Pse duhet të votojnë emigrantët

[DJAL_BERATI]

http://www.shekulli.com.al/news/44/A...008-06-06.html

Pse duhet të votojnë emigrantët
Përpara 10 ditësh, G99 bashkëprezantoi një platformë për afrimin e kandidimit të Shqipërisë në Bashkimin Europian. Jemi sot të inkurajuar që shumica e klasës politike shqiptare e ka përqafuar këtë ide dhe ky projekt po përparon. Sot vijmë me një tjetër ide, thuajse të anasjellë, atë të afrimit të europianëve shqiptarë pranë kombit të tyre, nëpërmjet një platforme konkrete që do të mundësonte votimin për shqiptarët jashtë atdheut. Koha për ta marrë këtë vendim historik është tani.

Nga Erjon Veliaj
Fri, 06 Jun 2008



Përpara 10 ditësh, G99 bashkëprezantoi një platformë për afrimin e kandidimit të Shqipërisë në Bashkimin Europian. Jemi sot të inkurajuar që shumica e klasës politike shqiptare e ka përqafuar këtë ide dhe ky projekt po përparon. Sot vijmë me një tjetër ide, thuajse të anasjellë, atë të afrimit të europianëve shqiptarë pranë kombit të tyre, nëpërmjet një platforme konkrete që do të mundësonte votimin për shqiptarët jashtë atdheut. Koha për ta marrë këtë vendim historik është tani.

Shqiptarët nuk janë të shpërndarë në tre shtete, por në 133 shtete! Nuk duhet të lejojmë kurrsesi që shqiptarët të shpërndahen edhe më. Emigracioni është në të njëjtën kohë edhe zgjidhje (ekonomike) edhe plagë (shoqërore).

Koha e emigracionit si zgjidhje ekstreme, ka kaluar. Ka ardhur koha e fillimit të shërimit të plagës. Ndër të ikurit nga vendet e varfra, sipas të gjitha shenjave, shqiptarët janë ndër më aktivët dhe më të vendosurit sa i përket ruajtjes së lidhjeve me rrënjët. Kontributi i vazhdueshëm ekonomik prej 15% të PBB mesatar për çdo vit, gjatë gjithë këtyre viteve - që korrespondon me katërfishin e investimit të huaj në vend - e dëshmon më së miri.

Por rreziku që shqiptarët jashtë vendit të vazhdojnë të alienohen, është real. Njëzetvjeçarët e fillimviteve ’90, sot janë mesogra e mesoburra me familje që kërkojnë gjithnjë e më shumë kohë e shpenzime, çka pakëson gjithnjë e më shumë kontributet e tyre ekonomike dhe njerëzore për Shqipërinë e familjeve të tyre të para. Do ishte e palejueshme dhe e pamerituar të mos nisim të merremi me forcimin e lidhjeve. Shqiptarët ikën dhe po ikin, jo aq sepse Shqipëria është e varfër në mundësi potenciale, por sepse sistemet e qeverisjes ishin dhe janë shpresëhumbëse.

Pas shifrave domethënëse të kontributit të vazhdueshëm ekonomik si një nga shtyllat kryesore të ekonomisë së tranzicionit, si dhe plot konstatimeve të tjera, qëndrojnë një numër të vërtetash tronditëse të cilat, të gjitha një nga një, janë arsyet që na shtynë drejt nismës që shqiptarët kudo ku janë tani e tutje duhet të votojnë.

Emigrantët shqiptarë janë mesatarisht 25-40 vjeç. Ky grup kaq i madh me pjesëmarrje politike zero, pra pa aksione në rrugën e demokratizimit dhe shtetbërjes, e ka të pamundur që ashtu si merr e jep ekonomikisht, të ndikojë në aspektin tjetër edhe më të rëndësishëm, në kulturën politike shqiptare. Nëse këta të rinj nuk fillojnë të bëhen pjesë e proceseve politike, dhe përmes tyre të fateve të vendit, rrezikojnë ta rrisin distancën, bashkë me distancën edhe indiferencën, dhe e gjitha do t'i afrohej harrimit, çka do të ishte me pasoja dramatike për fatet e kombit.

Duke jetuar prej vitesh kryesisht në vende me demokraci liberale të konsoliduar, vota dhe komunikimi politik me ta do të sjellë, pashmangshmërisht, ndikim pozitiv në proceset dhe kulturën politike shqiptare në përgjithësi. Kur ta bëjmë të mundur që të votojnë, ata do jenë sigurisht ndër bartësit më të sigurt të vlerave demokratike perëndimore.

