Tridhjete shkaqe për lumturi

[LOGIC]

Shkaku i katërmbëdhjetë: Le të të mjaftoje shtëpia jote

Izolimi ligjor sipas sunnetit është: te largohesh nga e keqja dhe pronaret e saj, nga kaotiket, anarkistet dhe te humburit, te bëhesh unik, te qetësohet mendja, te te pushoje truri dhe te stoliset me margaritarët e mençurisë, te çlirohet syri yt ne kopshtin e njohurive. Vërtetë, t’izolohesh nga çdo gjë qe te largon nga e mira dhe respekti është ilaç i fuqishëm te cilin e kane provuar mjeket e zemrave dhe pati sukses te jashtëzakonshëm, e unë po te orientoj te ai ilaç; te vetmohesh nga e shëmtuara, nga e kota dhe fundërrina do te thotë ta vaksinosh mendjen, ta ndritësh ligjin e frikërespektit, ta festosh datëlindjen e pendimit dhe përkujtimit, e shoqërimi fisnik dhe përzierja e lavdëruar me njerëz vërtete është në namaz dhe unitet, në tubimet e dijenisë dhe solidaritetit të mbarë, ndërsa nga tubimet boshe dhe te kota-te kesh kujdes, te kesh kujdes, ik me lëkuren tende, qaj për mëkatin tënd, lidhe gjuhen, le te te mjaftoje shtëpia yte, ngase te përzihesh me barbaret do te thotë te luftosh me dhune shpirtin tënd, ta kërcënosh rrezikshëm boten e sigurisë te qetësisë se shpirtit tënd, kjo, sepse ti po ulesh me padronet e thashethemeve, me trimat e mashtrimeve dhe me mësonjësit qe te përgëzojnë me sprova, telashe kokëçarje derisa te vdesësh për çdo dite nga shtate here para se te te arrije vdekja “Edhe sikur te dilnin me ju, ata nuk do t’ju shtonin tjetër pos ngatërresës”(Kur’an).

Dhe kur qyqari me veten e tij te jete vetmuar
ne ndonjë vend kërkon përleshjen dhe dyluftimin pa e pare askënd

Prandaj, shpresa ime e vetme është qe ti t’i qasesh çështjes tende dhe te izolohesh ne dhomën tende përveç nëse ke ndërmend te flasësh a te veprosh mire, me ç’rast do te vëresh se si zemra yte po kthehet te ti, shpëtoje kohen tende nga kaosi, jetën tende nga pakuptimësia, gjuhen tende nga përgojimi, zemrën nga shqetësimi, veshin nga vullgariteti, shpirtin nga mendimi i keq, e kush e provon ia del, ndërsa kush hip ne transportet e iluzioneve dhe shthuret me te tjerët, thuaj atij: selam!(shpëtofsh).

[`JM`]

Selam Alejkum vella na kenaqe shpirtin me kete liber qe po na e transmeton ketu ne forum me shume deshire dhe vullnet po e lexoj.inshall-llaha All-llahu ta shperblen..

[LOGIC]

Selam Alejkum vella na kenaqe shpirtin me kete liber qe po na e transmeton ketu ne forum me shume deshire dhe vullnet po e lexoj.inshall-llaha All-llahu ta shperblen..

Amin, inshallah te gjitheve...

p.s.
All-llahu xh.sh e shperblefte autorin e ketij libri te mrekullueshem...

[LOGIC]

