Kohë qirinjsh

[Agim Metbala]

DHEMBJA MË SHFAQET
NË FYTYRË

Në këtë amfiteatër të pikëllimit
Nuk jam gomë t’i fshij dhembjet
Nuk jam profet me dorë t’i largoj brengat
Nuk jam kirurg të bëj ndërhyrje kirurgjike
Dhe as aq i fortë t’i marr të gjitha dhembjet...

Tërheqi thembrat zvarrë
Dhe humbem labirinteve të mia
Dhembjen vetë e përballoj më lehtë
Ajo më pikturohet në fytyrë...

[Agim Metbala]

NË PRITJE

Kanë thënë se loti
I burrave është këngë
Unë kam edhe lot
Edhe këngë
Metamorfoza duhet të ndodhë
Për ta ndërruar
Kursin e udhëtimit
Atje na pret ëndrra jonë...

12.11.2003.

[mondishall]

z.Agim! Ju keni aftesine te rrefeni dhe filozofoni bukur me vargje dhe te vjersheroni ne rrefim e vleresim. Fat, nder dhe kenaqesi per mua, casti i shfaqjes tuaj ne forum ate dite te 12 janarit 2008. Me shume s'dua te shprehem, pasi do t'i prishja bukurine ligjeruese, mikut te talentuar, Nardit.

[xheladin]

I nderuari miku im AGIM METBALA,

Me paraqitjen tënde në forumin shqiptar bëre një mrekulli, që forumi ka pasur nevojë për një njeri si ti. Bëre të pamundurën që të jetë e mundur. Me këmbëngulësin tënde bashkove të gjithë krijuesit letrar që të jenë miq. U bëre hallkë lidhëse të miqësisë ndër ne. Forumit ia dhurove një ngjyrë të bukur, të bojatisur me nuanca më të bukura të shkëputura nga ylberi që lidhë anët e botës, një frymëzim që të gjithë ne e pranuam me kënaqësi. U bëre aromë e FORUMIT SHQIPTAR.

Me sinqeritet më të madh

Xheladin Hamza

[Agim Metbala]

z.Agim! Ju keni aftesine te rrefeni dhe filozofoni bukur me vargje dhe te vjersheroni ne rrefim e vleresim. Fat, nder dhe kenaqesi per mua, casti i shfaqjes tuaj ne forum ate dite te 12 janarit 2008. Me shume s'dua te shprehem, pasi do t'i prishja bukurine ligjeruese, mikut te talentuar, Nardit.

Edmond i nderuar,

Ju lfalenderoj për vlerësimet e larta që i bëni poezive dhe vlerësimeve të mia ndaj poezive të krijuesve të Forumit shqiptar.

Më bëre të skuqem, e në anën tjetër, u ndjeva shumë krenar se që nga paraqitja ime në forum (12, janar 2008), nuk humba kohën kot, ngase mbrenda kësaj kohe, zura shumë miqt të sinqert të fjalës së shkruar.

Edhe njëherë Ju falenderoj z. Edmond!

Agim METBALA

[Agim Metbala]

I nderuari miku im AGIM METBALA,

Me paraqitjen tënde në forumin shqiptar bëre një mrekulli, që forumi ka pasur nevojë për një njeri si ti. Bëre të pamundurën që të jetë e mundur. Me këmbëngulësin tënde bashkove të gjithë krijuesit letrar që të jenë miq. U bëre hallkë lidhëse të miqësisë ndër ne. Forumit ia dhurove një ngjyrë të bukur, të bojatisur me nuanca më të bukura të shkëputura nga ylberi që lidhë anët e botës, një frymëzim që të gjithë ne e pranuam me kënaqësi. U bëre aromë e FORUMIT SHQIPTAR.

Me sinqeritet më të madh

Xheladin Hamza

Mik Xheladin,


Të jem i sinqert, sigurisht që më përkëdhelën njomësisht, si puhia pranverore fjalët tua të mëndafsht, por në anën tjetër, më vëre një peshë të madhe mbi supe, me shumë dilema e pikëpyetje: - Së pari a i meritoj të gjitha ato konstatime të mëdha, pastaj në vijim, a do të jem unë në gjendje tu qëndroj e tu bëj ball, konstatimeve të tilla?

Për veten time them kështu: Unë vetëm u përpoqa që në mesin e krijuesve të forumit, të jap kontributin tim në kuadër të mundësive dhe aftësive të mia, në formimin e frymës së tolerancës, miqësisë, mirëkuptimit e mbi të gjitha të shoqërimit; t'i gërshetojmë mendimet artistike artistikisht, pa ngarkesa, në mënyrë civilizuese dhe dashamirëse, ndërsa të gjitha të tjerat, i bëtë Ju krijues, duke krijuar një tërësi të harmonizuar, një orkestër perfekt e pa dirigjent.

