Lexoji keto Letra (Tregime) do të Shplodhesh Menderisht

[Vista]

TË FALURIT E MËKATEVE TË MËPARSHME


Përktheu dhe përshtati: Arsim Jonuzi, Kumanove


Kur ndokush bëhet musliman, All-llahu i Lartësuar ia fal gjithë mëkatet dhe veprat e tij djallëzore të mëparshme.

Një njeri që quhej Amr, erdhi te profeti s.a.v.s. dhe tha: “Ma jep dorën, kështuqë unë ta garantoj besnikërinë time!” Profeti s.a.v.s. e zgjati dorën e tij të djathtë, mirëpo Amri e tërhoqi dorën e tij. Profeti s.a.v.s. i tha: “Çfarë ndodhi o Amr?” Amri i tha: “Pranoj ta shtrij dorën me një kusht.” Profeti s.a.v.s. i tha: “Cili është ai kusht?” Amri iu përgjigj: “Nëse All-llahu m’i fal mëkatet e mia.” Profeti s.a.v.s. në atë rast i tha: “O Amr, a nuk e dije se të kthyerit në Islam, i fshin të gjitha mëkatet e mëparshme?” [Muslimi (121) dhe Ahmedi (17357)]
Njeriu pasi të kthehet në Islam, ai do të shpërblehet në bazë të asaj se çfarë punë apo veprime kryen ai/ajo. Për këtë çështje profeti s.a.v.s. ka thënë: “Zoti yt, i Cili është i Larti, është Mëshiruesi më i madh. Nëse ndokush e ka ndër mend që të bëjë ndonjë punë të mirë por nuk arrin ta bëjë atë, ai do të shpërblehet me një të mirë. E nëse arrin që ta kryejë atë që e ka pasur ndër mend (punën e mirë), atëherë ai do të shpërblehet me dhjetë deri në shtatëqind të mira. Në anën tjetër, nëse ndokush e ka ndër mend ta bëjë një të keqe por nuk e realizon atë, ai nuk do të ndëshkohet për të, madje për këtë fiton shpërblim (si rezultat i moskryerjes së veprës së keqe). E nëse e kryen atë vepër të keqe, vetëm një vepër e keqe do të shënohet në llogarinë e tij, megjithatë, All-llahu ndonjëherë e fal edhe atë vepër, fillimi i së cilës ka qenë me të keq dhe që ka mbaruar si e tillë.” [Ahmedi (2515) dhe Muslimi (131)]

[fisniku-student]

Molla dhe Hallalli

Babai I imam Azam Ebu Hanifes ,I nderuari Thabit nje dite teksa po merrte abdes buze lumit pa nje kokerr molle qe po notonte mbi uje. E mori kokrren e molles dhe e kafshoi. Por menjeher erdhi ne vete dhe filloi te kerkonte te zotin e molles. Pak me tutje shef nje peme molle,deget e te ciles zgjatnin deri ne lume,gjeti te zotin e saj dhe kerkoi qe te ia bente hallall. I zoti I molles buzeqeshi . I kishte peqlyer shume ky djale I ri prandaj I tha:



• Jo bire nuk ta baj hallall.
• Jam gati te bej qfar te duash ,vetem qe te ma besh hallall!!
• Mire ateher do te punosh dy vjete ne kopshtin tim dhe do te me sherbesh mua pastaj shofim.
• Djali pranoi. Pasi punoi dy vjete me radhe kopshtin e tij shkoi tek plaku hde I tha: - kam plote dy vjete qe te sherbej ma ban hallall tani.
• Po deshe qe te ta bej hallall,duhet te martohesh me vajzen time.
• Mire ,pranoj qe te martohem ,mjafton qe te te ma besh hallall.
• Mendohu mire ,se vajza ime eshte pa duar,pa kembe,sytë nuk I shohin e veshet nuk I ndegjojne.
• Si do qe te jete ,eshte me mire se te kesh barre, hak njeriu.

