Varfëria dhe mizerja.

[brandon]

Paskam gabuar te ky postimi lart pasi nje anije 2-300 mije dollare,do ishte teper luksoze per te mjeret! kushtojne 2-3 mije dollare.Nisja eshte e sigurte! Kush ka babain artizanat dhe shpirt tregtari, mund te vinte ne prove aftesite e tij sipermarrese duke bere nje aventure ne Afriken veriore! Nisja mund te fillonte nga Casablanca, Tanger, Al-Jazair, e deri ne Tunis

[ilia spiro]

Titulli: Varferia, burimi i veshtiresive te femijeve ne Shqiperi Tue 18 Mar 2008, 1:54 pm

--------------------------------------------------------------------------------

Organizata "Save the Children" vlerëson se varfëria në Shqipëri është shkaku kryesor i vuajtjeve të fëmijëve, të cilat mund të pakësohen duke mbështetur ekonominë e familjeve të tyre. Drejtoresha e programit "Save the Children" Veslemoi Nerland, thotë se problemi themelor është ekonomia, varfëria e familjeve dhe mungesa e parave për t'u kujdesur për fëmijët e tyre, ndaj edhe ata mund të ndihmohen, duke mbështetur familjet e tyre. "Mendoj se varfëria dhe vështirësitë ekonomike janë një sfidë e madhe dhe burimi i gjithë problemeve të fëmijëve në Shqipëri" - thotë zonja Nerland. Në Shqipëri jetojnë shumë fëmijë në kushte të vështira dhe në varfëri, kryesisht për shkak të tranzicionit dhe të tranzicionit të brendshëm. Familjet e tyre lëvizin drejt qyteteve të mëdha, dhe fëmijët nuk gjejnë atje kushtet, shkollimin dhe edukimin e duhur, ndërkohë që prindërit janë të varfër dhe të papunë. Kjo varfëria sjell pasoja negative mbi fëmijët, sjell edhe dhunën brenda familjes. Këta janë pjesa e fëmijëve më shumë të dëmtuar dhe tek ata duhet përqëndruar vëmendja" - tha ajo. Përfaqësuesja e "Save the Children" tha se Shqipëria ka një plan kombëtar shumë të mirë për mbrojtjen e fëmijëve, qeveria shqiptare e ka futur cështjen e fëmijëve në agjendën kombëtare, dhe po bashkëpunon ngushtë me organizatat joqeveritare për të përmirësuar kushtet e fëmijëve

[ilia spiro]

Varfëria, mbi 9 mijë familje në Tiranë jetojnë me ndihmë ekonomike
Tërhequr më 17 Janar 2009



