Rrustem Geci

[Rrustem Geci]

MOLLA E K U Q E

( p o e m ë )

( Trimit popullor, Heto Kokës )

Mollë e kuqe - mollë me gjak
Tri serbiat - tye t´ kanë hak
Mollë e kuqe - mollë me fletë
Tërë Toplica - tharë ka mbetë

Zogu i shqipes - kah fluturon
Shqipja shqip, jetën këndon
Vëllau - pikë e gjakut ku ka ra
Pema e tokës kund s´është tha!

Heto Koka - e Gjelo Guri
Dy simbole - që i ka flamuri
Molla e kuqe - me trimin flet
Çështja tokave- keq ka mbetë!

Heto Koka - një trim me nam
Zaptuesit serb kudo i vranë
Kjo Kosova- s´ është pa trima
Troshat e bukës- i bën vetima!

Burgu i Nishit – një Çelo kullë
Heto Koka - shpinën s´rrudhë
Besa e burrave e dhënë n´Sefer
Më urdhëron - të rroj me nder!

Në Kosovë plotë janë kullat
Brez pas brezi luftojnë burrat
Në një mesnate - në terr të zi
Molla e kuqe - i shfaqet në sy

Memzi erdha - o trim i madh
Unë jam Molla e tharë e ndarë
Heto Koka Mollën e pëvetë
Pse kjo hënë -veç hyn e s´flet

( Është hënë burgu, o im vëlla
Shih Serbia s´i na ka nda )

Burgu i Nishit - një burg i zi
Vret me pranga - trimat s´i ti
Burgu i Nishit- liri ndëshkon
Vret me pranga-Kosovën tone

Heto Koka – në këmbë u que
Mollë e kuqe - me m´ tregu
Motër e gjakut - pse po qan
Plagët tua i kam n´çdo anë!

Në Kosovë kur lindet djalë
Kah molla e kuqe e puthin në ballë
Mollë e kuqe - mollë me gjak
Tri serbiat mua m´ kanë hak!

- Buzët tokës m´ju kanë tharë
Pa luftuar dhe gjak pa marrë
Ah Toplicë... e Jeni Pazar !..
Plagët tuaja i kam ( këtu ) varr!..

Burgu i Nishit thërret “pomoq”
Heto Koka “Nishin” e dogj
Heto koka - thyen qelinë
Flakë për flakë vret xhandarmërinë
Heto Koka dhe Gjelo Guri
Ranë në luftë - të rrojë flamuri!..

Prishtinë, 1979 - 1981

[Rrustem Geci]

Rrustem Geci


PIANO NË ART


Kosovë, këngë e shtëpisë
tokë e lashtë e lulëkuqeve
ji emër peme, ji asht i tokës
gjak i gacave të prushit

Zonjë e fushave dhe maleve
këtu u lindën shqiptarët
stërgjyshërit tanë, pellazgët
dhe gjyshërit tanë, ilirët

Kosovë e marsit, dhe prillit
kam flakë të jetës në gji
ji e shenjtë dhe e florinjtë
ji e pasur dhe e mençur

Me këtë këngë të shtëpisë
e dua një kupë me verë
nga dorën e Deas Dardane
me dorën tënde, Shqipëri

[Rrustem Geci]

Rrustem Geci


PIANO NË ART


Kosovë, këngë e shtëpisë
tokë e lashtë e lulëkuqeve
ji emër peme, ji asht i tokës
gjak i gacave të prushit

Zonjë e fushave dhe maleve
këtu u lindën shqiptarët
stërgjyshërit tanë, pellazgët
dhe gjyshërit tanë, ilirët

Kosovë e marsit, dhe prillit
kam flakë të jetës në gji
ji e shenjtë dhe e florinjtë
ji e pasur dhe e mençur

Me këtë këngë të shtëpisë
e dua një kupë me verë
nga dora e Deas Dardane
me dorën tënde, Shqipëri

[Rrustem Geci]

Rrustem Geci


LOTËT E SHPIRTIT


Elegji për Shpresa Gecin

Zemër e lules, zemër e jetës
vdekjes të gjithë i përkasim
në çdo çast ecim drejt saj
vdekja i zgjedhka të vetët

Zemër e lules, zemër e jetës
i ftohti saj të bukurën e than
vdekjes të gjithë i përkasim
mbretër, të pasur, shenjtorë

Vdekjes të gjithë i përkasim
gjeniut të saj si dilet përpara
po jeta qenka udhë e pafund
vdekja lotin e paska të rëndë

Zemër e lules, zemër e jetës
vdekjes të gjithë i përkasim
Shpresa, ti na le të pikëlluar
e mua më le të qaj me shiun