Votimi i tyre do të ndihmonte në zbatimin e një strategjie më të mirë kombëtare për emigracionin; mbrojtja e të drejtave, arsimimi në Gjuhën Shqipe, integrimi në vendet pritëse, konservimi dhe forcimi i lidhjeve me Shqipërinë.

Janë 115 vende në botë, prej të cilave 41 në Europë, që u mundësojnë shtetasve të tyre të votojnë edhe jashtë kufijve të vendit, ndërsa Shqipëria jo. “G99” mendon se është e palejueshme që ndërsa në asnjë prej këtyre vendeve nuk ka emigracion aq të madh sa Shqipëria, prej Shqipërisë 20% e popullsisë ndodhet në emigracion.

Kanë kaluar shumë kohë nga ikja e vrazhdë e shqiptarëve mbi anije. Prej atëherë shumë gjëra kanë ndryshuar. Të shumtat, për mirë. Por më tepër në kuptimin material. Dhe ajo, ajo që me ankth kemi pritur gjatë gjithë këtyre viteve, kthimi i butë pas largimit të vrazhdë, nuk po ndodh. Nuk mund të presim të ndodhë vetvetiu.

Vetvetiu s'ka për të ndodhur kurrë. Duhet të krijojmë kushtet që të ndodhë. Nuk është fjala që kushtet t'i krijojmë "ne" dhe pastaj të nisin të kthehen "ata". Këtë nuk mund ta bëjmë dot veç e veç, as "ne" as "ata". Duhet të punojmë e të lodhemi të gjithë bashkë. Sa na përket "ne", një fillim i mirë do ishte t’u krijojmë kushte të votojnë. Nuk besoj se mund të ketë edhe një shqiptar të vetëm jashtë Shqipërie që nuk dëshiron të votojë. Të gjithë duan. Madje të gjithë ziejnë. Shumë politikanë kanë folur për këtë çështje, fatkeqësisht shumë pak prej tyre e kanë përdorur mandatin e deputetit për të propozuar një zgjidhje konkrete e për ta depozituar atë tek zyra ngjitur me tyren në Parlament. Sot, ky populizëm nuk ka më rëndësi, ndaj dhe na mbetet të fillojmë sot me paraqitjen e platformave konkrete se si do realizohej e sa do kushtonte ky projekt.

Shqipëria mund të kthehet në një vend të mundësive për shqiptarët jashtë atdheut. Por mundësia e parë që duhet të ofrojë, është që ata të bëhen aksionerë të vendimeve tona të mëdha për të ardhmen. Në ditët dhe javët në vazhdim, nuk do të rreshtim përpjekjet për një mobilizim të publikut me ide konkrete, iniciativa ligjore zgjedhore, lobim dhe debat kudo e me këdo, gjersa t’ia dalim për këtë vendim historik. Jam i bindur se të gjithë bashkë, me vullnet të mirë, do t’ia dalim!

[DJAL_BERATI]

ja dhe menyra:

http://www.g99.org/index2.php?pg=details&id=25&nid


Modele për Votimin e Shqiptarëve Jashtë Vendit

Kushtetuta e Republikës së Shqipërisë në nenin 45 ka parashikuar të drejtën e çdo shtetasi shqiptar që të zgjedhë dhe të zgjidhet. Ky parim universal i pranuar dhe në aktet ndërkombëtare ku Republika e Shqipërisë ka aderuar, nuk ka gjetur konkretizimin e vet në kodin zgjedhor. Ky i fundit, praktikisht, nuk u krijon mundësi shtetasve shqiptarë që banojnë në një shtet tjetër të votojnë për zgjedhjet e përgjithshme legjislative dhe për referendumet kombëtare. Është më se e natyrshme dhe ligjore që shtetasve shqiptarë jashtë atdheut t'u garantohet e drejta e votës dhe e zgjedhjes së përfaqësuesve të popullit, duke qenë se ata janë pjesë e pandashme e "Kontratës Sociale" që i lidh këta anëtare të komunitetit të popullit shqiptar me shtetin shqiptar. Për më tepër këta shtetas me dërgesat e tyre kanë dhënë një kontribut të jashtëzakonshëm për të zbutur varfërinë në vend si dhe për të mbajtur në këmbë ekonominë e brishtë shqiptare.


