Po tradhëtoj!

[alibaba]

Tradhtia eshte pjese e jetes sone qofte ajo dashurore apo shoqerore.

Mirë masi s'e ka hapë ai shoqi yt një temë e të shkruajë se "Vrasja për nder është pjesë e jetës, nga e cila nuk mund të ikim"

[Elna Durrësi]

Jam martuar ne moshe te vogel me nje burre qe mendoj se eshte i mrekullueshem dhe sot e kesaj dite akoma mendoj se eshte i tille. Ka disa kohe qe jam njohur me nje djale qe po me shkaterron nga dashuria qe kam per te. Kam nje familje te mrekullueshme qe gjithkush do ta kishte zili por kam rene ne dashuri aq shume me kete djale sa jam gati te sakrifikoj gjithcka. E di qe shume prej jusha do me paragjykojne , disa prej jush do me quajne bushter sepse dhe une dikur paragjykoja per tradhtine. Nuk mendoj te gjej zgjidhje prej mendimeve tuaja por eshte vetem nje menyre per tu shfryre gje te cilen nuk mund ta gjej askund qofte edhe tek shoqet e mia me te ngushta.

Përshëndetje Ardita.

Nganjëherë jeta i përball njerëzit me situata, historira dhe ndodhira nga më të ndryshmet…

Në ndodhinë tënde duket të kesh rënë pre e asaj diçkaje të çuditshme që të zapton mendimet, dëshirat si dhe përparësitë e jetës. Gjithçka rrotullohet rreth ndjesive dhe ushqyesve të ndjesive, ndërdhëniet. Duke menduar se njeriun duhet ta komandojë mendja, anashakalohet fakti që nganjëherë mendja mund të komandohet nga përjetime të thellë emocionale që përfshijnë dëshirën seksuale, lumturimin,shqetësimin,harenë dhe delikatesën. Eksitimi fiziologjik është i lartë dhe ndjenjat e ndryshme emocionale shkaktojnë shpesh hutim. Kjo quhet sipas Walster (1978) dashuria pasionante ose dashuria romantike. Po sipas këtij autori që ka observuar shumë raste historish të tilla për të dhënë mendim, kjo lloj dashurie rrallë shumë rrallë zgjat më shumë se 6 deri 30 muaj. Mund të ndodh që kjo dashuri të çojë dhe drejt një dashurie të qëndrueshme dhe të përmbajtur, por… me pikëpyetje ?!

Ndoshta dhe ti ke rënë pa dashur në një fazë të tillë jete… Gjithçka mund të ndodhë në lidhje më këtë « alkimi » të pakontrulluar, por diçka që nuk duhet të ndodhë si mirësi njerëzore është: Lëndimi i të pafajshmëve! Në rastin tënd lëndimi i bashkëshortit tënd dhe fëmijëve të tu nëse ke fëmijë.

Pasojat që të mund të sjellë tradhëtia mund të jenë traumatike për bashkëshortin tënd si mashkull në virilitetin e tij dhe si njeri në të qenit e tij. Pra luhet me besimin dhe kjo lojë mund ti shkaktojë mungesë vetbesimi për të ardhmen këtij njeriu. Kjo rëndon edhe më shumë se vetë tradhëtia sepse shpesh i shpie njerëzit në humnera depresionesh. Në fund të fundit ai s’i ka asnjë faj « alkimisë » së trupit tënd, ndjesive të tua.

(Flas për « alkimi » se nga mendimi dukesh e kthjellët nga kjo që ke postuar këtu d.m.th. edhe pse situata është e komplikuar ti e ke të qartë çfarë po ndodh.)

Për mendimin tim, ajo që duhet bërë është të ndash shapin nga sheqeri, ti japësh drejtim kësaj çështjeje: Ja me njërin, ja me tjetrin, ja me asnjërin një farë kohe sa për të vënë idetë në vend dhe realizuar çpo ndodh.

