Close
Faqja 0 prej 2 FillimFillim 12 FunditFundit
Duke shfaqur rezultatin -9 deri 0 prej 11
  1. #1
    Erga omnes Maska e fisniku-student
    Anėtarėsuar
    11-10-2006
    Vendndodhja
    Nėn hijen e Diellit
    Postime
    4,408

    Qfarė perfitoi Shkenca Evropjane nga Shkenca islame Ne Andaluzi??

    Shkenca ne Andaluzi

    Kultura Islame ishte pa dyshim nje kulture e bazuar ne literature. Ne shekullin e nente, libraria e manastirit te St.Gallit ishte me e madhja ne Europe. Ajo kishte 36 volume. Ne te njejten kohe, libraria e Kordoves permbante 500,000. Por sidoqofte ky nuk ishte i vetmi mjet nga i cili u krijua kultura e Spanjes Islamike. Islami me tolerancen e tij dhe inkurajimin e te dyjave fushave te dijes, ate sekulare dhe fetare, krijoi klimen e nevojshme per shkembimin e ideve. Llogaritet se sot neper bibliotekat Perendimore dhe Lindore ka rreth 250,000 doreshkrime Arabe, perfshi ketu dhe koleksionet private. Ne shekullin e 10 kishte biblioteka private te cilat kishin rreth 500,000 libra. Duke konsideruar keto fakte mund te themi se shume libra duhet te jene zhdukur, dhe bashke me to edhe arritjet e shume shkollareve dhe shkencetareve, librat e te cileve nqs do te ishin ruajtur mund edhe te ndryshonin rrjedhen e historise. Edhe ne kohen e sotme, nje pjese shume e vogel e teksteve egzistuese shkencore Arabe jane studiuar, dhe do te duhen vite per te formuar nje ide me te sakte per kontributin e shkencetareve Muslimane ne historine e ideve.]- -- Kristianet mesjetare te Spanjes paten krijuar nje legjende sipas se ciles Rodericku, Mbreti i fundit i Vizigotheve, ishte pergjegjes per futjen e Arabeve ne Gadishullin Iberik sepse, duke thyer fjalen e tij, ai pati celur dyert e nje pallati te shenjte per te cilin qe betuar se nuk do ta prekte. Per sa i perket Perendimit, pushtimi Arab celi nje pallat te shkelqyer. Pas renies se Perandorise Romake, Vandalet, Hunet dhe Visigothet e cane me zjarr rrugen e tyre permes gadishullit Iberik, duke formuar keshtu mbreteri te dobeta, te cilat zgjaten per sa kohe kishte placke lufte, dhe u shkaterruan me njera tjetren. Me vone, ne vitin 711, pa ndonje paralajmerim erdhen Arabet, te cilet qendruan aty, rane ne dashuri me token dhe krijuan shoqerine e pare civile ne Europe qe prej kohes kur legjionet Romake u dorezuan ne luften e pabarabarte kunder hordhive barbare. Spanje ne fillim eci perpara nen pushtetin e Umayyades, e cila krijoi atje nje dinasti pasi humben chalifatin ne lindje ndaj Abbasideve. Ne fillim, kultura e oborrit Umayyad ne Kordove ishte e ardhur. Stili, jo vetem ne veshje por edhe ne letersi ishte nje imitim i atyre te kryeqytetit te Abbasideve Bagdatit. Shkollaret nga toka me te largeta te lindjes ishin gjithmone te mirepritur ne oborrin mbreteror te Kordoves, ku koleget e tyre do te degjonin me endje per gjithshka qe ishte diskutuar ne kryeqender, cfare vishnin njerezit, cfare kengesh kendoheshin, dhe mbi te gjitha, cfare libra lexoheshin. Kultura Islame pa dyshim qe ishte nje kulture librash. Futja e letres nga Kina me 752 dha nje shtytje ne mesimdhenie dhe shprehje idesh, te cilen bota kure nuk e kishte njohur me perpara. Librat u bene te zakonshem madje edhe me shume sec kishin qene ne Rome, dhe pakrahasueshmerisht me te lirese sa ishin ne Perendimin Latin, ku ende vazhdinin te shkruheshin neper materiale te shtrenjta. Ne shekullin e 12, nje burre shiti 120 pende are(nje pende e barabarte me 0,4 ha) per te blere nje Liber te Oreve. Ne shekullin e nente, libraria e manastirit te St.Gallit ishte me e madhja ne Europe dhe permbante vetem 36 volume. Ndersa ajo e Kordoves kishte 500,000. Diferenca e madhe kulturore ndermjet Lindjes dhe Perendimit ne Mesjete mund te thushet se ishte edhe per shkakune se Arabet kishin letren ndersa Perendimi jo. Sidoqofte nuk ishte vetem letra ajo qe ndikoi ne krijimin e kultures ne Spanjen Islamike. Islami me tolerancen e tij dhe inkurajimin e te dyja dijeve, ajo sekulare dhe fetare, krijoi nje klime te pershtatshme per shkembim idesh. Oborri mbreteror i Kordoves, njesoj si ai i Baghdatit ishte i hapur si per Muslimanet, Hebrejte dhe Kristianet, dhe nje bishop i mirenjohur u ankua se cunat e rinj Kristiane po studionin me teper Arabishten, sesa Latinishten. Ky eshte nje prove qe verteton faktin se Arabishtja, ne nje kohe shume te shkurter, ishte bere gjuha nderkombetare e shkences, sic eshte Anglishtja sot. Kultura Islamike ne Spanje filloi te lulezonte me teper gjate kohes se Abd al-Rahman II i Kordoves - Ne kete kohe Arabishtja u perhap gjeresisht midis jo-Muslimaneve vecanerisht neper qytete dhe coi ne nje lulezim te aktiviteteve intelektuale te te gjitha llojeve. Ne nje rend mbreteror, shijet dhe preferencat e mbretit i japin tonin shoqeise ne pergjithesi, dhe 'Abd al_rahmani II, i cili ishte shume i interesuar si ne fe ashtu dhe ne dijen sekulare ishte i vendosur qe ti tregonte botes se oborri i tij mbreteror nuk binte me poshte se oborri i Khalifeve te Baghdatit. Per kete arsye, ai vazhdimisht ftonte shkollare te ndryshem duke u ofruar atyre shuma te majme per ti bere ata qe te jetnonin ne keto toka te cilat ne Lindje konsideroheshin provinca. Si rezultat, shume poete, filozofe, historiane dhe muzikzne emigruan ne Andaluzi dhe hodhen atje themelet e tradites intelektuale dhe sistemit edukativ te cilat e bene Spanjen aq te perparuar pe 400 vjet. Nje tjeter rezultat ishte dhe formimi i nje infrastrukture te librarive - si publike dhe private - xhamive, spitaleve dhe institucioneve kerkuese. Kjo beri qe shume shkollare te famshem nga Lindja, pasi morren vesh keto gjera u nisen per ne Perendim. Ata me mbrapa terhoqen studentet e tyre, pasi ne boten Islame nuk ishte ndonje gje e jashtezakonshme qe nje student te udhetonte mijera milje per te ardhur dhe studiuar ne kembet e profesorit te tij. Nje nga me te hershmit e ketyre shkollareve ishte 'Abbaz ibn Firnas i cili vdiq ne vitin 888 A.D, i cili neqoftese do te kishte jetuar ne Florencen e Medicit do te kishte qene "Nje Rilindas" . Ai erdhi ne Kordove per te dhene msim muzike, e cila ne ate kohe konsiderohej nje dege e mathematikes - por meqe nuk ishte nje njeri qe mjaftohej me pak- shume shpejt ai iu fut mekanikes se fluturimit. Ai ndertoi nje pale krahe te bera nga pupla ne nje kornize druri, dhe u perpoq te fluturonte - duke imituar keshtu Leonardo da Vincin i cili do te bente te njejten gje pas 600 vjetesh. Fatmiresisht 'Abbazi shpetoi dhe, pa u diskurajuar, e ktheu mendjen e tij ne ndertimin e nje planetariumi ne te cilin planetet do te rrotulloheshin - do te ishte me te vertete shume interesante te diheshin detajet e ketij mekanizmi. Ai gjithashtu stimuloi fenomene te tilla sic ishin rrufete dhe vetetimat te cilat pa dyshim ishin nje sukses. Me vone 'Abbazi iu kthye problemeve matematikore te lidhura me regullsine e faqeve te kristaleve dhe krijoi nje formule per prodhimin e kristaleve artificiale. Duhet kujtuar se nje njohuri dhe arritje te tilla kane ardhur deri ne ditet tona vetem me shans. Llogaritet qe sot ka rreth 250,000 doreshkrime Arabe ne bibliotekat Perendimore dhe Lindore, perfshi ketu dhe koleksionet private. Sidoqofte ne shekullin e 10 kishte biblioteka te tilla qe kishin brenda deri 500,000 libra. Mund te thuhet se miliona libra duhet te jene zhdukur, dhe bashke me to dhe arritjet e shume shkollareve dhe shkencetareve te medhenj , librat e te cileve neqofte se do kishin shpetuar mund edhe te kishin ndryshuar rjedhen e historise. [Me 1500, me teper se nje milion libra perfshi ketu edhe pune unike te kultures Moore u dogjen ne Granda sic deshmon Kamen.] Ndersa sot, vetem nje pjese e vogel e teksteve shkencore Arabe eshte studiuar, dhe do te duhen shume vite per te formuar nje ide fikse per kontributin e Muslimaneve ne historine e ideve. Nje nga fushat me te studiuara ne Spanje ishin dhe shkencat natyrale. Megjithese shkollaret Andaluziane nuk kontribuan aq shume sa koleget e tyre ne Lindje, puna e tyre ishte ajo qe pati me teper efekt ne perparimin e shkences dhe teknikes, sepse ishte Spanja dhe shkollaret e Andaluzise ata qe cuan keto ide ne Perendim. Asnje shkolle perkthimi e krahasueshme me Shtepine e Dijes Al-Ma'mun nuk e gzistonte ne Spanje, dhe mund te kuptohet se shkollaret e Andaluzise nuk e vrane mendjen shume per shkencat natyrale derisa perkthimet e Shtepise se Dijes arriten tek ta. Interesi ne matematike, astronomi dhe mjekesi ishte gjithmone gjalle per shkak te dobise se tyre praktike - matematika per qellime tregetare, llogaritjet e ligjeve te komplikuara Islame per ndarjen e pasurise, dhe si baze per te matur distancen. Astronomia ishte e perdorshme per te percaktuar kohen e faljes dhe kalendaret, dhe po ashtu studimi i mjekesise nuk ka nevoje per ndonje koment. Hyrja e ideve Aristoteliane megjithese me nje veshje Arabe rriten dyshimin ne Perendimin konservator, dhe duhej pak kohe para se opinioni publik do te pranonste idene se Logjika Aristoteliane nuk ishte ne konflike me Fjalen e Shenjte. Nje pjese e ketij dyshimi ne idete e dala nga shkollaret e oborrit Abbasid ishte edhe dallimi i vogel qe egzistonte midis shkences dhe pseudo-shkences. Ky ishte nje dallim te cilin Muslimanet e paten bere shume me heret se sa shkollaret Perendimore, te cilet, edhe gjate Rilindjes, ngaterronin astronomine me astrologjine, kimine me al-kimine. Ibn Hazm, shkencetar Andaluzian i shekullit te 11 dhe shume konservator, eshte shprehur shume ne lidhje me kete pike. Njerezit te cilet mbronin efikasitetin e talismaneve, magjise, alkimise dhe astrologjise ai i quajti genjeshtare te pafytyre. Studimi i matematikes dhe astronomise ishte paralel. Libri i famshem i Alkhwarizmit Llogaritja e Integraleve dhe Ekuacieneve arriti ne Andaluzi shume heret, dhe u be themeli i nje spekullimi te mevonshem. Ne kete liber, Al-Khwarizmi sqaronte ekuacionet algjebrike si shumezimi, pjestimi, matjet e siperfaqes dhe ekuacione te tjera. Al-Khwarizmi ishte i pari qe futi perdorimin e numrace Indiane sic i quajti ai ose Arabe sipas nesh. Menyra ekzakte e transmetimit te ketyre numrave - dhe vlera te cilet ata permbanin - nuk dihet, por keto simbole kishin nje ndryshim shume te vogel ne Lindje dhe Perendim te trojeve Islame, dhe disa nga numrat qe perdoren sot e kane preardhjen nga ato te perdorura ne Andaluzi. Puna e Al-Khwarizmit, e cila tani mbijeton vetem ne nje perkthim Latin te shekullit te 12, dhe perkthimi i Elementeve Euklidiane u bene dy themelet e matematikes ne Andaluzi. I pari matematikan dhe astronom origjinal i Andaluzise ishet Maslama al-Majriti i shekullit te 10. Ai erdhi mbas shkencetareve te tjere shume te pergatitur si Ibn Abi'Ubaida i Valencias i cili ne shekullin e nente ishte nje astronom i famshem, po ashtu emigranti nga Baghdadi, Ibn Taimiyyah, i cili ishte po ashtu nje fizikan dhe astronom, megjithate al-Majriti mbetet i vecante. Ai shkroi nje numer librash ne matematike dhe astronomi, studioi dhe permiresoi perkthimin Arab te Almagestit te Ptolemeut dhe zgjeroi dhe korrektoi tabelat astronomike te al-Khwarizmit. Ai krijoi gjithashtu tabela konvertimi per datat e kalendrit Persian dhe atyre te Hijras duke bere te mundur keshtu qe per here te pare ngjarjet e ndodhura ne Persi te datoheshin me saktesi. Al-Zarqali, i njohur ne Perendim me emrin Arzachel, ishte nje tjeter matamatikan dhe astronom i famshem i cili punoi ne Kordove ne shekulline e 11. Ai bashkoi njohurite teorike me aftesite teknike, dhe u dallua shume ne ndertimin e instrumentave precize per matjet astronomike. Ai ndertoi nje ore uji e cila jepte kohen e sakte dhe datat e muajit henor. Ai kontriboi gjithashtu ne permbledhjen e Tabelave te famshme Toledane te cilat ishin te dhena stronomike shume te sakta. Libri i tij i Tabelav i shkruar ne formen e nje almanaku (almanak eshte nje fjale Arabe e cila do te thote klime, dhe percakton pozicionin e henes) permban tabela te cilat bejne te mundur gjetjen se ne cilen date muajt Coptike , Romane, henore dhe Persiane fillojne; te tjerat japin pozicionin e planeteve te ndryshem ne nje kohe te caktuar; dhe disa te tjera bejne te mundur percaktimin e eklipseve henore dhe djellore. Ai gjithashtu permblodhi tabela shume te vlefshme te lartesise, dhe gjatesise; shume nga punet e tij u perekthyen si ne Spanjisht ashtu dhe ne Latinisht. Nje tjeter i famshem ishte dhe al-Bitruxhi (shkollaret Latine te mesjetes e therrisnin ate Alpetragius), i cili zhvilloi nje teori te re te levizjeve yjore dhe shkroi Libri I Formes ne te te cilin ideja e tij kristalizohet. Influenca e ketyre puneve astronomike ishte shume e madhe. Sot pershembull, konstelacionet yjore ende mbajne emrat e vene nga Astronomet Muslimane - Acrab ( nga aqrab 'Akrep'), Altair (from al-ta'ir, "fluturuesi"), Deneb (nga dhanb, "bisht"), Pherkard (nga farqad, "vic") - po ashtu dhe fjale si zenith, nadir dhe azimuth jane ende ne perdorim ne ditet e sotme, fjale te cilat jane perdorur ne pune e shkollareve Anadaluziane.
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga fisniku-student : 03-10-2007 mė 06:52
    "Idea ėshtė Kėshilltari mė i mirė i Veprės"

  2. #2
    Erga omnes Maska e fisniku-student
    Anėtarėsuar
    11-10-2006
    Vendndodhja
    Nėn hijen e Diellit
    Postime
    4,408
    Shkencat Tjera

    Por shkenca me e perparuar e Muslimaneve ishte mjekesia. Interesi ne mjekesi shkon mbarapa ne kohet me te hershme. Profeti Muhammad (pbuh) ka thene se egziston nje ilac per cdo semundje, dhe e dinte se disa semundje ishin ngjitese. Kontributi i madh i Arabeve ishte qe ta bente mjekesine te bazuar ne shkence dhe te eliminonte supersticionin dhe praktikat e demshme popullore. Mjekesia konsiderohej shume teknike, dhe nje fushe qe kekonte studim te gjate dhe trainim. Shume kode u formuluan per te regulluar sjelljen profesionale te doktoreve. Nuk ishte e mjaftueshme qe te kishe vetem njohuri te njeaneshme per te praktikuar mjekesine. Cilesite morale ishin te detyrueshme. Ibn Hazmi thote se nje doktor duhet te jete i urte, i kuptueshem, shoqeror, i mire, ne gjendje te mbaje fyerjet dhe te pranoje kriticizmin; ai duhet ti mbaje floket e shkurter, dhe po ashtu edhe thonjte e prere; ai duhet te veshe rroba te pastra dhe te bardha dhe te sillet me dinjitet. Para se doktoret te fillonin praktiken e tyre ata duhej te kalonin nje provim, dhe neqofte se kalonin duhej te merrnin betimin Hippokratik i cili, neqofte se thyhej mund te conte deri ne ndalimin e zanatit. Spitalet ishin te organizuar ne po kete menyre. Me i madhi ishte ne Kordove dhe kishte uje te rjedhshem dhe banja, kishte reparte te vecanta per trajtimin e semundjeve te ndryshme, cdo seksion kishte ne krye nje specialist. Spitalet duhet te qendronin hapur per 24 ore ne dite, te merrnin ne dorezim rastet urgjente dhe te mos i kthenin pacientet mbrapa. Fizikanet Muslimane shtuan shume gjera te rendesishme ne dijen mjekesore te cilen e trasheguan nga Greget. Ibn al-Nafis per shembull, zbuloi qarkullimin e vogel te gjakut qindra vjet para Harveyt dhe dha gjithashtu idene e karantines per semundjet ngjitese. Nje tjeter shembull eshte Ibn Xhulxhul i cili lindi ne Kordove me 943, u be nje fizikan i famshem ne moshen 24 vjec ( ai filloi studimet e mjekesise ne moshen 14 vjec) dhe permbldhi nje shkrim ne De Materia Medica e Dioscorides, dhe nje permbledhje per ilacet e nryshme te gjetura ne Andaluzi. Ne librin e tij Kategorite e Fizikaneve, i bere me kerkesen e nje nga princave Umayyad, ai na jep nje histori te profesionit mjekesor nga koha e Aeskulapiusit deri ne ditet e tij. Gjate shekullit te 10 Andaluzia prodhoi nje number te madh fizikanesh. Shume prej tyre shkuan ne Baghdad, ku studiuan punet mjekesore Greke nen perkthyesit e famshem Thabit Ib Qurra dhe Thabit ibn Sinan. Pasi u kthyen, ata u vendosen ne ndertesen qeveritare ne qytetin al-Zahra. Nje nga ata ishte dhe Ahmad ibn Harran, i cili u vu ne krye te dispenserise e cila jepte kujdes mjekesor falas si dhe ushqim per pacientet. Ibn Shuhaid, i njohur gjithashtu dhe si nje doktor popullor, shkroi nje veper per perdorimin eilaceve. Ai njesoj si shume bashkekohes - i rekomandonte ilacet vetem neqoftese pacienti nuk kishte rezultat nga dietat dhe shprehej se neqoftese ato duhej te perdoreshin, ilacet e thjeshta duhej te ishin primare ne te gjitha rastet me perjashtim te atyre me seriozeve. Al-Zahrawi [i njohur ne Perendim me emrin Albucasis], i cili vdiq me 1013, ishte kirurgu me i famshem i Mesjetes dhe ishte mjeku i oborrit i al-Hakam II, po ashtu puna e tij e madhe, Tsrifi u perkthye ne Latinisht nga Gerardi i Kremones dhe u be nje nga tekstet me te perdorura ne universitetet Europiane nga fundi i mesjetes. Seksioni mbi kirurgjine permbledh nje numer ilustrimesh te instrumenteve kirurgjikale te cilat ishin elegante, praktike dhe kishin saktesi te madhe. Po ashhtu atje pershkruhen lithotritet, kirurgjia dentare, trajtimi i plageve dhe frakturave. Ibn Zuhr, i njohur dhe si Avenzoar i cili vdiq me 1162, lindi ne Seville dhe fitoi nje reputacion te madh neper Afriken veriore dhe Spanjen. Ai pershkroi abceset dhe tumoret mediastinale per here te pare, dhe po ashtu beri eksperimente origjinale ne terapi. Nje nga punet e tij Tasyir u perkthye ne Latinisht me 1280 dhe u be nje liber shume i perdorshem. Nje tjeter dege e zhvilluar shume nga interesi ne mjekesi ishte dhe studimi i botanikes. Botanisti me i famshem Andaluzian ishte Ibn Baitari, i cili shkroi nje liber te famshem te quajtur Zgjedhja i Ilaceve te Thjeshta dhe Ushqimit. Kjo veper eshte nje radhitje alfabetike e bimeve mjekesore te te gjitha llojeve, shume nga te cilat e rriteshin ne Spanje dhe Afriken e Veriut dhe per te cilat ai kaloi nje pjese te madhe te jetes se tij per ti mbledhur. Kudo qe eshte e mundur ai jep emrin Berber, Arab dhe disa here edhe Roman te bimes, keshtu qe per linguistet puna e tij eshte me shume interes. Ne cdo artikull ai jep informacion per pergatitjen e Ilacit dhe administrimin e tij, qellimin dhe dozen. I fundit nder fizikanet e medhenj Andaluziane ishte dhe Ibn al-Khatibi, i cili ishte gjithashtu nje historian i famshem, poet dhe burre shteti. Midis veprave te tij, ai shkroi nje ne teorine e ngjitjes se semundjeve: " fakti i infektimit behet i qarte per studiuesin kur ai e sheh se kur krijon kontakt me te semurin shfaq simptomat tek ai, ndersa ai qe nuk eshte ne kontakt nuk ka problem, po ashtu transmetimi mund te behet dhe nepermjet veshjes, vatheve, apo eneve te ushqimit."
    Ibn al-Khatib ishte perfaqesuesi i fundit i traditave mjekesore Andaluziane. Shume shpejt mbas vdekjes se tij, energjite e Muslimaneve te Andaluzise do te harxhoheshin ne betejn e gjate kunder repushtuesve Kristiane. Nje tjeter fushe me interes per shkollaret e Andaluzise ishte studimi i gjeografise dhe shume nga punet me te mira te Muslimaneve ne ket fushe e paten origjinen atje. Interesat ekonomike dhe politike paten pak influence ne zhvillimin e gjeografise, por mbi tegjitha ishte kurioziteti i tyre per boten dhe banoret e saj qe motivuan shkollaret per te kaluar jeten e tyre duke pershkruar token dhe banoret e saj. Hapat e pare u ndermorren ne Lindjen Muslimane, kur "Librat e Rrugeve" sic quheshin, u shkruan per perdorimin e postjereve te Khalifave Abbaside. Sume shpejt, raporte te ndryshem per toka te largeta, produktet e tyre tregetare dhe tiparet fizike u permblodhen per informimin e Khalifeve dhe ministrave te ti. Perparimet ne astronomi dhe matematike e bene kalimin e ketij informacioni neper harta me te lehte, dhe shume shpejt hartografia u be nje disipline e vecante. Al-Khwarizmi i cili beri aq shume per perparimin e matematikes, ishte gjithashtu nje nga gjeografet me te hershem. Duke e bazuar punen e tij ne informacionin e gatshem ne perkthimin Arab te Ptolemyt, al-Khwarizmi shkroi nje liber te quajtur Forma e Tokes, i cili permblidhte harta te qiellit dhe tokes. Ne Andaluzi, kjo pune u vazhdua ehde nga Ibn Muhammad al-Razi -Rhazes - i cili vdiq me 936, dhe shkroi gjeografine themelore te Andaluzise per qellime adminstrative. Muhammad ibn Yusuf al_Warraq, nje bashkekohes i al-Razit, shkroi nje veper te ngjashme e cila pershkruante topografine e Afrikes Veriore. Mardheniet e gjera komerciale te Andaluzise bene te mundur mbledhjen e nje informacioni shume te gjere nga tregetaret qe ktheheshin nga zona shume te largete si pershembull Balltiku. Ibrahim Ibn Yaqub, per shembull, i cili udhetoi neper shume vende te Europes dhe Ballkanit ne shekullin e nente la shume itinerare te udhetimeve te tij. Dy burra te cilet shkruan ne shekullin e 11 dhe mblodhen shume informacion te trasheguar nga parardhesit e tyre dhe e permblodhen ate ne nje forme te lexueshme. Njeri nga ata, Al-Bakri eshte vecanerisht interesant. Ai lindi ne Salte me 1014, dhe ishte djali i governatorit te provinces se Huleves dhe Saltes.
    Al-Bakri ishte nje minister i rendesishem i oborrit mbreteror te Sevilles, dhe ndermori shume misione diplomatike. Nje shkencetar i afirmuar, si dhe shkrimtar ai shkroi vepra ne histori, botanike dhe gjeogarfi po ashtu edhe poezi dhe proze. Nje nga dy punet e tij te rendesishme gjeografike iu kushtua gjeografise se Gadiushullit Arabik me vemendje te vecante ne ruajtjen e emrava te vendeve te ndryshem. Kjo pune klasifikohet ne menyre alfabetike, dhe jep emrat e fshatrave, qyteteve, monumentev dhe zonave te ndryshme te cilat ai i gjeti neper hadithet dhe historite. Puna tjeter e madhe e tij nuk ka mundur te arrije deri me sot, por ishte nje trajtim enciklopedik i te gjithe botes. Al-Bakri e rregulloi materialin e tij ne baze vendi - duke dhene nga pak informacion historik per cdo regjistrim - dhe po ashtu pershkruan njerezit, zakonet, klimen, karakteristikat, gjeografike dhe qytetet me te medhaja - me anektoda per ato. Ai thote pershembull per banoret e Galicias: "ata jane mashtrues, te piste dhe lahen nje here apo dy here ne vit madje dhe atehere me uje te ftohte; ata asnjehere nuk i lajne rrobat derisa te girsen vete sepse mendojne qe pissleku i mbledhur si rezultat i djerses se tyre iu zbut trupin." Ndoshta gjeografi me i famshem i te gjithe kohrave ishte al-Idrisi, "Straboja i Arabeve." I lindur me 1100 dhe i edukuar ne Kordove, al-Idrisi udhetoi shume dhe vizitoi Spanjen, Afriken e Veriut, dhe Anatoline, derisa ai me se fundi qendroi ne Sicily ku dhe u punesua nga Mbreti Norman, Roger II, per te shkruar nje gjeografi sistematike te botes, e cila egziston edhe sot, dhe njihet me emrin "Libri i Rogerit". Ne kete liber, al-Idrisi pershkruan boten duke ndjekur ndarjen Greke te saj ne shtate "klima" te gjitha te ndara ne 10 seksione. Te gjitha keto klima jane te shenuara ne harte - dhe keto harta jane shume t sakta po te kemi parasysh kohen kur u bene. Ai jep distancen midis qyteteve te mdhaja, pershkruan zakonet, njerezit, prodhimet dhe klimen e te gjithe botes se njohur deri atehere. Ai madje jep te dhena edhe per udhetimin e nje lundruesi Moroccan i cili humbi rrugen neper Atlantik, lundroi per mese 30 dite, dhe u kthye me te dhena per nje toke pjellore te banuar nga njerez te eger. Te jete Amerika??? Informacioni i permbleshur ne Librin e Rogerit u gdhen ne nje planisfere argjendi, e cila ishte nje nga mrekullite e kohes. Andaluzia gjithashtu nxorri dhe dy autoret e dy nga librat me interesante te udhetimive qe ushkruan ndonjehere. Qe te dy egzistojne ne gjuhen Angleze. I pari eshte nga Ibn Jubair, sekretar i guvernatorit te Granades i cili me 1183, beri Hajjin, dhe shkroi nje liber per udhetimin e tij te quajtu Udhetime. Libri eshte ne formen e nje ditari dhe jep te dhena me detaje per Mesdheun lindor ne kohen e kryqezatave. Ai eshte shkruar me nje stil elegant, dhe permban komentet inteligjente te ketij njeriu tolerant. Eksploruesi me i famshem i te gjithe Andaluzise ishte Ibn Battuta - turisti me i madh i kohes se tij - dhe mbase i te gjithave. Ai shkoi ne Afriken e Veriut, Siri, Makkah, Medina dhe Irak. Ai shkoi ne Jemen, lundroi neper Nil, Detin e Kuq, Asia Minor, dhe Detin e Zi. Po ashtu shkoi ne Krime dhe Konstandinopoje, Afghanistan, India dhe Kina. Ai vdiq ne Granada ne moshen 73 vjecare. Eshte e pamundur qe te permenden te gjithe shkollaret e Andaluzise te cilet iu kushtuan studimit te historise dhe linguistikes. Qe te dyja keto fusha ishin nga shkencat sociale me te preferuara, te kultivuara nga Arabet dhe qe te dyja kishin aritur nje nivel artistik ne Andaluzi. Per shembull, Ibn al-Khatib, teorine e semundjeve ngjitese e te cilit e kemi permndur me siper, ishte autor i historise me te shkelqyer te Granades qe ka arritur deri ne ditet tona. Ibn al-Khatib lindi me 1313, prane Granades, dhe ndoqi edukimin tradicional te kohes se tij - ai studioi gramatike, poezi, shkencat naturale, dhe ligjin Islamik po ashtu si dhe Kuranin. Babai i tij i cili ishte nje zyrtar i rendesishem, u vra nga Kristianet me 1340. Ligjvenesi i Granades e ftoi te birin qe te zinte postin e sekretarit te Departamentit te Korespodences. Ai shume shpejt u be nje njeri i besuar i guvernatorit dhe fitoi nje pozicion te larte. Me gjithe karjeren e tij politike, Ibn al-Khatibi e gjente kohen qe te shkruante me teper se 50 libra per udhetimet, mjekesine, poezine, muziken, historine, politiken dhe teologjine. Aritjet e Ibn al-Khatib ishin rivalizuar vetem nga ata qe ishin bashkekohesit e Ibn Khaldun, historiani qe kerkonte te zhvillonte dhe shpjegonte regullat e pergjithshme te cilat udhehiqnin ngritjen dhe zbritjen e zhivilizimit. Vepra e tij voluminoze, shtate volume histori,eshte quajtur " Libri i shembujve dhe i permbledhjeve nga informacionet e hershme dhe te vona ne lidhje me kohen e Arabeve, jo-Arabeve dhe Berbereve".Volumi i pare, qe quhet dhe Hyrje [Muqaddimah] jep nje analize te thelle dhe te detajuar te shoqerise Islame dhe te shoqerise ne pergjithesi, per te cilen ai i referohet vazhdimisht dhe kulturave te tjera me qellim krahasimi. Ai jep nje analize te sofistikuar se si shoqeria u zhvillua nga nomadizmi tekqendrat urbane dhe se si dhe pse keto qendra u prishen dhe se si ato perfundimisht ju dhane pushtuesve qe ishin me te pazhvilluar. Shume nga pyetjet qe u ngriten prej Ibn Khaldum akoma nuk kane mare vemendjen e mendimtareve ashtu sic duhet. Gjithesecili qe eshte i interesuar ne problemet e ngritjes dhe renies te civilizimit prishjen e qyteteve dhe mardhenieve ndermjet shoqerive teknollogjikisht te perparuara dhe atyre tradicionale duhet te lexoje Hyrjen ne Histori te Ibn Khaldun. [ [Bibliografia e Ibn Khaldun] Nje tjeter aktivitet intelektual ne Andaluzi ishte dhe filozofia, por eshte e pamundur te besh me shume se nje veshtrim ne kete studim te veshtire. Nga shekulli i nente shkollaret Andalusian, ashtu si dhe ata te Bagdatit, duhet te mereshin me problemet theologjike te shfaqura nga prezantimi i filozofise Greke ne kontekstin Islam. Pyetja qendrore ishte:- Si mundet arsyeja te pajtohet me shpalljen.

