Jeta ime mbushur eshte
me qindra vdekje te heshtura
Per cdo dite nje perralle
Per qetesite e mia te mishta,
Cdo dite nje vdekje e vogel
veshur me fustanin tend
me pershendet
Kureshtja jote zgjat qafen
mbi mendimet e mia.
Me shikon ne sy
dhe kerkon te degjoje
kengen time te bulkthave.
Jeta ime mbushur eshte
me mijera vdekje te vetmuara
per cdo dite nje enderr
per urite e mua jetime
Cdo dite nje vdekje e vogel
veshur me fustanin tend
me nxjerr gjuhen.
Cdo nate me perndjekin
Fluturime frikerash
Fantazmagorike
Qe peshtyjne apo perlotin
Thellesine e kotesise sime
Yje te tymosur
Me apo pa hene
Dhe vargojne te gjate zezak
Qe kryqezohen por pa gozhde
Si cerga te peshtira
Kuisjet e nje qeni
Te frikesuar zgjebacak
Qe vec prej nje zinxhiri
Tejkalon rebelizmin tim
ndersa heshtur veshtroj naten
sa e bukur...Postuar më parë nga nitROSHI
mos e ke shkruar gabim apo s'e kuptoj une ?
Where does a thought go when it's forgotten?
duhet MIA jo MUA
Te te quaj talent?? .... eshte pak
Te te quaj gjeni?? ... perseri me duket pak, fjale e perdhunuar qe e ka humbur kuptimin
Nuk di c'te te quaj vec se nitRosh
I huaj, ty te faleminderit per vlersimin, por eshte shume e madhe fjala gjeni per mua. Perfundimisht me mire Nitroshi.
Te pershendes.
Kjo zhurme e larget eshte kenga e mbremjes
Per gjumin ne syte e nje femije.
Dhe hirin e ngrohte brenda ne vater
per vallen e shthurur, lakuriqe te henes
Dhe thinjat e ne koken e lodhur te plakes
Kjo zhurme e larget eshte kenga e mbremjes
Per burrat qe te lodhur kthehen nga puna,
Dhe per lojen e fluturave me driten genjshtare
per fytyrat pas xhamave te zbehur te kafeneve
Dhe Enderrat e vajzes qe pret ne dritare
Bashke me kujtimin e nje peme
Kjo zhurme e laget eshte kenga e mbremjes
Per kalin e zi qe ecen pergjate lumit,
dhe ciganin plak qe thur vec shporta.
Per te vertetat qe di cdo fije bari.
Dhe gjuhen e vjeter se bota
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt