Kohë qirinjsh

[Agim Metbala]

PELEGRINAZH NDERI
Adem Jasharit

U mundova të eci shtegut tënd
Që kishte vetëm një zgjidhje
Ta shkruash emrin në abetare
E trupi mburojë plumbash
E mata veten në peshojë disfatë
Nga e cila doli listë e gjatë...

Për herë të dytë e mata veten
Me pjesën e zemrës sime
Të ecë bjeshkës kur çeli dushku
Im bir hapi istikame
U kthye duarsh me ushla pentagrame...

Herën e tretë
Nuk e mata më veten
Mbase shtegut tënd
Ecën vetëm dragonj e zana
Të tjerët ishin të pafuqishëm
Për atë pelegrinazh nderi!

10.09.2004

[Agim Metbala]

VETËDIJËSIMI

Edhe sot veshi
Përgjon dritareve
Për t’ia dërguar lajmin djallit...

Edhe sot syri
Përbirohet portave kapexhikëve
Për t’ia dërguar djallit
Kuptimin e shpirtit...

Nga po i njëjti sy
Nga i njëjti vesh...

Ja do ta tundim kokën
Me gishtin tregues
Ose kafkat do t’na rreziten në lëndinë...

Më,14.04.2004

[riza2008]

VETËDIJËSIMI

Edhe sot veshi
Përgjon dritareve
Për t’ia dërguar lajmin djallit...

Edhe sot syri
Përbirohet portave kapexhikëve
Për t’ia dërguar djallit
Kuptimin e shpirtit...

Nga po i njëjti sy
Nga i njëjti vesh...

Ja do ta tundim kokën
Me gishtin tregues
Ose kafkat do t’na rreziten në lëndinë...

Më,14.04.2004

Pershendetie poet i nderuar. Me kenaqesi lexova poezite e tua te fundit qe si gjithmone te bukura kuptimlote dhe frymezuese per mua.Ju uroj krijimtari te kendeshme.rizai2008

[Agim Metbala]

Gati para pesë vitesh, kam shkruar poezinë e mëposhtme, ja fatkeqësisht në Stambollin e njëjtë, nga vrasësit e njëjtë, dhimbshëm, përsëritet tragjedia e njëjtë.



SHFRENIM
Vënies së autobombave në Stamboll


Këmbë, duar... fluturonin
Episode rrënqethëse
Ekranit shfaqen
Gjaku pentagrame mureve
Dyshemeve harta vizatonte
Rrugës vula turpi vuloste
Stambolli i shtangur
Kalimtarë të shqetësuar
Vetëdija zhduket
Fjalët skuqen para gjakut
Dhe mbeten memece
Fotografitë do t’ua lëmë
Peng brezave
Për ta treguar shfrenimin
Që s’e kap dot truri...

21.11.2003

[riza2008]

Gati para pesë vitesh, kam shkruar poezinë e mëposhtme, ja fatkeqësisht në Stambollin e njëjtë, nga vrasësit e njëjtë, dhimbshëm, përsëritet tragjedia e njëjtë.



SHFRENIM
Vënies së autobombave në Stamboll


Këmbë, duar... fluturonin
Episode rrënqethëse
Ekranit shfaqen
Gjaku pentagrame mureve
Dyshemeve harta vizatonte
Rrugës vula turpi vuloste
Stambolli i shtangur
Kalimtarë të shqetësuar
Vetëdija zhduket
Fjalët skuqen para gjakut
Dhe mbeten memece
Fotografitë do t’ua lëmë
Peng brezave
Për ta treguar shfrenimin
Që s’e kap dot truri...

21.11.2003

Agim eshte nje shqetsim shume i drejte.Po jetojme ne nje kohe ku krimi ka marre permasa te papara duke futur ketu dhe terrorizmin.Njerzit me ndjenje siç jane poetet reagoin me njihere,ndersa njerzit me pushtet u bejne komente i vene nga nje kapistall problemit dhe jane ne rreguull sa te dali ndonje problem tjeter.Agim une te pergezoj per poezine si dhe per gjendjen tende teper aktive ne forum.

[Agim Metbala]

Riza i nderuar, Ju falenderojë për vlerësime dhe enkas Ju përshëndesi me këtë poezi:

JETA NUK KA FUQI
PRAPAVEPRUESE

I njoh mirë, janë të farës sime
Me trup amorf
Që pardje marramendshëm vraponin
Pas dinarit të Topçiderit
Duke shkelur mbi fjalën
Dhe ironizuar të 36 shkronja...

