Pëllumb Syku - poezi

[M_u_Z_a]

“Splash”

Na thane,
“jeni te lire, tani”, na thane,
pastaj na dhane,
krahe te rreme per t’vertet na i dhane
e ne besuam,
per nje çast te vetem ne jete, besuam
se fluturuam
dhe drejt qiellit t’pafund u leshuam,
por na rane,
te zamkosurat pende prej krahesh rane
e iu kthyem tokes,
me teper vrull iu kthyem tokes,
ish fundi i botes,
per ne shpirtbrishtet ish fundi i botes,
na kaluan sysh
me shpejtesine e drites na kaluan sysh
lloj-lloj marrezish,
qe perjetuam, prej femijerise
n’lule t’rinise,
a n’skaj t’pleqerise
- lloj-lloj marrezish.
Dhe po me shpejtesine e drites,
“splash”!
per faj te fizikes.

Kjo eshte perle...
Pellumb, po fluturon siper reve...
.
.
.

[Syku]

Faleminderit poete.
Jam vertet i nderuar nga vleresimi yt M_u_z_a.
Me respekt Pellumb Syku.

[Syku]

Si gjethet

Porsi gjethet
ne moçal
kemi rene,
ne kete toke,
te huaj.
Buzeqeshjet tona
(sikur)
ua zene diellin,
"arianeve".
Maçoku ne bark
ua grebit
zorret
me thonj
e s’gjejne paqe
siç “lypet”.
Llomotisin,
trillojne,
perflasin.
S’kane skute,
as mriz
per ne,
tash qe na mjelen.
…pak e kemi!
Po s’qeme
per vete,
per askend
nuk jemi.

[Syku]

Nese merzitesh me mua

«Nese pak nga pak s’do me duash me,
s’do te t’dua me, pak nga pak” – Pablo Neruda. »

Oh e dashur:
sa here ti puthi buzet e embla,
ose ndizem mbi trupin tend pishtar;
sa here te mendoj ne caqet e vetmise,
apo te vezhgoj ndersa ti fle si qengj;
sa here pasqyrohem ne bebezat e syve te tu,
ndihem si vocrrak, ndihem i plotesuar,
sikur çdo gje qe me nevojitet,
ti e ke me tepri, vetem per mua,
por nese papritur nje dite do ikesh
e do shpiesh plaçkat nen nje tjeter çati,
ate dite nje tjeter do me ndeze papritur,
duke mbushur raftin qe boshatise ti.
Nese merzitesh me mua, e dashur,
une me shpejt do merzitem me ty
dhe po e gjykove si lajthitje te pakuptimte,
eren qe percjell pergjate rrymave,
anijen vela-kafshuar te jetes sime,
dhe vendos te zbresesh ne portin a pare,
atehere me ngut do i terheq rrjetat e zemres
qe ti hedh serish ne ujerat e bluhit mbare.
Por nese do te jesh ne çdo lundrim,
duke ndriçuar me rrezet e bukurise tende
boten time, e duke me ushqyer çdo here
me rrahje zemre te reja, emocionuese,
oh e dashur; atehere gjithe bota do na kete zili,
atehere do te jemi veç une e ti,
ne nje dashuri qe s’do te njohe kufinj.

[Syku]

Deklarim.

Te te them “te dua”, eshte me pak se nje grime
nga ajo sasi e pafund dashurie qe me vlon ne gji,
se te varfra jane fjalet dhe e rendomte secila rime,
ndaj palosem mjerisht mbi fjalet qe shpalos per ty:

Me ler te te prij,
me ler te te ndjek,
me ler te te dua,
me ler te te prek!
Dua te t’jem dielli,
dua te t’jem hena,
dua te t’jem zjarri,
qe te djeg perbrenda,
kur ti te qeshesh,
e kur ti te qash,
e kur ti te vdesesh,
le te jemi bashke,
porsi vala n’det,
porsi loti n’sy,
porsi dardha n’dege,
ngjitur bashke te dy.
Me je kripa e lotit,
me je drita e mendjes,
me je qendra e globit,
me je rrahja e zemres.
Qe kur ty te njoha,
qe kur ty te pashe,
fill u pervelova
e zemren fill ta dhashe,
se sado keq te flitet,
e sado keq te shkoje,
sado keq te behet,
dashuria do na mbroje,
prandaj lejome mua,
e ti prano te jesh,
princesha qe une dua
qe princ te me kesh!

[Syku]

Per shume me teper se kaq

Per shume me teper se kaq,
ne çdo te mbyllur sysh enderroj
e ne çdo te hapur sysh shpresoj.
Per shume me teper se kaq.

[mondishall]

Per shume me teper se kaq

Per shume me teper se kaq,
ne çdo te mbyllur sysh enderroj
e ne çdo te hapur sysh shpresoj.
Per shume me teper se kaq.

Ja nje teoreme e jetes e shprehur saktesisht dhe bukur me vargje.

[Degez]

Deklarim.

Te te them “te dua”, eshte me pak se nje grime
nga ajo sasi e pafund dashurie qe me vlon ne gji,
se te varfra jane fjalet dhe e rendomte secila rime,
ndaj palosem mjerisht mbi fjalet qe shpalos per ty:

Me ler te te prij,
me ler te te ndjek,
me ler te te dua,
me ler te te prek!
Dua te t’jem dielli,
dua te t’jem hena,
dua te t’jem zjarri,
qe te djeg perbrenda,
kur ti te qeshesh,
e kur ti te qash,
e kur ti te vdesesh,
le te jemi bashke,
porsi vala n’det,
porsi loti n’sy,
porsi dardha n’dege,
ngjitur bashke te dy.
Me je kripa e lotit,
me je drita e mendjes,
me je qendra e globit,
me je rrahja e zemres.
Qe kur ty te njoha,
qe kur ty te pashe,
fill u pervelova
e zemren fill ta dhashe,
se sado keq te flitet,
e sado keq te shkoje,
sado keq te behet,
dashuria do na mbroje,
prandaj lejome mua,
e ti prano te jesh,
princesha qe une dua
qe princ te me kesh!

Kjo poezi tingellon si nje motiv popullor edhe pse nuk eshte e tille. Spikat per dendesine emocionale dhe rrjedhshmerine e saj. Paraqet je akt romantik ne zhdukje (ne ditet tona) me nje rime retorike, harmonike. Frymezim te nje shpirti romantik do ta cilesoja.
Bukur. Frymezime te metejshme Pellumb!

[Syku]

Falimenderit per vleresimin miq!

Rikredhem

Rikredhem ne shikimin tend freskues
ne keto dite pushimesh qe fluturojne,
si endrrat e mia qe me jane ndeshkues,
kur ne oret e vona te qeshurat pushojne,
por serish do me zije dielli percellues,
neser, qe serish syte e tu t’me freskojne
qe serish buzet e tua te mi njomin buzet
ne zhegun kercenues, si heren qe shkoi,
si heren e pare kur na bashkuan rruget,
kur rrufeja goditese mbi ne shkrepetoi
rreptaz e magjishem, ne dimrin e vruget,
ne dimrin e shirave, kur lulja jone lulezoi.

[GeoF]

Po je poet mor i dashur mik !
Je interesant, megjithese nuk munda te te lexoj te gjithin, (sot) !
Me respekt Genti Banaj