Kuptimi i mevludit

[ramazan_it]

Selam Alejkum We Rahmetullah We Berekatuhu.or Vëllezër Musliman,ju Duhet Ta Keni Të Qartë Vetëm Se Një Gjë.se Ata Që Lexojnë Mevlude Vallë Mbasi Pretendojnë Se është Prej Ndjeksive Të Kur'anit Dhe Sunetit,attëherë Tu Bëj Një Pyetje Drejtpërsëdrejti Se A Kanë Ftuar Ndonjë Herë Këta Hoxhallarë (bidatçish,që I Mashtrojnë Popullin E Paditur)që Të Lexohet Ky Mevlud Tek Shtëpija E Tyre Apo Për Ata Nuk Po Vlen Ky Mevlud Aq I I Rëndësishëm.por Të Mjerët Këta Që Nuk Kuptojnë Se Nuk Ka "delil"(argument)nga I Dërguari I All-llahut S.a.v.s., Dhe As Nga Tre Gjeneratat Më Të Përmendur Tek All-llahu Xh.sh.,pse,pse,pse Nuk Po Këndohet Mevlude Tek Hoxhallarët Që Këndojnë Mevlud,pse A Ka Njerëz Të Yotët E Mendjes Me Na E Sqaru Këtë Në Rastëse Jeni Nga Ata Që Metëvërtetë E Doni Aq Fenë Dhe Se Mendoni Se Ndjekni Rrugën E Drejtë?all-llahu Më Udhëzoftë Mua Dhe Ju Të Gjithëve Se Metëvërtetë Njeri është Shum I Dobët Kurse All-llahu është I Fuqishmi Dhe I Dituri Dhe Vetëm Se Atij T'i Mbështetemi Inshall-llah.selam Alejkum We Rahmetullah We Berekatuhu.ma Bëni Hallall Or Vëllezër.

[Mehasi]

Dita që ndërroi historinë e botës - Mevludi

Ardit Hoxhllaku

Ditëlindja e Profetit a.s.

Bota ishte zhytur në një errësirë të thellë, në një injorancë të pa parë ndonjë herë. Njerëzit ishin egërsuar në vend që të jetonin si njerëz kishin filluar të jetonin si kafshët, hanin njëri-tjetrin për arsye pasurie apo mendjemadhësie. Nderi kishte humbur fare, gruan e përdornin si një pasuri që tregtohet apo lëshohet në baste e bixhoze të ndryshme. Në këtë kohë që bota ishte në një greminë të tmerrshme priste një shpëtues, një ndriçues.
Shpirtat e njerëzve e ndjenin se së shpejti do vijë një shpëtues. Prisnin që të vinte e të griste perdet e injorancës e të shtazërisë që i kishte kapluar. Në këtë periudhë të zbehtë All-llahu xh.sh zbriti diellin ndriçues mbi botë. Ky diell ishte Pejgamberi i fundit vula e të gjithë Pejgamberëve. Ky Pejgamber ndërroi rrjedhën e historisë së botës.
“Natën që ka lindur ky yll ka lindur Profeti i fundit Ahmedi” (Ibn-i Sa'd, Tabakat)


Një çifut atë natë ishte duke folur me parinë e Mekes midis tyre ishin dhe Hisham ve Velid bin Mugire, Utbe bin Rabia të cilët ishin nga paria e Kurejshëve.
Çifuti i pyeti a ka lindur ndonjë fëmij sonte në fisin tuaj? Ata i thanë nuk e dimë. Çifuti u tha betohem në Zot që më neverit ky lloj neglizhimi ndaj këtij lajmi kaq të rëndësishëm. Dëgjoni mirë o Kurejsh! Sonte ka lindur Pejgamberi i fundit i kësaj bote. Nëse e kam gabim qofsha prej atyre që mohojnë shenjtërinë e Kudsit. Po me të vërtetë sonte ka lindur në mes të shpatullave të tij ka një shenjë të zezë, ajo ështe vula e tij pejgamberike. Kurejshët u shtangën nga ky fjalim dhe u shpërndanë të gjithë nëpër shtëpitë e tyre për të parë se ka lindur ndonjë fëmij apo jo. Kur u thanë familjarëve për këtë gjë u dhanë lajmin se ka lindur e shoqa e Abdull-llahit të birit të Abdulmuttalibit një djalë dhe ja kanë vendosur emrin Muhammed.
Të nesërmen i treguan çifutit për fëmijën. I thanë a dëgjove për fëmijën që ka lindur? Ai i pyeti ai fëmij ka lindur para se tu them unë juve apo pasi kemi folur bashkë? Ata i thanë ka lindur para bisedës sone dhe e ka emrin Ahmed. Çifut u tha më çoni ke ai me një herë. Shkuan bashkë me çifutin tek shtëpia e Hz.Amines. Kur çifuti i pa vulën ne mes të shpatullave fëmijës i ra të fikët dhe u tmerrua shumë. Kur erdhi në vete i thanë çfarë të ndodhi ty kështu? Çifuti tha tashmë profetësia iku nga Bijtë e Izraelit. Bashkë me të iku dhe libri. Gjithashtu dhe dijetarëve çifut u iku vlera. Populli arab do të gjejë shpetim me ardhjen e këtij Pejgamberi. O kurejsh tashmë a jeni të qetë? Juve do tu jepet një forcë dhe një vlerë nga lindja deri në perendim. (İbn-i Sa'd, Tabakat)

Nëna e pejgamberit a.s Hz.Amineja tregon ëndrrën që ka parë kur ka qenë shtatëzëne me Profetin. “Ti je shtatëzëne me njeriun më të mirë, me zotërinë e këtij populli. Kur ta sillesh në botë atë lutju All-llahut xh.sh që ta mbrojë nga të këqiat dhe vendosja emrin Ahmed ose Muhammed”. Përsëri në një rast tjetër i ka treguar Abdulmuttalibit se ka parë një dritë aq të madhe sa ka parë çdo gjë që nga lindja e deri në perëndim. (Taberi)
Në të njëjtën natë nëna e Othman Ibn As tregon se ka parë një dritë të madhe që zbriste drejtë shtëpisë ku po lindte Amineja. Profeti a.s lindi me 12 Rebiul evvel ditën e hënë dhe sipas kalendarit diellor i bie me 20 prill. Në ate kohë sipas zakonit të popullit arab fëmijës ia mbulonin fytyrën me nje copë të fortë natën që lindte dhe deri në të nesërmën nuk e hapnin mirë po tek profeti kjo gjë e fortë nuk rezitoi dot ajo u ça më dysh sa ja vendosën mbi fytyrë. Kur e hapën fytyrën e tij pane se po shikonte nga qielli dhe kishte futur gishtin në gojë. (İbn-i Sa'd, Tabakat, 1:102)
Po në të vërtetë ky është profeti që All-llahu xh.sh e dërgoi për të thyer kufrin e për të sjellë të vërtetën. Me ardhjen e profetit janë parë disa shënja të tjerë përveç këtyre si psh: Janë thyer ishujt që ishin në brendësi të Qabes, janë shembur shtyllat që ishin ne kështjellën Kisra të mbretërisë së Iranit, është tharë liqeni i quajtur Sava të cilin e kishin shenjtëruar njerëzit, është shuar zjarri që ekzistonte prej 1000 vitesh i cili për zjarr adhuruesit ishte i shenjtë etj...

Çfarë do të thotë “mevlid” dhe a ështe bidat të festohet siç thonë disa?

“All-llahu u ka dhënë besimtarëve një dhuratë të madhe kur u solli një të dërguar nga mesi i tyre i cili ua lexon shpalljet e Tij i pastron nga gjynahet dhe u mëson librin (Kur’anin) e urtësinë edhe pse më parë ata ishin në rrugë të gabuar. (Ali Imran/164)
“Dhe Ne nuk të dërguam ty (o Muhammed) veçse si mëshirë për të gjithë botët”. (Enbija/106)
Abdull-llah ibn Mesud thotë:“ Atë që muslimanët e shohin se është vepër e mirë, që duhet të bëhet dhe All-llahu xh.sh e konsideron si të mirë. Atë që muslimanët e shohin si të keqe, që duhet të mos veprohet dhe All-llahu xh.sh e konsideron si të keqe”. (Ahmed)

Në kohën kur lindi Pejgamberi a.s shërbëtorja e xhaxhait të tij Ebu Lehebit Thuvejbeja i tregoi se kishte lindur e shoqja e vëllait të tij. Për këte lajm ai u gëzua shumë dhe e liroi këtë shërbëtore. Për këte arsye All-llahu xh.sh çdo vit në këtë natë ia lehtëson dënimin Ebu Lehebit. Nga kjo kuptohet se kushdo që e nderon dhe gëzohet në këtë natë All-llahu xh.sh ia shpërblen me mirësi të pa kufijta. Hafiz Muhammed ibni Xhezeri esh-Shafi thotë: “Dikush ka parë Ebu Lehebin në ëndërr dhe e ka pyetur. O Ebu Leheb si po jeton në varr? Ai i është përgjigjur: Po vuaj shumë por çdo vit në 12 Rebiul Evvel më lehtësohet dënimi për arsye se kam liruar shërbëtoren time nga gëzimi i lajmit që më dha për lindjen e Muhammedit”. Kur All-llahu xh.sh i lehtëson dënimin Ebu Lehebit i cili ishte një mohues shumë i acaruar, atëherë një besimtari që është nga ummeti i këtij Pejgamberi nëse gëzohet në këtë natë dhe kujton All-llahun xh.sh duke bërë një mbledhim pa tjetër që do shpërblehet me xhennet. Pejgamberin a.s besimtari duhet ta përmendi gjithmonë por ka raste që përmendja e tij bëhet më e vlefshme dhe më e pranueshme. Njëra nga këto raste është nata e mevlidit. Nata e mevlidit është nata më e mirë pas natës së kadrit. Ka dhe mendime se kjo natë është më e mirë se nata e kadrit. Ja disa nga mendimet: Në librat El-Mugni, El-Mijar dhe në Tenvirul Kulub thuhet se nata e lindjes së Profetit është me e mirë se nata e kadrit. Kjo tregohet sipas librit Ed-durerul Mesun.

Pejgamberin a.s e kanë lavdëruar dhe e lavdërojnë shumë me shkrime e me këndime të ndryshme.
“Një gjë që e do shumë pa tjetër që e përmend shumë” (Dejlemi). Atëherë në këtë natë nuk bëhet gjë tjetër vetëmse përmendet ai që duam pra profeti a.s.
Pejgamberi a.s në nje hadith tjetër thotë: “ Askush nuk do të jetë besimtarë të plotë derisa të më duan më tepër se nëna, babai, fëmijët dhe çdo gjë tjetër” (Buhari)
Në nje hadith tjetër thotë: “Të kujtuarit dhe të përmendurit e Pejgamberëve është adhurim” (Dejlemi). Kjo përmendje është e pëlqyeshme që të bëhet dhe në mënyrë poezie. Siç e dimë nga historia në kohën e Profetit poetët musliman lavdëronin pejgamberin a.s dhe ulnin të pa fetë. Pejgamberi a.s nga këto poet pëlqente shumë poezitë e Hasan bin Thabitit. Pejgamberi a.s e dëgjonte Hasan bin Thabitin dhe nje herë tha: “Fjalët e Hasanit janë më të rënda se plaga e shigjetës për qafirat”. Në lidhje me këtë hadith në një transmetim të Buhariut thotë: “ All-llahu xh.sh e ka forcuar Hassan bin Thabitin me Xhebrailin a.s për të mbrojtur, lavdëruar Pejgamberin a.s dhe për të poshtëruar jo besimtarët. (Buhari). Pejgamberi a.s pasi pëlqeu poezinë e poetit i tha “mos të rënshin dhëmbët” (një lloj lutje) (Hakim).

Në lidhje me poezinë ja disa hadithe: “Poezia është një gjë që të bukurën e bën me të bukur dhe të keqen e bën më të keqe” (Buhari)
“Siç ka fjalë magjepse ashtu ka dhe poezi magjepse” (Ebu Davud)
“Disa poezi sigurisht që janë urtësi të hapura” (Buhari)

Siç e shohim dhe nga hadithet të lavdërosh Pejgamberin a.s nuk është risi por mirësi. Sot disa e quajnë këte gjë si nje krim të madh i bërë ndaj fesë Islame por kjo është e kundërta. Ata njerëz të cilët nuk e thonë hapur se lavdërimi i Profetit ose ndërmjetësimi i tij është bidat thonë se festimi i mevludit është i tillë. Për këte lavdërim vetëm ata të cilët u shtërngohet zemra kur përmendet All-llahu xh.sh apo Prafeti a.s thonë se është bidat (risi).
All-llahu xh.sh në Kur’an thotë: “Ne të dërguam ty si paralajmërues dhe përgëzues për të gjithë njerëzit” (Sebe 28)
“All-llahu xh.sh dhe melekët bien salavat (lavdërojnë) pejgamberin a.s lavdërojeni dhe ju atë” (Ahzab 56)
Mevludi festohet gratë dhe burrat në vete pa ndonjë muzikë dhe larg çdo gjëje që të kujton haramin. Në këtë natë është e pelqyeshme që të bihet salavat sa më tepër dhe të lavdërohet pejgamberi a.s e të adhurohet All-llahu xh.sh. (Ni'met-ul kubra, Hadika, M.Nasihat)

Për mirësine e kremtimit të kësaj feste dijetarë të ndryshëm të Islamit kanë shkruar libra të tërë. Dhjetë prej këtyre librave janë të përmendur në librin Keshfudh-dhunun. Libri i quajtur En-Nimetul Kubra i dijetarit Ibni Haxher el-Hejtemi dhe libri i quajtur Err-rred-du ala men enkera kiraetel mevlidin-nebij të dijetarit Es-Sujuti janë shumë të njohur.

