËRIMI PSIKIK - hulumtimi i shërimit të shumë sëmundjeve të ndryshme përmes metodave psikike të veprimit;
f) FOTOGRAFIA MENTALE - hulumtimi i mundësisë së fotografimit në shiritin e celularit filmik të pamjeve të ndryshme të paramenduara si figuracione psikike.

III. PSIKOFIZIKA - hulumtimi i manifestimeve fizike të fenomeneve parapsikologjike dhe formave të ndryshme të shprehjeve paranormale të energjisë. Në kuadrin e lëndës studimore të këtij grupi, përfshihen hulumtimet e shfaqjeve të ndryshme të këtyre fenomeneve:

a) PARAFIZIKA- hulumtimi i fenomeneve të ndryshme të manifestimeve energjetike, të cilat janë evidente, por nuk përkojnë me ligjshmëritë e njohura të fizikës materiale;

b) UFO-FENOMENET - hulumtimi i ekzistimit të civilizimeve tjera jashtëtokësore në Univers dhe mundësia e vënies së kontakteve me ta;
c) ENERGJIA PIRAMIDALE - hulumtimi i fenomeneve të manifestimit të energjisë specifike në hapësirën e brendësisë së piramidave të lashta egjiptiane dhe ndryshimeve që ajo shkakton në strukturën substanciale të disa elementeve, me një theks të veçantë të ndikimit të kësaj energjie në psiken e njeriut.

IV. NOETIKA- është një njohuri specifike kërkimore që vepron në kuadrin e parapsikologjisë, e që merret me hulumtimin e shpirtit dhe të vetëdijes, si dhe fenomeneve të manifestimit të tyre. Në këtë lëmi të veçantë kërkimore hyjnë këto degë:

a) PSIKOLOGJIA TRANSPERSONALE - e cila merret me hulumtimin e potencialeve të ndryshme të zhvillimit njerëzor;

b) TANATOLOGJIA - hulumtimi i ndodhjes së procesit të vdekjes;
c) GJENDJET E NDRYSHME SHPIRTËRORE - hulumtimi i gjendjeve të ndryshme shpirtërore në momentin e transit psikik, qetësisë meditative, gjendjes hipnotike, projeksionit astral (udhëtimi i vetëdijshëm i shpirtit në hapësirat e pakufizuara jashtë trupit), krijimtarinë e ndërvetëdishme dhe formave të ndryshme të këtij manifestimi, siç bie fjala të shkruarit automatizuar në gjendje të pavetëdijshme, etj.;
d) SISTEMET E USHTRIMEVE TRADICIONALE - kjo degë e lëmit të parapsikologjisë, ka të bëj me hulumtimin e koncentrimit mental, meditimit, jogës, hipnozës dhe autohipnozës, sugjestionit dhe autosugjestionit, etj.

Sikurse mund të vërejmë nga ky prezantim, lënda studimore e parapsikologjisë është tejet voluminoze. Që të jetë sa më e suksesshme në rrugën e vetë kërkimore, asaj i nevojitet një qasje multi-disiplinare. Pra, i nevojitet edhe ndihma e inkuadrimit të shkencave tjera ekzakte në këtë drejtim. Pa marrë parasysh stagnimin e deritashëm ekzistues nga shkenca oficiale, kohëve të fundit vërehet një qëndrim më liberal në këtë drejtim. Ky liberalizëm i heshtur, ndikon dukshëm që kontributin e tyre në këtë drejtim, ta japin edhe shumë shkencëtar të njohur botëror.
Një faktor tjetër i favorshëm në këtë drejtim, e që kontribuon në ngritjen kualitative të metodave hulumtuese të parapsikologjisë është, po ashtu, edhe zhvillimi i madh dhe i hovshëm i teknikës së sofistikuar digjitale.

Dhe, për fund, lirisht mund të konstatojmë se, parapsikologjia sot, nuk është më një lëmi e individëve të papërcaktuar kureshtar, por një njohuri e re serioze që është në ekspansion të vërtetë.

Adnan Abrashi-NANDA

CiLi eshte mendimi juaj personal mbi "parapsikologjine"?!


Respekte

[xfiles]

Personalisht i besoj parapsikologjise, sepse ne fund e fundit trajton fenomene paranormale, qe faktikisht jane por nuk shpjegohen ne menyre "racionale", te pakten jo me njohurite qe kemi deri tani.

[Force-Intruder]

"Parapsikologji" eshte termi qe injorantet i japin injorances se tyre. Mos zoterimi i dijes ne menyre te mjaftueshme dhe arroganca e njeriut, e ben ate qe te perdori terma si "para-kjo" dhe "para-ajo"... Ky racionaliteti qe thote xfiles me lart eshte koncept shume elastik... egjiptianet pershembull nuk kane patur komplekse mbi ceshtje te tilla.
Me kalimin e kohes dhe perparimin e dijes, cdo gje qe nuk mund te provonin per momentin ne fillim e kemi refuzuar si irracionale. me pas pranuar si para-dicka dhe ne fund fare provuar.
E njejta vlen edhe per parapsikologjine mendoj.

