MUSNEDI I EBU HANIFES (pjesa e I)

[Mehasi]

TË VEPRUARIT E VEPRAVE TË MIRA

Veprat vlerësohen sipas qëllimit

Transmeton Ebu Hanife nga Jahja, nga Muhamed ibn Ibrahim et-Tejmija nga Alkame ibn Vekas el-Lejsi nga Omer ibn Hattabi r.a., se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka thënë: “Veprat vlerësohen sipas qëllimit, secilit i takon ajo çka ka pasur për qëllim, kush bën hixhret për Allahun dhe të Dërguarin ë Tij, hixhreti i tij është për Allahun dhe të Dërguarin e Tij, ndërsa hixhreti i cili bëhet për shkak të nevojave të kësaj bote apo për shkak të martesës me ndonjë grua, hixhreti i tij është për atë çka ka pasur për qëllim.”

Ai i cili udhëzon për në punë të mirë është sikurse ai që e bën atë

Transmeton Ebu Hanife nga Enes ibn Maliku r.a.,[1] se i Dërguari Allahut, s.a.v.s., ka thënë: “Ai i cili udhëzon në kryerjen e ndonjë pune të mirë, shpërblim e ka sikurse ai që e bën atë vepër.”

Transmeton Ebu Hanife nga Alkame ibn Burejde, e ky nga babai tij, d.m.th., Burejde el-Eslemij r.a., se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka thënë: “Ai i cili udhëzon për në punë të mirë është sikurse ai që e ka bërë atë.”

Personat, veprat e te cilëve nuk do të llogariten

Transmeton Ebu Hanife nga Hamadi, nga Ibrahim en-Neha’i, nga el-Esvedi, nga Ajsheja r.a., se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka thënë: “Nuk i shkruhen mëkatet fëmijës deri sa te ritet, të sëmurit mental deri sa të shërohet dhe atij që fle deri sa te zgjohet.”

Ne transmetimin e dytë nga Hbu Hanife, nga Hamadi, nga Huzejfe r.a., se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka thënë: “Tre personave veprat nuk u shkruhen. Atij që fle deri sa të zgjohet, të sëmurit mental deri sa të shërohet dhe fëmijës deri sa të hi në moshën madhore.”

Veprat paraqiten çdo të enjte dhe të premte

Transmeton Ebu Hanife, nga Kajsi, nga Tariku, nga Ibn Mesu’udi r.a., se i Dërguari Allahut, s.a.v.s., ka thënë: “Nuk ka asnjë natë në prag të së premtes e që Allahu xh.sh., të mos shikoj tri herë[2] në krijesat e Tij dhe t’ua fal mëkatet të gjithë atyre që nuk i përshkruajnë asgjë si shok.[3]

Çdo punë e mirë është sadaka

Transmeton Ebu Hanife nga Ata’i, nga Xhabiri r.a., se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka thënë: “Çdo punë të mirë që ia bën ndonjë të pasuri dhe të varfri, llogaritet sadaka.”

Vepruesi i mëkatit të madh nuk del nga feja

Transmeton Ebu Hanife nga Abdul Kerim ibn Ebi el- Meharika, nga Tavusi i cili thotë: “Erdhi një njeri te Ibn Omeri r.a., dhe e pyeti: - O Ebu Abdurahman, çka mendon mbi ata të cilët i thyen drinat, hapin dyert, rrënojnë shtëpitë, vjedhin pasurin tonë, a janë ata pabesimtarë? Ai iu përgjigj: - Jo nuk janë. - Çka mendon për këta që shtrembërojnë fjalën tonë dhe derdhin gjakun tonë[4], a janë këta pabesimtarë. Ai u përgjigj: Jo nuk janë, përderisa Allahut nuk i përshkruajnë diç si rival. Tavusi thotë: -Dhe sikur që shoh në gishtin tregues të ngritur të Ibni Omerit sesi me të u tregon[5] dhe thotë: -Kjo u është sunet nga i Dërguari i Allahut, s.a.v.s.

Ky hadith, i shënuar në këtë mënyrë, duket sikur thënie e Ibn Omerit, r.a., (d.m.th., mevkuf), por autorët e përmbledhjeve të njohura të haditheve e kanë shënuar si thënie të Muhamedit a.s (merfu’u).