Shkaku i pesëmbëdhjetë: Zëvendësimi (kompensimi) është prej All-llahut

All-llahu nuk te merr asgjë e qe mos ta zëvendësoje ty atë me diçka me te mire se ajo, nëse duron dhe llogaritë “Kujt ia marr dy të dashurit e ti dhe duron, do t’ia kompensoj ata dy me xhennet” d.m.th.: dy sytë e tij “Kujt t’ia marr ndonjë te dashur te tij nga banoret e kësaj bote e ai llogarite ne shpërblim do t’ia zëvendësoj atë me xhennet”. Kush e humb te birin e tij dhe duron, atij i ndërtohet shtëpia e lavdisë ne amshueshmëri, e ky është vetëm një shembull i thjeshte, kurse ti me ketë kallëp krahaso edhe gjera te tjera.
Mos ndiej keqardhje për fatkeqësinë, ngase Ai i Cili e caktoi atë, tek Ai është xhenneti, shpërblimi, kompensimi dhe dekorata e madhe.
Vërtete te dashurit e All-llahut qe janë te goditur e te vene ne sprove, do te lavdërohen ne Firdevs “Selamun alejkum, me durimin tuaj gjetet shpëtimin, sa përfundim i lavdishëm është ky vend”. Dhe e drejte e jona është qe te presim kompensim dhe shpërblim për fatkeqësinë; pas asaj ka begati “Te tillët janë ata qe te Zoti i tyre kane bekime e mëshire dhe te tillët janë ata te udhëzuarit ne rrugën e drejte” urime për te goditurit, myzhde për te vuajturit.
Vërtetë jeta e kësaj bote është e shkurtër dhe thesari i saj është i pakte, kurse bota e ardhshme është me e mire dhe e përjetshme, andaj kush sprovohet këtu, shpërblehet atje, kush lodhet këtu, pushon atje, përderisa ata qe lidhen dhe dashurohen ne dynjanë, gjeja me e rende për zemrat e tyre është kalueshmëria e fateve te tyre nja ajo dhe jorehatia ne te ngase ata vete atë e dëshirojnë, e mu për ketë arsye te tillëve u rriten fatkeqësitë dhe u shtohen telashet e belatë, vetëm për atë se ata shikojnë poshtë këmbeve te tyre e nuk shohin gjë përveç dynjasë kalimtare, te lire e te ulet.
O ju te përvuajtur, nuk ju ka kaluar asgjë e qe ju te mos fitoni, ju është dërguar juve një shkrese midis rreshtave te se cilës ka butësi, mirësi, shpërblim e zgjedhje te bukur. Andaj, te përvuajturit i cili është i goditur me bela i duhet te shikoje se rezultati është: “Atëherë vihet ndërmjet tyre njëfarë muri qe ka dere, brendia e tij është mëshire, e nga ana e jashtme e tij është dënimi” E ajo qe gjendet tek All-llahu është me e mire dhe e amshueshme, e këndshme, me madhështore dhe me e larte.

[LOGIC]

Shkaku i gjashtëmbëdhjetë: Imani është jeta

Te palumturit me plot kuptimin e palumturisë janë ata qe kane bankrotuar nga depotë e imanit dhe nga ekuilibri i bindjes, prandaj te tillët gjithnjë janë te palumtur, te hidhëruar, te dobët e te poshtëruar “e ai qe ia kthen shpinën te përmendurit Tim, ai do ta ketë një jete te vështire”(Kur’an). Nuk e bën te lumtur shpirtin e as e pastron dhe e gëzon, e as qe ia largon dëshpërimin, mërzinë dhe shqetësimin përveç besimit me All-llahun, Zotit te boteve, e ne esence jeta nuk ka shije përveç se me iman. Metoda me e mire për pabesinë e te pabesëve është qe te bëjnë vetëvrasje, t’i lëne te qete shpirtrat e tyre nga këto pranga, errësira e fatkeqësi, çudi se çfarë jete është kjo jete e shkatërruar pa iman!? Çfarë mallkimi i amshueshëm i ka kapluar ata qe kane dale nga ligji i All-llahut ne toke! “Ne i rrotullojmë zemrat dhe te pamurit e tyre ashtu siç nuk e besuan atë (Kur’anin) për here te pare dhe i leme te bredhin te hutuar ne mashtrimin e tyre”(Kur’an).
Veçse ka ardhë koha qe bota te bindet plotësisht dhe te besoje thelle se nuk ka te adhuruar tjetër përveç All-llahut. Pas një përvoje te gjate e te vështire gjate shekujve qe kane kaluar mendja ka arritur te kuptoje se idhulli është legjende, kufri është mallkim, pabesimi është gënjeshtër, se pejgamberet janë te vërtete, se All-llahu është e Vërteta, i Atij është pushteti dhe falënderimi dhe Ai është i Gjithmundshmi. Aq sa besimi yt është i forte a i dobët, i nxehte a i ftohte, po aq do te jete edhe lumturia, rehatia dhe qetësia yte. “Kush bën vepër te mire, qofte mashkull a femër e duke qene besimtar, Ne do t’i japim atij një jete te këndshme (ne ketë bote), e (ne boten tjetër) do t’u japim shpërblimin me te bukur pe rate qe vepruan”(Kur’an).
E kjo jete e mire dhe e këndshme është vendosje e shpirtrave te tyre ne premtimin e bukur te Zotit te tyre, përforcim i zemrave te tyre me dashurinë ndaj Krijuesit te tyre, pastërti e ndërgjegje te tyre nga papastërtitë e devijimit, qetësim i nervave te tyre para fatkeqësive, qetësim i zemrave kur te vie caktimi dhe kënaqje e tyre ne vendet e kaderit, ngase te tillët qene të kënaqur qe All-llahu te jete Zot i tyre, Islami fe e tyre, Muhammedi lajmëtar dhe i Dërguari i tyre.