Jonida Tashi

Kryeqyteti, megjithëse në pamje të parë të krijon idenë e një qyteti të pasur, është “i mbërthyer” nga varfëria. Familjet e ardhura nga rrethet e tjera të vendit janë ato që po përballen më shumë me këtë fenomen. Niveli i lartë i varfërisë në kryeqytet faktohet nga numri i familjeve të regjistruara që përfitojnë ndihmë ekonomike nga shteti. Mbi 9 mijë familje në kryeqytet mbajnë frymën gjallë me pagesën e përmuajshme të ndihmës ekonomike. Kjo shifër është evidentuar dje nga Shërbimi Social Shtetëror në analizën vjetore të punës. Përsa i përket shtrirjes gjeografike, zonat më të prekura nga varfëria në kryeqytet janë disa njësi bashkiake të Tiranës, Bashkia e Kamzës, Komuna Paskuqan etj. “Rreth 9872 familje në nevojë janë trajtuar me ndihmë të plotë apo të pjesshme ekonomike përgjatë vitit 2008 në Prefekturën e Tiranës”, - kështu, deklaroi dje drejtori i Shërbimit Social Shtetëror (SHSSH), Mihal Naço, në analizën vjetore të këtij institucioni. “Nga 10031 familje që janë trajtuar me ndihmë ekonomike në vitin 2007, në fund të vitit 2008 vazhduan të trajtohen 9872 familje, pra 159 familje më pak se e njëjta periudhë e një viti më parë, ose 1.5 për qind”, - sqaroi drejtori i SHSSH-së.
Reduktimi
Rreth 948 familje që përfitonin pagesën e ndihmës ekonomike në mënyrë abuzive janë përjashtuar nga kjo skemë gjatë vitit të kaluar. Ulja e numrit të familjeve, sipas drejtorit Naço, ka ardhur si rezultat i zbatimit korrekt të ligjit nga ana e njësive vendore të Prefekturës së Tiranës si dhe nga kontrollet e ushtruara nga inspektorët e Zyrës Rajonale. Sipas tij, në Prefekturën e Tiranës nga 9872 familjet e përfshira në skemë, 3859 marrin ndihmë të pjesshme ekonomike, ndërsa me ndihmë të plotë trajtohen 6013 familje. Peshën më të madhe në numrin e familjeve që trajtohen përmes skemës së ndihmës ekonomike e zënë njësitë bashkiake të Tiranës me 3585 familje, Bashkia e Kamzës me 1235 familje, Bashkia e Kavajës me 1532 familje dhe Komuna e Paskuqanit me 723 familje. Sipas drejtuesve të Shërbimit Social, numri i familjeve në nevojë në Prefekturën e Tiranës është më i madh për faktin që në njësitë vendore të Qarkut të Tiranës çdo ditë vijnë familje nga zona të ndryshme të vendit.
Kërkesat
Kërkesat e familjeve të varfra për t’u përfshirë në skemën e ndihmës ekonomike mësohet se janë të larta. Ky fakt konfirmohet edhe nga drejtori i SSSSH-së që shprehet se në këtë periudhë vazhdojnë kërkesat nga familje që kërkojnë të futen në skemën e ndihmës ekonomike si në Bashkinë e Kamzës, në Njësitë Bashkiake Nr. 11, 6, në Komunat Paskuqan, Krrabë, të cilat nuk plotësojnë kriteret ligjore. Bazuar në analizën e SHSSH-së vlerësohet se ecuria dhe dinamika e programit të ndihmës ekonomike gjatë vitit 2008 ka përforcuar edhe një herë tendencën e uljes së numrit të familjeve përfituese. Sipas SHSSH-së, reduktimi i skemës së Ndihmës Ekonomike është një tregues i përpjekjeve të strukturave të inspektimit dhe pushtetit vendor për parandalimin e përfitimeve abuzive. Administrimi me efektivitet i fondeve të Ndihmës Ekonomike dhe pagesave për personat me aftësi të kufizuar, parandalimi dhe ndëshkimi i çdo forme të abuzimeve me fondet e destinuara për familjet dhe shtresat në nevojë, mbeten në fokus të procesit të inspektimeve të realizuara nga Drejtoria Qendrore e Inspektimit dhe Zyrat rajonale të SHSSH-së.


Të dhënat e analizës vjetore

9872 familje në nevojë janë trajtuar me ndihmë ekonomike përgjatë vitit 2008 në Prefekturën e Tiranës
3859 familje në Prefekturën e Tiranës marrin ndihmë të pjesshme ekonomike
6013 familje në Prefekturën e Tiranës përfitojnë ndihmë të plotë ekonomike
3585 familje trajtohen me ndihmë ekonomike në njësitë bashkiake të Tiranës
1235 familje që marrin ndihmë ekonomike i përkasin Bashkisë së Kamzës
1532 familje përfitojnë ndihmë ekonomike në Bashkinë e Kavajës
723 familje që trajtohen me ndihmë ekonomike i përkasin Komunës Paskuqan
948 familje, që e përfitonin këtë pagesë në mënyrë abuzive, janë hequr nga skema gjatë vitit të kaluar




