Kohë qirinjsh

[Agim Metbala]

Situata komike
Më kanë rrethuar
Në vend se të gjeshi - qaj
Kafshoj ditën fortë
Dielli zihet...

Rreashtave nuk i shihet fundi
Në Qendrat sociale
Trupa pa kokë
Të paartikuluar rreshtohen
Para ambasadave
Lukthi s'ma përbin
Këtë pamje komike
Kafshoj natën, dhëmbët më thyhen
Nga dhembja hëna fshihet pas reve...


Më çmend ecja horizontale
Nëpër metropolet evropiane
Me gëzimin e paluar dymbëdhjetëfish
Në xhep të vogël
Kafshoj mishin tim
Për të mos qarë...

12.03.2003

[Agim Metbala]

MONSTRUMËT
ME BATERI NË ZEMËR

Kahdo që sillem
Shtangem si mumje
Të gjitha që i ndërtuam
Me eshtrat e kurrizit
Dhe nga gjaku e mishi ynë
Janë bërë të akullt si ajzbergët
Edhe më të ftohtë se kufomat
Togjet e hijenave
Dhe çakejt e çartur
I hanë pa ndjenja
Të gjitha që i ndërtuam
Me eshtrat e kurrizit
Dhe nga gjaku e mishi ynë...

Ata duan ta sundojnë këtë planet
Monstrumët me bateri në zemër...

08.03.2003

[Agim Metbala]

Mbi fatin tonë kalorës të çmendur
Bëjnë dyluftim me të ardhmen
Mushkëritë copë-copë na i servojnë dilemave
E në maje të tehut shekullpritjeje
Ëndrra jonë po luhatet...

Në epruveta kabineteske
I kanë shumëzuar orekset dinazauriane
Shpirtin na e kanë ngrënë, na i kërkojnë eshtrat
Të mbetemi grumbull pa emër
Mashtrimin e kanë nën këmbë
Si dërrasën e kalbur...

Kërrhamza ime e fundit
Do ta pështyjë kohën e sotme në fytyrë
Shpirti im tek atëherë do të prehet
Kur ata t'i shoh me medalonin e turpit
Të varrur në qafë si qentë e vaksionuar...

12.11.2006

12.11.2006

[Agim Metbala]

PARLAMENTARVE

Duke kërkuar arsyen e humbur
Në sallën akustike të parlamentit
Që eho e shpërndanë qiellit pa kthim
I shtrënguar koçan
I balsamuar në këtë jetë
Nga banaliteti i servuar
Fytyra më skuqej e më bëhej all
Projektligjet i ka mbuluar
Një pëllëmbë pluhuri
Pejsazh i bukur merimange
Rrjeta që ha kafka njeriu...

Për të mos u çmendur nga pandërgjegje
Që e varrën bashkë me pallton
Dhe me shallin në hollin plot kërkesa
Kërkojë enciklopeditë, leksikone
Dhe fjalorë kohe në udhëkryq
Ta kursej fjalën deputet
E parlamentin nga kjo përbuzje shekullit...

Ndjesë paqin ata
E një ditë, do t'i ha koha e harresës...

10.09.2004

[DI_ANA]

DO TË KËRKOJ

Sa herë nata lëshon pelerinën e zezë,
Me fener maxhik, të kërkojë në errësirë;
Në çdo lis, shoh fytyrën tënde hënë -
E në çdo liqen, piktura jote në pasqyrë.

Sa herë aurora krijon panorama,
Unë vrapoj pas rrezeve të diellit;
Ti më ik e buzëqeshur prore -
Duke u fshehur pas retë të qiellit.

Në mesditë, kur dielli puth zenitin,
Të kërkoj rrugëve ndër plot kalimtarë;
Për një hap, vazhdimisht më ik -
E silueta jote më rri ballpërballë.

Do të të kërkoj në çdo meteor,
Do të të kërkoj në çdo planet;
Do të të kërkoj atje ku je e atje ku s'je -
Se ti më je inspirim për jetë...

26.02.08

VDEKJA

Vdekja përditë na troket
Në portën e ndërgjegjes
Me këmbanat e porosive
Për t'na tundur nga harresa...

I kam lexuar te gjitha dhe me pelqejne pa mase....nje shpirt poeti dhe artisti qe i thur poezi dhimbjes,jetes...
Dhe sigurisht vdekjes me mesazhin per ta luftuar...Inspirim jeni ju i nderuar!

Vazhdoni dhe suksese per me tej..

[Agim Metbala]

Diana, edhe përkundër faktit se jam tejet i angazhuar - jam gjykatës, kryeredaktor dhe botues i dy revistave enigmatike (mujore), kryeredaktor dhe botues i revistës lokale për fëmijë, kryeredaktor dhe botues i revistës (formë libri) për të rritur dhe angazhime të tjera sporadike, në Forumin shqiptar, prezentohem me një të vetmin qëllim, që krijimtarinë time të shumëllojshme, t'ju prezantoj edhe lexuesve shqiptarë dhe atyre të diasporës, meç nuk kanë pasë mundësi t'i përcjellin shkrimet e mija.
Ndjej kënaqësi që të pëlqejnë poezitë e mija e njëherit edhe unë të përgëzoj për shkrimet e tua, të cilat i kam lexuar në kontinuitet, por edhe përkundër dëshirës, nuk më premton koha të komunikojë me të gjith ata që i kam lexuar poezitë e tyre dhe që meritojnë të përkrahen e të përgëzohen, meqenëse na dhurojnë çastet e këndshme.

