Sh-Lodhja ime

[mondishall]

Per nje cike

Per nje cike mend ju dhashe
Pa e marre vesh as une
Fjalen e burrit pas e lashe
Tjeter fjale dridhej ne buze.

O, bo, bo, c'po me afrohet
C'force terheqese do kete gjetur
Graviteti po zhvendoset
Edhe pak me paska mbetur!

Edhe pak, oh, sa pak
S'ka as rroba per vonese
Nga t'ja nis, e nga t'ja mbaj
Lakuriq mbi kete krijese?

Qenke ti moj zemra ime
Kaq e humba une i shkreti?
Po ti s'paske syte jeshile
Vec per ta e rruaj qejfin!
* * *(E.SH)

Une e ti, ti e une

Ti me prek e une dridhem
Une dridhem, ti me ndjell
Ti me ndjell e une sulem
Une te sulem, ti me ndez.

Ti me ndez e une s'duroj
Une s'duroj, ti mezi pret
Mezi pret e une renkoj
Une renkoj, ti me therret.

Me therret e une prape
Une prape e ti si une
Ti si une e une i zjarrte
Une i zjarrte, ti me shume!
* * *(E.SH)

A e dinte Zoti valle?

A e dinte Zoti valle
Kur te solli prane meje
Do te desha si me pare
Do te rendja pas nje tjetre?

Une besoj qe nuk e dinte
Ndaj cuditet sot me veten
Dhe pse iken kaqe vite
Une ne tresh se ndava zemren.

A e dinte valle Zoti
Kur me solli prane teje
Do me deshe mot pas moti
Dhe s'do ndaheshe prej meje?

Ti beson qe nuk e dinte
Ndaj cuditet me ne sot
Se dy zemrat qe po lidhte
Djalli vete si ndau dot!
* * *(E.SH)

[ajzberg]

Ne oaz te poezise
I lodhur nga te tera u ula te pi
Ne gjunje rashe ne te emblen poezi
Vargu me dehu me eks e piva
Shpirtin ma freskoi per nje cast
ngriva................

Mondi, te pershendes me keto vargje per poezine tende.

[mondishall]

--------------------------------------------------------------------------------

Ndrysho, o Zot..!

Llaf i palare qe veshet m'i ndot
Me plehra zanore te shpirtit te baltuar
Nese vertet na ka krijuar nje Zot
Akoma s'e gjej ne c'lloj shpirti ka gabuar.

Mos valle dhe Zoti e pesoi si njeriu
Qe bashke me krijimin dhe ckrijimin mbart?
Mbetjet e krijeses nga hapesira s'i fshiu
Dhe ato u ngjizen ne njeriun-balt.

Ndrysho o Zot, ligjet e gjithesise
Levizjet e universit mbase duhet te shpejtosh
Te flaken jashte orbitave baltformat e njerezise
Te mbetet perjete, NJERIU-NJEREZOR!
* * *(E.SH)

[Fiori]

Mendoj se me kohen po piqen dhe krijimet poetike. Me kane pelqyer vecanerisht cikli i 'bashkebisedimeve' ...

"Keshtu na krijove, per hesap te kujt
Te lindim se vdekuri, te vdesim se linduri?
Po dhimbjes njerezore, cfare t'i bej un'?
Si burri-burrit fol, mos me ler' se prituri!"

[mondishall]

Refreni im

Le te zhgryhem, le te ndotem, i perzjere djerse e pluhur
Te pengohem, te rrezohem, gjak koricka ne trup mbushur
Nene dhe a permbi dhe, i llucuar, i baltuar
Veshurzhveshur, mbathurzbathur, copra arnesh i arnuar!

Ka burime Toka ime, te me laje e te me shplaje
Ne mes pyjesh, ne mes malesh, te me ndeje e te me thaje
Peshen e dheut te ma beje dhe te rende dhe te lehte
Te me ngrohe ne te ftohte dhe freskoje ne te nxehte.

Mos cenofsha, mos coptofsha, trupin e jetes-shpirtin tim
Mos gabofsha dhe lendofsha, asnje qenie me qellim
Mos gezofsha, u mallkofsha, nese shpirtin tjetersoj
Ne parajse kurre mos shkofsha, veten ferrit ja dhuroj!

S'ke c'e do nje trup te lare, qelbur brenda nga nje shpirt
Per te qeshur, per te qare, ekzistent me keq se hic!
* * *(E.SH)

[mondishall]

Zemra jote, mik

M'u ngaterua mendja sot
Per permasat e kesaj bote
Vec nje mase, ama, kuptoj
C'madhesi ka zemra jote.

Kaq e vogel dhe e nxene
Cfare magjie mban te fshehur
Jashte kurre s'me ka lene
Esell hy dhe dal i dehur.
* * *

[ajzberg]

Zemra ime..........

E mbaj te hapur zemren
Per ju dhe tere boten
Hyre pa trokitur
Hyre e mbeshtet koken.............

Mirmbrema Mondi

[mondishall]

Ec e fli pastaj mes miqsh te tille. Po i thyej ligjet e gjumesise me duket, bashke me ju ajzberg gojeembli, por edhe me sa miq te tjere ketu. Mirembrema, pra, ne mirmesnate.

Nuk e di, por shpirti i trazuar me hedh andej-ketej ne kohe e mendime, sa ndodhin perplasje te kundertash nga me te cuditshmet. E po, si t'ja vesh emrin kesaj gjendjeje, me thoni, kur porsa ben romance dashurie me vargjet, ndodhesh papritur ne boten e Dantes?

Mos e ndiqni hijen!!!

Asgjene e asgjese do te shkelni
Boshesine e nje materieje boshe
Trupesine e nje trupi pa trup
Qe vec hije i beri kesaj bote.

Aty gjigandoi permasat
Me xhuxhmaxhuci i trurit njerezor
Ai dhe hijen e vet ndoqi prapa
Dhe pa te hija hije leshon.

Mos ndiqni hijen e hijes
Ajo shpirtin e ferrit ka
Durimin kanibal te pritjes
Qe dhe pjellen e vet e ha!
* * *

[ajzberg]

As mua nuk me ngroi flaka e drurit ne hije
Sikurse drita e diellit ne perendim kur bie
Largohu hije e ftohte kallkan si vete ti
Drita kur te dale ne diell do te rri..........

[Syku]

Frymezuar nga ndjenja shoqerore e kesaj teme, shkrova kete poezi per ju, miqte e mi letrar!

Ty, o miku im.

Ty, o miku im,
qe lexon permes fjaleve,
permes shkronjave,
permes vargjeve,
shpirtin tim.

Ty o miku im,
te dua shpjegueshmerisht
ne çdo fjale,
ne çdo shkronje
ne çdo varg,
krejtesisht.

Ne udhekryqin tim
me je drite,
me je guxim,
me je shenje,
me je shpetim,
te kam shok,
shok besnik,
shok e vlla,
koleg e mik.

Ty o miku im,
ta fali syrin tim;
te me qashe
atje ku qahem,
te me qeshesh
atje ku qeshem,
te me duash
atje ku duhem
e t’me lexosh
atje ku shkruhem.