Natyrisht që garantimi i së drejtës së votës shtetasve shqiptarë jashtë atdheut paraqet një numër vështirësish, si në rastin e zgjedhjeve legjislative ashtu dhe në rastin e referendumeve, por nëse kemi parasysh sistemin e ri elektoral, pra proporcionalin rajonal, votimi në zgjedhjet e përgjithshme legjislative paraqet një sfidë mjaft më të vështirë për t’u zgjidhur se sa votimi në referendum.


Duhet thënë po ashtu që çdo variant i shqyrtuar bazohet tek premisa se përpara zgjedhjeve të vitit 2009 Shqipëria do të ketë një regjistër digjital të zgjedhësve. Pa këtë regjistër çdo variant i votimit të jashtëm do të ishte i pamundur, do të kishte mangësi të mëdha dhe do të ishte i hapur për manipulime. Pra regjistri i digjitalizuar është sin non qua e garantimit të votës së jashtme për shqiptarët.
Janë konsultuar një sërë modelesh – për sa i përket sistemeve elektorale dhe mënyrës së votimit - të vendeve që u japin shtetasve të tyre mundësinë e votimit jashtë vendit, ku përshihen dhe pjesa dërrmuese e vendeve evropiane.

Modeli i parë që u konsultua është ai Kroat, kjo për shkak se Kroacia ka një sistem elektoral të ngjashëm me sistemin e ri shqiptar, pra proporcional rajonal. Kroacia i ka zgjidhur problemet dhe komplikimet që sjell një sistem i tillë duke krijuar një distrikt të veçantë elektoral për Diasporën, ku votimi është i drejtpërdrejtë në misionet diplomatike të Kroacisë. Në varësi të pjesëmarrjes në votime në Diasporë, me anë të një formule që pjesëton numrin e votuesve të jashtëm me mesataren e votuesve për anëtar parlamenti në distriktet elektorale brenda territorit të Kroacisë, përcaktohet dhe numri i deputetëve që dalin nga Diaspora. Numri maksimal i deputetëve mund të jetë 14 por në zgjedhjet e fundit, për shkak të pjesëmarrjes së ulët, ky numër ishte vetëm 4. Pra siç shihet parlamenti kroat nuk ka një numër fiks deputetësh.


Sado tërheqës mund të duket ky model – që është propozuar së fundi dhe nga një forcë politike shqiptare – ai paraqet një sërë problemesh. Në radhë të parë do të kërkonte ndryshime kushtetuese të cilat do të ishin shumë të vështira të arriheshin, sidomos nëse kemi parasysh debatin që po zhvillohet sot në lidhje me ndryshimet e fundit në Kushtetutë. Por ky nuk është problemi i vetëm dhe as më i rëndësishmi në këtë diskutim.


Numri i shtetasve shqiptarë që jetojnë e punojnë jashtë atdheut, ndonëse shifrat e sakta mungojnë, mendohet se i kalon 1 milion, ndër të cilët pjesa më e madhe mendohet të jenë mbi moshën e votimit. Atëherë lind pyetja, sa deputetë do të duhej të dilnin nga një distrikt hipotetik për Diasporën? Nëse niveli i përfaqësimit do të ishte i njëjtë me atë brenda territorit shqiptar, do të duhej të ishin 30 apo 40. Një propozim i tillë jo vetëm që do të haste në kundërshtime të forta nga klasa politike shqiptare, për shembull nëse nga ky distrikt do të dilte ¼ e anëtarëve të parlamentit shqiptar, por edhe do të sillte një shtrembërim të përfaqësimit demokratik duke qenë se Diaspora shqiptare është deri diku një koncept abstrakt dhe interesat e tyre lidhen më shumë me interesat e familjeve të tyre në Shqipëri.

Modeli i dyte është ai i votimit të drejtpërdrejt të votuesve të jashtëm në përputhje me distriktet ku ata figurojnë në regjistrin e zgjedhësve në Shqipëri. Ky model ka avantazhin se nuk kërkon ndryshime kushtetuese, por ai paraqet gjithsesi një numër të madh vështirësish.


Votuesve të jashtëm shqiptarë do u duhej të vetëregjistroheshin – ose duke u paraqitur nëpër misionet diplomatike shqiptare, ose përmes postës ose postës elektronike – dhe pasi të jenë regjistruar si votues për shembull në Itali ose Greqi, emrat e tyre do të hiqeshin nga listat e votuesve në distriktin përkatës në Shqipëri. Këtyre votuesve pastaj do t’u nisej një konfirmim i regjistrimit të tyre me një kod identifikimi individual të cilin do të duhej ta paraqisnin në ditën e votimit, së bashku me pasaportën. Procesi do të administrohej nga një strukturë e veçantë dhe e pavarur në Shqipëri – për shembull në KQZ (por kjo varet nga statusi që do të ketë KQZ në kodin e ri elektoral) – në bashkëpunim me Ministrinë e Jashtme, e cila do të koordinonte dhe punën e misioneve tona diplomatike për sa i përket regjistrimeve. Regjistrimi do të mbaronte 60 ditë përpara ditës së votimit, për t'ju lënë kështu mundësinë e ankimimit atyre votuesve të cilët për një arsye apo një tjetër, nuk kanë marrë konfirmimin e regjistrimit të tyre, pra numrin e identifikimit.