    Ibn Hazm ishte nje nga te paret qe u mor me kete problem.Ai suportonte disa koncepte Aristoteliane me shume entuziazem dhe i hidhte poshte te tjerat. Per shembull, ai ka shkruar nje komentim shume te gjate e te detajuar mbi "Posterior Analects" te Aristotelit qe erreson punen mbi llogjike. Ibn Hazm duket sikur ska pasur probleme te lidhte llogjiken me Islamin. Ne fakt ai jep shembuj te ilustruara se si llogjika mund te perdoret per te zgjidhur problemet legale te percaktuara nga Shari'ah. Asgje nuk ilustron mundesine e asimilimit te ideve te huaja nga Islami dhe i aklimatizon ato me mire se fjalet e Ibn Hazm ne Hyrjen e punes se tij:-"Le te jete e ditur se ai qe e lexon kete liber do gjeje se dobishmeria e kesaj lloj pune nuk eshte e limituar vetem tek nje disipline, por perfshin gjithashtu dhe Kur'an-in, hadithet dhe vendimet persa i perket se chfare eshte e lejueshme dhe cfare jo, dhe cfare eshte e obligueshme dhe cfare eshte ligjore." Ibn Hazm e konsideron llogjiken si nje vegel te vlefshme, dhe filozofine te jete ne harmoni ore me e pakta jo ne konflikt, me shpalljen. Ai eshte pershkruar si " Nje nga gjigandet e Historise se Islamit," por eshte e veshtire te nje gjykim te konsiderushem per nje njeri qe shkroi me shume se 400 libra, shumica e te cilave kane humbur ose qendrojne akoma ne doreshkrim. Ibn Bajjah, te cilin shkollaret perendimore e therisnin Avempace, ishte nje tjeter filozof i madh Andaluzian. Por ishte Averroes-Ibn Rushd_- qe fitoi reputacion me te madh.Ai ishte nje Aristotelian i zjarte, dhe puna e tij pati nje efekt te gjate, ne perkthimin e tyre latinisht, ne zhvillimin e filozofise Europiane.[ Bibliografia e Ibn Rushd] Inovacionet teknologjike Islamike gjithashtu lojten rolin e tyre ne trashegimin e al-Andalus te Evropes mesjetere. Letra eshte permendur, por ka dhe te tjera te nje rendesie shume te madhe- mulliri me ere, teknika te reja te perpunimit te metalit, punimi i qeramikes, arti ndertimit, te endurit dhe agrikultura. Njerezit e al-Andaluz kishin pasion per kopshtarine, kombinonin dashurine dhe bukurine me interesin ne barnat mjekesore. Dy traktate te rendesishme ne agrikulture- njera e te cilave pjeserisht e perkthyer ne Romance ne mesjete ishin perkthyer ne al-Andaluz.

    Ibn al-'Awwam, autori i njeres prej ketyre traktateve, radhit 584 lloje bimesh dhe jep inctruksione precize lidhur me kultivimin dhe perdorimin. Per shembull, ai shkruan se si te krijosh hibrid, te ndalosh parazitet dhe insektet tek bimet, si te besh esenca dhe parfume nga flora etj. Kjo fushe e aritjeve teknologjike akoma nuk eshte shqyrtuar ne detaje, por ajo ka nje influence aq te thelle ne kulturen materiale te Evropes mesjetare, sa dhe komentatoret Muslimane ne Aristotle kishin tek intelektualet e Evropes mesjetare. Per kete ishin arti i civilicimit, arti qe e bente jeten nje kenaqesi se sa nje ngarkese, dhe pa te cilen spekullimet filozofike jane ne ushtrim shterp.
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga fisniku-student : 03-10-2007 mė 06:56
    "Idea ėshtė Kėshilltari mė i mirė i Veprės"

  3. #3
    Erga omnes Maska e fisniku-student
    Anėtarėsuar
    11-10-2006
    Vendndodhja
    Nėn hijen e Diellit
    Postime
    4,408
    Robėrimi i shkencės nė kohėn e civilizimit

    Ne sot kemi librin e Ibn Hishamit "El-Menazir". Roxher Bejkoni ėshtė njėri prej shkencėtarėve tė njohur evropianė dhe llogaritet ndėr gjenitė e Evropės. Ka jetuar nė shekullin e XII gregorian dhe ka marrė mėsim nė shkollėn andaluziane-islame.

    Ai i ka konsideruar tė gjitha dituritė e tij, se ia ka borxh Ibn Hishamit. Vil Durant-i nė "Historinė e civilizimeve", ndėrsa Gustav Le Bon-i nė "Historinė e civilizimeve Islame dhe tė Perėndimit", e transmetojnė nga vetė Bekoni qėndrimin decidiv: "Mėsuesi im kryesor nė kėtė shkencė ėshtė Ibn Hisham-i dhe unė i kam shfrytėzuar librat e tij". S'do mend, mė vonė shumė tė tjerė e kanė lėvizur para ēėshtjen e dritės. Me njohjen e dritės dhe kualiteteve tė saj, njeriu mėsoi fotografinė, fotografimin dhe inēizimin filmik. Kjo ėshtė ēėshtje e shkencės. Por, a ka pėrparuar me kėtė shkenca? Gjithsesi se ka pėrparuar. Sa gjėra tė dobishme i ka kuptuar njeriu nė kėtė mėnyrė!

    Shkenca e bėn punėn e vet dhe bėn zbulime tė reja. Megjithatė, nganjėherė hasim njeriun e dhėnė pas parasė dhe pasioneve, i cili shkencėn e shfrytėzon si shkencė pėr zbrazjen e xhepave tė njerėzve, madje, edhe prishjen e moralit tė tyre. Me shkencėn, tė cilin e zhvilluan tė parėt, tė dytėt bėjnė filma tė pėshtirė dhe tė papėlqyer. Pra, ata e robėrojnė shkencėn. Me ndihmėn e shkencės bėjnė filma tė shfrenuar, rezultat i tė cilėve ėshtė rrėnimi i moralit tė njerėzve. Nė kėt rast, a mund ta pranojmė ndonjė film dhe tė themi: kjo ėshtė shfaqje e kėtij shekulli, si produkt i shkencės. Pėrgjigja, ėshtė, jo. Ky nuk ėshtė vetėm produkt i shkencės por prodhim i shkencės dhe i diē tjetėr. Produkt i pasioneve, i atyre tė dhėnė pas epsheve, tė cilėt shkencėn e kanė marrė nė duart e tyre dhe kanė bėrė diē tė kėtillė.

    Do ta potencoj edhe njė shembull tjetėr: nė botė sot shėnon progres edhe shkenca tė cilėn e quajnė kimi. Shkencė, e cila e konfirmon specificitetin e bashkdyzimeve tė materies dhe e aftėson njeriun qė me bashkėdyzimin e elementeve tė krijojė gjėra interesante e tė dobishme, siē janė ilaēet. Shkenca pėrparon nė zbulimin e specifikave tė bashkėdyzimeve. Ajo pėrparon dhe zhvillohet deri nė atė masė nė tė cilėn ėshtė shkencė. A duhet t'i pėrshtatemi kėtij pėrparimi tė shkencės? Po, duhet. Mirėpo, ajo arrin nė fazėn kur vėrejmė qė kjo shkencė ka rėnė nė shėrbim tė tė prishurve. Njerėzit janė arsimuar, janė shkathtėsuar nė kimi, janė njoftuar me veēoritė e bashkėdyzimeve kimike, pastaj nė shkencė e kanė pėrdorur pėr bėrjen e narkotikėve. Heroina, krahas tė cilit hashashi do vlerėsohej si i pasherr, sepse ky ėshtė disa herė mė i fuqishėm nga hashashi, edhe nė kuptimin e tė pirit, edhe nė kuptimin e toksicitetit. Edhe gruaja mė e ndershme, nėse, mos e dhėntė Zoti, krijon varshmėri nga heroina, do tė ishte e gatshme tė dorėzohej pėr njė sasi tė vogėl tė kėsaj substance, kur ta kaplojė kriza. Kjo ėshtė brengė e njerėzimit. Ėshtė apo nuk ėshtė e implikuar shkenca nė prodhimin e heroinės?! Po, ėshtė e implikuar. Por shkenca nuk e ka bėrė heroinėn. Atė e ka bėrė epshi njerėzor, dhėnia njerėzore pas epsheve.

    Shkenca ėshtė fanar nė dorėn e njeriut. Kahdo e nė cilindo rrugė ta merrni fanarin, ai do tė ndriēojė atė vend ku e keni sjellur. Kemi farmaceutė qė rezonojnė edhe kėshtu: "Tash kur u arsimova kaq lart nė farmaci, para se ta hap njė barnatore, nė tė cilėn nė ditė do tė fitoj pesėdhjetė apo njėqind para, mė mirė tė prodhoj heroinė, e cila, do tė mė mundėsojė njė fitim disa herė mė tė madh." A duhet qė ne tash ta konsiderojmė heroinėn prodhim tė pėrparimit kohor, tė themi se si heroina ėshtė prodhim i kėtij shekulli dhe kėrkesė e kohės, dhe qė nė emėr tė kėsaj, ta konsumojmė tė gjithė?!

    Kėtu u sollėn ato dy potencialet, pėr tė cilat flitet nė Kur'an: "Ua kemi ofruar amanetin" dhe "e ai vėrtetė ėshtė tiran dhe i paditur." Janė unifikuar aftėsia e iniciativės sė njeriut dhe tirania njerėzor e mosdija e tij. Do tė thotė se aftėsia e tiranisė e ka nėnshtruar aftėsinė e tij pėr iniciativė. Rezultat i asaj qė aftėsia inicuese u gjend nė shėrbim tė pasioneve (epsheve), janė, bie fjala, filmat nė tė cilat gruaja keqpėrdoret dhe shndėrrohet nė objekt, apo prodhimtaria e narkotikėve, siē ėshtė heroina.

    Do ta apostrofojmė edhe njė shembull: epiteteti mė i shpeshtė qė i pėrket kėsaj kohe, ėshtė 'koha e atomit'. Mirėpo, kur njeriu u nis qė sadopak minimalisht tė shfrytėzojė fuqinė e atomit, hegjemonistėt botėrorė i shtynė shkencėtarėt, qė duke shfrytėzuar kėtė forcė, ta konstruktojnė bombėn, nė mėnyrė qė kjo bombė tė shėrbejė pėr atė qė me tė t'i kėrcėnohet ēdokujt qė do tė donte tė frymonte i lirė. A mund tė thuhet qė, meqė kjo bombė ėshtė rezultat i zbulimit tė atomit dhe prodhim i shekullit (20-tė), ajo pashmangshėm ėshtė diēka e mirė pėr njerėzit dhe paraqet kėrkesė tė kohės?! Nėse do tė duhej tė harmonizohej me tė gjitha kėrkesat e kohės, pėrse atėherė e tėrė bota po brengoset pėr shkak tė garimit nė armatim i cili ekziston sot dhe pėrse tė gjithė njerėzit konstruktivė flasin se zhvillimi i kėtyre armėve duhet ndaluar?! Pse thonė: Ejani t'i kundėrvihemi kėsaj?

    Ky ėshtė zhvillim i shkencės, por jo i shkencės sė lirė. Edhe kėtu aftėsia inicuese e njeriut ėshtė gjendur nė shėrbim tė hegjemonistėve. Don tė thotė, iniciativa ėshtė shndėrruar nė robėreshė tė hegjemonizmit. Thonė se nė Amerikė nė njė rast ishte organizuar njė solemnitet pėr Ajnshtajnin dhe me kėtė rast pėr tė dhe virtytet e tij folėn shkencėtarėt prezentė. Kur i erdhi radha vetė atij qė t'u drejtohet tė pranishmėve, kishte thėnė: "Mos e lėvdoni atė qė shėrbeu si mjet pėr t'u bėrė bomba."

    S'do mend se njeriu i cili e zbuloi nuk mėtoi as e pati pėr qėllim qė ta bėjė bombėn atomike. E zbuloi kėtė energji me synim qė atė ta pėrdorė pėr tė mirėn e njerėzimit. Por, para se tė arrinte tė bėnte ēfarėdoqoftė, Ruzveltė, Stalinė, Hrushovė, Ajzenhauerė, Ēėrēillė tė shumtė e tė tjerė si kėta, pėrnjėherė e shfrytėzuan kėtė fuqi pėr interesa tė tyre dhe pėr sigurimin e pushtetit.

    Ai qė e zbuloi inēizimin manjetofonik, padyshim, ka pasur qėllim qė t'i shėnojė ligjėratat e konferencat qė mbahen dhe qė njerėzit kėtė ta shfrytėzojnė. Mirėpo, nė kėtė mėnyrė, nuk janė shėnuar madje as dy ligjėrata, kur erdhi nė shprehje pasioni njerėzor. Dhe ē’ka ndodhi? Forca e pasionit njerėzor pėrpiqet tė pėrfitojė nga shkenca dhe pėr t'ia pėrshtatur vetes.
    Nga kjo, pra, e kuptojmė se, sikundėr qė ekziston pėrparimi, tek njeriu ekziston edhe prapambetja. Qė nga kohėrat mė tė lashta mėsuesit e etikės nė botė na mėsojnė se fakti qė dikush ka njohuri nuk ėshtė shkak i mjaftueshėm qė tė hapėrojė rrugės sė mirėsisė pėr njerėzimin. Ėshtė e mundur qė njeriu tė posedojė dituri, por qė kjo dituri tė jetė nė shėrbim tė pasioneve tė tij.

    Sigurisht nuk do tė arrijė larg shoqėria nė tė cilėn shkencėtarėt pėrpiqen qė ta pėrparojnė shoqėrinė e pastaj njerėzit e prapė e presin rastin qė ta keqpėrdorin veprėn e tyre. Kjo ėshtė analogji tė cilėn mund ta pėrdorin edhe lidhur me ndryshimet qė ndodhin nė kohė, pra, t'i shikojmė cilat janė ndryshime tė mira, e cilat ato tė kėqija. Nuk duhet t'i pėrshtatemi ndryshimeve tė cilat, kjo ėshtė e saktė, i nxitė edhe shkenca, nėse ajo dituri mė pas gjendet nė shėrbim tė pasioneve. Tė harmonizohesh me to, do tė thotė shkatėrrim.

    Nėse thonė: "Kjo ėshtė koha e shkencės", do t'u themi: "Po, ėshtė koha e shkencės, por a kanė shterrur tė gjithė burimet e qenėsisė njerėzore, pos shkencės? A kemi tė bėjmė vetėm me kohėn e diturisė? Vallė njeriu sot ėshtė vetėm i ditur dhe tek ai nuk ka kurrfarė force tjetėr? Vallė ėshtė ashtu! Pėrqėndrojeni vėmendjen nė si vijon: nė asnjė kohė dituria nuk ka qenė mė nė burg se sa nė kohėn tonė. Kjo epokė nuk duhet quajtur epokė tė diturisė, por epokė e shtypjes sė diturisė, epokė tė robėrimit tė saj. Do tė thotė epokė nė tė cilėn diturinė nuk e lėnė tė lirė. Nė tė gjitha epokat e tjera dituria ka qenė mė e lirė. Kurrė shkenca nuk ka qenė e keqpėrdorur, e robėruar dhe e mjerė si sot.

    Nėse vėrtetė e pėrqėndroni vėmendjen, do tė vėreni qė sapo tė shfaqet njė dijetar, bie fjala, njė novator, apo ndonjė psikolog i spikatur, forcat politike menjėherė do ta pėrvetėsojnė pėr vete. Do t'i thonė: "Eja dhe shfrytėzoji aftėsitė tua nė shėrbimin tonė." E ai nuk ka alternativė. Shembulli mė i mirė pėr kėtė janė fizikantėt atomikė. Askush nė botė nuk ėshtė mė i pikėlluar dhe mė i mjerė si ata. Kudo qė nė botė shfaqet fizikanti atomik i klasit tė parė, do t'i shkojnė edhe politikanėt e fuqishėm qė ta grabisin, nė mėnyrė qė diturinė e tij ta vejė nė dispozicion tė tyre dhe qė, mė nė fund, atė tė mos e shfrytėzojnė armiqtė e tyre. Ata ia pėrpilojnė programin dhe i thonė: "Duhet tė sillesh nė bazė tė kėtij programi dhe nuk ke tė drejtė tė jetosh ndryshe pos kėshtu."