Të afërmit që kujdesen për jetimët do të marrin ndihmë ekonomike

Për herë të parë në vendin tonë, fëmijët jetimë, që nuk trajtohen në qendra rezidenciale, por qëndrojë te të afërmit e tyre, do të përfitojnë ndihmë ekonomike. Ministria e Punës ka përfunduar ndryshimet në ligjin “Për ndihmën dhe shërbimet shoqërore”, përmes të cilit parashikohet mbështetja me ndihmë ekonomike më të madhe edhe për jetimët. “Me qëllim rritjen e mbështetjes për fëmijët jetimë, kemi parashikuar ndryshime në ligjin “Për ndihmën dhe shërbimet shoqërore”, që parashikon për herë të parë mbështetjen me ndihmë ekonomike edhe për jetimët që nuk kalojnë nga qendrat rezidenciale, por mbahen nga të afërm të tyre, pasi vlerësojmë se rritja nga të afërmit dhe pranë komunitetit ndikon pozitivisht në përgatitjen dhe mirërritjen e tyre”, - shprehet ministri i Punës, Anastas Duro. Sipas legjislacionit në fuqi, fëmijët jetimë deri në moshën 15 vjeç trajtohen në institucionet publike të përkujdesit shoqëror. Atyre që, pas kësaj moshe, ndjekin arsimin e mesëm profesional, u garantohet bursë e përmuajshme dhe sistemohen në konviktet e shkollave. Jetimët që nuk vazhdojnë arsimin e lartë, me largimin nga institucionet, trajtohen me pagesë të ndihmës ekonomike nga njësia vendore deri në momentin e punësimit. “Pagesa, edhe pse më e lartë se masa e përcaktuar për kryefamiljarët, është e pamjaftueshme për sigurimin e jetesës”, - sqaroi Duro. Sipas tij, prioritet i të gjitha strukturave mbetet krijimi i mundësive për punësim, nëpërmjet mundësimit të formimit profesional falas dhe mbështetjes për punësim nëpërmjet programeve që zbatohen çdo vit për nxitjen e punësimit. Problem për këtë kategori, - theksoi ministri i Punës, - mbetet strehimi pas largimit nga qendrat e përkujdesit që, sipas Statusit për Jetimët, duhet të mundësohet nga njësitë vendore.


16 Janar 2009

[ilia spiro]

Vetëflijimi nga varfëria: Në një vit 331 shqiptarë të vdekur!
Postuar nga alisat
Një i papunë i zhytur në varfëri i dha fund jetës duke u vetëflijuar. 45 vjeçari Ferdinant Bedini, i cili jetonte me të atin e tij të moshuar, në qytetin e Vlorës nuk mund të përballonte mjerimin e katër viteve të fundit. I divorcuar nga gruaja, po edhe për shkak të papunësisë, ditët e fundit ai përfshihet në depresion të thellë, i cili e shtyu drejt aktit final. Me një tel, të lidhur në dritaren e banesës, Bedini vetëvaret, pa i thënë askujt fjalën e fundit. Kur i ati zgjohet e del në oborrin e shtëpisë, shikon trupin e pajetë të djalit. Bedini është viktima më e fundit e fenomenit të vetëvrasjet pas 16 ngjarjeve të tilla në fillim të këtij viti. Varfëria cilësohet si shkaku kryesor që shkakton depresion të shkallës së lartë te shumë individë, të cilët përfundojnë në ndërmarrje ta akteve tragjike ndaj jetës së tyre. Për vitin 2008, janë regjistruar 331 akte vetëflijimi. Kjo shifër u bë publike dje nga socialisti Erjon Braçe, i cili tha se këta njerëz i dhanë fund jetës, si zgjidhje për t’i shpëtuar vuajtjeve të varfërisë. Fenomeni ka prekur çdo moshë: fëmijë, familjarë, pleq, gra e burra. Ata janë vetëvrarë kudo; në shtëpi, në lumë, në punë, në paraburgim, në burg, në spital, në çdo ambient. Braçe tha se ata po vdesin atje ku shteti duhet të kishte garantuar jetën e tyre.

Statistikat tregojnë se vetëflijimet janë përhapur kudo, në të 12 qarqet. Rrethi i Fierit radhitet i pari për nga numri i lartë i vetëvrasjeve, krahasuar me rrethet e tjera. Në 12 muaj për këtë shkak vdiqën 147 persona. Në vendin e dytë radhitet Tirana, me 60 persona të vetëflijuar. Në Korçë 58, në Vlorë 14, në Elbasan 13, në Durrës 9, në Shkodër 8, në Lezhë 5, në Kukës 5, në Dibër 5, në Gjirokastër 4, në Berat 2 raste.