Personalisht të përgëzoj që ke marrë guximin të postosh historinë tënde këtu. Kjo për faktin se ke marrë vetëdije të plotë për situatën e komplikuar dhe je duke kërkuar rrugëzgjidhje. Në këtë rrugëzgjidhje dëgjo së pari vetveten tënde dhe përkujdesu për mirëqënien e bashkëshortit tënd (më pak dhemb një e vërtetë e hidhur se një gënjeshtër e përjetë) ndaj përkujdesu për të vetmin njeri të pafajshëm në këtë konfuzion, e më pas hidhe mendimin ca më larg se momenti i tanishëm. Përllogarit pluset dhe minuset e cilësisë së jetës së ardhshme me njërin, apo tjetrin apo vetëm. Sepse dhe kot nuk e ka thënë populli: Jeta është llogari… Ndoshta jo dhe aq në aspektin financiar sa në aspektin afektiv (ndjesor) dhe sigurinë e të ekzistuarit. Lexo dhe ndonjë libër ose dëgjo dëshmi jete të këtij lloji për të mundur të gjesh argumentime ndaj vetvetes.

Personalisht në më kishte ndodhur mua, kisha ikur diku larg pa njërin as tjetrin dhe pa dhënë gjurmë njëfarë kohe për të mundësuar të qënit vetëm me vetveten dhe domodoshmëritë e saj.

Mendimi im ky.

Elna.

[Baptist]

Vetem tani qe jam dashuruar me kete djalin po e kuptoj se ceshte dashuria. Me pare mendoja se e doja burrin jashtezakonisht shume. E di qe shume prej jush nukmund te arrijne te me kuptojne.

Te kuptoj zemer,
ndonese kurre nuk kam qene i martuar, te pakten e di c'eshte dashuria e vertete.

Te kuptoj plotesisht dhe te marr shume lakmi.

Fat.

[eldushka]

Jam martuar ne moshe te vogel me nje burre qe mendoj se eshte i mrekullueshem dhe sot e kesaj dite akoma mendoj se eshte i tille. Ka disa kohe qe jam njohur me nje djale qe po me shkaterron nga dashuria qe kam per te. Kam nje familje te mrekullueshme qe gjithkush do ta kishte zili por kam rene ne dashuri aq shume me kete djale sa jam gati te sakrifikoj gjithcka. E di qe shume prej jusha do me paragjykojne , disa prej jush do me quajne bushter sepse dhe une dikur paragjykoja per tradhtine. Nuk mendoj te gjej zgjidhje prej mendimeve tuaja por eshte vetem nje menyre per tu shfryre gje te cilen nuk mund ta gjej askund qofte edhe tek shoqet e mia me te ngushta.

Sa ajer te gjithe ketu qe te jane pergjigjur. Une nuk lexoj ne ndonje vend qe po tradhton burrin, po thjesht se ke filluar te ndjesh per nje cun (jo bashkeshortin). Nuk lexoj ndonje veprim qe deshmon tradhti. E para kjo. E dyta, e vrate gocen mo, direkt kallashin ne krah. Nese keni keshille thojeni, nese jo mos beni humorista ne kurriz te tjetres se gjynaf. Ndjenja jane te mjerat.
Ardite, nese ai cuni te do sa e do ti, dhe nese ke femije, per mua me mire ndahu nga yt shoq, nese je e sigurt qe duheni. Tradhtia nuk i sherben askujt.
Fat e mendje te qarte te uroj.

[RaPSouL]

Personalisht në më kishte ndodhur mua, kisha ikur diku larg pa njërin as tjetrin dhe pa dhënë gjurmë njëfarë kohe për të mundësuar të qënit vetëm me vetveten dhe domodoshmëritë e saj.

Mendimi im ky.

Elna.

At qe ke shkruar me lart nuk i pergjigjem po kesaj qe te kam cituar dua ti pergjigjem???

Sdi vall ku jetoni ju edhe cfar njerez jeni edhe si i ndjeni gjerat.
Un po te jem i martuar edhe te me ik nusja nga shtepija pa nam pa nishan ajo femer nuk do te haj buke ne sofren time prej aty momenti qe do te largohet pa mare parasyshe se ka ikur me karajfilin apo per rehatin e saj personale.
Sdi po kto jan adetet e nje Shqiptari edhe se ka filluar koha te ndrishohet jan moderuar gjerat po prap jam Shqiptar edhe kam fytire te pastert Shqipetari edhe moral te fort.

Ok e zem se do te ikesh nga te dy.
Automatikisht e humb burrin pergjithmon,kurse karajfili kur ta kuptoj se ti je ndare edhe ti do te kerkosh qe te jesh me ate.Jam i sigurte se ky i fundit do te ike larg nga ty edhe do te largoj.
Keshtu qe ti jet as tek njeri e as tek tjetri bile edhe as te askush(Edhe ne goj te gjith atyre qe te rethojn)

Po ok nuk e di ndoshta telenovelat spanjolle-meksikane ju kan pruar deri ne ket pik
Zoti ju ndihmoft.