Transmetojnë Ebu Hanife dhe Su’udi nga Jezidi se ka thënë: “Unë kam përfaqësuar mendimin e Harixhitëve[6] dhe për këtë kam pyetur një nga shokët e Muhamedit, a.s., dhe ai më ka lajmëruar se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka përfaqësuar mendim të kundërt me timin, dhe kështu Allahu më shpëtoi nga kjo.”

Vlera e shehadetit (në prag të vdekjes)

Transmeton Ebu Hanife nga Alkame, nga ibn Burejde, e ky nga babai i tij, r.a., i cili thotë: “Në një rast ishim ulur te i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., kur ai tha: ‘Ejani ta vizitojmë fqinjin tonë çifut’. Kur i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., hyri tek ai e gjeti në prag të vdekjes dhe Pejgamberi, a.s., e pyeti: -A dëshmon se nuk ka zot tjetër përveç Allahut dhe se unë jam i dërguari i Tij? Djaloshi shikoi në babanë e tij por ai nuk i tha gjë. Atëherë, përsëri Pejgamberi, a.s., e pyeti: -A dëshmon se nuk ka zot tjetër përveç Allahut dhe se unë jam i dërguari i Tij? Djaloshi shikoi babanë ndërsa ai i tha: Dëshmoja! Atëherë djaloshi tha: ‘Dëshmoj se nuk ka zot tjetër përveç Allahut dhe Muhamedi është i Dërguari i Tij. Atëherë i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., tha: -Falënderimi i takon Allahut i cili e shpëtoi këtë person nga zjarri i xhehenemit.”

Në transmetimin e dytë qëndron se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., një ditë u tha sahabëve: “Ejani ta vizitojmë fqinjin tonë çifut. Atë e gjeti në prag të vdekjes dhe e pyeti: A dëshmon se nuk ka zot tjetër përveç Allahut? Djaloshi u përgjigj: Po dëshmoj! I Dërguari, a.s., pyeti: A dëshmon se unë jam i Dërguar i Allahut? Atëherë djaloshi shikoi babanë e tij. I Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ia përsëriti këtë (dhe e citoi hadithin e lartpërmendur) gjersa babai i tij nuk i tha: Dëshmoja! Atëherë djaloshi tha: ‘Dëshmoj se ti je i Dërguar i Zotit’. Pastaj Pejgamberi a.s., tha: -Falënderimi i takon Allahut, xh.sh., i Cili me pjesëmarrjen time e shpëtoi një person nga zjarri i xhehenemit.”

Secilit i është lehtësuar ajo për çka është krijuar

Transmeton Hamad ibn Ebi Hanife nga babai i tij (Ebu Hanife r.a.), nga Abdul Aziz ibn Ruf’eja, nga Mus’abi, nga Seadi, se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka thënë: “Nuk ka asnjë person e që Allahu të mos ia kishte shkruar nënshtrimin dhe gabimin[7] dhe atë që do t’i ndodhë[8]. Dikush tha: Pse atëherë të bëjmë vepra, o i Dërguari i Allahut, s.a.v.s. Pejgamberi, a.s., tha: -Punoni, sepse secilit i është lehtësuar ajo për çka është krijuar. Kush është xhenetli, do t’i lehtësohen veprat të cilat çojnë për në Xhennet, ndërsa kush është xhehenemli, do t’i lehtësohen veprat të cilat çojnë për në Xhehennem.” Një prej Ensarëve tha: “Tani e kam të qartë pse duhet të punojmë.”

Të gjitha veprat regjistrohen

Transmeton Ebu Hanife nga Nafiu, nga Ibn Omeri, se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka thënë: “Bamirësia nuk do të humb, ndërsa mëkati nuk do të harrohet.[9]

VIJON...