    Kudo qofshin, dijetarėt e shquar i njohin fshehtėsitė e shkencave natyrore, tė cilėt njerėzit tjerė, nuk i dijnė. Ėshtė e mundur qė nė ish-BRSS tė jenė disa dijetarė tė tillė, mirėpo sa janė vėrtetė, nuk mund tė dihet, sepse numri i tyre ėshtė pjesė e fshehtėsisė. Ėshtė e mundur qė po kaq tė jenė edhe nė Amerikė. Pėr secilin prej tyre janė tė ngarkuar me dhjetra njerėz, tė cilėt kujdesen qė ata tė mos ua zbulojnė fshehtėsinė tė tjerėve, apo qė ndokush tė mos i vjedhė ato fshehtėsi. Nė botė nuk ka askush mė i dėshpėruar se ata, sepse ata nuk e gėzojnė kėtė liri qė e keni ju dhe unė. Ata nuk kanė tė drejtė tė kontaktojnė madje as me vėllaun e vet. Pėrse? Sepse ėshtė e mundur qė dijetari ka dėshirė t'ia thotė disa fshehtėsi vėllaut nė besim, ndėrkaq qė vėllai pastaj ato mund t'ia lė nė dispozicion ndonjė qeverie tė huaj. Me kėtė ajo qeveri do ta tejkalojė kėtė tė parėn.

    E ēfarė ėshtė pra kjo epokė e diturisė?! Ėshtė epokė e diturisė, mirėpo jo epokė e lirisė sė diturisė, por epokė e robėrimit tė saj. Epokė nė tė cilėn njė fuqi tjetėr, e jo dituria, qeverisė me njerėzit, duke i marrur dijetarėt si mjet pėr realizimin e qėllimeve tė veta.
    Pra, nėse them se nuk duhet qė verbėrisht tė pėrshtatemi me kėrkesat e kohės, kjo nuk ėshtė kundėrvėnie ndaj diturisė. Kjo ngjan meqė e dijmė se ajo qė gjithėherė nuk ėshtė ende epokė e shkencės sė lirė, mendjes sė lirė, epokė nė tė cilėn shkenca dhe mendja do tė mbizotėronin ndaj pasioneve dhe dėshirave tė prapa njerėzore. Do tė thotė, ende nuk ėshtė epokė nė tė cilėn Ajnshtajni ėshtė sundimtar dhe urdhėrdhėnės, kurse Ruzvelti i pėrvuajtur dhe nė shėrbim tė tij. Nė realitet ėshtė e kundėrta. Platoni ka idenė e njohur pėr "qytetin ideal". Ai konsideron qė bota njė ditė do ta arrijė lumturinė e plotė, andaj dijetarėt do tė jenė sundimtarė, ndėrsa sundimtarėt dijetarė. Bota nuk do tė ketė lumturi pėrderisa dijetarėt tė jenė njė klasė, kurse sundimtarėt njė klasė tjetėr. Ne muslimanėt konsiderojmė qė do tė vijė epoka e lumturisė sė njerėzimit, epoka e drejtėsisė sė plotė.
    Pėrktheu: S. Selimi
    "Idea ėshtė Kėshilltari mė i mirė i Veprės"

  4. #4
    Erga omnes Maska e fisniku-student
    Anėtarėsuar
    11-10-2006
    Vendndodhja
    Nėn hijen e Diellit
    Postime
    4,408
    nje video
    "Idea ėshtė Kėshilltari mė i mirė i Veprės"

  5. #5
    Erga omnes Maska e fisniku-student
    Anėtarėsuar
    11-10-2006
    Vendndodhja
    Nėn hijen e Diellit
    Postime
    4,408
    Ibn Sina (Avicena) rreth perdorimit te mjekesise se re

    Ne veprat e tij voluminoze , Ibn Sina (981-1-37 e.r) percaktoi rregullat e meposhtme per testimin e efektivitetit te nje ilaci ose mjekimi te ri. Keto principe akoma formojne bazat e klinikes moderne mbi provimin e ilaceve.

    1. Ilaci s'duhet te kete asnje cilesi te jashtme qofte kjo edhe e rastesishme.

    2. Ne fillim duhet te perdoret ne nje semundje te thjeshte.

    3. Ilaci duhet te provohet me dy lloje te kunderta semundjesh, sepse ndonjehere nje ilac sheron nje semundje me cilesite e tij thelbesore dhe here te tjera me cilesite e tij te rastesishme.

    4. Cilesia e ilacit duhet te korrespondoje me fortesine e semundjes. Per shembull, nxehtesia e disa ilaceve eshte me e vogel se sa ftohtesia e semundjes keshtu qe nuk kane efekt mbi keto semundje.

    5. Koha e veprimit duhet te vrojtohet, ne menyre qe esenca dhe veprimi te mos ngaterrohen.

    6. Efekti i ilacit duhet te shihet gjate veprimit te vazhdueshem ose ne shume raste, nqs kjo nuk ndodh, mund te quhet si nje efekt i rastesishem.

    7. Eksperimentimi duhet te behet me trup njerezor, pasi nqs eksperimentohet psh mbi nje luan ose kale mundet te mos te mos jape te njejtat rezultate kur provohet ne trupin e njeriut.
    "Idea ėshtė Kėshilltari mė i mirė i Veprės"

  6. #6
    Erga omnes Maska e fisniku-student
    Anėtarėsuar
    11-10-2006
    Vendndodhja
    Nėn hijen e Diellit
    Postime
    4,408
    MENDIMI SHKENCOR GJATE SHEKUJVE

    Mendimi shkencor, pa dyshim,ēdoherė ka inicuar progres, tė cilin njerėzimi e ka realizuar nė epoka tė ndryshme tė historisė sė tij. Njeriu, duke shfrytėzuar metodat eksperimentale, qysh nė fillim tė historisė sė tij, ka arritur tė gjejė rrugėn, me tė cilėn ka arritur deri te e vėrteta shkencore, e cila pėrfshin shkencat natyrore themelore: kimi, fizikė, matematikė, astronomi, gjeologji, biologji si dhe aplikimin e shkencės nė mjekėsi, bujqėsi, teknikė, farmaci, veterinari etj. Shumė historianė, tė cilėt miren me historinė e shkencės dhe kulturės, tregojnė vetėm pėr dy periudha:Periudha Greke dhe Periudha e Renesansės Evropiane duke mos pėrfillur plotėsisht rrjedhat kulturore tė popujve lindorė, tė cilat i kanė paraprirė Periudhės Greke tė zhvillimit tė mendimit shkencor (Kinez, Sumer, Asir, Babilon, Fenikas si dhe kultura dhe civilizimi i egjiptasve tė vjetėr). Kėshtu shumica prej tyre Periudhėn e Aleksandrisė ia bashkangjesin asaj Greke. Aleksandria ka qenė prijėse pėr disa shekuj me radhė nė mendimin shkencor. Ėshtė e vėrtetė se ajo ka qenė vazhdim i Periudhės Greke, por nė tokėn egjiptase me qendėr nė Aleksandri, me universitet tė vjetėr, me bibliotekė tė pasur dhe muze tė mėdha. Gjėja e tretė, tė cilėn dėshirojmė tė theksojmė dhe e cila i pėrket historisė sė shkencės dhe mendimit shkencor ėshtė mospėrfillja e rolit tė shkencėtarve arabė, tė cilėt nė Periudhėn Islame kanė pėrkthyer nė gjuhėn arabe,kanė pėrparuar, pasuruar dhe zgjeruar shumė shkenca dhe tė mbėrrimet kulturore tė popujve perėndimorė dhe tė popujve tė tjerė. Veprat e shkencėtarėve arabė kanė qenė literaturė themelore nė universitetet evropiane deri nė fund tė shek. XVII. Shumė historianė, tė cilėt shikojnė gjėrat objektivisht dhe i japin mirėnjohje shkencėtarėve arabė dhe pohojnė se pa ta shkencėtarėt e Renesansės Evropiane do tė ishin tė detyruar tė fillojnė prej nga kanė filluar kėta, e me kėtė edhe karvani i zgjimit kulturor do tė vonohej disa shekuj. Nė kėtė pjesė do tė tentojmė tė tregojmė epokat e ndryshme shkencore, para se tė tregojmė se ēka kanė kontribuar shkencėtarėt arabė nė fushėn e shkencave natyrore.



    1. PERIUDHA MĖ E VJETĖR

    Disa historianė konsiderojnė se njohuritė shkencore kanė filluar qysh nga epoka e gurit, kur njeriu para 400.000 vjetėsh ka bėrė armė dhe vegla prej guri me formė tė caktuar, qė ėshtė njė dėshmi se tė menduarit mbi formėn dhe pėrdorimin i ka paraprirė formimit tė tyre. Pa dyshim se njeriu i parė nė tentimet e tij ka dėshtuar, bile shumė herė. Ato janė forma primitive tė provave e tė eksperimenteve, nė tė cilat ai ka gabuar dhe i ka pėrmirėsuar gabimet e veta deri,sa mė nė fund,ka gjetur rrugėn pėr zgjidhjen e problemeve tė veta tė pėrditshme, e me te edhe rrugėn kah shkenca dhe e vėrteta shkencore. Kėshtu, njeriu para mė tepėr se 30.000 vjetėsh ka ditur pėr vizatim, ndėrsa para 15.000 vjetėsh ka filluar tė merret me bujqėsi dhe nė kėtė mėnyrė prej vjeljes sė frutave tė gatshme ka kaluar nė prodhues, dhe ka prodhuar mė tepėr se sa ka qenė e nevojshme pėr jetė. Me kalimin e kohės ka mėsuar kohėn mė tė mirė pėr mbjellje dhe korrje. Kėtė e ka lidhur me orėt e punės dhe tė pushimit, ditėn dhe natėn, lėvizjen e diellit,tė hėnės dhe tė trupave tė tjerė qiellorė. Me zhvillimin mė tė shpejtė tė kulturės dhe tė civilizimit njerėzor vjen deri te shfaqja e jetės nė bashkėsi dhe atėherė, njeriu prej kohės sė gurit kalon nė kohėn e metalit (bronzės, hekurit). Me zhvillimin mė tė shpejtė tė kulturės dhe afarizmit tė ndėrlikuar ka ardhur deri te zhvillimi i tregėtisė,te pėrdorimi i numrave dhe nė pėrdorimin e letrės sė "gozhduar". Nė bazė tė kėtyre u formuan civilizime dhe kultura tė larta buzė lumenjve dhe nė luginėn e Nilit nė Egjipt, nė meslumenjve (Mesopotami) te asirėt,te babilonasit,te sumerėt dhe pas meslumenjve te indusėt (Indi) dhe te kinezėt. Nė kėto vende ka shkėlqyer shkenca dhe mjeshtria: astronomia, matematika, minerologjia, teknika, mjekėsia, balsamimi etj. Mendimi shkencor,nė kėtė periudhė mė tė vjetėr,i ka dhuruar njerėzimit shumė forma komoditeti dhe luksi, tė cilėt kanė qenė tė panjohura pėr njerėzimin nė fillim tė historisė sė saj. Atėherė njeriu, u vendos nė banesa, ndėrtoi tempuj (falėtore) dhe varreza, u mor me mjekėsi, prodhoi letrėn, qelqin, ngjyrėn dhe tesha, pėrgatiste aroma dhe barėra dhe nė fund shpiku shkrimin dhe me te, ka shėnuar diturinė e vet nė papirus dhe nė mure tė tempujve me hieroglife te egjiptasit e vjetėr, ndėrsa te asirėt dhe babilonėt nė pllakėn e argjilit me letėr tė "gozhduar".



    2. PERIUDHA GREKE


    Tė arriturat shkencore tė popujve lindorė kanė kaluar te grekėt dhe, nga shekulli i VII p.e.r., shkėlqen kultura dhe shkenca greke. Shumė shkencėtarė grekė filluan tė merren me shkencė dhe filozofi, duke dhėnė supozime dhe teori tė ndryshme. Mė tė shkėlqyeshmit nė mesin e tyre ishin: Talesi i Miletit (rreth 640-546 p.e.r. njėri prej "shtatė dijetarėve" tė cilin Aristoteli e emėrton si themelues tė filozofisė natyrore,tė fizikės dhe themelues tė shkollės filozofike tė Miletit. Ai ka mėsuar se uji ėshtė arhe dmth. burim i ēdo gjėje ekzistuese; Anaksimandri i Miletit (rreth 610-546 p.e.r. filozof grek, nxėnės i Talesit,I cili pėr burim dhe strehim tė ēdo gjėje e ka marrė apeiron-in dmth. ajo qė ėshtė e pacaktuar,e padefinuar,e pafund); Anaksimeni i Miletit, (585-528 p.e.r. filozof grek, nxėnės i shkollės sė Miletit, ka mėsuar se ajri ėshtė arhe, dmth. burim i ēdo gjėje qė ekziston); Hipokrati (460-377 p.e.r.) mjek grek, njėkohėsisht mjeku mė i madh i kohės antike, nė kohėn e Perikleut ka udhėhequr shkollėn nė ujėdhesėn Kos, me veprimtarinė e vet ka pėrfshirė mė sė miri diturinė mjekėsore tė kohės sė vet dhe ka qenė inicues i shėrimit klinik. Teoria e tij bazohet nė ndryshimin e lėngjeve trupore. Njėra ndėr teoritė kryesore tė tij ėshtė shėrimi i vet fuqisė sė natyrės. Etika e tij ėshtė themel i betimit me tė cilin e betohen mjekėt, (Betimi i Hipokratit); Pitagora nga Somosa (shek. VI p.e.r.) filozof grek dhe matematicient, themelues i shkollės, i cili ka mėsuar se numri ėshtė thelbi dhe principi i ēdo gjėje qė ekziston dhe se bota ėshtė sistem harmonik i numrave dhe marrėdhėnieve tė tyre. Teorema e Pitagorės, tabela e shumėzimit dhe sistemi dekad ėshtė nxitur nga kjo shkollė, Demokriti (460-370 p.e.r.) filozof grek, ka ndėrtuar sistemin atomistik tė filozofisė sė natyrės,se ekziston vetėm atomi dhe hapėsira e zbrazėt,se shpirti ėshtė ndėrtuar prej "atomeve mė tė zgjedhura (elegant, delikat) tė zjarrit",se pamja ėshtė pasqyrim mekanik i kushtėzuar me figura, tė cilėn kjo e kushtėzon, i pėrshkruhen fragmente mbi jetėn korekte, i cili pėrmban elemente tė etikės eudajmonistike, drejtimi filozofik, i cili gėzimin dhe lumturinė e konsideron motiv kryesor, shkakun dhe qėllimin e tė gjitha aspiratave tona; Sokrati (470-399 p.e.r.) filozof grek, mėsimi i tij shėnon preorientimin e filozofisė nga kosmologjike-ontologjike kah antropologjike-etike tė pyetjeve, filozofinė e tij e karakterizon metoda e posaēme: pas konfirmimit tė kundėrthėnieve dhe tė panevojshmėrisė me kuptime dhe bindje tė zakonshme konstatohet mungesa e diturisė dhe pas provave sistematike dhe me ndihmėn e analizave tė shumta, shembujve (indukcioni) bashkėbiseduesi tė bindet vetė dhe tė vijė deri te e vėrteta, kuptimi nė formė tė definicionit tė shprehjes sė diturisė, e cila sipas paragjykimit nė formė tė paqartė dhe nė ndėrdije ka ekzistuar mė parė; Platoni (427-347 p.e.r.) filozof grek, nxėnės i Sokratit dhe mėsues i Aristotelit. Filozofija e tij bazohet nė teorinė e formės, sipas sė cilės ndryshimet individuale tė gjėrave tė botės sė ndjenjave janė imitim i papėrsosur i formave transcedente dhe formave tė pėrgjithshme tė pandryshuara (ideja) e kuptueshme vetėm e kontenplacionit tė shpirtit. Njohja ėshtė kuptim i pavdekshmėrisė sė shpirtit nė botėn e formės, Aristoteli (384-322 p.e.r.) filozof grek, mėsues i Aleksandrit tė Madhė tė Maqedonisė, themelues i shkollės peripatetike (Likej). Sė bashku me Platonin ėshtė filozofi mė eminent i shekullit tė vjetėr. Ka mėsuar se ontike ėshtė primare, ajo ėshtė individuale (supstanca), qė ėshtė bashkimi i materies dhe formės, me ē'rast forma ėshtė ēdoherė prezente nė materie si mundėsi dhe tendencė e saj. Materia dhe forma janė ketėgori relative, me ē'rast bota ėshtė sistėm i hierarkisė dhe teologjisė, nė maje tė sė cilės ėshtė njė formė e vetme e pastėr, iniciator i pėlėvizshėm i ēdo gjėje qė lėviz - Zoti. Logjikėn e ka themeluar nė mėsimin e tri principeve tė mendimit tė shėndosh; principi i identitetit,i kundėrthėnies dhe eliminimi i tė tretės. Nė etikė ka pėrfaqėsuar audajmonizmin racional dhe nė te ka themeluar doktrinėn mbi virtytin (vlerėn) intelektual dhe virtytet e karakterit. Kjo e dyta ėshtė pėrmbajtja racionale e arsyeshmėrisė nė mes tė dy ekstremeve. Emrat e kėtyre filozofėve edhe sot e kėsaj ditė dėgjohen dhe pėrmenden. Mendimi shkencor nė kėtė periudhė greke i ka dhuruar njerėzimit mė shumė se cila do periudhė tjetėr para kėsaj si nė lėminė e filozofisė dhe tė shkencės,ashtu edhe nė teori dhe ligje, tė cilat njerėzimi mė parė nuk i ka njohur. Kėshtu njerėzimi u njohtua me ligjet e kimisė,me teorinė e elementeve, dhe tė numrave,me teorinė atomistike tė Demokrtitit,me teorinė e Hipokratit nė mjekėsi,me teorin e Pitagorės nė matematikė, me teorin e Platonit nė gjeometri,anatomi, biologji dhe minerologji, duke marrė nga mėsuesi i parė, Aristoteli, mė shumė se prej cilitdo tjetėr. Shkenca greke zotėronte dhe Athina mburrej me Akademinė e Platonit dhe me Liken e Aristotelit. Kultura dhe shkenca greke dominonte edhe nė vendet fqinje, tė cilėt dikur kanė pasur kulturė tė zhvilluar, por qė s‘ka qenė e fortė e tė durojė mendimin shkencor tė vrullshėm grek. Kjo ėshtė shkas pėr shumė historianė qė periudhėn greke ta marin si fillim tė vėrtetė tė mendimit shkencor, edhe pse ėshtė e qartė se kultura dhe shkenca greke nuk ka mundur papritmas tė paraqitet nė kėtė nivel, duke mos shfrytėzuar kulturat, tė cilat kanė paraprirė. Historikisht janė vėrtetuar kontaktet dhe lidhjet e shkencėtarėve grek me shkencėtarėt egjiptasė nė brigjet e Nilit dhe me babilonasit nė Mesopotami. Nuk ka dyshim se mendimi shkencor nė periudhėn greke ka bėrė kėrcim tė madhė dhe i ka dhuruar njerėzimit komoditėt shpirtėror dhe kulturė materiale. Kjo periudhė e artė e civilizimit dhe kulturės greke, fatėkeqėsisht ndėrpritet me vdekjen e Aleksandrit tė Maqedonisė, mbret i Maqedonisė dhe djali i Filipit II dhe Olipisė, njėri prej udhėheqėsve mė tė mėdhenj botėror, nxėnės i Aristotelit. Me ndihmėn e tij ka ardhur deri te paraqitja dhe zgjerimi i kulturės helene nė Lindje, e cila ka qenė pėrzierje e kulturės greke dhe asaj tė Lindjes sė Afėrt. Pasi qė Aleksandrin nuk ka pasur kush ta trashėgojė, udhėheqėsit e tij (dijadosėt) filluan luftėn mes vete pėr pushtet. Nė kėtė luftė pėsuan shumė shkencėtarė,ndėrsa shumica kanė qenė tė detyruar qė ta lėshojnė Greqinė.


    3. PERIUDHA E ALEKSANDRISE

    Njė numėr i madh shkencėtarėsh grekė emigruan pas Ptolomeut nė Aleksandri tė Egjiptit. Ptolomeu ishte adhurues i shkencės dhe mbrojtjes i shkencėtarėve. Pėr kėtė arsye nuk ėshtė pėr t'u ēuditur qė njė numėr i madh i shkencėtarėve e lėshoi Athinėn dhe shkoi nė Aleksandri ku e themeluan Universitetin e Aleksandrisė qysh nė shek. III p.e.r.dhe kėshtu krijuan kulturėn dhe civilizimin e lartė. Nė kėtė mėnyrė ata e bartėn qendrėn e krijimit tė shkencės dhe tė kulturės prej Athinės nė Aleksandri. Universitetin e themeloi Ptolomeu,kurse Stratoni plot 20 vjet e udhėhoqi Universitetin dhe nė fund pėrsėri kthehet nė Athinė dhe vazhdon punėn nė Like edhe 8 vjet Universiteti i Aleksandrisė nuk ka pasur vetėm institutin, por ka pasur edhe bibliotekėn me mijra vėllime si dhe muzeun me laboratorium, kopshtin zoologjik dhe kopshtin botanik. Kėshtu Aleksandria bėhet prijatare e rilindjes kulturore dhe ishte dritė e shkencės pėr disa shekuj me radhė. Mendimi shkencor nė kėtė kohė ua dhuroi njerėzimit, kulturėn, tė cilėn mė parė nuk e ka pasur. Kjo u bė me ndihmėn e disa shkencėtarėve si: Ptolomeu, Arhimedi, Galeni, Dioskoridi, Oribasios, Berklis, Theon dhe vajza e tij Hypatija. Kėta kanė lėnė shumė vepra shkencore. Mjafton tė theksojė vetėm Ptolomejun (Claudius Ptolomej, astronom grek, matematicient dhe gjeograf, pėrfaqėsues i shkollės sė Aleksandrisė, krijues i sistemit botėror,tė bazuar nė teorinė gjeocentrike - Toka paraqet pikėn e caktuar tė palėvizshme,pra ėshtė qendra e sistemit diellor, planeteve, yjeve dhe tė kometave, tė cilėt sillen rreth saj. Ky sistem vlente deri te koha e Kopernikut, i cili vėrtetoi rrotullimin e dyfishtė tė planetėve: rreth aksit tė vet dhe rreth Diellit vepra e tij ‘’Almagest’’ nė astronomi, e dyta nė gjeografi, e treta nė optikė).Ta pėrkujtojmė Euklidin dhe veprėn e tij tė shquar ‘’Elementet e gjeometrisė’’, Galeni dhe vepra e tij nė mjekėsi, Dioskoridi dhe vepra e tij nė botanikė, Theonea dhe vepra e tij nė matematikė, Oribasiosa dhe vepra e tij nė mjekėsi dhe shumė tė tjera. Kėto vepra ishin literaturė kryesore, e cila ėshtė pėrkthyer, studiuar dhe analizuar gjatė shekujve mesjetar. Universiteti i Aleksandrisė ishte qendėr e krijimtarisė aktive intenzive shkencore. Shencėtarėt nė kėtė Universitet i kanė plotėsuar dhe pėrparuar shumė njohuri shkencore. Pėr fat tė keq, biblioteka e Aleksandrisė ėshtė djegur shumė herė. Bibliotekėn e ka djegur Julia Cezari gjatė ikjes, ose atė e ka djegur masa e popullit, e cila ka detyruar pėr tė ikur, ndėrsa Mark Antonio,ia dhuroi Kleopatrės 200.000 vėllime nga biblioteka e Azisė sė Vogėl qė ta kompenzoj kėtė humbje tė madhe. Biblioteka e Aleksandrisė edhe pas kėsaj pėsoi disa djegie dhe, nė fund,njėra prej tyre e shkatėrroi plotėsisht. Pėr shkak tė konfrontimit nė mes tė krishterėve dhe idhujtarėve, shkencėtarėt pėr herė tė dytė ishin tė detyruar tė emigrojnė. Rruga ata i ēonte tash kah Lindja ku njė kohė ndejtėn nė Edesė, pastaj vazhduan kah drita, e cila shkėlqente nga Lindja Arabe, kah Bagdadi, kryeqyteti i Abasitėve. Njerėzimi ka shkuar pas mendimit shkencor, sepse ajo i ofronte rehati dhe kulturė.



