Fund

[Rebele]

Dehur me një teke ndarje prek
çatinë, pllangën e gjakut
të shtepisë së shkërmoqur
si biskota në dhëmbët e sime
mbese, dy prej tyre të ciflosur.
Kurrizin e gjyshes, kukëzuar
në pikëpyetje teksa lexon
kohën, të sajat flokë e
vetmja urë per në kraharorin
tim ku brinjët thyhen
në rrokama djepi
prej peshës së femijëve të ajërt.

[Rebele]

VULLNET

Në skajin e njohjes
copëzova rastësinë
të mblidhja gjasa

[Rebele]

Endem historive bojëqumështi
ku të parët e mi tjetërsohen
në kërcëllima kockash
kërcinjt e tyre - të miat rimëkëmbje
pas luftrave kundër pasqyrave
(sidomos atyre lakuriqe)
Shtetrrethim brinjësh më lanë
për trashëgimtarët e lindur
prej frymës sime.

[Syku]

Une.

Lundertar s’u bera kurre.
Perball detit ne çdo stuhi.
Plaga ime rendon si gur.
Zemra ime shkrumb e hi.

[Rebele]

Mbi hiret e mia ndize cigaren
Une tymin tend thith e veç
zbardhem si ne diten e pare
te vdekjes.

Foshnje me kurm gruaje jam.

Skajet e mia kulmin tend kaplojne
Te tuat njelmesi me lebyrin ardhjet
Kreshperohen duhmat e mia, krife
e tyre te perkund mekatin.

Brinjet
me zgjerohen nen trysnine tende.
Prej tyre Eva e fundit do te dale
(Kam vendosur ta quaj Besa)

Ti sythe ardhmerie pikon fundbarkut
tim, te neperqiellte pa faren tende.
Ne kerthizen time
me akrepin e ores
vetepritet pritja
Yll i mengjesit tretet mbi te.

[Liridona]

Hmm, rremba, deje, mikloj perdoren gjeresisht, ndersa 'pergjethje' eshte e krijuar prej meje (sigurisht ka te beje me celjen e gjetheve). Faleminderit per leximin.

Rebele,''pergjethje''ka kuptim me te gjere se ''celjjen e gjetheve''.Te pakten ashti si e konceptoj une.Suksese!

[Syku]

Nje çast.

Nen tingujt plot magji
e ritmin e dehur
doren drejt saj shtrij
ne te perkedhelur.
E afroj ngadale,
plot emocion,
energjia si vale
trupin ma pershkon.
Ndjeja zemren te digjej,
provonte te shkapej
e te ngjitej
me zemren qe matej.
Leshohej trupi im
ne vallezim, i etur e i lire.
tek prekte dashurine
si ndjenje e perterire.
Vrulli i frenuar
shperthente ne shkendija.
Mjaft kish duruar,
ishin oret e tija.
Ne ata sy si qielli
merrja nisme epshore
dhe guximi erdhi
pa fjalet kohore.

[feneri]

Lirikë e domethënieve magjike ...!

Krijimet e hedhura në publikim tek Forumi shqiptar, nga firma Rebele, krijojnë një strukturë përbërjeje të një niveli artistik. Janë të paktë krijuesit që e përdorin këtë metodë krijimi lirik, ku me pak fjalë bëjnë domethënie të mëdha. Këtë ia arrin Rebele !

Nismën e krijimeve e hap me poezinë Fund ! Është një urdhërore e prerë pas një qëndrimi të gjatë ku Rebele përgatitet për nismën e shpalimit të vrullit letrar.

S' mjaftojnë kyçet e duarve
për t'u vetëburgosur

Përderisa vargjet e publikuara në këtë hapësirë bëjnë jetën e vet, unë lexuesi ndjeva kënaqësi gjatë leximit. Sepse Rebele, ka flakur modelin tradicional të krijimtarisë dhe në trupin dhe shprehjen e poezisë ka dalë me : Pak dhe sakt !

Vargjet e saj i përcjell lirizmi i një domethënie magjike ! Ato nuk prekin zemrën që të lëngojë e shpirtin të rënkojë, por, e vënë në meditime mendjen që të sjellë botëkuptimet e shprishura të jetës, dhe në varganin e shfrimit lirik të paraqitet mirësia, dashuria, liria !

Gjithë struktura krijuese jep horizonte të ndryshme ku ngriten e bijnë paragjykimet e një bote ! Dhe prej saj sërish ringritet ajo që është e domosdoshme për njeriun e lirë, i cili në përballje me dallgëzimet e jetës ka përjetuar zgripe e katandi. Në këtë ndalje hapash, Rebele del si :

Vrulli i frenuar
shperthente ne shkendija.

poezia Një çast

Rebele : Ai vrull i shkëndijave, u bëftë drita e nivelit artistik në poezinë që rrezaton lirizëm...!

[feneri]

2.

Ashtu siç bën hetimin lexuesi Syku, se "vrulli i shfrenuar, shpërthente në shkëndija " , Rebele hy në paraqitjen e gjendjes sonë shekullore, prej nga lëngonte e luftonte me përballje të ndryshme qenësia jonë se:

Pas çdo rrëzimi shikojmë hartën
që toka vizaton në gjunjët tanë,
gishtat harruar qiejve, duart
duke u kalbur në tregun e lire
të perimeve, trandemi brigjeve
të syrit, ngecim në rrethin e zi,
gjurmë e shputave tona,
nuk blejmë dot një lot.

Gjithë kjo zezonë që e ndoqi mirëqenien shqiptare, dhe e detyroj për shumë arsye të " ngecim në rrethin e zi", e kanë shqetësuar ndjenjën dhe shpirtin e krijueses , për atë se, gjithë bërjet nëpër ato përpëlitje s'arrijnë që ta : '' blejmë dot një lot ".

Kësofarë shprehjesh ia hapin horizontin shkëlqyes poezisë së Rebeles, dhe ato lindin si bulza e lotit margaritar, që pikon nga syri, në çaste hidhërimi dhe gëzimi, ta mbjelli ugarin e lirikës poetike me blerim poetik !

[Rebele]

Feneri, te falenderoj per cdo fjale. Me ke lexuar brenda dhe midis vargjeve.

Respekte,
Rebele