Avni Elmazi

[feneri]

2.

Një mall dhe një dhembje e madhe shqiptare !

Hijerëndë , ( që i kishte hije !), nuk po mbyllëte sy një shok, vëlla , njeri. Me barrë e rëndë të dhembjes, Rushit Mislimi kishte vetëm një përqëndrim:

- Si të bëhej kapërcimi i detit dhe, në atë pëllambë të tokës së Italisë, të vendosej një Pllakë Përkujtimore! Ishte nisur ai bashkë me pesëdhjetë bashkëvendas dhe bashkëudhëtarë ! Pllaka Përkujtimore e Avniut , duhej të përjetësohej në kohë dhe hapësirë...

Kjo përbënte një preokupim të shenjtëruar dhe njerëzor ! Kjo duhej bërë patjetër !

Porse...
Kufijtë ! Ah ! Kufijtë !

Këto vija makabre të ndarjes së njerëzve! I kishte vënë njeriu këto! Hirësija e tij .

Njeriu në këto pika e ndalonte njeriun ! E pyeste! E kontrollonte për dokumentat e udhëtimit! E hetonte për pak apo shumë ! E dyshonte...

Ndërkaq, të dyshohet për dhembjen!!! Për mallin !!! Për përkujtimin ndaj një të ndjeri ! Kjo do të thotë të injorosh njerëzoren ! Porse... prapë kufijtë !

***

[feneri]

***

Rojet e kufijve janë përgatitur, janë ushtruar nga Ustallarët e territ dhe tmerrit, për zbatimin e detyrës së ndarjes !

Ata aprovojnë me shumë marifete vetëm dëshmi të dokumentave të shkruar me myhyre pushtuesish. Të atyre që një shekull dhunë kishin bërë mbi shqiptarët, veçmas ndaj Avniut dhe vëllezërve që i shkonin në mortpërvjetorë !

Përveç gjithë ngatërresave për ndalime vetëm faji mbeti jetim ! I shkruar dhe i vulosur nga shpirti djallëzor...

[feneri]

3.

FANITET FATI I POETIT

Fanitet fati i poetit Avni Elmazi ashtu si fanitej fati i poetit Palestinez , Muin Bsiso...

Mërgata e tij ! Arkivoli i ti që u kthye prapa nga kufijtë që ai s'po arrinte t'i kalonte dot ! As me Pasaportën e Poezisë !

Idrizova - shtëpia e ferrit, libri i mallit dhe dhembjes! I mallit dhe dashurisë njerëzore ! Nëpërkëmbet pamëshirë !Nga kufijtë e çatallisur nga urrejtja !

Thonë: Poezia nuk njeh kufij! Ajo nuk i ka vënë asnjë kufi shpirtit ! Si libri Idrizova - shtëpi e ferrit ! Avni Elmazi - Muin Bsiso i Palestinës !

Çfarë bukurie magjike në shenjtërimin e dhembjes, flijimit dhe dashurisë ndaj vatanit të nëpërkëmbur nga rrëshqanorët e Kaukazit ! Rrëshqanorët tiranikë që ia kurthuan lirinë në lule të rinisë ! Por se mposhtën as atëherë dhe as të vdekur ! Ngritet Avni Elmazi - feniks, flijimi dhe dashuria për tokën e përgjakur të Atdheut të robëruar ! Ngritet ta ndjejnë brezat kushtrimin :

Vëllezër ballëpërballë me Kuçedrën e çartur !...
__________________

[feneri]

4.

Njeriu me dhembjen hijerëndë Rushit Mislimi ! Në Gjemi nuk po mbyllte sy!

Në kapërcimin e detit ai bartte me vete edhe barrën e madhe të paralajmërimeve ! Zezona nëpër tel...!

Oh! Gjithë këtë peshë e bartte Rushit Mislimi!

Dhe derdhej ajo tek heshtja që fliste në sytë e motrës së Avniut. Tek fytyra e zverdhur e Seferit që tretej për vëllaun! Tek shpirti i shqetësuar i Shaban Xheladinit , Zaim Beqirit ! Për shokun e burgut që e thërrisnin Gjysh !

Si dallgë furtunash shfaqej hidhërimi në shpirtin e vullkannjeriut poet - Fadil Bekteshi.