Pas dasmes Thabiti e pa nusen dhe u qudite shume se ajo nuk ishte fare ashtu si I kishte thene Babai I saj. Doli menjehere jashtë dhe I tha plakut:

• Ketu ka ndodhur nje gabim ,ti me pate thene se vajza jote nuk ka kembe,as duar,sytë nuk I shofin dhe veshet nuk I degjojnë.
• Nuk ka asnje gabim ketu,te pata thene se vajza ime nuk ka kembe e duar. Ajo nuk ka prekur me dore asgje qe nuk I perket asaj e nuk ka shkuar ne asnje vend qe e ndalon feja jone. Ta pata thene se nuk shef, nuk ka pare asnjeher nje pjes te trupit qe e ka te ndaluar. Te pata thene se nuk ndegjon, nuk ka ndegjuar kurre fjalë haram.

Ja djali I nje nene dhe babai te tillë ka qenë Imam Azami,fryti I kesaj Martese.

[fisniku-student]

Hajr Inshallah …

Cila eshte domethenja dhe vlera e kesaj Thenje qe Muslimani shume shpesh e zë ne Gojë?

Ishte kan nje Mbret dhe per sherbetor te afert kishte zgjedhur nje Musliman dhe besnikeria dhe morali I ketij Muslimani e kishin bindur mbretin qe ta merrte afer vetes dhe ta bente sherbetor.Mirpo ketij mbretit e neveriste nje thenje e ktij Muslimani Hajr Inshallah dhe shpesh tentonte qe ta perqeshte per kete thenje vazhdimisht.

Dhe nje dite Mbreti shkon deri tek kuzhina dhe provon qe te pergadis diqka per vete dhe merr thiken per te prer diqka dhe duke u munduar qe prente diqka nga kuzhina ,I rreshqet dora dhe prenë gishtin,madje e këputë krejt…

Muslimani kur po e shef qe po I gjakos gishti I prerë,po reagon dhe po thotë Hajr Inshallah !!!

Mbreti po ia kthen me nervozizem ,si more po thua hajr ,po qfar hajri ka ketu ,ku e shkurtova gishtin ,ti a po tallesh me mua a ??!!

Dhe prej sot ,per kete tallje qe bere ndaj meje,do futesh ne burg. Dhe muslimani kur u futë ne burg , tha : Hajr Inshallah!! Mbreti quditet me kete thenje te shpesht qe e thoshte dhe disi e injoronte kete dhe e la ne burg dhe iku.

Pas nje kohe ,mbreti del per gjuheti dhe me zagarin(qenin) e tij ,duke bere gjuheti ,gabimisht kalojn kufirin e territorit ku e kontrollonte dhe I takonte mbreteris se tij,dhe kalon ne territorin e nje mbreterie tjeter kundershtare ,ku populli I ketij vendi dhe kesaj mbreterie ishin pagan dhe idhujtar te devotshem,d.m.th besonin ne idhuj.
Dhe me kalimin e kufirit ,mbreti u zë dhe u kap rob dhe ushtaret kapen zhagazi dhe e derguan tek mbreti idhujtar dhe mbreti ne ate kohe po festonte nje feste per hire te idhullit te tij dhe kerkoj qe per Idhullin e tij ,ne te cilin besonte per Zot , ta therrte per kurban nje njeri dhe ky njeri qelloj te ishte ky mbreti I cili u kap rob.

Dhe e vendosen mbretin e zurë rob para publikut per ta flijuar ,dhe para momentit te hjekjes se kokes,mbreti idhujtar nderhyn dhe ndalon kurbanin e mbretit te zur rob sepse veren se ky mbreti nuk e ka nje gisht,dhe thot se “Zoti” (idhulli) nuk pranon nje kurban te gjymtuar apo sakat dhe urdheron qe ta lirojn kete njeri dhe te kerkojn nje njeri tjeter per kurban.

