Close
Faqja 0 prej 2 FillimFillim 12 FunditFundit
Duke shfaqur rezultatin -9 deri 0 prej 15
  1. #1
    Nderi i Universit Maska e Gostivari_usa
    Anëtarësuar
    12-08-2005
    Vendndodhja
    Atje ku nuk me gjeni dot!
    Postime
    3,639

    Njerzit të konvertuar në fenë Islame

    Rev. Ann Holmes Redding, a Muslim - Christian?
    Rev. Ann Holmes Redding, 55, graduated from Brown University, earned master's degrees from two seminaries, and received her Ph.D. in New Testament from Union Theological Seminary in New York City, NY. She felt called to the priesthood; in 1984, she was ordained a priest in the Episcopal Church, USA. She will teach the New Testament as a visiting assistant professor at Seattle University in the fall of 2007. She has a life goal to create an institute to study the three largest monotheistic religions: Judaism, Christianity and Islam.

    In 2005-Fall, a Muslim leader gave a talk at St. Mark's Cathedral where Redding worked. She was moved by his prayer. During 2006-Spring, another Muslim leader taught a chanted prayer to God at a cathedral's inter-faith class. She began reciting the prayer daily. She began to study Islam intensely. in 2006-March, she became a Muslim by reciting the shahada -- "There is no god but God (Allah), and Muhammad is his prophet."

    She says that:

    "Coming to Islam was like coming into a family with whom I'd been estranged. We have not only the same God, but the same ancestor with Abraham."

    She attends Friday services at a mosque, prays five times a day, and identifies herself as following two religions. She said:

    "I am both Muslim and Christian, just like I'm both an American of African descent and a woman. I'm 100 percent both." 1

    The Associated Press reports that:

    "She says she felt an inexplicable call to become Muslim, and to surrender to God - the meaning of the word 'Islam'."

    Redding describes her acceptance of her additional faith:

    "It wasn't about intellect. All I know is the calling of my heart to Islam was very much something about my identity and who I am supposed to be. I could not not be a Muslim. ... I think this thing that's happened to me can be a sign of hope."
    Reactions by theologians to her religious inclusion/conversion:
    Her friends generally support her. But religious authorities hold mixed opinions. Many of the latter feel that beliefs taught by Islam and Christianity make the two religions mutually exclusive. Others believe that it is possible to interpret the tenets of the two faiths in such a way that a person can accept both faiths simultaneously:

    Kurt Fredrickson, director of the doctor of ministry program at Fuller Theological Seminary in Pasadena, CA, said:


    "There are tenets of the faiths that are very, very different. The most basic would be: What do you do with Jesus? I don't think it's possible [to be both, just like] ... you can't be a Republican and a Democrat."

    Referring to one person being both a Muslim and a Christian, Hisham Farajallah, president of the Islamic Center of Washington said: "I don't know how that works."
    Leaders at the Al-Islam Center of Seattle where she prays, believe differently. Programming director Ayesha Anderson said:
    "Islam doesn't say if you're a Christian, you're not a Muslim. Islam doesn't lay it out like that."

    Officials at the Episcopal Church, USA do not know of any other of their priests who believes in a second faith along with Christianity. They indicated that it is the local bishop's responsibility to decide whether she can continue performing the functions of a priest.

    Eugene Webb, professor emeritus of comparative religion at the University of Washington, said that it is possible to be both Muslim and Christian: He said:

    "It's a matter of interpretation. But a lot of people on both sides do not believe in interpretation. "

    Ihsan Bagby is an associate professor of Islamic studies at the University of Kentucky. He notes that Islam tends to be a little more flexible on matters of belief. Muslims can have faith in Jesus, he said, as long as they believe in Mohammad's message.
    Mahmoud Ayoub, professor of Islamic studies and comparative religion at Temple University in Philadelphia, PA, notes that in Islam, God is one an indivisible and unique. He said:

    "The theological beliefs are irreconcilable. For Muslims to say Jesus is God would be blasphemy."

    Most Muslims believe that belief in the Trinity is belief in polytheism 2 and is the most serious type of blasphemy against God.