[xfiles]

... Ky racionaliteti qe thote xfiles me lart eshte koncept shume elastik... egjiptianet pershembull nuk kane patur komplekse mbi ceshtje te tilla.

prandaj e vura ne thonjeza .

[DI_ANA]

Si e kuptova se kam vdekur?!

Parapsikologjia, si njohuri e re shkencore në formim e sipër, që merret me studimin e fenomeneve të ndryshme paranormale dhe jashtëshqisore, kohëve të fundit pasurohet edhe me një segment specifik të fushës së saj të gjerë kërkimore - fenomenin "nde" (shkurtesë nga anglishtja: Near Death Experience - Eksperienca "Afër vdekjes"), që kanë të bëjnë me dëshmitë gjithnjë e më të shpeshta të përjetimeve të shumë njerëzve, pas kontakteve të afërta me vdekjen.

▪ Decenieve të fundit, mjekët dhe shkencëtarët ballafaqohen me rastet e jashtëzakonshme që nuk mund të shpjegohen me njohuritë tona ekzistuese të shkencës bashkëkohore.

Konkretisht, fjala është për përjetimet mrekulluese të individëve të shumtë, pas gjendjes së komës, vdekjes klinike, transit psikik... pra, pas përjetimit të ndjenjës "në kufi të vdekjes" dhe të rikthimit të sërishëm në jetë. Edhe pse instrumentet tejet të ndjeshme medicinale, në ato momente nuk shënonin asnjë aktivitet të vetëdijshëm të trurit, dëshmitarët, pas kësaj gjendjeje, ktheheshin me rrëfimtarë të fascinuar të përjetimeve të ndryshme, që krahasuar me rastet e njëjta të izoluara nga vendet e ndryshme të botës, këto rrëfime në mes veti kishin përmbajtje analoge. Rasti më i popullarizuar i këtij lloji në botë është ai i Beti Idit, e cila, eksperiencën personale të përjetuar të fenomenit "NDE", e ka përshkruar në veprën e vet të njohur: "Në përqafim të dritës", vepër kjo "bestseller" në SHBA, e shitur në 5 milionë ekzemplarë. Beti Idi është një grua psikikisht dhe fizikisht normale, e cila kishte jetë të zakonshme. Ishte nënë e shtatë fëmijëve dhe me burrin e saj jetonte në harmoni bashkëshortore. Në moshën tridhjetë vjeçare, qe e detyruar t'i nënshtrohet një intervenimi kirurgjik. Menjëherë pas operimit, derisa pushonte në shtratin e kurimit pas operativ, papritmas fillon të ndiejë se si trupi i saj bëhej i lehtë dhe bie në komë.

"... Aty për aty shpirti im çrrënjoset nga gjoksi dhe fillon të ngrihet lart..." shkruan Beti në veprën e saj. "Ndjenja e parë në atë moment ishte një lehtësim i këndshëm. Nuk vërejta asgjë që do të dukej jonormale. Nuk kishte asgjë të panatyrshme në atë përjetim. E mbushur përplot me ndjenjën e lirisë së pakufishme, ndjeva se fillova të ngrihem në lartësinë e tavanit. Nga kjo lartësi, vërejta në shtrat një trup të shtrirë. U bëra kureshtare ta zbuloj se kujt i takon ky trup dhe u lëshova poshtë. E njoha! Qe imi! Menjëherë, në atë çast kuptova se isha larguar nga jeta. Kisha vdekur! Nuk u dëshpërova. Përkundrazi u ndjeva e lumtur. Tripi im, që ishte i shtrirë aty poshtë, m'u duk si një rrobë e vjetruar që e kisha braktisur. Nuk kisha më as dhembje pas operative, që, sa isha në trupin tim, qenë tejet të forta. Isha e kapluar tërësisht nga ndjenja e gëzimit, sepse unë tanimë isha trup tjetër, pa peshë dhe tejet të lëvizshëm!".

Më pas, siç e përshkruan Beti në veprën e saj, në praninë e afët u paraqitën tri silueta që dukeshin si të pleqve dhe u prezantuan se vijnë nga "e kaluara e përhershme".

"E njoftojmë që ka vdekur e re, duke e inkurajuar se nuk do të brengoset për këtë". Me të kuptuar se tanimë, vërtet, ishte e vdekur, Betit, në atë moment, i kujtohen bashkëshorti dhe fëmijët. Pasi vëren se mund të lëvizë, furishëm drejtohet kah shtpia e saj. Në atë çast, në sallonin e shtëpisë së tyre familjare, e shikon burrin dhe fëmijët se si pa brenga kryenin veprimet e zakonshme ditore. Aty për aty tenton të depërtojnë dhe të hulumtojë në thellësinë e shpirtit të tyre. Në këtë zhytje, te çdonjëri, veç e veç, vëren se në fluidet eterike si mbështjellëse të trupit të tyre të quajtur shpirt si klishe, paraprakisht, ishin të kalitura fatet e tyre. Pasi u sigurua se ardhmëria e të dashurve të saj ishte e mirë, u ndje e lumtur. Më pas nga largësia dëgjon një tingëllimë sikur të këmbanave të vogla. Aty për aty, një forcë e madhe tërheqëse e shpie kah një hapësirë thellësie që ngjante si tunel, në fundin e të cilit, ajo sheh një dritë verbuese. Gjatë këtij udhëtimi që ndodhi me një shpejtësi marramendëse, nuk ishte e frikësuar fare, sepse ajo që e kishte përmbushur atë hapësirë të atij tuneli ishte ndjenja e fortë e dashurisë.