Mbreti u lirua dhe I lumtur dhe I gezuar dhe hyn ne mendime dhe I kujtohet fjala Hajr inshallah e Musliamanit ne momentin kur iu kishte prer gishti dhe quditet se si Muslimani kishte te drejt dhe se ai Hajr Inshallah ishte me vend dhe se ndikoi qe une te shpetoj jeten. Mirpo ky mbreti fillon te mendoj ,dhe se mendon e mendon dhe thot ne vete : kur shkurtova gishtin dhe tha Hajr inshallah, u verejt rezultati I asaj thenje,por tash qfar do te thot me rastin e hyrjes ne Burg kur tha Hajr Inshallah muslimani. Mbreti shkon deri tek burgu ku eshte I burgosur Muslimani dhe me kurreshtje e pyet Muslimanin: Para ca kohes dola per gjuheti dhe kalova kufirin dhe me kapen armiqet rob dhe me nxoren ne shesh per te me exekutuar si kurban per nje Idhull te mbretit,por gishtin qe e kisha te shkurtuar ,me shpetoi jeten dhe se ateher kur pate thene Hajr Inshallah kishe pasur te drejt ,sepse shpetova jeten time… Por jam kurioz te te pyes per rastin e hyrjes ne burg qe ti pate thene te njejten fjal Hajr Inshallah!! Pse e pate thene kete ,dhe ku qendron Miresia ne kete rast??

Muslimani I pergjigjet: Kur hyra ne Burg thash Hajr Inshallah sepse hyrja ne burg ndikoi qe une te shpetoj jeten time ,sepse po te mos hyja ne Burg ti do te me merrje me veti ne gjuheti dhe se kur do na kishin zene rob Idhujtaret,ateher une do te ekzekutohesha per kurban te mbretit idhujtar sepse une nuk isha I gjymtuar apo I sakatosur apo nuk kisha ndonje gisht te shkuruar sikur ti dhe se mbreti idhujtar do me kishte zgjedhur mua per kurban dhe jo ty dhe keshtu qe ti do kishe shpetuar ,ndersa une jo…

Mbreti I ngazllyer me kete mrekulli dhe po aq I ndikuar nga rasti ne fjal,bindet dhe pranon Islamin dhe behet Musliman.

[fisniku-student]

Bariu dhe Pema e Molles

Nje bari plak sa here qe nisej per te shkuar me kopen per ne lendine ,ndalonte te pushonte mem hijen e nje peme molle. Dhe pot e ishte koha e frutave fliste me mollen dhe I thonte : “Hajde ,jepi bariut plak nje kokerr molle.” Dhe me lejen e Allahut ne at moment binte nga pema kokrra me e pjekur e molles. Bariu e merrte mollen dhe e hante bashk me buk dhe nje tas te vogel me kos,pastaj nxirrte Kuranin Kerim qe I kishte mbetur nga I ati dhe fillonte ta lexonte. Bariu plak kur e kishte mbjell kete peme para 20 vjeteve e ujiste ate shpesh dhe per kete perdorte ujin qe I tepronte kur merrte abdest. Keshtu qe pema e molles ishte rritur dhe kishte filluar te jepte fruta shpejt. Ne at kohe bariu ishte I rid he mund te kepuste vet mollet. Por pas kaq vitesh bariu ishte plakur ,dhe ishte kerrusur,ndersa pema e molles ishte rritur dhe ishte bere me e lart.



Nje dite bariu kishte shkuar persieri nen hijen e molles kishte falur aty namazin,ishte ulur te pushonte pak dhe si gjithmon i kishte kerkuar pemes nje kokerr molle. Por per qudi nuk ra asnje molle. Vazhdoi te kerkonte disa here me radhe por nga pema nuk binte anje kokerr molle. Filluan ti mbushen syte me lot ,sepse tashme e quante pemen si femijen e tij dhe per here te pare pema nuk ia plotesoi deshiren. Tashme ishte aq plak sa mesi mbahej ne kembe. Mblodhi kopen dhe u nis per ne shtepi,rruges ngriti syte lart nga qielli dhe pa henen e re. U gezua si nje femije ,u kthye me vrap tek pema e perqafoi dhe duke qarë tha:

“O Allah! Fale kete plak harraq! Harrova qe sot eshte dita e parë e Ramazanit”

Kerim Gashi

[LOGIC]

Dialogu në mes udhëtarit dhe të Dërguarit, alejhi selam

Përktheu: Visar KORENICA

Një herë erdhi një udhëtar në xhami për ta takuar të Dërguarin (Paqja dhe Mëshira e All-llahut qoftë mbi të)... Pas përshëndetjes me Pejgamberin (Paqja dhe Mëshira e All-llahut qoftë mbi të) është pyetur prej nga është. Udhëtari u përgjigj se kishte ardh nga një vend i largët për të marr përgjigje në disa pyetjet. Në vazhdim është dialogu në mes udhëtarit dhe Pejgamberit (Paqja dhe Mëshira e All-llahut qoftë mbi të).