[adibela]

Nje pyetje kisha une per kete zonjen/vajzen?

A ke ndonje mendim persa te kane ndihmuar me siper?!!!
Merr mundimin te hedhesh ndonje rresht apo?
Si nje sipershkrues edhe une mendoj se vetem ta pershtysh problemin tend ketu nuk mjafton per te lare ndergjegjen.
Me thene te drejten hall te madh paske, ose me sakte ne hall te madh e paske fut veten.
Megjithate une nuk kuptova nje gje nga gjithe postimet, ne c'shkalle ka arritur "dashuria jote e cmendur per kete djalosh"? se nese eshte ne nivel platonik, skuqje kur e sheh jaranin, marrje fryme, dridhje duarsh etj si keto, ok puna jote. Nese jo atehere nuk ka kthim pas , te pakten per mendimin tim. Marredhenien me bashkeshortin tend te mrekullueshem e ke shkaterruar tashme, buka e thyer nuk ngjitet.

Qofsh e lumtur

[laguna blu]

Nganjëherë jeta i përball njerëzit me situata, historira dhe ndodhira nga më të ndryshmet…



Ndoshta dhe ti ke rënë pa dashur në një fazë të tillë jete… Gjithçka mund të ndodhë në lidhje më këtë « alkimi » të pakontrulluar, por diçka që nuk duhet të ndodhë si mirësi njerëzore është: Lëndimi i të pafajshmëve! Në rastin tënd lëndimi i bashkëshortit tënd dhe fëmijëve të tu nëse ke fëmijë.

Përllogarit pluset dhe minuset e cilësisë së jetës së ardhshme me njërin, apo tjetrin apo vetëm. Sepse dhe kot nuk e ka thënë populli: Jeta është llogari… Ndoshta jo dhe aq në aspektin financiar sa në aspektin afektiv (ndjesor) dhe sigurinë e të ekzistuarit...
Personalisht në më kishte ndodhur mua, kisha ikur diku larg pa njërin as tjetrin dhe pa dhënë gjurmë njëfarë kohe për të mundësuar të qënit vetëm me vetveten dhe domodoshmëritë e saj.

Mendimi im ky.

Elna.

Keni dhënë mendime interesante në një temë relativisht intriguese për të gjithë nga pak. Do më interesonte medimi Juaj, Zonja Elna, se si do e kishit këshilluar Arditën, pasi ajo të ksihte bërë llogaritë jetësore të saj dhe po të kishte fëmijë: "të ikte diku larg pa dhënë gjurmë njëfarë kohe" me fëmijën/t apo pa të?
Reflektim të këndshëm!

[_DANIELA_]

Vajze, sinqerisht nuk di si te ta ve emrin. Paragjykimi eshte e pakta gje qe do maresh nga te tjeret.
Te paragjykoj per faktin qe ke lene nje mashkull tjeter te hyj ne jeten tende nderkohe qe ti je e martuar. Absurditeti tjeter eshte se thua kam nje burre te mrekullueshem qe te gjithe mund ta ken zili. Kur e di se cfare burri ke nuk mendove fare per ate kur shkove u mplekse me dike tjeter? Ncncnc... Po ai djale qe ke je e bindur qe mund te te ofroje lumturine qe te ka afruar yt shoq?
Ne fund te fundit e ke menduar qe ai djale qe ti dashuron mund te te paragjykoj per veprimin qe ti po ben? Te jem ne vendin e atij une ty nuk do ta kisha besen. Po le tet shoq pas sa viteve qe keni kaluar ne krah te njeri tjetrit, ne te mire e ne te keqe. Kush e jep ate siguri qe ti nuk do e besh prap kete gje? Me fal qe po tregohem kaq e "ashper" por po them ate qe mendoj.
Keshilla ime eshte qe te mbledhesh trute e kokes e te mos prishesh nje familje. Mgjt edhe kjo eshte e kote se ti tashme me tradhetine tende e ke prishur.
Atehere do te thoja qe ndahu nga yt shoq dhe shiko jeten tende, sic duhet te shikoj edhe ai jeten e vet. Sinqerisht me vjen keq per tet shoq.
Plus jam e mendimit qe ne vuajtjen qe mund ti shkaktosh atij, nuk besoj se do arrish te jesh ndonjehere e lumtur. Asnjehere nese ke nje ndergjegje.