Dijetarët Islam thonë: Në këtë natë është e pëlqyeshme të këndohen salavate, të madhërohet All-llahu, tu serviret diçka të ftuarve dhe të dhënit e lëmoshës. Nëse bëhen këto gjëra për hir të All-llahut xh.sh është shumë sevap i madh. (Ibni Battall Maliki)
“Mbledhimi në natën e mevludit, të përmendurit e All-llahut xh.sh të ushqyerit e të varfërve është gjithmonë sevap por nëse këtyre u shtohet ndonjë gjë prej haramit atëherë është gjynah i madh”. (Al-lame Dhahirud-din bin Xhafer)
“ Të festosh ditëlindjen e Profetit a.s pa e përzier me haram është e pëlqyeshme” (Sherh S.ibni Maxhe)
“ Hafizi që këndon kur’an ose mevlid pa pagesë lejohet që të praojë dhuratën e dhënë nga familja por duhet të ketë kujdes në mënyrë që këtë gjë mos ta bëjë të zakontë sepse dhuratat e dhuruara në çdo rast fillojnë e bëhen sikur pagesa prandaj është e frikshme se kjo dhuratë bëhet haram” (Durr-rrul Muhtar)
“Këndimi i Kur’anit me pagesë nuk i mbërrinë sevapi” (Hidaye)

Këto janë shenjat që All-llahu xh.sh ka shfaqur në këtë datë. Atëherë si mund të thomë se përkujtimi i kësaj datë ose dite kaq të madhe është risi (bidat) apo ndonjë gjë tjetër.

_____________________
http://www.breziiri.com/modules/news...hp?storyid=252

[Mehasi]

Vella Sabri, te lumte per kete vullnet qe ke. Zoti te shperblefte me te gjitha te mirat. Kam pershtypjen se je nje hoxhe i qelluar.

selame nga une!

[ramazan_it]

Selam alejkum we rahmetullah we berekatuhu.Or vëllezër mos u mirni ma me bidate or a jeni qi kuptoni?Se shumë prej hoxhallarëve e kanë kuptuar se janë duke gabuar dhe kan fillu me folë kundër këtij mevludi,për këtë arsye edhe juve ju këshilloj dhe ua heq vërejtjen se duhet pentuar për këtë që jeni duke bërë sepse vetëmse jeni duke e mashtruar popullin me këtë mevlud vetëm se doni se me e shfrytëzu për interesat e juaja personale.U bëj thirje të gjithë muslimanëve që të mos e pranojnë këtë virus që të mos i ndihmojnë këta bidatçinj që nuk paskan asçfar dinjiteti ndaj fesë të All-llahut,dhe që e quajnë veten se janë Hanefi ,por në fakt shum pak dinë për imam EBU HANIFEN r.a.,sepse ja ngjesin shumë gjëra që si do të deshte All-llahu ta ngjallte edhe njëherë atëherë kishte për me jua jekë kokat këtyre bidatçinjëve që ja prishin imazhin e tij.Ja do tu tregoj një rast që mua vetë më ka ndodhur kur kam qenë në haxh:"Ishin dy vetë prej anës tonë që hynë në një duqan dhe po kërkonin duhan,ku pronari i duqanit posa e kuptoi u tha i zemëruar"HARAM HARAM",ata të dy ju përgjigjën se ne jemi Hanefi"SUBHANALLAH a po nuk e kuptoni se sa e doni ju këtë imam Ebu Hanifen r.a.,? SELAM ALEJKU WE RAHMETULLAH WE BEREKATUHU.

[Murabit]

Si bazë tjetër për mevludin është edhe kjo: “Theri kurban (akika) për vetveten pas pejgamberllëkut”, e dihet se atë detyrë e pat kryer gjyshi i tij në ditën e shtatë të lindjes së Muhammedit. Ajo detyrë nuk do të duhej përsëritur sikur të mos ishte për qëllim falënderimi ndaj Zotit, që e bëri mëshirë për botën. Ky është pra, edhe një sinjal për ne se duhet përkujtuar dhe shprehur falënderim për ditëlindjen e tij.

Është thënë prej Pejgamberit se Ebu Lehebit do t’i lehtësohet ndëshkimi (adhabi) për çdo të hënë ngase qe gëzuar për lindjen e Muhammedit dhe në shenjë gëzimi e pat liruar nga robëria shërbetoren Thuveibe.

Sa e keqe eshte injoranca, por më e keqe është ajo injorac e cila përzihet me dituri, ngase Pejgamberi alejhi selam për këtë lloj të njerzëve ka thënë: Gjëja prej së cilës kam frik për të ndaj jushë është minafiki me gjuhë të ditur.

Ne për çdo ditë shohim lloje të këtyre njerzve që japin dispozita mu ashtu si kanë dëshirë këta dhe epshi i tyre ...

Therrja e Kurabanit kurr nuk merret si argument për te festuar mevludin ore i shkret sepse mevludi konsiderohet adhurim në fe dhe çdo adhurim duhet te kete argumentet e veta te qarta ..
Ngase siç thotë definicioni: Esenca në adhurim është ndalesa.

Pra të gjitha adhurimet janë te ndaluara deri sa të gjejm argument për lejimin e këtij adhurimi ...

Çështja e mevludit dihet qart se nga ka filluar sepse mevludi ka filluar nga SHIAT FATIMIJUN të cilët kan jetuar me qindra vite mbas vdekjes së Pejgamberit alejhi selam dhe si mundet që ne të pranojm apo të shtojm në fe diçka kur e dim se feja dhe dispozitat e fesë nga kryer ?!!!!

Por nuk është çudi për dervishlert sepse ne FEN e dervishve dhe SHIAVE lejohen edhe shpifjet ndaj pejgamberit për ti edukuar njerëzit kinse !!!!!! kjo është një gjë e cila e tregon realitetin e dervishve dhe shiave ...


Ku ishin para disa ditëve këta mevludhxhinjt qe as nuk u kuptuan se ekzistojn kur doli një shtet qafir i cili ofendoi MUHMEDIN alejhi selam !!!! Ku ishi ju ore te shkret qe edhe ne protesta keni frik te dilni...
Por kur është puna për para dhe mashtrime nuk keni frik aspak ...

Elhamdulilah që feja nuk është në duart e njerzve ngase sikur te ishte në duar te njerzve shiat dhe dervishet moti koh dota kishin bere edhe fen islame sikur që eshte sot FEJA krishtere apo jehude te cilet nuk e din se cilin liber ta besojn ngase secili ka bere nga nje bibel dhe pretendon se kjo eshte e verta ....
Keshtu jan edhe shiat dhe dervishet qe ndryshojn gjithcka qe nuk u shkon per qefi ketyre flliqesira ...


Nuk po shkruaj me teper, por ja po i sjelli disa texte qe kane te bejn me kete teme:


Pyetja: I falënderuar qoftë All-llahu, lutjet dhe përshëndetjet e All-llahut qofshin për të Dërguarin e All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], familjën dhe shokët e tij. Këto fjalë janë përgjigje e tekstit të botuar në gazetën “El Edva” të autorit Muhammed Emin Jahja me datë 16/Rebiul Evvel/1378 në të cilin autori thërret muslimanët që t’i bashkangjitën kremtimit të ditëlindjës së Muhammedit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] (Mevludi) duke shkruajtur nëpër gazeta dhe revista dhe duke e festuar nëpër mjetet e mediasë. Më habiti moskujdesja e autorit i cili haptazi i thërret njerëzit në risi e cila nuk ka asgjë me fenë Islame dhe e cila kundërshton traditën e shokëve të Muhammedit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe traditën e gjeneratave të para All-llahu qoftë i kënaqur me të. Duke e zbatuar obligimin e këshillës (nasihatit) vendosa që t’i shkruaj këto fjalë si përkujtim për autorin dhe të tjerët duke iu përmbajtur rrëgullave të sheriatit, i cili është i përkryer, në të cilën do të flas për dispozitën e fesë mbi kremtimin e ditëlindjës së Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], Mevludin:

Përgjigjja:
Nuk ka dyshim se All-llahu [subhanehu ve teala] e dërgoi Muhammedin [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] me udhëzim dhe fe të vërtetë e cila bazohet në dituri të dobishme dhe punë të mirë dhe Ai Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] nuk ndërroi jetë derisa përfundoi shpallja, u plotësua feja dhe derisa u plotësoi dhuntia e All-llahut [subhanehu ve teala].
)الْيَوْمَ أَكْمَلْتُ لَكُمْ دِينَكُمْ وَأَتْمَمْتُ عَلَيْكُمْ نِعْمَتِي وَرَضِيتُ لَكُمُ الْإِسْلامَ دِينًا(
“Sot përsosa për ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë Time, zgjodha për ju islamin fe” Maide, 3
me këtë ajet All-llahu [subhanehu ve teala] na e bëri të qartë se feja është e përkryer dhe se dhuntia e All-llahut ndaj neve është plotësuar, dhe çdo kush që në fe shpik gjë të re për të cilën pretendon se është e ligjshme dhe ka bazë në fe vetëm se ka përgenjeshtruar All-llahun [subhanehu ve teala] duke menduar se feja është e mangët dhe ka nevojë për plotësime. Nuk ka dyshim se kjo është e kotë dhe prej shpifjeve më të mëdha është kundërshtimi i këtij ajeti.
Po të ishte kremtimi i ditëlindjës së Pejgamberit (Mevludi) prej fesë këtë do të na e shpjegonte Muhammedi [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i cili më tepër kujdesej për kumtimin e të vërtetës sepse e dinte se pas tij nuk do të dërgohet Pejgamber tjetër. Ai si vula e pejgamberisë na tregoi se prej obligimeve të muslimanit është edhe dashuria ndaj Tij dhe ndjekja e rrugës së Tij, na kumtoi se duhet të çojmë salavate (lutje) dhe selame (përshëndetje ) për të dhe shumë gjëra që jana përmendura në Kur’an dhe Sunnet.
Në mesin e këtyre këshillave dhe porosive nuk do të gjejmë porosi për kremtimin e ditëlindjës së Tij (Mevludin). Këtë nuk e ka bërë as Ai e as shokët e tij, të cilit më së shumti e donin dhe më së miri i dinin obligimet ndaj Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], pas vdekjes së Tij duke filluar me Halifet e drejtë (Hulefaur-rashidin). Këtë gjë nuk e praktikonin as tre gjeneratat e dalluara.
A thua të gjithë këto ishin të injoratë dhe nuk dinin t’i shprehin mirënjohje Muhammedit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] , apo thua se ata u trguan të moskujdesshëm ndaj të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]. Jo pasha All-llahun këtë nuk e thotë njeri i mençur i cili e njeh gjendjen e sahabëve dhe atyre që ndoqen rrugën e tyre në mënyrën më të mirë.
Nëse ti, lexues i nderuar, kuptove se kjo vepër nuk ishte e pranishme dhe e njohur në kohën e Muhammedit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e as në kohën e gjeneratave më të mira, atëherë dije se kjo vepër është risi në fe nga e cila duhet larguar duke shprehur mospajtimin me të me gojë dhe bindje të brendshme, dhe nuk lejohet thirrja në të. Duhet që t’i mësosh njerëzit se kjo vepër nuk është prej fesë, përkundrazi është risi e shemtuar në fe, duke e zbatuar porosin e Muhammedit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i cili ka thënë:
خير الكلام كلام الله وخير الهدي هدي محمد صلى الله عليه وسلم وشر الأمور محدثاتها وكل بدعة ضلالة
“Fjala më e mirë është fjala e All-llahut dhe udhëzimi më i mirë është udhëzimi i Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] kurse veprat më të këqija janë veprta e shpikura dhe çdo risi në fe është lajthitje (dalalet).”
Dhe fjalën e Përjgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] i cili ka thënë:
عليكم بسنتي وسنة الخلفاء الراشدين المهديين من بعدي تمسكوا بها وعضوا عليها بالنواجذ وإياكم ومحدثات الأمور فإن كل محدثة بدعة وكل بدعة ضلالة
“Kapuni fortë për sunnetin tim dhe për sunnetin e halifeve të drejtë pas meje. Kapuni për të me dhëmballë dhe kini kujdes prej veprave të shpikura sepse çdo vepër e shpikur në fe është risi (bidat) dhe çdo bidat është lajthitje (dalalet).”
Dhe fjalën e të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]:
من أحدث في أمرنا هذا ما ليس منه فهو رد
“Kush në këtë çështjen tonë shpikë diç që nuk është prej saj ajo (gjë e shpikur) është e refuzuar.”
Në një transmetim tjetër thuhet:
من عمل عملا ليس عليه أمرنا فهو رد
“Kush e bën një punë të cilën nuk e kemi urdhëruar ajo punë është e refuzuar.
Çdo njëri i cili ka sado pak dituri e dinë qartë se i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] nuk madhërrohet me risi (bidate) siç është kremtimi i mevludit. Ai [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] madhërrohet me dashuri dhe ndjekje të Sheriatit të cilin e kumtoi, duke bërë thirrje në rrugën e All-llahut dhe duke i luftuar ithëtaret e risive dhe epshorët mu ashtu siç thotë All-llahu [subhanehu ve teala]:
)قُلْ إِنْ كُنْتُمْ تُحِبُّونَ اللَّهَ فَاتَّبِعُونِي يُحْبِبْكُمُ اللَّهُ وَيَغْفِرْ لَكُمْ ذُنُوبَكُمْ(
“Thuaj: Nëse e doni All-llahun, atëherë ejani pas meje që All-llahu të ju dojë, t’ju falë mëkatet tuaja.” Ali Imran, 31
)وَمَا آتَاكُمُ الرَّسُولُ فَخُذُوهُ وَمَا نَهَاكُمْ عَنْهُ فَانْتَهُوا (
“Çka t’ju jep Pejgamberi, atë merreni e çka t’ju ndalojë, përmbanju” El Hashr, 7
Në një të Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] qëndron:
كل أمتي يدخلون الجنة إلا من أبى قيل : يا رسول الله : ومن يأبى ؟ قال : من أطاعني دخل الجنة ومن عصاني فقد أبى
“Tërë ummeti im do të hyjnë në xhennet përpos atyre që refuzojnë. Shokët e të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] pyetën kush do të refuzoje o i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]? Ai i cili do ti respekton urdhërat e mija do të hyj në xhennet e ai i cili nuk i respekton ka refuzuar (të hyj në xhennet)” transmeton Buhariu
Nuk i ka hije muslimanit që të shpreh respekt ndaj të Dërguarit në disa raste duke i neglizhuar plotësisht obligimet ndaj tij në shumë raste tjera. Përkundërazi muslimani vazhdimisht madhërron të Dërguarin e All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] duke punuar me sunnetit e tij, duke bërë thirrje në rrugën e tij dhe duke luftuar kundër atyre që kundërshtojnë rrugën e të Dëguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]. Muslimani i vërtetë zbukuron vetën me vepra të mira dhe moral shembullor, këshillon muslimanët, shpesh dërgon salavate mbi të Dërguarin dhe i nxit të tjerët të dërgojnë salavate mbi të. Kështu shprehet respekti ndaj të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] të cilin na e ka mësuar All-llahu [subhanehu ve teala] duke na premtuar shumë shpërblime dhe mirësi, krenari dhe lumturi në të dy botat (dynjanë dhe ahiretin).
Këto fjalë që i cekëm nuk kanë të bëjnë vetëm me ditëlindjën e të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]. Ato vlenë edhe për kremtimet e ditëlindjeve të tjera, gjë të cilën e kanë shpikur njerëzit.
Nga argumentet e përmendura kuptuam se Mevludi është risi e shemtuar e shpikur në fe dhe se nuk lejohet pajtimi më të. Nëse kjo ka të bëj me ditëlindjen e të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] atëherë nënkuptohet se kjo vlenë edhe për festat tjera të shpikura me rastin e datëlindjes së njerëzve.
Është obligim i dijetarëve dhe sundimtarëve në çdo vend të botës Islame t’ua shpjegojnë njerëzvë këtë risi, ta refuzojnë duke refuzar të vepruarit me të, t’ua shpjegojnë mënyrën e drejtë për madhërim të Pejgamberit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem], të pëngojnë praktikimin e këtyre bidatëve duke e zbatuar obligimin e këshillës për All-llahun.
Shumë prej dijetarëve të njohur Mevludin e konsiderojnë si gjë e shpikur e cila nuk ka bazë në fenë Islame.
Obligim i gjithëve është të kemi frikë prej All-llahut [subhanehu ve teala], ta llogarisim vetën për veprat që i bëjmë, ti respektojmë kufijtë e All-llahut, të mos shpikim në fe risi sepse feja është e plotësuar. I Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] vdiq dhe Ummetin e tij e la në një rrugë të qartë nga e cila nuk largohet përpos atij që është shkatërruar.
All-llahun [subhanehu ve teala] e lusim që të na udhëzon neve dhe gjithë muslimanët në rrugën e drejtë, të na mbron prej bidateve dhe epshit, të na begaton me kapje të fortë për Kur’anin dhe Sunnetin, të veprojmë dhe thërrasim në të duke braktisur rrugën e atyre që kundërshtojnë sunnetin. E lusim t’i forcon sundimtarët ta zbatojnë obligimin e tyre, ta ndihmojnë të vërtetën duke shkatërruar shkaqet e sherrit. Ai me të vërtetë është ndihmës i fortë.
Në fund lutjet dhe përshëndetjet e All-llahut qofshin për të Dërguarin e All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem].
Abdul Aziz ibën Abdull-llah ibën Baz rahimehull-llah
Shqipëroi: Talha Kurtishi



