Pëllumb Syku - poezi

[Agim Doçi]

Asht e vertetë qe kam shkruar ahere shkrimin sarkazem "Hapen dosjet". Sot po ju bej te ditur nje vjerrsherim timin qe e kam shkruar ne vitin 2002 por qe ja PASKA TINGULL AKTUAL.

KU PO SHKON NENA SHQIPËRI?!…

Shkuan shekuj e shkuan mote
endé sot nuk din nga shkon.
Fatkeqsitë e kësaj Bote
Në Shqypni veç i takon.

Rrugë pa rrugë në Shqipëri
Benza, kurva, vijnë e shkojnë
Veç hajduta në Qeveri
pensionista që mallkojnë…

Vend që s’ka Ligje dhe Norma
(nga Athina erdh’ Kushtetuta)…
Vit për vit shpikin reforma(!)
“Dje m’a fute,…sot t’a futa!…”

Vend ku vidhet historija
Origjina e kombit tim!
Vend ku ngrihet qeverija
Të rrëzojë…Shqipërinë(?)

Vend ku vidhet edhe Vota
Vend ku FJALA vetë ka vdekur
Vend që nuk e qas as Bota
Vend me pleq që nuk jane pjekur…

Vend ku Lajmi i gënjeshtër
Qarkullon si i vërtetë…
Vend ku qelbet kërmë e vjetër
Vend pa Rend, pa Dritë, pa Jetë…

Vend ku çezma e pallatit
Nuk nxjerr ujë por lang fekalesh…
Vend ku vjen hajduti i fshatit
Dhe blegrin me jehon malesh.

Vend ku vjen Cjapi me Zile
Dhe mbush rrugët me kakërdhi
Vend ku shitet krimi me kile
Ku nuk thuret një poezi…

Ku gjëmojnë kangët jevgjite
Herë me dajre herë me buzuq
“Moj rrospi sa shpejt m’u rrite!
Pse m’i lyve thonjt e kuq?…”

Rri pa gjumë me netë të tëra
Psherëtij në pafundsi…
Të shoh ZONJË i fal të tëra
Ku po shkon Nëna Shqipëri?!

[riza2008]

U pa, ç’u pa

U tha:
“aksident s’ish,
e as u vra,
veç vdiq,
natyrisht (qe) vdiq.”
U pa, ç’u pa,
mister kjo dynja.
Disi vijne,
po sesi shkojne!
…pa fjale,
pa goje.

Sot ulesh ketej,
neser andej,
pasneser ne mes
e te tjeret rreth teje
nga i njejti thes
me lot krokodili,
te hedhin dhè.
Leçiten bemat,
qe arrijne mbi re,
pastaj papritur
veç psheretima,
pastaj asgje,
qetesi mbytese
e asgje.

O njeri,
ti e di:
pluhur ishe,
pluhur je!
…pak e ke!

Keq dje,
me keq sot,
epo…
me te futur
e ka kjo bote.

Pëllumb shum bukur me te futur e ka kjo bote.
Per te futur ta fut tendi,miku shoku,ndersa harbuti ua fut te gjithve.Poezia shume e goditur artistikisht te tjerat jane qyfyre.Respekte Riza Çato

[BlackEagle]

Kermidhi.

Jam kermidh e bir kermidhi,
lindur jam ne toke te thare,
secilen dite por si me i miri
shtepizen time terheq zvarre.

Kalojne dite e kalojne muaj
e une kaloj vec pak me tej,
enderroj token e premtuar
si im ate e dot nuk e gjej,

por do te eci sa te mundem,
qe te vdese e fundit shpresa,
permes misterit do te futem,
pa kurrfare frike dhe ne vdeksha,

vec im bir ta gezoje sic gezohet,
ta gezoje sic gezohet toka meme
toka e lindjes qe trashegohet,
token qe prinderit i kane lene.

