Spitali ushtarak, zbarkimi i turqve

[Lioness]

(Kristi Pinderi, Revista MAPO)

“Zbarkojnë” turqit, “pushtohen” ndihmat norvegjeze dhe amerikane

11 milion euro investime që janë bërë në Spitalin Ushtarak nga disa qeveri europiane dhe ajo amerikane, mund të shkojnë dëm pas një vendimi të Berishës për t’i dhënë me qëra 15 mijë metra katrorë të spitalit një kompanie private turke. Doktorët tregojnë si u aneksuan ditë pas dite ambientet e këtij spitali dhe shpjegojnë pse shteti ka vendosur ta transferojë në një vend tjetër Qendrën Kombëtare të Traumës

Në një orë të vonë të mbrëmjes në datën 18 tetor të vitit 2006, kryeministri Sali Berisha firmosi në sallën e mbledhjeve të Këshillit të Ministrave vendimin me nr. 729. Në hapësirën e një faqeje të bardhe A4, e përmes një gjuhe fare të ftohtë, kryeministri vendoste t’i lëshonte me qëra, pa konkurrim, shoqërisë “Univers-Alb” sha, plot 15 638 m2 ambiente të Spitalit Ushtarak Qendror Universitar, Tiranë, për t’i shndërruar ato ambiente të ndërtuara në fund të viteve 30-të nga Mbreti Zog, në një klinikë private. Dokumenti ngarkonte Ministrin Genc Ruli dhe ministrin Fatmir Mediu që të zbatonin vendimin në fjalë, i cili ishte i fundit që kryeministri firmoste atë mbrëmje, pasi kishte firmosur edhe 6 vendime të tjera. Pas kësaj mbledhjeje të shpejtë, eskorta e benzit të blinduar 0011, iu drejtua Liceut Artistik për të marrë një kthesë në të djathtë, në hyrje të pallatit ku banon kryeministri. Përpara se ky i fundit të shtrihej i lodhur në shtratin e tij, zyra e shtypit e Këshillit të Ministrave kishte publikuar me shpejtësi rrufe në faqen e internetit vendimet e firmosura atë mbrëmje. Por vetëm 6 të parat.

Vendimi me nr. 729 nuk u publikua asnjëherë, ndonëse Kushtetuta detyron Këshillin e Ministrave që të informojë publikun për çdo vendim që merr. Pas asaj mbrëmjeje, në Spitalin Ushtarak “zbarkuan” turqit e shoqërisë “Univers-Alb”, drejtor personeli i së cilës është babai i zv/ministres së Jashtme Edit Harxhi dhe pushtuan fillimisht Ortopedinë, pastaj ambientet e Kirurgjisë 2 e së fundi po tentojnë të bëjnë të njëjtën gjë edhe me ambientet e tjera të Qendrës Kombëtare të Traumës. Kur pa depon e farmacisë së spitalit, Klodi, një 28 vjeçar shqiptar që figuron të jetë presidenti në Shqipëri i kësaj kompanie turke, vendosi ta marrë edhe atë, duke i treguar personelit V.K.M.-në me numër 729 dhe ta shndërronte atë në një zyrë për veten, mu në mes të oborrit të Spitalit Ushtarak.

Në urgjencë…

Në hyrjen e urgjencës së Politraumës brenda ambienteve të Spitalit Ushtarak, kur kërkojmë të takojmë shefin e kësaj urgjence Dr. Myftar Torbën, një roje përgjigjet shkurt: “Eshtë i zënë, ndodhet në mbledhje”. Por pak minuta më vonë pasi futet në pavion kthehet dhe na lejon që ta takojmë doktorin. Ky i fundit, në fakt, nuk ishte në mbledhje por po pushonte pasi kishte qenë gjithë natën roje e pasi kishte realizuar disa ndërhyrje kirurgjikale. Ka rreth 100 raste urgjencash çdo ditë në këtë pavion, pjesa më e madhe e të cilave përfundojnë me ndërhyrje kirurgjikale. Në një vit të zakonshëm, jo si në 1997, kirurgët e Politraumës realizojnë plot 6.000 mijë operacione të paparashikuara. Shqiptarët e kanë konsideruar këtë spital dhe sidomos qendrën Kombëtare të Traumës si një ambient ushtarak, pa e ditur se në të vërtetë 90 përqind e pacientëve të tij janë civilë dhe vetëm 10 përqind janë ushtarakë dhe familjarë të tyre.