    4. PERIUDHA ISLAME

    Islami i ka dhėnė nxitim tė madh shkencės. Mugjizja mė e madhe e Islamit ėshtė Kur'ani, ndėrsa ajeti i parė ėshtė Ikre (lexo, mėso, studio). Nė shumė ajete tė Kur'anit islami kėrkon qė tė mendohet pėr mbretėrinė e qiellit dhe Tokės,pėr kozmosin dhe pėr qeniet e gjalla nė tė, si dhe prej ēka janė krijuar? Ajetet e Kur'anit bėjnė qartė dallimin nė mes tė atyre qė dinė dhe tė atyre qė nuk dinė,atyre qė i kanė kontribuar shkencės dhe qė nuk i kanė kontribuar. I dėrguari i Zotit xh.xh. Muhammedi a.s. i ka dhėnė pėrparėsi mbledhjes shkencore, ndaj mbledhjes pėr shkak tė dhikrit. Ai ka ndarė njerėzit nė tri kategori: alimėt, nxėnėsit dhe njerėz tė tjerė tė zakonshėm. Ai i ka dhėnė detyrė ēdo myslimani qė ta kėrkojė shkencėn ose dijen prej djepit deri nė varr, tė kėrkoj shkencėn edhe nė Kinėn e largėt. Ai ka bėrė krahasimin nė mes tė ngjyrės sė lapsit tė shkencėtarit dhe gjakut tė shehidit, duke i dhėnė pėrparėsi ēdo herė tė parit. Ai ka thėnė se njė hap nė rrugėn e shkencės ėshtė mė mirė se njėqind marshime ushtarake. Ka shumė ajete dhe hadithe, (ėshtė e pamundur tė numėrohen tėgjita) qė stimulojnė fort kėrkimin e shkencės. Pėr kėtė arsye kur janė rregulluar marrėdhėniet brenda Shtetit Islam, i cili territorialisht shtrihej prej Kinės nė lindje e deri nė Francė nė perėndim, shkencėtarėt islamė menjėherė filluan veprimtarinė pėrkthyese nė tė gjithė lėmenjtė e shkencės. Ata kanė pėrkthyer vepra nga kultura e grekėve, romakėve, nga kultura e Persisė, Indisė, Kopte, Arameje dhe nga gjuha hinduse. Kanė pėrkthyer me mijėra libra dhe kanė themeluar shumė biblioteka. Kalifėt dhe Emirėt, me bujari, i kanė ndihmuar shkencėtarėt nė veprimtarinė e tyre. Kalifi Harun ar-Reshid ka marrė haraqin nė libra, ndėrsa kalifi Al-Me'mun peshėn e veprės sė pėrkthyer e ka paguar me ari. Para se u themeluan shkollat, oborri i kalifit, shtėpia e shkencėtarit, bibliotekat, xhamitė dhe mesxhidet kanė luajtur rolin e universitetit, tė cilat i vizitonin studentėt nga tė gjitha vendet e botės. Ēdo kush qė kėrkonte shkencėn nė atė kohė, gjente vendin ku pėrfitohet dituria,gjente mėsuesin para tė cilit ka mėsuar dhe mjetet materiale me tė cilat ka qenė e siguruar ekzistenca e tij gjatė shkollimit. Kėshtu xhamitė: Al-Mensur nė Bagdad, Al-Emevi nė Damask, Al-Azhar nė Kajro, Al-Kajrevan nė Tunis, Al-Karavijin nė Marok, Kutuba nė Endeluzi (Andaluzi-Spanjė), xhamia e madhe nė San, Bejt al-Hikmet nė Bagdad, Dar al-Ilm nė Mosulu, biblioteka Ibn Sevar nė Basra, Ibn ash-Shatir nė Siri dhe Dar al-Hikmet nė Kajro kanė qenė vatėr tė shkencės dhe tė mendimit shkencor, institute nė nivel mė tė lartė, tė cilėt kanė punuar nė kuadėr tė kalifėve dhe mbretėrive tė disa oborreve mbretėrore si kėto: Al-Me'mun, Nizam al-Mulk, Nureddin Zenki, Al-Hakim bi Emirill-llahi, Sallahuddin Ejub dhe shumė tė tjerė, tė cilėt zėnė vend mė tė lartė kur ėshtė fjala pėr shkencė, pėr veprimtari shkencore dhe pėr pėrkrahjen, tė cilėn njerėzit eminentė ia kanė dhėnė. Nė kėtė rreth tė shėndoshė shkencor, nė njė atmosferė tė mendimit tė lirė dhe tė kėrkimit shkencor, lindi njė numėr i madh shkencėtarėsh, tė cilėt mund tė numėrohen nė kapacitetet mė tė mėdha tė tė gjitha kohėrave. Gjuha arabe ishte gjuhė e shkencės, me tė janė shkruar shumė vepra, tė cilat janė lexuar nė tė gjitha vendet e Shtetit Islam. Aktiviteti i pėrkthimit shkėlqente, pėrjetoi lulėzim tė madh dhe pastaj erdhi periudha e krijimit origjinal nė lėmenjtė e ndryshėm shkencorė. Janė pėrkthyer shumė vepra shkencore, ndėrsa me kohė u krijuan edhe vepra origjinale. Mendimin shkencor e kanė pasuruar me teori tė reja,mirpo shikimet dhe mendimet e tyre, fatkeqėsisht, i janė atribuar tė tjerėve. Ata kanė folur pėr evolucionin,pėr krijimin dhe zhvillimin e jetės si dhe ndikimin e mjedisit nė qeniet e gjalla. Rreth kėtyre disa shekuj para Lamarkut dhe Darvinit, kanė shkruar Ibn Miskavej, Ihvan as-Safa dhe Ibn Haldun. Kanė caktuar ligjin e pėrgjithshėm tė gravitetit dhe kanė precizuar kuptimet themelore tė mekanikės: shpejtėsinė, peshėn dhe hapėsirėn edhe pse kėto mė vonė i janė pėrshkruar Njutnit. Ėshtė vėrtetuar se pėr kėto kanė shkurar Al-Hazin e shumė tė tjerė me qindra vjet para Njutnit. Ibn al-Nefis disa shekuj para Herfit ka sqaruar qarkullimin e vogėl tė gjakut, ndėrsa Ibn al-Hejsem natyrėn e dritės, shpejtėsinė dhe ligjin e thyrjes sė saj shumė mė herėt se shkencėtarėt evropianė. Pėrveē kėtyre, shkencėtarėt arabo-islam kanė matur gjatėsinė e meridianit tė Tokės, kanė regjistuar barasditėn pranverore dhe vjeshtore, kanė caktuar dimensionet e planeteve dhe largėsinė ndėrmjet tyre para Galileit, Keplerit dhe Kopernikut. Dukshėm e kanė pėrparuar edhe astronominė. Njohjet astronomike kanė plotėsuar dhe kanė zgjeruar Al-Bettani, Al-Fergani, Al-Kindi, Al-Havarizmi, As-Sufi e shumė tė tjerė. Al-Havarizmi ndėr tė parėt ka pėrdorur numrat nė matematikė, nė vend tė llogaritjes shkrimore (me shkrim). Ai ka caktuar dy seri tė numrave: e para ėshtė njohur me emrin si numra indianė, e dyta ėshtė e njohur me emrin gabare, ose numra arabė. Seria e parė e numrave pėrdoret dendur nė lindjen arabe, ndėrsa e dyta pėrdoret nė pjesėn perėndimore arabe dhe nė Evropė. Al-Havarizmi gjithashtu ka sistematizuar diturinė e shpėrndarė deri atėherė nga matematika, duke ia vėnė themelet e aritmetikės dhe tė algjebrės. Shkencėtarėt arabė gjithashtu kanė shkruar njė numėr tė madh veprash nga biologjia, mineralogjia, astronomia, matematika, kimia, farmacia, trigonometria, gjeometria, mjekėsia, muzika etj. Ėshtė e pamundur tė ceken tė gjitha meritat, qė kanė dhėnė pėr pėrparimin e shkencės dhe tė mendimit shkencor si p.sh. Ibn al-Hejsem, Al-Bejruni, Al-Kindi, Al-Gafiku, Al-Bagdadi, Al-Kazvini, Ibn Miskavejh, Al-Gjahiz, Gjabir ibn Hajjan, Ibn an-Nefis, Ibn al-Bejtar, Davud al-Antaki, Al-Makidisi, Al-Bettani, Al-Fergani, Al-Idrisi, Ibn Magjid, Ad-Dejnuri, As-Sufi, Ibn Hamza, Ibn Junus, Ar-Razi, Al-Gjeldeki, Al-Havarizmi, Musa Ibn Shakir etj. Veprat e kėtyre shkencėtarėve kanė qenė literaturė themelore nė universitetet evropiane deri nė fund tė shek. XVII. Shumė historianė perėndimorė i japin mirėnjohje shkencėtarėve islam pėr meritat qė kanė pėr kulturėn e njerėzimit. "Ne evropianėt" thotė Cagori "mendojmė se kemi dhėnė dhe kemi vėrtetuar shumė teori, shikime dhe mendime, por nė fund prapė konstatohet se arabėt nė to na kanė kaluar (lėnė mbrapa). Popujt arabo-islame kanė bartur flamurin e rilindjes kulturore disa shekuj me radhė, nė kohėn kur Evropa ka qenė nė detin e errėsirės. Mendimi shkencor nė periudhėn islame i dhuroi njerėzimit shumė forma tė rehatisė, kulturės, mirėqenies, duke ua dhurar mėsuesin Al-Farabi dhe Ibn Sina". Sikur tė kishte vazhduar zgjerimin e saj ky zgjim i pėrgjithshėm shkencor, renesansa evropiane me tė cilėn Evropa sot mburret, do tė ishte vepėr e popujve islam. Por Bagdadi ra para sulmit tė mongolėve dhe tatarėve, mė vonė tė Turqisė dhe kolonizmit tė Evropės perėndimore ... dhe Evropa u zgjua.



    5. PERIUDHA E RENESANSĖS EVROPIANE

    Nė kohėn kur civilizimi dhe kultura arabe, nė periudhėn islame, filloi tė dobėsohet dhe tė zhduket, Evropėn e kaploi vala e re e zgjimit kulturor. Evropianėt kanė pranuar tė arriturat arabe nė fushėn e shkencės dhe tė kulturės. Shekulli XIII ėshtė periudha e pėrkthimit nga gjuha arabe nė atė latine dhe njėkosisht zėnja fillė e universiteteve tė Paristi, Oksfordit, Kembrixhit, univeristeteve nė Itali dhe nė vendet tjera evropiane. Njė numėr i madh i shkencėtarėve dhe profesorėve universitarė kanė ndikuar fuqishėm nė zgjimin e mendimit shkencor evropian. Nė mesin e tyre vend tė posaēėm zėnė Robert Grost, Albert Megnus, Roxher Bekon etj, gjatė shekullit XIV dhe XV. Pasojnė edhe zbulimet e mėdha gjeografike kėshtu qė Vasko de Gama lundron rreth Afrikės dhe arrin deri te arkipelagu i Malezisė. Kapiteni i anijes nė kėtė rrugė ishte Ibn Mexhid. Kristofor Kolombo duke kėrkuar rrugėn pėr nė Indi arriti nė Amerikė. Zbulimi i shtypit kah gjysma e shek. XV paraqet kthėsė nė zgjimin kulturor tė Evropės. Atėherė bėhet ringjallja e kulturės dhe e civilizimit grek dhe arabo-islam. Shumė vepra greke dhe arabo-islame nė lėmenjtė e ndryshėm shkencorė janė publikuar dhe kėshtu janė pėrhapur. Emrat mė tė shkėlqyeshėm tė renesansės evropiane janė: Frensis Bekon, Rene Dekart, Isak Njutn, Johan Kepler, Nikolla Kopernik, Galileo Galileu, Gjordano Bruno, Antoan Lavuazije, Lui Paster, Robert Koh, Ēarlls Robert Darvin, Zhan Batist de Mone Lamark, Zhorzh Kivje, Xhon Dalton etj., tė cilėt kanė ndikuar fort nė zhvillimin e shkencės dhe tė mendimit shkencor nė periudhėn e zgjimit tė Evropės. Me zbulimin e mikroskopit bėhet revolucion edhe nė shkencat biologjike (Anton von Levenhuk). Me themelimin e universiteteve dhe institucioneve tė tjera shkencore, hapen horizonte tė reja tė njohjes. U bė ndarja e shkencave natyrore, ndaj ishte i pamundur arsimimi i gjithanshėm i njeriut sikur mė parė. Nė vend tė arsimimit encikolopedik u kalua nė specializime nė disa lėmenj tė shkencave. Tė gjitha kėto nxitėn zbulime tė rėndėsishme, tė cilat sė shpejti njeriun e shpiejnė nė kohėn atomike dhe raketore.



    6. PERIUDHA E RE

    Nuk ėshtė aspak lehtė tė caktohet kufiri ndėrmjet periudhės sė renesansės evropiane dhe kohės sė re. Shumica mendojnė se koha e re nė tė vėrtetė ėshtė vazhdim i periudhės sė renesansės. Mendimi shkencor, me shpejtėsi tė madhe, ka shtyrė njeriun pėrpara. Ai duke vėnė nė shėrbim fuqinė e avullit tė ujit, shumė shpejt sundoi mbi elektricitetin, ndėrsa me thyerjen (zbėrthimin) e atomit, njeriu kėrceu nė kohėn atomike dhe raketore dhe, mė nė fund, me anije kozmike filloi pushtimin e gjithėsisė. Pėrparimi i teknikės i kontriboi edhe pėrparimit tė ekonomisė, radioteknikės dhe televizionit. Ne sot, me pėrpikėri, flasim pėr strukturėn e atomit, pėr viruset dhe pėr bakreriet, duke u mbėshtetur nė mikroskopin elektronik, i cili zmadhon me qindra mijėra herė, lansojmė raketa disa fazėshe, ndaj kėsaj apo asaj planete me shpejtėsi mbi 70.000 km/h, ndėrsa udhėtimi pėr nė Hėnė me pėrdorimin e lėndės djegėse atomike do tė zgjasė disa orė.

    Me zbulimin e spektoroskopit njeriu i kuptoi elemetet e planeteve dhe tė trupave tė tjerė qiellorė. Me qzbulimin e penicilinit, sulfapreparateve dhe tė antibiotikėve tė tjerė janė arritur suksese tė mėdha nė mjekėsi, nė shėrimin e sėmundjeve tė ndryshme. Tė dy luftėrat botėrore nė masė tė madhe kanė ndikuar si nė zhvillimin e mendimit shkencor, po ashtu edhe nė orientimin e kėrkimveve shkencore. Pėrparim i madh ėshtė arritur nė industrinė ushqimore dhe nė lėminė e sintezės sė materialeve organike. Me zbatimin e kėtyre rezultateve u bė i mundshėm prodhimi i materialeve tė ndryshme sintetike: kauēukut, benzinės, fijeve artificiale dhe mjete tė ndryshme, tė cilat pėrdoren pėr pastrimin kimik.

    Nė Luftėn e Dytė Botėrore tė dy blloqet punonin ngutshėm nė zbulimin e fshehtėsisė sė energjisė atomike. Aleatėt, tė parėt ia arritėn qėllimit, ndaj njerėzimi pėr herė tė parė u bind nė fuqinė shkatėrruese tė energjisė nukleare me anė tė bombės atomike, e cila u gjuajt nė Hiroshimė dhe Nagasaki. Prej asaj dite e kėndej dėgjojmė pėr reaktorėt nuklearė, tė cilėt prodhojnė elemente radioaktive: arin, jodin, fosforin dhe stronciumin, tė cilėt pėrdoren pėr shėrimin e shumė sėmundjeve. Gjithashtu dėgjojmė pėr centralet elektrike, tė cilėt i vėnė nė lėvizje energjia atomike, dhe pėr stacionet nė tė cilat me destilimin e ujit tė detit pėrfitohet uji i ėmbėl. Nė kėtė mėnyrė do tė zgjidhet problemi i ushqimit tė njerėzimit, qė, dita- ditės, ėshtė nė rritje e sipėr. Pėrveē kėsaj nė kohėn e re shkencėtarėt kanė arritur qė, me rrugėn kimike, tė pėrfitojnė ngjyrat sintetike, fijet sintetike, kauēukun sintetik dhe kėshtu tė rrisin sipėrfaqen mbjellėse me grurė nė tė cilat mė parė janė kultivuar bimėt industriale prej tė cilave janė pėrfituar kauēuku natyral, ngjyra dhe fije tė ndryshme natyrale. Pėrparim i madh ėshtė arritur nė kohėn e re si nė bujqėsi me zbatimin e mjeteve agroteknike, po ashtu edhe nė industri dhe nė komunikacionin tokėsor, detar dhe ajror. Ēdo ditė dėgjojmė pėr zbulimet nė lėmenj tė ndryshem shkencorė, kėshtu qė edhe ata qė janė specializuar nė degėt e caktuara, ėshtė e pamundur ta pėrcjellin zhvillimin e shpejtė tė mendimit shkencor. Njeriu pėr njė kohė shumė tė shkurtėr, qė nuk ėshtė mė tepėr se 1% nė krahasim me jetėn e tij nė Tokė, me ndihmėn e mendimit shkencor kėrceu nga koha e gurit nė atė tė metalit, nė kohėn e avullit, kohėn e elektricitetit, kohėn e atomit, e ku dihet se deri nė cilėt kufij do tė arrijė nė njė tė ardhme tė afėrt.



    KONTRIBUTI I ARABĖVE NĖ FUSHĖN E SHKENCAVE NATYRORE

    Nė hyrje tė kėtij ekspozimi shkurtimisht sqaruam tė arriturat shkencore tė muslimanėve dhe kontributin e tyre nė zhvillimin e mendimit shkencor dhe nė ndėrtimin e kulturės dhe tė civilizimit njerėzor. Thamė se arabėt kanė pasur rolin ndėrmjetėsues ndėrmjet shkencės greke dhe asaj tė epokės sė re dhe, krahas ruajtjes sė kulturės greke, shumė dituri greke i kanė pėrparuar, zgjeruar dhe pėrsosur. Por me pushtimet dhe shkatėrrimet mongole dhe tatare, mė vonė edhe turke dhe me kolonizimin e Evropės perėndimore, e cila fatkeqėsisht arriti ti shlyejė faqet mė tė ndritshme tė sė kaluarės arabe, vala e zgjimit kulturor nė botėn arabe u ndėrpre. Nė periudhėn e krijimit shkencor dhe kulturor arabo-islam shkėlqyen disa emra, tė cilėt mund tė numėrohen ndėr shkencėtarėt mė tė njohur tė mendimit shkencor tė epokės sė re. Veprat e tyre ishin tekste shkollore pėr studim mė tė lartė nė universitetet evropiane deri nė fund tė shek. XVII. Nė shkencat natyrore, posaēėrisht nė fushėn e fizikės, matematikės dhe astronomisė, rezultate tė rėndėsishme kanė shėnuar: Ar-Razi, Al-Kindi, Ibn al-Hejsem, Ibn an-Nefis, Ibn Sina, Al-Bejruni, Xhabir Ibn Hajjan, Al-Havarizmi, Al-Bettani, Al-Buzgjani, As-Sufi, Al-Kashi, Al-Antaki, Al-Bagdadi, Al-Hazin, Al-Kazvini, Al-Gafiki, Ibn Al-Bejtar, Al-Dumejri,- Al-Gjahidh, Az-Zehravi, Ibn Tufejl, Al-Farabi, Ibn al-Avvam, Ibn Junus, Ibn Hamza, Al-Gjeldeki, Al-Makdisi, Al-Idrisi etj. Ēdo njėri prej tyre ishte jashtėzakonisht i talentuar dhe gėzonte autoritet nė rrethanat shkencore tė kohės sė vet. Ishin fort tė bindur qė pėr zhvillimin e shkencave natyrore, pėrveē teorisė ishte i domosdoshėm edhe eksperimenti. Kur teoria dhe ekspreimenti bashkohen, atėherė ėshtė e mundur tė arrihet deri te njohuria shkencore. Me kėto mėsime shkencėtarėt arabo-islam me tė vėrtetė mund tė konsiderohen paraardhės tė Bekonit dhe tė shkencėtarėve tė tjerė evropianė, tė cilėt janė skolastik dhe logjikės formale i kundėrvihen me metoda tė kuptimit dhe tė cilėt nisen nga eksperimenti. Njohuria e parė sipas Xhabir Ibn Hajjanit mund tė arrihet vetėm me ndihmėn e eksperimentit. Ai nxėnėsit e vet i ka kėshilluar se nė shkencat natyrore duhet tė bazohen vetėm nė eksperimente dhe tė vėrejnė mirė shkaqet tė kuptojnė udhėzimet, sepse ēdo shkencė ka metodėn e vet tė hulumtimit. Me punėn shkencore, sidomos me metodėn me tė cilėn janė shėrbyer nė kėrkimet shkencore, arabėt nė shkencat natyrore kanė arrritur rezultate shumė tė rėndėsishme. Kanė kuptuar se metoda racionale vetvetiu nuk mjafton dhe se dituria nuk mbėshtetet vetėm nė arsye, por edhe nė eksperiment. Vetėm nė kėtė mėnyrė,thotė Drajeri,kanė arritur rezultate tė larta dhe tė rėndėsishme nė matematikė, astronomi, gjeometri, trigonometri, fizikė dhe nė shkenca tė tjera natyrore. Shkencėtarėt arabė nė kėtė mėnyrė kanė vendosur themelet e metodave tė reja tė metodologjisė sė punės kėrkimore shkencore. Ata kanė pasur aftėsi tė madhe vėzhguese. Janė shėbyer me eksperimente, matjet me instrumente tė ndryshme i kanė konstruktuar vet. Al-Hazin ka konstruktuar aparatin pėr matjen e peshės sė trupave nė ujė dhe ajėr, Al-Bejruni, aparatin pėr pėrfitimin e peshės specifike tė shumė mineraleve,tė lėngjeve dhe trupave, tė cilat treten nė ujė, ndėrsa Ibn Junus lavjersin, tė cilin astronomėt arabė e kanė pėrdorur nė eksperimentet e tyre.Ata kanė matur shtypjen atmosferike dhe kanė ditur se trupi ėshtė mė i lehtė nė ajėr se sa nė tokė. Kanė ditur pėrbėrjen dhe ndėrtimin e atmosferės, kanė ditur se troposfera ėshtė mė e ulėt dhe shtresa mė e dendur e mbėshtjellėsit tė gaztė tė Tokės, nė krahasim me shtresat mė tė larta nė tė cilat gazet janė shumė tė rralla. Nė matematikė, posaēėrisht nė fushėn e gjeometrisė dhe tė progresionit aritmetik, matematicientėt arabė kanė arritur rezultate shumė tė mėdha, ndėrsa pėrmes hulumtimeve tė progresioneve fuqimisht kanė ndikuar nė formimin e llogaritjes diferenciale dhe integrale si dhe tė tabelave logaritmike. Al-Bejruni nė mėnyrė shumė precize ka caktuar peshėn specifike tė 18 metaleve deri te decimalja e katėrt, e cila nuk ndryshon nga llogaritjet mė tė reja nė kohėn tonė nė tė cilėn janė zbuluar instrumentet mė tė pėrsosura. Mėnyra e tij e pėrfitmit tė kėtyre peshave u ėshtė e njohur shkencėtarėve perėndimorė. Ar-Razi ka pėrshkruar 25 instrumente tė metalit dhe tė qelqit, tė cilėt nuk kanė qenė tė njohura deri atėherė. Al-Idrizi, Al-Hazin, Al-Bejruni dhe shkencėtarė tė tjerė kanė caktuar ligjet themelore tė gravitetit. Nga vepra ‘’ Mizan Al-Hikmet’’, tė cilėn e ka shkruar Al-Hazin,shihet qartė se ai ka pasur paraqitje tė qarta tė marrėdhėnies ndėrmjet shpejtėsisė, peshės dhe hapėsirės. Gjithashtu Ibn Miskavejh, Ibn Haldun dhe Ihvan as-Safa kanė folur disa qindra vjet para Darvinit pėr evolucionin dhe zhvillimin e jetės, si dhe pėr ndikimin e rrethinės nė qeniet e gjalla. Tė gjitha kėto, si dhe shumė argumente tė tjera, tregojnė pėr pėrparėsitė e arabėve nė shumė disiplina shkencore. Argumenti i pamohueshėm ėshtė qė Ibn al-Hejsem, Al-Hazini, Al-Bejruni, Xhabir ibn Hajjan, Ibn Sina dhe shkencėtarė tė tjerė arabė kanė qenė tė domosdoshėm pėr paraqitjen e Kopernikut, Njutnit dhe tė shkencėtarėve tė tjerė tė renesanėsės evropiane.
    "Idea ėshtė Kėshilltari mė i mirė i Veprės"

