Kohë qirinjsh

[Agim Metbala]

Shkrimet e poetes, zonjës Suzana Zisit, vërtetë më kanë impresionuar në atë masë, sa memzi pres të postoj një poezi e të çlodhem nga bukuria e vargut, e të dehem e ridehem me opiumin e vargut të saj joshës, me polen e pjalm më të ëmbël, që mund të thithet veç nga poezia.

Z. Suzanë, t'u prartoft pena e dora, se vërtetë ke zbukuruar kopshtin e Letërsisë të Forumit shqiptar.

Në shenjë respekti e admirimi, ia kushtova këtë akrostik.



SA BRISHT PUTH VARGUN E NDJESHËM
(Akrostik kushtuar Suzana Zisit)

Sa brisht puth vargun e ndjeshëm
Universi yt, shpërthenë kometa dashurie
Zgjon të gjitha muzat në maratonë
Afron yjet, largon dridhjet
Nuansa të bukura, shkep ylberësh
Autoportreti yt, shndërrit horizontit...

Si amza shumëzon në rrënjë katrore
Impulset pozitive ushqim shpirtëror
Zeusin, Bahun, Dionisin... e të gjitha perënditë
Itinerarit tëndë i ftove në aheng...

26.06.08

[Agim Metbala]

DASHURIA KA MBETUR PA DEFINICION

Tentova t'i këndoj dashurisë
I ngatërrova notat e taktet
Ajo ishte Simfoni e nëntë e Betovenit
Orkestri humbi ritmin e melodinë

Tentova t'i shkruaj poezi dashurisë
I ngatërrova vargjet bashkë me rimën
Ajo ishte epi antik i padeshifruar
E kallauzi iu është humbur ndër shekuj

Tentova, po shumë tentova ta kuptoj
Kuptimin e moskuptimin e dashurisë
E sërish u ktheva në pikënisje
Dashuria ka mbetur pa definicion...

27.06.08

[M_u_Z_a]

Shkrimet e poetes, zonjës Suzana Zisit, vërtetë më kanë impresionuar në atë masë, sa memzi pres të postoj një poezi e të çlodhem nga bukuria e vargut, e të dehem e ridehem me opiumin e vargut të saj joshës, me polen e pjalm më të ëmbël, që mund të thithet veç nga poezia.

Z. Suzanë, t'u prartoft pena e dora, se vërtetë ke zbukuruar kopshtin e Letërsisë të Forumit shqiptar.

Në shenjë respekti e admirimi, ia kushtova këtë akrostik.



SA BRISHT PUTH VARGUN E NDJESHËM
(Akrostik kushtuar Suzana Zisit)

Sa brisht puth vargun e ndjeshëm
Universi yt, shpërthenë kometa dashurie
Zgjon të gjitha muzat në maratonë
Afron yjet, largon dridhjet
Nuansa të bukura, shkep ylberësh
Autoportreti yt, shndërrit horizontit...

Si amza shumëzon në rrënjë katrore
Impulset pozitive ushqim shpirtëror
Zeusin, Bahun, Dionisin... e të gjitha perënditë
Itinerarit tëndë i ftove në aheng...

26.06.08

Nuk gjej dot fjale per te te falenderuar Z. Agim!
Nuk di ne e meritoj tere kete vleresim!

Te falenderoj per poezine!
Me shijoi...
Do tingelloja hipokrite po te thoja qe nuk u ndjeva mire prej faktit qe ke shkruar nje poezi per mua.
Te pershendes me keto vargje:



STRUKEM TE TI...



Ne nuk do plakemi, miku im
në fytyrat tona,
rrudhat,
nuk do kenë fole,
Mos u trishto!
Unë të premtoj, se “Pleqërinë” do ta përze.
Ne s’do të plakemi.
Do jemi si tani.
Në sytë e tu shoh jetë e dritë rinie.
Strukem aty e ndihem si Hirushe.
Po ti,
pa mua,
si i verbër ndihesh?




FILLIM - FUNDI IM...



Një shi i butë sapo nisi...
Ti, i fshehur pas një reje,
përplas rrebeshesh shpirtin tim.
I ëmbli,
i nxehti, përvëlim.
Një shi i butë sapo nisi.
Ti, shfryn mbi mua
baltë të ftohtë,
harrim.
Diell i fshehur pas një reje.
Ankthi,
.......dashuria,
...............fillim-fundi im.

[Agim Metbala]

Nuk gjej dot fjale per te te falenderuar Z. Agim!
Nuk di ne e meritoj tere kete vleresim!

Te falenderoj per poezine!
Me shijoi...
Do tingelloja hipokrite po te thoja qe nuk u ndjeva mire prej faktit qe ke shkruar nje poezi per mua.
Te pershendes me keto vargje:



STRUKEM TE TI...