Si u transformua shpirtërisht?

Sikur tek Beti, ngjashëm edhe me tregimet e tjera të dëshmitarëve të ndryshëm, me të arritur në fund të tunelit të errët, nga shihej drita e fortë, paraqitet një figurë flakëruese drite, me kontura të qarta të një plaku me mjekër të gjatë, të cilit mund t'i bëheshin pyetja për shumë gjëra të paqarta nga situata. Atë, ajo krijesë flakëruese drite në formë plaku, pas shumë këshillave dhe udhëzimeve të tjera të bëra, e njofton se duhet të kthehet në tokë, sepse ende nuk i kishte ardhur koha ta braktiste jetën materiale, me kusht që tani e tutje duhej ta ndërronte në tërësë mënyrën e zakonshme të të jetuarit dhe të menduarit. Kështu, Beti kthehet në spital, hyn në trupin e saj të shtrirë në shtrat dhe zgjodhet nga gjendja e përcaktuar prej mjekëve si "vdekje klinike".

Vazhdon të jetojë, por jo më si Beti e dikurshme, por e transformuar shpirtërisht.
I nxitur nga dëshmitë e shumta dhe nga përshkrimet tërësisht analoge të personave të ndryshëm anë e këndej botës, mbi përjetimet e tyre pas gjendjes së komës, transit psikik, vdekjes klinike..., dy shkencëtarë të mirënjohur amerikanë, autorë të veprës së famshme dhe më e lexuar "Jeta pas jetës", Dr. Kened Ring dhe Rajmond Mudi, formojnë Shoqatën e parë ndërkombëtare në botë për hulumtimin e fenomenit "NDE" (shkurtesa nga anglishtja: near death experience-eksperienca "afër vdekjes"), Dr. Kened Ring, profesor i psikologjisë në Universitetin Konektiket, në SHBA, në lidhje me këtë fenomen tejet specifik dhe kontradiktor, si dhe për rezultatet e arritura në këtë drejtim, deklaron:

"Kur, në vitin 1976, së bashku me kolegun tim Dr. Rajond Mundi, kemi filluar të punojmë në këso rastesh, në rend të parë deshëm të bindemi se mos kemi të bëjmë me ëndrra ose halucinacione. Fillimisht, mu ky ishte shkasi t'i hyjmë kësaj pune. Por, të gjithë bashkëbiseduesit tanë që i intervistonim, për përjetimet e tyre "gjatë vdekjes", jo vetëm se na flisnin aq bindshëm, duke i përshkruar në detaje të gjitha situatat, por asnjë taktikë e parapërgatitur nga se, si grackë e verifikimit të mundësisë së gënjeshtrës nga ana e tyre, nuk i dëshmoi dyshimet tona. Ishim më se të bindur, se në këto tregime, vërtet, misterioze, nukkemi të bëjmë me ëndrra dhe as halucinacione, e më së paku gënjeshtrat. Pra vetes kishim një sfidë për një fenomen, vërtet, misterioz. Pasi u bindëm se ka diçka, vërtet, sfiduese në këtë ndërmarrje, filluam t'i hulumtojmë teknikat e njëjta që të çojnë në këtë gjendje tëndryshme shpirtërore, sikure është medimit, transi psikik, krizat mistike dhe religjioze. Vërtetuam se gjendja më e përafërt psikike e fenomenit tonë studimor, ishte gjendja shpirtërore "OOBE" (anglisht: out of the body eksperience - udhëtimi jashtë trupit), e cila mund të përjetohet si në situatat e shfaqjes së gjendjes "NDE", po ashtu, edhe në mënyrë plotësisht të vetëdijshme, nga ana e personave paraprakisht të ushtruar mirë për udhëtime jashtëtrupore. Gjatë "gjumit anastezik", para operimit, shumica e pacientëve e ndiejnë veten se rrinë pezull në ajër, duke pasur mundësinë që ta shohin në detaje vijimin e operacionit të bërë në trupin e tyre!", thekson në vazhdin dr. Ring. "Ka pasur raste që disa pacientë, në këtë gjendje, ta quajmë ashtu - kome, të udhëtojnë tek të afërmit e tyre në largësi të mëdha dhe pas krahasimit të këtij udhëtimi me skenat e para që të moment nga largësia, dëshmohet se "udhëtimi astral", vërtet ka ndodhur!".