    Frank Spina, an Episcopal priest and professor of Old Testament and biblical theology at Seattle Pacific University, states:

    "I just do not think this sort of thing works. I think you have to give up what is essential to Christianity to make the moves that she has done. ... The essence of Christianity was not that Jesus was a great rabbi or even a great prophet, but that he is the very incarnation of the God that created the world.... Christianity stands or falls on who Jesus is."

    He also notes that Episcopal priests have taken vows of commitment to the doctrines of the church: "That means none of us get to work out what we think all by ourselves."

    Reactions from non-theologians:
    Doug Thorpe was a member of St. Mark's faith-formation committee with Redding. He has noted how her decision has deepened her spirituality. He feels that Redding is being called:

    "... by her very presence, [to be] a bridge person. And we desperately need those bridge persons."

    "mOok" at mOokblog writes:

    "Surely, given Christianity and Islam’s opposite positions on Jesus’ humanity, his Son-ship, his divinity, his crucifixion and his resurrection, if the way you 'understand Jesus is compatible with Islam', then by definition the way you understand Jesus is incompatible with the Christian faith."

    "Honestly, this is the sort of stuff that I’d have expected to hear from Jade Goody or Helen Adams on Big Brother, not from a priest in the Christian Church who has a PhD! ..."

    "And news just in: it's possible for a fish to be a spaceship, a pizza to be a bicycle, a frog to be a sky scraper, a tomato to be an aqualung and a potato to be prime minister of Bulgaria." 3

    Michael P.F. van der Galiën wrote on the Moderate Blog Network:

    "I think, from a theological perspective, that it is quite an interesting question: can one be both Muslim and Christian (at the same time)? My initial reaction is 'of course not.' However, when I thought about it for a while, I thought 'well, the way she explains it makes me think it is possible, in so far that it is all a matter of interpretation.' Redding has a somewhat different definition of what it means to be a Christian than I do, but I would not dismiss her views too easily. For one thing, many, many European Christians probably share her views."

    "You could say that she has found a ‘middleground’ which makes it possible for her to say that she is both. Of course, this does not mean that Christians and Muslims who interpret their respective Holy Books a bit more literally than Redding does, cannot disagree with her and say that she is not a Christian / Muslim; it does, however, mean that she can defend her position. ..."

    "It is a very interesting thought process. The result is, I guess, that more strict Christians will consider Redding to be Muslim, and stricter Muslims will consider her to be Christian. Then we have the group who are less strict and believe she can be both, and, lastly, some people will consider her to be neither." 5



    Personalisht mendoj qe kjo grua eshte konvertuar 100% ne muslimane , ndoshta ne fillim ka pasur hamendje dhe ka besuar ne te dyja fete , por me vone me pranimin dhe kuptimin e plote te fese islame jam i sigurte qe me nuk e quan veten kristijane.

    Gostivari_usa
    WE WILL NOT GO DOWN!

  2. #2
    Perjashtuar
    Anëtarësuar
    14-11-2007
    Vendndodhja
    ne kabul tu bo plazh
    Postime
    784
    e para e punes respekte.ktu vlla esht forumi shqiptar dhe jo ai anglez .keshtu qe shkruj shqip se ne nxefemi shpejt hahahahahaha.secili ka te drejt te zgjedhi fene qe ai menon se i perket shpirterisht dhe moralisht dhe sna takon ne te gjykojm.gjyqin e ben vetem allahu kur te na vij koha te japim llogari

  3. #3
    Nallban Maska e alko71
    Anëtarësuar
    24-03-2006
    Vendndodhja
    Tokë
    Postime
    707
    Përfaqësuesja gjermane (SPD) kaloi në Islam

    Emri:  2016.jpg

Shikime: 1273

Madhësia:  30.3 KB

    Elisabeth Muller që nga viti 1985 i ka takuar parties Socialdemokrate. Në rajonin Rhein-Sieg ishte nënkryetare e SPD-së lokale. Para do kohe u largua nga partia. Shkaku, kalimi i saj nga krishterimi në islam.
    13.11.2007 10:43

    "Më kanë akuzuar se totalisht jam e marrë, veçanërisht më 2002-in kur kalova në islam. Në një moment nuk munda t'i duroj më kritikat, hodha librezën dhe u tërhoqa nga partia Socialdemokrate. "

    Elisabeth Muller, e cila 26 vite ishte përfaqësuese në parlamentin e qytetit Niederkassela, nëpërmjet Bonnit i ka kritikuar kolegët e vet partiak se janë të stërmbushur me paragjykime dhe se nuk dinë asgjë për islamin.

