Rrustem Geci

[biligoa]

EMBLEMË

Unë jam ai i dënuari
ai burgosuri, ai trimi
ai i plagosuri për liri
që një jetë të t ë r ë
isha në luftë e beteja
Unë jam ai bandilli
ai shkruesi i trakteve
ai ilegalisti i shkathët
ai që i mbaja parullat
“ Kosova Republikë ”
Unë jam ai profesori
ai i bukuri i rrugëve
ai poeti i trazimeve
që me studentët trima
i ramë grusht armikut;
Unë jam ai i dënuari
ai i bukuri i UÇK-së
ai piktori i emblemës
ai, i dashuruari i lirisë!

Rustem Geci

[biligoa]

KËNGË TË BURGUT


Dritë e hënës hyn e s´ flet
Dritë e hënës ikë e s´ tretë
Mendja e trimit terrin shpon
Korba trimin keq shenjëzon!

Oj Kosovë , flutur me fletë
Brenda burgut,... burgu vret
Kjo Evropa ,..dielli pa ty . Ai
togfjalësh më mban n´ kuvli !

Fjala e trimit s´ shuhet kurrë
se l i r i a shpinën s ´ rrudhë
fjala e trimit i b i e zjarrit
plot janë vuajtjet e shqiptarit

Muaji–muajin vetë e shtyn
Muaji - muajin e pështyn
Nëpër burgje lufta vazhdon
Udha lirisë kurrë s’ ndalon.

Fol Kosovë, Kosovë e l i r ë
Krushqit presin të marrin ty
Moj hapsane të raftë pika
Djemtë e tanë janë:Republika!

Rustem Geci

[biligoa]

TREPÇA

Në Trepçë është palca jonë
qenia që të ardhmen ma cakton
le të çmenden gjithë perenditë
Trepça Iliriane nuk më mohon!

Në të dielat e arit dhe t´argjendit
në të hënat e shiut dhe metaleve
u vetëlind p l u m b i dhe zinku
dhe kristalet me flori të Trepçës

Hapini ballinat e faqeve të tokës
të shihni feldspathet,...manganin
në të reshurat...mes vullkaneve
zoti na e fali , Trepçën për ari

Qahet thëngjilli, floriret e tokës
qahet h u m u s i...a r g j i l i blu
me gjunj të natës m´i bien tokës
qahen pemët për degët kërcu!..

Fol gjuhë e lashtë e kësaj toke
Trepça e Kosovës prindin e di
Në Trepçë Kosova ka një emër
Mëmë e baba ia quajnë, Shqipëri!

Rustem Geci

[biligoa]

KËNGË TË ILIRIDËS


Motër e gjakut, motër e luftës
mos u ligështo, bëhu e fortë
ji në udhën tënde mos u ndal
mbështetu në krahët t u a j
në prushin tënd të qenies
Iliridë, shpirti im , zemra ime
mbahu në p o e z i n ë tënde
në ilrishten shqip të Ohrit
në ilirishten shqip të Lëkovës
në ilirishten e Kumanovës
në ilirishten e T e t o v ë s
në Prespën dhe Dibrat tuaja
në ilirishtën tonë të Iliridës
shkruan në librin e tij, Arbri
shkrimtari juaj i Dardanisë

Rustem Geci

[biligoa]

ALBANI


Që nga shndrrimi i ajrit në frymë
tremijëvjet kam gjuhën dhe artin
tremijëvjet kam librin e betejave
tremijëvjet kam shumen e këngëve

Kosovë, flamurmadhja e shpirtit
Me ty o e dashur unë jam i tëri
Shqipëri kam emrin dhe gjakun
Shqipëri kam fjalën dhe himnin

O gjak i shqipes, o gjak i diellit
mos u jep, mbahu, mos u dëshpro
ji në udhën tënde mos u ndal
këtu jemi! Gjallë jemi!Tuajt jemi!

Kosovë, z e m ë r e m u n d u a r
Gjëma të mëdha o shpirt të ranë
Loti yt,..Kosovë,..lag edhe shiun
Nuk të lëmë jo të mbetesh dridhje

Kosovë, popull i dyzet luftërave
Mbushe g o j ë n thirrje , marsho
Me ty është liria, e dashura jonë
Më e fuqishmja vepër e gjakut!