Në vargjet që shkruheshin në Liburnum !

Dhe hapte raportin për Televizionin shqiptar Sherif Konjufca të klithë nga dhembja e malli për Avniun që përurohej në mes të Adriatikut !

Sëbashku me ne, në heshtje rrugëtonin Idrizova - shtëpia e ferrit , libër !

Dhe Doruntina revistë , kapërcenin detin, të shpalosnin dhembjen për heroin, tek vëllezërit mërgimtarë...
__________________

[feneri]

5.

Doruntina !

Ajo revista letrare ku Fadil Bekteshi nuk bënte gjumë për të nxjerrë në dritë shpalimin e bijëve që i kishte mbuluar heshtja! Edhe në histori ! Edhe në krijimtari ! Edhe nëpër burgje ! Edhe në mërgim!

Ndaj Doruntina revistë , vëllezërve mërgimtarë ua dërgonte pos gjithë shkrimeve dhe mallin, dhe dembjen e madhe që kishte për Jusuf Gërvallën...

Nga nata kobzezë e pusisë , ra nga dora e vrastarit edhe zemra e madhe e këngëtarit, poetit, liridashësit Jusuf Gërvalla, bashkë me vëllaun Bardhoshin dhe shokun e idealit Kadriun !
Dhe Doruntina revistë, udhëtonte si Vajtueset mbi varrin e vëllezërve në Mërgatë ! Udhëtonte të mallkojë hallkën e atij zinxhiri të zi që farkonte misterin e vrasjeve ashtu siç kishte vrarë shekujve, e tashti, edhe Avni Elmazin , për të ndalur hapin e tij të veprimit !

Revista Doruntinë ! Si motra e Avniut ato çaste! Bashëndjente dhembjen dhe heshtëte, kur motërngrata e Tij, rrinte e zgjuar me dhembjen e madhe për vëllaun ! Dhe se mbyllnin syrin për gjumë ...! Dhe Doruntinë Motra revistë! Dhe motra e vëllaut Avni !

Ashtu si meraku i Rushitit që nëpër natë-udhëtmin nëpër det bëhej sa Gjemia ! Po mes valëve në vijën Durrës - Bari ! Mes detit ku ndesheshin paralajmërimet për përmbytjen e madhe të Përkujtimit ! Të Përkujtimit të Avniut pas një viti vrasjeje nga dora e zezë ! Dhe ngritja e Përkujtimores për Të !
Ndaj Rushit Mislimi nuk flinte ! Ai ecte tek secili bashkëudhëtarë dhe u bënte sajgi ! Sajgi për mort përkujtimin !!!
Atë çast, ma përkujtonte, me ballin e gjërë, me fytyrën që shndriste mirësi dhe dashuri për të rizgjuar jehonën e Avniut Krijues ! Po! Me ato mustaqe hijerënda ... Me atë shëmbëllim flijimi të Hasan Prishtinës ...! Rushit Mislimi i Hasajve të Sërmnovës !

Çdo gjë e ndjente ai dhe kishte njohuri ! Por për merakun e revistës Doruntinë, dhe krijuesëve , të Fadilit, Shabanit, Zaimit, Feritit, Sherifit , nuk dinte gjë ! Për paralajmërimet dhe krijimet që të zgjohen jehonë e të flasin pandalur për bijtë që na i vriste dora e zezë ! Për bijtë që na i shtrydhëte zëndani i robërisë që nga vaja e parë e lindjes e deri tek lamtumira e fundit e jetës... !
__________________

[feneri]

6.

Doruntina...

...Zgjuar isha dhe i pashë të gjitha! Edhe autoritetet kufitare që pengonin për hiçgjë !Edhe Zbarkimin e Dhembjes në tokën Italiane!

Teli nëpër natë kishte paralajmëruar shpifjen! Kurdisjen ! Klithmën...!Rrrena e përsëritur njëqin herë, po hamendte autoritetet kufitare të Italisë ! Kot ishte demokracia e proklamuar e Perëndimit! Po fundosej në det nga shpifjet e djallëzisë që gatuhej në kabinetët e hashës makosllave në Skopje !

Në shpirtin e Rushitit rrokullisej orteku i dëshprimit!