Madhështia e Adem Kolgecit

Kështu (në lidhje me këtë fenomen) thekson personaliteti eminent i shkencës serioze oficiale të psikologjisë, dr. Ring, por unë si autor i këtij shkrimi, gjatë hulumtimit tim kurioz të fenomenit të "udhëtimit astral", bashkëpunoja, me mikun tim të nderuar, z. Adem Kolgecin, një shërues i suksesshëm alnternativ në Kosovë, i cili në shumë terapi të veta shëruese tek pacientët, pos të tjerash, me sukses zbatonte teknikën e Hipnozës. Ademi më njoftoi për një rast në fshatin Mamushë, afër Prizrenit dhe, pasi që pacientja ishte e përkatësisë turke, e unë e flisja mirë tuqishten, më ftoi t'i bëj sugjestionet hipnotike në gjuhën e saj amtare...

Ajo vuante nga një "neurozë konversive" dhe, pos të tjerash, ishte e preokupuar nga malli i flaktë për të vëllanë binjak në Gjermani, të cilin nuk e kishte takuar katër vjet. Ademi më udhëzoi që të hipnotizoj (kuptohet në gjuhën turke) dhe me sugjestione ta dërgoj tek i vëllai i saj në Gjermani. Kjo kërkesë e Ademit m'u duk pak si qesharake, por nuk e kundërshtova.

Ashtu veprova. Dhe, në gjendje transi hipnotik, përmes dhënies së sugjestioneve, pacientën tonë e takova me të vëllanë e saj. Përjetimi ishte, vërtet, mbresëlënës. Ajo fliste me të, filloi ta përqafojë dhe çmallej me sytë e përlotur... Pasi e ktheva në gjendje të vetëdijshme, pacientja jonë ishte e bindur se është takuar me të vëllanë në Gjermani, ka qenë në dhomën e tij dhe ka biseduar me të. E përshkruante në detaje edhe si dukej dhoma e të vëllait. Pas kësaj terapie, ajo nuk pat më nevojë për kurime të tjera. Ishte e shëruar tërësisht. Udhëtimi i vetëdijshëm jashtë trupit, ose fenomeni "NDE", është një fenomen që ishte i njohur dhe kultivuar që nga civilizimet e hershme njerëzore. Për ata lexues, që ju intereson më gjerësisht kjo temë, fatmirësisht, këto ditë, nëpër libraritë dhe libërshitësit tjerë anë e kënd Kosovës, është në shitje libri me temë tejet interesante për këtë fenomen, përkthyer edhe në gjuhën shqipe, me titull "Jashtë trupit", e autorit boshnjak Ahmed Bosniq. Por, fatkeqësisht, kjo vepër ka ngjallur interesim të vogël nga lexuesit kosovarë shqiptarë.

Sido që të jetë, për fund, mund të bëjmë një konstatim, të cilin e vërteton në shkrimet e veta edhe dr. Ring: Të gjithë pacientët që e kanë përjetuar këtë gjendje të fenomenit "NDE", pas kthimit në "jetën e sërishme, nukjanë më ata që kanë qenë më parë.

Ndjehen tërësisht të transformuar, shpirtërisht më të qetë, të gëzuar dhe të lumtur përherë. Ata, më nuk i frikohen vdekjes dhe jetën në tokë e konsiderojnë si një fazë kalimtare. Shumica prej tyre, fitojnë edhe aftësi të jashtëzakonshme të parathënies së gjërave, parashikimit dhe shërimit.

Adnan Abrashi-NANDA

[DI_ANA]

Bota parapsikologjike e Jungut

"Nëse dëshirojmë që të gjitha civilizimet njerëzore t'i nënshtrojmë për disa qëllime më të "LARTA", së pari do t'ua marrim fuqinë e mendimit të lirë, duke i ndarë kështu nga natyra e vërtetë që kanë. Me shkurtimin e krahëve të fuqisë së tyre të lirë mendore dhe shpirtërore, vëmendjen do t'ua fokusojmë në gjërat e parëndësishme sporadike".


▪ Për shumë dijetarë eminent botërorë që kanë lënë gjurmë të pashlyeshme në historinë e shkencës bashkëkohore, nuk mund të thuhet thjeshtë se kanë qenë vetëm gjeni të talentuar, por ata kanë zotëruar dhe janë marrë edhe me njohuri të fshehta okultiste, shënime këto që kurrë nuk janë publikuar haptas nga ana e biografëve të tyre. Nga lista e madhe e emrave të këtyre personaliteteve shkencore, pa dyshim, dallohet edhe psikiatri i famshëm me renome botërore Karl Gustav Jungu.

Karl Gustav Jungu, me profesion ishte mjek-psikiatër, nxënës i dikurshëm dhe koleg i Sigmund Frojdit, ligjërues, shkencëtar dhe studiues i madh në lëmin e psikologjisë dhe psikiatrisë, autor i shumë punimeve dhe studimeve shkencore që e kanë futur atë në radhët e emrave më eminent të shkencës bashkëkohore. Por, nga ana tjetër, vetëm një numër i vogël i njerëzve dinte se, Jungu gjatë hulumtimeve të veta, për së tepërmi ka qenë i interesuar për fenomene paranormale dhe parapsikologjike, e veçanërisht për telepatinë (bartjen e mendimeve nga larg) dhe projeksionin astral (udhëtimin e vetëdijshëm shpirtëror duke e braktisur trupin).