  7. #7
    Erga omnes Maska e fisniku-student
    Anėtarėsuar
    11-10-2006
    Vendndodhja
    Nėn hijen e Diellit
    Postime
    4,408
    MATEMATIKA, ASTRONOMIA DHE FIZIKA

    1. ARITMETIKA

    Ndoshta ėshtė e para dhe, njėkohėsisht merita mė e madhe e arabėve nė matematikė dhe astronomi, nė pėrdorimin e numrave nė vend tė llogaritjes sė gjatė me shkrim, e cila ka qenė deri atėherė.Kur u njohėn arabėt me tė arriturat e matematicientėve tė lindjes, prej hindusve (Indi) morėn numrat: shifrat hinduse dhe gabare. Tė parat edhe sot pėrdoren nė pjesėn mė tė madhe tė Lindjes sė Afėrt arabe, ndėrsa e dyta nė pjesėn perėndimore arabe dhe nė Evropė. Muhamed ibn Musa Al-Havarizmi ėshtė matematicient i parė arab i cili i pėrdori numrat hinduse nė matematikė. Libri i tij ‘’Bazat e matematikės’’, i pari i kėtij lloji, ėshtė pėrkthyer nė gjuhėn latine dhe ka qenė vepra burimore pėr matematicientėt evropian. Po ashtu edhe matematika pėr disa shekuj ka qenė e njohur me emrin e kėtij algoritmi. Arabėt,pavarėsisht nga popujt tjerė nė vend tė sistemit seksagezimal, tė pėrhapur deri atėherė, kanė ndėrutar sistemin e vet decimal nė matematikė. Nė sistemin decimal, me tė cilėn janė shėrbyer, pėrveē vlerės numerike ka pasur edhe vendin e vet. Pėrveē krijimit tė sistemit decimal nė matematikė, arabėt pėrdorėn edhe shenjėn hinduse pėr zero,kurse pėrmes tyre edhe Evropianėt nė shekullin mesjetar me term: chiffre, cipher, zero. Arabėt kanė qenė zbulues edhe tė vijės thyesore, si edhe tė presjes decimale (dhjetore). Matematicienti arab Gijasuddin Gjemshid al-Kashi nė veprėn e tij tė njohur ‘’Ar-Risala al-Muhtijja (Rrethi)’’ ka llogaritur marrėdhėnien mesatare ndėrmjet perimetrit tė rrethit dhe diametrit tė saj nė thyesėn decimale. Madhėsinė 2d ka dhėnė me decimale 16 shifrore nė kėtė mėnyrė 2d=16,283185071795865. Shumė vepra arabe nga aritmetika janė pėrkthyer nė gjuhėn evropiane.Nė to matematicientėt arabė kanė pėrshkruar numrat e plotė, thyesat, mbledhjen, zbritjen, shumėzimin, pjesėtimin dhe rrėnjėzimin. Ata kanė pasur sistemin e vet llogaritės dhe realizimin e operacioneve llogaritėse. Ēdo detyrė e kanė zgjidhur nė disa mėnyra. Matematicientėt arabė gjithashtu kanė njohur edhe kanė zgjidhur proporcionet gjeometrike dhe aritmetike. Proporcionet gjeometrike dhe aritmetike i kanė zbatuar nė problemet e ndryshme teorike dhe praktike. Me shkathtėsi dhe origjinalitet kanė operuar me progresione. Ata kanė themeluar ligjin mbi mbledhjen e progresioneve, katrorėve dhe kubeve, si dhe themelet e rrėnjėzimit.



    2. ALGJEBRA

    Arabėt, tė parėt e kanė pėrdor fjalėn algjebėr me kuptimin qė e ka edhe sot. Al-Havarizmi ka sistematizuar njohuritė e shpėrndara deri atėherė nga kjo lėmi dhe, nė mėnyrė tė fuqishme, ka ndikuar nė zhvillimin e algjebrės te evropianėt. Algjebra dhe aritmetika e tij kanė qenė burim i vetėm prej tė cilit matematicientėt evropianė kanė nxjerrė dituri gjatė gjithė shekullit tė mesėm. Pėr kėtė arsye me tė drejtė mund tė thuhet se Al-Havarizmi i ka vėnė themelet e aritmetikės dhe algjebrės. Matematicientėt arabė kanė zgjidhur edhe barazimet e shkallės sė dytė me njė dhe dy tė panjohura, si dhe barazimet e rendeve tė larta. Ata kanė njohur edhe gjendjen nė tė cilėn rrėnja ka pasur kuantitet imagjinar, sikur qė me rrugėn gjeometrike kanė zgjidhur disa barazime tė shkallės sė dytė. Al-Havarizmi nė veprėn e saj ‘’Algjebra’’ nė kapitullin mbi sipėrfaqet dhe problemet gjeometrike, ka zgjidhur me rrugėn algjebrike, prej nga shihet se arabėt ndėr tė parėt kanė pėrdorur algjebrėn pėr zgjidhjen e problemeve gjeometrike dhe nė kėtė mėnyrė i kanė kontribuar procesit tė algjebrizimit tė gjeometrisė. Ėshtė e vėrtetė se matematicientėt grekė dhe ata tė Indisė kanė ditur dhe kanė zgjidhur barazimet e shkallės sė dytė. Po ashtu ėshtė vėrtetuar se edhe Al-Havarizmi ka qenė i njohur me tė mbėrrimet greke dhe indiane nė lėminė e matematikės, por ėshtė e vėrtetė se nuk ėshtė hasur asnjė vepėr, e cila sė pakut do tė ishte e ngjashme me veprėn e Al-Havarizmit. Ka gjasė se para Al-Havarizmit nuk ka ekzistuar shkenca e quajtur algjebėr. Madhėsia e tij qėndron nė atė se ai ka sistematizuar diturinė e shpėrndarė deri atėherė, duke i vėnė themelet e kėsaj disipline shkencore, njėsoj sikur Njutini qė i vuri themelet e dinamikės duke sistematizuar disa dituri tė njohura deri atėherė nga kjo lėmi. "Mendja e njeriut ishte e hutuar (e shtangur) kur pa se ēka kanė punuar arabėt nė fushėn e algjebrės" thotė Cagori. Si po duket ishte e nevojshme tė mblidhet aritmetika e Indisė dhe gjeometria e Greqisė dhe nė bazė tė kėtyre tė mund tė formohet algjebra. Aritmetika greke ka qenė jo produktive aq sa ka qenė gjeometria produktive. Nė aritmetikė kanė pėrdor germat si shenjė njėsie, dhjetėshe dhe qindėshe. Operacionet me kėto germa, e sidomos shumėzimi dhe pjesėtimi, kanė qenė shumė tė vėshtira. Arabėt para Al-Havarizmit kanė pėrdor sistemin e njėjtė tė llogaritjes. Duke vėrejtur peshėn e kėsaj Al-Havarizmi ka kaluar nė pėrdorimin e numrave dhe kėshtu bėri revolucion nė kėtė lėmi tė veprimtarisė njerėzore. Arabėt ndėr tė parėt kanė pėrdorur edhe simbolet nė matematikė. Pėr rrėnjėn kanė pėrdorur germėn gjin, germėn e parė tė fjalės gjezer, ndėrsa sot si simbol pėrdoret V. Pėr tė panjohurėn kanė pėrdorė germėn shin, germėn e parė tė fjalės shenjė, ndėrsa sot nė matematikė pėrdoret shenja X. Pėr X2 kanė pėrdor germėn e parė tė fjalės me lev x mim, ndėrsa pėr X3 germėn kaf, pėr barazim germėn lam, ndėrsa sot pėrdoret shenja =. Pėr pjesėtim kanė pėrdor tre pika \, ndėrsa sot pėrdoret :, shenja pėr mbledhje ka qenė lidhėsja vav, ndėrsa sot pėrdoret shenja +. nė bazė tė kėsaj barazimi 52=12x+54 ėshtė shkruar nė kėtė mėnyrė: 5 ml 12 sh 54 sikurse Ö49 qė ėshtė shkruar nė kėtė mėnyrė: gjim/49. Me pėrdorimin e simboleve ėshtė bėrė njė hap i madh nė matematikė. Matematicientėt mė tė njohur arabė, tė cilėt janė shėrbyer me simbole ishin: Al-Havarizmi, Ebu Kamil, Kosta ibn Luka, Sinan ibn al-Fatah, Al Kalasadi, Behauddin al-Amil, Gijusudin Gjemshid, Al-Kijashi, Ibn al-Hejsem, Sabit ibn Kurra, Al-Kahvi, Al-Hajjani etj. Sabit ibn Kurra, Al-Hazin, Al-Hajjan, Ibn al-Hejsem dhe Al-Kahvi.Kėta me rrugėn gjeometrike kanė zgjidhur barazimet e shkallės sė tretė dhe kėshtu, me zbatimin e gjeometrisė, kanė zgjidhur problemet algjebrike. Nė kėtė mėnyrė ata kanė vėnė themelet e gjeometrisė analitike me tė cilėn matematika ka lulėzuar nė shekujt e ardhshėn. Ata kanė njohur edhe rrėnjėt iracionale. Al-Havarizmi ėshtė i pari qė ka pėrdor fjalėn iracional si shenjė e numrit, i cili nuk ka rrėnjė, si dhe ka gjetur rrugėn, dhe mėnyrėn si mund tė llogarisim vlerat e pėrafėrta tė numrave dhe kuantitetet prej tė cilėve ėshtė e pamundur tė nxiren rrėnjėt. Ibn Junus dhe Ibn Hamza e kanė njohur edhe vlerėn praktike tė logaritmave. Ata kanė pėrgatitur rrugėn pėr gjetjen e tabelave logaritmike. Shumėzimin dhe pjesėtimin e kanė zėvendėsuar me mbledhje dhe zbritje. Mė vonė teorinė e logaritmave e kanė pėrpunuar mė detalisht Gjon Nejper (John Napier 1550-1617 matematicient Skotlandez) dhe Herih Brigg.



    3. GJEOMETRIA

    Shumė shkencėtarė arabė kanė pėrpunuar gjeometrinė greke dhe kanė zgjidhur shumė probleme gjeometrike nė mėnyrė tė kundėrt prej Euklidit (sh, III p.e.r. matematicient i Greqisė sė vjetėr, vepra e tij Elementet prej 13 librash, ku gjendet postullati i njohur i Euklidit, janė themele tė gjeometrisė elementare) dhe Apollonia nga Perge (rreth 262-180 p.e.r., matematicient i Greqisė sė vjetėr). Matematicientėt arabė kanė shkruar figura tė ndryshme gjeometrike, sipėrfaqet gjeometrike dhe kanė bėrė analiza tė problemeve gjeometrike. Me analizėn gjeometrike kanė zgjidhur problemet aritmetikore Kėndin e kanė ndarė nė tri pjesė tė barabarta. Ibni al-Hejsem nė kėrkimet shkencore mbi dritėn dhe caktimin e pikės reflektuese nė pasqyrat sferike, cilindrike, konike, konkave dhe konvekse ka pėrdorur planimetrinė dhe stereometrinė. Ai po ashtu ka sqaruar si dhe nė ē'mėnyrė mund tė vizatojmė dy drejtėza tė marrura sipas dėshirės nga dy pikat e rrethit tė njohur deri te pika periferike e rrethit qė me tangensin e asaj pike tė formojė dy kėnde tė barabarta. "Ēdokush, qė e lexon veprėn ‘’Zgjidhja e dyshimeve tė Euklidit’’ nga Ibn al-Hejsem thotė dr. Musherrifa, do tė shohė nė te shkencėtarin e matematikės sė pastėr me plotė kuptimin e fjalės." Al-Bejruni nė veprėn e tij ka parashtruar dhe ka zgjidhur shumė probleme. Kjo ishte mėnyrė e re dhe origjinale e zgjidhjes sė problemeve nė mėnyrė tė kundėrt me ato tė filozofėve dhe tė matematicientėve grekė. Nė veprėn‘’Teza’’, pėr pėrfitimin e tetivisė nė rreth me veēori tė vijės sė lakuar, Al-Bejruni ka dhėnė formėn e re pėr llogaritjen e sipėrfaqes sė trekėndėshit me ndihmėn e kateteve, formula e cila dallohet nga formula,qė ka zbatuar matematicienti greko-aleksandrias Heroni plak i Aleksandrisė (matematicient dhe fizikan i Greqisė sė vjetėr, i lindur nė Aleksandri nė shek. I e.re. ka zbuluar ligjin e reflektimit tė dritės, ka shpikur shumė instrumente pėr matje dhe makina tė thjeshta). Nasrudin at-Tusi ka treguar tė metat e Euklidit nė paralele, nė komentin e tij ‘’Elementet e Euklidit’’, e cila ėshtė pėrkthyer nė gjuhėn latine. Profesori Kadri Tukan konsideron se Evropa u njoftua me gjeometrinė si shkencė vetėm pėrmes arabėve. Arabėt gjeometrinė e kanė ndarė nė dy pjesė: mendore dhe shqisore. Gjeometria shqisore merret me studimin e tė gjitha atyre qė mund tė shihen dhe qė i ndjejmė me prekje. Ajo drejtpėrsėdrejti shpie kah eksperienca zejtare dhe industriale, posaēėrisht nė sipėrfaqet qė u nevojiten punėtorėve dhe pronarėve tė pronave tė patundshme, ndėrsa gjeometria mendore ėshtė ajo, e cila shpie kah njohja e shkencės. Ajo ėshtė element i diturisė dhe gjėja e domosdoshme e ēdo mendimtari dhe matematicienti. Me kėtė rast mund tė theksojmė edhe mendimin e Platonit, i cili gjeometrinė si dhe veprimtarinė edukuese tė saj nė formė tė mendimit logjik dhe pėrfundimtar e ka vlerėsuar shumė. Ai ka thėnė se filozofisė i nevojitet ura, e cila ėshtė ndėrtuar nga matematika dhe nga gjeometria. Ėshtė e pamundur tė pėrfshihen tė gjitha shkrimet, qė arabėt i kanė lėnė trashėgim nga fusha e gjeometrisė. Ajo ka qenė hobi dhe kėnaqėsi e shumicės. Muhamed al-Bagdadi ka shkruar njė vepėr shumė tė gjerė mbi figurat gjeometrike, e cila ndėr tė tjerash pėrfshin edhe shtatė artikuj pėr trekėndėshin, nėntė pėr katėrkėndėshin dhe gjashtė pėr pesėkėndėshin. Al-Havarizmi nė veprėn e tij ‘’Algjebra’’ ndėr tė parėt ka treguar se si figurat gjeometrike mund tė shprehen me barazime algjebrike dhe anasjelltas dhe si ēdo barazim algjebrik mund tė shprehet me rrugėn gjeometrike. Smiti nė veprėn e tij ‘’Historia e matematikės’’ Al-Bejrunin e numėron ndėr matematicientėt mė tė mėdhenj tė kohės sė vet, Al-Bejruni ka hulumtuar lėmin e ndarjes sė kėndit nė tri pjesė tė barabarta dhe ka vendosur themelet e hartografisė. Njėra prej veprave mė tė mėdha dhe mė tė rėndėsishme tė Al-Bejrunit ėshtė teza e pėrfitimit tė tetivės nė rreth, me veēori tė vijės sė lakuar. Sabit ibn Kurra, nė lėmin e gjeometrisė analitike ka qenė shumė i frytshėm dhe origjinal. Ka shkurar shumė vepra nga algjebra dhe ka sqaruar marrėdhėniet ndėrmjet algjebrės dhe gjeometrisė. Veprat e tij flasin mjaft pėr veprimtarinė e tij. Nė mes tjerash ka shkruar: Hyrja nė elementet e Euklidit, Trekėndėshi kėnddrejt, Koni barabrinjės, Katėrkėndėshi dhe diagonalja e saj, Figurat gjeometrike tė Euklidit, Korigjimi i algjebrės me argumente tė gjeometrisė etj. Djemtė e Musa ibn Shakirit kanė pėrdorur mėnyrėn e vizatimit tė elipsės, e cila ėshtė e njohur sot, si dhe kanė pėrdorur formulėn e Heronit pėr llogaritjen e sipėrfaqes sė trekėndėshit nėse janė tė njohura katetat e saja. Veprat mė tė njohura tė tyre nga gjeometraia janė: Figurat gjeometrike, Koni, Rrethi dhe kėndėdrejti. Tė gjitha kėto vepra janė pėrkthyer nė gjuhėn latine. Al-Buzgjani gjithashtu ėshtė njėri nga matematicientėt e mėdhenj, posaēėrisht nė gjeometri, nė tė cilėn ka plotėsuar Al-Havarizmi dhe ka vazhduar procesin e algjebrizimit tė gjeometrisė dhe anasjelltas, gjeometrizimin e algjebrės, ndėrsa Ibn Junus ka zgjidhur disa probleme tė rėnda nga gjeometria e trupave sferikė.



    4. TRIGONOMETRIA DHE ASTRONOMIA

    Nė qoftė se grekėt kanė vėnė themelet e gjeometrisė, arabėt kėtė e kanė bėrė nė trigonometri. Nėse gjeometria ėshtė greke, atėherė trigonometria ėshtė arabe. Arabėt tė parėt kanė shkruar nė mėnyrė sistematike dhe shkencore pėr kėtė lėmi tė matematikės. Me pėrdorimin e sinusit ata kanė zgjidhur shumė probleme tė trigonometrisė, Al-Buzgjani, Al-Tus, Al-Bejruni dhe Al-Hazin kanė futur tangensin nė funksione trigonometrike, ndėrsa Xhabir ibn Efleh dhe At-Tabrizi kanė zbuluar marrėdhėniet ndėrmjet sinusit dhe tangensit, si dhe marrėdhėnie tė tjera tė ngjashme me to. Al-Bejjruni ka shkruar shumė vepra trigonometrike. Ai ka ditur pėr teoremėn e sinusit dhe ka llogaritur vlerėn natyrale tė sinusit dhe tė tangensit si dhe vlerat natyrale tė funksioneve tė tjera trigonometrike. Shkencėtarėt arabė janė marrė edhe me astronomi. Pasiqė njerzit nė bazė tė lėvizjes sė trupave qiellore, shikonin fall (hiromani), dhe lexonin ardhmėrinė nė bazė tė yjeve, atėherė astronomia ngatėrrohej me astrologji. Por megjithėkėtė, njohja e astronomisė si shkencė ishte e domosdoshme edhe pėr pėrcaktimin e kohės tė disa ceremonive fetare, si p.sh. koha e namazit, koha e agjėrimit, caktimi i drejtimit tė Kibles etj. Pėr kėtė arsye shkencėtarėt arabo-Islam kanė filluar pėrpunimin e tė arriturave tė popujve lindorė; asirve, haldejve,dhe tė indianėve nė astronomi dhe astrologji, si dhe veprat nga astronomia dhe astrologjia tė grekėve dhe aleksandriasve, posaēėrisht ‘’Sistemin e madh matematikor tė astronomisė’’ tė Ptolomeut. Nė kėtė mėnyrė shumicės i ėshtė dhėnė rasti tė plotėsojnė dhe tė zgjerojnė tė arriturat e kėtyre popujve me veprat e tyre pėr astronominė dhe astrologjinė. Vepra e parė, e cila ėshtė pėrkthyer prej greqishtes nė arabishte ėshtė ‘’Astronomia’’ e mendimtarit Hermes.
    Ebu Xha'fer al-Mensur, halifi i dytė nga dinastia e Abbasive ishte shumė i entuziazmuar me astrologėt, tė cilėt e kanė pėrcjellė gjithmonė nė udhėtimet e tij. Ai e urdhėroi Muhamed ibn Ibrahim al-Gazzavin qė tė pėrkthejė nė gjuhėn arabe veprėn ‘’Lėvizja e trupave qiellore’’, tė cilėn Al-Gazzavi nė pėrkthim e titulloi Sind Hind i Madh. Me kėtė vepėr u punua deri nė kohėn e Al-Me'munit kur Al-Havarizmi me shkurtimin e veprės i bėri tabelat e veta tė njohura astronomike. "Al-Havarizmi nė tė, si thotė Al-Kifti -i bashkoi kuptimet astronomike tė persianėve dhe tė indianėve si dhe Sistemin e madh matematikor tė astronomisė tė Ptolomeut’’. Gjatė kohės sė sundimit tė Al-Mensurit, Ebu Jahja al-Batrik pėrktheu nė gjuhėn arabe ‘’Qudripatritumin’’ e Ptolomeut nga astronomia si dhe shumė vepra tė tjera nga gjeometria, fizika dhe shkenca tė tjera natyrore, tė cilėt halifi i kėrkoi nga mbreti i Bizantit. Nė kohėn e halifit Al-Mehdi, shumė shkencėtarė kanė punuar nėpėr observatoriume, ndėrsa gjatė periudhės sė sundimit tė Al-Me'munit Jahja ibn Mensur dhe Musa ibn Shakir kanė shkruar tabelat e tyre tė njohura astronomike. Nė kėtė periudhė u korrigjua ‘’Almagesta’’ e Ptolomeut. Njė numėr i madh i shkencėtarėve ishte i entuziazmuar me astronomi. Ata kanė shkruar shumė vepra nga astronomia, kanė bėrė vėzhgime tė vlefshme dhe kanė pėrsosur shumė isntrumente astronomike. Nė mesin e tyre posaēėrisht shquhen: Sabit ibn Kurra, Al-Belhi, Hunej ibn Is-hak, Al-Abbadi, Al-Bettani tė cilėn Laland (Juseph Jerome Le franēais de Lalande, 1732-1807, astronom franēez, bibliografia astronomike e tij ėshtė kronika e shkencės sė kohės nė tė cilėn ka jetuar) e numėron nė mesin e 12 astronomėve mė eminentė botėror,kėtu bėjnė pjesė edhe Sehl ibn Beshshar, Kosta el-Ba'lebeki, Al-Kindi, Al-Buzgjani, Ibn Junus, Al-Sagati, Al-Kahvi, Al-Bejruni, At-Tusi, Al-Hazin, Al-Fergani e shumė tė tjerė. Ata e kanė pėrpunuar ‘’Sistemin e madh matematikor tė astronomisė’’ dhe kanė pranuar sistemin gjeocentrik tė Ptolomejit, sipas tė cilit Toka paraqet qendrėn rreth sė cilės rrotullohen Dielli, Hėna dhe trupa tė tjerė qiellorė, pastaj pohimi i tij se Hėna ėshtė mė i afėrt ndaj Tokės, pas tij Merkuri, Venera, Dielli, Marsi, Jupiteri dhe Saturni. Tė gjitha kėto trupa bėjnė rrotullim tė plotė rreth tokės pėr 24 orė. Kanė matur dimensionet e planeteve dhe largėsinė ndėrmjet tyre. Matjet e tyre dhe kuptimet astronomike kanė qenė nė fuqi gjatė tėrė mesjetės deri nė kohėn e revolucionit tė madh astronomik dhe tė paraqitjes sė Keplerit, Galileit dhe Kopernikut, tė cilėt me vėzhgime kritike dhe me studimin e diturive paraprake kanė arritur tė zbulojnė dhe tė vėrtetojnė saktėsinė e sistemit heliocentrik, sipas tė cilit Toka dhe tė gjithė planetėt tjerė rrotullohen rreth Diellit. Duhet tė theksojmė se disa shkencėtarė arabė e kanė hedhur poshtė sistemin gjeocentrik. Ata kanė konsideruar se Toka dhe planetėt tjerė tė sistemit Diellor kanė lėvizje tė dyfisht: rotacion dhe revolucion. Ibn al-Hejsem, Al-Bejruni, Al-Bettani dhe Al-Fergani kanė matur madhėsinė e Tokės dhe kanė vėrtetuar se ajo ka formėn e rrumbullakėt. Ata kanė ngritur shumė observatoriume dhe kanė bėrė tabela astronomike, kanė llogaritur gjatėsinė e vitit Diellor, kanė kontrolluar pozicionet e shumė yjeve dhe tė planeteve, kanė caktuar barazditėn pranverore dhe vjeshtore, kanė shkruar pėr njollat e Diellit dhe nė mėnyre kritike janė kthyer nė ‘’Sistemin e madh matematikor tė astronomisė’’. "Shkencėtarėt arabė me veprat e tyre nė lėmin e astronomisė" siē thotė Sarton "kanė pėrgatitur dhe trasuar rrugėn e renesanėsė sė madhe astronomike". Abdurrahman as-Sufi ka shkruar vepėr tė madhe, tė ilustruar me yjet e palėvizshėm, nė tė cilėn gjenden mbi 1420 yje dhe planete tė ilustruar nė formė tė njerėzve dhe tė kafshėve, emrat e tė cilėve edhe sot e kėsaj dite janė nė pėrdorim (Arusha e Madhe, Arusha e Vogėl, Peshku, Akrepi, Virgjėresha etj.) Gjithashtu duhet tė theksojmė se shumica e shkencėtarėve nuk kanė besuar nė tė shikuarit fall (hiromani) dhe nė parashikimin e ardhmerisė me ndihmėn e yjeve si p.sh. Al-Kindi, Al-Farabi, Ibn Sina, Ibn Hamza, Ibn Tufejl etj. Ibn Sina dhe Al-Kindi, astrologjinė dhe tė shikuarit fall me ndihmėn e yjeve kanė konsideruar marrėzi pa argumente dhe pa analogji, por edhe pėrkundėr kėsaj Al-Kindi ka qenė shumė i interesuar pėr zanafillėn dhe zhvillimin e astrologjisė. Ibn Hazm mendon se yjet nuk paraqesin kurrfarė ndodhie nė ardhmėri, po ashtu nuk kanė ndikim nė punėn tonė, nė qoftė se me kėtė nuk nėnkuptohet ndikimi natyral i tyre te njeriu, nė sipėrfaqen tokėsore dhe ujore tė Tokės. Me ndikimin e tyre nė sipėrfaqen ujore tė Tokės ata e rrisin lagėshtinė e ajrit dhe shkaktojnė batica dhe zbatica. Ibn Tufejl ėshtė i bindur se ekziston ligji unik i sistemit kozmik, universaliteti i tė cilit reflektohet nė ujė, nė ajėr, te bimėt, nė njeriun, te kafshėt dhe te ēdo gjė qė ekziston. "Bota ėshtė njė tėrėsi" thotė ai "unik dhe lėviz nė kufijt e ligjit dhe sistemit tė caktuar’’. Mė shkurt, shumica e shkencėtarėve arabė astronominė e kanė konsideruar mė tepėr si matematikė e bazuar nė vėzhgime dhe nė llogaritje. Shkencėtarėt arabė kanė ngritur shumė observatoriume, kanė pėrsosur shumė instrumente astronomike, kanė bėrė vėzhgime tė vlefshme dhe kanė shkruar shumė vepra nga astronomia. Al-Fergani i njohur nė Evropė me emrin Alfraganus, pėrmes veprės sė tij "Bazat e astronomisė" nė mėnyrė tė fuqishme ka ndikuar nė renesansėn evropiane. Vepra e tij si dhe ‘’Trigonometria e trupave sferik’’ i Al-Bejrunit dhe Al-Buzgjanit janė studiuar nė universitetin e Bolonjės nė Itali. Xhabir ibn Efleh nė veprėn e vet "Astronomia" nė bazė tė vėzhgimeve dhe matjeve arriti tė vėrtetojė se Marsi pas Hėnės dhe Venerės ėshtė trupi qiellor me afėr Tokės. Koperniku gjatė pėrpunimit tė lėvizjes sė trupave qiellorė ka pasur nė dorė veprėn e Xhabir ibn Eflehit. Ebu Is-hak al-Betrugji, nxėnės i Ibn Tufejlit me veprat e tij shkencoro-astronomike ka arritur tė tundė kuptimet e Ptolomeut dhe nė kėtė mėnyrė i ka kontribuar Kopernikut qė tė rrėzojė sistemin gjeocentrik, i cili shekuj me radhė konsiderohej si i saktė. Astronomia e Al-Betrugjinit ėshtė pėrkthyer nė gjuhėn latine. Veprėn e ka pėrkthyer Mishel Skot mė 1217 nė Toledo, ndėrsa ėshtė shtypur nė Bolonjė mė 1220.