Socialisti Braçe tha se kjo dëshmon një situatë të mjerë ekonomike e sociale, apo pasojat e krizës së fortë ekonomike. “Secili kishte një histori të tijën personale; vuajtje ekonomike e sociale, në kërkim të të ardhurave për të përballuar jetën, për shkollën e fëmijës, për punën e bashkëshortit, për djalin e ikur në kurbet, për vajzën e zhdukur, për të drejtën ligjore të humbur, për borxhet e pashlyera, kredinë e papaguar, fajdenë e varur në qafë. Një masakër e përbindshme sociale, që bie e rëndon mbi kurriz të familjes Berisha që na qeveris”, deklaroi ai.

Në lidhje me faktet e përmendura nga Braçe, reagoi menjëherë Ministria e Brendëshme. Në një prononcim të saj, Ministria e Brendëshme reagoi për fenomenin e vetëvrasjes menjëherë pas asaj të socialistit Erjon Braçe. “Nëse gjatë vitit 2005 ka pasur 6 vrasje për 100 mijë banorë, në vitin 2008 kjo shifër u ul në 2,3 vrasje për 100 mijë banorë. Spekulimi politik me tragjeditë e qytetarëve të veçantë të këtij vendi dëshmon se forca më e madhe e opozitës nuk po ndahet dot nga nekropolitika. E vërteta është se kjo qeveri po i numëron të gjithë shqiptarët, pa dallim, ekonomikisht dhe elektronikisht, kurse qeverisja socialiste e djeshme dhe sot opozitë, i ka numëruar dhe vijon t’i numërojë politikisht dhe të vdekur”, deklaroi MB.

Vetëm këtë të dielë ndodhën 5 vetëvrasjeve, me 5 viktima. Nga fillimi i këtij viti, janë shënuar 16 raste tragjike të vetëvrasjes. Por ditën e diel u regjistrua shifra e frikshme me pesë viktima. Një 55-vjeçar në burg, një fëmijë 14 vjeç në shtëpi, një nënë e dy fëmijëve në Vjosë, një tjetër nënë në shtëpinë e saj. “Nuk ka fund! Të gjithë këta nuk pritën t’i numëronte Sali Berisha, elektronikisht. Ata u lodhën e vuajtën, që familja Berisha t’i numëronte ekonomikisht, si të punësuar, si familjarë, si shtetar të lirë që lëvizin lirisht në Evropë, si biznesmenë të mëkëmbur e jo të rrjepur, si fajtorë apo të pafajshëm në një proces të drejtë e ligjor gjyqësor”, tha Braçe.

Duke e cilësuar një masakër, ai tha se është një shqiptar në ditë i vetëflijuar, një i vetëvrarë në çdo 1000 shqiptarë. Krahasuar fenomenin me luftën në Gaza, socialisti tha se “për ta kuptuar përmasën e kësaj masakre dua t’ju kujtoj se në 10 ditë lufte në Gaza, bombardimet vranë rreth 300 persona”.

[ilia spiro]

Braktis prostitucionin, varferia i vret femijen
Publikuar më E Premte, 25 Janar 2008