Kjo te unë ka lënë mbresa të thella e më keni mbajtur afër kaq gjatë - mund të them me plotë gojë: - Kjo është një mrekulli e këndshme!

Ju dua të gjithëve pa dallim.

Agim METBALA

[Agim Metbala]

KOSOVËS


Kushtrime të shumta, ndër shekuj përqafove
Orbitë e fokusuar - bardhësi kërkove

Stoikisht me furtuna, përherë në dyluftim
"Orët e liga", i munde me vetëflijim

Vlerat biblike, forcën për vdelje sviduan
Agimet e bardha, tërë horizontin pëeqafuan


20.08.1999

[Agim Metbala]

DERISA TA ZË
DIELLIN ME DORË

Nuk pendohem kurrë
Se eca rrugës plot peripeci
Për ta sfiduar të keqen
Dhe çmova të bukurën...

Nuk pendohem kurrë
Që të padrejtën e sulmova
Me gjithë arsenalin e armëve të mundshme
Duke u shqyer maskat shëmtimeve...

Të tjerët heshtën për të mos u rënë supeve
As edhe asnjë qime floku

Unë do të parakaloj rrugës sime të trasuar
Derisa ta prek diellin me dorë...

[GeoF]

Gentjan Banaj

KOHA

Qëndroj ballë pergamenit të kalbur
Një molë e bluan pa të keq me tik-tak.

Hieroglifet heshtin nën gri harrimi…,
Në lëkurën time mbijnë nga pak

Koha shkel mbi kufoma dhe eshtra
Duke thënë me vete një postulat modern.

Qëndroj ballë testamentit si kohë që shkoj
Rrotullimi rreth boshtit shkon dhe vjen.

Avujt e frymës vizatojnë një ëndërr
Deri sa bie si gërmë mbi pergamen .

Mola kompozon në tretjen e tik-takut
Gërmat rriten si bimë të përflakura.

Koha na përdor,apo ne kohën tonë
Harxhojmë me kupa uji të përgjakura!?

Mendoja se poezia ishte luks vetem per ate qe shkruajne dhe per nje lexues te paket.U kenaqa qe gjeta miq nga Kosova dhe adhurues te fjales se bukur poetike

[GeoF]

Gentjan Banaj

FËMIJË TË LAGJES SIME

Luanin të qeshur ata fëmijë
Vraponin
Në rrugicën e ngushtë të shtëpisë time të vjetër.

Ishte më e gjerë kjo rrugicë dhe
S`kishte kufij me mure të larta sa ditët e fëmijërisë time.

Këta fëmijë vrapojnë mbi një karrocë bebesh.

Atje është dhe buzëqeshja jote e dlirë dashuria ime
dhe s`kishte kufij dhe mure
të gjerë sa humbja dhe ndarja jonë.

Ç`kam një dëshirë ti shtyj të gjithë këta djem
Me një klithmë trumcaku mbi këtë lojë
Të mbetur si relike e fjalëve të tua
Kur unë me pantallona të shkurtra pasditesh
Dëgjoja qeshjen dhe thirrjen tënde..”shoku im, shoku im”,

Por kam frikë se do ta vras lojën
Me shpatullat prej burri
E duart e mbushura me lot nga malli për ty.

S`kishte gardhe dhe kufij midis shtëpive.

Në muret e ronitur të shtëpisë së vjetër
Me një gurëz pragu e kam gdhendur emrin tënd
Dhe aromën tënde në këtë kopsht të vogël ëndrrash
E kam ruajtur
Dhe përqafimin tënd
Kur ti rrije si një verore në qafën time.

Dhe s`kishte mure fëmijëria....
Të larta sa ky shtat i trishtë burri.

Ja dhe dera ku është shkruajtur dita e fundit.

Tani është harruar, bashkë me fjalët e gjyshes
“mos e hap atë derë bir…të ikën fëmijëria, birooo”.

Por ika unë prej asaj dere dhe sërish nuk guxoj ta prek
…se ikin këta fëmijë që vrapojnë
ikën dhe ti
dhe fjalët e tua
“shoku im....shoku im”
e bëhem sërish ky trishtim,
I gjerë sa mungesa jote,
I lartë sa ky mur që nuk më lë të të shoh .

Po kalbet kjo derë,
Ndoshta nga lotët
Dhe ca nga flokët e tu të verdhë
Kanë mbetur si ditët tona
Në të çarat e saj.

Dhe e shkruaj përsëri emrin tënd dhe emrin tim
Në një gur të djegur......
….e nuk rritem kurrë për ty,
Moj shtëpiza ime e vjetër !
12. 02. 2008