Poezi zemre

[muhamedikball]

KTHIMI

Hamdi NUHIJU



Sytë e tu lotojnë pandalë,
Për ledhatin e erërave të Orientit,
Përgaditen për sulm në Qaben e All-llahut,
Ka ardhur fundi i imperisë së shkaut…
Fytyra e jote e mrrolur soditi,
Më thirri , më trazoi , më veniti,
Eja shpirt i leckosur,
Minaret të thërrasin , janë plakur ,
Nuk mundem o Zot , më ndihmo të jetoj...
Arshi i All-llahut mburojë e insanit,
Imani i besimtarit të thërret,
Nga qindëvjecaret , në qindëvjecarin,
Reformatorët e shekullit XXI…
Më ka marrë malli o Zot,
Për vakëfet , për ezanin ,
Për pashallarët e agallarët,
Për bejlerët e sadriazmat…
Sa mirë jetonim në prehërin e Khalifatit,
Shqiptar , serb , bullgar e grek,
Udhëheqës ishim , jo robër , qyqar,
Besonim All-llahun hic pa ndal..
Eja të lutem o Sulltan Fatih,
Cliro Europën nga ky mllef i zi,
Të presin minaret në Londër e Parisë,
Të presin besimtarët në Kopenhagë e Vjenë,
Ballkani me inat të prêt,
Pse e lë të shkret në duart e shkaut vet,
Eja na bashko se Qaben po na sulmojnë,
E kufiri i Qabes gjendet në Ballkan...

[muhamedikball]

Dallgët e gjakosura



Hamdi NUHIJU



Përplasjet e dyfishta,
Të identitetit njeri,
Oscilojnë një kahje të bashkëdyzuar,
Nën nurin e kuq të stërpikjes së parë...
Mendohem thellë në drejtim të erës,
Si një shqiponjë e lirë në erërat e rërës,
Friksoj cdo ndjenjë të shfuqizuar,
Trimëri , trimëri , në rrugën e dëlirë...
Gjakim guralecash e frashizëm pa nda,
Një rrymë e shfryrë,
Në natën e errët të dëborës,
Ndëgjohen zërat e ezanit...
Dallgët e gjakosura janë shfrenim fjalësh,
Nën diellin e lindur të rilindjes së zemrës,
Afrojë idetë e simbolit të mekur,
Jam afër , afër zemrave të thyera...
Një kapelë ruse me ngjyrë roze,
Spikat në bregun e fundësisë,
Fundosja e artë e pishinës,
Jetëson Islamin deri në Pafundësi...

[muhamedikball]

Ngjyrime artistike



Hamdi NUHIJU

Vija të stilizuara,
Si pendë fjalësh,
Ngjyros soditjen e re,
Afër pishave të blerta...

Kaltërsia e mekur,
Më fton në vallen e rërës,
Petalet e nxehta të Diellit,
Dhe një frym si tis më rrëmben…

Thellësitë e ndjenjave të mia,
Elektricitet jeshilesh,
Në mesnat linda,
Si një aktor i vdekur…

Shushuritja e fëmijëve,
Dhe zëri i lartë i liqenit gri,
Thërrasin ezanin e sabahut,
Adhurim All-llahut Një...

[muhamedikball]

Fjalet e Zemres



Hamdi NUHIJU




Kam hall!


Fjalosja e mekateve me jeten,


Po ma nxin fytyren e zbardhur.


Ethet e jetes ,


Penetrojne cdo konflikt te dendur,


Etja e kobshme,


Ma rrembeu ,


Edhe ate pak zemer te cilter djaloshare.


Nje enderr e hidhur me grabiti,


Me plackiti ne castet e fundit te vdekjes.


Jam une!


Nje fjale e rilindur mbi hijen e kobshme te modalitetit.


Nje ankth!


I kthyer ne ndjekes jete...

[muhamedikball]

SHEJH ALBANI



Hamdi NUHIJU

Ai qe tronditi cdo antivlere,
Prej nentokes se muarme,
E deri nen qiellin e stilizuar,
Me thane se nuk te dua…

A eshte e mundur te te mos te dua?
Kur t`i nuk kishe kohe per te humbur,
A mundem qe te mos te dua?
Kur t`i jeten ne shkronja e harxhove..

Ka me shekuj qe kjo toke te therret,
Eja , eja o i dashuri im,
Qielli leshoi lote pendimi,
E shtrengata e zuri hadithin…

Shejh Alban t`i te thone,
Nga Shqiperia e bukur e stolisur me fjale,
Me ty duhet te krenohet cdo shqiptar,
E jo me nenat artificiale te botes mbrapsht…

[muhamedikball]

Kufoma

Hamdi NUHIJU

Eshtrat e shtalbura të ashkendit,
Gjenden mbi varrë të servuara si uvertyrë,
Një ëndërr e frikshme më paralajmëroi për brengën,
Je larg , të thërras deri n`Amshim..

Mbi to shkruan jeta, fjala , vepra,
Gjetiu nën dhe` kërkuan psherëtitë,
Një plantazh e mbjellur me vdekje,
Rilindë qytetin e kufomave...

Zgobza e syrit mu përca si strofull fjalësh,
Të thërret një za nga thellësitë,
Jetoi i lumtur për lumturinë,
Kënaqësia është në xhenet..

Me sytë e tu ndërtuan tesbihët e mjerimit,
Një fëmijë i varur , gjakos në barkun e nënës,
Srebrenica qyteti i luleve,
U shëndërrua në një hije kufomash...

[muhamedikball]

Një lule e vyshkur



Hamdi NUHIJU

Era e saj e petaltë më tmerron,
Sytë joshës së vashës së re,
Enzimet e brengës harrojnë cdo atrakcion,
Për ty rilindje , hallë i dendurisë…

Një lule e vyshkur qëndron zvarrë,
Nuk jep frutin e zemrën mbarë,
Pres me shekuj këtë devocion,
Të harrohem , të zhytem në adhurim…

Dy motra binjake xhaminë ndërtuan,
Me hallalle e me shpirt të pastërt në ahiret ato shkuan,
Një lule e vyshkur mbi varrë të tyre qëndron,
Janë muxhahide , janë muxhahide o insanë…

E dikur nga lëndina,
Flitej zhytej krejt shestina,
Për të bukurën lule dy vargje i shkrova,
Jo për tu vyshkur , jo për t`u zhdukur…

E xhamia e larme nga to u ndërtua,
Aromë e xhennetit vajzat binake u shëndërruan,
Mos tmerro mendjen o i ri,
Ta ndërtosh një xhami , a ta rrëzosh një njerëzi…


Një lule e vyshkur po me ndjek si hije,
E penalizuar nga fraza dije,
Kërkojnë që t`i thurrë nja dy fjalë,
Për evliat e Tetovës , Shqiptarisë mbarë!!!