Të përqafoj i dashur
Pikërisht këtu ndahet poeti nga lexuesi, se nêse lexuesi mbetet gjithmon një njeri, poeti i jep vetes trajta nga me te ndryshmet, qoft dhe një kërmill, apo një pikë vese.

bo bo se tani u kujtova .......
Se mos të merr etja ore, dhe vjen ta shuash me mua
po ta kam frikën

Respektet e mia
Leonard Seiti

[Syku]

Edhe une e kam nje enderr

Edhe une e kam nje enderr
krejt te thjeshte e pa mekat,
per nje bote plot dashuri,
per nje bote, nje fillikat,
ku lind buzeqeshja e nuk vdes,
nga mbremja ne mengjes
e nga muzgu ne agim,
veç hare e veç gezim.

Edhe une e kam nje enderr
qe m’i mbush mushkerite e mia,
qe me mban peshe ne pellembe
e m’fal qiellin qe s’e njihja;
qe me jep toke e me jep rrenje
e m’kthen rinine qe seç kam lene!
qe me jep drite e me jep shprese,
me jep fjale e me jep bese.

Edhe une e kam nje enderr
qe veç enderr nuk mjafton
per nje vend ku rron vllazeria
per çdo jete qe vjen e shkon ,
ne nje dhè ku mbin e mira,
nga rrjedh pasioni e deshira,
ne ballin lart, te padamkosur,
ne nje Eden qe s’ka te sosur.

Edhe une e kam nje enderr
qe e lus dhe me sy hapur,
se me eshte ushqimi i shpirtit
se me eshte pasioni i kallur.
Me eshte gjaku qe vlon nder deje
me eshte zogu i kesaj foleje,
me eshte kuptimi i universit,
eshte endrra ime e mengjesit.

Edhe une e kam nje enderr
qe me mbruhet thelle ne zemer
e qe me mban si femi ne preher.
Edhe une e kam nje enderr,
edhe une e kam nje enderr…

[Syku]

Gryka e lugjeve

Endrrat e shkeputura te babait tim
ne ajrin e ketyre bjeshkeve strehohen,
akoma si dikur, i njejti kundermin,
te njejta emocionet qe rimisherohen

e enden sot mes sysh, me lot stolisur,
me shkelqimin qe mjaft gjate mungoi,
e siç gezon bilbili kengen sa ka nisur,
zemerperveluar, ashtu im’at gezoi.

I trishte eshte prej fillimit perendimi,
po kur vitet mbi shpatulla rendojne,
kur i dyshimte nis te zvarritet agimi,

duken vrastare rrezet qe perendojne.
N’balle i rreshqet e çastit nje deshire:
“ku çdo gje fillon, do mbaronte mire”.

[GeoF]

U pa, ç’u pa

U tha:
“aksident s’ish,
e as u vra,
veç vdiq,
natyrisht (qe) vdiq.”
U pa, ç’u pa,
mister kjo dynja.
Disi vijne,
po sesi shkojne!
…pa fjale,
pa goje.

Sot ulesh ketej,
neser andej,
pasneser ne mes
e te tjeret rreth teje
nga i njejti thes
me lot krokodili,
te hedhin dhè.
Leçiten bemat,
qe arrijne mbi re,
pastaj papritur
veç psheretima,
pastaj asgje,
qetesi mbytese
e asgje.

O njeri,
ti e di:
pluhur ishe,
pluhur je!
…pak e ke!

Keq dje,
me keq sot,
epo…
me te futur
e ka kjo bote.

pershendetje Pellumb !
shte e bukur kjo poez persaiperket oraganizimit dhe formes poetike te zgjedhur, por nje verejtje miqesore e kam; MOs bjer ne niveln e bejtes. Kjo de mund te percillej shueme mire meme shume dramacitet dhe poetikisht do twe realzohej me mire se sa s bjete dhe me fraza te drejteperdrejta.
Sdoqofte forma evargjeve dhe ritm shin te mira dhe funksionale.
Me respekt Genti

[GeoF]

Gryka e lugjeve

Endrrat e shkeputura te babait tim
ne ajrin e ketyre bjeshkeve strehohen,
akoma si dikur, i njejti kundermin,
te njejta emocionet qe rimisherohen

e enden sot mes sysh, me lot stolisur,
me shkelqimin qe mjaft gjate mungoi,
e siç gezon bilbili kengen sa ka nisur,
zemerperveluar, ashtu im’at gezoi.

