Rrenjet ishin aty.Ju mendoni se kjo do te mjaftoje;nuk eshte e thene te jete kaq e thjeshte.Sepse te parit mungonte dhe me e keqja e rastit ishte vdekja e shqisave.Pra, mungesa ishte e pandjeshme,fatkeqmiresisht.
Sidoqofte ato ngjanin te shkelqimta ,me per masa ne kufi por ne dukje te paskajshme.
Rrenjet kishin ngrire.Keshtu qe ,Qenia s`mund te mesonte.Deliri legjende-bukur dhe a-b-c ..
Qenia kaq te dhena kishte.
Se edhe mishi kishte nderruar fytyre.
Ah,Qenia!
Po rremuja I ishte ngjitur jetes ne balle ,ndryshe strategu s`do hepohej nga verilindja e veri-larti po do krruspullosej mbi energjine e tashme prekshme te Qenies
Ne fakt ,kjo eshte nje genjeshter e madhe .Sepse syte nuk jane per te pare.Sepse levizja kishte ne fitila gjenin.
Lirshmeria e percudnimit I kishte dhembet ne kalbje e siper ,ndaj dhe duhej pare per nje mos-liri te re.
Sepse syte nuk ishin per te pare!
Serpentes,Serpentes,Serpentes!
Shkulnani kokat e fundit se ne mbijme prape.E rendesishme eshte qe lulet te mos mbijne ne shpine.
Lulet tona shtazore ,unifirma qe do te na dalloje.
Ah,Serpentes!
Ti je zembreku I se tashmes .Ndrydhu,fshihu dhe merr fryme.Urreji hojezat tona se vete te kerkuan.Leri ,Serpentes,te thithin perjetesi.
Degjo !E ndjen?!
Ne po shkrythemi!
Degjoje !Degjoje shkrehjen desjperuese te zgjimit.
Eshte ora,gjarper.Cohu ,leviz,casti I volitshem .Jepna busullen tende ,se ne e harruan ,a na ka mbetur ne ndonje qorrsokak shekulli,a ndoshta ,ne,serpentes,e shitem!C`gjeme!
Medet ,te mjeret ne per buken e ngrene!
He kafsho tani po te mundesh,kafsho se jam gjymtyre e jotja.
E di cfare eshte kjo ?
Ah, te lumte
Politika e gjenit.Po !Ajo vete!
Nese perdorem rrenjet per te vrare,atehere copetuam thembren tone.
He Serpentes!Shkokezoji statujat e fundit.Te pakten te priten kokat e tyre ,sepse edhe ne per ate po luftojme.Per te shpetuar kryet e thjeshta .Te pakten ,te mos shkallmohen me te paditurit.
Rremuja po rrjedh!
Nga qendra dolen ,te paret kuajt,pastaj me rradhe te ekzaltuarit.Kjo vjen ngaqe shtepia Ishte e re dhe e ndyre,Catine e kishte ende te forte .Me tempujt fallco dhe gjithe profetet e syrgjynosur.
Shtepia ishte e re dhe e care.
Ne kufirin themel-tulle ,rreshqisje ti ,Serpentes!
Shtepia e shqyer nga duart e tulta te Azise.
Barku I Tokes dhe tavani I piste.
Faleni Qenien e shkrete,faleni ,qe s`mundi te shpetoje me pare,te pakten .kokat ato te thjeshtat, .dusheshin ruajtur .dhe ne ato siguruam ,me mjekeroshet e shitur ,kokat e mjera I shpetuam .
Tashme ngrijeni symbylljen mbi te gabuarin dhe merrni vesh se keshtu eshte thene.
Krijoni Kontakt