Une nuk arri ta kuptoj si mund ti japin fund jetes disa njerez.Kesaj jete qe vetem njehere na eshte dhene mundesia me e jetu.Gjithmon ka nje zgjidhje ne jete edhe nuk eshte e thene te zgjedhesh ate me lehten qe eshte vetevrasja se veshtire eshte ta jetosh jeten se per te vdekur eshte e lehte fare.Jam shume i trishtuar nga keto gjera sidomos per keto dy te fundit ne Berat
Trimi Mire Me Shoqe Shume
Vetevrasja?!...
E para ide qe me vjen ndermend per te shpieguar diēka te tille ndoshta nuk lidhet me depresionin, me trishtimin, me ndonje disfate te tille qe kushtezon vazhdimin. Thjesht lidhet me nje pyetje.... "Sa larg ndodhemi nga ajo gje qe na mban ne jete"? ....
Ndoshta ne momentet kur njeriu kryen nje vetevrasje nuk eshte ne gjendje t'i ktheje pergjigje kesaj pyetjeje.
- E njeh vetveten?
- Nese do ta njihja veten, do ta braktisja!
Pikerisht nga ky ēast, (mbetet gjithmone mendimi im, ose le te themi nje hipoteze e cila nuk mund te vertetohet kurre), pra nga ēasti qe njeriu nuk ka se ēfare te zbuloje me tek vetja atehere ndoshta nuk egziston me deshira per te jetuar. Pra misteri i jetes eshte vete jeta dhe zbulimi i ketij misteri eshte vdekja....
Sidoqofte me vjen ndermend edhe diēka tjeter... ndoshta nje akt vetevrasjeje mund te niset edhe nga nje fakt i cili qendron i fshehur brenda ēdo qenieje njerezore, deshira per te provuar qe ti dhe vetem ti je zot i vetes dhe jetes tende....
Edhe nese marrim ne konsiderate depresionin apo ēdo semundje tjeter e cila "shtyn" ne vetevrasje, trishtimin e thelle, ndonje ngjarje qe mund ti peshtjelloje kaq shume mendimet e njeriut sa ai te mos e kape me fillin qe do ta ndihmoje per te dale nga erresira, ne kete rast mendimi im eshte se njeriu qe kryen ate akt, nuk ia drejton vetes, as edhe jetes, ai vret deshperimin, trishtimin dhe erresiren qe e mbulon.....Ate ai vret....dhimbjen e shpirtit jo veten!
Ne te gjitha rastet mendoj se gabimi qendron pikerisht tek fakti qe nje gjest i tille, anullon te nesermen dhe pikerisht per kete duhet menduar....
Nuk ka te neserme kopie apo binjake me te sotmen. E nesermja diēka mund te ndryshoje. Por si mund ta dije njeriu qe vetevritet?
E mbi te gjitha si mund te kapet pas te nesermes kur e sotmja nxin?
"Carpe Diem"
ndoshta vetevrasja eshte produkt i egos... ndoshta eshte ego ai qe e mbyll njeriun brenda nje karikature qe ka vizatuar, prej te ciles nuk mundet te arratiset... qofte edhe per nje kohe... te eksperiencoj dicka tjeter... disintegrim te egos... ndoshta ne ato momente njeriu kerkon te vras egon, dhe gjykon se e vetmja menyre per te arritur kete eshte duke shkatruar ekzistencen e vete... ndoshta disintegrimi i egos eshte vetem fillimi... dhe vetem kur kjo ndodh njeriu fillon te njoh.
flas per raste jo-ordinere, nuk besoj qe tentimi ose vetvrasja esht tentim per te dezintegruar egon, bile e kunderta keta njerez komplet e kan te dezintegruar egon.
p.s
edhe ti artfulo thuj gjanat ma thjesht, mos i kompliko se 90% e anetareve, nuk mund ta definojne pshtjellimin qe po e ben, ne shumicen e resteve
And my soul from out that shadow that lies floating on the floor, Shall be lifted -- Nevermore!