Pyetja: Është pyetur Shejh Muhammed ibën Salih El Uthejmin All-llahu e mëshiroftë për qëndrimin e sheriatit në lidhje kremtimin e mevludit?

Përgjigjja:
Kjo ishte përgjigja e tij :
1) Data në të cilën ka lindur i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] nuk mundët të caktohet me bindje të prerë. Disa nga historianët pohojnë se data në të cilën ka lindur i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] është 9/Rebiul Evvel e jo 12/Rebiul Evvel siç është përhapur. Nëse kjo është e saktë atëherë kremtimi i 12/Rebiul Evvelit është pa bazë në aspektin historik.
2) Nga aspekti i sheriatit kremtimi i Mevludit nuk ka bazë sepse po të kishte bazë do ta bëntë i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ose do ta porosiste Ummetin e tij. Kështu ajo do të mbahej mend dhe do të transmetohej dhe praktikohej.
All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: “Ne me madhërinë Tonë e shpallëm Kur’anin dhe Ne gjithsesi jemi mbrojtës të tij.” El Hixhr, 9
Pasiqë kuptuam se kjo nuk ka ndodhë kuptuam se kjo nuk është prej fesë dhe ajo që nuk është prej fesë nuk lejohet të adhurohet All-llahu me të, sepse All-llahu [subhanehu ve teala] ka caktuar rrugën e cila na shpien drejt Tij. Këtë rrugë na e ka treguar i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe nuk na lejohet që në si robër të All-llahut [subhanehu ve teala] të shpikim rrugë tjera. Kjo vepër (shpikja e adhurimeve) është krimë kundër All-llahut [subhanehu ve teala] dhe përgënjeshtron ajetin në të cilin All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: “Sot përsosa për ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë Time, zgjodha për ju islamin fe” Maide, 3
Themi po të ishte mevludi nga feja e plotësuar do të ishte i pranishëm para se të vdes i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] pasiqë mevludi nuk ka qenë i njohur në kohën e Muhammedit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] atëherë nuk është prej fesë së plotësuar sepse All-llahu [subhanehu ve teala] thotë: ”Sot përsosa për ju fenë tuaj…”
Ai i cili pohon se kjo është nga feja e plotësuar e shpikur pas të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] përgënjeshtron ajetin në fjalë.
Ata me praktikimin e Mevludit dëshirojnë të shprehin dashurinë ndaj të Dërguarit duke e nxitur njëri tjetrin dhe duke i zgjuar aspiratat elarta ndaj ta Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem]. Nik ka dyshim se shprehja e dashurisë ndaj të Dërguarit [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] është pjesë e Imanit dhe nuk ka dyshim se a ii cili nuk e don të Dërguarin [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] më tepër se çdo gjë nuk e ka shijuar ëmbëlsinë e Imanit. Të gjitha këto janë adhurime të kërkura në fe vetëm se ato duhet të praktikohen në mënyrë të cilën na e ka mësuar All-llahu [subhanehu ve teala] dhe i Dërguari i Tij [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] e jo duke shpikur ibadete dhe adhurime të tjera siç është Mevludi. Në këtë rast nuk pranohet puna e tyre (shprehja e dashurisë dhe respektit ndaj të Dërguarit) sepse kanë gabuar mënyrën (kanë shpikur gjë të cilën nuk e ka praktikuar i Dërguari i All-llahut ).
Pastaj ne dëgjojmë shumë për gjërat e shemtura që ndodhin gjatë kremtimit të Mevludit, gjëra të cilat nuk i pranon as sheriati e as logjika e shëndosh. Në shumë prej kasideve që lexohen gjat kremtimit të mevludit i Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ngritet më lartë se sa është vendi i Tij. Disa njerëz duke e madhëruar të Dërguarin e kanë bërë të njejtë sikur All-llahu, All-llahu na ruajt.
Disa prej mendjelehtëve të mashtruar kur lexojnë vargjet për lindjen e tij ngriten në këmbë në shenjë respekti duke thënë erdhi shpirti it ë Dërguarit pra të ngritemi në këmbë në shenjë respekti. Kjo me të vërtetë është mendjelehtësi.
I Dërguari i All-llahut [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] ka urrejtur që për Të të ngriten në këmbë shokët e Tij dhe ata e zbatonin dëshirën e tij edhe pse më shumë se çdo gjë e donin.
Ky bidat është shpikur pas shekullit të tretë dhe është përzier me shumë gjëra që nuk janë prej Islamit siç është përzierja mes burrave dhe grave dhe shumë gjëra tjera.

Shqipëroi: Talha Kurtishi

[Murabit]

Pyetje: Cili është gjykimi i sheriatit mbi festimin e ditëlindjes së Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem?


Përgjigja:
Së pari: Dita e lindjes së Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem nuk është e ditur në mënyrë të prerë, bile disa dijetarë bashkohorë hodhën në shesh se ajo është dita e nëntë e Rebiul Evvel e jo e dymbëdhjeta, kështuqë festimi i kësaj feste ditën e dymbëdhjetë nuk ka kurrëfarë baze nga aspekti historik.
Së dyti: Sa i përket aspektit fetar apo sheriatit, gjithashtu kjo festë nuk ka bazë, sepse sikur kjo të ishte prej sheriatit të Allahut; atëherë këtë do ta vepronte Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem apo do t`ua kishte komunikuar një gjë të tillë ummetit të tij, e nëse këtë do ta kishte bërë d.m.th sikur ta vepronte apo komunikonte kjo
do të ishte e obliguar që të jetë e ruajtur në përputhshmëri me fjalën e Allahut të Lartësuar, i Cili thotë:

Ne me madhërinë Tonë e shpallëm Kur`anin dhe Ne gjithsesi jemi mbrojtës të tij(El Hixhr 9)E pasiqë për një gjë të tillë nuk kemi ndonjë informatë përfundojmë se kjo festë nuk ështe prej fesë së Allahut të Lartësuar. Pasiqë kjo nuk është prej fesë së Allahut, neve nuk na u lejohet në asnjë mënyrë që më këtë ta adhurojmë Allahun apo me të të afrohemi tek Ai. Kur Allahu i Lartësuar ka vënë rrugë të veçantë për të arritur tek Ai -e ajo është me çfarë ka ardhur Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem- si na u lejohet neve e ne jemi robë që të vijmë me një rrugë nga vetja jonë, e cila na afron tek Allahu? Kjo është krim në hakun e Allahut të Lartësuar që të vëjmë në fenë e Tij diçka që s'është prej saj, siç përmban kjo edhe përgënjështrim të
fjalës së Allahut të Lartësuar:
" përsosa pë ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë time, zgjodha për ju islamin fe"
(El Maide 3)Ne thojmë: Kjo festë nëse është prej plotësimit të fesë, patjetër do të ishte e duhur që të ishte prezente para vdekjes së Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem, e nëse ajo nuk është prej plotësimit të fesë atëherë kjo nuk ka mundësi që të jetë e fesë; ngase Allahu i Lartësuar thotë: përsosa për ju fenë tuaj(El Maide 3) E ai i cili pretendon se kjo është prej plotësimit të fesë, ky së pari ka shpikur diçka të re pas Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem si dhe fjala e tij përmban përgënjështrim të këtij ajeti fisnik.

Nuk ka dyshim se ata të cilët festojnë ditëlindjen e Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem me këtë dëshirojnë lavdërimin e Pejgamberit
sal-lallahu alejhi ve sel-lem, shfaqjen e dashurisë ndaj tij, aktivizimin e energjive në mënyrë që të gjindet tek ata në këtë festim përmallim për Pejgamberin sal-lallahu alejhi ve sel-lem, e që të gjitha këto që u përmënden, pa dyshim se janë prej ibadeteve (adhurimeve). Dashuria ndaj Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem është ibadet, bile nuk plotësohet imani derisa të jetë Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem më i dashur tek njeriu se sa vetja e tij, femiu i tij, prindi tij dhe njerëzit në përgjithësi, poashtu lavdërimi i Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem është ibadet, ngjashëm edhe përmallimet dhe mallëngjimet për Pejgamberin sal-lallahu alejhi ve sel-lem janë prej fesë ngase në këtë ka anim nga sheriati i tij. Pra, festimi i ditëlindjes së Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem me qëllim afrimi tek Allahu apo me qëllim lavdërimi të Pejgamberit sal-lallahu
alejhi ve sel-lem edhe nëse është ibadet nuk lejohet kurrsesi që të çpiket në fenë e Allahut të Lartësuar diçka që s'është prej saj; pra festimi i ditëlindjes së Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem është bidat dhe njëkohësishtë i ndaluar (haram).


Pastaj ne dëgjojmë se në këtë festim ka gjëra të shëmtuara, të cilat si pranon as sheriati, as ndjenja e as mendja. Ata kendojnë disa vjersha ( si mevludi psh. shën. i përkth.) në të cilat ka teprim në Pejgamberin sal-lallahu alejhi ve sel-lem derisa e kanë bërë më të madh se Allahun e Lartësuar (Allahu na ruajtë!), e prej këtyre gjërave siç dëgjojmë për injorancën e disa festuesve, të cilët kur lexuesi lexon tregimin mbi Pejgamberin sal-lallahu alejhi ve sel-lem dhe arrit të fjala: (Ka lindur Mustafaja (Muhammedi s.a.v.s)), ngritën të gjithë në këmbë sikur të ishin një përson, thonë: "Prezenton shpirti i Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem e ne ngritemi madhërim për të", e kjo është injorancë. Pastaj nuk është prej edukate që të ngritën ngase Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem ka urrejtur një gjë të tillë, e shokët e tij, të cilët padyshim janë që më së shumti e kanë dashur Pejgamberin sal-lallahu alejhi ve sel-lem dhe më shumë e kanë lavdëruar se sa ne; nuk janë ngritur për të ngase kanë parë në këtë urrejtjen e tij për këtë verpim, pra e gjithe kjo e ai duke qenë gjallë e si atëherë me këto imagjinata?