    "Njerëzit, të cilët nuk janë lidhje të ngushta me islamin, thjeshtë duhet që të lirohen nga paragjykimet. E kur dikush teton që t'ua qartësoj se çfarë feja islame, ata të tallin dhe madje as që dëshirojnë të dëgjojnë", ka thënë Elisabeth Muller.

    Ajo vazhdon dhe thotë: "Vij nga një familje katolike konservatore. Unë më nuk mund të njësohem me kishën katolike. Ajo që po ndodh në të nuk ka asnjë lidhje me Krishtin dhe Zotin."

    E shqetësuar me kishën katolike dhe me mënyrën me të cilën mediat e paraqesin islamin, Elisabethi shpjegon shkaqet të cilët e kanë çuar që të kaloj në islam:

    "E lexova Kur'anin dhe në të njëjtën kohë e krahasova me Biblen. Mendova, kjo është feja e vërtetë. Kur'ani është shpallja e fundit e Zotit dhe është gabim
    total që mediat gjermane ta interpretojnë në këtë mënyrë."

    Në kontrast me krishterimin, ish përfaqësuesja e SPD-së Elisabeth Muller, në islam e sheh lidhjen direkte të besimtarit me Krijuesin e tij.

    burimi: Mesazhi.com
    Why do people with closed minds always open their mouths?

  4. #4
    i/e regjistruar Maska e Daja-GONI
    Anëtarësuar
    21-03-2006
    Postime
    1,546
    Edhe futbollisti i njohur ANELKA ka konvertuar ne islam.
    Kete edegjova para disa dite ne nje emision sportiv te nje kanal gjerman.

  5. #5
    i!i!i!i!i!i!i!i!i!i!i!i! Maska e biligoa
    Anëtarësuar
    16-08-2007
    Postime
    3,216

    Tregime

    FEMIJE QE U BE SHKAK TE HYJE NE ISLAM NJE I KRISHTER?


    U ftuam në një darke unë, gruaja dhe fëmijët e mi. Djali im i vogël pa një shërbëtor që shërbente aty dhe e pyeti: A je musliman apo jo? Jo, nuk jam- iu përgjigj shërbëtori. Fëmija im e mori shërbëtorin për dore dhe e dërgoi tek stufa që ndizej zjarre ngase ishte kohe vjeshte dhe i tha: Nëse nuk bëhesh musliman Allahu do të fus ne një kësi zjarri te nxehte. Thuaj: La ilahe il-la Allah!- i tha fëmija disa here.
    Fatbardhësisht prezent ishte një hoxhe, qe dinte mire anglishten, i cili u afrua pranë këtij shërbëtori dhe filloi t'i flas për Islam dhe t'i përgjigjet pyetjeve te tij deri kah ora 1:30 pas mesnate deri atëherë kur shërbëtori i bindur për vërtetësinë e Islamit dëshmoi deklaratën hyjnore: La ilahe il-la Allah Muhammedun Resulullah!
    &&&
    Të gjithë muslimanët duhet te thërrasin ne fe qofte me gjuhe, pasuri, dituri, kulture, moral, pozite, fame, apo me te gjitha se bashku. Le te jete çdo musliman kureshtar për udhëzimin e tjetrit ngase për këtë gjë ka shpërblim te madh. Thotë Muhammedi, alejhi's selam:
    "Që Allahu të udhëzojë vetëm një njeri nëpërmjet teje është me mire për ty se sa pasuria më me vlerë". (Transmetim unanim)
    Le ta dije çdo musliman se ai ose do te ftoje për tek Allahu ose do te ftoje për tek e kota andaj le te zgjedhe i mençuri atë qe duhet zgjedhur!
    Dobitë e tregimit:-
    Ftimi ne Islam nuk ka kohe dhe vend te caktuar; musliman fton kudo dhe kurdo qe i jepet rasti.
    Ke e ka begatuar Allahu me përvetësimin e ndonjë gjuhe te huaj le ta falënderojë Allahun dhe le ta shfrytëzojë atë për shërbim te fesë.
    Fjale e fëmijëve te vegjël kane ndikim ne zemra andaj perse te mos i përgatisim për ftim ne rrugën e Allahut?
    Obligimi ynë i pare ndaj te gjithë jomyslimanëve qe vijnë ne trevat tona është qe t'i ftojmë ne Islam.
    Marre nga libri: Texharubun da'uijjetun naxhihatun
    Nese eshte e bere me dashuri, asgje nuk eshte mekat.