I trishte eshte prej fillimit perendimi,
po kur vitet mbi shpatulla rendojne,
kur i dyshimte nis te zvarritet agimi,

duken vrastare rrezet qe perendojne.
N’balle i rreshqet e çastit nje deshire:
“ku çdo gje fillon, do mbaronte mire”.

Kjo shte nje poezie mrekullueshme dhe realizuar shkelqyeshem.
Mund te risahiklosh vargun e fundit per kerrektim garmatik dhe nje venbdisje mne te mire te fjaleve qe te mbajne peshen e gjithe poezise.
Genti

[riza2008]

Gryka e lugjeve

Endrrat e shkeputura te babait tim
ne ajrin e ketyre bjeshkeve strehohen,
akoma si dikur, i njejti kundermin,
te njejta emocionet qe rimisherohen

e enden sot mes sysh, me lot stolisur,
me shkelqimin qe mjaft gjate mungoi,
e siç gezon bilbili kengen sa ka nisur,
zemerperveluar, ashtu im’at gezoi.

I trishte eshte prej fillimit perendimi,
po kur vitet mbi shpatulla rendojne,
kur i dyshimte nis te zvarritet agimi,

duken vrastare rrezet qe perendojne.
N’balle i rreshqet e çastit nje deshire:


“ku çdo gje fillon, do mbaronte mire”.

E ndjek ne vazhdimesi faqen tende te poezive .Gjithmone dal i kenaqur.Sot veçova kete poezi qe per mua eshte nder me te goditurat.Te uroj gjith te mirat.Me respekt Rizai.

[Roi]

Asht e vertetë qe kam shkruar ahere shkrimin sarkazem "Hapen dosjet". Sot po ju bej te ditur nje vjerrsherim timin qe e kam shkruar ne vitin 2002 por qe ja PASKA TINGULL AKTUAL.

KU PO SHKON NENA SHQIPËRI?!…

Shkuan shekuj e shkuan mote
endé sot nuk din nga shkon.
Fatkeqsitë e kësaj Bote
Në Shqypni veç i takon.

Rrugë pa rrugë në Shqipëri
Benza, kurva, vijnë e shkojnë
Veç hajduta në Qeveri
pensionista që mallkojnë…

Vend që s’ka Ligje dhe Norma
(nga Athina erdh’ Kushtetuta)…
Vit për vit shpikin reforma(!)
“Dje m’a fute,…sot t’a futa!…”

Vend ku vidhet historija
Origjina e kombit tim!
Vend ku ngrihet qeverija
Të rrëzojë…Shqipërinë(?)

Vend ku vidhet edhe Vota
Vend ku FJALA vetë ka vdekur
Vend që nuk e qas as Bota
Vend me pleq që nuk jane pjekur…

Vend ku Lajmi i gënjeshtër
Qarkullon si i vërtetë…
Vend ku qelbet kërmë e vjetër
Vend pa Rend, pa Dritë, pa Jetë…

Vend ku çezma e pallatit
Nuk nxjerr ujë por lang fekalesh…
Vend ku vjen hajduti i fshatit
Dhe blegrin me jehon malesh.

Vend ku vjen Cjapi me Zile
Dhe mbush rrugët me kakërdhi
Vend ku shitet krimi me kile
Ku nuk thuret një poezi…

Ku gjëmojnë kangët jevgjite
Herë me dajre herë me buzuq
“Moj rrospi sa shpejt m’u rrite!
Pse m’i lyve thonjt e kuq?…”

Rri pa gjumë me netë të tëra
Psherëtij në pafundsi…
Të shoh ZONJË i fal të tëra
Ku po shkon Nëna Shqipëri?!

Zoteri kete poezi kam per ta huazuar dua ti ndrroj vetem emrat por pa e ndrruar Autorin SHQIPERI=KOSOVE nese ju me lejoni..
Eshte shume fantastike.
Rrofsh sa malet..

[Besoja]

O Syku!
Po ku ke humbur more djale?!
Urime dhe vetem urime!