Shejh Ibën Uthejmin (Allahu e mëshiroftë)
Përktheu:
Abedin Haxhiaj

[Murabit]

QËndrimi I DijetarËve Rreth Festimit Te DitËlindjes SË Pejgamberit S.a.w.s.





Hyrje

Në fenë islame janë dy festa: festa e fiter bajramit dhe festa e kurban bajramit, ndërsa sa u përket festimeve të ditëve dhe datave te ndryshme historike si p.sh. festimi i ditëlindjes se Pejgamberit s.a.w.s. është vepër e lejuar por nuk është e obliguar. Mu për festimin e ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. dëgjojmë shume kundërshtime nga disa jo të thelluar në shkenca islame. E vërteta është se nuk kam dashur t’i qasem një problematikes së tillë për shkak se ekzistojnë shume çështje me rendësi që i preokupojnë muslimanet e sodit. Pa dyshim se ne sot jetojmë në një kohë ku armiket e islamit pa pushuar mundohen ta shkatërrojnë islamin dhe muslimanet si nga brenda dhe nga jashtë, pa kurrfarë mëshire, e që fatkeqësisht ka shumë pak prej muslimanëvë që mund tu kundërvihen sulmeve të tilla. Ne sot jetojmë në një injorancë bashkëkohore ku e vërteta është si një lloj plaçke që shitet dhe e blen ai që më së shumti ka të holla, pavarësisht se çfarë është blerësi dhe se gënjeshtra në kohën tonë është themel i vazhdimit të proceseve të jetës.
Sot kur muslimanet në të katër anët e botës janë viktima të terrorit dhe gjenocidit vetëm e vetëm pse thonë se “Zoti ynë është Allahu”. Më e keqja është se muslimanët vuajtjet e tyre i kanë edhe nga disa veprime dhe sjellje të disa pjesëtareve te fesë Islame, të cilët në emër të asaj se vetëm ata po e kuptojnë Kur’anin dhe sunnetin e Pejgamberit s.a.w.s. dhe kështu po japin vetes të drejtë që njerëzit t’i etiketojnë duke u thënë “mushrika”, “bidatxhinje”, “kafira” …. Më e rrezikshmja është se të tillë ka edhe ne mesin tonë ku jetojmë, andaj duke e pare atë se dikush mundohet të hedhë dyshime në mesin e xhematit tonë se festimi i ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. është vepër e pa pranuar në sheriat dhe se ajo vepër është bidat-risi, u detyrova dhe e ndjeva si obligim që një gjë të tillë ta kundërshtojë me anë të fakteve dhe qëndrimeve të dijetarëve të mëdhenj Islam. Ajo që më dha kurajë që ta shkruaj këtë temë është se dijetari dhe shejhul islam Ibn Tejmije r.a. është i mendimit se lejohet festimi i ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. Gjithashtu para se të hyjë në temë dua t’i potencoj tri gjëra që kanë të bëjnë me ditëlindjen e Pejgammberit s.a.w.s.:
1. Festimi i ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. është vepër e lejuar, dhe se lejohet tubimi i besimtarëve të për të dëgjuar historinë dhe poezitë që e lavdërojnë Pejgamberin s.a.w.s. dhe shpërndarja e ushqimit dhe futja e haresë dhe gëzimit në mesin e besimtarëve për shkak të ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s.
2. Festimi i ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. nuk duhet të bëhet vetëm me ditën e lindjes por duhet të përkujtohet Pejgamberi s.a.w.s. në çdo ditë dhe në çdo moment ngase ai është dritë dhe modeli me i mire për ne.
3. Që dita e festimit të ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. të shfrytëzohet për tu shpjeguar dhe përkujtuar besimtarëve jetën dhe veprën e Pejgamberit s.a.w.s.
Po ashtu para se te hyj me i përmendur mendimet e dijetarëve islam rreth festimit te ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. dua të potencojë ketë se nuk kemi të bëjmë me ndonjë çështje e cila është obligim i domosdoshëm për tu zbatuar ne sheriatin islam, por kemi te bëjmë me një çështje e cila është e lejuar te zbatohet sipas shumicës së dijetareve islam.

Çka synohet me festimin e ditëlindjes?

Me festimin e ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. synohet vetë Islami, ngase Pejgamberi s.a.w.s. është shembull praktik i Islamit. Mu për këtë dijetari i mirënjohur bashkohor Muhammed Muteveli Sha’ravi ne librin e tij “Maidetul Fikril Islamijj” faqe 295 thotë: “Kur i gjithe njerzimi janë gëzuar me ardhjen e Pejgamberit s.a.w.s. në këtë botë, poashtu janë gëzuar të gjitha krijesat, bimet, exhinet, bota inorganike për lindjen e Pejgamberit s.a.w.s., pse vallë ne te mos gezohemi dhe te festojm ditëlindjen e tij”.

Argumentet të cilat konfirmojn se festimi i ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. është veper e lejuar të zbatohet (xhaiz)!

Përmendet në “Sahihul Buhari” se Pejgamberi s.a.w.s. ka përmendur se Ebu Lehebi për çdo ditë të henë i lehtesonet dënimi i zjarrit te xhehennemit për asryje se nga gëzimi e kishte liruar robreshen e tij e cila e kishte informuar për lindjen e Muhammedit s.a.w.s. (Kitabun Nikah) .
Disa nga dijetarët mendojn se festimi dhe gëzimi për ditëlindjen e Pejgamberit s.a.w.s. është qartësuar edhe nga ajeti 58 i kaptines Junus: “Thuaj: “Vetëm mirësisë së Allahut dhe mëshirës së Tij le t’i gëzohen…”. Sipas komentatoreve te Kur’anit mirësia me e madhe është dergimi i Pejgamberit s.a.w.s. dhe rahmet për çdo send, pastaj gëzimi për ardhjen e Pejgamberit s.a.w.s. është gjë e porositur.
Se lejohet të festohet ditëlindja e Pejgamberit s.a.w.s. disa nga dijetarët e mbështiesin në hadithin e transmetuar nga Muslimi se kur është pyetur Pejgamberi s.a.w.s. pse agjeron ditën e henë dhe te enjete ai është pergjegjur duke thenë: “ Se ne kete dite (e henë) kam lindur dhe mu ne kete dite ka filluar të me vije shpallja”. (Sahihul Muslim , Kitabu Sijam). Poashtu këta përmendin atë se Pejgamberi s.a.w.s. ka pre kurban për ditëlindjen e tij.

Qëndrimi i dijetarit dhe shejhul islamit Ibn Tejmije r.a. për festimin e ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s.!

Dijetari i madh dhe shejhul Islami Ibn Tejmije r.a. ne librin e tij “Iktidau-s-siratil-mustekim muhalefetu as’habil xhehim” shprehet: “Të respektuarit e lindjes së Pejgamberit s.a.w.s. e që disa nga njerzit e bejnë është veper e cila do te shpreblehet për shkak të respektimit dhe dashuris ndaj Pejgamberit s.a.w.s.”
Do të kishim pyetur vallë Ibn Tejmije r.a. me kete veprim e ka propoganduar bidatin e till?! Jo, ai nuk ka mjaftue vetem me ate se lejohet festimi i ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. por u shpreh duke thenë se ata të cilët e festojn per respekt dhe dashuri ndaj Pejgamberit s.a.w.s. do të shpreblehen nga Allahu xh.sh.
Poashtu nese e lexojm librin e Ibn Tejmijes r.a. “Iktidau Siratil Mustekim” do te gjejm mendimin e tij se festimi i ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. është veper e lejuar.
Kur lexojm librin “Mexhmeul Fetava” do të shohim se Ibn Tejmije r.a është pyetur se çfarë mendon per ata njerz që tubohen lexojn Kur’an dhe e përmendin Allahun xh.sh. vetëm e vetëm për tu afruar te Allahu xh.sh.? Është përgjegjur : “Elhamdulilah, tubimi për të lexuar Kur’anin dhe të bërit dua është veper e pëlqyer dhe e mire” .

Qëndrimi i dijetarëve të njohur

1. Imam Sehaviju r.a. thotë: “ Edhe po qe se në këte nuk ka kurrëfar dobi përveç asaj që shejtani do të hidhërohet dhe besimtarët do të gezohen do të mjaftonte (për tu festuar ditëlindja e Pejgamberit s.a.w.s.).”.

2. Dijetari i madh El-Kastalaniju thotë: “Vazhdimisht muslimanët pas tri gjeneratave e festojn ditëlindjen e Muhammedit s.a.w.s. duke dhenë sadaka të ndryshme, duke shfaqur gezim, duke i shtuar veprat e mira, duke lexuar historikun e lindjes se Pejgamberit s.a.w.s., dhe mu per kete ata kane begati dhe bereqet” .

3. Dijetari Ebu Shame r.a. mësuesi i imam Neveviut r.a. thotë: “Më e mira risi që është paraqit ne kohen tone, është ajo çka veprohet çdo vitë për ditëlindejn e Pejgamberit s.a.w.s. duke u dhenë sadaka dhe duke u shprehur gëzimi për lindjen e Muhammedit s.a.w.s. dhe resepetin ndaj tij duke e falenderuar Zotin e gjithësisë që e ka derguar Muhammedin s.a.w.s. si mëshir për mbarë botërat” .
4. Komentatori i Sahihut të Buharis, dijetari i madh dhe shejhul Islami Ibn Haxher el-Askalaniju , është pyetur për festimin e ditëlindejs së Pejgamberit s.a.w.s. e i cili është përgjegjur kështu: “Në parim kjo veper është risi e cila nuk është zbatuar nga tri gjeneratat e para (sahabet, tabi’inet dhe tebei tabi’inet), mirëpo ne këte veprim (festim) ka gjera te mira, dhe per kete mund te konkludojm se është risi e mire. Këtë e mbështes në atë që përmdendet në Buhari dhe Muslim se Pejgamberi s.a.w.s. kur ka arritur në Medine i ka parë Jehudit duke agjëruar ditës e ashures, dhe i ka pyetur ata perse agjerojn? Ata i kanë thenë: “Kjo është dita kur Allahu e përmbysur Firaonin, ka shpetuar Musa, dhe mu për këtë agjërojm si falendërim ndaj Allahut. E Pejgamberi s.a.w.s. u tha: “Ne jemi më meritor të agjërojm për Musaun se sa ju!
5. Dijetari dhe imami bin I’jadi r.a. thotë: “Festimin e ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. e konsiderojë si festë për muslimanet, festë në të cilen muslimanet shprehin gëzimin dhe haren e tyre për ditëlindjen e Pejgamberit s.a.w.s. Këtë festë e konsiderojë të lejuar kur bëjë kijas (analogji) në festat tjera”.
6. Dijetari i madh imam Sujutiu mendon se festimi i ditëlindjes është gjë e lejuar dhe e mbështetet mendimin e tij, në transmetimin e Behjekiut nga Enesi r.a. i cili ka treguar se Pejgamberi s.a.w.s. pasi është bërë pejgamber ka pre kurban për ditëlindjen e tij. Dihet se gjyshi i Pejgamberit s.a.w.s. ka pre kurban ditën e shtat te lindjes së Pejgamberit s.a.w.s. dhe se nuk ka nevojë të ripërseritet nje gje e tillë. Mendohet se ajo që e ka shtyr Pejgamberin s.a.w.s. të prêt kurban për ditëlindjen e tij ka qënë një lloj falënderimi ndaj Krijuesit të tij, e të cilin e dërgoj se mëshirë për gjithë botërat dhe respekt për ummetin e tij, i cili po ashtu i dergonte salavate vetës së tij. Rekomandohet për ne si musliman t’i shprehim falënderimet tona ndaj Allahut xh.sh. për ditëlindjen e Pejgamberit të Tij, duke u tubauar vllëzërit musliman, duke dhëne sadaka e të ngjashme.
7. Dijetari i mirënjohur Hafidh Shemsu Din bin Nasirudin ed-Dimeshkiju r.a. thotë: “Është vërtetuar me transmetim të verëtetë se Ebu Lehebit i lehtësohet dënimi në xhenhennem ditën e henë vetëm e vëtem pse e ka liruar robëreshen e tij e cila e kishte përgzuar për ditëlindjen e Muhammedit s.a.w.s.” Dhe mu për këtë ky dijetarë thurë këtë poezi:
Kur këtij pabesimtarit i vije lehtësimi,
pasi i tilli është i mallkuar dhe i denuar me xhehennem përgjithmon
sa here që i vije dita e hëne
i lehtësohet denimi për shkak të gëzimit që e ka shpreh për Ahmedin
çka mendohet për robin i cili gjate tërë jetës së tij
ka qenë i gëzuar për Ahmedin, dhe ka vdekur me iman.
8. Dijetari i mirënjohur dhe ish muftiu i Mekkes Ahmed Zejn Dahlani (ka vdekur me 1066 h.) thotë: “Tradita e njezëve të cilët e festojn ditëlindjen e Pejgamberit s.a.w.s. për respect dhe nderim ndaj Pejgamberit s.a.w.s., është nje veper e pranuar tek shumica e dijetarëve muslimane dhe se është nje veper që e kanë vepruar shumë dijetarë të këtij ummeti”.
9. Dijetari dhe muxhtehidi i mirenjohur Imam Shewkaniju ka thenë: “Festimi i ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. është veper që lejohet të zbatohet”.
10. Transmeton Ibn Betuta historian i njohur i shekullit VIII hixhrij i cili permend këtë: ”Pas çdo namazi të xhumas dhe në ditën e ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. hapeshin dyert e Qabes nga rojet e saj dhe se kadiu i Mekkes Nexhmuddin Muhammed bin el-Imam Muhjjidin Taberiju shpërndante ushqim për të gjithë njerëzit në Mekke.”