[Rrustem Geci]

Rrustem G e c i


HIMNI I SHTËPISË


Ju dua të gjithëve ju dua
më shumë se veten time
jam pikë e ujit të Drinit
jam gjak i kroit të vërrinit

Besa besë, besën kam dhënë
ëndrra jonë këtu nuk mbaron
plagë kam trupit me Shqipëri
plagë kam trupit me Iliri

Besa-besë, Besë ku po shkon
në Çamëri do shkoj se s´bën
Dijesës fjalën ia kam dhënë
një pikë gjak e kam për vatan

Besa-besë, besën kam dhënë
Shkup e Ohër është toka jonë
ku mje nis moj lulja me erë
te Molla e kuqe, në Preshevë!..

[Rrustem Geci]

Rrustem Geci


K R E M T I M I


Art është qyteti me libra
koha në të cilën krijojmë
është lumi, duna e bërë nga
erërat, dhe puthja në diell

Art është universi njerëzor
dehja vetëm me një njeri
hijeshia e armatosur thjesht
dhe koha e lënë për dashuri

Art është gruaja shtatzënë
princi i reve të plagosura
zbritja poshtë territ sublim
dhe njohja në terrin sublim

Art është qeshja e fëmijëve
hija e panjohshme e fjalës
udhët që ndjekin krijimin
pjesa e ëndrrës në ëndërr

[Rrustem Geci]

Ese letrar për librin e Skënder Buçpapjt, „Frikë nga atdheu“

RRUKË, MRRUKË, NDRRUKË…

Libri i Skënder Buçpapajt, „Frikë nga atdheu“ është një thirrje hyjnore e mbijetesës poetike e cila është e nevojshme në kohën tonë më shumë se kurrë, për të mbajtur gjallë diellin në vargjet tona. Shkrimtari, publicisti dhe eseisti Skënder Buçpapaj është vendali i Tropojës epike. Ai ia njeh nga afër zemrën Shqipërisë, dhe frymën e ajrit që Shqipëria e konsumon. Buçpapaj një disident malsor nga gjigantet e alpeve shqiptare, ka një jetë që i bie me çekiç mureve që ndajnë!.. Nuk jam as Platoni as Jezui, por një shkrimtar që do udhën për tek nëna, tek gjiri i saj, tek jeta e saj, tek Gjylë Buçpapaj. Me këtë parathënie poetike hapet libri i shkrimtarit, Skënder Buçpapajt ”Frikë nga atdheu”. Brendia e poezisë të Skënder Buçpapajt, është poezi e gjerë, e thellë, me leksik dhe figurë shumë të pasur. Në poezinë „Tamël zanash“, poeti Buçpapaj, na e shfaq gjithë fuqinë e tij poetike, njeriun poetik të truallit tonë. Hënën e marrin nëpër fletët e aheve / dhe e shndërrojnë në tamël zanash / nëpër krojet fund ashté…tamlin e zanave foshnjat e pinë…Vargje vërtet të bukura, të përkryera, perla. Evat e sotme vazhdon poeti, janë të krevatëshme,../ ato e dinë se në parajsë, ai që i ka falë do t´i presë pa asgjë…Libri poetik i Skënder Buçpapajt „Frikë nga atdheu“ është i konceptuar nga shtatë cikle, dhe brenda ka 210 poezi. Gama poetike në poezinë e Skënder Buçpapajt është e gjerë.