  6. #6
    i!i!i!i!i!i!i!i!i!i!i!i! Maska e biligoa
    Anëtarësuar
    16-08-2007
    Postime
    3,216

    Tregim

    IMAM AHMEDI DHE BUKEPJEKESI!

    Imam Ahmedi deshi ta kalonte një natë në xhami por roja e xhamisë e pengoi.
    Do të flejë tek vendi i këmbëve të mia- kërkoi Imam Ahmedi, dhe vërtetë, ashtu edhe bëri, por roja e xhamisë u ngrit dhe e largoi-tërhoqi prej xhamie. Imam Ahmedi atëbotë ishte në moshë të shtyrë dhe në fytyrë i dukeshin rrudhat e pleqërisë.
    Derisa ishte në këtë gjendje e pa atë një bukëpjekës i cili i ofroi konak. Imami shkoi dhe ai vërtetë, edhe pse nuk e njohu, ia bëri një mikpritje islame shumë të madhe.
    Bukëpjekësi pas pak shkoi tek dhoma e tij që t'ia fillonte punës për gatimin e bukëve. Imami e dëgjoi bukëbërësin gjatë tërë kohës duke kërkuar falje të mëkateve -duke bërë istigfar-. U mahnit Imami kështu që të nesërmen e pyeti për këtë gjë.
    Gjatë tërë kohës sa e bëj gati brumin kërkoj falje të mëkateve- tha bukëbërësi.
    Imami duke qenë se dinte mirë vlerën dhe të mirat e istigfarit (kërkimit falje) e pyeti nëse kishte gjetur të mirat e tij?
    Po, çdo gjë ma ka plotësuar Allahun i madhërishëm përveç një lutjeje të kamotshme- tha bukëbërësi.
    E cila është ajo?- pyeti Imami.
    Ta shoh Imam Ahmed b. Hanbelin- tha bukëbërësi.
    Po unë jam Ahmed b. Hanbeli dhe pasha Allahun mbrëmë unë pakam qene tërhequr zvarrë për të ardhur tek ti(1).
    Nese eshte e bere me dashuri, asgje nuk eshte mekat.

  7. #7
    i!i!i!i!i!i!i!i!i!i!i!i! Maska e biligoa
    Anëtarësuar
    16-08-2007
    Postime
    3,216

    Tregim

    JA SE CFARE BERI PLAKU ME KUR'AN

    Ky plak në të 80-tatë filloi ta mësonte Kur'anin përmendësh. Tregimi i tij fillon me shkuarjen e tij në Xhaminë e Pejgamberit, alejhi's selam me kërkesën: Dua ta mësoj Kur'anin përmendësh! Një mësues në xhami, i ngarkuar me këtë detyre iu drejtua me butësi dhe respekt për moshën e tij: O prindi im, ti je i shtyrë në moshë dhe nuk mund ta mbash mend atë por ulu dhe dëgjoje.
    Unë dua te mësoj përmendësh- insistoi plaku.
    Atëherë lexo- tha mësuesi i Kur'anit.
    Unë nuk di te lexoj por fillo se pari e m'i mëso shkronjat- tha plaku.
    Mësuesi filloi t'ia mësonte shkronjat nga e para dhe, siç rrëfen autori i tregimit, ai mësonte shkronjat sikur fëmija ne klasën e pare por cili ishte rezultati? Pas pese vitesh pune te palodhshme plaku 85 vjeçar mësoi tërë Kur'anin përmendësh.
    Ja kështu kur dashuria për adhurim ta përshkojë zemrën e muslimanit atëherë zhduken të gjitha pengesat në rrugën e tij. Ky plak jo vetëm që ua dha një mësim pleqve të kohës së tij por ua dha edhe të rinjve se mësimi përmendësh i Kur'anit i lehtësohet çdokujt që i qaset kësaj pune, dhe: A ka kush që garon këtë plak bujar?
    Nese eshte e bere me dashuri, asgje nuk eshte mekat.