E gjeta pikëtakimin me të dhe i pëshpërita : Dështimi për të arri atje në vendin ku ngritet mortpërkujtimorja e qëndresës Avni, mund të kthehet në fitore ! Mes detit ! Mes dallgëve ...!

Në udhëtimin e përjetshëm të mallit dhe dashurisë për vëllezërit e mi, të vrarë në dhe të huaj, ishte dhembja njëkohësisht, forca ime ! E atyre që krijonin me emrin tim Doruntinë ! Ishte qëndresa dhe fitorja jonë, mbi ata që pengonin arritjen në Bari të Italisë!

Se: Dashuria dhe malli i motrës për vllaun, nuk mposhten dot nga kufijtë ! Në udhëtim , ngriten përmendoret e mëdha ! Ngritet Përkujtimi për vëllaun Avni !Mes detit , Përkujtimi për të përbënte madhështi !

Mes kaltërsisë së qiellit dhe detit, edhe përkujtimi do të ishte i KALTËRT ! Përkujtim i madh sa një Adriatik !

[feneri]

8.

Kapiteni Franc i Gjemisë '' LIBURNUM'', pas sqarimeve që iu bënë nga kthimi Bari - Durrës, e

aprovoi kërkesën e pesëdhjetë udhëtarëve të kthyer nga Bari , pa e vënë këmbën në tokë të Italisë ! Se kushedi, mund të përflakeshin brigjet e të tundej qielli ! Ashtu siç e kishin përshkruar nëpër tel djajt e makosllavisë ! Dhe ai, në Hapsirën e Gjemisë ''Liburnum'' hapi derën e dhomës enkas për kuvendime, në katin e tretë !Të mbahej përkujtimi i mallit dhe i dashurisë për vëllaun Avni !

U shpalosën kujtimet !U shpalos krenaria për Avni Elmazin që s'e kishim ..., por ishte me ne !
U vendos ndërlidhja me atë pëllambë toke të Italisë ku prisnin mërgimtarët dhe Nermin Vlora Falaski ! U ngrit Përkujtimorja ...! Dhe, kurorat e luleve u vunë atje larg në Itali, për shpirtin dhe trupin e Avniut që prehej në varret e Sërmnovës !
Ndërsa, Vajtojcja Doruntinë, lavdishëm vajtoj vdekjen e vëllaut Avni duke ia radhitur bëmat e jetës, dhe të veprës së tij !

Kjo ishte madhështia! Kjo ishte shenjtëria e dhembjes dhe mallit për dashurinë ndaj Avniut që i mbante mbërthyer në mendime, pesëdhjetë vëllezër që ktheheshin pa arrirë në mort përkujtimin e ngritjes së Pllakës Përkujtimore në Itali, për ta Përkujtuar njëvjetorin e vdekjes së tij edhe në Sërmnovë !

Aty do të prehej përjetësisht Avni Elmazi Hero - Njeriu Feniks ...!

[biligoa]

Keshtu shkruan ne pllaka perkujtimore e lejuar dhe e ngritur ne Itali. Mbase gjite jeta e Avniut ishte dhe ideali qe ai e mbeti cdo pellembe te Atdheut qe e rrudhen dhe e ndane armiqte.
Ne pllaken perkujtimore epitaf i shkruar:


AVNI ELMAZI


JU QE JENI DUKE KALUAR KENDEJ PARI
SHIHNI SE EDHE KETU ESHTE DERDHUR
GJAK SHQIPTARI NUK ME
MPOSHTEN AS BURGJET E AS
TORTURAT SEPSE KESHTU
E DO ZAKONI PER BURAT

[biligoa]

Avni ELMAZI :







ÇDOKUSH E DËSHIROI JETËN

cikë poezishë të shkëputura nga :

p ë r m b l e d h j a


Idrizova - shtëpia e ferrit

[biligoa]

Avni ELMAZI :


DURIMI

Çdo gjë ka fillim
ka edhe mbarim !

E fundi kësaj robërie
patjetër do t'i vij !

Heronj e burra trima
kërkoni pavarësi!

Në këtë copë Arbërore
të coptuar keq

kryqortodoksat -
shfaqen po si dreq !

Me pushtet e dhunë
në çdo anë krekosen

e në fund të fundit
një ditë - do të përdhosen !