Kohë qirinjsh

[GeoF]

Pershendetje i nderuar Agim Metbala dhe Agim Doci. Dhe gjithe vizitireve te kesaj faqe.Eshte kenaqesi te njihesh.Poezite tuaja i mora te gjitha dhe do ti shijoj te gjitha ne mbremje vone, me shijen dhe luksin qe meriton poezia.


KITARA

Një tel këputet
Kitaristi shpohet në sy
Nota vdes, gjysmë kitarist
Gjysmë varr kitara.

[Agim Metbala]

Pershendetje i nderuar Agim Metbala dhe Agim Doci. Dhe gjithe vizitireve te kesaj faqe.Eshte kenaqesi te njihesh.Poezite tuaja i mora te gjitha dhe do ti shijoj te gjitha ne mbremje vone, me shijen dhe luksin qe meriton poezia.


KITARA

Një tel këputet
Kitaristi shpohet në sy
Nota vdes, gjysmë kitarist
Gjysmë varr kitara.

Gentjan i nderuar,

Të falenderohem për vlerësim dhe interesimin tuaj për shkrimet e mia.
Bëre mirë që u paraqite në Forum, mbase do kalosh çaste të këndëshme duke u njohur edhe me shumë poetë nga të gjitha trojet shqoptare.

Ju përshëndes me një poezi timen nga përmbledhja poetike "Kohë qirinjsh"

LIBRI ISHTE DËNUAR ME VDEKJE
Kam ecur

Kam ecur nëpër teh të shpatës
Për të treguar sa e rëndë është e vërteta
(kam vuajtur dhimbjet)
Kur të tjerët kanë qeshur
Dhe dehur me dhimbjet tona
Kam qarë
Kur të tjerët diferenconin
Arkivolet e blombuara
Kam shkruar shqip
Kur libri ishte dënuar me vdekje
Kur të tjerët kishin bërë aleancë me kërbaçin
Kur të tjerët kishin helmuar rrugën
Kam ecur këmbë maleve përpjetë
Për t’i takuar drangonjtë...

Atëherë isha plot me serenada
Duke pritur mëngjesin e ëndrrave - zhgjëndër
Tash rri në udhëkryq
Me një pikëpyetje të madhe në ballë
Dhashtë zoti të jem në ëndërr
Se ëndrra harrohet lehtë...

[Agim Metbala]

KËNGË E GJALLË

Nga frika
Çdogjë kishte vdekur
Me ankth priteshin trokitjet
Dyerve nga të paftuarit...

Dita ishte e gjatë sa një shekull
Ndërsa nata dot nuk gëlltitej
Derisa malet tona nuk hijeshuan
(oh, sa ishin të bukura malet tona atëbotë)...

Pastaj nga malet
Vrullin e ndrydhur ndër mote
Me guximin e legjendave
Me këngë poema të pashkruara
Zbritën qyteteve dhe katundeve
Duke e mundur frikën për vdekje
Deri në largim të përjetshëm...

1998

[M_u_Z_a]

KËNGË E GJALLË

Nga frika
Çdogjë kishte vdekur
Me ankth priteshin trokitjet
Dyerve nga të paftuarit...

Dita ishte e gjatë sa një shekull
Ndërsa nata dot nuk gëlltitej
Derisa malet tona nuk hijeshuan
(oh, sa ishin të bukura malet tona atëbotë)...

Pastaj nga malet
Vrullin e ndrydhur ndër mote
Me guximin e legjendave
Me këngë poema të pashkruara
Zbritën qyteteve dhe katundeve
Duke e mundur frikën për vdekje
Deri në largim të përjetshëm...

1998

Agim, me dha kenaqesi maksimale poezia jote.
Filozofike, e realizuar, unike, nga ato poezi qe rralle behen dy...

[Agim Metbala]

Agim, me dha kenaqesi maksimale poezia jote.
Filozofike, e realizuar, unike, nga ato poezi qe rralle behen dy...

Z. Suzanë, Ju falenderoj për vlerësim duke Ju përshëndetur përzemërsisht me këtë poezi:

MUZA

Sa herë zbret terri
Me pelerinën futë
Si princeshë më vie
Me fenerin magjik
E gjerdan vargjesh në qafë
E tëra me buzëqeshjen e hënës
E mbështjellur me rreze dielli
E grushtat plot guxim...
Letrës së bardhë i dhuron jetë
E poezitë ushtarët e sajë, rrin gaditu...

01.09.2004

[Agim Metbala]

MËSUESIT
(Myhedin Vuçitërna)

Thonë se fytyra e babait harrohet
Ndërsa fytyra e mësuesit kurrsesi
Kjo sintagmë ka bërë çerdhe në zemrën time
Ti më je bërë siluetë që më del përpara në kalim
Sa herë shoh fëmijët rrugës
Në mënyrë refleksive më parafytyrohesh
I dashur, i buzëqeshur...
Duke shkepur shkronja... me grushta
Të hutuarve mbas letrave pa vlerë
Të shoh të djersitur duke vrapuar fronit të dijës
Unë përcjell hapat e tu syverbër
I epur dhe me oreks të pangopësisë...

Më fal mësues, do të ndjek deri në varr
Thellësisht jam i bindur
Se një ditë do të formohet njëshkolonë e gjatë...

Më 01.10.2003.

[Agim Metbala]

NA NDOQËN

Na ndoqën
Ai, ajo – ky dhe kjo
Na ndoqën
Ata, ato dhe kush jo...
Ne të ngrirë mbetëm
Të gjithë ikën kokës duar të lidhur...

Kujtesën s’ia lëmë harresës
Ajo s’na le të shkelim rrëmbyeshëm
Dhe as nën këmbë dërrase të kalbur...

09.01.2004

[Agim Metbala]

MË FRIKËSON VRAPIMI PA KOKË

Fshij pluhurin nga fëmijëria
Pak dashuri shumë dhembje
Marrin trajtë në ballin tim
Skamja si në kohën e Migjenit
Djallëzi në asnjë çast...

Sot i fërkoj sytë e ënjtur
Majat e rrokaqiejve prekin qiellin
S’ka qere me kuaj qe
Askund s’ndihet erë misraku
Edhe lulet janë të tjera
Pulat nuk kanë shije të njëjtë
Dredhëzat rriten në frigorifer
E trurin e dirigjon kutia
Të gjithë në ngarendje...

Fshij pluhurin nga fëmijëria
Një puhi e lehtë
Ma freskon ballin plot djersë
Dhashtë Zoti
Fëmijëria ime të mbetet vetëm e imja...

13.12.2003.

[Agim Metbala]

SAHATKULLËS

Kur i kthej mbrapa akrepat e jetës
E shtrijë mendimet në retrospektivë
Përpara më dalin mija panorama
Ecje zdathur mahallës së kalldërmtë
Për t'i prekur gurët dhe harasanin
Imagjinoja majën tënde të paarritshme
I numroja rrahjet e zemrës sate
Nga gëzimi rritesha përditë nga një gisht...

Sot, unë jam zbardhur para kohës
Ty, lot të pikojnë drejtë themeleve
Më nuk ndëgjohen të rrahurat e zemrës sate
Si duket ti e unë, u lindëm para kohës
Do t'i kërkojnë gurët e themeleve tona...

11.12.2003

[Brari]

te bukura poezite e tua o agim metbala..

poezia muza.. ishte brilante..



na fol pak per mesuesin tuaj .. vuciterna..
nga ishte kush ishte.. etj..