  8. #8
    Shaqiri #11 Maska e The.ReaL
    Anëtarësuar
    01-06-2006
    Vendndodhja
    Corleone....
    Postime
    2,707
    Shume sportist te njohur si : Abidal , Ribery , Anelka , Tyson jane kthyer ne islam.
    SPECIAL ONE

    RAUL # 7

  9. #9
    i/e regjistruar Maska e Renea
    Anëtarësuar
    12-08-2007
    Vendndodhja
    andej-këndej
    Postime
    3,131

  10. #10
    i/e regjistruar Maska e burbuqe1
    Anëtarësuar
    23-11-2007
    Postime
    197
    Elena Safiyaah Shromova : USHQIM PËR SHPIRTIN TIM


    ... dhe kur Jurij Gagarini solemnisht ateroi në Tokë, iu afrua një plakë e pyeti: Biro, a e pe Zotin në qiell?”
    Atëherë i kisha 8 apo 9 vjet dhe më kujtohet sikur të kishte ndodhur dje. Më kujtohet se si nëna ime në kuzhinë me buzëqeshje më rrëfente këtë tregim të njohur për një plakë të thjeshtë, të parëndësishme, e cila nuk ka mundur ta dijë se ai i cili ka besuar në Zotin nuk ka pasur të drejtë të bëhet pionier apo komsomol. Çfarë turpi për ushtrinë!
    Kështu jam rritur në atë frymë mosbesimtare. Pionierët, flamujt e kuq, ateizmi, baba Stalini, baba Lenini, një zinxhir i pafund i lloj-lloj “baballarëve” .
    Hëm, e pashkët... po kishim një lloj pashkësh. Me mahnitje ngjyrosnim vezët e pashkëve, megjithatë, nuk kemi guxuar t’i përmendim ato në shkollë. Arsyeja ka qenë gjithmonë e njëjtë - do të ishte vështirë të arrihet deri te titulli i pionierit. Kurse pastaj gjithçka u ndryshua... “Baballarët” me kohë u bënë të parëndësishëm, ndërsa mbarë vendi filloi të kërkojë idhuj të rinj. Fitimi i shpejtë i parave, jeta afariste, malli perëndimor... Liri, liri dhe përsëri liri... Kishës dalëngadalë i rritej autoriteti dhe fuqia. Mafiozi me zinxhir të trashë në qafë, të gjithë politikanët e mundshëm, madje edhe presidenti i shtetit, nuk shmangeshin nga kisha me rastin e tubimeve më të rëndësishme.
    Për këtë periudhë mundem vetëm të them se në mua nuk ka ndikuar kjo eufori masive kishtare. Kuptohet se fasada, ajo e jashtmja, linte përshtypje për diç më të bukur, më atraktive, më moderne, por kjo prapë nuk kënaqte çështjet e thjeshta, esenciale, të domosdoshme për jetën.
    Logjika ime nuk ka pranuar idenë për Zotin i cili ka djalë, megjithatë nuk kam parë ndonjë zgjidhje tjetër përveç krishterizmit. Më preokuponin pyetjet për ekzistimin e jetës pas vdekjes, për arsyen e qenësisë, kuptimin e jetës dhe kuptimin tim në përgjithësi.
    Këto pyetje ishin fillimi im i pavetëdijshëm në kërkimin e Zotit. Pa ndonjë qëllim ekzistues nuk mundesha të bashkëjetoj me përditshmërinë. Kishte momente kur më mundte një frikë e tmerrshme nga vdekja. Kjo frikë më sillte deri te kufiri i depresionit. Në këto momente të vështira, gjithmonë prej fillimit ia parashtroja vetes pyetjet: Të supozojmë se sipas disa standardeve të vendosura do të jetosh e lumtur; do të kesh burrë të mirë, rroba të bukura, vend përkatës të punës, miq të mirë... e pastaj vdes. A do ketë kuptim bile diçka nga jeta jote? Fëmijët dhe nipat tu po ashtu një ditë do të vdesin. Planeti Tokë, kozmosi, gjithçka, një ditë do të bëhet histori. Atëherë për çka jetoj? Për çka duhet të mundohem? Ku është kufiri ndërmjet të drejtës dhe të gabuarës? Për çka duhet të jem person i mirë? Për çka duhet të jem person i keq?
    Është interesant se prapëseprapë asnjëherë nuk kam mundur të shqiptoj fjalët: “Unë nuk besoj Zotin”.
    Thjesht nuk mundesha. Ndjeja se prapë besoj. Kur dikush më pyeste diçka për fenë, në panik refuzoja të përgjigjem, duke u arsyetuar se pyetja është shumë personale. Megjithatë kjo pyetje sillte me vete pyetje tjera. Koncepti i besimit të verbër, pa pasur mundësi për pyetje dhe përgjigje, nuk më kënaqte. Nuk mundesha ta ndjejë fenë, po qe se pyetjet e mia ngelnin pa përgjigje. Tash e kuptoj se sa kam pasur dëshirë atëherë ta dua Zotin, kam pasur dëshirë të besoj dhe të jem e sigurt, kam pasur dëshirë të jetoj në paqe...