“Nisi si lojë në fillim dhe ne nuk e besonim se situata do të vazhdonte të përkeqësohej aq sa pothuajse çdo ditë na ‘ekzekutojnë’ ndonjë ambient të ri”, thotë Dr. Myftari sapo hyjmë në dhomën ku ai po pushonte. Eshtë një dhomë e zakonshme shtrimi, pasi edhe dhomat e mjekëve janë marrë nga shoqëria private turke e cila përveç specialitetit të Kardiologjisë realizoi së fundi edhe transplantin e parë të veshkës në Shqipëri.

55 doktorë të Qendrës Kombëtare të Traumës nisën të lëvizin duke menduar se duhet të gjenin një mënyrë apo një formë çfarëdo proteste. Ata paralajmëruan këtë javë se nëse Qendra Kombëtare e Traumës transferohet në ambientet e Q.S.U.T “Nënë Tereza” ku nuk ka kushte që puna të vazhdojë normalisht, atëherë ata do të hynin në protesta. Shefi i urgjencës, Dr. Torba shpjegon më tej për MAPO gjithë historinë e frikshme si u pushtuan ambientet e spitalit nga kompania private turke. “Papritur e pa kujtuar. Na vjen urdhëri për transferimin Ortopedi-Traumatologji në QSUT. Pse? Cfarë ndodhi? Cfarë nuk funksionoi? Të vetmen përgjigje qesharake”, thotë Torba, “e ka dhënë shtypi deri tani, ku thotë se pse të mos e ketë QSUT-ja këtë shërbim, a thua ta ketë penguar njeri deri më sot që ta ketë”. Doktori është shumë energjik dhe po aq i thjeshtë kur artikulon gjithë historinë. “A e dinë zotërinjtë se në këtë spital janë investuar miliona euro nga donatorë të huaj dhe nga qeveria shqiptare?”, vazhdon më tej ai.

Sa euro janë shpenzuar

Në vitin 1998, qeveria greke rikonstruktoi poliambulancën e spitalit dhe e pajisi atë me aparatura bashkëkohore. Në vitin 2001 u dhurua një skaner dhe një eko me vlerë 1 milion euro nga SHBA. Në derën e sallës ku bëhen këto ekzaminime qëndron e varur një pllakatë që saktëson: “Dhuratë për popullin shqiptar”… Në vitet 2003-2005 u dhuruan 3 milion euro nga shteti norvegjez për pavionet e politraumës dhe fizioterapisë. Në vitet 2004-2005 është bërë një rikonstruksion i sallave, urgjencës së politraumës dhe 600 metra katrorë shtesë në këto ambiente me vlerë 2 milion e 700 mijë eurosh dhe në dhjetor të këtij viti filloi të lëvrohet sipas kontratës përkatëse pajisja me aparatura e Qendrës së Traumës nga Cooperazione Italiana me një vlerë prej 5 milion eurosh. Eshtë në rikonstruksion godina e Institutit të Kërkimeve Mjekësore Ushtarake dhe kanalizimet e jashtme me vlerë rreth 40 milion lekë të reja që duhet të mbarojnë në 31 dhjetor 2007. “Pra janë investuar rreth 11 milion euro për Qendrën Kombëtare të Traumës që nga viti 2001-2007 dhe në këtë moment papritmas vendoset që të shkatërrohet”, saktëson Dr. Torba.

Së bashku me 54 doktorë te tjerë ai ka firmosur një peticion dërguar institucioneve kryesore në vend, ambasadave dhe Lëvizjes MJAFT! Në këtë peticion shkruhet: “një ide absurde qarkullon dhe po diskutohet, që trauma në Qendrën Kombëtare të Traumës të bëhet vetëm dy ditë në javë. Po ditët e tjera çfarë do të bëjë ky staf? Cdo të bëhet me këto aparatura? Cdo të bëhet në këto ambiente? Do të dekualifikohet personeli, do të ndryshken aparaturat, do të mbeten ambiente të lira. Në këtë moment klinika private turke, këto ambiente të gatshme, të sapo rikonstruktuara i merr me qera në klering dhe jo në lekë dhe nga ana tjetër do fillojnë tenderat diku gjetkë, për të ribërë këto ambiente që i kemi”.