[fisniku-student]

Temë e mrekullueshme...Logic Vllau ,Allahu te shperbleft....

[LOGIC]

Shkaku i shtatëmbëdhjetë: Merre mjaltin e mos e thyej kosheren

Butësia nuk gjendet ne asnjë vend e qe te mos e zbukuroje atë, e ajo gjë qe nuk ka bukuri është e shëmtuar. Butësia ne fjale, buzëqeshja e pastër ne jete, fjala e bukur ne takim, këto janë rroba te qëndisura te cilat i veshin te lumturit, këto janë vetitë e besimtarit sikurse bleta qe hane te bukuren dhe prodhon te bukuren, e kur te bie mbi lule nuk e damkos atë për arsye se All-llahu ia jep butësisë atë qe nuk ia jep dhunës. Ka prej njerëzve qe për ardhjen e tyre zgjaten qafet dhe shtangen sytë me te paret e tyre, i përshëndetin zemrat dhe i dëshirojnë shpirtrat, ngase te tillët janë te dashur ne fjalët e tyre kur te marrin dhe kur te japin, kur te blejnë e kur te shesin, kur te takojnë e kur te përshëndesin.
Te fitosh shoke është art i spikatur qe e përsosin madhështoret e devotshëm, e te tillët gjithnjë janë te rrethuar e te përcjellur nga një turme njerëzish, e kur nuk janë prezentë atëherë janë te përcjellur me lutje e dua.
Vërtete këta te lumtur posedojnë një kushtetute te moralit qe titullohet “te keqen ktheje me atë qe është me e mira, se atëherë ai me te cilin kishit armiqësi do te te behet mik i afërt”(Kur’an). Te tillët e absorbojnë urrejtjen me ndjenjat e tyre te dashura, me butësinë e tyre te ngrohte, me faljen e tyre te gjere, e harrojnë keq bërjen dhe e kultivojnë mirësinë ndaj te tjerëve, pranë tyre kalojnë fjalët e neveritshme e ata nuk inatosen, porse veshët e tyre largohen nga ato pa kthim. Ata janë ne rehati ndërsa njerëzit prej tyre janë ne siguri, myslimanet prej tyre janë te qete: “Mysliman është ai, prej gjuhesh dhe dorës se te cilit janë te sigurte myslimanet e tjerë dhe besimtar është ai prej te cilit njerëzit janë te sigurte ne gjaqet dhe pasuritë e tyre”(Hadith). “Vërtete All-llahu me ka urdhëruar mua qe te mos i shkëpus lidhjet me atë qe me bojkoton dhe t’ia fali atij qe ma ke bere padrejtësi dhe t’i jap atij qe nuk me jap”(Hadith). “Dhe ata e qe përmbajnë mllefin dhe ua falin njerëzve (te tillët janë te shpëtuar)”(Kur’an). Përgëzoi te tillët me një shpërblim te menjëhershëm para atij te përhershmit me qetësi, rehati e siguri.

Kush është ne paqe me njerëzit shpëton prej dëmeve te tyre
Flenë i qete dhe i gëzuar

Dhe përgëzoi te tillët me një shpërblim madhështor te asaj bote ne fqinjësi te Zotit Falës, ne xhennete e lumenjë, ne vendin e sinqeritetit e te vërtetësisë pranë Sunduesit te Gjithmundshëm.