Librat e shkruara nga dijetaret e hershem islam për festimin e ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s.

1. Ibn Nasirid-Din ed-Dimeshkiju ka shkruar dy libra:
a. EL-MEWRIDU-SAVIJU FI MEWLIDIL HADIJJI
b. XHAMILU ATHARI FI MEWLIDIL MUHTARI
2. El-Irakiju ka shkruar librin: ELMEWRIDUL HENIJJU FIL MEWLIDI SENIJJI.
3. Imam Sehaviju ka shkruar librin: EL-FAHRUL ULEVIJJU FIL MEWLIDI NEBEVIJJI.
4. Imam Sujutiu r.a. ka shkruar librin: HUSNUL MAKSADI FI AMELIL MEWLIDI.
5. Ibn Kethiri r.a. e ka te shkruar nje libër për ditëlindjen e Pejgamberit s.a.w.s.

A është çdo risi (bidat) që të shpie në xhehennem?!!!

Shumë e vëretetë është se Pejgamberi s.a.w.s. ka thënë: “Çdo risi është që të shpije në humbje, e çdo humbje në zjarr”. Në këtë rast fjala “KUL-LUN” (çdo), është shprehje që argumenton për kuptim të përgjithëshem të tekstit (umum), mirëpo në këtë rast kjo shprehje është në kuptim të përgjithëshem që pranon specifikimin (amun mahsusun),e që më këtë nënkuptohet se çdo risi nuk mund të thuhet se është humbje që të shpie në xhehennem. Poashtu kuptimin e fjalës “KUL-LUN” (çdo) e gjejmë në Kur’an në kuptim të përgjithëshem që pranon specifikimin, si f.v. ajeti : “(Era) rrënon çdo send me lejen e Zotit të saj…” (Ahkaf:25). Qartë dihet se era nuk e shkatrron çdo gjë, por disa gjëra i shkatrron. Ky lloj i specifikimit të kuptimit të përgjithëshem në shekncen e Usuli Fikhut njihet si (el-Hasul Munfasilu bil-Hissi). Për atë se fjala “KUL-LUN” (çdo) në këtë hadith e ka kuptimin e përgjithëshem të specifikuar mendon edhe Imam Neveviju komentuesi i sahihul Muslimit. Poashtu ky dijetarë mendon se risit (bidatet) mund të jenë të refuzuara në sheriatin islam dhe mund të jenë të pranuara.
Transmetohet se Ibn Haxheri r.a. komentuesi i sahihut te Buharit ka thenë: “ Çdo gjë që nuk është vepruar në kohën e Pejgamberit s.a.w.s. konsiderohet risi (bidat), mirëpo disa prej tyre janë të urrejtuara dhe të pa pranuara në sheriat, e disa prej tyre janë të pëlqyera dhe të pranuara në sheriat”.
Transmeton Ebu Nu’ajmi nga Ibrahim Xhunjedi i cili ka thënë se e kam dëgjuar imam Shafiun r.a. duke thenë: “Bidati (risia) është dy lloje: bidat i lavdëruar dhe bidat i urrejtur, ai bidat që pëlqehet me sunnetin është i lavdëruar, ndërsa ai bidat që kundërshtohet me sunnetin është i papranuar”.
Kur qartë kuptohet se fjala “KUL-LUN” (çdo) në hadith e ka kuptimin e përggjithëshem të specifikuar që d.t.th. disa bidate, na bëhet e obligim të mendojm në kuptimin e hadithit : “Kush e hap një rrugë të mire në Islam, atij i përketë shpreblimi (pse e ka filluar atë punë të mire), poashtu i takon edhe shpreblimi i atij që e kryen atë punë, pa iu paksuar shpreblimi atij që e punon atë vepër…”. Hadithi i tillë argumenton qartë se muslimani ka mundësi ta bëj ndonë punë të mire edhepse ajo punë nuk është bërë në kohën e Pejgamberit s.a.w.s.. Fjala “men senne sunneten…” (kush hap një rrugë…) ka për qëllim atë se nëse fillohet të veprohet diçka e mirë por që është e verifikuar me ixhtihad (studim të hollësishem) nga dijetarët dhe nuk vije në kundërshtim me kuptimin e përgjithëshem të rregullave dhe burimeve te sheriatit.
Ka disa prej masës së përgjithëshme të njerzëve thonë: “Po të ishte festimi i ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. çështje që duhet të kryhet do ta e shpjegonte Pejgamberi s.a.w.s. këtë ummetit të tij?!” Përgjejgja rreth kësaj është se çdo vepër që nuk e ka vepruar Pejgamberi s.a.w.s. apo shokët e tij nuk do të thotë se zbatimi i saj vepre është i ndaluar. Mu për këtë imam Shafiu r.a. mendon se çdo vepër që ka bazë në burimet e sheriatit por që atë vepër nuk e ka zbatuar Pejgamberi s.a.w.s. e as shokët e tij nuk mund të konsiderohet e ndaluar, por mund të jete e pëlqyer dhe e rekomanduar të veprohet. Ata të cilët mundohen të thonë se ajo vepër që nuk e ka vepruar Pejgamberi s.a.w.s. është e ndaluar te veprohet, është mendim i paargumentuar dhe i pa pranuar nga ana e dijetareve.
Poashtu disa po mundohen me e mbështetur mendimin e tyre se festimi i ditëlindjes se Pejgamberit s.a.w.s. është gje e ndaluar ne hadithin e Pejgamberit s.a.w.s. “Dhe mos e teproni ne lavdrimin ndaj meje sikur qe e tepruan ne lavdërim të krishteret ndaj Isaut të birit të Merjemes a.s. Vërtetë unë jamë rob i Allahut dhe Pejgamber i Tij”. Sipas komentit të Ibn Haxherit r.a. me shprehjen “mos e teproni ne lavdrim” është për qëllim ajo që ne mos ta konsiderojm Pejgamberin s.a.w.s. sikur që e konsideruan te krishterët Isaun a.s. si bir i Zotit apo edhe Zot. Duhet të jetë e qartë se me festimin e ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. është për qëllim gëzimi për ardhjen e tij në këtë botë si mëshirë për njerzimin.
Dikush mund të thotë se festimi i ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. konsiderohet bidat i refuzuar, ne do të u përgjigjeshim me atë se ka shumë çështje, të cilat nuk i kane vepruar sahabet, tabiinet dhe tebi tabininet, e qe sot muslimanet i veprojn si f.v.:
1. Të tubuarit e njerëzve për të falur me xhemat namazin e natës pas faljes së namazit te teravis ne të dy haremet. Një veprim i tillë nuk është vepruar nga trei gjeneratat e para muslimane.
2. Leximi i duas së përfundimit te Kur’anit në namazin e teravis, dhe poashtu ne namazin e natës.
3. Veçimi i natës së 27 të ramazanit si natë e përmbylljes së leximit te Kur’anit ne namaz të teravis në dy Haremin e Mekkes dhe të Medines.
4. Thirrja për namaz të natës pas faljes së namazit te teravis duke u thenë (SALATUL KIJAMI ETHABEKUMU-LLAH).
5. Ndarja e çështjes së tevhidit në tri grupe: TEVHIDUL ULUHIJJJETI, TEVHIDU RUBUBUJJETI dhe TEVHIDU ESMAI VE SIFAT. Kjo lloj e ndarjes se tevhidit nuk është e bërë me hadith, as sahabet nuk e kane bërë këtë ndarje e as imamet e katër medhhebeve.

Duhet patur parasysh edhe këtë se ka shume vepra të cilat Pejgamberi s.a.w.s. i ka lenë pa i zbatuar, mirëpo ky mozbatim sipas dijetarëvë mund të jetë për tri arsyje:
1. I ka lenë disa vepra pa i zbatuar për shkak se nuk ka qenë nevoja për t’u zbatuara si f.v. luftimi i atyre që kundërshtojnë dhënjen e zekatit, e të cilët i ka luftuar Ebu Bekri r.a. Pejgamberi s.a.w.s. nuk i ka luftuar te tillët ngase ne kohen e tij nuk ka pasur që dikush prej muslimaneve të kundërshtojn dhënjen e zekatit. E tash duhet ta kemi të qartë se Ebu Bekri r.a. e ka vepruar diçka që Pejgamberi s.a.w.s. nuk e ka vepruar, atëherë vallë mos po i japim vetës mundësi që të themi se edhe Ebu Bekri r.a. ka bërë bidat(risi).
2. Të lënurit e disa veprimeve për të cilën ekziston arsyja pse nuk e ka zbatuar Pejgamberi s.a.w.s. si f.v. nuk e ka falur namazin e teravis me xhemat vetëm e vetëm se është friksuar se ummeti do ta e marrin për farz. Pra nga kjo kuptohet se të falurit e namazit te teravis me xhemat është vepër e rekomanduar, ngase nuk ekzsiton me frika se ai do të konsideerohet prej ummetit farz.
3. Lenja e disa veprimeve nga ana Pejgamberit s.a.w.s. që për të cilën ka ekzistuar arsyje por për veprimin e saj nuk ka kurrëfar pengese, si f.v. mos thirrja e ezanit për namazin e bajramave.
Këto lënje të veprimeve të Pejgamberit s.a.w.s. i hapin rrugën zbatimit të disa gjërave edhe pse Pejgamberi s.a.w.s. nuk i ka zbatuar, me kusht që të dihet shkaku i moszbatimit te çështjes.
Ka disa nga njerëzit që thonë se nuk duhet të festohet ditëlindja e Pejgamberit s.a.w.s. ngase mu në të njëjtën ditë vdes, dhe mu për këtë nuk mund të ketë gëzim atë ditë ngase mu atë ditë ka vdekur Pejgamberi s.a.w.s.!?!!
Këtij arsyetimi i përgjigjet shumë qartë dijetari i madh Xhelaludin Sujutiu r.a. në librin e tij “El-Havi lilfetava” faqe 193, duke thënë: “Padyshim se lindja e Pejgamberit s.a.w.s. është begatia me e madhe që Allahu na ka dhuruar, e vdekja e tij është fatkeqësia me e madhe për ne. Vërtetë sheriati islam na nxit neve që të shprehim gëzim për begatin e Allahut xh.sh., ndërsa durim dhe qetësi në fatkeqësi. Mu për këtë sheriati islam urdhëron që të prehet kurban për atë që ka lindur me qëllim që të shprehet gëzimi dhe falënderimi, na ka ndaluar të vajtojmë dhe të dëshpërohemi duke i humbur shpresat ne Zotin xh.sh. Dhe te gjitha rregullat e sheriatit e bëjnë të qartë atë se është e preferuar të shprehet gëzimi për lindjen e Pejgamberit s.a.w.s. e kurrsesi te shprehet hidhërimi dhe pikëllimi për vdekjen e tij”.
Në fund kish me e përmbyll me atë se po qe se e festojmë ditëlindjen e Pejgamberit s.a.w.s. për respekt dhe dashuri ndaj Pejgamberit s.a.w.s. do te ishte me mire duke u mbështetur ne mendimet e atyre qe e lejojnë festimin e ditëlindjes së Pejgamberit s.a.w.s. Gjatë festimit te rikujtojmë atë se Pejgamberi s.a.w.s. dhe veprat e tij janë shembull dhe model për ne muslimanet.

Allahu E’alem.
1.. Se pari do ta ceki se,te festuarit e ditlindjes se Pejgamberit.s.a.v.s se pari e kane bere siq kane thene dijetaret Rafidijt ne shekullin e 4 (per te cilet kane thene dijetaret se jane kufar), disa dijetar tjere thojne se te paret te cilet e kane bere nje gje te tille jane shteti Fatimij i cili ka qene ne egjipt,per te cilet ka thene Ibn Kethiri ne librin e tij "Bidaje wen-nihaje 11/346) "Ata jane qafira,fasika,shkaterrues te islamit"
Tash une po ju pys juve vellezer: a nga qafirat ta marim kete zakon.A nuk kan dite sahabet me festu kete dit mirepo kan ardhe qafirat rafidij apo fatimij qe te na mesojne neve se duhet ta festojme ditlindjen e pejgaberit.s.a.v.s.!!!