[Agim Metbala]

REINKARNIMI

Çuditërisht, sa shpejt ikën vitet
I dallova tek nga flokët e mi të bardhë në pasqyrë...
.................................................. .............................
Të kujtohen serialet e bashkëjetuar?
Të kujtohen gjithë ato kulla që i ndërtuam në ëndrra?
.................................................. .................................
Atë ditë kur prap të pashë, u reinkarnova
Lehtas më ktheve në dhomën njëzetenjë
Në konviktin e studentëve numër dy
E unë duke të recituar vargjett e mia në vesh
E ndjeva vehten lehtë, shumë lehtë
Sikur t'ma kishin ndërruar tërë gjakun...

Kur ta përmenda emrin, damarët vibruan
Kur ti pëshpërite do fjalë të ëmbla
Timpanët m'u zgjatën si antena satelitore
E kur bashkë drejtuam shikimin në sytë
Njomësia u puth me kohën e shkuar
E buzëqeshjen tënde e kyça në zemër...
.................................................. .................
Të kujtohen serialet e bashkëjetuara?
Të kujtohen gjithë ato kulla që i ndërtuam në ëndrra?
Parafytyroi çdo mbrëmja me ëndje
Do të të merr gjumi më lehtë...

04.03.2008xy

[Degez]

Zoti Agim Metbala.
I kam lexuar shkrimet e juaja dhe sinqerisht me kane pelqyer. Do kisha vetem nje verejtje te vogel ne lidhje me poezite “NESE ME LEJOHET”. Kam vene re se ne to perdoren shpesh, fjale ne gjuhe te huaj, te panevojshme, si psh:

Reinkarnimi – Rimisherimi
Inspirim – frymezim
Qendrat sociale – Qendrat shoqerore
Kontinuitet – Vazhdimesi
Mileniume – Mijevjeçare
Konservuar – Ruajtur
Kaverna – Shpelle,
etj.

Ju kerkoj ndjese per verejtjen time, por zura rastin te shpreh fanatizmin tim persa i perket gjuhes shqipe.
Suksese ne vazhdimesine krijuese.

[Agim Metbala]

Zotri Degez, në aforizmin tim, kam thënë kështu:"Autori dhe kritiku, janë të lidhur ngusht, si mishi me thonin"! - edhe tash mendoj njësoj, meqenëse kritika e mirëfillt, i shërben si autorit, ashtu edhe lexuesit, dhe poezia del e "pastër", dhe "nënçethur".
Më vjenë mirë që të pëlqejnë poezitë e mija, e sa i përket vërejtjeve tua, pa kusht se janë me vend për disa fjalë që i keni cituar, e në këtë drejtim, secili poet, duhet të ketë kujdes dhe të përpiqet që të përdorë sa mundet më pak fjalët e huaja.
Nuk jeni aspak fanatik, por shumë real në këte drejtim, dhe vërejtja e Juaj, le t'iu shërbejnë edhe krijuesve të tjerë.
Me respekt.

[Syku]

Blasfemì

Meshirome o Zot!
Feja ime bie greminash.
Ktheji syte nga une o Zot,
ti o Zot, i gjithpushtetshmi,
qe lejon te perdhoset emri yt
e te behen kremtime hipokritesh,
masakra kamikazesh mes injorancash,
mes shfarosjeve te paskrupullta barbare,
ne popullin tend te zgjedhur per perparesi.
Meshirome mua o Zot se po e humb besimin,
ne kete rrepire katrahurash ku veç enden e fryhen,
me fatkeqesite e njerezve, t’atyre pak njerezve mjerane,
qe akoma besojne ne ekzistencen tende, e shpesh rreshqasin
ne tundimet lajkatare, qe shume mire jane mimitizuar para nesh,
ku dhe “ti” je maskuar dhe je bere shkak perfitimesh djallezore
nepermjet grabitqareve jetemarres qe kurre nuk ngopen.
Meshirome mua o Zoti i ameshuar, i gjithe-meshirshmi
qe na krijove ne shembelltyren e imagjinaten tende,
na dhe udhen pastaj pa hezituar asnje moment,
ne kete bote egersirash ku te egjer jemi bere.
Lufta te shenjta po ngjizen ne emrin tend
e ti veç ben sehir nga vendbanimi yt,
ne strehen e rrufeve ku gulçasin
ankimet tona, te parreshturat,
prej retorikes acaruese.
Me fal serish o Zot!
Meshirome serish!
...po blasfemoj.
...ndoshta...