[LOGIC]

Shkaku i tetëmbëdhjetë: Vërtetë me të përmendurit e All-llahut qetësohen zemrat

Vërtetësia dhe sinqeriteti janë te dashurit e All-llahut, çiltërsia është sapun i zemrave, përvoja është argument, prijësi nuk i gënjen pasuesit e tij dhe nuk ka vepër me te cilën gjoksi me tepër zgjerohet dhe shpërblimi është me madhështor se sa dhikri (te përmendurit All-llahun): “Me përkujtoni Mua, Unë ju përkujtoj juve”(Kur’an) I Lartësuari e përmendi xhennetin e Tij ne ketë toke ne te cilin ai kush nuk hun ne te nuk do te hyje ne xhennetin e ahiretit, e ai xhennet është te shpëtuarit e shpirtit nga sëmundjet, lodhjet dhe trazimet e tia, bile kjo është rruga me e lehte dhe me e shkurtër për ne fitore dhe shpëtim. Hedhja një sy divaneve te shpalljes qe ti shohësh ne te dobitë e dhikrit, dhe provoje balsamin e tij gjate ditëve qe ta arrish shërimin.

Atë bote kur u sëmuren
Me përkujtimin tuaj u shëruam
E ndonjëherë e braktisim përkujtimin
Por atëherë gjendja na keqësohet

Me te përkujtuarit e Tij (i Lartësuar është Ai) shpërndahen retë e frikës, pikëllimit e mërzisë. Me te përmendurit e Tij largohen kodrat e telasheve e belave. Prandaj nuk është çudi te pushojnë ata qe e përmendin Zotin ngase kjo është ajka e esencës, por për t’u çuditur është me te pakujdesshmit se si largohen nga te përmendurit e Tij “Janë te vdekur e jo te gjalle, dhe ata nuk e dine se kur do te ringjallen”(Kur’an).
O ti qe ankohesh nga pagjumësia dhe qan nga dhembja dhe lëngon nga fatkeqësitë, o ti qe te kane hedhur valët e jetës, eja dhe përmende emrin e Tij te shenjte, a njeh ndokënd te ngjashëm me Të?

All-llahu Ekber, çdo brenge largohet nga zemra e çdo lavdëruesi e përkujtuesi.

Aq sa e përkujton Atë po aq te lehtësohet mendja, te qetësohet zemra, te gëzohet shpirti, te pushon ndërgjegjja, ngase me te përmendurit e Tij do te thotë te mbështetesh dhe te besosh ne Të, t’i dorëzohesh Atij dhe te kthehesh tek Ai, te kesh mendim te mire ndaj Tij, ta presësh rrugëdaljen nga Ai, ngase Ai është afër atij qe e thërret, e dëgjon atë qe i lutet, i përgjigjet atij qe kërkon nga Ai, prandaj përulu, nënshtrohu, kij dro, përsërite emrin e Tij te bukur e te bujshëm me gjuhen tende duke e falënderuar e lavdëruar, duke e lutur, thirrur dhe kërkuar falje nga Ai, e me pastaj me mundësinë dhe fuqinë e Tij do ta gjesh lumturinë, sigurinë, kënaqësinë, dritën dhe gëzimin: “Ndaj All-llahut ua dha atyre shpërblimin e kësaj bote dhe shpërblimin me te bukur te botes tjetër”(Kur’an).

[LOGIC]

Shkaku i nëntëmbëdhjetë: A po ua kane zili njerëzve për atë qe All-llahu ua dha atyre nga begatia e Tij?!