________________________________________

Përmblodhi:
Dr. Fuad Sediq

Përktheu nga boshnjakishtja:
Arsim Dauti

Redaktor:
Mehas Alija

Boton:
“Brezi i Ri”

www.breziiri.com

________________________________________
[1]Siç e shohim në këtë sened Ebu Hanife, rahimehull-llah, këtë hadith e transmeton nga sahabiu Enes ibn Malik, r.a., mirëpo e vërtet është se ai këtë hadith e ka dëgjuar prej ndonjë tabi’ini, kurse tabi’ini atë e ka dëgjuar prej Enesit. Një numër i dijetarëve konsiderojnë se Ebu Hanife ka takuar dhe ka parë disa prej sahabëve, mirëpo nuk është e sigurt përcjellja e tij e haditheve nga to, sikur që këtë e konsideron Sujuti dhe të tjerë. Nëse do të pranohej mendimi se Ebu Hanife ka transmetuar hadithe, drejtëpërsëdrejti, nga ndonjë prej as’habëve, atëherë ai do të numërohej në mesin e tabi’inëve. Sipas kësaj, transmetimi i Ebu Hanifes prej sahabiut konsiderohet sened i ndërprerë, ndërsa Allahu e di më së miri. Kjo vërejtje vlen për të gjitha transmetimet e Ebu Hanifes prej ndonjërit nga as’habët, ndërsa transmetime të tilla në këtë Musned arrijnë deri në dhejtë.
[2]Më e siguri kjo është në 1/3, 2/3, 3/3 e natës, siç përmendet në komentin e këtij hadithi (Komenti i musnedit të Imam Ebu Hanifes nga Mulla Ali el-Karij).
[3]Transmeton Ebu Hurejre, r.a., se i Dërguari i Allahut, s.a.v.s., ka thënë: “Me të vërtet veprat paraqiten çdo të enjte dhe të premte dhe u falen mëkatet secilit nga ata që nuk i përshkruajnë Allahut shok, përpos dy personave të cilët janë në zënkë. Për to Allahu, xh.sh., thotë: “Lerëni ata, derisa të pajtohen”.
[4]Mendohet në Harixhitët, të cilët miratojnë vrasjen e muslimanëve, sikur që me i shtrembërojnë mendimet dhe qëndrimet e tyre.
[5]Duke vërtetuar më këtë njëshmërinë e Allahut.
[6]Harixhitët konsiderojnë se vepruesit e mëkateve të mëdha janë pabesimtarë / qafira dhe se nuk kanë të drejt në shefat / ndërmjetësim.
[7] Gjithashtu nafakën, furnizimin e saj dhe të tjerat.
[8] Nga ajo që do t’i ndodhë në këtë botë dhe në botën tjetër.
[9] Do të thotë se asnjërën nga këto të dyja nuk do t’i harroj apo t’i humb. Për bamirësinë njeriun e pret shpërblim, për mëkatin ndëshkimi, përpos nëse i falet ai mëkat.

[oiseau en vol]

El hamdurlilah vellai im Mehasi,

Kam kerku kahmos per kete pjesen e Mesnudit te Ebu Hanifes dhe se kam gjete. El hamdurlilah, Allahu s.s.v.s. eshte i madh ! Dhe ja me ne fund ku e gjeta, dhe bash ne shqip. Te falenderoj vellau im e Allahu s.a.v.s. ta bafte kabull.

E kam dite qe kishte dy variante por nuk i dijsha mire. Tashti i kuptova dhe Zoti me ndriçoi udhen dhe me solli te kjo teme e me tha : hapi syte tash e lexo, e mos u ban qafir, zullumqar, e edepsez.

Tungatjeta vella, e shifna diku kendej pari.

[Mehasi]

Vella i nderuar,
Te falenderoj shume per uratat tua. Allahu te shperblefte edhe ty. Sa per njoftim, Musnedi i Ebu Hanifes eshte ne perkthim e siper. Inshallah do te vazhdojme pjese pjese ta botojme ne webfaqen tone, ne kuader te shtepse botuese elektronike dhe pastaj edhe ne botim te shtypur, inshalla. Ju ftoheni ne webfaqen tone qe, nese harojme ta botojme ketu, atje te kesh mundesi ta lexosh nderkohe. Aty keni edhe shume gjera te tjera sa i perket mesimit tone islam.

selame dhe ju deshiroj kenaqesi edhe juve!
mehasi