Ngjarja me banoret e fshatit buz detit
Esselamu Alejkum vllazni.
Kjo ngjarje ka te beje me jahudit e nje fshati qe ishte buz detit. Kete tregim Zoti e ka tregu edhe ne Kuran me disa ajete.
Ngjarjen e kam ndegjuar nga Dr.Shefqet Krasniqi.
Pra siē e ceka me lart ngjarja ka te bej me jahudit.
Zoti thot ne Kuran:
.Dhe pyeti ti (Muhammed) pėr fshatin qė ishte nė breg tė detit e ata e shkelėn rendin e tė shtunės (qė e kishin tė ndaluar gjuajtjen e peshqve), kur nė tė shtunėn e tyre peshqit u vinin sheshazi mbi ujė, e nė ditėn qė nuk festonin nuk u vinin. Ja, kėshtu i sprovuam ata ngase ishin mėkatarė.
Zoti i kishte caktuar Jahudive diten e Premte per dit feste, mirpo keta te shkret kundershtuan dhe deshironin qe dit feste per ta te jet dita e Shtune, dhe keshtu ndodhi Zoti ja la diten e shtune si dit feste,mirpo gjithashtu ja ndaloi edhe peshkimin ne at dit, pra e kishin haram te peshkonin ne diten e shtune pasiqe ishte dit feste. Dhe kta pasi ishin afer detit, ushqimin kryesor e kishin nga peshqit. Mirpo ajo qe ishte interesant, se ne te gjitha ditet e javes peshqit iknin dhe ishte teper veshtir per te gjuajtur peshq, kurse ne diten e shtun, peshqit afroheshin dhe grumbulloheshin buz detit aq shum sa qe nuk shihej uji nga peshqit, mirpo banoret e fshatit po ate dit qe grumbulloheshin peshqit e kishin te ndaluar te gjuanin.
Pastaj Zoti ne ajetin tjeter thot:
Dhe keshtu vazhdoi nje koh, perderisa njeri prej tyre beri haram dhe gjuajti diten e shtun,mirpo peshkun e hengri diten e diel, siq dihet era e peshkut ndihet shum, banoret e fshatit e moren vesh qe njeri prej tyre e kishte thy urdherin e Zotit dhe e qortuan shum dhe vetem e pritnin denimin e Zotit te nesermen ( ata mendonin se denimi i Zotit do vinte menjeher). Dhe keshtu erdhi e nesermja, e pasnesermja dhe denimi i Zotit nuk zbriti, dhe keta menduan qe pasi nuk zbriti deri me tani denimi i Zotit ateher nuk do te zbres me, dhe vendosen qe diten e shtun te gjuajn, pra e thyen urdherin e Zotit. Mirpo jo te gjith banoret e fshatit gjuanin, banoret u ndan ne 3 grupe:Dhe kur njė grup prej tyre thanė: "Pėrse kėshilloni njė popull qė All-llahu do ta shkatėrrojė ose dėnojė me njė dėnim tė ashpėr?" Thanė (kėshilluesit): "Arsyetimi para Zotit tuaj dhe me shpresė qė t'ju largohen gabimeve".
Grupi i par ishin ata qe e thyen urdhrin e Zotit dhe gjuanin diten e shtun.
Grupi i dyt ishin ata qe i keshillonin vazhdimisht dhe i qortonin keta qe e thyen urdherin e Zotit.
Grupi i tret ishin ata qe as se thyen urdherin e Zotit,mirpo as nuk i keshillonin kete qe e thyen urdherin e Zotit.
Grupi qe kishte te drejt ishte Grupi i dyt, ata qe i keshillonin, kurse Grupi i tret thonin se ata me e kan te siguruar denimin e Zotit dhe sja vlen ti keshillosh, kurse Grupi i dyt kundershtonte dhe thonin: Ne e kemi obligim ti keshillojm ne menyr qe te heqim pergjegjsin para Allahut, dhe ndoshta don Zoti ata udhzohen.
Dhe Grupi i dyt vazhduan per nje koh ti keshillojn e ti qortojn duke i thene se jan duke bere gabim te madh, kurse ata edhe me shum i futen ne gjynah sa qe filluan te benin Gropa buz detit, ne menyr qe kur uji te vie te Gropat, mbeteshin peshqit ne gropa bashk me uj, dhe pastaj keta shkonin i mblidhnin dhe pastaj hanin te dielen, duke i thene atyre se kinse kta nuk po e thejn urdherin e Zotit pasi qe peshqit nuk po i gjuajn, por ata po mbesin ne gropa dhe pastaj keta po i mbledhin te dielen (keshtu mendonin se mashtrojn Allahun, por ata mashtronin veten e tyre).
Dhe ky Grupi qe po e keshillonte e pan qe kta shkuan shum larg me mekat vendosen te ndajn fshatin me mur ne menyre qe te mos ken lidhje me ta.
Pastaj Zoti thot ne Kuran:
Pasi ata keshilluesit e ndan fshatin me mur, tani e prisnin denimin e Zotit, dhe me ne fund denimi i Zotit zbriti, dhe i shendrroi ata ne majmuna te perbuzur ashtu siq e pershkruan Zoti ne Kuran, dhe keta kur dalin e i shohin ata te shendrruar ne majmuna dhe duke i thene : a nuk ju keshillonim?, anuk ju terheqem verejtjen nga denimi i Zotit ?.E kur braktisėn atė pėr tė cilėn ishin kėshilluar, Ne i shpėtuam ata qė pengonin nga tė kėqiat, ndėrsa ata qė kundėrshtuan i kapėm me njė dėnim tė fortė, ngase ishin tė shfrenuar.
E kur ata tejkaluan me arogancė tė hapėt, nga ajo qė ishin tė ndaluar, Ne i shndėrruam nė majmunė tė pėrbuzur.
Keta banoret(keshilluesit) nuk i njihnin tani me ata, sepse ishin te gjith majmuna, kurse ata (mekataret) i njihnin shum mir keta, dhe bertitnin me zerin e tyre ulurues dhe sikur thonin: Gabuam, Gabuam.
Dhe keta banoret e shendrruar ne majmuna, qendruan vetem 3 dit te gjall(qe nga shendrrimi i tyre) dhe me pastaj ngordhen.
Krijoni Kontakt