Zilia është sikurse gangrena qe e dërrmon ashtin fort. Zilia është sëmundje kronike qe shkakton prishje ne trup, si qeshte thëne: Nuk ka qetësi për ziliqarin, ai është zullumqar i vetes se tij, ai është armik i veshur me rroba te mikut. Kane thëne: Sa e mire dhe sa e drejte qe është zilia, fillon me pronarin e saj e pastaj e mbyt atë. E unë po ta ndaloj ty dhe veten nga zilia, ta mëshirojmë veten tone para se t’i mëshirojmë te tjerët, ngase ne me zilinë tone ndaj tyre e ushqejmë mishin tone me dëshpërim e pikëllim, gjakrave tona i japim te pije mërzinë e shkatërrimin, gjumin e qepallave tona ua shpërndajmë te tjerëve.
Ziliqari ndeze një furre te nxehte e pastaj hyn vete ne te. Konfuzionimi, kokëçarja dhe dëshpërimi i tashëm janë sëmundje te cilat i prodhon ziliqari qe ta shkatërroje qetësinë, jetën e bukur e te rehatshme. Belaja e ziliqarit qëndron ne atë se ai lufton caktimin e Zotit dhe e akuzon Krijuesin ne drejtësi, ka edukate te keqe me ligjin e All-llahut dhe e kundërshton pronarin e dërgesës (pejgamberin).
Oh, çfarë sëmundje qe është zilia për te cilën nuk ka shpërblim, çfarë belaje qe është e për te cilën bela nuk ka dhurate. E ky ziliqar do te mbese gjithnjë ne një vape te madhe derisa te vdesë ose begatitë e njerëzve te largohen nga ata.
Me çdonjërin mund te pajtohesh përveç se me ziliqarin, te pajtohesh me te do te thotë te zhveshësh e te largohesh nga begatitë e All-llahut dhe te keqesh dore nga talentet dhe mundësitë tua, t’i besh te pavlera virtytet dhe veçoritë tua, e nëse e bën një gjë te tille, atëherë ndoshta ai do te kënaqet pa dashje, kërkojmë mbrojtjen e All-llahut nga e keqja e ziliqarit kur te beje zili, ngase ai behet sikurse gjarpri i zi i helmushëm i cili nuk merr ndonjë vendim përderisa te mos e zbraze helmin e tij ne trupin e pafajshëm. Prandaj, po te ndaloj, po te ndaloj nga zilia dhe kërko strehim tek All-llahu nga ziliqari, ngase ai është ne pus, po te pret ty.

[LOGIC]

Shkaku i njëzete: Drejtoju jetës ashtu siç është.

I’u përshtate jetës se vështire
kurse ti atë e dëshiron te pastër
nga vështirësitë e pengesat

Kështu është gjendja e kësaj jete, turbulluese e kënaqësive, me shume përgjegjësi, shumëngjyrëshe, e përzier me turbullira e kokëçarje, e ti ne raport me te je ne vështirësi. Kurrsesi nuk do te mund te gjesh fëmije apo grua, mik a fisnik e as banese e as pune e qe te mos është e shoqëruar me kokëçarje, andaj fike te nxehtët e te keqes se saj me te ftohtët e se mirës se saj, qe te shpëtosh e te mos lëndohesh e te plagosesh.
Deshi All-llahu qe kjo jete te jete përmbledhëse e dy te kundërtave, dy llojeve, dy grupeve, dy mendimeve – te keqes e te mirës, progresit e shkatërrimit, gëzimit e mërzisë, e pastaj qe tere e mira, gëzimi e mirësia te bashkohen te pasteta ne xhennet dhe qe tere e keqja, prishja e mërzia te mblidhen ne zjarr. “Kjo bote është e mallkuar, e mallkuar është çdo gjë qe gjendet ne te përveç përmendjes se All-llahut dhe asaj qe i ngjason asaj përveç dijetarit dhe nxënësit”(Hadith).
Andaj, jetoje realitetin tënd e mos u jep pas iluzionit dhe ngritu ne boten e idealeve, drejtoju jetës tende ashtu siç është ajo, adaptoje veten tende qe ta bashkëjetoje atë dhe te ekzistoje me te, ngase ne te nuk ka te përsosur e te plote asgjë, e nuk do te gjesh as shoqërues ideal, ngase përsosmëria, ideali dhe e plota nuk janë cilësi dhe çështje te kësaj jete.
Kurrsesi nuk mund te gjesh grua ideale e ne Hadith ka ardhë: “Mos ta urreje besimtari besimtaren nëse ne te sheh diçka qe e urren, ngase nëse nuk i pëlqen ndonjë virtyt i saj, e pëlqen ndonjë virtyt tjetër”.
Prandaj duhet ta afrojmë, te mirëkuptojmë, te falim e te lëshojmë pe dhe ta marrim atë qe është me e lehte e ta braktisim atë qe është e vështire, t’i mbyllim sytë ndonjëherë e t’i drejtojmë hapat, te shtiremi se nuk po i vërejmë disa gjera. E ai qe nuk lëshon pe ne shume gjera kafshohet fort me dhembe shqyes dhe shkelet me patkua.