Sigurisht nga droja se mos i rrezikohet reputacioni i madh që kishte si shkencëtar, ai këtë interesim kurrë nuk e ka shprehur publikisht. Por, edhe sikur ta dinte opinioni i gjerë për këtë realitet, dyshoj se mund të merrej si diçka e pabesueshme, sepse botërisht ka qenë e njohur se fenomenet parapsikologjike në përgjithësi dhe marrja me to, ishin si mani e trashëgimisë familjare. Për nënën e Jungut thuhej se mbante një ditar ku regjistronte eksperiencat e veta paranormale, si dhe ato që i dëgjonte prej të tjerëve. Ka mjaft dëshminga bashkëkohësit e vet se edhe Jungu sa ishte fëmijë, dispononte me aftësinë paranormale të TELEKINEZËS (lëvizjes së trupave fizik përmes ndikimit mental). Pasi që kishte një pasion të madh për Niçen dhe filozofinë e tij, qysh sa ishte nxënës në gjimnaz, intuitivisht ia qëllon se filozofi i famshëm kishte Zaratustrën si model identifikimi dhe se ai ishte sëmurë psikikisht, mu pse Zaratustra ka sunduar me qenien e tij. Më pas, një gjë e njëjtë i ka ndodhur edhe vetë Jungut. Atij në ëndërr shpesh i paraqitej një plak me aftësi magjike që e këshillonte dhe udhëzonte në jetë. Plaku quhej "FILIMON". Tek dikur më vonë, Jungu ka kuptuar se plaku i ëndrrave të hershme ishte vetëm UNI i tij i dytë (Alter ego).

Andaj, aspak nuk do të jetë i çuditshëm fakti se pse pikërisht paranormalja dhe fenomenet parapsikologjike kanë lënë gjurmë të rëndësishme në jetën dhe veprimtarinë e gjithëmbarshme hulumtuese të këtij shkencëtari të madh. Ndoshta, nisur mu nga këto ndikime, ka ardhur edhe deri te shkëputja e tij definitive prej mësimeve të mësuesit të vet, S. Frojdit, i cili, atëbotë ishte tejet i popullarizuar me teorinë e tij famëmadhe të kushtëzimit të të gjitha raporteve dhe marrëdhënieve të sjelljes së jashtme të njeriut me veprimin e brendshëm të epshit seksual. Duke e kundërshtuar ashpër teorinë e Frojdit, Jungu konstatonte se në këto sjellje dhe raporte të jashtme të njeriut, nuk ndikon kryekëput vetëm epshi seksual, por ato janë të kushtëzuara edhe nga "fuqia jetësore" që trashëgohet nga e kaluara mijëvjeçare e njerëzimit. Këtë fuqi ai e quan si "ndërvetëdije kolektive". Në mbështetjen shkencore të kësaj teorie, Jungu, në veprat e veta, prezantonte shumë shembuk, si ato të eksperiencave vetjake paranormale, ashtu edhe ato të regjistruara dhe hulumtuara si përjetime të të tjerëve.
Nga visari i madh i këtyre shembujve praktikë, si njëra ndër dëshmitë më dramatike dhe më të pasqaruara të përjetimit personal të paranormales, është "Misteri i librave të kuqe".

"Misteri i librave të kuq"
Një mbrëmje, pasi që e ndjente veten paksa më të lodhur, Jungu vendos të shkojë në shtrat më herët se zakonisht. Por, edhe përpos dhuntisë që me çdo kusht të flinte, atë nuk e zinte gjumi. Ishte i vërshuar tërësisht nga mendimet! Mu para disa orëve qe kthyer nga varrimi i një miku të vet që banonte afër. Duke qëndruar ashtu i shtrirë në shtrat dhe me sytë e hapur, profesor Jungu i bluante në kokë kujtimet e paharruara që kishte kaluar me mikun e posa varrosur.

Derisa në mendje merrej me këto mendime, për momentin e ndjen se dikush është në dhomën e tij të gjumit. Posa e vështron me vëmendje hapësirën përreth dhomës, para tij, tejet qartë paraqitet hija e figurës së një personi trupgjatë dhe të hollë për nga konstruksioni fizik. Këtë figurë Jungu e identifikon si të mikut të vet, në varrimin e të cilit ishte para disa orëve.