2. Pastaj ky vellau eshte argumentuar me disa thenje te dijetareve,te cilet disa prej tyre jane bidatgji,e per disa eshte shpifur.
Sa i perket thenjes se ibn tejmijjes,eshte shpifje per dijetarin e njohur kinse ka thene se "te festuarit e ditlindjes se pejgamberit s.a.v.s eshte e lejuar edhe e pelqyer". Shiko se qka ka thene shejh islam Ibn Tejmijja net e njejten liber te cilin e permendi vellau ( Iktidaus-siratul mustekim 2/123) "Ai i cili e feston ditlindjen e Pejgamberit s.a.v.s i ka pergjasu te krishtereve te cilet e festojne ditlindjen e Isait a.s. dhe ta dijme se kete veper nuk e kane bere selefet (te paret tane),dhe pot e ishte kjo e mire dhe e perlqyme do ta kishin bere selefet nje gje te tille para nesh,sepse ata e kane dasht pejgamberin s.a.v.s ma shume se na"

3. Pastaj eshte argumentu se kinse ne fene islame ka bisat te mire. Kjo nuk eshte e vertete, sepse nuk ka bidat te mire ne fe. pejgamberi s.a.v.s ka thene:" “Çdo risi është që të shpije në humbje, e çdo humbje në zjarr”. Vella cdo ne hadith e ka per qellim te gjitha e jo siq thot vellau se e ka per qellim "disa" duke u argumentu me ajetin : “(Era) rrënon çdo send me lejen e Zotit të saj…” (Ahkaf:25). Ketu vella nese e din gjuhen arabe ka ardh "KARINE" ka ardh sqarim pas fjales "cdo" e cila eshte " me lejen e Zotit të saj" Pra nese Allahu i jep leje eres do te shkaterronte cdo send.
Pastaj u argumentua me hadithin “Kush e hap një rrugë të mire në Islam, atij i përketë shpreblimi (pse e ka filluar atë punë të mire), poashtu i takon edhe shpreblimi i atij që e kryen atë punë, pa iu paksuar shpreblimi atij që e punon atë vepër…”
Me duket se ky vellau nuk e ka lexu komentimin e ketij hadithi,hadithi e ka per qellim se kush e ngjall nje sunnet te Pejgamberit s.a.v.s si p.sh ne trojet tona ka vdek sunneti i ferexhes (ata te cilet mendojne se eshte sunnet) e kush e ngjall ate sunnet do ta arij shperblimin e permendur ne hadith.
Kete e kuptojme edhe nga vet hadithi se fjala "Senne" e ka kuptimin "ngjall" sepse ka ardhe pas saj "sunneten" nje sunet,kur dihet se sunet quhen vetem veprat,pelqimet,thenjet e pejgamberit.s.a.v.s. Pra vella mos u mundo me u argumentu me hadithe qe nuk e kan vendin e vet.
Shikoni vellezer se qka ka thene Shatibiju ne librin e tij (El I'tisam 1/28) transmeton shatibiju se Ibn Maxhishuni ka thene:"e kam ndegjuar imam Malikun duke thene:"Ai i cili shpik ndonje risi (bidat) ne fe duke e pare se ai bidat eshte i mire,ka deklaru se pejgamberi s.a.v.s e ka tradhtu emanetin e tij (qe eshte dergu per me tregu islamin) sepse Allahu xh.sh ka thene:"Sod une e plotesova fene e juaj" Dhe cdo gje qka nuk ka qene prej fese ne ate kohe,nuk mundet me qene as sod prej fese"

Poashtu pejgamberi s.a.v.s ka thene ne hadithin qe e transmeton buhariu dhe muslimi se Pejgamberi s.a.v.s ka thene:"Ai i cili shpik diqka qka nuk eshte ne fene tone,ajo eshte e refuzuar"
A thua kjo veper (te festuarit e ditlindjes se pejgamberit.s.a.v.s) eshte prej fese tone te cilen e ka cekur Allahu xh.sh ne kuran apo pejgamberi s.a.v.s ne hadithe,apo e kane beret e paret tane.
4. Shikoni vllazni se me qfar loxhike argumentohet ky njeri. Duek thene:

Citat:
" Duhet patur parasysh edhe këtë se ka shume vepra të cilat Pejgamberi s.a.w.s. i ka lenë pa i zbatuar, mirëpo ky mozbatim sipas dijetarëvë mund të jetë për tri arsyje:"

Pastaj e ka ceke:

Citat:
"1. 1. I ka lenë disa vepra pa i zbatuar për shkak se nuk ka qenë nevoja për t’u zbatuara si f.v. luftimi i atyre që kundërshtojnë dhënjen e zekatit, e të cilët i ka luftuar Ebu Bekri r.a. Pejgamberi s.a.w.s. nuk i ka luftuar te tillët ngase ne kohen e tij nuk ka pasur që dikush prej muslimaneve të kundërshtojn dhënjen e zekatit. E tash duhet ta kemi të qartë se Ebu Bekri r.a. e ka vepruar diçka që Pejgamberi s.a.w.s. nuk e ka vepruar, atëherë vallë mos po i japim vetës mundësi që të themi se edhe Ebu Bekri r.a. ka bërë bidat(risi). "

Vella shikoje se si ka ran e kundershtim me fjalet e veta,ku thote se Pejgamberi s.a.v.s nuk i ka luftu lenesit e zekatit sepse nuk ka pas ne kohen e tij te till qe nuk e kane dhene,kurse ebu bekri i ka luftu sepse ne kohen e tij ka pas njerez te till qe nuk kan dasht me dhene zekatin. Vella kjo nenkupton se po te kishte ne kohen e Pejgamberit s.a.v.s njerez te cilet nuk e dhojne zekatin do ti kishte luftuar.
Sikur me thene se ne kohen e Pejgamberit.s.a.v.s nuk ka qene Putini (kryetari i rusise) e nese e luftojne ate nuk eshte bidat.
Pastaj u argumentua

Citat:
" 2. Të lënurit e disa veprimeve për të cilën ekziston arsyja pse nuk e ka zbatuar Pejgamberi s.a.w.s. si f.v. nuk e ka falur namazin e teravis me xhemat vetëm e vetëm se është friksuar se ummeti do ta e marrin për farz. Pra nga kjo kuptohet se të falurit e namazit te teravis me xhemat është vepër e rekomanduar, ngase nuk ekzsiton me frika se ai do të konsideerohet prej ummetit farz."

Kjo vella nuk eshte bidat sepse pejgamberi s.a.v.s e ka bere nje here dhe nuk ka vazhdu per shkak te friges se mo po ju obligohet nje gje e tille.
Pastaj u argmunetu

Citat:
" 5. Ndarja e çështjes së tevhidit në tri grupe: TEVHIDUL ULUHIJJJETI, TEVHIDU RUBUBUJJETI dhe TEVHIDU ESMAI VE SIFAT. Kjo lloj e ndarjes se tevhidit nuk është e bërë me hadith, as sahabet nuk e kane bërë këtë ndarje e as imamet e katër medhhebeve."

Vella kjo ndarje nuk eshte risi ne fe sepse kjo ndarje eshte bere per sqarim,ne kohen e pejgamberit s.v.a.s nuk ka pas as lemi te AKIDES,FIKHUT etj mirepo pastaj jane bere si lami,pasi qe jane bere shume fraksione,per ta sqaruar akiden eshte ndare ne keto 3 lloje,e disa e ndajne edhe ne 4.
Vellezer a ne jemi me te menqur se Sahabet,a ne jemi me te menqur se tabiinet dhe tebitabiinet per te cilet ka tene pejgamberi s.a.v.s:"gjenerata me e mire eshte gjenrata ime,pastaj ata qe vine pas tyre,pastaj ata qe vijne pas tyre" Vellezer nese ata nuk e kane bere nje veper te tille,a thua ne jemi me te menqur se ta,apo ne e duam me shume perjgamberin.s.a.v.s se ata. Jo vallahi assesi,ata e kan dasht pejgamberin.s.a.v.s ma shum se sa ne,e kan dhene pasurin e tyre veten e tyre per ti dale ne ndihm Pejgamberit s.a.v.s,kurse Ata te cilet bejne mewluda nuk jane ne gjendje as ato paret qe i marin per mewluda me i shpernda ne rrugen e Allahut xh.sh. A thua ne e duam Pejgamberin s.a.v.s ma shume se sa sahabet, Shikoj at ate cilet kendeojn mewluda,krejt jane pa mjekra,ku eshte dashuria ndaj pejgamberit s.a.v.s. per praktikim e sunnetit te tij (ata te cilet mendojne se eshte sunnet),a dashnija e pejgamberit s.a.v.s shprehet vetem me mewluda !!! Shikoni vellezer se si ja u ka zbukuru shejtani Bidatet, thuti se krejt sunnetet i kan plotesu e i kan met vetem edhe hala me shtu se pak po ju doken. Vallahi vllazni ka prej hoxhallareve qe jane profesora ne medrese e nuk if al 5 kohet e namazit.Vallahi eshte per me qajt,professor doctor etj. Si fal 5 kohet e namazit.
Vellzer duhet ti permbahemi sunnetit te pejgambeti s.a.v.s dhe mos te shpifim ne fe,sepse nuk ka bidat te mire ne fe,cdo shpifje te qon ne humbje,pa perjashtim.ti permbahemi thenjes se Allahu xh.sh ku thote: “Thuaj: Nëse e doni All-llahun, atëherë ejani pas meje që All-llahu të ju dojë, t’ju falë mëkatet tuaja.” Ali Imran, 31
“Çka t’ju jep Pejgamberi, atë merreni e çka t’ju ndalojë, përmbanju” El Hashr, 7
Kurse sa i perket mewludit,sepse kjo qka u tha me lart ishte per festimin e ditlindjes se pejgamberit.s.a.v.s. Kurse sa i perket mewludit vellezer eshte haram te kendohet sepse ne te ka shirk,ka haram etj.
p.sh.ku thote :"Pash muhammed mustafan" vella a nuk eshte kjo shirk ku transmetohet se pejgamberi s.a.v.s ka thene :" nese betoheni betohuni ne Allahun xh.sh,sepse kush betohet ne tjeter kend ka bere shirk"
Allahu na ruajt nga risit ne fed he na beft prej atyre qe e praktikojne sunnetin e Pejgamberit s.a.v.s. Amiiin



Përgjigja:
Së pari: Dita e lindjes së Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem nuk është e ditur në mënyrë të prerë, bile disa dijetarë bashkohorë hodhën në shesh se ajo është dita e nëntë e Rebiul Evvel e jo e dymbëdhjeta, kështuqë festimi i kësaj feste ditën e dymbëdhjetë nuk ka kurrëfarë baze nga aspekti historik.
Së dyti: Sa i përket aspektit fetar apo sheriatit, gjithashtu kjo festë nuk ka bazë, sepse sikur kjo të ishte prej sheriatit të Allahut; atëherë këtë do ta vepronte Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem apo do t`ua kishte komunikuar një gjë të tillë ummetit të tij, e nëse këtë do ta kishte bërë d.m.th sikur ta vepronte apo komunikonte kjo do të ishte e obliguar që të jetë e ruajtur në përputhshmëri me fjalën e Allahut të Lartësuar, i Cili thotë:
“Ne me madhërinë Tonë e shpallëm Kur`anin dhe Ne gjithsesi jemi mbrojtës të tij”
(El Hixhr 9)E pasiqë për një gjë të tillë nuk kemi ndonjë informatë përfundojmë se kjo festë nuk ështe prej fesë së Allahut të Lartësuar. Pasiqë kjo nuk është prej fesë së Allahut, neve nuk na u lejohet në asnjë mënyrë që më këtë ta adhurojmë Allahun apo me të të afrohemi tek Ai. Kur Allahu i Lartësuar ka vënë rrugë të veçantë për të arritur tek Ai -e ajo është me çfarë ka ardhur Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem- si na u lejohet neve e ne jemi robë që të vijmë me një rrugë nga vetja jonë, e cila na afron tek Allahu? Kjo është krim në hakun e Allahut të Lartësuar që të vëjmë në fenë e Tij diçka që s'është prej saj, siç përmban kjo edhe përgënjështrim të fjalës së Allahut të Lartësuar:
"sot përsosa pë ju fenë tuaj, plotësova ndaj jush dhuntinë time, zgjodha për ju islamin fe"
(El Maide 3)Ne thojmë: Kjo festë nëse është prej plotësimit të fesë, patjetër do të ishte e duhur që të ishte prezente para vdekjes së Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem, e nëse ajo nuk është prej plotësimit të fesë atëherë kjo nuk ka mundësi që të jetë e fesë; ngase Allahu i Lartësuar thotë: “…sot përsosa për ju fenë tuaj…” (El Maide 3) E ai i cili pretendon se kjo është prej plotësimit të fesë, ky së pari ka shpikur diçka të re pas Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem si dhe fjala e tij përmban përgënjështrim të këtij ajeti fisnik.

Nuk ka dyshim se ata të cilët festojnë ditëlindjen e Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem me këtë dëshirojnë lavdërimin e Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem, shfaqjen e dashurisë ndaj tij, aktivizimin e energjive në mënyrë që të gjindet tek ata në këtë festim përmallim për Pejgamberin sal-lallahu alejhi ve sel-lem, e që të gjitha këto që u përmënden, pa dyshim se janë prej ibadeteve (adhurimeve). Dashuria ndaj Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem është ibadet, bile nuk plotësohet imani derisa të jetë Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem më i dashur tek njeriu se sa vetja e tij, femiu i tij, prindi tij dhe njerëzit në përgjithësi, poashtu lavdërimi i Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem është ibadet, ngjashëm edhe përmallimet dhe mallëngjimet për Pejgamberin sal-lallahu alejhi ve sel-lem janë prej fesë ngase në këtë ka anim nga sheriati i tij. Pra, festimi i ditëlindjes së Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem me qëllim afrimi tek Allahu apo me qëllim lavdërimi të Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem edhe nëse është ibadet nuk lejohet kurrsesi që të çpiket në fenë e Allahut të Lartësuar diçka që s'është prej saj; pra festimi i ditëlindjes së Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem është bidat dhe njëkohësishtë i ndaluar (haram).