Ata nga trupi amorf
Në piedestalin e metabolizmit të vet
U shndërruan në zvarranikë
Duke gëlltitur vullnetin pa mëshirë
Për ta zënë letrën pa vlerë me shenjën DM...

Sot kaluan mbi shtatë bjeshkë
Në vrapim dehës pas Euros
U shndërruan në rreptila
Për të harruar gjenezën e vet...

Jeta nuk ka fuqi prapavepruese
Një ditë do të cofin rreptilat
Ndërsa me eshtrat e tyre
Do të ngritet pallati i turpit...

[mondishall]

Teper e fuqishme, sulm i vertete poetik. Urime!

[skender76]

Riza i nderuar, Ju falenderojë për vlerësime dhe enkas Ju përshëndesi me këtë poezi:

JETA NUK KA FUQI
PRAPAVEPRUESE

I njoh mirë, janë të farës sime
Me trup amorf
Që pardje marramendshëm vraponin
Pas dinarit të Topçiderit
Duke shkelur mbi fjalën
Dhe ironizuar të 36 shkronja...

Ata nga trupi amorf
Në piedestalin e metabolizmit të vet
U shndërruan në zvarranikë
Duke gëlltitur vullnetin pa mëshirë
Për ta zënë letrën pa vlerë me shenjën DM...

Sot kaluan mbi shtatë bjeshkë
Në vrapim dehës pas Euros
U shndërruan në rreptila
Për të harruar gjenezën e vet...

Jeta nuk ka fuqi prapavepruese
Një ditë do të cofin rreptilat
Ndërsa me eshtrat e tyre
Do të ngritet pallati i turpit...

Pershendetje z. Agim Metbala.

I kam lexu pothujse t'gjitha shkrimet tuja. Cdo shkrim tanin e lexoj ma shum se dy-tri her, pasi du t'marr t'gjith domethanien qe ka mrena.

Du t'komplimentoj mas cdo shkrimi qe ti poston, por frenohem sepse s'du t'bahem i "bezdisshem".

"JETA NUK KA FUQI PARAVEPRUESE" asht teper reale, teper "acaruese"......

Me respekt, skenderi.

[Agim Metbala]

Pershendetje z. Agim Metbala.

I kam lexu pothujse t'gjitha shkrimet tuja. Cdo shkrim tanin e lexoj ma shum se dy-tri her, pasi du t'marr t'gjith domethanien qe ka mrena.

Du t'komplimentoj mas cdo shkrimi qe ti poston, por frenohem sepse s'du t'bahem i "bezdisshem".

"JETA NUK KA FUQI PARAVEPRUESE" asht teper reale, teper "acaruese"......

Me respekt, skenderi.

Edmon i nderuar, falemnderit për vlerësim pa pikëpyetje e unë po e vë një pikëçuditëse!

Z. Skender 76, dua të jem i sinqert (vazhdimisht edhe gjatë punëve të thjeshta, përpiqem të jem i sinqert), fjalët, vlerësimi dhe komplimentet e Juaja kaq bindëse për poezitë e mija, sigurisht që më ledhatuan e më dhanë apetitin e kafesë të mëngjesit duke JU rikthyer përgjigjn.

Ju përshëndesë vëllazërisht!

Agim METBALA

[riza2008]

Riza i nderuar, Ju falenderojë për vlerësime dhe enkas Ju përshëndesi me këtë poezi:

JETA NUK KA FUQI
PRAPAVEPRUESE

I njoh mirë, janë të farës sime
Me trup amorf
Që pardje marramendshëm vraponin
Pas dinarit të Topçiderit
Duke shkelur mbi fjalën
Dhe ironizuar të 36 shkronja...

Ata nga trupi amorf
Në piedestalin e metabolizmit të vet
U shndërruan në zvarranikë
Duke gëlltitur vullnetin pa mëshirë
Për ta zënë letrën pa vlerë me shenjën DM...

Sot kaluan mbi shtatë bjeshkë
Në vrapim dehës pas Euros
U shndërruan në rreptila
Për të harruar gjenezën e vet...

Jeta nuk ka fuqi prapavepruese
Një ditë do të cofin rreptilat
Ndërsa me eshtrat e tyre
Do të ngritet pallati i turpit...

Shum bukur,shum bukur nje poezi e fuqishme te lumte pena dhe faleminderit qe me pershendete me kete poezi kalibri.rizai2008