- "Qëndronte përballë shtratit tim mu afër këmbëve dhe dukej i njëjtë sikur e kam njohur të gjallë. Butësisht më ishte drejtuar me pyetjen, mos vallë dëshiroj të shkoj diku me të" - shkruante më vonë Jungu. - "Duke e vrojtuar me habi këtë paraqitje të pazakonshme, nuk e kisha ndjenjën e një pamje trupore fizike. Më tepërmund të thuhej se ishte si një vizion, të cilin vetes ia kumtova si fantazi. Meqë ende isha i shtrirë në shtrat dhe e vështroja këtë paraqitje me mosbesim, figura emikut vazhdoi të ecë deri tek dera e daljes duke më bërë shenjë me dorë. Në atë çast, për veten konstatova se isha tërësisht në gjendje transi. Realisht nuk u ngrita nga shtrati, por ndjeva sikur shpirti im shkoi pas tij. Më çonte përmes rrugës, kah kopshti i shtëpisë së tij... dhe menjëherë, së bashku, u gjetëm në dhomën e punës së mikut. Hija përcjellëse hipi mbi një karrige dhe tregoi me gisht në librin e dytë nga shtatë librat e kuqe që ishin të vëna mbi raftin e fundit të librave."

Me këtë përmbyllet ky vizion. Jungu, tërësisht i habitur brof nga shtrati i fjetjes. E ndez llambën që e kishte pranë dhe me të në dorë hulumton nëpër tërë shtëpinë. Pasi konstaton se dera kryesore e hyrjes qe e mbyllur si zakonisht dhe vëren përreth se çdo gjë ishte në vendin e vet, sërish shtrihet në shtrat dhe tek dikur vonë e zë gjumi. Të nesërmen në mëngjes, ende i hutuar me ngjarjen e përjetuar nga nata e kaluar, me padurim priste që ta vizitonte vejushën e mikut të vdekur. Pa i treguar se çfarë i kishte ndodhur mbrëmë, nga ajo kërkon që në dhomën e punës së bashkëshortit të saj të ndjerë, të verifikojë se mos rastësisht aty e gjen një libër që i duhej. Ai ishte gjithmonë i mirëpritur në këtë shtëpi dhe për këtë dëshirë nga nikoqirja nuk hasi në kurrfarë pengesash. Me kureshtje të madhe hyn në dhomën e punës së mikut tashmë të ndjerë dhe mbetet i befasuar nga ajo që vëren. Afër librave ende ishte po ajo karriga ku mbrëmë, miku i vdekur, kishte hipur që t'ia tregonte librin. Menjëherë, sytë i drejton në raftin e fundit me libra. Për çudinë e tij edhe më të madhe, aty qëndronin të sistemuara shtatë librame kopertina të kuqërremta. Merr librin e dytë sipas radhës dhe në të lexon titullin: "Forca e të vdekurve".

Tashmë Jungu s'kishte dyshim në vete! Ajo që i kishte ndodhur mbrëmë, e tëra ishte e vërtetë.

Këtë rast të përjetimit vetjak, Jungu e ka publikuar me plot pompozitet edhe në literaturat e veta studimore shkencore. Meqë ai në jetën e përditshme ishte i njohur si njeri racional dhe serioz, ky rast edhe në qarqet shkencore është pranuar si prezantim i besueshëm.

I joshur nga këto fenomene që sot e kësaj dite mbeten ende të pasqaruara sa duhet, si një shkencëtar me reputacion, pa u frikuar fare nga normat rigoroze të standardeve shkencore, Jungu, në mënyrë origjinale, e ka trasuar rrugën e vet kërkimore kah thellësitë e panjohura të mendjes dhe shpirtit.

Edhe pse tejet i frytshëm dhe me një karrierë të bujshme shkencore, ndoshta mu për këtë shkas, ai edhe sot e kësaj dite, merrej si shkencëtar kontradiktor dhe alternativ në psikiatrinë bashkëkohore.

Dhe, për fund, do të ishte interesante të konstatojmë edhe një realitet tjetër: pikërisht teoria e vënë nga Jungu mbi ndikimin e ndërvetëdijes kolektive të qenies njerëzore në sjelljet individuale të individit, nuk mund t'i vishej origjinalitetit të tij. Okultizmi, magjia, hermetizmi, alkimia si dhe njohuri tjera të urtësive të lashta, mijëra vite para Jungut e kanë njohur këtë fluid kolektiv dhe atë e quanin si "niveli astral gjithëpërfshirës". Andaj, fare nuk do të mbetej i pabazë konstatimi të cilin e dhamë në fillim të këtij artikulli:

"Për shumë dijetarë eminentë botërorë që kanë lënë gjurmë të pashlyeshme në historinë e shkencës bashkëkohore, nuk mund të thuhet thjeshtë se kanë qenë vetëm gjeni të talentuar, por ata kanë zotëruar dhe janë marrë edhe me njohuri të fshehta okultiste, shënime këto, që kurrë nuk janë publikuar haptas nga ana e biografëve të tyre".


Adnan Abrashi-NANDA

[DI_ANA]

A na kuptojnë bimët?

Një segment i veçantë i shkencës së parapsikologjisë, viteve të fundit, me të madhe ka filluar t'i zgjerojë hulumtimet e veta tek ndjeshmëria emocionale e bimëve ndaj reagimit e rrethit të tyre. Andaj, në opinion, nuk janë të pakta informatat për sukseset e shumë eksperimenteve të bëra me bimë të ndryshme bujqësore, që nën ndikimin e muzikës, kanë prodhuar rendimente edhe më të larta.