Por nëse merret parasysh numri i shtetasve shqiptarë jashtë atdheut dhe shpërndarja e tyre del qartë në pah se nëse do të përdoreshin si qendra votimi vetëm misionet diplomatike procesi do të ishte i papërballueshëm. Pra do të duhej që të hapeshin një numër i madh qendrash votimi për tu dhënë mundësinë e votimit atyre dhjetëra apo dhe qindra mijëra emigrantëve shqiptarë që mund të kërkojnë të votojnë. Por edhe në rastin më të mirë, sado të shumta të jenë qendrat e votimit, nuk do të jetë kurrë e mundur që të ketë mjaftueshëm syresh për t'u dhënë mundësinë e votimit edhe atyre 50 – 100 emigrantëve shqiptarë që banojnë në një ishull të largët grek, për të mos folur pastaj për shqiptarët e shpërndarë anembanë Amerikës apo Kanadasë. Duke qenë se dhe në rastin më të mirë qendrat e votimit nuk do të mund të kishin atë shpërndarje kapilare që kanë në Shqipëri, dhe emigrantëve do t’u duhej të përballonin vete kostot e udhëtimit për të arritur në qendrat e votimit, kjo ka të ngjarë që të bëjë një pjesë të mirë të emigrantëve të heqin dorë nga pjesëmarrja në zgjedhje për arsye shumë objektive financiare dhe kohore.


Nëse merren në konsideratë të gjithë këto elementë dhe fakti që në secilën qendër votimi do të duhej të kishte 12 – 36 kuti votimi – nga një për çdo distrikt elektoral - fletë votimi për të secilin nga këto distrikte dhe një numër të caktuar komisionarësh për çdo qendër votimi, duket qartë se procesi përveç se do të kthehet në një makth logjistik, dhe përveç kostos jashtëzakonisht të lartë financiare që do të kishte, do të linte po ashtu hapësirë dhe për manipulime ose kontestime që në Shqipëri fatkeqësisht s'kanë munguar kurrë. Për shembull nëse mendojmë se misionet diplomatike – të cilat fatkeqësisht janë të politizuara për shkak të emërimeve partiake - sipas këtij skenari do të luanin një rol parësor në grumbullimin dhe transportimin e kutive dhe fletëve të votimit.


Probleme të tjera që lidhen me këtë mënyrë votimi kanë të bëjnë me faktin se në disa vende Shqipëria s'ka përfaqësi diplomatik, gjë që shtron pyetjen se kush do ta administronte procesin. Apo ka pastaj dhe vende si Zvicra të cilat nuk u lejojnë shtetasve të huaj votimin e drejtpërdrejtë.
Modeli tjetër që u konsultua është ai i votimit me postë, i cili duket se ofron zgjidhjen më të mirë. Votimi me postë ofron një mënyrë mjaft efikase dhe me kosto mjaft më të ulët se sa modelet e shqyrtuara më parë. Janë 25 vende që e aplikojnë këtë mënyrë votimi ndër të cilat mund të përmenden Austria, Bosnje—Hercegovina, Kanadaja, Gjermania, Danimarka etj.
Procesi i regjistrimit të votuesve të jashtëm shqiptarë do të funksiononte pak a shumë si në rastin e parë më sipër, pra të votimit të drejtpërdrejtë. Shtetasit shqiptar me banim jashtë Shqipërisë do të duhej të vetëregjistroheshin me anë të postës elektronike, postës ose duke u paraqitur në misionet diplomatike të Shqipërisë në botë. Adresat e personave që regjistrohen në këtë mënyrë do të përfshihen në listat e votuesve shqiptarë jashtë vendit dhe do të pastrohen njëkohësisht nga listat përkatëse të votuesve në distriktet elektorale në Shqipëri ku këta persona janë ende të regjistruar. Njëkohësisht ata do të marrin një kod regjistrimi individual i cili do të përbëjë elementin kryesor të identifikimit të tyre për kompaninë postare që do të kryejë shpërndarjen dhe mbledhjen e votave. Procesi i regjistrimit mund të zgjasë për një periudhë disa mujore – që mbetet për tu përcaktuar – dhe do të mbyllet 60 ditë përpara ditës së votimit në mënyrë që këtyre votuesve tu jepet mundësia e ankimimit në rast se ende nuk kanë marrë kodin e tyre individual të regjistrimit.


