Ditari : Kurora e Shpirtit

[naqeta]

Bije DANI- Kërçova



Ah moj jete,moj jeta ime,
pse me le kaq shume kujtime,
pse sme bere te harroja,
dhe me dhimbjen mos lengoja....?!
DI ANA



Abetarja e rritës diku i mban paluar kujtimet.Ata që më fusnin në kaptinën e urtisë! E fjala gëzim shndërrohej në buzëqeshje , këngë e hare. Ashtu siç zgjatej rrezja e diellit në mëngjes.E tokej me fusha, male, brigje e lumenj të Atdheut ,që kishte kuptime misteri.E binte mbi të zezelina për t'u ndarë në hejzë!

Përse shtrihej ajo përmasë e tillë në sfond të rrënimeve herë- herë se kuptoja.As përse ishte i tillë ai.As përse ia këndonim vargjet e mirësisë.Edhe atëherë kur prangat kaliteshin për të mbërthyer .Edhe atëherë kur zinin pusi sekretpolicët e ideve .Përgjonin! Godisnin! Shitonin! E megjithatë një uratë dilte nga brendia ë rrojë sa malet, fushat, brigjet, detet,...Të rrojë sa gjithësia! Lauresha ime e dashur ! Lauresh : Kurora e shpirtit tim të ndrydhur !

-Hej !Këngët dhe uratat për tërë atë katrahurë perandorie?!Sa helm e vrer kishin derdhur sulltanët.Tiranët.Ata që njerëzimit ia shtuan të ligat. I zverdhën virtytet! I shkallmuan doket.Ritet.E vranë ndërgjegjen për të mbetur pa vlerë.Të mjerë!

-E në këto çaste vetmie siç përmbyllem, e ndjejë si rendin brezëritë.Secila turret e turret të mbijetojë.Dhe bëhen shurdhmemece . Pa sy.Shtyjnë çastet të kalojnë.Heshtin e qëndrojnë nga ndodhitë. Brezëritë me zgjedhën në qafë nga robëritë!


P.s. janë letrat që t'i shkruaj në qeli e dashura ime Laureshë ! Unë shkruaj pandalur sepse vetëm për ty mendoj !

Rilindi, nr.06.06.56
I mbërthyer në Qelia 19

[bili99]

Une dhe Jeta

Sa here i kam thene jetes do te vras,
kur me ec me hile ,pse s'mendon?
Mushkerite cjerre ,ty kur te bertas,
Pse shpesh me mbyt,me mundon.

Kur rrugen me ferra ma shtron,
kot mendon se me ke rrexuar.
Shpirti im ne kembe qendron,
a me ndegjon Ti moj e uruar?

Kur hapin me gracka ma pret,
c'mendon ti se une aq shpejt dorzohem?
Mendon ti qe me vret,
Me i forte behem, kur nga ti mundohem.

Me merr rruges me te dashurit gjithnji,
ketu vertete , thuaj qe me ke fituar.
Se mua edhe te me vrasish, se kam merzi,
as me pergedhelje , as me tradhetine tende te kulluar.

Tek varret ne Vendlindje kur shkoj,
atje ku ndaheni Ti dhe vdekja.
Sa koha shkon , me pak te dashuroj,
A thua egziston Pikpjekja?

Nga Vendlindja ,larg ne mergim;
njerezit dhe varret i dua njesoj.
Kur shkoj ne Vendlindje per pushim,
I hutuar, ne mes udhekryqit qendroj.

Nuk di te shkoj para ne shtepi,
Te shoh Prinderit dhe vellaun e gjalle.
Te shkoj varrin e vellaut te perqafoj,
Jete dhe vdekje, balle per balle.


Perqafoj vellaun dhe motrat qe me presin,
bashke shkojme tek shtepia, dhe tek varret.
Zemrat tona , bashke pergjithmone mbesin;
S'na ndajne vdekjet, jeta as malet.


Enigme mbetesh, pergjithmone per mua;
sa e veshtire dhe e mundimshme Ti.
Shpesh nuk dij , pse them se te dua,
shpesh jete dhe vdekje me dukeni nji.


Cast merzie do ta quaj sot,
Kujtoj njerezit e gjakut,miqt e Vendit Tim.
Per Ata qe na lan, ju coj nga nje lot;
te gjalleve te dashur, nga nje perqafim.
.................................................. ...................

Fryma jote dhurate e shtrenjte per mua,
mundimin qe me bere, sot do ta fal;
Me goje plot te them se prape me shume ty te dua,
Kur shoh vazhdimsine , me behet zemra mal.


Me nderime per njerezit e Vendit Tim,
Xhabir Alili,Chicago,USA

[Çaushi]

Une dhe Jeta

Sa here i kam thene jetes do te vras,
kur me ec me hile ,pse s'mendon?
Mushkerite cjerre ,ty kur te bertas,
Pse shpesh me mbyt,me mundon.

Kur rrugen me ferra ma shtron,
kot mendon se me ke rrexuar.
Shpirti im ne kembe qendron,
a me ndegjon Ti moj e uruar?