Tirane - E detyruar qe te lere rrugen e prostitucionit dhe ne nje varferi ekstreme, vetem pak dite me pare, 36-vjecarja e akuzuar per ushtrim te ketij zanati ka humbur nje nga tre femijet e saj te mitur. Gjykata e Tiranes e ka liruar nenen e tre femijeve, e cila u detyrua te shese trupin e saj per t'i ushqyer dhe te udhetonte per kilometra te tera ne kerkim te klienteles. Ndersa ka rrefyer edhe jeten e saj te veshtire, me pasoje vdekjen e nje prej femijeve, Violeta K., eshte denuar me 3 muaj burg, me kusht nga gjyqtarja e Gjykates se Tiranes, Fatmira Hajdari. Vendimi eshte dhene diten e djeshme dhe ne masen e dhene ka ndikuar deshmia e gruas 36-vjecare, qe u arrestua nga policia e Tiranes fundvitin e kaluar. Fillimisht, gjykata kishte dhene masen e vleresimit "detyrim paraqitjeje", duke vleresuar se e pandehura kishte edhe tre femije per te mbajtur, derisa dje u la e lire. Sipas organit te akuzes, gruaja nga Librazhdi ka prostituuar kundrejt shumave te ndryshme. Vete nena e tre femijeve beri te ditur se e ushtronte aktivitetin e saj per te fituar para dhe per te mbijetuar ekonomikisht, sepse ishte e varfer. Ne deshmite e saj, gruaja ka bere te ditur se nuk kishte mundesi ekonomike per te mbajtur femijet. "Nuk kam pasur asnje mbeshtetje financiare dhe isha e papune, kurse femijet donin te hanin", ka thene ajo para gjykateses Hajdari. Nderkohe qe diten e djeshme, 36-vjecarja ka bere te ditur se nje dhimbje tjeter i eshte shtuar familjes se saj, si pasoje e mungeses ekonomike. Femija i vogel i saj mesohet te kete vdekur pak dite me pare. Vete e pandehura e ka gjetur te shtrire ne banese, nderkohe qe ne fillim kishte menduar se ishte ne gjume. Me pas ka pare se femija kishte vdekur. E pandehura u shpreh e penduar dhe premtoi se nuk do t'i kthehej me ketij zanati, qe e shihte si te vetmen rruge per mbijetese. R.Caushaj

[ilia spiro]

Ne nje shkrim qe ishte botuar ne gazeten Shqip per te ardhur keq por ekziston nje gje e tille ne Shqiperi , femije te vegjel pa shprese pa e ditur se ci pret ne jete...
Per te ardhur keq kur ajo dor e vogel perulet dhe kerkon meshire 'Me fal nje lek" per me shume lexoni pershkrimin qe i ka bere gazeta...




"Ma fal një lek"


Rrefimi i trishte i femijeve te rruges, viktima te prindeve, po aq sa dhe te sistemit "demokratit" ku jetojme. Duke pirë qetësisht një kafe me miqtë, e madje duke folur për pushimet dimërore që afrojnë, ndjen se dikush të prek lehtë te krahu. Kthehesh e bezdisur, se të kanë lënë përgjysmë fjalinë për një hotel të shtrenjtë, ku planifikon të shkosh për disa ditë.
Ai që të ka bezdisur është një fëmijë i vogël, që nuk ka më shumë se 6 vite jetë. Është i zbehtë në fytyrë, ndonëse nuk i përket racës tënde, të bardhë. Shtrin dorën e vogël, të palarë prej shumë kohësh. Rrudh fytyrën e pulit sytë me përulësi, ndërsa përsërit fjalinë që dëgjon vazhdimisht e vazhdimisht nga ata që rëndom jemi mësuar t‘i quajmë "fëmijët e rrugës": ma fal një lek.
Ky refren i trishtë vazhdon sa nga njëra tavolinë në tjetrën. Ka njerëz të sjellshëm e të dhembshur, që nxjerrin e falin diçka, por ka të tjerë të vrazhdë e harbutë, që nuk përtojnë të përdorin dhe shkelmat për t‘i përzënë ata, vogëlushët që rriten rrokullimthi nëpër rrugë, të ndjekur në distancë nga prindërit (më falni për shprehjen nëse mund të quhen kështu). Prindërit-pronarë, që i abuzojnë rrugëve, askush nuk i ndalon, a të paktën t‘ua heqë të drejtën për të mbajtur këtë emër, duke torturuar të vegjlit.