    Pa dyshim se Koperniku gjatė pėrpunimit tė sistemit heliocentrik ka pasur nė dorė ‘’Sistemin e madh matematikor tė astonomisė’’ tė Ptolomeut dhe ‘’Lėvizja e trupave qiellorė’’ tė Al-Ferganit si dhe punimet e shkencėtarėve arabė nė lėminė e trigonometrisė sė trupave sferikė. Duke u konsultuar me veprat e cekura Koperniku arriti tė ndryshojė fotografinė e botės dhe tė vėrtetojė konstatimet e mėparshme mbi sistemin heliocentrik. Ndėr astronomėt mjaft tė njohur tė she. X e.r. ėshtė edhe Al-Kahvi. Ai prej observatoriumit tė Bagdadit ka vėzhguar lėvizjen e trupave qiellorė. Ka shkruar disa vepra mjaft tė rėndėsishme nga kjo lėmi, tė cilėt janė pėrkthyer nė shumė gjuhė evropiane. Shumica mendojnė se Njutni ka shfrytėzuar veprat e tij gjatė themelimit tė llogaritjes diferenciale dhe integrale. Halifėt dhe sunduesit e disa oborreve mbretėrore rėndėsi tė madhe i kanė dhėnė astronomisė. Pėr kėtė arsye ka ardhur deri te pėrkthimi i shumė veprave greke nga astronomia dhe ngritja e shumė observatoriumeve nė tė gjitha vendet e shtetit tė madh Islam, tė cilėt kanė qenė tė furnizuar me tė gjitha instrumentet dhe aparatet e njohura deri atėherė pėr vėzhgimin e trupave qiellorė. Gjatė kohės sė dinastisė sė Emevive ėshtė ngritur observatoriumi nė Damask, ndėrsa gjatė kohės sė Al-Me'munit nė Bagdad, nė Damask dhe nė vende tė tjera tė shtetit islam. Nė Periudhėn e Fatimidve ėshtė ndėrtuar observatoriumi Al-Hakim, nė malin Mukattam afėr Kajros. Pėrveē kėsaj ishte i njohur, posaēėrisht me instrumentet precize dhe kuadėr tė specializuar, edhe observatoriumi Al-Merga, tė cilėn ka ngritur Nasirudin at-Tusi. Pos kėtyre, observatoriumet tė mėdha dhe tė njohura kanė qenė: Dar al-Hikmet nė Bagdad, Ibn esh-Shatir nė Siri dhe shumė tė tjerė nė Andaluzi (Spanjė), Egjipt dhe pjesė tė tjera tė shtetit tė madh Islam. Ndėr instrumentet mė tė rėndėsishme qė janė pėrdorur nė kėrkimet astronomike ishin: amilar, astrollab, drėndafilja e erėrave, kompasi, asa Tusi, kuadranti, ithat-el-evter dhe shumė tė tjerė. Disa prej kėtyre instrumenteve i kanė konstruktuar vetė, pavarėsisht nga popujt tjerė, ndėrsa disa i kanė pėrsosur dhe i kanė plotėsuar si p.sh. astrollabin dhe kompasin. Al Fezzari ndėr tė parėt nga shkencėtarėt arabė ka konstruktuar astrollabin dhe ka shkruar veprėn ‘’Operacionet me astrollabin e rrafshėt’’. Vepra e Al-Bejrunit, e njohur me emrin ‘’Kanon al-Mes'udi’’, ėshtė njėra ndėr veprat mė tė mėdha tė llojit tė tillė,qė pėrfshin 142 kapituj. Pėrveē kėsaj Al-Bejruni ka shkruar edhe shumė vepra tė tjera tė rėndėsishme nė tė cilat ka pėrpunuar sistemin koordinativ gjeografik, ka folur mbi kohėn dhe meteorologjin,mbi kometet dhe instrumetet e astronomisė. Al-Havarizmi gjithashtu ka shkruar shumė vepra nga astronomia. Nė mesin e tyre mė tė njohura janė tabelat e astronomisė tė njohur me emrin ‘’Sindi Hind i vogėl’’. Al-Kindi, tė cilin shumė historianė e numėrojnė nė mesin e tetė astronomėve mė tė njohur tė shekullit tė mesėm, ndėrsa italiani Xherollamo Kardano (1501-1576, matematicient, mjek, astrolog dhe filozof i natyrės, i cili ka dhėnė formulėn pėr zgjidhjen e barazimit tė shkallės sė tretė) Al-Kindin e numėron nė mesin e 12 personave gjenialė, tė cilėt janė paraqitur nė botė, duke pasur parasysh faktin se Al-Kindi ka lėnė disa vepra shumė tė rėndėsishme nga astronomia. Mė tė njohura ndėr to janė: "Batica dhe Zbatica" "Qielli Azur" Nė veprėn "Qielli Azur", e cila ėshtė pėrkthyer nė gjuhėn latine, Al-Kindi mendon se ngjyra e kaltėrt nuk ėshtė karakteristikė vetėm pėr qiellin, por edhe pėr drita tė tjera, tė cilat zėnė fill prej grimcave tė pluhurit dhe tė avullit nė atmosferė.

    Djemtė e Musa ibn Shakirit janė autorė tė veprės nga mekanika, e njohur me emrin "Hijel beni Musa". Shumica konsiderojnnė si njė nga veprat e para nė kėtė lėmi. Pėrfshin rreth 100 konstruksione mekanike. Pėrveē kėsaj ata kanė shkruar edhe shumė vepra shkencore, kryesisht nga mekanika. Atyre u atribohet se kanė gjetur ligjin e pėrgjithshėm tė gravitetit ndėrmjet trupave qiellorė. Toka e tėrheq ēdo trup tė gjuajtur lartė, ndėrsa Dielli tėrheq Tokėn dhe planetėt tjerė dhe nė pėrgjithėsi, dy trupa pa marrė parasysh se ku gjenden tėrhiqen ndėrmjet veti. Kanė shkruar njė numėr tė konsiderueshėm tė veprave shkencore mbi qendrat e gravitetit, ndėrsa me kėrkesėn e halifit Al-Me'mun kanė bėrė matjen e perimetrit tė Tokės nėpėr pole. Pėrveē kėsaj ata kanė ndėrtuar observatoriumin nė Bagdad prej nga kanė bėrė vėzhgimin e trupave qiellorė. Veprat e tyre janė pėrkthyer, shumė herėt, nė gjuhėn latine,e pastaj prej latinishtes nė gjuhė tė tjera. Sabit ibn Kurra ndėr tė parėt ka pėrkthyer ‘’Allmagestin’’ nė gjuhėn arabe dhe ka nxjerė ekstrakte tė shkurta prej saj. Ka punuar nė observatoriumin e Bagdadit. ka pėrcjellur lėvizjen e Diellit dhe nė bazė tė kėsaj ka llogaritur vitin Diellor. Veprat mė tė njohura tė tij, janė "Hyrja nė Allmagest", "Shkaqet e zėnies sė Diellit dhe tė Hėnės", "Figurat Gjeometrike tė Allmagestit", "Lėvizja e trupave qiellorė", "Formimi i Kozmosit" etj. Al-Sufi, sipas Sartonit, ėshtė njėri ndėr astronomėt mė tė mėdhenj Islam. Prej veprave tė shumėta qė ka shkruar, mė tė njohura janė: "Yjet e palėvizshėm", "Libri i instruksioneve (kėshillave) dhe Vendet e rrezatimit". Ka vėzhguar lėvizjen e trupave qiellorė, ka caktuar dimensionet e planeteve, ka caktuar barazditėn pranverore dhe vjeshtore dhe ka shkruar tabelat mė precize astronomike. Shumica e konsiderojnė si pikė kalim prej kohės sė Platonit kah renesansa e madhe astronomike evropiane. Sartoni veprėn "Yjėt e palėvizshėm" konsideron si tri vepra mė tė mėdha dhe mė tė njohura te myslimanėt. Vepra ka ilustrime tė yjeve nė formė tė njeriut dhe tė kafshėve. Al-Buzgjani dhe Al-Megjriti kanė qenė astronom tė mėdhenj. I pari ka qenė anėtar i observatoriumit Sheref ed-Devlet dhe ka shkruar disa vepra, prej tė cilave mė tė njohurat janė: "Allmagesti’’ dhe ‘’Tabelat astronomike", ndėrsa i dyti ka qenė astronom i njohur i Andaluzisė. Ka shkruar disa vepra nga astronomia, tė cilat janė pėrkthyer, shumė herėt, nė gjuhėn latine. Nė mesin e tyre, posaēėrisht, shquhen ‘’Astrollabi’’ dhe ‘’Komentim i Allmagestit’’. Ibn Junus ka bėrė vėzhgime astronomike nga observatoriumi Al-Hakim nė malin Mukattam afėr Kajros. Observatoriumi ishte i furnizuar me tė gjitha instrumentet e mundshme astronomike. Ibn Junus aty ka shkruar tabelat e njohura astronomike. Zigj al-Hakim, tė cilėn Sedillot e pandeh si vepėr mė tė madhe pas Allmagestit. Pėrveē kėsaj Ibn Junus ka shkrua edhe disa vepra shumė tė rėndėsishme nga astronomia. Nga mali Mukkatan nė vitin 978 ka vėzhguar zėnien e Diellit dhe tė Hėnės. Ai ka konstruktuar lavjersin dhe ka zbuluar ligjin e oshilimit tė tij si dhe mundėsinė e aplikimit tė lavjersit nė matjen e kohės disa qindra vjet para Galileut. Nė mesin e astronomėve arabė vend tė posaēėm zė edhe Al-Hazin. Pėrveē tabelave astronomike ai ka shkruar edhe veprėn "Mizan al-Hikmet", e cila sipas Sartonit ėshtė vepra mė e madhe, tė cilėn mendja mesjetare ka mund ta krijojė. Nė tė Al-Hazini flet pėr gravitetin. Ēdo lėvizje sipas Al-Hazimit si ajo planetare po ashtu lėvizja e trupit tė hedhur shkaktohet pėr shkak tė forcave tėrheqėse ndėrmjet vetė masave tė trupave. Al-Bettani, pėrveē tabelave astronomike "Zigj as-sabi" ka shkruar shumė vepra tė tjera astronomike. Ai, nė bazė tė lėvizjes sė Diellit, ka llogaritur gjatėsinė e vitit Diellor dhe ka vėrtetuar mundėsinė e zėnies sė plotė tė Diellit, e cila shkaktohet kur ndėrmjet saj dhe Tokės ėshtė Hėna. Atėherė shihet vetėm mbėshtjellėsi i jashtėm i Diellit. Ka caktuar edhe apogjen e Diellit nė lėvizjen e dukshme dhe ka konstatuar se nė pikėn nė tė cilėn Toka ėshtė mė e largėt nga Dielli ka ndryshuar nga koha e Ptolomejit. Pėrveē kėsaj Al-Bettani ka folur edhe pėr ndėrrimin e hėnės dhe pėr lėvizjen e trupave tė tjerė qiellorė. Veprat e tij janė pėrkthyer nė shumė gjuhė evropiane. Karlo Nolino mė 1899 ka botuar tabelat e tij nga astronomia.



    5. FIZIKA DHE MEKANIKA

    Ibn Sina nė veprėn e vet ‘’Esh-Shifa’’ ka shqyrtuar problemin e shpejtėsisė sė tingullit (zėrit) dhe tė dritės. Ai thotė se drita ėshtė mė e shpejtė se tingulli. Nėse njė trup godet trupin tjetėr nė njė largėsi tė caktuar, sė pari do tė shihet goditja se sa tė dėgjohet tingulli, sepse tingullit, nė krahasim me dritėn, i nevojitet kohė dhe hapėsirė nėpėr tė cilėn do tė pėrcillet. Vetėtima shihet, ndėrsa bubullima dėgjohet mė vonė, por nuk shihet. Nėse kjo ndodhė sė bashku,pra nė tė njėjtėn kohė, atėherė vetėtimėn do ta shohim nė tė njėjtin moment, ndėrsa bubullimėn pak mė vonė, sepse tingullit (zėrit) pėr ndryshim nga drita i nevojitet kohė qė tė kalojė hapėsirė tė caktuar dhe tė arrijė deri te ne. Kėtė kuptim tė Ibn Sinasė e hedh poshtė Ibn al-Hajthem dhe nė bazė tė eksperimenteve vėrteton se edhe drita ka shpejtėsi tė caktuar dhe pėr pėrhapjen e saj i nevojitet kohė. Retė, sipas Ibn Sinasė, formohen me kondenzimin e avullit tė ujit nė ajėr, i cili pastaj nė formė tė lėngėt apo tė ngurtė bie nė tokė nė formė tė shiut, borės, breshėrit etj. Shumė historianė Ibn al-Hajthemin e numėrojnė si fizikanin mė tė mirė tė tė gjitha kohėrave, veēanėrisht nė lėmin e optikės, Evropa e njeh me emrin Al-Hazin. Nga lėmia e fizikės ka shkruar rreth 25 vepra. Ibn al-Hejthem me aplikimin e metodės induktive nė shkencat natyrore ka qenė paraardhės i Bekonit dhe shkencėtarėve tė tjerė evropianė. Ai shkroi disa vepra shumė tė rėndėsishme nga optika: ‘’Natyra e dritės’’, ‘’Shpejtėsia e dritės’’,’’ Reflektimi dhe thyerja e dritės’’ dhe ka sqaruar shumė dukuri natyrore si p.sh. ylberin dhe ka vėrtetuar se rrezet e dritės shkojnė prej trupit kah syri e jo anasjelltas. Shumica e konsiderojnė njėrin ndėr shkencėtarėt mė tė mėdhenj tė fizikės eksperimentale pėr shkak tė eksperimenteve qė ka bėrė nga lėmia e pėrhapjes sė dritės sė trupave, tė cilėt rrezatojnė dritėn vetanake si dhe dritėn e trupave qė rrezatojnė me dritėn e kthyer tė yjeve. Profesori Mustafa Nezif konsideron njėrin prej shkencėtarėve mė tė mėdhenj tė fizikės aplikative. Ai teorinė e ka zbatuar nė praktikė. Ka konstrukuar shumė insturmente dhe ato i ka pėrdor nė praktikė. Ibn al-Hejthem i vuri themelet e optikės. Ndikimi i tij nė zhvillimin e shkencės mbi dritėn nuk ėshtė mė i vogėl se sa ndikimi i Njutnit nė zhvillimin e mekanikės. Al-Bejruni ėshtė fizikan i njohur arabo-islam, veēanėrisht nė lėmin e mekanikės dhe tė hidrostatikės. Ka shkruar disa vepra mjaft tė rėndėsishme. Nė to ka shpjeguar shtypjen, ekuilibrin dhe ligjin e lėvizjes sė lėngjeve. Djemtė e Musa ibn Shakirit kanė shkruar veprėn e njohur ‘’Mekanika’’, e cila konsiderohet si vepra mė e madhe e kėtij lloji. Pėrveē ‘’Mekanikės’’ kanė shkruar edhe vepra tė tjera tė njohura mbi qendrat e gravitacionit. Ballton, anėtar i Akademisė sė Shkencave tė Amerikės konsideron se Ibn al-Hejsem me veprėn e tij "Mizan al-Hikmet" fuqimisht ka ndikuar nė zhvillimin e fizikės dhe, nė pėrgjithėsi, tė mendimit shkencor te arabėt. Ibn al-Hejsem ka sqaruar se ligji i Arhimedit se pėrveē te lėngjet mund tė aplikohet edhe te gazėrat. Ai para Toriqelit (Evangellista Toriqeli 1608-1647, fizikan dhe matematicient Italian, bashkėpunėtor i Galileut,I cili ka zbuluar barometrin dhe ndikimin e shtypjes atmosferike dhe ka caktuar ligjin e rrjedhės sė fluidit prej enės,qė njihet si ligji i Toriqelit) ka bėrė eksperimente me gypin barometrik dhe ka vėrtetuar se ajri ka peshė. Ajri ka peshėn e vet dhe fuqinė e vet sikurse lėngu.Ai ka vėrtetuar se sa mė e madhe tė jetė dendėsia e ajrit, aq mė e vogėl ėshtė pesha e trupit nė ajėr. Nė bazė tė kėsaj Ibn al-Hejsem me tė drejtė mund tė konsiderohėt paraardhės i Toriqelit, Paskalit, Bojlit dhe tė shkencėtarėve tjerė. Punimet e tij janė tė konsiderueshėm edhe nė lėminė e gravitetit. Ai ka arritur tė zbulojė edhe bazat e ligjit tė mekanikės qė fatkeqėsisht, u janė pėrshkruar shkencėtarėve evropianė tė shek. XVII. Punimet shkencore tė Ibn al-Hejsemit, Al-Bejrunit dhe tė shkencėtarėve tjerė arabė kanė qenė literaturė standarde dhe themelore nė universitetet evropiane deri nė fund tė shek. XVII. Shkencėtarėt evropianė kėto i kanė shfrytėzuar nė hulumtimet e tyre tė mėtejshme
    "Idea ėshtė Kėshilltari mė i mirė i Veprės"

  8. #8
    Erga omnes Maska e fisniku-student
    Anėtarėsuar
    11-10-2006
    Vendndodhja
    Nėn hijen e Diellit
    Postime
    4,408
    TĖ ARRITURAT ARABE NĖ FUSHĖN E BIOLOGJISĖ, KIMISĖ, FARMAKOLOGJISĖ, MIERALOGJISĖ DHE GJEOLOGJISĖ

    Ėshtė e pamundur tė pėrfshihen tė gjitha veprat qė kanė shkruar shkencėtarėt arabė nė kėto lėmenj. Shumica prej tyre kanė qenė shumė tė frytshėm, posaēėrisht nė biologji, nė kimi, nė farmaci (pėr shkak tė afėrsisė sė kėtyre disiplinave shkencore me mjekėsinė). Ndėrmjet tyre hasim edhe nė matematicientė, astronomė dhe fizikanė shumė tė njohur, tė cilėt pėrveē matematikės, astronomisė dhe fizikės kanė studiuar edhe mjekėsinė. Ibn al-Hejsem i njohur me punimet e tija nė lėminė e optikės ka shkruar edhe disa vepra mjaft tė njohura nga lėmi i mjekėsisė. Ibn Sina, i njohur si mjek dhe si filozof, disa kapituj tė veprės sė vet tė madhe ‘’Kanoni i Mjekėsisė’’ i ka kushtuar farmacisė. Nė to ai ka pėrshkruar shumė bimė shėruese, mėnyrėn e pėrfitimit tė drogės dhe pėrdorimin e tyre nė shėrimin e sėmundjeve. Po ashtu edhe disa kapituj tė veprės sė dytė tė madhe "Esh-Shifa" ia ka kushtuar biologjisė. Nė ata kapituj Ibn Sina ka pėrshkruar shumė bimė, ka folur detajisht mbi mėnyrėn e shumėzimit, mbi absorbimin dhe bartjen e ushqimit te talofitlėt dhe bimėt me sistem pėrēues. Pėrveē botės bimore Ibn Sina ka folur edhe pėr botėn shtazore. Ka pėrshkruar shumė lloje tė kafshėve tokėsore dhe ujore. Detajisht ka folur mbi kėrcėn (rroc,lloj qershie) dhe eshtrat, venat dhe arteriet, lėkurėn dhe muskujt, sistemin nervor, sistemin e organeve tė tretjes, organet e frymėmarrjes, organet pėr qarkullimin e gjakut, organet e shumėzimit etj. Pa dyshim se Ibn Sina dhe shumė shkencėtarė tė tjerė arabė, tė cilėt janė marrė me botėn bimore dhe shtazore, kanė studiuar strkuturėn e organeve me prerjen e tyre. Vetėm nė kėtė mėnyrė mund tė sqarohet pėrshkrimi i tij i muskujve tė zgjatura tė zorrve, tė cilėt bėjnė lėvizje tė ngjashėm me lėvizjen e skrrajės gjatė tretjes sė ushqimit, pastaj transferit ose bartjes, pastaj muskujt lidhės, tė cilėt kanė rolin e bashkimit ose lidhjes sė muskujve tė zgjatur dhe tė muskujve transfer bartės. ‘’Kanoni i Mjekėsisė’’ i tij pesėmbėdhjet herė ėshtė pėrkthyer dhe botuar nė gjuhė tė ndryshme, ndėrsa ėshtė studiuar nė universitetet evropiane deri nė fund tė shek. XVII. Pėrmes ‘’Kanonit tė Mjekėsisė’’ Ibn Sina ka ndikuar fuqimisht nė zhvillimin e mendimit shkencor evropian nė periudhėn e zgjimit tė saj.



