GYLBAHARI IM
O Gylbahari im
nga qielli
mbi krahët e engjëjve zbritur
jetës sime për t’i dhuruar
spektra ngjyrash më të bukura
e fytyra t’i ngjajë hënës së plotë...
O Gylbahari im
nga qielli
zbrite muzikën e semasë
këngës në pentagrame
për t’i vendosur notat e dashurisë...
O Gylbahari im
nga qielli
trëndafilit të kuq, të kaltër e të bardhë
aromën qiellore hedie ia solle
që unë të jem përjetësisht rob i saj...
SHPIRT I THYER
Nga dhimbja që për ty kam
Poezitë e mia në vaj i shkruaj
Lot nga vargu në varg rrëshqasin
Mbi shpirtin e thyer fundosen...
E ardhmja me shpresë të fikur
Mbi çdo varg dhimbshëm gjëmon
Dhe rrezja dielli shpinën ma ktheu
E ti me sytë e tu habitshëm më shikon...
Me padurim presë të zbardhë ditë e bardhë
Mushkëritë e mi lirshëm të marrin frymë
E unë sërish me hov t’ia them këngës për ty
Mbushur me aromë trëndafilash në shpirt!
Komplimente per krijimet tuaja! gjej ndjenje ne secilen qe lexova. urime Xheladin !
What goes around---comes around
E nderuara Sorkadhe_Kelcyre, faleminderit qe gjeni kohe per leximin e krijimtarise sime si dhe ne komplimetet e Juaja.Postuar më parë nga Sorkadhe_Kelcyre
ERRËSIRË
Në sytë e tu
Mendimet i lexoj
Edhe atëherë
Kur ti hesht
Më le në errësirë
Pa mëshirë shkele
Mbi qetësinë e shpirtit tim
Dhe unë
Përjetësisht errësirë
Për sytë e tu u bëra!
MË LENI NJË QIRI TË NDEZUR
Jeta dhe vdekja
Janë një
Që të dyja
Kalojnë nëpër të njëjtën portë
Të kapur dorë për dore si fëmijë
Në vallëzim të valles hyjnore
Drejt kozmosit pafund!
Dashuria për varr
Më ritet për çdo ditë nga pakë
Aty më pret shtëpia ime
E përjetësisë...
Në një skaj të varrit
Më leni një qiri të ndezur
Të mos mbetem në errësirë
Ai me flakën e tij magjepse
Do të më ndritë në lutjet e mija
Drejtuar vetëm të madhit Zot!
Qiriri si shpirti im
Në qetësi të heshtur
Le të digjet ngadalë
Dhe le të më ndritë
Tërë jetën e përjetësisë!
E Vecova kte zoti Xheladin sepse me pelqeu shume.. Faleminderit per kenaqesin qe na sjell duke te lexuar...
Takohemi në Ditën e Gjykimit
Z. EDUARD faleminderit shume per leximet e poezive te mia dhe komentin tuaj.
TRUPI DHE SHPIRTI
Trupi ngadalë forcën po e humb
E shpirti në këtë rrugëtim i bashkëngjitet
Fuqishëm të vendosur në ndarjen e tyre
Pas një jete të përbashkët disa vjeçare...
Mbi fytyrë të zbehur
Nga sytë
Dhembshëm rrëshqasin lot
E trupi butësisht
Shpirtit i pëshpëritë:
Ndalu ti o shpirt
Më puth për të fundit herë
Sytë e mi mallëngjyeshëm
Do të të përcjellin
Derisa engjëjt të mbështjellin
Në përqafimin e tyre
Dhe si të humbasin gjurmët
Drejt qiellit të hapur
Në rrugëtimin tënd mistik
Në xhenet apo xhehenem
E unë përjetësisht
Do të pushoj në varr
Mbi të cilin do të çelin
Trëndafila të bardhë e të kuç!
e panjohura (17-09-2013)
ZJARRMIA E VJESHTËS
Vesë vjeshte
Ballin përmallshëm
Ma lagë
I shikoj hutueshëm
Gjethet tek bien në tokë
Ofshama nga brendia e shpirtit
Shpërthen dhembshëm
Lot nga sytë përzihen
Me vesën që nga balli rrëshqet
Ethet më kanë mbështjellë
Në vellon e saj
Temperatura trupin ma pushton
Dhe çuditërisht s’ndalet dot
Është bërë fytyra e zbehtë
Porsi gjethe në vjeshtën e vonë
O xhani im
Gjithë këtë zjarrmi
Si ta përballoj pa ty?
Regullat e Postimit
Përgjigju Duke Cituar
Krijoni Kontakt