Udhëtari: nuk dua që ndëshkimi të vijë në llogarinë time.
Profeti: sillu mirë me prindërit tuaj.

Udhëtari: dua të bëhem i njohur tek njerëzit si njëri i ditur dhe intelegjent.
Profeti : ki frikë All-llahun çdoherë.

Udhëtari: dua të llogaritem si njëri prej të dashurve të All-llahut.
Profeti: lexo Kur’an çdo mengjes dhe mbëmje.

Udhëtari: dua qe zemra ime te jetë e pastër të shëndrise përherë.
Profeti: kurr mos e harro vdekjen.

Udhëtari: nuk dua të jem larg kurr nga mëshira e All-llahut.
Profeti: çdo herë trajtoje bashkëqytetarin mirë.

Udhëtari: unë kurr nuk dua të lëndohem nga armiqtë e mi.
Profeti: çdo herë ki besim vetëm në All-llah.

Udhëtari: unë nuk dua të jem asnjëherë i turpëruar.
Profeti: bëj kujdes nga veprimet që bën.

Udhëtari: dëshiroj të jetoj gjatë.
Profeti: çdo herë trego mëshirë. (bëmirësi drejtë lidhjes farefisnore).

Udhëtari: dua që mbijetesa ime të rritet-(mbajtje gjallë).
Profeti: çdo herë bëhu me avdes.

Udhëtari: dua të lirohem nga ndëshkimi në varr.
Profeti: çdo herë mbath tesha të pastërta.

Udhëtari: nuk dua të digjem ne zjarr.
Profeti: kontrollo sytë e tu dhe gjuhën.

Udhëtari: si të më falen mëkatet.
Profeti: çdo herë kërko falje nga All-llahu me sinqeritet dhe përkushtim.

Udhëtari: dua që njerëzit të më respektojnë përhërë.
Profeti: kurr mos e largo dorën tëndë kur njerëzit kanë nevojë për ty.

Udhëtari: dua që çdo herë të jem i nderuar.
Profeti: asnjëherë mos e poshtërso dhe përul dikë.

Udhëtari: nuk dua të shtypem (shtrëngim). (shtypje në varr).
Profeti: lexo suren mulk shpesh.

Udhëtari: dua që ta ris pasurinë time.
Profeti: lexo surën wakia çdo natë.

Udhëtari: dua të jem i sigurt dhe në paqe ne ditën e gjykimit.
Profeti: bëj dhikër (përmende All-llahun) nga agimi deri në mbrëmje.

Udhëtari: dua të jem me vëmendje dhe koncentrim të plotë gjatë faljes.
Profeti: çdo herë merr avdes me vëmendje dhe koncentrim

alb-drejtesia.com

[LOGIC]

Thesari i vërtetë

Përktheu: Visar Korenica

Një hajdut u ngjit në murin e shtëpisë së Malik Bin Dinar dhe lehtësisht depërtoi brenda në dhomën e tij. Në momentin kur u gjend brenda shtëpisë, vjedhësi qe zhgënjyer duke mos gjetur asgjë për të vjedhur. Maliku ishte i zënë duke e kryer namazin. Duke kuptuar se nuk ishte vetëm, ai e shpejtoi faljen dhe u kthye për të parë fytyrën e hajdutit. Duke mos shfaqur kurfar stresi apo shqetësim, Maliku qetësisht e përshëndeti me selam dhe i tha, “Im vëlla, Allahu të faltë. Ti hyre në shtëpinë time dhe nuk gjete asgjë me vlerë për të vjedhur, andaj unë nuk do të të lejoj të largohesh nga këtu pa marr diq të vlefshme për të përfituar nga ajo."