Arti poetik i Skënder Buçpapajt është i ngrohtë dhe mbresëlënës. Në poezinë „Ndërsjelltas“ poeti shpërthen si në asnjë pezi tjetër; Tani asnjë rrugë s´duhet të të sjellë te unë/ bëje të pamundurën që asnjëra prej tyre të të mos sjellë te unë / vërtiti nga të duash rrugët / ngatërroi si flokë një vit e më shumë të pakrehura / bëji lëmsh e hidhi në zjarr rrugët / edhe nëse betohesh se të gjitha të sjellin te unë / bëj të pabërën, shpik të pamundurën…/ vdis, zhvdis, jeto, çjeto / Mos shkel në asnjëren prej tyre / Të bëhem unë dëshmitar …Në këtë poezi himn, poeti Buçpapaj, tregon se është gjigand në letërsinë tonë të bukur. Disa nga poezitë e Skënder Buçpapajt mund të quhen rrëfenja, rrëfenja poetike model. Në kohën tonë poezisë nuk po i shkojnë punët dhe aq mirë. Ajo here-herë qan, i dalin lot. Tyrifilët, ata që e zgjyrin fjalën e shenjtë të poezisë, e ndotin me gjithfarë baltërash, ata janë bijtë e mjegullave të palara,.. Rrukë, Mrrukë, dhe Ndrrukë…Poezia e Skënder Buçpapajt është poezi e mirëfilltë, poezi e cilësisë së lartë, poezi e idesë së luleve. Në poezinë „Rrugës së ashtës“ poeti Buçpapaj na shpie në një ambient të virgjër poetik. Rrugës së ashtës / kam shkuar shpeshherë / pa më vënë re…të takoj… popullin e ashtës,..ketrat, arinjtë, zogjtë, zvarranikët, krimbat.. Tematika e poezive të Skënder Buçpapajt është krejt e veçantë nga poetët e tjerë. Duket e thjeshtë, por shumë diell dhe jetë ka brenda. Ndërsa, në poezinë „Guri kalbur“, Buçpapaj bën një gjetje të shkëlqyer, dhe përdorë një figurë krejt të veçantë nga poetët e tjerë. Në fund të kënetës ushqen klorofilën e lëmashqeve / Në zemër i lëshon filiz ëndërra/ ëndërra e shëndërrimit në baltë… Ndryshimi mes idesë së luleve dhe gurit të kalbur është se as lulja dhe as guri nuk kanë as kujtesë, as kohë. Realizimi poetik i autorit këtu është i përkyer. Dramaturgjia poetike e figurave; Rrukë, Mrrukë, Ndrrukë, shkruar nga autori Buçpapaj, është një gjetje nga më të realizuarat në poezinë moderne shqipe. Librin „Frikë nga atdheu“ unë e bleva para pak ditësh në Prishtinë. Dhe jam i befasuar për të mirë me vlerën poetike të librit. Meqenëse librit i kam bërë dy lexime, vlerësimet e mia kanë të bëjnë me një libër vërtetë të arritur. Tematika e poezive të Skënder Buçpapajt është nga më befasueset. Në poezinë, “ Nëpër fletët e aheve”, po edhe në poezi të tjera, poeti ka zgjedhur një ambient të paprekur poetikisht. Askund më të kulluar / se në fletët e aheve / agimin nuk mund ta kemi / prandaj, kullojeni nën kullojsen / e fletëve të aheve… Kjo ese është një ftesë për të hyrë në brendësi të librit, dhe të shpirtit poetik të Skënder Buçpapajt. Zotëri Skënder, urime për këtë libër të arrirë. Presim edhe poezi të tjera nga ty. Shëndet e jetë të gjatë krijuese!

Rrustem Geci – Dortmund

[Rrustem Geci]

KËSHILLTARËT

Me ajrin e bardhë të fushave
me ajrin e bardhë të maleve
me ajrin e të gjitha dritareve
shqiptarët do të bashkohen
për aq sa ndarja na ka ndarë
Shqiptar të të gjitha trojeve
merrni frymë zjarrit që ndizet
historia shkruhet me të bëra
që nga e hëna në të djelen, që
nga mëngjesi, deri natën vonë
Shqipëri, e gjithë shqiptarve
afrohu më pranë tokave tua
tokave që fqinjët ty t´i morën
bëhu bashkë me Kosovën
bëhu bashkë me Iliridën
bëhu bashkë me Çamërinë
për aq sa ndarja na ka ndarë

[Rrustem Geci]

Rrustem Geci

Vozitësit e "Uliksit" nguteshin

Kur u mërgova nga vendi im
befas më dolën ca vargje
që më bën të qaj përmbys
e të bërtas me sa fuqi kam
dy Kosova i kisha në zemër
njëren atdhe, njëren dashuri
të përjetshmes jetë si dilet
përpara. Jeta vet më mori
dhe më hypi në qerren e saj
këtu përtej tha, e ke mërgim
ajo natë e fundit në Kosovë
mu duk s´i një Trojë në flakë
udhë për tek muzat s´shihja
kohën e kisha tepër të pakët
vozitësit e "Uliksit" nguteshin
i mora dy Kosovat me vete
njëren atdhe,njëren dashuri
duke mos bërë ndonjë lavdi
që veten ta quaj të kënaqur

[Rrustem Geci]

Rrustem Geci


JETË HEROIKE

Sot do t´ua them hapur
se s´i e ndjejë dhimbjen
si hyjnë fjalët në poezi
e ëmbla syve pse fshihet

Poezia vargjet i merr nga
jeta, nga ndjesia përreth
nëpër çaste ajo na dehë
shërim nga harrimi nuk ka

Fati ma dhuroi vet Kutinë
e Pandorës, që të hallisem
me të, dhe me vetveten
burgun po e bëj me muzën

Me qetësi prej shkrimtari
unë njoha shumë vende
dhe dashurova një grua
të veçantë nga të tjerat