Kur hapin me gracka ma pret,
c'mendon ti se une aq shpejt dorzohem?
Mendon ti qe me vret,
Me i forte behem, kur nga ti mundohem.

Me merr rruges me te dashurit gjithnji,
ketu vertete , thuaj qe me ke fituar.
Se mua edhe te me vrasish, se kam merzi,
as me pergedhelje , as me tradhetine tende te kulluar.

Tek varret ne Vendlindje kur shkoj,
atje ku ndaheni Ti dhe vdekja.
Sa koha shkon , me pak te dashuroj,
A thua egziston Pikpjekja?

Nga Vendlindja ,larg ne mergim;
njerezit dhe varret i dua njesoj.
Kur shkoj ne Vendlindje per pushim,
I hutuar, ne mes udhekryqit qendroj.

Nuk di te shkoj para ne shtepi,
Te shoh Prinderit dhe vellaun e gjalle.
Te shkoj varrin e vellaut te perqafoj,
Jete dhe vdekje, balle per balle.


Perqafoj vellaun dhe motrat qe me presin,
bashke shkojme tek shtepia, dhe tek varret.
Zemrat tona , bashke pergjithmone mbesin;
S'na ndajne vdekjet, jeta as malet.


Enigme mbetesh, pergjithmone per mua;
sa e veshtire dhe e mundimshme Ti.
Shpesh nuk dij , pse them se te dua,
shpesh jete dhe vdekje me dukeni nji.


Cast merzie do ta quaj sot,
Kujtoj njerezit e gjakut,miqt e Vendit Tim.
Per Ata qe na lan, ju coj nga nje lot;
te gjalleve te dashur, nga nje perqafim.
.................................................. ...................

Fryma jote dhurate e shtrenjte per mua,
mundimin qe me bere, sot do ta fal;
Me goje plot te them se prape me shume ty te dua,
Kur shoh vazhdimsine , me behet zemra mal.


Me nderime per njerezit e Vendit Tim,
Xhabir Alili,Chicago,USA

Miku Im,Xhabir!
Shume te pershendes...uroi te jesh mire aty ku ndodhesh ? poezia jote me permalloi edhe mua, dhe te them se ndava emocione bashke me Ty Mik !.

[macia_blu]

eshte kurore e bukur kjo, madje shume e bukur. Por vetem nje gje me habit e shpesh me ngaterron . Here autori shkruan ne veten e pare nr njejes , gjinia femrore, e here ne veten e pare , nr njejes, gjinia mashkullore. Behem kruioze te di , kjo teme po shkruhet nga dy autore (cift), apo e ben kastile per te ngaterruar " me qellim te mire " lexuesin.
Gjithesesi eshte shume ralaxuese dhe mjaft poetike "kurora e shpirtit"

[naqeta]

eshte kurore e bukur kjo, madje shume e bukur. Por vetem nje gje me habit e shpesh me ngaterron . Here autori shkruan ne veten e pare nr njejes , gjinia femrore, e here ne veten e pare , nr njejes, gjinia mashkullore. Behem kruioze te di , kjo teme po shkruhet nga dy autore (cift), apo e ben kastile per te ngaterruar " me qellim te mire " lexuesin.
Gjithesesi eshte shume ralaxuese dhe mjaft poetike "kurora e shpirtit"

Përshëndetje macia_blu !
Nëse jeni ngatërruar për gjintë e shkrimit më falni ! Gjatë postimit, dhe per të mos e shpaluar gjithë, e theksova, me ps. në fund të shkrimit se : Janë pjesë letrash të derguara nga Rilindi, i cili në fletët e ditarit, ka zënë vend dhe shkruan nga burgu.

Deri diku është reale ajo jetë, pjesë biografike, mbase edhe imagjinate krijuese! Sidoqoftë, nëse përseafërmi ka arritur të prekë ndjenjat e lexuesit jam e gëzuar ! Nëse kam prekur ndjenjat për të keq kërkoj ndjesë ! Nga Bije DANI - Kërçova

[antina]

E lexova ditarin, e rilexova dhe përsëri e rilexova dhe e tronditur pyesja vehten: mos vallë gjithë kjo ngjajshmeri jete e rëzon edhe teorinë e gjasave...... nuk di Bije, bëra një krahasim të gjasave të përgjithshme dhe atyre të veçantave , dhe përsëri të veçantat ishin shumë e ngjajshme........

[macia_blu]

absolutisht, vec me ke kenaqur dhimbshurisht. Ne fund te fundit po te mos ishte bukuria e dhimbjes, njerezit dhimbin kaq shpesh, kaq thelle, (kaq gjate ndonjehere) sa nuk do te mund te jetonin deri tek dita ku sherohet dhimbja. Me tu sheruar njera dhimbje , jemi gati per nje tjeter te tille. Pra sido qe nuk lodhem te depertoj ne realen e kesaj teme, qeedhe mund te jete reale , mua ... e thekesoj me pelqeu.
tung!