Gjithmone jemi te rrethuar nga njerez te ndryshem ne ambiente te ndryshme e jo rralle here degjojme kritika mes kolegesh per dike tjeter qe nuk eshte i/e pranishem ne ate moment.
Ndoshta keto njerez ne nje sy te pare te japin idene e llafazaneve e te thashethemexhinjve, njerez te keqinj qe flasin keq per kedo e ne cdo vend... Por valle, keto kritika qe dallohen nga ne tek te tjeret mos jane thjeshte frike qe kemi ne per veten tone, frike qe mbase ato mangesi mund t'i kemi ne e i vejme gishtin tek tjetri duke u munduar te fshehim veten tone.
Si mendoni: Ne bejme thashetheme e shajme fshehtas gabimet e te tjereve nga pasiguria qe kemi ne veten tone? Ndoshta shikojme ne objektivin e sharjes nje kopje te vetes sone? Diskutojme se bashku kete aspekt!
Krijoni Kontakt