Në rrugë

Historia vazhdon në një tjetër ambient. Në rrugë. Makinat lëvizin vrullshëm sa shohin që semafori jeshiloset. Duke u kacavjerrë në ndonjë dritare gjysmë të hapur, a me ndonjë rreckë në dorë, shtyhen drejt vijave të bardha edhe fëmijët e rrugës. Tentojnë të arrijnë shpejtësinë e makinave në nxehje e sipër. Duket loja e preferuar në këto kryqëzime trafiku. "Ma fal një lek", përsërisin pa pushim ata lutjet e tyre drejt shoferëve të automjeteve, që gjithmonë kanë diçka për të bërë e nxitojnë diku. Shpesh nervozohen se u bëhen pis xhamat e makinave. Nuk kanë faj, janë të shtrenjtë xhamat e tyre dhe duan solucione speciale, jo ujë Lane dhe rrecka lypësish. Aty kalojnë edhe "targat Z". Janë makinat zyrtare, ose ato që mbajnë zyrtarë përsipër. Xhamat e errët shkëlqejnë. Reflektojnë vogëlushët që rravgojnë në vrap pas makinave luksoze. Djersijnë, kërkojnë t‘u falet një lek. Por ata thjesht reflektohen në xhamat e makinave me "targa Z", nuk arrijnë të depërtojnë brenda. Personazhet "Z" janë shumë të "Zënë", nuk kanë kohë për të humbur me vogëlushët që bredhin me duart e ngritura drejt tyre, me lutjen e çjerrë "ma fal një lek".

Emanueli

Shumë pranë urës më të gjerë në Ballkan qëndron edhe Emanueli. Dallohet lehtë me një fytyrë simpatike, ku flasin fort sytë e mëdhenj të kadifenjtë. Është miqësor dhe përgjigjet menjëherë sapo i drejtohesh. E pyet për emrin dhe nëse e di se cili personazh në histori ka pasur këtë emër. Krejt i pafajshëm përgjigjet shpejt: "Po një shoku im që rri atje" dhe tregon me dorë nga krahu tjetër i Lanës.

Emanueli, ndonëse vogëlush i denjë për të qëndruar në një kopsht me bashkëmoshatarët e tij 5-vjeçarë, çdo ditë detyrohet "të fitojë paratë për bukë". Janë këto fjalët që ai përdor teksa e pyet se përse qëndron në rrugë mes makinave dhe rrezikut për jetën. Çdo mëngjes tregon se vjen me autobusin urban nga "bregu i lumit". Për biletën nuk paguan se është ende i vogël, por në rrugë ama qëndron deri në mesnatë. "Nuk kam frikë", thotë i sigurt dhe tund gishtin e vogël, ku thoi është mbushur me dheun e zi të Lanës. Argumenti "shkollë" duket i preferuar. Tregohet i gatshëm se do të shkojë në shkollë sa të rritet edhe pak, por kur e pyet se çfarë ka më shumë dëshirë të bëjë, kur të bëhet "i madh", shprehet me ngurrim: "Po ja, të dal andej nga ajo rruga". Më pas duket se kujtohet për lojërat. Ai tregon se shkon shpesh në njërin nga sheshet publike që është hapur për fëmijët, por lodrat aty janë prishur shumë shpejt. Megjithatë, Emanueli është mësuar të kënaqet edhe me pak. Ka edhe një motër më të vogël. E ëma e mban në krah vazhdimisht. Edhe këtë "për arsye pune". Ajo qëndron nga ana tjetër e rrugës, duke përsëritur sikundër dhe i biri: "Ma fal një lek". Babai i familjes mungon. Emanueli ngre supet dhe duket se kjo fjalë nuk i sjell ndonjë gjë në kujtesë. 5-vjeçari ka edhe kënaqësi të tjera në jetë. Argëtimeve të tij, përveçse miqësive me moshatarët bashkëvuajtës, i shtohet herë pas here edhe ndonjë ditë e diele vere. Përjetimi i tij për detin dhe pushimet verore është lumi në zonën ku banon. "U lajsha aty te bregu i lumit se ishte vapë", tregon Emanueli dhe shtrin dorën te hundët që kullojnë. Ka marrë një të ftohur këto ditë, por askush nuk e ka çuar te doktori për vizitë. Ngre sërish supet dhe të sheh me sytë e kadifenjtë, të butë dhe të pafajshëm, që i janë dorëzuar që në lindje jetës së udhëkryqeve.