[Anisela]

Ne radhe te pare,te falenderoj per lirine e mendimit qe na ke dhene ketu ne forum!Fakti qe je martuar ne moshe te re,ndikon ne gjendjen tende aktuale shpirterore!Pasioni qe te afron prania e ketij personi,eshte shkaterues por kalimtar!Arsyeja,ku qendron arsyeja?Behet fjale per ate person ne radhe te pare,dhe per ty!Ju po kaloni nje krize ne kte maredhenie!Te te them qe ti japesh kohe gjerave eshte shkaterruese!Perpiqu te mesosh aresyen e ketij personi dhe te jesh e bindur qe do ta kesh me te lehte te vendosesh!

[J@mes]

Po tradhëtoj!
1.
Jam martuar ne moshe te vogel me nje burre qe mendoj se eshte i mrekullueshem dhe sot e kesaj dite akoma mendoj se eshte i tille. Ka disa kohe qe jam njohur me nje djale qe po me shkaterron nga dashuria qe kam per te. Kam nje familje te mrekullueshme qe gjithkush do ta kishte zili por kam rene ne dashuri aq shume me kete djale sa jam gati te sakrifikoj gjithcka. E di qe shume prej jusha do me paragjykojne , disa prej jush do me quajne bushter sepse dhe une dikur paragjykoja per tradhtine. Nuk mendoj te gjej zgjidhje prej mendimeve tuaja por eshte vetem nje menyre per tu shfryre gje te cilen nuk mund ta gjej askund qofte edhe tek shoqet e mia me te ngushta.
2.
Vetem tani qe jam dashuruar me kete djalin po e kuptoj se ceshte dashuria. Me pare mendoja se e doja burrin jashtezakonisht shume. E di qe shume prej jush nukmund te arrijne te me kuptojne.
3.
Eshte interesante te lexosh postimet e anetareve te cilet ti i njeh prej kohesh se si te paragjykojne apo te keshillojne . Une jam anetare e ketij forumi prej vitesh ,normalisht e regjistruar me nje emer tjeter. Te gjithe kemi deshire te bejme nje jete normale po strese apo probleme qe mund te na hapin telashe , por problemi qendron se ato behen pjese e jetes sone. Tradhtia eshte pjese e jetes sone qofte ajo dashurore apo shoqerore. Askush nuk e deshiron mendoj qofte tradhtuesi apo i tradhtuari te jete ne keto role por si duket jeta i perzgjedhe vete aktoret ne menyre "RANDOM". Une nuk jam fare pishman per kete perzgjedhje qe me beri jeta sepse nese do kthehesha prape ne jeten qe beja duke e ditur qe egziston personi me te cilin une kam rene ne dashuri sdo ta pranoja. Eshte shume e thjeshte te besh analizat e jetes se tjetrit, edhe une jam eksperte ne te, por jeten time e administroj ashtu si me vjen. Gjithsesi ju pershendes te gjithve per mundimin qe merrni te hidhni mendimet tuaja per nje problem kaq egzistent ne jetet tona.

Me siper kam permbledhur gjithcka ke shkruar ardita79.
Po ti hedhesh nje sy shkrimit tend nga fillimi deri ne fund, pra nga postimi i 1-re e deri tek i 3-ti, une do te thoja se ti ke marre nje vendim.
Postimi i pare, beshtyve te keqen nga vetja ose sic je shprehur edhe ti vete (shfryerje).
Postimi i dyte, konfirmon se dashurija e vetme per ty eshte (x djale). Bashkshorti nuk ben pjese me ne mendimet dhe ndjesite e tua.
Postimi i trete eshte i parashikueshem. "Une luajta me zjarrin edhe pse e dija qe ai te djeg". "Tani jam djegur, por tek e fundit te gjithe digjemi prej zjarrit".
Perfundimi yt eshte: Zjarri(tradhetia) eshte pjese e jetes sone - sipas asaj qe je shprehur.

Une arrita te nxjerr kete rezyme, kuptohet mbi bazen e atyre pak gjerave qe ke shkruajtur. Mendoj se hapin e ri qe ke vendosur te ndermaresh nuk e ke vleresuar dhe aq sa duhet, gjithsesi eshte e drejte e jotja. Bashkshortit ben mire t'ia thuash pasi te kesh bere gati valixhet. Menyren se si, e di ti.
Te uroj per aq kohe sa te zgjase me djalin e ri, t'ia kaloni kendshem.