Ai hyri në dhomën tjetër dhe u kthye prapa me një ibrik të mbushur me ujë. Shikoi drejt syve të hajdutit dhe tha, “Merr avdes the bej dy rekate namaz, dhe nëse e bën këtë, do të largohesh nga shtëpia ime me një thesar edhe më të vlefshëm nga ai për të cilin kishe patur për qëllim ta vidhje në shtëpinë time. "

I përulur nga sjellja dhe fjalët e Malikut, hajduti tha, “ Po, në të vërtetë është një ofertë fisnike.”

Pasi morri avdes dhe pasi kreu dy rekate namaz, hajduti tha, “O Malik, a do të të pengoja nëse qëndroj edhe për pak kohë, ngase dua të qëndroj pak më gjatë që ti kryej edhe dy rekate tjera namaz?”

Maliku tha, "Qëndro për aq gjatë sa Allahu ngrit për ty numrin e rekateve që ti kryesh tani. "

Hajduti kaloi tërë natën në shtëpinë e Malikut. Ai vazhdoi të bëj namaz deri në mengjes. Pastaj Maliku i tha, “Ik nga këtu dhe bëhu i mirë.”

Por në vend që të largohet, hajduti tha, “ A do të të pengojë nëse qëndroj me ty këtu sot, ngase kam bërë nijet për të agjëruar?”

"Qëndro për aq gjatë sa dëshiron,” I tha Maliku.

Hajduti përfundoi së qëndruari për disa ditë, duke bërë namaz deri në orët e vona të netëve dhe duke agjëruar ditën. Dhe kur më në fund vendosi të largohet, hajduti tha, “O Malik, unë kam marr një vendim të qëndrueshëm që të pendohem për mëkatet e mia dhe për mënyrën e jetës sime të përparme."

Maliku tha, “Kjo është në Dorë të Allahut.”

Njeriu përmirësoi mënyrën e jetës së tij dhe filloi të ndjek një jetë të drejtë dhe plotë dëgjueshmëri ndaj Allahut. Më vonë, ai takoi një hajdut tjetër I cili e pyeti, “A e gjete thesarin tënd?”

Ai iu përgjigj, “Im vëlla, atë cka gjeta ishte Malik Bin Dinar. Unë shkova që të vidhja tek ai, por rezultoi që ai rrëmbeu zemrën time. Në të vërtetë, unë jam penduar tek Allahu, dhe do të mbes tek dera (e Mëshirës dhe Faljes së Tij) derisa të arrij dëgjueshmëri të plotë ndaj tij, të një robi të dashur."

(Al-Mawaa'idh wal-Majaalis: 85)

Nga “histori të pendimit’ publikuar në Darussalam

[LOGIC]

Burri me 4 gra!!!‏

Na ishte njeher nje tregtar i cili kishte 4 gra. Ai e donte gruan e
katert me se shumti dhe e stoliste me veshje te shtrenjte dhe e
trajtone me njomesi. Ai u kujdeste shume per te dhe bente ate qe
ishte me e mira per te.

Edhe gruan e trete e donte shume ishte krenar me te dhe gjithmone
deshironte ta njoftonte me shoqerine.Megjithate ai kishte nje frike
te madhe se ajo kishte lidhje me ndonje njeri tjeter.

Ai poashtu e donte gruan e dyte ajo ishte nje person me konsiderate
te madhe gjithmone durimtare ne fakt ishte me e ngushta me te. Sa
here qe kishte ndonje problem gjithmone shkonte te kjo dhe e
zgjidhnin problemin

Tash gruaja e pare e tregtarit ishte nje partnere lojale ajo
gjithmone kishte dhene kontribute te medha dhe ishte kujdesur per
shendetin e tij,biznesin dhe si mirmbajtese e shtepise.megjithate
Tregtari nuk e donte ate edhe pse ajo e donte thellesisht ai rralle
se u kujdeste per te



Nje dite tregtari u semure , para kesaj ai e dinte se nje dite do te
vdes dhe mendonte per jeten luksoze qe e kishte pasur dhe per kater
gra qe i kishte dhe thoshte vetvetiu . Tash i kam kater gra por kur
do te vdes do te jem vetem a thua ne cfare vetmie do te jem!