Fabiola dhe Kryeministri


11-vjeçarja që komenton Berishën



Janë pa fund deklaratat e gjithfarëlloj politikanëve a drejtuesve të atyre që quhen institucione të rëndësishme. E vënë shpesh dorën në zemër dhe thërrasin me të madhe se në rrugët shqiptare nuk duhet dhe nuk do të ketë më lypsa, as të vegjël e as të mëdhenj. Madje bëhet edhe ndonjë aksion ndonjë orësh nga ana e policisë. Të vegjlit e rrugëve braktisin "vendet e punës" për ca orë, ose ca ditë. Shpërndahen me nxitim nëpër rrugët anësore, dytësore, apo çfarë emri tjetër kanë. Por sërish rikthehen në rrugët kryesore të kryeqytetit, ku çdo ditë punojnë me refrenin e tyre të preferuar: ma fal një lek. Kryeministri kritikon dhe lë pa fjalë dy ministra të qeverisë së tij, që "i kanë lënë fëmijët rrugëve". Jep urdhra dhe lë afate. E çfarë ndodh???

Fabiola është 11 vjeçe. Krejtësisht analfabete. Asnjë ditë nuk ka shkuar në shkollë dhe madje për këtë nuk ka më as shpresë. Edhe ajo si Emanueli vjen çdo mëngjes me autobus, aty tek ura e Lanës, ose vendi i përditshëm i punës. Jeton në Yzberisht bashkë me të ëmën, pasi i ati i ka vdekur. Ajo tanimë e konsideron veten të rritur, në këto rrugë, duke mbledhur ndonjë lek që asnjëherë nuk e ka mbajtur vetë, por gjithnjë ia ka dorëzuar së ëmës që e ndjek me vështrime, e ulur në njërin nga stolat e lulishtes, te parku "Rinia". Duket e mirinformuar me atë që Kryeministri deklaron për lypësit e vegjël të rrugëve. "Ikni, ikni, thotë Berisha e ku të vemi neve. Me ç‘a të hamë, me ç‘a të paguajmë qiranë", thotë Fabiola, duke komentuar flakë për flak ndaj hipokrizisë. Fjalë, që sigurisht ajo nuk di ta shkruajë, por ama di t‘i përgjigjet.

[ilia spiro]

Varfëria, një familje tropojane apel për ndihmë
Thursday, 01 January 2009
Familje 6 anetarshe e Hyre Milushit jeton ne nje barake, kushtet e te ciles rëndohen akoma më shumë nga dimri me temperaturat nën 0 grade. Pervec varferisë kjo familje ka perjetuar nje tragjed. Pak vite me pare kryefamiljari dhe djali i tij humben jeten ne nje aksident TROPOJE-Në rrethin e Tropojes ka shumë familje të varfëra që u mungon buka e gojes dhe banojnë në barake në kushte shumë të vështira jetese, që rëndohen akoma më shumë nga dimri me borë dhe temperaturat nën 0 grade celcius. Një ndër këto familje është ajo e Hyre Milushit qe jeton, ne nje barake te ndertuar ne vitin 1970 tek ish-nderrmarrja Gjeologjike.
Pervec varferisë kjo familje ka perjetuar nje tragjedi akoma me te madhe, pak vite me pare kryefamiljari dhe djali i tij kane humbur jeten ne nje aksident dhe jetesa per 6 pjestaret e tjere te familjes eshte mjaft e veshtire.
Te ardhurat për 6 pjestare te familjes ne nje muaj jane 1200 leke te reja. Semundjet e ilacet jane te pranishme ne menyre te vazhduar. “Vitin e Ri shprehen nuk do ta festojme se nuk kemi para shprehet” Ornela e vogel
Pavarësisht gjendjes së rënde familja veriore deri ne keto momente nuk është ndihmuar nga askush.

[Apollyon]

Per cudi asnje nuk vjen te futet ne kto tema! Kurse ne temat e PS-PD jan mbush nga 50 faqe postime.