▪ Okultizmi në mësimet e veta, krijimin e realitetit tonë objektiv e shpjegon përmes procesit të evolucionit, i cili, deri te arritja e gjendjes së sotme, ka kaluar nëpër katër faza zhvillimore. Sipas saj, fillimisht, nga trysnia e një force hyjnore, krijohet bota energjetike, e cila përmes procesit gradual të kondensimit, arrin gjendjen e ngurtë, dhe ne këtë realitet e quajmë si botë materiale, ose minerale. Edhe pse ne e konsiderojmë se i takon natyrës së vdekur, me një nivel më të ulët struktural, edhe bota minerale është e ndërtuar nga dy të kundërtat e veta: materiales dhe shpirtërores. Si pjesë materiale e ndërtimit të botës minerale, duhet konsideruar struktura e saj e ngurtë e ndërtuar nga atomet, molekulat, elektronet etj.,
ndërsa si pjesë shpirtërore (jo materiale), është informata, ose kujtesa e koduar e vetë procesit të ndërtimit dhe funksionimit si një tërësi harmonike universale, në vazhdimësi.

Përmes funksionimit të pandërprerë të ligjit të evulimit si proces, që mundëson një avancim të përhershëm, në stadin e dytë zhvillimor, krijohet bota bimore. Bota bimore, e cila, po ashtu, ndërtohet nga pjesa materiale dhe shpirtërore, nëse krahasohet me atë minerale, ajo përveç kujtesës së gravuar si kod evolutiv dhe gjenetik, e ka të zhvilluar edhe ndjenjën e regjistrimit të sinjaleve të ndryshme që vijnë nga rrethi ku ajo zhvillohet. Pra, është substancë e gjallë, e cila si formë më e avancuar shpirtërore, ka aftësinë e regjistrimit të ndikimeve të ndryshme nga rrethi i jashtëm objektiv. D.m.th., ka të zhvilluar ndjeshmërinë. Ndjeshmëria e botës bimore, si aftësi më e avancuar, është krijuar si nevoë e trysnisë evolutive, që do t'ju shërbej bimëve gjatë adaptimit të tyre ndaj presioneve të ndryshme të veprimeve nga jashtë (ndikimeve ekzoterike).

A kanë bimë shpirt?
Nga të theksuarat si më lartë, mund të konstatojmë se bimët, në krahasim me botën më të ulët minerale, janë substanca më të avancuara të cilat në pjesën e vetë të ndërtimit jo material (shpirtëror), përveç kodimit evolutiv, e kanë të zhvilluar në mënyrë të pavetëdijshme edhe ndjenjën e regjistrimit të gjendjeve të ndryshme të veprimit nga rrethi i tyre i jashtëm.
Pra, në krahasim me botën minerale, bimët kanë ndërtim më të avancuar me një ndër vetëdije të kufizuar të ndjenjës instiktive të ndikimeve të ndryshme nga rrethi i tyre objektiv.

Këtë strukturë materiale dhe shpirtërore të botës bimore, kaherë e kanë predikuar mësimet e lashta ezoterike. Edhe pse të nivelit më të ulët evolutiv, në krahasim me botën shtazore dhe krijesën më të përsosur në univers - NJERIUN, nga ta, bimët janë konsideruar si gjallesa, që përveç ndërtimit substanco-material, kanë edhe shpirtin e vet.

A kanë bimë që ushqehen me insekte?
Se bimët, vërtet, kanë ndjeshmëri, për herë të parë në mënyrë shkencore e ka vërtetuar, kush tjetër, veçse DARVINI, themeluesi i teorisë së evolucionit. Deri tek vërtetimi i ndjeshmërisë më të theksuar të bimëve, ka arritur pas shumë eksperimenteve të bëra me disa lloje të bimëve mishngrënëse, përkatësisht bimëve që ushqehen me insekte. Rezultatet e veta kërkimore në këtë drejtim, së pari, i boton më vitin 1880, në veprën e vetë të titulluar "Aftësia e ndjeshmërisë tek bimët". Pas Darvinit, hulumtimet e ndryshme metodike të ndjeshmërisë së bimëve i kanë vazhduar shumë shkencëtarë me renome, e që, deri në ditët e sotme, lista e emrave të tyre do të ishe i gjatë. Sido që të jetë, atë as edhe shkenca e jonë bashkëkohore më nuk e mohon. Patjetër se, në këtë kontest të pranimit zyrtar të aftësisë ndijore të bimëve edhe vërtetimit praktik të një mundësie të tillë, ka ndikuar zhvillimi i hovshëm i teknikës së sofistikuar digjitale, të cilat aparate regjistrojnë edhe një ndryshim sa më të vogël të bimës në një reagim të caktuar emocional apo fizik nga jashtë.

