Kohë qirinjsh

[Agim Metbala]

Ah kjo dilema e dilemes, pjelle e vete dilemes se njeriut ne nje shoqeri paragjykimesh pa fund! Por poeti arrin cakun e saj dhe me forcen e besimit te vetvetes, e kapercen me ne fund ate. S'ka rendesi sa kohe zgjat(1.9.2008-17.10.2008) dilema, rendesi ka moslenia infinit e kesaj kohe. Dhe ja, sot lexoj mposhtjen e dilemes tende, miku im Agim. Bashke me te, ndjej vertet mundimin e poetit, te poetit ama, jo te poetucit. Nje i vockel mendimi im, per nje mbyllje tjeterlloj, nuk cenon aspak te madhin vleresim timin per kete poezi kaq realiste e domethenese. Urime!

Mik i nderuar, vërtetë ndjej dhembje, dhembje të madhe ndjej... (po, kisha dilemë... dhe prapë kam dilemë, a bëra mirë dhe a ia vlenë ky postim...), por është i sinqert, është mbrenda meje, ec me mua, flenë me mua... dhe... nëse vërtetë kështu ndjej... nëse vërtetë kështu është (e kështu sigurisht që qëndron...), edhe nëse unë them apo nuk e them, kështu e ndiejnë shumë të tjerë... jo vetëm unë... atëherë, atëherë, le ta lexojnë edhe të tjerë...

përshëndetje Mondi!

[Agim Metbala]

MËRGIMTARIT

Me frikë të madhe e hodhi hapin
Bash si fëmijë i brraktisur nga e ëma
Dhe vetvehten e brraktisi ftohtë...

Tash dhimbjen e mbanë në qafë si medalonin
Malli i rri mbi çepallë duke e përcjellur
Këmba-këmbas mu si hije e zezë
Dhe të gjitha ëndërrat i sheh në Kosovë...

18.01.2004

[Agim Metbala]

PROTESTË


Damarët më bëjnë protestë
Indet më dridhen si telat e kitarës
E muskujt m’i lëshojnë këmbët zhagë
Nga të vjellurat banale paraelektorale
Kur i shikoj në ekran fytyrat
E vrasjes sonë të djeshme
Barrikadë e jonë e sotme
E sëmundje ngjitëse e të ardhmes
Ekranin nga larg e pështyjë në fytyrë...


28.09.2004

[INDRITI]

LUTJA IME

Lutem vazhdimisht
Lutem edhe kur nuk lutem
Errupcioni gëzimesh
Ta ngjyros këtë nënqiell
E në bebëzat e syve
Të shkëlqej shpresa

Lutem vazhdimisht
Edhe në ëndërr lutem
Mynxyra të na largohet nga shpirti
E të varroset katakombeve të harresës
Nëntë pash thellë në tokë
Atje ku e keqja përjetësisht vdes

Lutem vazhdimisht
Lutem edhe kur jam me halucinacionet
T'i shmangemi joshjes së djallit
Që pjell të keqen e mjerimin
E ta festojmë lindjen e re

I nderuar Agim!
Dhe une ashtu si dhe ju lutem,lutja ime ka nje shtese te vogel prej tuajes.
Dhe ajo eshte se lutem qe te mos me shkojne dem pa lexuar poezi te nje kalibri si kjo.
Une nuk e ndiej veten poet, as kritik por ama kjo me preku vertete ne tel.
Tani e kuptoj se leximi i pakte ne kete faqe me ka bere te humbas shume.
Vazhdoni poezite, do ju lexoj me shume kenaqesi.
Miqsisht,
Indriti.

[GeoF]

Disa herë jam luhatur, ta postoj apo të mos e postoj këtë poezi, dhe në fund, fitoi e para...

NUK DI PSE E LODHI TRURIN

Nuk di pse e lodhi trurin kot së koti
Se Dr. Rugova nuk e kaloi kufirin
E të pi një kafe në hotel "Dajti"
Të marrë një pozë në sheshin "Skënderbej"
Një foto për kronikë kohe...

Nuk di pse e lodhi trurin kot së koti
Se tandemi Nano-Berisha ushqehen
Me mishin e njëri tjetrit
Kur e dinë se tryezën e kanë me bollëk
Edhe për konopin e dhjetë

Nuk di pse e lodhi trurin kot së koti
Se Thaçi e Haradinaj
Edhe pse në një lagje përditë hapërojnë
Nuk i shtrënguan duart njëri tjetrit
Kur Hagës ia lëmë pengë drejtësinë

Nuk di pse e lodhi trurin kot së koti
Cila parti sa vota i fitoi
Ç'më hyjnë në dobi votat e vjedhura
E ulurimat e aktivistëve fatal?

Nuk di pse e lodhi trurin kot së koti
Në kërkim të (pa)ndërgegjes
Tek predhat e ngjizura me grushtin e kuq
E pentagrame të shkruar nga gjaku
Në muret, rrugëve... të Gërdecit

Nuk e di pse............................................... .
Por, dhembje ndjej në gjoks
Dhembje të madhe gati si para infarktit
Ndjej lodhje, lodhje për alivanosje
E në momentin e vdekjes
Spresën ma kapin për krahët
Rruga e nisur për në Europë
Ajo do të na shpëtoj nga katandisja...