* * * * *
Digjet e piqet kjo botë n´zjarrmi
Në Prishtinës ngulmon gjak i ri
Arti i çlirimit nuk njeh kufij
Në të gjitha kohët ka emrin liri

RUSTEM GECI

[biligoa]

KRUJË E LIRISË


Ç´është ky ajër me aq verë
Nis prej fushave e maleve merr
Ç´është kjo pemë argjendt e ar
gjitha këngëve m´ i bie mbarë!

Mijëra v j e t janë stinët tona
Mijëra v j e t Shqipëri mbi dhé
Krujë e gjakut të Skënderbeut
Flamur-madhja e gjithë atdheut!

Qysh kur t o k a ishte fëmijë
Gjuha s h q i p e ishte e parë
Ndal o bir,..që të jap ca mana
Dhe një lot kujtim nga mëma!

Plot, f l o r i r e ka Shqipëria
Ullinjtë e Krujës janë me ar
Rrofsh o Krujë e Skënderbeut
Flamur-madhja e gjithë atdheut!

Rustem Geci

[biligoa]

BETEJA KOSOVËS

( 1 3 8 9 )

Në prag të atij m o t i të ligë
Në prag të atij moti të zymtë
Në fushën e pasur të mëllenjave
Ballkantë e bënë luftën e tymtë

Ustallarë të asaj kohe aq ditën
dhe thikat i mbytën në g j a k
evropat u vranë me marrëveshje
e plagët i m b e t ë n Kosovës
Osmanllinjtë erdhën me sulltanë
të mos ëndrrojnë sulltan të tjerë
një qiell e zunë, një na e tretën
sa shumë u v r a m ë o Kosovë

Neve na takoi...e vramë Muratin
atë s u l l t a n me nam në derë
në kancelari neve na copëtuan
për t´i pajtuar fqinjët e mjerë

Rrustem Geci

[biligoa]

KËNGË PËR LIRI

Të gjitha kohëve gjak u dhamë
në fushë të betejës e punë të rëndë
gjak dhamë për tokë e për qiell
gjak dhamë që të rrojmë më mirë
Të gjitha kohëve gjak u dhamë
që l i r i n ë ta kemi më tamam
me të drejta të njohura dhe ligje
Të gjitha kohëve gjak u dhamë
në Trojën e parë Trojën e vranë
në Trojën e dytë Trojën e ndanë
në Trojën e tretë turqit na ranë
të gjitha kohëve gjak u dhamë,në
fushë të betejës e punë të rëndë

*****

Nëse Serbisë i mbetet

vetëm një shkronjë në

Kosovë, ajo do kulloj

g j a k edhe nën hije

Rrustem Geci

[biligoa]

SHQIPTARËT

Nëse luftën nuk na e pranojnë
Kosovë, bërtit me sa fuqi ke
në dhomë, në banjo, në balkon
nëpër shtëpitë tuaja të bukura
nëpër trotuare , nëpër shkolla
bërtit tek të mbjellat tuaja
bërtit në rrugë, para pallateve
nëpër qytete dhe fshatra, bërtit,
bërtit , me sa f u q i ke, që të
dëgjojë toka e qielli, bërtit çdo
kund ka shtypje, çdo kund ku
ka pushtim, Kosovë,bëhu e lirë
dhe ngritu të dëgjojnë të rënët
se këtu jemi! Dhe gjallë jemi!

Rrustem Geci

[biligoa]

KËNGË KOSOVE


Gjethet gjakut nuk i bien
Derisa të ketë diell e zot
Gjethet gjakut nuk i bien
derisa shqip flet kjo tokë

Diell , o Diell të keqen nëna
Natë është, s´ndritë as hëna
Në këtë vend sa terri vret
Vret pusia e hyqmi vret!

Kjo pushkë e bukur si vajzë
Ka sytë më kaltërt nën qiell
Kjo pushkë e bukur si vajzë
ka emrin : Kosovë e l i r ë!

Rrustem GECI