Kohë qirinjsh

[xheladin]

I dashur miku im Agim Bej, mbi çdo kime floku të zbardhur fshihet nga një ëndërr e bukur. Pra bukurua le të ëndërroj mbi ta, e ëndërrat mos ia falë askujt, le të mbesin vetëm të tua deri ne frymëmarrjen e fundit.

Bora e bardhë
Kaherë aterroi mbi flokun tim
Pejzazh i bukur pleqërie
Mbi flokun tënd
Ngjyrë e kuqërremt...
Duke vrapuar pas të kaluarës
E kërkoj atë që të iku
Ngjyrë gështenje...

Suksese të mëtejme!

Përqafime

Xheladin Hamza

[Agim Metbala]

I dashur miku im Agim Bej, mbi çdo kime floku të zbardhur fshihet nga një ëndërr e bukur. Pra bukurua le të ëndërroj mbi ta, e ëndërrat mos ia falë askujt, le të mbesin vetëm të tua deri ne frymëmarrjen e fundit.

Bora e bardhë
Kaherë aterroi mbi flokun tim
Pejzazh i bukur pleqërie
Mbi flokun tënd
Ngjyrë e kuqërremt...
Duke vrapuar pas të kaluarës
E kërkoj atë që të iku
Ngjyrë gështenje...

Suksese të mëtejme!

Përqafime

Xheladin Hamza

Tada Xhele, Ju falenderohem per koment...
Pershendetje vellazerore...
(Me vjene keq, e kam ngaterruar E pa zanen...)

[Agim Metbala]

THJESHTE, NUK DUA TE BESOJ

Thjeshte, nuk dua te besoj
Se njeriu mund te ec horizontalisht
Te leh si qeni
Ne dru e gure...
E te ha mish njeriu

Thjeshte, nuk dua te besoj
Se njeriu mund te behet ujk
E te pi gjakun e vellait
Si nje limunade te ftofte

Thjeshte, nuk dua te besoj
Se njeriu mund t`i nderroj lekurat
Ne menyre serike
Sikurse gjarperi
T`i nderroj ngjyrat
Si kameleoni...

Thjeshte, nuk dua te besoj
Se besoj ne NJERI

[Agim Metbala]

SONTE

Sonte pëshpërisë me errësirën
Heshtja përqafon frymëzimin
Ah, sikur të ndjeje dëshirën time
Bile në çast drithërimën
Pulsin, pulsin të lëshuar në ler...
Sonte, ti fle, unë rroja
Ëndrrat e këqija t'i trëmbi
Ta puthi mëngjesin në ballë
Atëherë kur ti i hap sytë
Do të prehem i dehur
Nga bukuria prrallore...

[gloreta]

I nderuar, Z. Metbala.!


I lexova poezitë tuaja, ishin shumë të bukura, prekëse, madje dhe tërheqëse, Ju përgëzoj, që ndiheni i frymëzuar për të shkruar poezi.

Po ashtu shpresoj ,që të lexoj, më tej poezi te tjera, nqs ju do i shkruani këtu ne Forum.!


Nuk ka rëndësi, çfarë moshe ka njeriu.!!!!
Kur ai ndjen dëshirën, të thurë poezi,
shpirtin, atij ia shplodh, ku bota ia ngriu.
Ia heq, peshën e rënde, të mbytur në mërzi.!!!!.

[Agim Metbala]

I nderuar, Z. Metbala.!


I lexova poezitë tuaja, ishin shumë të bukura, prekëse, madje dhe tërheqëse, Ju përgëzoj, që ndiheni i frymëzuar për të shkruar poezi.

Po ashtu shpresoj ,që të lexoj, më tej poezi te tjera, nqs ju do i shkruani këtu ne Forum.!


Nuk ka rëndësi, çfarë moshe ka njeriu.!!!!
Kur ai ndjen dëshirën, të thurë poezi,
shpirtin, atij ia shplodh, ku bota ia ngriu.
Ia heq, peshën e rënde, të mbytur në mërzi.!!!!.

Falemnderit për vlerësim Gloretë...