    Gjatë studimeve të mia pesëvjeçare erdha në kontakt me nocionin “Islam”. Kishim lëndën e cila quhej “Historia e religjionit”. Njëri nga librat shkollor në vete përmbante fjalinë në vijim: “... dhe në Kur’an qëndron: Mbyti mosbesimtarët...” Akoma më kujtohet se sa kam qenë e shokuar dhe se vetvetes i kam thënë: “Nëse ndonjëherë vendos për ndonjë fe, kjo me siguri nuk do të jetë Islami”.
    Por, All-llahu e di më miri.
    Pas absolvimit të studimeve në Rusi, u shpërngula në Gjermani në mënyrë që atje të vazhdoj studimet. El-hamdulil-lah.
    Përndryshe, unë vij nga një vend i largët rus në Lindjen e Largët. Kufizohemi me Kinën e cila bashkë me Japoninë dhe Korenë është më afër vendlindjes sime se sa Moska.
    Deri në Hannover udhëtova 10.000 km... kurse ato 10.000 km më dërguan drejt dashurisë ndaj All-llahut dhe Islamit. A nuk është kjo mrekulli? A nuk është kjo mëshira e madhe e All-llahut. Subhanallah!
    Kur shikoj të kaluarën, ballafaqohem me shumë imtësira të cilat në këtë rrugëtim tim përputhen njëra me tjetrën dhe kështu bëjnë fotografinë e plotë.
    Gjatë vitit të parë të qëndrimit në Hannover isha e preokupuar me studimet, me mësimin e gjuhës gjermane, adaptimin në mjedisin e ri, aq sa nuk kam arritur të mendoj për çështjet e qenësisë. Megjithatë, edhe përskaj preokupimit të përditshëm me mësime, më ngeli në kujtesë biseda me një student nga Turqia, i cili nuk ishte ndonjë praktikues i fesë. Duhet të përmendi se edhe sot e kësaj dite më mahnit ky fenomen te muslimanët, që madje edhe ata që nuk janë praktikues të fesë mbajnë në vete karakteristikat e muslimanit të mirë, qoftë fjala për zemërgjerësinë, mikpritjen, sinqeritetin apo besimin e fuqishëm se Zoti ekziston, i Mëshirshmi, Mëshiruesi. Kjo bindje në shoqërinë materialisht të ngarkuar perëndimore është dukuri shumë e rrallë.
    Një ditë po bisedonim për fetë. Parashtroja pyetjet e mia të zakonshme, deri atëherë akoma të papërgjigjura, të cilat gati çdoherë bllokonin çdo diskutim të mëtejmë. Nuk mundesha ta kuptoj konceptin e mëkatit në krishterizëm. Si është e mundur që prifti të falë mëkatet? Si mund ta dijë ai se pendimi im ka qenë i sinqertë? Kështu shumë praktikisht do të mundesha për çdo ditë të gaboj dhe për çdo ditë të shkoj te prifti të më falë. Mes tjerash, nëse Jezusi ka vdekur për shkak të mëkateve tona, atëherë përse të mos gabojmë?
    Studenti turk dëgjonte i qetë dhe me vëmendje, e pastaj më tha: “Ne në Islam themi se çdo njeri lindet i pastër sikur fleta e bardhë e letrës. Gjithçka që bën në jetë, shkruhet në atë letër, kurse vetëm All-llahu vendos se a do t’i falë mëkatet e tua”.
    U mahnita. Për herë të parë përjetova që diskutimi në këtë temë të mos humbet në qorrsokak. E gjeta përgjigjen. Para kësaj kam qenë aq e hutuar, kurse vetëm një fjalë bëri që gjërat të bëhen të qarta dhe logjike, thjeshtë të pranueshme për arsyen dhe ndjenjën.
    Ç’është e vërteta, nuk u interesova më shumë për Islamin. Një vit më vonë u dashurova në një musliman. Nuk mund të flas me krenari për atë lidhje, sepse nuk ishte edhe aq e lumtur. Ai nuk ishte musliman “perfekt”, nuk ishte i përpiktë në kryerjen e obligimeve fetare dhe fatkeqësisht jetonte sikur shumica e studentëve muslimanë të cilët vijnë në Perëndim. Por, krahas tërë kësaj, ai kishte diç të brendshme, një fuqi, besimin në Zotin, besimin në Shpalljen e Zotit dhe nuk i frikohej vdekjes. Ndërsa mua e tërë kjo më mungonte.
    Prapëseprapë, unë isha studente e kujdesshme, shoqe e mirë dhe gjithnjë përpiqesha të jem njeri i mirë, të cilit i mungonte fuqia; kurse ajo fuqi vjen vetëm me njohjen se Zoti me të vërtetë ekziston.
    E shikoja se si agjëronte në muajin e Ramazanit, megjithatë nuk mendoja shumë për rëndësinë e atij agjërimi. Interesant, unë fillova të interesohem për rëndësinë e gjithë asaj vetëm pas prishjes së lidhjes me të. Thjeshtë, nuk pajtoheshim në shumë aspekte, gjë të cilën unë nuk mund ta përballoja më. Doja ta braktisi, por njëkohësisht të kuptoj se për çka e bëj këtë. A është për shkak të fesë? A është për shkak të traditës? A është për shkak të edukatës? Apo problemi qëndron te unë?