Keshtu ai e pyeti gruan e katert. Ty te kam dashur me se shumti te
kam pajisur me gjera te shtrenjta dhe kam treguar kujdes ndaj teje
tash pasi po vdes a do te me percjellesh dhe te me besh shoqeri?
Asesi u pergjegj gruaja e katert.Ajo doli nga dhoma pa asnje fjale ,
pergjigja qe ja dha ju duk sikur ja preu me thike nje cope ne zemren
e tregtarit

Tregtari i merzitur e pyeti gruan e trete. Te kam dashur aq shume
gjate tere jetes a do te me percjellesh dhe te me besh shoqeri kur te
vdes? Jo u pergjigj Gruaja e trete , jeta ketu eshte e mire keshtu
qe pasi te vdesesh une do te martohem perseri. Zemra e tregtarit u
fundos dhe ju be si akull

pastaj e pyeti gruan e dyte. Gruaja ime cdo problem qe e kam pasur
kam ardhur te ti ta zgjedhi a do te me ndihmosh edhe tash te vish me
mua kur te vdes dhe te me besh shoqeri? Jo i tha gruaja e dyte ne
kete rast nuk mund te ndihmoj e vetmja gje qe mundem eshte te ndihmoj
te dergoj ne Varr. Tregtarit i erdhi si vetetime dhe u shkretua nga
Pergjigja

Erdhi nje ze .Une do te vij me ty kudo qe te shkosh une do te jem me
ty ,tregtari shikoj lart dhe e pa gruan e pare ajo ishte aq e thate
sikur vuante nga mosushqyerja. Lendim i rende tha Tregtari, eshte
dashur qe te brengosem me shume per ty sa te kam pasur


Aktualisht ne i kemi kater gra ne jeten tone. gruaja e katert eshte
trupi . Sado qe ne i japim kohe dhe perkrahje trupit e bujari qe te
duket i bukur asnjehere nuk do te vi me ne kur te vdesim. Gruaja jone
e trete .Pronesia ,statusi dhe Pasuria kur te vdesim te gjitha i
marrin te tjeret. Gruaja jone e dyte eshte familja jone dhe shoqeria
sado qe i kemi pasur te afert gjate jetes e vetmja mundesi qe mund ta
bejne eshte qe te percjellin deri ne varr

Vija e fundit! Gruaja e pare eshte ne fakt shpirti, shpeshhere i
braktisur pas aktiviteteve dhe Pasurise Materiale dhe kenaqesise
seksuale. Qelloja cka ? eshte i vetmi qe te percjell kudo qe te
shkosh.Edhe shpirti po sikurse trupi kerkon ushqim dhe kujdesje per te.Ushqimi i tij eshte ,njohja e Alla-llahut,besimi-imani,dashuria ndaj Allahut,falja,zekati dhe te gjitha veprat e tjera qe Allahu eshte i kenaqur me to.

[LOGIC]

Vetëm edhe pesë minuta!

alb-drejtesia.com
Përktheu: Visar KORENICA

Në parkun e lojrave për fëmije një grua u afrua për t’u ulur pranë një zonjë tjetër. “Ai atje është fëmiu im,” tha kjo zonjë, duke drejtuar gishtin tek djali i saj të veshur me triko të kuqe tek po luante rrëshqitas me dheun pranë parkut.

"Dhe është një djalosh i lezetshëm," tha kjo grua. "Ai atje është djali im, i veshur me triko të kuqe." Pastaj, duke shikuar në orën e saj, ajo e thiri djalin e saj. "Çka thua Samir, të shkojmë”?

Samiri lutej, "Edhe pesë minuta, nënë. Të lutem? Vetëm edhe pesë minuta." Zonja bëri me kokë dhe Samiri vazhdoi të tundej dhe ndjeu kënaqësi për vazhdimin e kohës.

Minuatat vazhduan dhe nëna qëndronte duke biseduar me gruan, dhe prap ia bëri me zë djalit të saj. “ Është koha për të shkuar tani?” Samiri përsëri përgjërohej, “Edhe pesë minuta nënë. Vetëm edhe pesë minuta më shumë.” Zonja buzëqeshi dhe tha "O.K."