Në eksperimentet e shumta të bëra përmes lidhjes së bimëve në këto instrumente tejet precize, është dëshmuar se ato reagojnë edhe nëse, ta zëmë, ne në mendje do ta parashikojmë ta dëmtojmë atë, apo, edhe, nëse fuqimisht e ofendojmë bimën me fjalë të rënda ofenduese. Gjatë eksperimenteve të bëra, instrumentet precize matëse, kanë reaguar pozitivisht, edhe nëse, në pranin e tyre të afërt, ka qëndruar dikush që është emocionalisht jo stabil. Po ashtu, në vendet ku është lëshuar muzika e lehtë, e veçanërisht ajo zhanrit të muzikës serioze (Betoveni), është konstatuar një zhvillim dhe rritje më e mirë e bimës.

Se bimët, vërtet, parandjenjë atmosferë të ndryshme emocionale, edhe ju të nderuar lexues, mund ta bëni një eksperiment të thjeshtë vrojtues. Vrojtoni familjet dhe hapësirat e ndryshme banuese ku ka lule me saksi. Nëse janë ato në gjendje të mirë dhe të zhvilluar, atëherë sigurisht në atë rreth mbretëron një harmoni e sinqertë kolektive plot dashuri. Në anën tjetër, në ato rrethe dhe hapësira ku marëdhëniet ndërnjerëzore janë seriozisht të acaruara, aty edhe lulet nuk zhvillohen si duhet, ose edhe ka mundësi të vyshken në tërësi.

Ky ishte një eksperiment i vogël vrojtues, por nëse ju, vërtet, dëshironi praktikisht të bindeni në këtë fakt, atëherë, duhet t'i përgatitni dy saksi me madhësi të njëjtë dhe të mbushura me dhe të njëjtë. Më pas, në to i mbillni nga dhjetë kokrra fasule të llojit të njëjtë. Njërën saksi e vëni në një dhomë, kurse tjetrën në dhomën tjetër, me kusht që të kenë kushte të njëjta fizike të zhvillimit, pra, të jetë drita e njëjtë dhe të ujitja në kohë të njëjtë. Njërën saksi, lëreni ashtu që vetvetiu të zhvillohet, kurse tjetrës, çdo ditë ia lëshoni një muzikë të qetë serioze. Po ashtu, këtë saksi, përveçse do ta "argëtoni me muzikë", kultivojeni atë duke i fol fjalë të mira plot sinqeritet dhe dashuri. Pas 2-3 javësh, krahasojeni saksinë e parë, e cila është zhvilluar në kushte normale, dhe, atë të dytin, që është kultivuar në kushte "speciale"?!

Që ndjeshmëria e bimëve të shfrytëzohet sa më mirë, për të mirën e njerëzimit, në vend të plehrave të ndryshme artificiale me përmbajtje kimike, agronomia bashkëkohore, gjithnjë e më tepër aplikon këto kushte të veçanta, ku agrikulturave, nga altoparlantët e shpërndarë nëpër sera të mbyllura, ju lëshohet muzika e lehtë. Po ahstu, për punë gjatë kultivimit të këtyre rendimenteve bujqësore, gjithnjë angazhohen njerëz që janë emocionalisht më stabil dhe që rrezatojnë përherë pozitivisht.

Për fund, t'ju jap edhe një sugjerim të leverdishëm, e që, ndoshta, do t'ju shërbejë në praktikë: nëse eventualisht dyshoni se ju, apo familja juaj, janë nën ndikimin e magjisë së zezë, para se të vendosni të shkoni te ndonjë "shërues" sharlatan, së pari, i vrojtoni lulet që i keni në saksitë e shtëpisë apo banesës suaj, ku ju qëndroni më së shumti gjatë ditës. Nëse ato zhvillohen mirë dhe janë tejet të shëndosha, atëherë, largojeni nga mendja dyshimin se janë të rrezatuar nga ndikimi i magjisë së zezë.
Jeni të sigurt! Bimët, së pari, i regjistrojnë të gjitha ndikimet negative dhe rrymimet e tjera të dëmshme nga rrethi juaj!

Adnan Abrashi - NANDA

[J@mes]

PSIKOLOGJIA PARANORMALE ose PARAPSIKOLOGJIA

Parapsikologjia eshte nje nenbashkesi e disiplines se psikologjise, e cila kerkon te studioj apo tu jap shpjegim te gjitha atyre dukurive fizike e psikike te supozuara apo te parashikuara si anormale te cilat nuk bejne pjese ne ato qe quhen eksperienza te perbashketa, dhe qe shpesh here tentojne te rrezojne apo te kapercejne ligjet e fizikes.
Termi "parapsikologjia" u perdor per here te pare ne vitin 1889 nga filozofi dhe mjeku gjerman Max Dessoir, ku me vone doktor Rhine do te indentifikonte apo permblidhte me kete term dhe ate te metafizikes, per te kategorizuar ato funksione te psikikes te cilat nuk kane origjine psikologjike por paranormale.

Parapsikologjia qe ne themelet e saj niset me bindjen se mendja humane shfrytezon vetem ne nje pjese te limituar te potencialit te saj, dhe si rrjedhoj keto fenomene anormale dhe kontradiktore ne ato raste kur ekzistojne me te vertete, mund te jene frut i nje aktivizimi spontan i jokoshiences duke prodhuar keshtu fenomene apo dukuri te fshehta te mendjes.