Shkelje flagrante e ligjit

Vendimi i Këshillit të Ministrave me nr. 729, lëshuar në datën 18.10.2006, Për dhënien me qira, pa konkurrim, shoqërisë “Univers-Alb” sha, Tiranë, të disa mjediseve në spitalin ushtarak qendror universitar, Tiranë, ka disa probleme flagrante ligjore. Në pikën e parë të tij, ky Vendim sanksionon “dhënien me qira, pa konkurrim (nënvizojmë: pa konkurrim), shoqërisë “Univers-Alb” sh.a., Tiranë, të disa mjediseve, me sipërfaqe trualli gjithsej 15 638 m2 në Spitalin Ushtarak Qendror Universitar, Tiranë, institucion në varësi administrative të Ministrisë së Mbrojtjes, për ngritjen e një qendre spitalore. Kjo pjesë thelbësore e këtij vendimi bie ndesh me Udhëzimin nr. 4, dt. 11.6.2003 të Ministrisë së Financave e pas tij edhe të cdo vendimi tjetër të Këshillit të Ministrave, sipas të cilit nuk mund të jepen me qëra pa konkurrim objekte me sipërfaqe mbi 200 metra katrorë.

Vendimi i Këshillit të Ministrave i vitit 2006, për t’ia dhënë me qëra praktikisht gjithë Spitalin Ushtarak një klinike private turke, është marrë në një ditë kur janë aprovuar gjithashtu edhe 6 vendime të tjera, pra gjithsej 7 vendime. Mirëpo Këshilli i Ministrave ka publikuar në faqen zyrtare të tij vetëm 6 vendime, duke e lënë në hije të plotë dhe në gjysëm fshehtësi vendimin në lidhje me Spitalin Ushtarak. Ky vendim nuk është publikuar as në faqen e Këshillit të Ministrave as në faqet zyrtare të Ministrisë së Ekonomisë dhe asaj të Mbrojtjes që janë ngarkuar për të zbatuar vendimin. Veprim ky në shkelje të plotë të detyrimit ligjor që ka qeveria për të informuar publikun mbi çdo vendim që merr.

Premtimi i ministrit Mediu

Një ditë pasi doktorët paralajmëruan se do të protestonin edhe përpara Kryeministrisë për të kundërshtuar dhënien me qera të Spitalit Ushtarak, Mnistri i Mbrojtjes Fatmir Mediu i thirri përfaqësuesit e personelit të këtij spitali në zyrën e tij dhe u premtoi se brenda një jave do t’u kthente një përgjigje pozitive si dhe një afat kohor për lirimin e ambienteve të marra nga kompania turke. Nëse ky premtim mbahet, atëherë odiseja e spitalit Ushtarak merr fund këtu. Por deri më sot qeveria shqiptare ka bërë shumë premtime që nuk janë mbajtur asnjëherë… Nëse ky premtim mbahet, atëherë Këshilli i Ministrave duhet të shfuqizojë vendimin që ka marrë në 18 tetor 2006. Duhet të ribëhet nga e para kontrata me kompaninë turke, kontratë që deri më sot nuk është bërë publike asnjëherë.

Në hyrjen e sallës së reanimacionit ndodhen mbi 30 familjarë që presin të dinë fatin e të afërmëve të tyre brenda reanimacionit. Ambienti është shumë i ftohtë, në korridor nuk ka asnjë stol ku mund të ulen, ndërkohë që disa prej tyre pijnë njëra pas tjetrës cigare pa u shqetësuar fare se janë në një spital. Askush prej tyre nuk ka as edhe informacionin më të vogël se çfarë rreziqesh ka përballë spitali që po u ofron atyre një shërbim, e që nesër ky shërbim mund të jetë privat…