    1. KIMIA

    Xhabir ibn Hajjan konsiderohet njėri ndėr kimistėt mė tė mėdhenj arabė. Ai ka vėnė themelet e kimisė shkencore. Para tij kimia ka pasė kryesisht karakter tė shkathtėsisė bazuar nė eksperiencė. Me shkathtėsi dhe me eksperiencė para Xhabir ibn Hajjanit janė pėrfituar disa metale, ngjyra, pėlhura, qelqi, yndyrėrat, erėrat e ndryshme dhe mjetet, tė cilat e pengojnė kalbjen. Duke u marrė me punė eksperimentale Xhabir ibn Hajjan ka treguar rėndėsinė e eksperimentit. Ai prej nxėnėsve tė tij ka kėrkuar precizitet dhe kujdes gjatė zhvillimit tė eksperimentit nė kohėn kur teoria e katėr elementeve ka qenė ende nė fuqi dhe kur ėshtė menduar se me kombinimin e kėtyre elementeve mund tė fitojmė ēdo materie, tė cilėn dėshirojmė ta fitojmė. Pėr kėtė arsye, metalet jofisnike shumica janė munduar t'i shndėrrojnė nė metale fisnike dhe nė kėtė mėnyrė tė arrijnė deri te ari. Xhabir ibn Hajjan ka vėrejtur se gabimi i kuptimit nuk sqaron shumė dukuri, tė cilat ai i ka vėrejtur nė eksperimentet e veta. Ai gjatė ndarjes sė substancave tė pastėrta nga pėrzierjet natyrale ose artificiale ka pėrdor metodėn e tharjes (evaporacionit). Pėrveē metodės sė tharjes ai ka pėrdor edhe metodėn e kullimit (filtrimit), pastaj metodėn e destilimit, disolucionit, kristalizimit, sublimit dhe metodėn e kalcinimit. Me punėn eksperimentale Xhabir ibn Hajjan ka arritur tė pėrfitojė shumė materiale si dhe t'i njohė vetitė e tyre kimike si p.sh. argjend-nitratin, acidin azotik etj. Ai ndėr tė parėt ka vėrtetuar se me pėrzierjen e argjend-nitratit me tretjen e kripės sė kuzhinės pėrfitojmė fundrinėn e bardhė nė formė tė djathit, sikur qė ka vėrejtur se bakri jep ngjyrė fisnike tė gjelbėrt. Ai ka vėrejtur dallimin ndėrmjet destilimit dhe filtrimit. Me destilim e ndajmė lėngun prej materieve tė tjera, tė cilat gjenden nė lėng, ndėrsa me filtrim i ndajmė materiet e forta e tė patretura nė lėng. Pėr tė pėrfituar cinobėr ose sulfatin e zhivės, Xhabir ibn Hajjan nė shishe dhe enė tė porcelanit ka qitur zhivėn dhe squfurin. Mė vonė zhivėn e ka pėrzier me squfurin nė enė dhe ka vendosur nė furrė. Pas 24 orėve zhiva, me reaksion kimik, ėshtė shndėrruar nė gur tė kuqe tė ashtuquajtur cinobėr. Cinobri nė pėrgjithėsi nuk ėshtė material i ri. Zhiva dhe squfuri me rrugė kimike janė shndėrruar nė grimca tė imta e tė thjeshta, tė padukshme pėr syrin, me bashkimin e tė cilėve ėshtė pėrfituar cinobri. Me gjasė ekziston ndonjė ngjashmėri ndėrmjet paraqitjes sė njėsive kimike tė Xhabir ibn Hajjanit dhe hipotezės atomike tė Daltonit, e cila mė vonė ėshtė arritur nė teorinė atomike dhe me tė cilėn ka sqaruar ligjin e marrėdhėnieve tė peshave atomike (John Dalton, 1766-1884, kimist dhe fizikan anglez, ka dhėnė teorinė atomike, themelet e kimisė moderne, ka dhėnė ligjin e proporcioneve tė shumėzuara, ka pėrshkurar ērregullimin e shqisave tė pamurit nė njohjen e ngjyrave dhe sipas tijmosdallimi I ngjyrave ėshtė quajtur ‘’daltonizėm’’.Ai ėshtė marrė edhe me kėrkime sistematike meteorologjike). Ėshtė e njohur se veprat e Xhabir ibn Hajjanit janė pėrkthyer nė gjuhėn latine dhe kanė qenė literaturė themelore gjatė shekullit tė mesėm. Pėr te dhe pėr veprat e tij janė shkruar shumė studime. Shkencėtarėt mė eminentė tė perėndimit si p.sh. Kupp, Holmyard, M.Barthelot, P.Kraus, G.Sarton etj. me shqyrtim tė veēant kanė treguar mbi Xhabir ibn Hajjanin dhe kontributin e tij nė zhvillimin e kimisė si shkencė. Helmyard, Xhabir ibn Hajjanin e numėron ndėr shkencėtarėt mė tė mėdhenj arabė, ndėrsa Sartoni thotė se shumė shkencėtarė sot nuk janė nė gjendje tė kuptojnė se kėto njohuri dhe kėto punime shkencore nga kimia mund t'i pėrshkruhen njeriut, i cili ka jetuar nė shekullin e dytė hixhri. Duhet tė theksojmė se Al-Kindi, Ibn Sina dhe shkencėtarėt arabė nuk kanė besuar nė mundėsinė e transformimit tė metaleve jofisnike nė ari dhe nė argjend. Pėr Al-Kindin ajo ishte ėndje e pafrytshme dhe humbje e kohės. Ebu Bekr ar-Razi ishte mjek dhe kimist mjaft i njohur arab. Disa e numėrojnė ndėr kimistėt, i cili ka vėnė themelet e saj. Ka konstruktuar dhe ka pėrshkruar mbi 20 instrumente metalike dhe tė qelqit. Kimia ka lėnė gjurmė edhe nė mjekėsinė e tij, kėshtu shėrimin e shumė sėmundjeve ia ka pėrshkruar reaksioneve kimike, tė cilėt ndodhin nė trup. Materiet kimike i ka ndarė nė minerale, bimore, shtazore dhe tė pėrfituara (derivate). Ar-Raziu ka pėrgatitur edhe acide. Acidin sulfurik, tė cilin e ka quajtur vaj sulfurik, ka pėrfituar me nxemjen e sulfatit tė gjelbėrt. Ai ka pėrgatitur edhe alkoolin me destilimin e materieve tė ndryshme dehėse dhe sheqerit tė fermentuar. Alkoolin e ka pėrdor si bar. Ndėr kimistėt e njohur ėshtė edhe Al-Megjrit. Ai ka shkruar njė vepėr mjaft tė gjerė nga kimia, e cila ėshtė pėrkthyer nė gjuhėn latine. Shumė shkencėtarė janė marrė me kimi edhe pse nuk kanė qenė kimistė tė njohur si p.sh. Davud al-Antaki, Ibn al-Bejtar, Ibn Mejmun, Ibn an-nefis, Az-Zehravi etj.



    2. BOTANIKA

    Nė mesin e shkencėtarėve arabė, botanika, ka pasur adhurues tė shumtė. Ajo ka qenė lėndė mjaft e dashur. Por duhet pranuar se botanikėn shumica nuk e kanė studiuar si shkencė tė veēantė, por nė kuadėr tė mjekėsisė, ndoshta pėr shkak se shumė barėra dhe droga janė pėrfituar ekskluzivisht prej bimėve. Ndoshta nė kėtė drejtim e kanė pėrcjellur Hipokratin (baba i mjekėsisė), i cili ka kėrkuar tė studiohen bimėt shėruese dhe rrethina nė tė cilėn jeton njeriu me qėllim qė tė gjendet mėnyra e mjekimit. Pėr kėtė arsye kanė filluar tė studiojnė bimėt para se ta shfrytėzojnė rrėnjėn, kėrcelin, gjethin, lulen dhe frytin. Pėrveē pėrshkrimit tė bimėve shėruese dhe mėnyrės sė pėrfitimit tė drogės, ata gjithashtu kanė pėrshkruar shumė toka pjellore nė tė cilat rriten bimėt shėruese dhe bimėt e tjera. Ibn Sina nė librin e dytė tė veprės sė tij tė madhe "Kanoni i Mjekėsisė" ia ka kushtuar botės bimore. Librin e ka ndarė nė shumė kapituj, nė tė cilėt detajisht dhe mjaft gjerėsisht, ka folur mbi bimėt shėruese. Pėrveē qė ka treguar cilėsitė themelore tė kėtyre bimėve, ai ka pėrcjellur edhe shkrimet e grekėve tė vjetėr, qė kanė shkruar pėr bimėt shėruese dhe pėr bimėt tjera: Galeni, Dioskoridi etj. Ibn Sina nė kėtė vepėr ka pasqyruar zhvillimin e botės bimore prej talofitit deri te myshqet, fierėt, diela e luleve si dhe kėrcellėt drunor. Ka folur pėr bashkėsitė e bimėve, pėr familjet, si dhe pėr llojet e ndryshme tė sė njėjtės familje, pėr bimėt fisnikė dhe pėr bimėt tjera, pėr shpėrndarjen zonale tė bimėve, pėr tokėn produktive nė tė cilėn zhvillohen dhe rriten bimėt, pėr ngjyrėn e bimėve, pėr frytet e lėngėta dhe tė thata, pėr gjethin e gjėrė dhe tė ngushtė, me rrethplot konveks. Pėrveē kėsaj Ibn Sina ka dhėnė emrat e bimėve nė gjuhėn greke dhe nė gjuhė tė tjera. Ka bėrė dallimin ndėrmjet bimėve, tė cilat rriten tė kultivuara dhe nė gjendje tė egėr nė natyrė. Ka pėrshkruar gjatėsinė dhe trashėsinė e shumė kėrcejve tė bimėve, pastaj gjethin, frytin dhe organet e tjera. Ka folur pėr frytshmėrinė periodike tė bimėve. Ka treguar llojllojshmėrinė e erės dhe tė shijes sė bimėve, e me kėtė ka qenė paraardhės i Karla Metzaes, e cila mė 1934, me ndihmėn e ekstraktit bimor, ka shkruar pėr personifikimin e bimėve. Ibn Sina te kjo botė bimore ėshtė shėrbyer me shembujt e natyrės si burim tė parė, ndėrsa burimi i dytė ka qenė prodhim i thatė i bimės: lėvorja, fryti dhe lulja deri te tė cilėt ka arritur te shitoret e ndryshme ku shiteshin bimėt shėruese. Duke shfrytėzuar kėto dy burime, Ibn Sina ka dhėnė pėrshkrimin e mbi 400 bimėve tė ndryshme, kryesisht shėruese. Pėrveē ‘’Kanonit tė mjekėsisė’’, Ibn Sina disa pjesė tė veprės sė dytė tė madhe "Esh-Shifa" ia ka kushtuar botės bimore. Nė ata kapituj ka bėrė fjalė pėr organet gjenitale mashkullore dhe femėrore tė bimėve si dhe mėnyrėn e shumėzimit. Bimėt, sipas Ibn Sinasė, njėsoj sikur edhe kafshėt, nė mėnyrė instinktive e ndjejnė nevojėn pėr ushqim. Ushqimi i bimėve bėhet me rrugėn natyrore,pra me tėrheqjen e organeve bimore, e jo me vullnet dhe dėshirė. Sistemi i ushqimit ėshtė argumenti i jetės, por jo i vetėdijes dhe punės sė vetėdijshme. Ibn Sina ka folur pėr frytet e bimėve dhe pėr bimėt bregdetare, si dhe pėr bimėt tė cilat rriten nė toka tė njelmėta, ranore, moēalore dhe malore, pastaj pėr shartimin,pėr pyjet gjethėrėnėse dhe gjethėmbajtėse (halorėt). Nė mesin tė botanistėve tė njohur arabė ka qenė edhe Ibn al-Bejtar, i lindur nė Spanjė. Ibn al-Bejtar ka vizituar Afrikėn veriore: Algjerin, Marokun dhe Tunisin. Ka qenė kryetar i botanistėve tė Egjiptit. Ka studiuar shpėrndarjen zonale tė bimėve tė Afrikės veriore dhe tė Sirisė. Ka qenė shumė i njohur edhe si mjek me eksperiencė. Veprat mė tė rėndėsishme, qė ka shkruar nė fushėn e mjekėsisė, farmacisė dhe botanikės janė: "El-Xhamiu fi mufredati-l-edvijeti ve-l-agdhijeti" (Leksikoni mbi drogat dhe ushqimin) dhe "El-Mugni fi-l-edvijeti" (Kompendij mbi drogat). Nė veprėn e parė, me radhitje alfabetike, ka dhėnė pėrshkrimin e disa qinda bimėve mjekuese, ka treguar pėr Galenin, Diskoridin dhe shkencėtarėt tjerė grekė, detajisht ka pėrshkruar pėrgatitjen e barėrave, pėrdorimin e tyre, dobitė, dėmet etj. Pėrveē Ibn al-Bejtarit ndėr botanistėt shumė tė njohur arabė kanė qenė, Davud al-Antaki dhe Abdel-latif al-Bagdadi. I pari nė veprėn e vet "Tazkirat Davut", e cila mė shumė ka kuptim farmaceutik dhe mjekėsor, ka dhėnė shpėrndarjen zonale tė bimėve, ka folur pėr vjeljen e bimėve, ka dhėnė emrat e bimėve nė gjuhen arabe dhe nė shumė gjuhė tė tjera, ndėrsa i dyti ka dhėnė pasqyrėn detaje mbi florėn e Egjiptit. Nė mes tė tjerash ka pėrshkruar bananen, palmėn, manin, fikun egjiptian, limonin, bostanin, akacien, trangullin, ēiēibunin etj. Bima mjekuese ballsamuese, si thotė Al-Bagdadi, gjendet vetėm nė rrethinėn e Heliopolisti nė Egjipt, nė njė sipėrfaqen prej rreth 400 ari. Bima ėshtė aromatike. Prej saj pėrfitohen materiale tė ndryshme mjekuese, nė rend tė parė vaji eterik, i cili pėrdoret nė mjekėsi. Abdel-latif al-Bagdadi ka jetuar nė kohėn e Salahudin-Ejubit. Ka qenė profesor nė Universitetin Al-azhar tė Kajros dhe nė Emevi tė Damaskut. Al-Kazvinit me ‘’Kosmografinė’’ e vet po ashtu i takon njė vend i dalluar nė mesin e botanistėve arabo-islam. Ka pėrshkruar njė numėr tė pakufishėm tė bimėve tė lashta, ka folur mbi sjelljen ditore tė disa luleve dhe ka treguar interesim tė madh pėr bimėt shėruese. Ibn Sejjid nė veprėn e vet "Al-Muhassis" vėmendje tė posaēme i ka kushtuar zhvillimit tė botės bimore sipas radhės, duke pėrshkruar pėrveē drurit edhe gojushėn dhe lloje tė ndryshme tė barit, ndėrsa Al-Idrisi ka pėrshkruar bimėt, tė cilat Dioskoridea nuk i ka shėnuar nė pasqyrėn e vet tė botės bimore si p.sh. tamarindin, xhenxhefilin, xhenxhefilin kinez, mėrsin etj. Al-Idrisi, konsideron se Dioskoridi, ka bėrė kėtė qėllimisht pasiqė shumica e kėtyre bimėve gjendet jashtė zonės bimore tė Greqisė. Al-Idrisi ka treguar edhe literaturėn me tė cilėn ėshtė shėrbyer Dioskoridi. Nė mes tjerash ka pasur nė dorė veprat e Galenit, Hunjejna ibn Is-hakit, Ibn Gjulgjula dhe Az-Zehravit. Ka shkruar me rendin alfabetik gjatė numrimit dhe komentimit tė emrave tė disa bimėve nė gjuhėn arabe, latine, persishte, greke dhe gjuhė tė tjera. Gjithashtu me radhitje tė njėjtė edhe Al-Daudi, Al-Dejnuri, Al-Gafiku, Al-Kurtubi dhe Ibn as-Suri kanė dhėnė pasqyrėn e shumė llojeve tė bimėve. Nė mes tjerash kanė pėrshkruar: fikun indian, karanfilin, zymbylin etj. Ad-Dejnuri, i njohur si sheik i botanistve arabė, gjatė pėrshkrimit tė bimėve dhe organeve tė tyre ka marrė natyrėn si burim tė parė dhe tė vetėm. Ai,i vetmi nga shkencėtarėt arabė, ka lėnė pas dore anėn mjekuese tė bimės. Flitet se nė pėrcjelljen e tij ka qenė piktori, i cili ka vizatuar me ngjyra etapat e ndryshme tė zhvillimit tė bimės. Muhamed ibn Jusuf al-Havarizmi dhe Ad-Daudi kanė pėrshkruar shumė lloje tė bimėve. I pari nė veprėn e vet ‘’Mefatihu-l-ulumi’’ (Ēelėsat e shkencės) nė mes tjerash ka pėrshkruar edhe kėto bimė: zymbylin, gencianėn, solanimun, nigrum etj. ndėrsa i dyti nė veprėn e tij ‘’Neshetu-n-nufusi ma'rifeti-n-nebati ve-l-ahgjari ve-l-eshgjari’’ (Libri voluminoz mbi identifikimin e bimėve, gurėve tė ēmueshėm dhe pemėve (drunjve)), vėmendje tė posaēme i ka kushtuar: xhenxhefilit, rrėshirės sė pishės etj. Nė mesin e botanistėve arabė vend tė merituar zė edhe Al-Kurtubi. Ai ka pėrshkruar me qindra lloje tė bimėve. Nė mes tjerash ka pėrfshirė edhe kėto: bungun, korianderin, anason (glikanxo), drurin e terpentinės, qepėn, gencianėn, barin e detit, hashashin, bimėt prej familjes sė solanacave, ricinusin, mėrsina (myrtys), plepin etj. Pa dyshim se bimėt shėruese janė lėndė e parė e pazėvendėsueshme nė prodhimin e barėrave,prandaj kanė tėrhequr vėmendjen e pjesės dėrmuese tė botanistėve arabė. Por, shumica prej tyre, krahas bimėve shėruese, kanė studiuar edhe bimėt joshėruese. Ata vėmendje tė posaēme i kanė kushtuar edhe kultivimit tė bimėve, e cila ėshtė bukur shumė larg shfrytėzimit tė shėrueshmėrisė sė bimėve.



    3. ZOOLOGJIA

    Shumė shkencėtarė arabė, pėrveē botės bimore, kanė studiuar edhe botėn shtazore. Shumica, duke ndjekur Aristotelin, kanė shkruar vepra me vlerė tė pėrhershme. Nė to kanė studiuar jo vetėm kafshėt, prodhimet e tė cilave kanė aplikim nė mjekėsi, por edhe ato, prodhimet e tė cilave nuk kanė kurrfarė aplikimi nė industrinė e barėrave. Ibn Sina disa kapituj tė veprės sė vet tė madhe "Ash-Shifa", ia ka kushtuar zoologjisė. Nė to ka pėrshkruar lloje tė ndryshme tė kafshėve. Prej organizmave ujorė, ka pėrshkruar shumė lloje tė peshqve dhe tė bretkocave, si dhe organizma tė tjerė, tė cilėt vazhdimisht jetojnė nė ujė ose pėrkohėsisht dhe ato qė janė tė ngjitur pėr bazė si shpuzorėt, guacat etj. Po ashtu nė kėtė vepėr ka bėrė fjalė edhe pėr eshtėrat, venat, arteriet, membranat, lidhjet dej-dej si dhe lėvizjet e dėshiruara dhe mekanike tė kafshėve. Ibn Sina, pastaj ka treguar si dhe nė ē'mėnyrė zhvillohen funksionet e ndryshme te kafshėt. Ka shqyrtuar se si tretet ushqimi, frymarrjen e organizmit, si bėhet qarkullimi i gjakut, si dhe nė ē'mėnyrė bėhet shumėzimi i disa kafshėve etj. Ka dhėnė pėrshkrimin e shumė grupeve tė kafshėve: zogjve, peshqve, rrėshqitėsve, amfibeve dhe sisorėve. Pa dyshim se Ibn Sina, si dhe shumė shkencėtarė arabė kanė studiuar strukturėn e organizmave me anė tė prerjes. Vetėm nė kėtė mėnyrė ka mundur tė pėrshkruaj muskujt e lėmuar tė lukthit, tė cilėt bėjnė tretjen e ushqimit. Gjithashtu shumė botanistė si Ibn el-Bejtar, Davud el-Antaki etj. pėrveē botės bimore kanė studiuar edhe botėn shtazore. Al-Bagdadi vėmendje tė posaēme i ka kushtuar botės shtazore tė Egjiptit. Nė mes tjerash gjėrėsisht ka bėrė fjalė pėr peshqit, zogjtė, breshkat dhe kuajt e Nilit, ndėrsa Al-Kazvini nė ‘’Kozmografi’’, nė bazė tė organeve tė lėvizjes ka bėrė klasifikimin e kafshėve. Botėn shtazore sipas mėnyrės sė lėvizjes e ka ndarė nė grupe dhe kėtė pėrsėri nė bazė tė njėjtė nė nėngrupe. Al-Kazvini ka folur edhe pėr mbledhjen e ushqimit dhe pėrgatitjen e tėmotjeve, pastaj pėr bletėt dhe eksperiencėn e tyre gjeometrike nė bėrjen e gjashtėkėndėshit kėndėdrejtė, tė cilin ndonjėherė nuk mund ta vizatojė as matematicienti mė i mirė. Nė ‘’Kozmografi’’ Al-Kazvini ka pėrshkruar disa qindra lloje tė kafshėve. Ibn Sejjid nė disa kapituj tė veprės sė vet tė madhe "Al-Muhassis" ka njoftuar pėr shumė veēori dhe cilėsi tė kalit, deves, dashit, sqapit, qenit, zogut, bletės, merimangės, thneglės dhe kafshėve tė tjera. Posaēėrisht i ka kushtuar vėmendje dhe, nė mėnyrė precize, ka pėrshkruar disa organe te kafshėt, qė ėshtė shumė me rėndėsi pėr ata qė merren me morfologji, shkencėn e cila studion formėn dhe ndėrtimin e organeve, ndėrsa Al-Xhahiz nė ‘’Zoologjinė’’ e vet, e cila pėrfshin shtatė kapituj, botėn shtazore ka ndarė nė tri grupe: 1 rrėshqitėsit 2. peshqit 3. amfibėt, zogjtė dhe sisorėt. Kėtė sistematizim ai e ka bėrė nė bazė tė organeve pėr lėvizje. Grupin e fundit e ka ndarė nė katėr nėngrupe: njeriu, kafshėt shtėpiake, egėrsirat dhe insektet. Duke folur pėr sisorėt Al-Xhahiz ka njoftuar edhe pėr delfinėt dhe balenat, banorė tė pėrhershėm tė detit, tė cilėt edhe pse jetojnė nė ujė prapė i takojnė sisorėve. Pėrveē kėsaj Al-Xhahiz, botėn shtazore e ka klasifikuar nė bazė tė organeve tė zėrit: njeriu dhe kafshėt. Njeriu shėrbehet me tė folurit e artikuluar dhe shqipton fjalėt sipas rrokjeve, ndėrsa te kafshėt ėshtė e kundėrta. Ato, formojnė tinguj tė ndryshėm tė paartikulluar si p.sh. cicėrimė, lehje, blegėrimė, hingėllimė, pallje, ulurimė etj. Nė disa pjesė tė librit Al-Xhahiz ka folur mbi pėrdorimin e dhėmbėvė te sisorėt, ndėrsa te tė tjerėt mbi formimin e mėlqisė dhe zhvillimin e embrionit te zogjtė, ndėrsa nė pjesėn e tretė tė librit hollėsisht ka treguar gjithēka pėr pėllumbin e egėr, i cili ėshtė, si thotė, shumė interesant si nga mėnyra e ndėrtimit tė ēerdhes po ashtu edhe nga aspekti i rritjes sė zogjve tė vet. Ka folur edhe pėr sėmundjen e pėllumbit tė egėr dhe pėr mėnyrėn e shėrimit, pastaj ka vazhduar ekspozimin e vet pėr mizat, fluturėn, petritin, pupėzėn, thneglėn, grerėzin etj, dhe nė pjesėn e katėrt prap ka folur pėr thneglėn, majmunin, derrin, gjarpėrin, petritin, minin kėrcyes egjiptian, karakalecin dhe perkėn. Al-Xhahizi ka studiuar edhe strukturėn e organizimit me prerje. Ai ka bėrė eksperimete me kafshė. Disa kafshėve u ka dhėnė tė pijnė alkool qė tė konstatojė se ēfarė ndikimi ka alkooli nė organizmin e kafshės, ndėrsa tė tjerėt i ka vendosur nėn enėn e qelqit qė tė mund tė vėzhgojė dhe tė konstatojė sjelljen e tyre. Pėrveē Al-Xhahizit edhe Ad-Dumejri ka qenė zoolog i madh. Me rend alfabetik ka numėruar dhe ka pėrshkruar disa kafshė. Mendimin e vet e ka forcuar me shumė hadithe dhe me shumė tekste poezie paraislame arabe. Ka pėrshkruar: luanin, deven, lepurin, ngjalėn, patėn, fajkonin, laradashin, pleshtin, gomarin, lopėn, hitin, krokodilin dhe qindra kafshė tė tjera. Ai nė kėtė pasqyrė tė botės shtazore ka pasur nė dorė veprat e zoologėve grekė dhe arabė; Aristotelit, Al-Xhahizit, Ibn Sejjidit, Al-Kazvinit etj. Ad-Dumejri si edhe shumė shkencėtarė arabė pėr shkak tė shkrimit encikolopedik nė njė pjesė tė librit kanė pėrfshirė: zogjtė, peshqit, insektet dhe rrėshqitėsit, e me kėtė edhe shpėrndarjen zonale tė kafshėve, pastaj poezinė dhe letėrsinė, me ēka kanė bėrė veprėn vėllimore, tė dobishme dhe njėkohėsisht tė lehtė pėr lexim.