Të shkruash poezi, është katarzë
Shpirti lirohet e kënaqet zemra
Atë energji që me mund zbrazë
Prehen shumë e shumë emra...

[Agim Metbala]

NËNËS TEREZE

I deshe fëmijët më shumë se nëna
Në ty veproi instikti i nënës
Dhe me të drejtë të pagëzuan NËNË...

Nuk u frikësove as nga mikrobi vdekjeprurës
Ti i përqafoje të sëmurët nga leproza
Nga dhembja për ta nga zemra të binin
Copë-copë si pjesët e kometës
Dhe me të drejtë thanë se ishe trimëreshë...

Për ty kufijtë s’kishin kurrfarë rëndësie
Maramendshëm fluturoje pas të sëmuarit
Në katër skajet e botës e gjeje skamnorin
Të frikësuarve u ke dhënë tërë zemrën

Dhe me të drejtë u shenjtërove
Shtatorja jote me grushta shpërndan dashuri!

02.09.2003

[Agim Metbala]

Në shenjë përkujtimi:


MALISHEVË VESHUR

ME FUSTAN PIKËLLIMI


Sot m’u ndal frymëmarrja

Fjalët më mbetën në fyt

Gjaku më iku si qumshti nënës nga frika

Bebëzat më kanë humbur gravitacionin

E lotët binin pa kontrollë

Nga vetja ime nuk mbeti asgjë...



Fushë-Arrëz u shndrërua në Fushëpikllim

Hashtja lëshoi pelerinën andej e këtej

Lotët krijonin dete lotësh

Fjalët për çastin kanë humbur kuptimin

15 lule u këputën përnjëherë

Për të mos u vyshkur kurrë

15 ëndrra mbetën ëndrrat përgjysmë

15 nuse kurrë s’do ta venë duvakun

15 beqarë s’do ta shijojnë dhëndrinë

15, 15, 15... vargu pa kufi...



Prap më ndalet frymëmarrja

Prapë fjalët më mbetën në fyt

Si kafshatat e mëdha rend, rend

Gjaku sërish më iku nga frika

Lotët më rrëshqitnin pa kontroll

E nga trupi dhimbja më bie si copat e kometës..



Nga Fuashë-Arrëz – Fushëpikllimi

Ehopikllimi bartet në shpat

Malishevë e veshur me fustan pikëllimi

Fytyrat e mërdhira koçan nga pikëllimi

Lotët dete shndërrohen në oqeane

15 nëna me shami të bardhë

Pa të bijtë 15 baballarë

15,15, 15... rendi pa kufi

Heshtja, lot e dhembja bashkëdizohen

15 kufoma i morri dheu

15 ëndrrat i mbuloi dheu

15 dashuritë të përgjysmuar i hëngri dheu...



Fjalët sërish më mbetën në fyt

Gjaku më iku nga dhembja

Lotët nuk kërkojnë leje

Për 15 arkivole

Për 15 banka të mbetur të zbrastë

Për 15 indeksa të pashkruar

Për 15 të padiplomuar...

Për një papërgjegjësi

Që do ta mbajmë të varrur në qafë

Si medalonin e përgjegjësisë...



Malishevë e veshur me fustan pikëllimi

Dhashtë Zoti ta ngrisim lapidarin e fundit...

15.10.2004

[Agim Metbala]

ALEANCË

Vdekjen e mbajë me vete si frymëmarrjen
Si qiririn me ndaljen e rrymës nga KEK-u
Ajo më jep jetë e gabimeve
Ua ka vënë nënkëmbëzën pa kusht...

Kam lidhur aleancën me vdekjen
Për t’i shijuar bukuritë e jetës
E për të mos gjallëruar i vdekur
Vdekjen e dyfishtë...

04.10.2004

[Agim Metbala]

POETIT

Sa lehtë i prëqafon kontinentet
Në grushta i merr të gjitha planetet
Jetë të pasosur në relief spikatë
Herë thenë hundën në semaforin e parë
E në udhëkryqin e dytë ia coptojnë këmbën...

Fatbardhësisht poeti është qindëkëmbësh
E mikrobet kënaqen me thërmitë...


29.05.2008