"O Zot, vërtetë që jeni një nënë shumë e durueshme,” iu përgjigj gruaja.

Zonja buzëqeshi dhe pastaj tha, “Djali im më i vjetër Haitam kishte vdekur në një aksident rrugor vitin e kaluar tek sa po i ngaste biçikletës së tij këtu afër. Kurr nuk kam shpenzuar aq kohë sa kisha në dispozicion për të, dhe tani do të jepja çkado për vetëm edhe pesë minuta të kaloj me të. Dhe nga kjo jam betuar që të mos përsëris të njejtin gabim me Samirin. Ai mendon se ka pesë minuta më shumë që të rrotullohet dhe të vërtitet. Ndërsa e vërteta është se unë fitoj pesë minuta më shumë duke e shikuar atë se si luan dhe kënaqet."

[LOGIC]

Ah sikur të ishte …
Njëri nga shokët e Muhammedit a.s. në shtratin e vdekjës i tha tri fjali të cilat të pranishmit rreth tij nuk i kuptuan...

Njëri nga shokët e Muhammedit a.s. në shtratin e vdekjës i tha tri fjali të cilat të pranishmit rreth tij nuk i kuptuan. Ai tha:
Ah sikur të ishte e re, pastaj kthehej nga agonia e vdekjes dhe thoshte:
Ah sikur të ishte më largë, prapë kthehet nga agonia e vdekjes dhe thotë:
Ah sikur të ishte e plotë.

Më pas kaloi shpirti i tij tek Allahu xh.sh. Të pranishmit shkuan te Muhammedi a.s. dhe e pyetën atë për ato fjalë të cilat nuk i kuptuan. Ai tha: "Ai njeri një ditë duke ecur rrugës e në trupin e tij kishte rroba të vjetruara kur pran tij sheh një të varfër duke u dridhur nga të ftohtit, atëherë ai e zhveshi pallton e tij dhe ia dha atij të varfëri. Në agonin e vdekjes ai e pa një pallat të madh në Xhennet. Atij i thanë melekët ky është pallati yt. Ai pyeti me çfarë pune e kam fituar atë? Meleket i thanë se me pallton të cilën ia dhe atij të varfëri atë ditë. Atëherë ai tha se ajo ishte shumë e vjetër dhe se si do të ishte puna sikur të ishte e re?'' – "Ah sikur të ishte e re".

Pastai ky njëri një ditë duke shkuar për në Xhami kalon pranë një njeriu me të meta fizike i ulur në qosh të rrugës i cili dëshironte të shkonte për në Xhami. Atëherë ai e barti atë deri në Xhami. Në agoninë e vdekjës ai pa një pallat tjetër. Meleket i thanë atij ky është pallati ytë. Ai pyeti me çfarë pune e kam fituar këtë? Meleket i thanë atë ditë kur ti e barte atë njeriun deri në xhami. Ai tha: "Mirëpo xhamia ka qenë shumë afër. Çfarë do bëhej sikur të ishte më larg?" dhe tha: "Ah sikur të ishte më larg".

Ky njeri duke ecur një ditë në rrugë, e me vete kishte një copë bukë, kaloi pranë një të urituri dhe i dha një pjesë prej bukës se tij. Ai në agonin e vdekjës pa një pallat tjetër të madh. Melekët i thanë atij se ky është pallati yt. Ai pyeti: "Me çfarë pune e kam fituar atë? Melekët i thane se me bukën të cilën ia dhe atij të urituri atë ditë. Ai me çudi tha se ajo ishte pjesë e vogël e bukës dhe jo e plotë dhe çfarë do bëhej sikur të ishte e plotë? Ah sikur të ishte e plotë.

forum-islamik.com

[LOGIC]

Palodhësia e Shejh Albanit në punën e tij



Një natë vonë, duke hulumtuar në internet e gjeta këtë shkrim, i cili më pëlqeu pa masë dhe më shtyri ta përkthej e të bëhem shkak, për të sjellë gëzim në zemrat e muslimanëve, duke parë si shembull të gjallë një dijetar kaq të madh, i cili nuk ishte lodhur në këtë rrugë edhe pse i kishte mbushur tetëdhjetë e katër vjet.