    Bleva një libër për jetën e të Dërguarit Muhammed [sal-lall-llahu alejhi ve sel-lem] dhe udhëtova në Francë për shkak të kursit të gjuhës frënge. Kursi ishte i mirë, kurse libri edhe më i mirë. Dëshiroja që sa më shumë ta lexoj dhe mësoj... Por ai vit për mua qe shumë i vështirë. U sëmura, për çka edhe u desh të operohem. Por, këtu qëndron urtësia e madhe e All-llahut. Ndjehesha e vetmuar, e frikësuar për shkak të operacionit, andaj edhe fillova të mendoj për Zotin. Duke iu falënderuar All-llahut, gjithçka kaloi mirë, pas çkahit u bëra tjetër njeri. Gjithçka që ndodhi pas kësaj periudhe, e ka kuptimin e vet. Mendoj se qysh në atë muaj sprovash me zemër u bëra muslimane.
    Gjatë studimeve një kohë kisha mësues privat të gjuhës italishte, me të cilin për shkak të problemeve shëndetësore e humba kontaktin. Kur u shërova plotësisht, vendosa të vazhdoj me orët nga gjuha italishte dhe u dhashë pas kërkimit të një mësuesi të ri. Një ditë regjistrova një numër telefoni nga tabela e shpalljeve në fakultet. Thirra në atë numër, në të cilin mu përgjigj një femër italiane e cila menjëherë dhe me çmim të ulët pranoi të më mësojë. Caktuam një takim, kurse ajo më tha se nuk do të jetë vështirë ta njoh, sepse ajo mban shami.
    Shami?! Sa u befasova. Por mendova se ajo sigurisht është italiane me prejardhje arabe apo diç të ngjashme. Deri në atë moment asnjëherë në jetë nuk kisha biseduar me një grua që mban shami. Më ranë ndërmend gratë me shami të cilat nganjëherë i takoj në rrugë. Nuk i konsideroja ato gra si të rëndësishme, sepse mendoja se janë të paarsimuara dhe bëjnë vetëm atë që i urdhërojnë burrat e tyre. Deri atëherë nuk kam ditur edhe aq shumë për Islamin, kurse kisha idetë e mia personale perëndimore se si duhet të duket gruaja.
    Dhe më në fund u takova me Nurën, el-hamdulil-lah. Ky takim ma ndryshoi tërë jetën. E pashë se kjo italiane, konvertuese në Islam, është shumë e shkolluar, inteligjente, e bukur dhe mbi të gjitha mbante hixhab. Fytyra e saj frymonte me dritë dhe freski, të cilat buronin nga brendësia. Masha’All-llah.
    Bota ime u ndryshua. E pashë se sa paragjykime të gabuara ekzistojnë në veten time.
    Filluam me orët në të cilat më shumë bisedonim për Islamin se sa për italishten, el-hamdulil-lah.
    Pastaj fillova të lexoj Kur’anin. Pyetja ime e parë ishte: përse nuk e kam bërë këtë më herët?! Kjo duhej qysh moti të jetë hapi im i parë.
    Sa e lumtur isha kur pas leximit të faqes së parë e pashë se ai Libër është e Vërteta të cilën aq gjatë e kam kërkuar, se ai është përgjigje dhe udhëzim dhe se më nuk duhet të frikohem. Ato fjalë që i lexova depërtuan thellë në zemrën time e cila ndjente qetësi dhe kënaqësi. Kjo jetë ka kuptim dhe unë, insha’All-llah, mundem shumëçka të bëj për ta plotësuar atë kuptim.
    Më kujtohet se si një ditë rrija ulur në vendin e punës dhe ndjeja kënaqësi dhe lumturi të plotë, saqë koleget e mia të punës menduan se jam e dashuruar. Vërtetë, unë ndjeja dashuri të thellë ndaj All-llahut, Islamit dhe mënyrës së jetës të cilën Ai e kishte caktuar. Për All-llahun, asgjë në botë nuk mund ta gëzojë kështu njeriun, sikur që këtë e bën dashuria ndaj All-llahut dhe njohja e Vullnetit të Tij.
    Sot unë fali namazin, mbaj hixhabin, agjëroj dhe assesi nuk kuptoj se si kam mundur të jetoj përpara pa këtë fe.
    Gjithçka vjen nga All-llahu. Ne duhet që vetëm t’i bëjmë hapat e parë kah Ai, e Ai do të na pranojë nën hijen e mëshirës së Tij të pafund.
    Isha e vetmuar dhe Ai më dha Ummetin e shkëlqyeshëm. Isha e sëmurë dhe Ai ma pastroi zemrën dhe shpirtin tim. Isha e humbur dhe Ai më dha udhëzim dhe kënaqësi. Shpirti im kërkoi ushqim e Ai ma dha.
    El-hamdulil-lah. Të gjitha falënderimet i takojnë All-llahut.