ok, riformulim: pse duhet te me interesoj mua kjo qe po thua per peshtjellimin edhe thjeshtezimin e asaj qe shkruaj? cik si gjest i vobekte nuk mendon se eshte kjo? te ndryshoh stilin... dmth te shkruash thjeshte e jo ashtu sic di te shkruash, ne mneyre qe te kuptohesh...?
nejse, me thuaj pse mendon se dizintegrimi i egos eshte ai qe con ne vetevrasje. dizintegrimi i egos per mua eshte vdekja e egos... dhe vetevrasja eshte lendimi i egos... dmth nje ego i vrare e i lenduar mund te coj ne vetevrasje, por nqs personi arrin te vras egon, edhe ta dizintegroj ate, atehere ai do te ndihet i liruar prej tij e do te shoh se jeta e tij sapo ka filluar, i liruar prej egos.... kjo quhet Nirvana.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga artful dodger : 06-07-2008 mė 10:15
Nese analizojme vetvrasjen nuk eshte e arsyeshme dhe as e dobishme te shohim tek shkaqet se ato natyrisht jane kombinime te shumta dhe duke pare rastet e panumerta te ketij fenomeni behet e pamundur saktesimi. Mendimi per vetvrasje eshte si ortek qe vjen dhe rritet dhe rremben cdo ore dhe dite qe vjen e mund te ndalet e shkrije vetem nga ngrohetesia e sjelljes njerezore, dashuria, miresia dhe pengesa e fuqishme e ketij orteku mbetet mbi te gjitha familja dhe per ata qe se kane kete fat duhet te jete vertet shume e veshtire. Por gjithesesi e rendesishme per prevenim mbetet te rrethohesh nga njerez qe sinqerisht te duan dhe te vlersojne per ate qe je e te fshish nga axhenda ata qe s`ta kthejne dashurine e te vene gjithmon ne siklet, te jetosh me te sotmen e mbi te gjitha ta duash veten edhe nese nuk eshte sic do deshiroje! Dhe ndoshta te shpresosh qe neser do realizohen endrat e tua ne nje menyre qe ti as nuk e kishe imagjinuar??!
nga redaksia e revistes 'Vitrina Mjekesore"
www.vitrinamjekesore.com
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga atropin : 06-07-2008 mė 11:22
Po po artfullo e di, qe hapi I pare per ta “njohur” veten eshte largimi i egos, ose vrasja e saj…por ta kish parasysh; ketu s’po flsasim per vetvrasje qe mund t’i perkufizojme si vetvrasje te masave....!?
Por jemi duke folur per vetvrasje te njerzeve te vacant. = Te mendjeve shume te perndritura, qe perfunduan ne depression e fatalitet. Mos te permendi emra ketu,sepse e di mir fort ti ket..
dhe si pyetje pergjegje, te them:
Pse keta njerez a nuk e kishin egon e dezintergruar a?
p.s
a sa per stilin e shkrimit, sa per mua shkruaj si te duash, no prob lol![]()
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga ABSOLUTE : 06-07-2008 mė 11:28 Arsyeja: harova dic
And my soul from out that shadow that lies floating on the floor, Shall be lifted -- Nevermore!
Me siguri vdekja sjell vdekjen e egos,
por qellimi qe jetojme nuk eshte shfarosja e egos nepermjet vdekjes, por nepermjet vuatjes.
Me siguri besoj se pothuajse asnje nga ata qe vrasin veten nuk e ben kete gje per te dizintegruar egon, nuk mendon njeri aq thelle, arsyet jane te tjera.
Por ne hipotezen se e ben per kete arsye, per ti rene rruges shkurt, ne fakt ben gabim, sepse vet veprimi i vrasjes se egos duke evituar te jetosh(te vuash) eshte egoizem, pra vret veten per te vrare egon, por ne fakt eshe veprim egoist. Kshu qe deshton.
Kush vret veten, e kam thene dhe ne nje teme tjeter, eshte i denuar te jetoje perseri, ne mos ne kete bote apo diku tjeter paralele. Sikur qellimi i jetes te ishte vdekja e egos nepermjet vdekjes, atehere thjesht do ishte mee lehte te mos kishte jete fare, e per rrjedhoje as ego.
Ndryshuar pėr herė tė fundit nga xfiles : 06-07-2008 mė 11:53
Krijoni Kontakt