Fund

[Rebele]

Mëkate që mëkohen nga gjinj të paemër
e meken teksa jashtë bie
shi bishtash cigaresh

Dyshime që tkurren mitrës
e ndahen më dysh
pa mundur të kthehen në mite

S' mjaftojnë kyçet e duarve
për t'u vetëburgosur

Kriskull' i kohës thyhet
dhe unë kërkoj ditë-brinjën
e lindjes sime

[Rebele]

Lindja ime perëndoi
në përmjerrjen e fëmijës
që me gishta kreh erën
e tokes i jep ngjyrë këmbësh
pa u rrezuar mbi lëkurët
që bota ndërron çdo mëngjës
në përpjekje për t'u shndërruar
në rruzull të përsosur.
Ende nuk dihet për sa pasqyra,
i shiti ditët bota, ndërsa fëmija
kërkon më të kolmën për t'u lindur.

[Rebele]

Fytyra të vëna në rradhë
Syri- e vetmja monedhë
për të blerë një prej tyre
me ulje çmimi
a falas, nëse i fal të dy

Në mungesë të urave, kufijve
vetet shumohen, shumëfishohen
aq sa mbetem vetëm.

[Rebele]

Pas çdo rrëzimi shikojmë hartën
që toka vizaton në gjunjët tanë,
gishtat harruar qiejve, duart
duke u kalbur në tregun e lire
të perimeve, trandemi brigjeve
të syrit, ngecim në rrethin e zi,
gjurmë e shputave tona,
nuk blejmë dot një lot.

[Rebele]

JETA IME

Shishe me qumesht në grushtin e foshnjes
qe ngutshem therret 'Me-ko'
Ish lutje a urdher?

Kepuce e shkare prej kembes se te rese
ballkonit tek varet me shikimin drejt qiellit
Historia e Hirushes kthyer kokeposhte

Vule e zeze në parakrahun e bashkeshortes
Tre shpulla per cdo te thithur ne gushe merr
Sistem i vjeter bankar

Karfice qe bie mbi lavaman
me më te dobten tringellime
Te ralla floket e gjyshes, s'i mban dot me
e duart e saj më nuk mbajne

JET'IMJA
... endacake amfiteatresh...

[Rebele]

Ajo ka fytyre porcelani
çdo njezet e tete dite
riluan lindjen e saj
E premte sot, acari te pret buzet
Ajo eshte veshur vetem me nje pallto
fundin e se ciles e ngre pakez mbi gjunje
perkulet, gulçon, e derdh
vese te kuqe mbi deboren e pare
Gjaku i vet i duket i larget
i ati dicka me pak se burre
e ema me qime burrezuar
ndersa e motra tul e tyl
mbledhur ne vasken me uje te vaket
duart e kremta rreshqet mbi bark
e lutet t'i vijne ...

Pulsi i pulitet
kerkon te jete prane sobes
duke ngjyer gishtat ne gjakun
tashme vishnje, blu, a te nxire
por me te holle se kajmaku i loteve
qe i rendon mbi buze.

[Rebele]

Fole yjesh ngre mbi timen shpine
Ti, nje emer e gjys pas meje
Kurrsesi i vogel, thjesht i ardhur heret
Do te me pushtosh me rripa peshtyme

Puthlypesi im!
Armiku ka dy gjuhe,
nje per secilen faqe.

***


Oret permbys i kthej
S'ka ç'me duhen akrepat
kur trupin qindra kandrra ma shijojne.

Te pres ne kohe gersheresh.

***

Kemb'fije merimange
Unazash stolisur
Unazash prangosur
Sfilitese eshte sfilata

***

Vdekjen s'e pashe ne sy
Ish me e gjate se une.
............

Mos valle eci me kembet e genjeshtres?

[Rebele]

“Nënat janë të bukura.
Bukuria të bën të pacipë,
ndaj nuk ka mbarsje të shenjta”
Tha një Madonë bashkëkohore
teksa futi fetusin e fundit në sirtar
dhe mëkoi etjen me gjirin e saj.
Rradha e qumështit nuk vjen,
as kryqëzime nuk ka, veç gurë
që lëvrijne damarëve, gjakut
të atij që prish rradhën e ngjizjes
duke kërkuar Fatin në vijat e shëndetit
të së ëmës, pa mundur t'ia shkulë shkulmin.

[Rebele]

Digjmi flokët, pishtarë për ty,
drejt shpellës sime – varr i moralit
me kurora orgazmash hijeshuar,
shto edhe një, pastaj flijohu
në harkun e gjirit, trill kicor,
pendim qumështi i rrënjëve
të shelgut që foshnjen e rradhës
ngadalë pikon, për çdo kafshatë
burrë një gllënjkë grua.

[Rebele]

Permbys nje ore hiri
qe mat gogesimat e lehones
se shfaqur ne mugetire mungese
me tradheti te pakrehura ne floknaje.
Nje gjerdan foshnjesh ia rrethon qafen, ne dore
mban tespije emrash qe i rreshqasin gishtave
teksa kujton renien prej renkimit,
(humbjen e peshes apo peshen e humbjes),
pergjakjen per t'a debuar vdekjen, sa
vjet' jete prane?