Nëse ky dijetar kaq i madh dhe me këtë moshë nuk është lodhur nga puna për fenë e Allahut, në thirrjen e njerëzve për udhëzim në Sunnet, çka do të kishim thënë ne hoxhallarët e rinj, të cilët për pak punë që bëjmë, nuk mbetet vend pa i përmendur ato, apo nuk na mbetet vullnet dhe elan për të shtuar edhe diçka më shumë në këto vepra të mira.

Këtë rast që ua paraqesim vëllezërve tanë është një shembull konkret nga koha jonë, të gjithë asaj që do të provojmë t’ua tregojmë me fakte dhe argumente nga Kur'ani, Sunneti dhe jeta e sahabeve, që mos të thonë se ajo që kanë bërë ata, është utopi dhe idealizim i paarritshëm, por që mund të arrihet poqe se kemi vullnet të çeliktë dhe aspirata të mëdha.

Në librin "Sahihu Mevaridudh-Dhem'an" nën hadithin me numër rendor 2087, të cilin e transmeton Ebu Hurejre, radijAllahu anhu, nga Pejgamberi, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem, i cili na rrëfen:

"Ymri i umetit tim është mes të gjashtëdhjetave dhe të shtatëdhjetave, kurse një pakicë do ta kalojë këtë kufi". Ibën Arefe tha: unë jam nga ajo pakicë.

Shejh Albani, rahimehullah, e bën këtë koment duke thënë: "Edhe unë jam nga ajo pakicë, pasi që tani kam kaluar të tetëdhjetë e katrën dhe e lus Allahun, subhanehu ve teala, që të jem nga ata që jetojnë gjatë dhe bëjnë vepra të mira. Edhe përskaj të kësaj gjendje, disa herë më shkon ndër mend ta dëshiroj vdekjen, për shkak të devijimeve që i kanë kapluar muslimanët në fe dhe për shkak të nënçmimit që i ka kapluar, madje edhe nga njerëzit më të poshtër. Mirëpo këtë gabim nuk e kisha bërë duke e pas para syve të mi që nga fëmijëria hadithin e Enesit, radijAllahu anhu, andaj nuk më takon mua të them asgjë tjetër përpos asaj që më ka urdhëruar Pejgamberi im, salAllahu alejhi ve selem: "Allahu im, më jep jetë përderisa jeta është më mirë për mua dhe ma merr shpirtin përderisa vdekja është më mirë për mua". Dhe duke u lutur me atë që na ka mësuar Pejgamberi, salAllahu alejhi ve selem: "Allahu im më bë të kënaqem me dëgjimin, shikimin dhe fuqinë time përderisa jam gjallë dhe lëri ato pas meje".

Allahu ma dha këtë begati dhe më bëri të kënaqem me këto gjëra, andaj ja unë akoma hulumtoj, përpunoj dhe shkruaj me një elan të paparë, fali namazin nafile në këmbë dhe vet vozis veturën në destinacione të largëta, madje me një shpejtësi, për të cilën disa të dashur më këshillojnë ta ngadalësoj, por unë për këtë gjë kam sqarim detal, të cilin e dinë disa! Këtë e them nën moton "begatitë e Zotit tënd tregoi", duke e lutur Allahun, subhanehu ve teala, që të mi shtojë të mirat e Tija dhe të gjitha këto t'i lë pas meje, të ma marrë shpirtin si musliman dhe i kapur për sunnet, për të cilin kam zotuar tërë jetën time, duke bërë thirrje në te, duke shkruar për te dhe shpresoj të më shoqërojë me shehidët, me burrat e devotshëm, pasi që ata janë shoqëria më e mirë, kurse Allahu është Ai që Dëgjon dhe i Përgjigjet lutjeve".

Allahun e lusim që t'ia pranojë veprat e mira hoxhës tonë, t’i falë gabimet dhe t’i dhurojë Firdeusin e lartë, sepse kjo është grada më e lartë e xhennetit, për shkak të mundit dhe kontributit të madh që ka dhënë për afrimin e njerëzve me Sunnetin e Pejgamberit, sal-lAllahu alejhi ve sel-lem. Amin.