01.09.08

Dhe bere mire qe e postove agim !
Ndonjehere thone qe gjerat e mbrapshta te kthjene per mbare.Hamleti therret "o bot , o dreq, qe kam lindur te te ndreq ".
Pra, mos e lodh shpirtin, duhet thene dhe e keqja dhe negativja qe te vihet ne dukje dhe te ndalet.
Genti

[riza2008]

PROTESTË


Damarët më bëjnë protestë
Indet më dridhen si telat e kitarës
E muskujt m’i lëshojnë këmbët zhagë
Nga të vjellurat banale paraelektorale
Kur i shikoj në ekran fytyrat
E vrasjes sonë të djeshme
Barrikadë e jonë e sotme
E sëmundje ngjitëse e të ardhmes
Ekranin nga larg e pështyjë në fytyrë...


28.09.2004

Pershendetje Agim!Kjo poezi dhe poezia Mos e lodhni trurin kot jane teper rele.Te pergezoj per kurajon qytetare dhe per mjeshterine e te shkruajturit.Me respekt miku yt Rizai.

[Agim Metbala]

Pershendetje Agim!Kjo poezi dhe poezia Mos e lodhni trurin kot jane teper rele.Te pergezoj per kurajon qytetare dhe per mjeshterine e te shkruajturit.Me respekt miku yt Rizai.

Falemderit mik Riza... vargjet i kanë mbijetuar të gjitha mbretëritë, despotët, kohën... të gjithë të tjerët, ama të gjithë të tjerët, kanë vdekur përjetësisht e vargjet, vargjet edhe nga lashtësia... recitohen edhe sor, kanë hyrë në internet...

Vargu është i përjetshëm...

[Agim Metbala]

JETA

Jeta lëviz, ec...
Si treni mbi binarë
Herë me vagona të plotë
Herë me të zbraztë
Herë ndalet në stacion
Herë lokomotiva në defekt

Jeta lëviz, ec...
Herë me tatëpjeta
Herë me teposhtëze
Herë me reflektim
E herë e zymtë
Herë e veshur me këmishë të bardhë
E herë e veshur e tëra futë

Jeta lëviz, ec...
Vazhdimisht në afrim drejtë vdekjes
Kush i frikësohet këtij itinerari
Do të ec në prapavajtje
Duke thyer kafkën në çdo hap
E mbi varr, epitafet e turpit...

28.10.08

[Agim Metbala]

NDËRGJEGJE


Më thanë të iki kah perendimi
Kur jeta s’kishte çmimin as të një çamçakëzi
U fortifikova në pallatin e rrezikut
Njëzetekatër orë
Duarthatë e prisja vdekjen...

Tash më thonë ta ndryj gjuhën
E t’i lë në harresë fjalët
T’i dhuroj syve katarakte
Ta thej lapsin pa kusht
Mirënjohje për punën e bërë me nder
M’i dhuruan mjetet eksplozive...

E çka tjetër nuk më thonë
Zvarranikët e kohës moderne
Me orekse dinozauruiane...

Me ndërgjegje ndër sjetull
Do ta pres pleqërinë pa frikë...

Më 10.12.2004.

[Adem Berisha]

http://www.faqet.com/blog/view/id_293/

Kur të mëdhenjtë vlerësojnë të vegjlit,
vetë bëhen edhe më të mëdhenj. Shkruar me 10/31/2008 08:40:04 nga Ademi

Të dashur lexues të faqe.com, anëtarë e vizitorë,
kësaj here dua të JU prezantoj diçka më të veçantë nga herat tjera.
Në fakt, po e postoj një poezi, akrostish të shkruar nga poeti i mirënjohur, enigmati, publicisti por edhe gjyqtari shumë fisnik e principiel, i nderuari z. Agim Metbala, i cili këtë shkrim më kishte kushtuar mua ndonse jam një krijues shumë më i vockël se Ai.
Agimi më shpesh shkruan tek http://www.forumishqiptar.com në temën Kohë qirinjsh prandaj shkrimet e këtij krijuesi e burri burash mund të lexohen tek forumi dhe tema e cekur më lartë.
Me këtë rast, unë edhe këtu dëshiroj të vendos një FALËNDERIM PUBLIK të madh e të lartë sa MALI PASHTRIK.
Të dashjurit/at e mi, ju lus për mirëkuptim sepse këtë shkrim nuk e postoj për ndonjë lavdërim eventual por më tepër për të falënderuar zotëri Agim Metbalen dhe për të treguar zemërgjërësinë e tij si dhe kënaqësinë që ai ndien me shkrimet dhe veprat e të tjerëve, tamam siq i ka hije dhe perkon me shpirtin e madh të një krijuesi të vërtetë.

25-09-2008, 20:09
#13
Agim Metbala vbmenu_register("postmenu_2033886", true);
i/e regjistruar
Anëtarësuar: 12-01-2008
Vendndodhja: Rahovec,Kosovë
Postime: 1,200


Mikut Adem, për kontributin e tij të dhënë letërsisë (duke marrë për bazë peripecitë nëpër të cilët ka kaluar... dhe prap gjenë fuqi për këndellje...), në shenjë respekti, ia kushtova këto vargje modeste.

EMBLEMË KOHE

A, me A fillon emri ATDHEU
Dashurinë ia fale nga thellësia
Emblemë e pashlyeshme ndër mote
Mbeten relikte në papirus

Bezdisshëm kërkove frymëzimin
Ece guximshëm kohës së ligë
Refrenin drejtësi e kërkove me llupë
Imponimin e injorove deri në përbuzje
Sheshas në kërkim të bardhësisë
Aureolë Kosovës dhuratë


Tage: Falënderim Publik