Pastaj ne dëgjojmë se në këtë festim ka gjëra të shëmtuara, të cilat si pranon as sheriati, as ndjenja e as mendja. Ata kendojnë disa vjersha ( si mevludi psh. shën. i përkth.) në të cilat ka teprim në Pejgamberin sal-lallahu alejhi ve sel-lem derisa e kanë bërë më të madh se Allahun e Lartësuar (Allahu na ruajtë!), e prej këtyre gjërave siç dëgjojmë për injorancën e disa festuesve, të cilët kur lexuesi lexon tregimin mbi Pejgamberin sal-lallahu alejhi ve sel-lem dhe arrit të fjala: (Ka lindur Mustafaja (Muhammedi s.a.v.s)), ngritën të gjithë në këmbë sikur të ishin një përson, thonë: "Prezenton shpirti i Pejgamberit sal-lallahu alejhi ve sel-lem e ne ngritemi madhërim për të", e kjo është injorancë. Pastaj nuk është prej edukate që të ngritën ngase Pejgamberi sal-lallahu alejhi ve sel-lem ka urrejtur një gjë të tillë, e shokët e tij, të cilët padyshim janë që më së shumti e kanë dashur Pejgamberin sal-lallahu alejhi ve sel-lem dhe më shumë e kanë lavdëruar se sa ne; nuk janë ngritur për të ngase kanë parë në këtë urrejtjen e tij për këtë verpim, pra e gjithe kjo e ai duke qenë gjallë e si atëherë me këto imagjinata?

Shejh Ibën Uthejmin (Allahu e mëshiroftë)
Përktheu:
Abedin Haxhiaj

[urtesia]

RECITAL ME RASTIN E DITËLINDJES SË MUHAMMEDIT a.s.

Përpiluar nga: DAIM HISENI


_________: Zoti Ademin nga dheu, pa mëmë pa atë e kreu,
Zoti vet e ka gatuar, Atin e nderçim ndër duar.

_________: I dha frymë dhe e ngjalli, shumë të mira i fali,
i fali të madhe dritë, i dha tërë dituritë.

_________: Engjëjt krejt nga qielli rrodhën, anës Ademit u mblodhën.
Kur e panë fort të ditur, kanë mbetur të habitur,

_________: Tërë në sexhde i ranë, veç dreqi u hoq më nj'anë
i u shti hallka e mallkimit, ati shejtani-rraxhimit.

_________: Dha urdhër engjëjt e zunë, Ademin në kopësht e vunë
edhe të shoqen Havanë, Ademit ia vunë pranë.

_________: Shumic'e ehli-sunnetit, shënojnë pun'e Xhenetit,
ish një kopësht a një drurishtë , veshur me pemë lulishtë,
le të jetë si të jetë, kush ish e di Zoti vetë.

_________: Parajs Ademi i gjorë, s'pati vehten në dorë,
nga ashku i Perëndisë, ra në det të bukurisë,

_________: Kurse Havvaja e shkretë , ia dha me dorën e vetë
atë pemën e ndaluar, kur ishte i turbëlluar.

_________: Pemën mirë pa e përçapur, që të dy i kanë kapur,
shumë vjet mbetën të ndarë, nat'e ditë duk'e qarë.

_________: Shumë vojtnë,

_________: shumë hoqnë,

_________: në Mekke mezi u poqnë.

_________: Si i u fali Zoti fajin, e prenë kujën e vajin.

_________: Tha Zoti, ngrehne Kabenë , që të falen sa të jenë.

_________: Hazreti Ademit, dhjetë fletë, i zbriti Zot'i vërtetë.
Shumë sende i tregonin, nga të ligat e mërgonin,
qenë shkruar dituritë, për t'i dhënë njeriut dritë.

_________: Atyre bij edhe bija, i u dha shumë Perëndija Me qindra vjet ka jetuar, dhe në fund jetë ka ndruar.

_________: Havva shum më s'hoqi, pas pak dit shkoj nde i shoqi.
Paçin nga Zoti i vërtetë, që të dy ndjesë përjetë.

_________: Pas tufanit vite shkuan, at e bir prap u bashkuan.
Si e mësoj Xhebraili, i ndihmoi biri - Ismaili.
Vërë balt'e ngarko gurë, ia bënë Kabesë murë.
Gurn'e zi pruri djali, duk'e ngarkuar nga mali.
E ngriti e vu i ati, atje nevojë ku pati.

_________: Për Qaben i treti ish ndërtimi, që bëri Ibrahimi.
Halil i Zotit mbarë, Halilu Rrahman ka than.
Brisku, misuaku, sunneti, nga Ibrahimi na mbeti.
Dhe ca zakone të tjetra, të pëlqyera, të vlera,
prej atij mbetur na kanë, sunnet ishin, sunnet janë.

_________: Zemërbardh i madh ka qënë, sikujt do buk i ka dhënë.
Shtëpi e tij s'kish derë, hynin, delnin, dimër, verë.
Ibrahimi tërë gjënë, për shpirt vakf e ka lënë.

_________: Nga Ibrahimi i biri Ismaili, Brez pas brezi na erdhë më i miri

_________: Erdhë Fisniku, morali dhe nderi

_________: I dashmi jonë, vetë pejgamberi

_________: Hatemel enbijai vel murselin

_________: Vula për gjithë profestësinë

_________: Eja mu’min i vërtetë
Kap nga ky libër një fletë,
Le të jetë ku të jetë,
E le të thonë si të donë
Beso Perendinë
Dhe Muhahemmed eminë

_________: Më e madhe mrekulli i erdhi Kur’ani
Aty mbështetet ehli imani
Se fenë që solli Ademi
Edhe atë gjithësot kemi
Aspak ndryshime nuk kanë pas fetë
Ndryshiomet i kemi bërë vetë

_________: Po si besoet besimi ? Si Ademi, Ibrahimi.
Si besoi Musa me Isanë dhe Muhammed Mustafanë

_________: Të ishin këto gjallë, do të ishin me një fjalë
Ashtu dhe ne besojmë, deri në kijamet do të vazhdojmë.

_________: Ishte kudo erësirë, Injoranca mbretëronte.
Kishte humbur çdo arsye, bota dritën e kërkonte

_________: Në Mekën e bekuar lindi i dashuri i Perëndisë
Muhammedi i lavdëruar, Shpëtimtari i njerëzisë.

_________: Ti je dritë që kurrë nuk fikesh
Flakadan-Udhëzim hyjnor
N'zemrat tona gjithmonë rritesh
N'ty gjejmë prehje përgjithmonë

_________: Gjithmonë ishe dhe do t'mbetesh
Ideal-Shembull për ne
Fjalët tua kurrë nuk zbehen
Deri sa t'ketë jetë mbi dhe.

_________: O vulë e profetërisë, mëshirë për mbarë njerëzinë
Salavate duke t'kënduar, Falënderojmë Perëndinë

Korri: Esalatu veselam ... (resulallah; habib allah; sejiden evveline vel ahirin)

_________: Muslimanët e mbarë botës me rastin e 12 rebiu’l-evvelit,
ditëlindjes të Dërguarit të Allahut, Muhammedit, salall-llahu alejhi ve selem,
organizojnë manifestime të rastit dhe gazmende kolektive. Në këtë mënyrë të gjithë të gëzuar dhe krenar, shprehim dashurinë dhe respektin ndaj Pejgamberit alejhi selam, duke përkujtuar dhe duke iu përkushtuar jetës së tij, detyrës dhe mësimit pejgamberik që na ka lënë në amanet.
Këto raste duhet të jenë shtytje e re për fisnikërimin tonë me virtytet që e kanë stolisur personalitetin e të Dërguarit të Allahut. Duke e përkujtuar jetën dhe veprën e tij, rikujtojmë se sa e ndjekim Udhëzimin e dorëzuar nga Allahu xh.sh. duke na e afruar në jetë ashtu siç na e ka lënë synet.
Organizimet kolektive janë më të vlefshme nga ato individuale, në këtë mënyrë përkujtimet i ndajmë sëbashku. urime PAVARSIA E KOSOVËS dhe PËR MOT E JETË GËZUAR KËTË FESTË.


Solisti: Innall-llahe ve melaiketihi ...
Pjesë nga Mevludi – Emine emrin e ka nëna

PJESË NJË AKTËSHE
3 Personazhe:
Hoxha plak 1 - ( në moshë mbi 80 vjet)
Hoxha plak 2 - ( në moshë mbi 70 vjet)
Djaloshi - (në moshën 16 vjeçare)

(Dy hoxhallarët me sarëk dhe xhybe, ulur në një dhomë me oriendi orientale ku i shoqëron një djalë i ri)

Djaloshi:
Hoxha efendi, a më lejoni të kërkoi një këshill që do të më nevoitet gjatë jetës?
(I drejtoet hoxhës plak )

Hoxha 1:
Evladëm, është obligim i çdo kuj nga gjinia njerëzore që të flet dhe të tregon atë që e dinë. Misade, të lutem mbaje mend pyetjen se më kujtove që unë ta pyes hoxha efendiun. Hoxha efendi, dua të tregojsh sa kategori të njerëzve mendar ka në dynja ? Javash të shoh se sa e japim zeqatin e mendjes?

Hoxha 2:
Po dynjaja është e madhe mor hoxha efendi, ama do mundohem të përgjigjem.
Në botë egzistojnë 4 kategori të njerëzve dhe ate:
Kat. e parë: Njerëz që janë dijetar dhe atë që e dijnë edhe e flasin – e jona është që t’i ndëgjojmë dhe të mësojmë nga ata. (hoxha 1 tund kokën)
 Kat e dytë: Njerëz që dijnë por nuk flasin – e jona është që t’i pyesim.
 Kat e tretë: njerëz që nuk dijnë dhe nuk flasin – e jona është që t’i mësojmë nga ajo që neve dijmë dhe mendojmë se duhet ditur, dhe
Kat e katërt: njerëz që nuk dijnë dhe flasin – e jona është që nëse nuk mundemi t’i përzamë ata nga mexhlisi, atëher më mirë neve të largoemi nga ata njerëz.

Hoxha 1:
Aferim, vërtet tamam e ke zbërthyer, po urdhno tani çfar dëshirove të pyesish? ( i drejtoet djaloshit)

Djaloshi:
Kam dy pyetje. E para. Më trego si është e mundur që më pak të gaboj kur flas dhe e dyta kur dhe nga çka duhet të ruhemi në jetë?

Hoxha1:
( i jep përparësi hoxhës 2, por ai ia bën nder hoxhës plak)
E pra kështu: Njeriu më pak mund të gaboi në të folur, nëse ka kujdes 5 gjëra dhe ate:
KUR flet; KU flet; CILIT i flet; ÇKA flet dhe PSE flet. I mbajte mend?
Kurse pyetja e dyte ishte: kur dhe nga çka duhet të ruhemi në jetë
Për këtë na mëson Kur’ani famëlartë se si e këshilloi Llokmani të birin e vet:
1. Kur je namaz, ruaje zemrën tënde.
2. Kur je në shoqëri, ruaje gjuhën tënde.
3. Kur je në shtëpitë e të tjerëve, ruaje shiqimin tënd.
4. Kur je në sofër, ruaje barkun tënd.

Hoxha 2: Nëse më lejon hoxha efendiu unë do të kisha shtuar edhe diçka,

Hoxha 1. Urdhnoni, se është e udhës të haroet, por jo edhe të gaboet.

Hoxha 2. Dy gjëra të bëra asnjëherë mos i rikujto
1. Të keqën që ta bëjnë të tjerët (njerëzit). dhe
2. Dhe të mirën tënde ndaj të tjerëve (njerzve).

Hoxha 1:
Vërtet Islami është deti i pashterun, është një fjalë popullore që thotë, fjala fjalën e nxjerë, por elhamdulilah që këtë kohë po e harxhojmë duke përkujtuar fjalët e Kur’anit, unë do të them dy gjëra të kundërta nga kjo që tha efendiu dhe ate:
Dy gjëra asnjëherë në jetë mos i harro
1. Allahun Xh.sh. dhe 2. botën e amshuar (Ahiretin).
Gjithmon t’i kesh në kujtes, se shpejtë vjen dita kur do të kthehemi tek Allahu xh.sh. dhe mbajmë përgjegjësi për veprat tona. Pastaj është një fjalë e urtë që thotë:
Axhilu bi salati kablel feut ve axhilu bi t-teubeti kablel meud.
Që do të thotë:
Shpejtoni në namaz pa i kaluar koha, shpejtoni së penduari, pa i ardhë vdekjes ora.

Djaloshi:
Hoxhallar të nderuar, falenderoi All-llahun xh.sh që më mundësoi takimin me Ju dhe që kisha përjetësimin e një kënaqësie shpirtërore.

Hoxha 1.
Jo Jo djalosh, Ne falenderojmë All-llahun që takuam një shpirt të edukuar në frymën Islame dhe më duhet të pranoi se në këto çaste më përkujtove rininë time kur unë kisha nderë po këto fjalë dhe nasiate t’i ndëgjoi nga hoxhallarët e trevave tona sikur që ishin: Ataullah – Ata efendiu nga Studeniçani themeluesi i medreses MEDA në RM, Fetah efendiu nga Shkupi, Qemal efendiu nga Gostivari, Xhemil efendiu nga Tetova, Haki efendiu nga Gjilani i Kosovës, Xhemal efendiu nga Kumanova dhe shumë të tjerë rahimullahi alejhi.
Ejjj xhemat, ejjj vëllezër besimtar, kam qejf ta dini se çfar xhevahiri, çfar kandila – pishtar të fesë Islame ka pasë ky memleqet. Edhe bota arabe ka pas qejf t’i marre erë lezetit edhe rendit të fesë Islame që kanë pasë qytetet tona.
Çato emna të hoxhallarëve që i përmenda ma para, për hak të hyzmetit që ia kanë bë dinit Islam, sistemi komunist i kishte dënuar me burgje të rënda, disa nga ata edhe me vdekje. Por Inshaallahu teala, bereqeti i ibadetit, i nasiatit dhe i duave të atyne rahmetlive edhe sot e kësaj dite nëpër shtepiat tona, nëpër zemrat tona edhe nga gojët tona ndëgjohet fjala e vulosjes, fjala e shehadetit, çelsi i xhenetit:
LA ILAHE IL-LALL-LLAH MUHAMEDURR-RRESULULL-LLAH
Për shpirtat e tyre: Lilahi elfatiha mea salavat.