Faqja 0 prej 2 FillimFillim 12 FunditFundit

Tema të Ngjashme

  1. Islami Sot Dhe Nesër
    Nga llokumi në forumin Komuniteti musliman
    Përgjigje: 11
    Postimi i Fundit: 22-09-2012, 10:50
  2. Intervistë me Myftiun e Kosovës, Mr. Naim Tërnava
    Nga Drini_i_Zi në forumin Komuniteti musliman
    Përgjigje: 3
    Postimi i Fundit: 12-01-2009, 19:13
  3. Personalitete te medha te kombit shqiptar
    Nga DEN_Bossi në forumin Komuniteti musliman
    Përgjigje: 40
    Postimi i Fundit: 03-09-2006, 17:23
  4. Sheriati, xhihadi dhe shtetësia e muslimanit.
    Nga Klevis2000 në forumin Komuniteti musliman
    Përgjigje: 1
    Postimi i Fundit: 04-02-2005, 05:32
  5. Islamizimi I Popullit Shqiptar
    Nga altin55 në forumin Toleranca fetare
    Përgjigje: 0
    Postimi i Fundit: 16-04-2004, 04:51

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund të hapni tema të reja.
  • Ju nuk mund të postoni në tema.
  • Ju nuk mund të bashkëngjitni skedarë.
  • Ju nuk mund të ndryshoni postimet tuaja.
  •