Akti I Fundit Ose Cilët Jemi Ne

[Bahtir Hamza]

AKTI I FUNDIT, OSE CILËT JEMI NE

Shruan;BAHTIR HAMZA,

2000 vjet robëri,e prap unë flas shqip apo (I)LIRISHT ?!

Bota është një Liria botë me vete:Na ka qenë e na ka përqeshur
liria. Dy mijë vjet robëri. A ka pasur LIRI në këto 2000 vjet ?! Ahiiiiiiiii…Sa shumë sa gjatë sa e largët dhe e përhumbur…
Medet nanë ! Sa net, sa pritje pranverash që s’erdhen kurrë
Vetëm dimri vinte, vetëm dimri vinte e shkonte e bora zinte borën, e dija s’shkrihej kurrë, e bora e vjetër krimba zinte, e njerëzit s’dihej çka ishin, s’dihej me çka ushqeheshini; dihej me siguri veçse bora e vjetër krimba zinte dhe krimbat, kuptohet, s’mund të ishin njerëz. Oh, oh sa mot i keq ! Betimi e Beniamini u martuan me dheun e zi, smogu helmus daravitet nëpër fushëbetejat e truallit dardan, rruga e humbur të shpie në asgjëkund. Liria, e ç’është kjo fjalë e pamarrë me mend, kjo fjalë flutur nate e humbur. Asgjë s’merret dot vesh: Dy mijë vjet nata është marrë për ditë, ujku për qenj, dreqi për engjëll. Dy mijë vjet. Pak si gjatë.
Po cilët jemi ne, lirihumbur apo humbës lirie?! Përmendore e gjallë. Njerëz vdekeje, njerëz burgjesh, plagosur hallit e mallit, apo rilindje ? Apo të RILINDUR.
Shpirti i drobitur dridhet si thupra n’ujë, fshihet i lodhur prej vetvetes, i dhunuar, i përhumbur, i pashteggjetur. E baba Isë gjallë është; e bab Isë pret t’ia çel derën, pret si kolonel i pathyeshëm në kështjellën e tij të fundit. Edhe Valbona ime e paqtë pret fat. S’di ç’të bëjë Valbona me veten, me ujëvalën flokëve të shumtë…..
“Sa keq, sa zor Librator”
F.S. Noli
(!) Liri ku je ?! Pres në prehrin tënd të vdes.

BAHTIR HAMZA
Zvicrrë.Korrik. 1992

Ky artikull është botura në gazetën
“flaka e vëllazënimit”,të zotit Fejzo Bujko.
Shkup.Korrik.1992.