_________: O Allah i Plotfuqishëm, udhëzoe këtë botë
Vështirësitë t'i tejkalojmë, mëshirë i Madhi Zot!

_________: Emri yt i lavdëruar, drita e Jote përjetësi
O Allah i Madhëruar, mëshirë për këtë njerëzi.

_________: Lutjet tona t'i drejtojmë, vetëm Ti, je për ne
Falenderimi të takon, që na zgjodhe Islamin fe

_________: Na nderove me dy drita: Kur'anin dhe profetin
Udhërëfyes për këtë jetë, krenaria për Ymetin.

_________: Rrugës Tënde na udhëzoi, vetëm Ty të adhurojmë
Me urtësi na këshilloi, Shpresën në Ty e shikojmë

_________: Allah Mëshirëplotë, vetëm Ti, jep e merr.
Na ringjall me njerëz të mirë, me dëshmorë e pejgamberë.

_________: O Krijues i kësaj gjithësie, toka e qielli t'madhërojnë
Na mundëso që n'botën tjetër, Nurin Tënd ta shikojmë

_________: Se e tërë gjithësia, që nuk' i gjëndetë fundi,
Eshtë vetë perëndia, për atë s'ka vënt gjëkundi.

_________: Eshtë në shesh perëndia, i verbëri s'munt ta shohë,
Ajo është gjithësia, i dituri munt ta njohë.

_________: Pe një lulezë kur shohim dhe të vëmë re një fletë,
Me dituri munt ta njohim , q'atje 'shtë zot' i vërtetë.

_________: Kush do ta shohë të tërë, le të shohë mirë njerinë,
Veten' e tij re të vërë, atje e gjen perëndinë.

_________: Parajsa dhe skëterra, Engjëlli edhe djalli,
Edhe gjithë ç'ka të tjera, janë brënda tek i gjalli.

_________: Ajy që ka mirësinë, ka perëndin' e të mirat,
E kush ka djallëzinë, ka djallë e ligësirat.

_________: O Zot i madh dhe i vërtetë
Që krijove çka shohëm në jetë,
Edhe të tjera krijesa që janë Pa fund, pa krye, pa anë,
Edhe kudo je ti vetë,
Syri yn tekdo shikon, Që nga lindë e gjer tek perëndon,
Më çdo vënt të sheh fuqinë, Urtësin' e madhërinë,
Falna gjithë mirësitë,

_________: Epna dituri e dritë, Tregona udhën' e mirë,
Mos na lerë n'errësirë, Dhurona gjithë të mirat,
Mërgona nga të pështirat.

_________: Zot! falna vëllazërinë, dashurin' e miqësinë,
Epna dëshirë të mësojmë, e të mirat të punojmë,
Bëna të but' e të qetë, të urt' e të vërtetë.

_________: vëllezër besimtarë, gëzohi që erdhë kjo ditë,
Kaq e mirë e kaq e mbarë, na sjell mirësitë.

_________: Në këtë gosti të Zotit gjithë bota janë ftuar,
Të bëhen një shpirt, një trup e të jenë të pajtuar

_________: Vrasja nga Kabili erdhi, gjak më parë ky dreq derdhi.
La zakon të lig në jetë, gjithmon mallkim të ketë!
Lum kush punon me mëshirë, edhe le zakon të mirë.
Nuk i vdes as emri kurrë,e lëvdon grua e burrë,

_________: Kushdo që sot është burrë dhe besimtarë i vërtetë,
Emri si shuhet kurrë dhe nderi i rron për jetë.

_________: Rruga e mbare ju qofte, nena percjell femine
niset ne shkrepat e malesise , drejtë rruges së lirisë

_________: rruge e mbare vllau i motres, qofshë i bekuar me jetë e mot
hallall te qofte buka e sofrës, gjaku yt, mos shkofte kot.

_________: Mali ka hije
_________: Mali ka fije
_________: Mali ka druj
_________: Mali ka huj
_________: Mali ka ujë të kulluar
_________: Mali ka bukë të gatuar
_________: Mali ka zogj, por ka edhe hut
_________: Mali ka shkëmbinj por edhe barut.
_________: Mali ka ligj edhe rend
_________: Urdhno fushë e çoe ne vend.

_________: mbi trevat tona ndriçoi prore, mbreterija e drejtësisë.
Dritë me vlerë madhështore, ishte drita e lirise.

_________: N’humnerë që me shekuj ishim
humnera ku drite nuk kishim
humnerë që e quanim robëri
ditë MARSI, na ndriti rrezja

_________: Linden shqipet e malit, linden në shkrepat e sharrit
linden me dëshirën e Zotit, linden për ditën e sodit

_________: Zëmëra më përvëlohet dhe them vallë ç'u bënë,
Kur shoh që koha ndrrohet dhe mugu ka rënë.

_________: Lumi me një psherëtimë, ikën edhe vete në det,
Dëgjohet një bubullimë, që përhapetë përmbi dhet.

_________: Duke shkuar dit' e net, E duke ndërruarë moti,
Vemi si lumi në det, Nga Zoti, prapë te Zoti.

_________: Është ndrimi jetës, nuk është gjumë
Inna lil-lahi ve in-na ilejhi raxhiun

_________: S'ka heronj, heronjtë i perzumë
me lavdi perditë i nanuritëm
dhe me lajka dalngadal i vumë
një nga një ne prehje dhe ne gjumë.

_________: S'ka heronj, heronjtë u merzitën,
prisnin ëndrat, ëndrat u vonuan
duke pritur heshten e dremiten
dhe ne nina-nana u kënduam.

_________: Nëse haronë njerëzia, nuk haron Perendia
Janë dëshmorët që kurrë nuk vdesin
Gjithmon e jetë, shehid do të mbesin.

_________: njerëz, gjithmon t’i kujtojmë ata
Për shpirtë të tyre, këndoni një fatiha (lil-lahil fatiha)
In-na fetahna leke fet’ham mubina ... ve jen sureqallahu nasren aziza.

_________: Mos harojmë shekullin e kaluar, Mijra zemra janë përvëluar
Gjërë e gjatë është shkruar për Kosovën e trazuar.

_________: Në ketë shekull kjo politikë
Mrekulli, e them pa frikë,
Kjo politikë racëmbaruese
Për ditë grinte pleq, djem dhe nuse

_________: Kjo politkë lugate shtrigë
Dhelpër dinake, kuçedër e ligë
Faroj vëllezër me qindra mijë
I madh i Vogël duhet ta dijë

_________: Fol, o moj botë e qytetërimit
Përse po shkulet kjo racë e trimit.

_________: Qani, vëllezër, Kosovën, qani!
Për gjëmëzezën ca ditë zi mbani!

_________: Kosovë e bukur, oj tokë e jonë
Bujare, trime, ke qenë gjithmonë

_________: Ty moj Kosovë, e madhe shpresë
Në ty mbahet fjalë dhe besë,
M'i madhi krah i Shqiperise!
M'e madhja çerdhe e Trimërisë!

_________: Qani, vëllezër, Kosovën, qani!
Për gjëmëzezën ca ditë zi mbani!

_________: Pjesa më e madhe e Shqipërisë
I u dha Serbit e Greqisë
Vetëm ni ardht keq Perëndisë
Për atë gjakun e foshnjërisë,

_________: Dua t'i lutem pak pariisë
Të marrë masat e ligjësisë:
T'i thotë Frances dhe Anglisë
T'i pritet hovi pak Serbisë
Edhe për Çamërinë, fqinje e Greqisë.
Lot i syrit të Shqipërisë.

_________: Kam shumë shpresë tek Perëndia
Që të mos mbetet kështu Shqipëria
Por të ndërtoet, të zgjërohet në tokë të tij
Lum kush do të arijë, falemnderit Perendij

________: Dridhet toka, gjimon deti, ndezen malet, zndrit shkëndija,
Za' i frigueshëm si termeti, në mejdan sot na thrret Liria.

_________: Besimtar kush i thotë vetit, Qi zanát ka besë e fé,
Per Lirí e për tokë të vetin, me dhânë jeten ka bâ bé.

_________: Të shtatë Krajlat kanë kuvendue, Zi e ma zi tuj pleqnue
për të bukurën Shqipnì, si me e lonë ndër sërbi.

_________: Uh ! Caricë, ti kurva e motit, qi mohove besën e Zotit,
po, a kjo është shenj e qytetnisë :
me dá tokën e Shqipnisë për me mbajtë këlyshët e Rusisë ?

_________: Kurrën e kurrës, kjo punë nuk bahet.

_________: Se jemi shqipëtarë, kemi gjithë një besë
Jemi gjithë një farë dhe rrojmë me një shpresë
Në jetë e në varr, kur skemi me u ndarë.

_________: Për flamur e për vatan, pasha din e pasha iman
Asni pllamë tokë, shkjaut skem me ja dhanë.

_________: Kem me dek n’tokë t’shypnisë deri sa tvjen shypja e lirisë
Me këndu kangën e pavarsisë, unitetit të vllaznis.
Me lshu dielli rrezet e arit, me shëndrit majes s' Sharit.
Xhael hak-ka ve zehakal batil, in-ne batile ...

_________: Sot niset një tjetër jetë, gënjeshtrën poshtë e shtie,
Mbretëron fjalë e vërtet, të mirat gjithë i bie.

_________: Zot i madh qoftë i lëvduar që nxori në shesh të vërtetëtn Pavarsia veç ka lulëzuar dhe na ka ndritur jetën.

_________: Sot vënduam gurrin e parë, qoftë e bekuar kjo ditë,
Pavarsia ardhtë e mbarë, e na dhëntë qetësitë,

_________: Ta festojmë këtë vit, që e bekoi Zot i vërtet
Na e solli me shumë dritë, t’i roj emri për jetë.

_________: Pa shihni ç’gjuhë e mirë, sa shije ka dhe hije
Çe bukur edhe e lirë, si gjuhë perëndie.

_________: Në gjuhë shqipe nënat tona, të qeverisim na kanë thënë,
Se është një Zot, që do ta dona, Ai që jetën na ka dhënë;

_________: Me sa mall e sa dëshirë, Atë ditë po e pres,
që edhe unë atje i lire, pranë prindërve të vdes.

_________: O rremet i njerëzisë, zëri i fyellit nuk është erë,
Ky është zjarr i dashurisë, Kosova moti e ka mbjellë

_________: I ra qiellit e ndriti, i ra zemrës e nxehu,
I ra verës e buçiti, i ra shpirtit e dehu.

_________: I dha erë trëndafilit, edhe dritë bukurisë,
Fali këngët e bylbilit, i dha vulë pavarsisë

_________: Bota është e madhe me probleme shumë
Ne kemi Islamin që ndalon çdo dhunë
Gjeni shpëtimin të hypur në anij
Të zbarkojmë sëbashku, në malin xhudij

_________: Kemi shembull Salih e Lut, fisin e Adit dhe Themudit,
Mallkimin e firaunit dhe piskëllimën e nemrudit.
Andaj lusim të madhin Zot, të ketë paqë në botë
Gjakëderdhja qoftë ndaluar, është punë e shumtuar

_________: Për Irak dhe palestine, duke përfshirë edhe Çeçeninë,
Më shumë këngë e më pak lot, Lutemi i madhi Zot.

A M I N


Materiali i shfrytëzuar nga:
• Hafiz Ali Korça;
• Naim Frashëri;
• Daim Hiseni
• Gjergj Fishta
• e tj.

[ramazan_it]

Slam alejkum we ranmetullah we berekatuhu.All-LLahu ta shpërbleftë o Murabit me Xhenetin Firdevs,inshAll-lah.All-llahu na drejtoft në rrugën e drejtë AMIN.Selam alejkum we rahmetullah we berekatuhu.

[Shejbani]

Selamu alejkum.
Te nderuar vellezer, ceshtjen e Mevludit e kishit komplikuar aq shume saqe nuk din kush me i ra ne fije. Aje qe me ra ne sy eshte se shume here po flitet per nocionet "Bidate" "dijetar haki" "haram" Hallall etj.
Nji keshil, kur te permendni Haramin perkujtoni xhehenemin dhe folni pak me ndjenja. Ju qe e permbani iden se mevludi nuk duhet perdorur sepse asht bidat pra asht e ndaluar ose Haram si duket nuk e keni te qarte definicionin e Haramit. Harami asht " Veprimi i ndaluar nga Allahu xh.sh. me argument te prere dhe forma e argumentit e prere Kat'iju thubut ve dilale. Mos folini permendesh dhe me emocione se te flitet per harame dhe hallalle ka pergjegjesi. Z Sabriu si duket forte i ka argumentuar gjerat per ata qe din te kuptojne argumentin, ai nuk ka thene se mevludi asht farz, qe ju te thoni se asht Haram.