[DI_ANA]

Per cudi asnje nuk vjen te futet ne kto tema! Kurse ne temat e PS-PD jan mbush nga 50 faqe postime.

E sakte Apollyon...

Nje realitet i hidhur te cilen shume politikane nuk duan ta diskutojne ose me mire japin vetem premtime.
Dhe populli si i qorruar shpreson dhe hesht.

Te pershendes

[Henea]

TIRANË- Ishte vetëm 11 vjeç, por krejt i ndryshëm nga shokët. Nuk vishte rroba të bukura fëmijësh, me zor blinte libra e rrallëherë e kishte barkun të nginjur me bukë. Në familjen Vata, që banon vetëm pak kilometra larg Tiranës, skamja nuk është mjaftuar vetëm me “helmimin’e jetës së përditshme. Paraditen e djeshme, skamja i mori jetën më të voglit të familjes, Altinit 11-vjeçar. Vogëlushi vari veten vetëm pak metra larg shtëpisë, pasi nuk donte të shkonte më në shkollë me rroba të grisura. Ai u gjet i varur në një pemë, rreth orës 11:00 të ditës së djeshme në fshatin e quajtur Stërmas të Tiranës. Për ngjarjen u lajmërua policia, e cila mbërriti menjëherë për të zbardhur shkaqet që detyruan 11-vjeçarin të vetëvarej. Burime nga policia thanë se nga deklarimet e marra nga familjarët e të ndjerit, dyshohet që të ketë qenë skamja që detyroi djalin t’i jepte fund jetës.

Vetëvarja

Mëngjesin e djeshëm, Altini u nis për në shkollë. Të paktën kështu e dinin familjarët e tij, deri në momentin kur kanë parë librat e hedhura në një cep të shtëpisë. Menjëherë ata kanë nisur ta kërkojnë tek shokët dhe tek të afërmit, pasi e morën me mend se ai nuk kishte shkuar në shkollë. Rreth orës 11:00, një grua, banore e lagjes rastësisht ka kaluar disa metra larg banesë së familjes Vata, ku dhe ka gjetur të varur 11-vjeçarin. Ajo ka dhënë alarmin dhe i pari në vendngjarje ka shkuar xhaxhai i fëmijës, i cili e ka gjetur trupin e tij të varur dhe të pajetë. Në vendin e ngjarjes mbërriti policia, e cila nisi hetimet për të zbardhur rrethanat. Burimet nga policia thanë se familja ishte shumë e varfër dhe kjo mendohet të ketë qenë shkaku që ka detyruar djalin t’i japë fund jetës.

Motivi

Altini ishte djali më i vogël i familjes Vata, ndërsa kishte edhe dy motra e një vëlla. Familjarët tregojnë për “Shekullin” se ai kishte qarë pothuajse çdo mëngjes që nisej për në shkollë, pasi nuk donte të vishte rroba të grisura. Sedra e tij prej fëmije e ka çuar të ndërmarrë aktin fatal. “Fëmijët e kësaj familjeje nuk dinë çdo të thotë të mbushësh njëherë barkun me bukë. Prindërit janë pa punë, ndërsa të katër fëmijët e tyre janë në shkollë dhe lekët e librave i kanë siguruar duke ua marrë borxh të afërmve apo edhe duke ua falur të tjerët”,- tregon Vaiti, daja i vogëlushit të vetëvarur. Tashmë u duhej edhe fatkeqësia që u ka ndodhur për të pasur peng që nuk siguruan dot edhe rroba jo të grisura që Altini të ishte ende gjallë. “Të gjitha harxhimet e mortit janë siguruar nga të afërmit. Familja e motrës sime është shumë e varfër. Çdo pjesë e shtëpisë së tyre pikon. Ata nuk kanë asgjë, tashmë edhe djalin e vogël” -shton më tej ndërsa qan daja i 11-vjeçarit. “Megjithëse qante shpesh se nuk ishte në nivelin e moshatarëve të tij, Altini ishte tip i shkathët dhe nuk e mendonim se do përjetonte deri në ekstrem varfërinë e familjes së tij”, -shtoi më tej daja i viktimës.