Elementi kyç i këtij procesi do të jetë natyrisht shpërndarja dhe mbledhja e fletëve të votimit e cila për mendimin tonë duhet të bëhet nga një postë speciale e tipit DHL apo UPS e cila do të përzgjidhet me tender. Përzgjedhja e kompanisë do të bëhet jo vetëm në bazë të çmimeve më konkurruese që do të ofrohen por dhe duke u bazuar tek përmbushja e kushteve të sigurisë së votës. I gjithë procesi i shpërndarjes së fletëve të votimit dhe i mbledhjes e dorëzimit të tyre pranë KQZ-se do t'i lihej në këtë mënyrë këtyre shërbimeve postare, duke shmangur kështu një përfshirje të politikës – pra të misioneve diplomatike – në këtë proces. Njëkohësisht kompania e përzgjedhur do të mbajë dhe përgjegjësi penale për mbarëvajtjen e procesit.
Zarfet në të cilat do t'u dërgohet ftesa votuesve të jashtëm të regjistruar, si dhe një zarf i dytë për dërgimin mbrapsht të fletës së votimit do të jenë të pajisur me kodin individual të regjistrimit i cili duhet të përkojë me kodin individual të regjistrimit të votuesit. Këto do t'u shpërndaheshin këtyre votuesve të cilët në momentin e marrjes në dorëzim do të duhet të identifikohen me pasaportën dhe me kodin e tyre individual të regjistrimit.


Për të ruajtur fshehtësinë e votës këto zarfe do të hapen nga një grup i caktuar nga KQZ, detyrat e së cilit do të jenë: 1) të nxjerrë nga zarfet fletët e votimit, dhe 2) ndarja e fletëve të votimit në përputhje me distriktin elektoral për të cilin është votuar. Këto vota do të numërohen duke ju shtuar numrit të përgjithshëm të votave për distriktin përkatës.
Natyrisht që i gjithë ky proces, ashtu si dhe mënyrat e tjera e votimit të përmendura më lart do të kërkonte një fushatë të gjerë informimi me anë të mediave shqiptare – televizioneve, gazetave etj – të cilat kanë shikueshmëri të lartë në komunitetet e bashkatdhetarëve tanë jashtë kufijve të vendit, ose dhe me anë lajmërimesh të paguara nga qeveria shqiptare në mediat e vendeve ku jetojnë. Në këtë proces mund të luajnë një rol të rëndësishëm edhe shoqatat e emigrantëve apo studentëve shqiptarë jashtë vendit. Në një moment të dytë, pasi të jetë kryer regjistrimi, duke vënë kështu në dispozicion të shtetit shqiptar adresat e këtyre votuesve jashtë kufirit, atyre mund t'u dërgohen dhe materiale informative në lidhje me procedurën e votimit, apo programet e partive që konkurrojnë në zgjedhje e kështu me radhë.


Ky është në vija shumë të përgjithshme modeli i votimit të jashtëm që mendojmë se do t'u garantonte njëherë e përgjithmonë bashkatdhetarëve tanë të drejtën e tyre kushtetuese të votës dhe një mënyrë për të ndikuar drejtpërdrejtë në fatet e këtij vendi. Sigurisht që në propozimin e plotë parashikohen një sërë masash që synojnë të sigurojnë ndershmërinë e procesit, për të shmangur manipulimet dhe për të garantuar personalizimin e votës, dhe për këtë Lëvizja G99 ka filluar tashmë të bëjë lobbying edhe pranë aktorëve politikë, atyre të shoqërisë civile, dhe natyrisht pranë shoqatave të emigrantëve shqiptarë.