Ne nuk do plakemi, miku im
në fytyrat tona,
rrudhat,
nuk do kenë fole,
Mos u trishto!
Unë të premtoj, se “Pleqërinë” do ta përze.
Ne s’do të plakemi.
Do jemi si tani.
Në sytë e tu shoh jetë e dritë rinie.
Strukem aty e ndihem si Hirushe.
Po ti,
pa mua,
si i verbër ndihesh?




FILLIM - FUNDI IM...



Një shi i butë sapo nisi...
Ti, i fshehur pas një reje,
përplas rrebeshesh shpirtin tim.
I ëmbli,
i nxehti, përvëlim.
Një shi i butë sapo nisi.
Ti, shfryn mbi mua
baltë të ftohtë,
harrim.
Diell i fshehur pas një reje.
Ankthi,
.......dashuria,
...............fillim-fundi im.

E nderuar Suzanë, të falenderohem për poezinë që makushtove, për një moment më bëre të qeshem, me vargjet në vijim, më dhe forcë - u ndjeva shumë i fuqishëm, më posht, u ndjeva kranar dhe në përfundim, më shtyre të meditoj...

Të falenderohem e repektuar Zuzanë!

... Edhe nëse plakemi mikeshë
Edhe nëse në fytyrat tona
Denden rrudhat
Nuk do të trishtohemi
Do na duken të bukura
Si fushat me luledielli
Bashkë kemi zënë shumë miqt të rinj
Do na përzejnë pleqërinë
Po, po
Do të ndihemi si tani
Do strukemi në mesin e tyre
E unë?
..........Unë do të të kërkoj
................Të mos mbetem i verbër...

[BlackEagle]

[QUOTE
... Edhe nëse plakemi mikeshë
Edhe nëse në fytyrat tona
Denden rrudhat
Nuk do të trishtohemi
Do na duken të bukura
Si fushat me luledielli
Bashkë kemi zënë shumë miqt të rinj
Do na përzejnë pleqërinë
Po, po
Do të ndihemi si tani
Do strukemi në mesin e tyre
E unë?
..........Unë do të të kërkoj
................Të mos mbetem i verbër...[/QUOTE]

Një shpirt që mban brenda zjarr dhe hove djaloshare, s'mund te tundohet nga hapat e viteve, as nga rrudhat , as nga thinjat. Kështu, i nderuar Zoti Metbala, Ju ini nga ata njerëz të cilët janë të " dënuar", të mos i kalojnë kufijtë e RINISË. Plakja për Ju, "fatkeqsisht për të" është një botë më larg, botë në të cilën, Ju s'do të mund të shkoni dot.

Respektet e mia Zoti Metbala

Sinqerisht
Leonard Seiti

[xheladin]

Ajo që dhembje s’ka – s’është jetë
Ajo që s’kalon – s’është lumturi
Për shumicën e njerëzve jeta është si kohë e trazuar:
Ndalen dhe presin që të kalojë...

Rrugëtojmë nëpër botë që ta gjejmë ate që na nevojitet,
Kur kthehemi në shtëpi – aty pleqërinë të buzëqeshur
Me rrudhat të mbuluara me djersë jete e përqafojmë...

[Agim Metbala]

[QUOTE
... Edhe nëse plakemi mikeshë
Edhe nëse në fytyrat tona
Denden rrudhat
Nuk do të trishtohemi
Do na duken të bukura
Si fushat me luledielli
Bashkë kemi zënë shumë miqt të rinj
Do na përzejnë pleqërinë
Po, po
Do të ndihemi si tani
Do strukemi në mesin e tyre
E unë?
..........Unë do të të kërkoj
................Të mos mbetem i verbër...

Një shpirt që mban brenda zjarr dhe hove djaloshare, s'mund te tundohet nga hapat e viteve, as nga rrudhat , as nga thinjat. Kështu, i nderuar Zoti Metbala, Ju ini nga ata njerëz të cilët janë të " dënuar", të mos i kalojnë kufijtë e RINISË. Plakja për Ju, "fatkeqsisht për të" është një botë më larg, botë në të cilën, Ju s'do të mund të shkoni dot.

Respektet e mia Zoti Metbala

Sinqerisht
Leonard Seiti[/QUOTE]

Uh, që më vëre në siklet mik i nderuar. Edhe rastësia, sjell mendimet që ndoshta kur sishin thënë e shkruar, (mendoj për thëniet dhe konstatimet tuaja të bukura, nga të cilat do të shkoçiteshin faqe e faqe të tëra), po ja që rastësia e bëri të veten, lindën disa poezi të bukura dhe mendimet që do mbeten të gjalla edhe pas neve - mu si letrat e rilindasve tanë që edhe sot e kësaj dite janë atraktive, edhe sot e kësaj dite zbulohen e studijohen.

Të falenderoj nga zemra z. Leonard Seiti.

