Kohë qirinjsh

[Agim Metbala]

JU S’KENI PSE T’I TREMBENI AS ZOTIT
(Të gjithë atyre me aftësi të kufizuar)

Ju s’keni pse t’i trembeni jetës
Me sy nuk i keni parë tmerret e njeriut
Në fantazi kërkoni dritën e bardhë...

Ju s’keni pse t’i trembeni as tokës
Se kurrë s’keni shkelur rrëmbyeshëm
Imagjinoni ecjen e mëndafshtë...

Ju mos u trembeni as nga Zoti
Ai ua di dhembjen
Prandaj ua fali shpirtin e fortë
Dhe durimin deri në amshim...

25.11.2003

[Agim Metbala]

METAMORFOZA

Ndër fshatra mëtanë
Kanë filluar të gjarpërojnë
Me bitomen rrugët e përbaltur
Pleqët nuk e zgjedhin rrugën më me kërrutë
Se kroni ec në dhomë
Është dëshirë kahmot e harruar
Ndërsa prralla është vjerë si suvenir
Mbi pentium katërshin...

Ylberi shtrinë shokën
Duke e puthur lindjen në ballë...


27.09.2004

[Agim Metbala]

DO TË BËRTAS, DO TË PLAS



Do të bërtas derisa të plas
Nuk dua të lejoj që në çastin e lindjes
Shpresa të na gjejë fjetur...

[Agim Metbala]

PENTAGRAM I GRAVUAR

Çuditërisht
Sorrat shpejt harruan gjenezën
Përsëri krrokasin
Duke shpurdhur me këmbë të zhlyera
Që u vjen era CO2
Dhe marramendshëm
Në maratonën me korba
Me qyqet
Dhe me dreqin e mallkuar
Në pritje
Të ballit të ri të lugetërve....

Mashtrimin e kanë
Si borën e vitit të kaluar
Feniksi kosovar
E shporri terrin
Përtej shtatë bjeshkëve
Me gjakun nga damarët
Vizatoi hartën e re
Pentagram i gravuar
Në ballin e secilit...

04.11.2003

[Agim Metbala]

(PA)KUPTIMËSI

Me afsh tërhjeki diagonalet
Krahët m'i këpusin
Me dashuri tërhjeki transverzalet
Grushtimet hundës m'i fusin...

Qëndroj në qendër vertikalisht
Më shkelin pa pardon
Tërhiqem në vetmi intimisht
Quditërisht, intimiteti i shqetëson...

I rraskapitur forcën mbledhi
Shkëndia shkepi qiellit
Matrapazët i kap tmerri
E verbohen me rrezet e diellit...

27.06.08

[riza2008]

(PA)KUPTIMËSI

Me afsh tërhjeki diagonalet
Krahët m'i këpusin
Me dashuri tërhjeki transverzalet
Grushtimet hundës m'i fusin...

Qëndroj në qendër vertikalisht
Më shkelin pa pardon
Tërhiqem në vetmi intimisht
Quditërisht, intimiteti i shqetëson...

I rraskapitur forcën mbledhi
Shkëndia shkepi qiellit
Matrapazët i kap tmerri
E verbohen me rrezet e diellit...

27.06.08

Pergezime z.Agim si gjithmone ne lartesine e duhur.

[Agim Metbala]

Pergezime z.Agim si gjithmone ne lartesine e duhur.

Z. Riza, Ju falenderoj për lexim e vlerësim, jeni Ju ata që më "lidhni" kaq gjatë në Letërsinë shqiptare në një valle të këndshme.

Respekt!

Agim METBALA

[Agim Metbala]

S’E PREFEROJ ECJEN E BRESHKËS
Breshkën e adhuroj se ka mburojë
E fare s’e preferoj ecjen e saj
Pse po modelohet lëvizja e saj nëpër mote?
Në ecjen tonë duhet modeluar maratonën
Për të zënë një karrige në Strasbur
Atëherë do të prehen të gjithë eshtrat
Do të pushojnë të gjithë shpirtërat
Që si mbyllin sytë gropë
E me dashuri ia falën jetën kësaj toke...

20.02.2003

[Agim Metbala]

Babaim im i ndjerë, ka qenë myhyb, dervish në teqen e sheh Musasë në Gjakovë, tarikati i Rufaive, ku ka shërbyer mbi 40 vjet me përkushtim më të madh dhe me besim të thellë.

Pasardhësi i Sheh Musasë, ishte sheh Ademi, një sheh shumë progresiv, bashkëkohor për kohën e vet, atdhetar i devotshëm, besimtar në Zot deri në asht, i respektuar skajshmërisht në Gjakovë, Rahovec e më gjërë.

Për përhapjen e ideve fetare, ngriti dhe hapi teqen në fshatin Gri të Bajram Currit.

Dihen rrethanat, (nuk kam dëshirë as forcë t’i përmendi), pas çlirimit të Shqipërisë nga fashizmi, kufiri mes Shqipërisë dhe Kosovës, hermetikisht u mbyllë, fatkeqësisht u mbyll edhe teqja e Sheh Ademit.

Me demokratizimin e Shqipërisë dhe me fitimin e Pavarësisë së Kosovës, mu dha rasti pas shumë andrrimeve dha halucinacioneve të përditshme e përnetshme, pas pritjes shekullore, e vizitova mekamin e sheh Ademit, e për hirë të respektit për veprimin e tij shumëdimensional, i kushtova këtë poezi e cila doli nga thellësia e shpirtit dhe pa zbukurime artistike:

RIMISHËRIMI
(Sheh Ademit)

Në imagjinatën time të bujshme
Silleshin insertet e pakufizuara:
Kufiri i Bjeshkëve të Nemura
Me njëmijë e një shtazë të njohur e të panjohur
Dëshira ime mburrojë plumbash
E kalimi i kufirit Trekëndëshi i Bermudeve
Mbeteshim prap Ti andej e unë këndej
Imagjinata ime vazhdimisht në pikënisje
E dëshira për të të parë
Natën m’i rëndonte qepalla...
.................................................. ..................
Vitet silleshin si në ringeshpill
Mortajës pa kusht iu gjetë ilaçi
Një mijë e një shtazë të njohur e të panjohur
U tërhoqën në pelegrinazhin mortor
Në Bajram Curr, pasaporta u shpallë nongrata
E imagjinata ime u shkepë Bjeshkëve të nemura...
.................................................. ......................
Me ujë të kthjellët të Valbonës
Pastroj sytë e ajur nga pagjumësia shekullore
Në ëndërr – zhxhëndër, vozis makinën mbi urën
Mbi të cilën hapëroi sheh Ademi
Për t’u sfinguar në Gri përjetësisht
E unë kliha çmendurisht Eureka...
.................................................. ...............
Me gishtërinj butas preka
E me buzët njomaz putha
Qylafin e koburit të Sheh Ademit
Çuditërisht, imagjinata ime iku
Grykave të malit me një pjesë
Pjesën tjetër e morën valët e Valbonës
E sytë e mijë panë panoramat e gjalla...

Sërish butas putha qylafin e Sheh Ademit
Dhe pashë rimishërimin e tij!

19.10.2006

[Agim Doçi]

I dashtun Agim.

Të ruejt Tyrbja e Dervishit të Luzhës! Ndaj je kaq njerzor dhe kaq i mirë se je nip i Sheh Ademit të shenjtë.
Te perqafoj