[Edvin83]

Nje peticion per te drejten e votes se emigranteve:

peticioni mund te firmoset tek faqja e Internetit: www. g99.org

Afërsisht një e treta e popullsisë së Shqipërisë punon dhe jeton jashtë vendit tonë, duke i dhënë një ndihmesë të vecantë familjarëve të tyre në Shqipëri, dhe duke siguruar frymëmarje për ekonominë tonë. Ndonëse të shkëputur dhe të zhgënjyer prej realitetit të vrazhdë në vend, komuniteti i shqiptarëve që jeton jashtë ka dhënë ndër vite një kontribut të pallogaritshëm për zhvillimin ekonomik të Shqipërisë. Vetëm dërgesat e tyre, të cilat përllogariten afërsisht në 1 miliard Euro në vit, janë katër herë më të larta se investimet e huaja të dretpërdrejta. Por, me gjithë kontributin e jashtëzakonshëm, të drejtat e shqiptarëve që jetojnë jashtë janë të limituara. Mungesa e vullnetit politik ndër vite ka bërë që shtetasve shqiptarë jashtë atdheut t'u mohohet e drejta e votës, ndonëse kjo e drejtë u njihet nga Kushtetuta e Republikës së Shqipërisë.

Ka ardhur koha që këta njerëz, të afërm e bashkëqytetarë, të kenë mundësi të shprehen, të zgjedhin e të dëgjohen. Duke qënë shqiptarë, duke kontribuar për të ardhmen e Shqipërisë, emigrantët tanë që jetojnë jashtë duhet të gëzojnë edhe mundësinë për të marrë pjesë aktive në jetën politike të vendit, duke votuar sa herë në Shqipëri mbahen zgjedhje apo referendume.

Ne besojmë se garantimi i votës, përvecse përbën një detyrim ligjor dhe moral për shtetin shqiptar, do te ketë në të njëjtën kohë edhe një ndikim mjaft pozitiv ne zhvillimin e demokracisë në vend, duke qënë se bashkëatdhetarët tanë jashtë Shqipërisë janë sigurisht ndër bartësit më të sigurtë të vlerave demokratike. Garantimi i së drejtës së votës për bashkëatdhetarët tanë jashtë vendit dhe dhënia e mundësisë për të ndikuar në fatet e atdheut janë po ashtu garancia më e sigurtë për konsolidimin dhe forcimin e lidhjeve të tyre me Shqipërinë.

Nisur nga kjo situatë, jemi të vendosur për të nxitur institucionet shtetërore përgjegjëse, për të krijuar mekanizmat e nevojshme ligjore dhe administrative për t'u mundësuar bashkëatdhetarëve tanë jashtë vendit ushtrimin e të drejtës së tyre kushtetuese për të votuar në zgjedhjet e përgjithshme legjislative dhe referendumet kombëtare.

Ne besojmë se mënyra më e mirë për të finalizuar me sukses këtë nismë është krijimi I një koalicioni sa më të gjerë me shtetasit shqiptarë kudo që ata ndodhen, me shoqërinë civile, dhe me të gjithë aktoret e tjerë të jetës publike në vend.

Për të gjitha këto arësye, me bindjen e thellë se Shqipëria ka ende nevojë të demokratizojë demokracinë, nënshkruaj këtë peticion duke shprehur vullnetin dhe mbështetjen e plotë për këtë nismë tejet të rëndësishme për Shqipërinë dhe shqiptarët.

[Ujku'80]

nuk eshte as koha as momenti qe emigrantet te votojne, duhet tju kujtoj se jane mbi 700mije vota emigrantesh qe do ta kthenin sistemin komplet permbys. kur ne kemi problem vjedhjen e votes brenda kufirit si mendoni se do te ishte jashte tyre? me pak fjale qeveria do te bente kasapanen. Keni qene ndonjehere ne konsullatat apo ambasadat shqiptare jashte ,korrupsioni ne maksimum dhe haptazi. Votat e emigranteve jane shume te rendesishme por jo sot, jo pa dhene fakte siguria, une nuk do te votoje duke ditur se vota ime do te vidhet, nga kjo klase e superkorruptuar e diplamacise shqiptare........
Sot ne konsullaten e milanos duhet te paguash dhe rojen tek dera qe te mbarosh pune........

[altin_lezhjani]

jam dakort me ujkun ketu.ka shume te drejte kur thote qe jane njerez super te korruptuar dhe se do behej nje lemsh i papare per votat e emigranteve.

[landi45]

qe te edukojne ata qe jetojne ne shqiperi qe vetem votojne si tifoza dhe jo per ke ben dicka per shqiperin dhe shqiptaret pastaj eshte e veshtire ti genjesh refugjatet pasi e kane pare si punon bota dhe nuk ja fusin kodra mas bregut sic bejne ne shqiperi dhe votojne vetem per dy tre njerez qe vazhdojne ta djegin shqiperin kur dhe vende qe kane pare luftra po ecin me mire se ne