[Agim Metbala]

Ajo që dhembje s’ka – s’është jetë
Ajo që s’kalon – s’është lumturi
Për shumicën e njerëzve jeta është si kohë e trazuar:
Ndalen dhe presin që të kalojë...

Rrugëtojmë nëpër botë që ta gjejmë ate që na nevojitet,
Kur kthehemi në shtëpi – aty pleqërinë të buzëqeshur
Me rrudhat të mbuluara me djersë jete e përqafojmë...

I nderuar mik Xheladin, tek sa ia ktheva përgjigjen mikut Leonard, e vërejta poezinë tënde të postuar.

E lexova me vemendje e ngadale duke analizuar çdo fjalë, s'ka dilema se më bëri për vete dhe e rilexova.

Të them të drejtën, ne kosovarët e përdorim një fjalë të urtë popullore, e cila sipas meje ka një filozofi, një domethënje kulminante,kur një të ri, një të mençur, një të dijshëm, një të zot... donë ta urosh nga zemra, atëherë i thuhet:"U plaksh e u bëfsh me mjekër"!

[M_u_Z_a]

E nderuar Suzanë, të falenderohem për poezinë që makushtove, për një moment më bëre të qeshem, me vargjet në vijim, më dhe forcë - u ndjeva shumë i fuqishëm, më posht, u ndjeva kranar dhe në përfundim, më shtyre të meditoj...

Të falenderohem e repektuar Suzanë!

... Edhe nëse plakemi mikeshë
Edhe nëse në fytyrat tona
Denden rrudhat
Nuk do të trishtohemi
Do na duken të bukura
Si fushat me luledielli
Bashkë kemi zënë shumë miqt të rinj
Do na përzejnë pleqërinë
Po, po
Do të ndihemi si tani
Do strukemi në mesin e tyre
E unë?
..........Unë do të të kërkoj
................Të mos mbetem i verbër...

E bukur replika...
Une te pershendeta me dy poezi te shkeputura nga libri im i dyte Agim.
Ti krijove nje tjeter. Po ndihem e shterpet nga frymezimi.
Muzat e mia jane thare nga vapa...
Po te sjell serish nje poezi te po ketij libri duke te falenderuar!



RINGRIHEM PREJ HIRIT…



Mos i trishto sytë qiejve mik.
Me frikën e përjetshme se ndoshta një ditë rrëzohem,
a ndoshta një natë,
pendët më përvëlohen yjesh nëpër galaktikë…!
Paraardhësi im Feniks,
netëve të gjata të amshimit,
Më mësoi si të ringrihem pasi të jem rrëzuar,
e mandej,
nisi “leksionin e parë të fluturimit…”

[Agim Metbala]

E bukur replika...
Une te pershendeta me dy poezi te shkeputura nga libri im i dyte Agim.
Ti krijove nje tjeter. Po ndihem e shterpet nga frymezimi.
Muzat e mia jane thare nga vapa...
Po te sjell serish nje poezi te po ketij libri duke te falenderuar!
[/FONT][/SIZE]


RINGRIHEM PREJ HIRIT…



Mos i trishto sytë qiejve mik.
Me frikën e përjetshme se ndoshta një ditë rrëzohem,
a ndoshta një natë,
pendët më përvëlohen yjesh nëpër galaktikë…!
Paraardhësi im Feniks,
netëve të gjata të amshimit,
Më mësoi si të ringrihem pasi të jem rrëzuar,
e mandej,
nisi “leksionin e parë të fluturimit…”

Lexuesve të shkrimeve të mia, së pari, së pari u kërkoj falje për gabimet e shumta gjuhësore (ato vërehen tek me leximet e mëvonshme), kështu del kur komunikohet drejtëpërdrejtë - mëndja koncentrohet në kërkim dhe formulim mendimesh, e gabimet, gabimet shumëzohen në rrënjë katrore.

Edhe njëherë kërkoj falje - besoj se nuk do të më zini përtë madhe, edhe pse ato vrasin sytë.

Suzanë e nderuar,

Ju falenderoj për poezitë e postuar, Ju falenderoj që i lexoni dhe i vlerësoni shkrimet e mia, frymëzimi i Juaj, është ujëvarrë që shkumbëzon pa pushuar, është burim i thellë, me ujë të freskët e të pastër si loti... atij s'ka çka i bënë as vapa përcëlluese, as..., as..., as... ai shetitet si princ, në pallatin mbretëror me mija labirinte, të quajtur POEZI.

Kam respekt ndaj secilit varg që shkruan pena dhe dora e Juaj, e mbi të gjitha, më pëlqen stili i Juaj origjinal, sa që edhe nëse do i postonit poezitë pa u identifikuar, do i njihja në shikim të parë.

Edhe një herë, Ju falenderohem për kënaqësinë që na ofroni!

Agim METBALA