    4. FARMAKOLOGJIA

    Thamė se farmakologjia si dhe botanika nuk janė studiuar si shkenca tė veēanta, por janė studiuar nė kuadėr tė mjekėsisė. Poashtu theksuam se gati tė gjithė shkencėtarėt arabė, tė cilėt kanė shkruar nė kėta lėmenj, kėto dy disiplina shkencore i kanė futur nė shėrbim tė mjekėsisė. Ibn Sina disa pjesė tė veprės sė vet tė madhe "Kanoni i Mjekėsisė" i ka kushtuar farmacisė. Nė to detajisht ka pėrshkruar shumė bimė shėruese dhe minerale prej tė cilave prodhohen barėra dhe droga tė ndryshme. Gjithashtu edhe Al-Bejruni, Ibn al-Hejsem, Sabit ibn Kura, Ar-Razi dhe shkencėtarė tė tjerė arabė kanė shkruar vepra tė mėdha dhe shumė tė rėndėsishme nga kjo lami. Ar-Bejruni si dhe Ar-Razi kanė shkruar veprėn me titull: “Farmacia”, ndėrsa Ibn al-Hejsem “Librin e mjekėsisė”. Ibn al-Bejtari nė veprėn e vet “Doracak pėr drogat” ka treguar si dhe nė ē'mėnyrė, me pėrpunimin e lėndės sė parė bimore, shtazore dhe tė mineraleve, mund tė pėrfitojmė barin. Ai nė tėrėsi ka pėrvetėsuar tė arriturat e grekėve tė vjetėr nga lėmi i farmacisė, biologjisė dhe tė mineralogjisė. Nė dorė ka pasur “Anatominė” e Galenit dhe “Florėn” e Dioskoridit. Nė veprėn “Doracaku mbi drogat” Ibn al-Bejtari ka folur pėr pėrdorimin e barit, ndikimin e dobishėm dhe tė dėmshėm, ka treguar nė lloje tė ndryshme tė bimėve, me pėrpunimin e tė cilėve pėrfitohen vajrat e ndryshme eterike dhe yndyrėrat si p.sh. trėndafili, pelini, bathra e verdhė ose e bardhė etj. Davud al Antaki, nė veprėn "Tezkiret", vėmendje tė veēantė i ka kushtuar sezonit tė vjeljes sė bimėve, mėnyrės sė ruajtjes dhe tė shpėrndarjes zonale tė botės bimore, ndėrsa Ibn an-Nefis gjatė shėrimit tė sėmundjeve tė ndryshme mė shumė ėshtė mbėshtetur nė rregullimin e ushqimit tė tė sėmurit se sa nė pėrdorimin e barėrave pėr ē'arsye, nė njė masė tė madhe, ėshtė bojkotuar nga ana e farmaceutėve arabė. Mirėpo, pėrveē kėsaj Ibn an-Nefis disa pjesė tė veprės sė vet tė madhe ia ka kushtuar farmacisė. Al-Idrisi nė "Botanikėn" e vet ka pėrshkruar shumė lloje tė bimėve shėruese dhe tė bimėve tė tjera. Ai nė kėtė pasqyrim tė botės bimore ka pasur nė dorė veprat e botanistėve grekė dhe arabė: Dioskoridit, Galenit, Hunejin ibn Is-hakut, Ibn Shizuanit, Ibn Xhulxhulit, Az-Zahravit etj. Muhamed ibn Jusuf al-Havarizmi dhe Abdurrahman ad-Dauni kanė qenė farmacistė tė mėdhenj. I pari nė veprėn e vet "Miftahu-l-ulumi", pėrveē analizės detaje tė sėmundjes ka shkruar edhe pėr barėrat e thjeshta dhe tė pėrbėra, tė cilat prodhohen prej bimėve shėruese dhe mineraleve tė ndryshme si p.sh. mastika, zymbyli, xhenxhefili, citrat, fosforin, ekstraktet bimore, qumėshtin dhe rrėshira tė ndryshme, ndėrsa i dyti nė veprėn "Nuz-hetu-n-nufusi ve-l-efkari fima'rifeti-n-nebati", pėrveē pėrshkrimit tė zanafillės sė dytė tė bimėve dhe tė mineraleve ka pėrshkruar edhe mundėsinė e aplikimit tė tyre nė mjekėsi, ka folur pėr pėrbėrjen dhe pėrgatitjen e helmeve, verės, ekstrakteve tė vajit dhe tė yndyrės. Nė mes tė farmacistve tė njohur arabė ėshtė edhe Al-Kurtubi. Ai nė veprėn “Interpretimi i emrave” ka shpjeguar se si dhe nė ē'mėnyrė mund tė pėrfitojmė barėrat me pėrpunimin e lėndės sė parė bimore, shtazore dhe mineraleve. Prej bimėve shėruese, prodhimet e tė cilėvė pėrdoren si lėndė e parė nė prodhimin e barėrave, ka cekur kėto: hashashin, fierin, vruvėn, prej mineraleve boraksin, sulfatin e bakrit, cinobrin, acidin squfurik tė murmė, ndėrsa prej kafshėve varonin dhe disa tė tjerė.



    5. MINEROLOGJIA DHE GJEOLOGJIA

    Mineralet dhe minerologjia si shkencė kanė tėrhequr njė numėr tė madh tė shkencėtarėve arabė. Shkencėtarėt arabė kanė pranuar teorinė greke sipas sė cilės tėrė bota ėshtė ndėrtuar prej katėr elementeve: ajrit, ujit, dheut dhe zjarrit. Grekėt kanė menduar se me kombinimin e shkathtė tė kėtyre elementeve mund tė pėrfitohet ēdo materie qė dėshirojmė. Ky mendim ka tėrhequr shumė shkencėtarė arabė tė kėrkojnė "gurin e diturisė" me tė cilėn metalet jo fisnik do tė shndėrronin nė argjend dhe ari. Por shumica prej tyre kanė konsideruar si endje tė pafrytshme dhe humbje tė kohės. Nė kėtė periudhė tė alkimisė njė numėr i madh i shkencėtarėve arabė, ėshtė marrė me kimi mjekuese. Ata kanė studiuar mundėsinė e pėrdorimit tė mineraleve kundėr sėmundjeve tė ndryshme. Vend tė merituar nė mes tė arabėve ijatrokimist (kimia mjekuese) kanė qenė Ibn al-Bejruni dhe Davud al-Antaki. Ndėrsa nė mesin e minerologve arabė Al-Bejruni ka shkruar disa vepra shumė tė rėndėsishme nga kjo lėmi. Shumica e numėrojnė nė gjeologėt mė tė mėdhenj dhe konsidėrojnė se ėshtė e pamundur tė shkruhet nga kjo lėmi e mos tė theksohet kontributi i tij nė zhvillimin e kėsaj disipline shkencore. Al-Bejruni si dhe Al-Hejsemi kanė caktuar peshėn specifike tė shumė metaleve, ndėrsa Al-Kazvini detajisht ka folur mbi gurėt e ēmueshėm: diamantin, rubinin, zymrytin etj., pastaj mbi arin, argjendin, bronzėn, hekurin, plumbin dhe pėrpunimin e tyre, mbi naftėn, fosforin dhe minerale tė tjera dhe lėndėt e para nė tokė. Shumica e shkencėtarėvė arabė, pėrveē minerologjisė kanė studiuar edhe gemologjinė, petrografinė, oqeanografinė, litosferėn dhe degėt tė tjera tė gjeologjisė. Utarid ibn Muhamed al-Hasib ėshtė, siē thotė Sarton, shkencėtari i parė nė gjirin e arabėve, i cili ka shkruar veprėn nga lėmi i gemologjisė me titull "El-Xhevahiru ve-l-ehxharu” (Gurėt e ēmueshėm), e pas tij vend tė merituar zėnė edhe Al-Kindi, Al-Bejruni dhe At-Tifasi. Ndėr shkencėtarėt arabė, tė cilėt kanė studiuar mbėshtjellėsin e fortė tė tokės, vend tė merituar zė edhe Ibn Sina. Ai ka shkruar disa vepra shumė tė rėndėsishme nga kjo lėmi. Nė to ka analizuar pėrbėrjen, ndėrtimin dhe zanafillėn e litosferės. Ka treguar mbi ndikimin reciprok tė forcave tė brendshme dhe tė jashtme nė mbulesėn e fortė tė Tokės. Ndikimi i forcave tė brendshme sipas tij shfaqet nė lėvizjen e korės sė tokės, aktivitetit tė vullkaneve dhe termeteve. Nė mesin e shkencėtarėve tė njohur arabė, tė cilėt kanė studiuar relievin e tokės, zanafillėn dhe zhvillimin e tij ėshtė Al-Mes'udi. Ai, si edhe Ibn Sina, ka treguar nė forcat e brendshme dhe tė jashtme, tė cilat me ndikimin reciprok formojnė relievin e sipėrfaqes sė tokės. Al-Mes'udi ka folur mbi qarkullimin e ujit nė natyrė, mbi rrjedhjen e ujėrave dhe fundėrimin e kripės nė det. Duke studiuar zhvillimin gjeologjik tė korės sė tokės Ibn Sina, Al-Bejruni, Al-Mazini, Al-Gafiki dhe shkencėtarėt tė tjerė arabė, kanė treguar edhe nė gurėzimin e mbeturinave tė bimėve dhe tė shtazėve nė shkėmbinjt e litosferės. Nė veprėn e vet tė madhe "Esh-Shifa" Ibn Sina thotė se Toka nė tė kaluarėn e largėt tė saj ka qenė e pabanuar. Nė kohėn mė tė lashtė tė saj nuk ka shenja jete, ndėrsa mė vonė nė shkėmbinjt e saj hasim nė shumė mbeturina tė gurėzuara tė bimėve dhe tė kafshėve. Arabėt dhe myslimanėt qysh gjatė shekullit mesjetar, thotė Sarton, kanė pasur pasqyrė tė qartė mbi evolucionin, zanafillėn dhe zhvillimin e jetės. Ibn Maskavejh, Al-Kazvini, Ibn Haldun, Ihvan as-Saffa dhe shkencėtarėt tjerė arabė kanė pohuar se materiet mineralore janė bazė e jetės nė tokė. Nga materiet minerale, me anė tė evolucionit kanė zėnė fill bimėt, prej bimėve kafshėt, ndėrsa sipas mendimit tė disave, paraardhės i njeriut tė sotėm ka qenė majmuni. Shkencėtarėt arabė gjithashtu kanė shkruar numėr tė madh veprash nga hartografia. Hartografinė mė sė shumti e kanė studiuar pėr shkak tė caktimit tė lokacioneve tė ndonjė vendi, drejtimin e Kibles dhe meridianin fillestar. Pėrveē Al-Havarizmit hartograf tė njohur kanė qenė: Al-Magdisi, Al-Ilstahir dhe Al-Belhi. Ata kanė hartuar shumė harta gjeografike.



    Konkluzion

    Duke rezimuar ekspozimet e deritashme mund tė thuhet se shkencėtarėt arabė nė periudhėn islame, me punimet e veta shkencore, kanė kontribuar nė zhvillimin e mendimit shkencor,nė ndėrtimin e kulturės dhe tė civilizimit njerėzor. Ata kanė pėrkthyer nė gjuhėn arabe tė arriturat shkencore tė grekėve dhe trashėgiminė kulturore tė popujve tjerė, tė cilėt i kanė paraprirė historisė. Gjuha arabe ka qenė gjuhė shkencore. Me tė janė shkruar vepra, tė cilat janė lexuar nė tė gjitha pjesėt e Shtetit Islam, e cila territorialisht shtrihej prej Kinės nė lindje deri nė Francė nė perėndim. Shumica konsiderojnė se Ibn al-Hejsem, Al-Kindi, Ibn Sina, Al-Farabi, Al-Bejruni, Al-Havarizmi dhe shkencėtarė tė tjėrė arabė kanė qenė tė domosdoshėm pėr paraqitjen e Galilejit, Keplerit, Njutnit, Kopernikut dhe shkencėtarėve tė tjerė tė renesansės evropiane. Pėrmes veprave tė tyre shkencėtarėt arabė kanė ndikuar fuqishėm nė renesansėn evropiane. Me pėrdorimin e numrave nė bazė tė sistemit decimal nė matematikė ata kanė bėrė revolucion tė vėrtetė nė shumė lėmi tė veprimtarisė njėrėzore. Ibn an-Nafis disa shekuj para Harfijės ka sqaruar qarkullimin e vogėl tė gjakut (qarkullimi pulmunal), ndėrsa Ibn al-Hejsem natyrėn e dritės, shpejtėsinė dhe ligjet e thyerjes sė saj shumė mė herėt se shkencėtarėt evropianė. Ibn Miskavej, Ibn Haldun dhe Ihvan as-Safa kanė shkruar dhe kanė folur mbi evolucionin, zanafillėn dhe zhvillimin e jetės disa shekuj para Darvinit, ndėrsa Al-Idrisi, Ibn Hazm dhe Ibn al-Hejsem kanė folur mbi gravitacionin shumė mė herėt se Njutni dhe shkencėtarėt tjerė evropianė tė shekullit XVII. Shkencėtarėt arabė kanė matur gjatėsinė e meridianit tokėsor, ndėrsa me ndihmėn e saj edhe madhėsinė e Tokės, kanė caktuar dimenzionet e planeteve dhe largėsinė e tyre ndėrmjet veti, kanė konstruktuar njė numėr tė madh instrumentesh nga astronomia dhe kanė vėnė themelet e kimisė shkencore. Ata kanė vendosur themelet e metodologjisė sė re nė punėn kėrkimore shkencore dhe me kėtė kanė qenė paraardhės i Bekonit, Dekartit dhe shkencėtarėve tė tjerė tė renesansės evropiane. Por vala e zgjimit kulturor, e cila kishte kapluar botėn arabe, u ndėrpre me pushtimin dhe shaktėrrimin e mongolėve dhe tė tatarėve, mė vonė me depėrtimin e turqve dhe nė fund me kolonizimin e Evropės perėndimore, e cila tentoi tė shlyej faqet mė tė ndritshme tė sė kaluarės islame. Sikur tė gjitha kėto tė mos kishin ndodhur, renesansa evropiane do tė ishte vepėr e popujve islam. Arabėt kanė luajtur rolin ndėrmjetėsues ndėrmjet epokės greke dhe epokės sė re shkencore. Nė periudhėn islame ata kanė qenė fortė nėn ndikimin e grekėve tė vjetėr, por gjithashtu kanė ndikuar fuqimisht nė shkencėtarėt e renesansės evropiane, tė cilėt kanė qenė tė njohur me tė arriturat shkencore tė arabėve pėrmes pėrkthimeve tė veprave arabe nė gjuhėn latine dhe nė gjuhė tė tjera evropiane. Nė kėtė pasqyrim tė shkurtėr vėrejtėm ndikimin e islamit dhe tė arabėve nė renesansėn evropiane nė fushėn e shkencave natyrore.
    "Idea ėshtė Kėshilltari mė i mirė i Veprės"

  9. #9
    Erga omnes Maska e fisniku-student
    Anėtarėsuar
    11-10-2006
    Vendndodhja
    Nėn hijen e Diellit
    Postime
    4,408
    HISTORI, SHKENCĖ DHE QYTETĖRIM: SI E NDRYSHUAN BOTĖN SHPIKĖSIT MUSLIMANĖ?


    Nė Muzeun e Shkencės dhe Industrisė nė Manchester tė Anglisė, ėshtė hapur njė ekspozitė me moton “Ekspozita e 1001 shpikjeve: Zbulojmė trashėgiminė muslimane nė Botėn Tonė”. Kjo ekspozitė, e cila ėshtė hapur nė mars dhe do tė jetė e hapur deri nė shtator tė kėtij viti (2006), ka pėr qėllim ngritjen e vetėdijes sė njerėzve rreth kontributit tė muslimanėve drejt qytetėrimit modern. Kjo ekspozitė, e vizituar nga njė numėr jashtėzakonisht i madh vizitorėsh, si qytetarė, nxėnės shkolle, studentė e akademikė, vazhdon tė jetė nė qendėr tė vėmendjes edhe pėr medie tė shumta botėrore. Paul Valley, ka renditur 20 shpikjet mė me ndikim, duke identifikuar kėshtu edhe gjenitė qė qėndrojnė prapa tyre.

    1. Tregohet se njė arab me emrin Halid po ruante dhitė e tij nė rajonin e Kaffas nė Etiopinė Jugore, kur papritur vėren se kafshėt e tij qenė bėrė mė energjike pasi qė kishin ngrėnė disa lloje kokrrash. Mė pas ai zien kokrrat pėr tė pėrgatitur kėshtu kafen e parė. Nga shėnimet e para rreth kėsaj pije mėsojmė se ajo eksportohej prej Etiopisė nė Jemen, ku konsumohej nga sofistėt, tė cilit kishin nevojė qė tė rrinin zgjuar gjatė natės pėr t’u lutur nėpėr raste tė caktuara. Kah fundi i shekullit XV kafeja mbėrrin nė Mekė dhe nė Turqi, prej nga bėn rrugėn drejt Venedikut mė 1645. Nė Angli do tė sillej mė 1650 nga njė turk i quajtur Pasqua Rosee, i cili hap kafenenė e parė nė Lombard Street tė Londrės. Kahwa arabe u bė kahve turke pastaj caffé italiane dhe nė fund coffee angleze.


    2. Grekėt e vjetėr mendonin se ne mund tė shohim vetėm atėherė kur rrezet e diellit ndeshen me sytė tonė. Njeriu i parė, i cili realizoi se drita nė fakt depėrton nė sy, nė vend se tė reflektohet nga syri, qe matematikani, astronomi, dhe fizikani musliman i shekullit tė XX, Ibėn Haithem. Ai shpiku aparatin e parė fotografik kur vėrejti se si drita depėrton pėrmes njė vrime nė kanatin e dritares. Duke e bazuar nė faktin se sa mė e vogėl vrima, aq mė e mirė fotografia, ai punon pėr tė sjellė aparatin e parė tė njohur si Camera Obscura (nga fjala arabe “kamara” qė do tė thotė dhomė e errėt apo private). Ai gjithashtu njihet si njeriu i parė, i cili transferoi fizikėn prej njė aktiviteti filozofik nė atė eksperimental.


    3. Njė lloj shahu ishte luajtur nė Indinė e lashtė, por loja tė cilėn ne e njohim sot vjen nga Persia. Prej atje ishte pėrhapur drejt perėndimit nė Evropė – pėr t’u sjellė nė Spanjė nė shekullin e X nga mursėt – dhe drejt lindjes deri nė Japoni.


    4. Njė poet, astronom, muzikant, dhe inxhinier musliman i quajtur Abbas bin Firnas, njė mijė vjet para vėllezėrve Rajt kishte bėrė pėrpjekje tė pa reshtura pėr tė konstruktuar njė makinė fluturuese. Mė 852 ai kėrcen nga minarja e Xhamisė sė Madhe tė Kordobės duke pėrdorur njė pelerinė tė lėshuar tė kapur nė krahė tė drunjtė. Shpreson tė rrėshqas lehtas si zog, por nuk ia del dot. Megjithatė pelerina ia ngadalėson rėnien, duke krijuar kėshtu atė qė mendohet tė jetė parashuta e parė, kurse vet mbetet me ca plagė tė vogla. Mė 875, nė moshėn 70 vjeēare, pasi kishte pėrsosur njė makinė, me mėndafsh dhe puplave tė shqiponjės ai provon pėrsėri, kėsaj radhe duke kėrcyer nga maja e njė bjeshke. Fluturon nė lartėsi duke qėndruar nė ajėr pėr dhjetė minuta, por pėrplaset gjatė zbritjes - duke konkluduar, saktėsisht, se shkak i pėrplasjes qe mosvėnia e njė bishti makinės sė tij qė ta ngadalėsonte zbritjen. Sot aeroporti ndėrkombėtar i Bagdadit si dhe njė krater nė Hėnė janė tė emėruar sipas tij.


    5. Larja dhe pastrimi janė obligime fetare pėr muslimanėt, arsye kjo qė si duket i shtyri ata tė pėrsosin recetėn pėr sapunin, tė cilin edhe sot e pėrdorim. Edhe egjiptianėt e lashtė posedonin njė lloj sapuni, sikurse qė kishin edhe romakėt, tė cilėt e pėrdorin mė shumė si pomadė. Por, qenė arabėt ata qė kombinuan lėngun e bimėve me hidroksid sodiumi dhe elemente tjera aromatike siē ėshtė vaji i trumzės. Njė nga tiparet neveritėse tė kryqtarėve, qė diktohej nga hunda e arabėve, ishte fakti se ata nuk pastroheshin. Shamponi nė Angli ėshtė sjellė nga njė musliman, i cili mė 1759 kishte hapur njė banjė me avull nė bregdetin e Grighton-it pėr tu emėruar mė vonė mjeshtėr i shamponit nė oborrin e mbretėrve George IV dhe Williami IV.


    6. Distilimi, metoda e ndarjes sė lėngjeve nga mbeturinat gjatė zierjes, ėshtė zbuluar rreth vitit 800 nga shkencėtari mė i shquar i Islamit, Xhabir bin Hajjan, i cili transformoi alkiminė nė kimi, duke shpikur gjithashtu edhe shumė nga aparatet dhe metodat bazė akoma nė pėrdorim sot si – lėngėzimin, kristalizimin, distilimin, pastrimin, oksidimin, tretjen dhe filtrimin. Pėrveē kėsaj, ai gjithashtu kishte zbuluar edhe acidin sulfurik dhe nitrik, dhe me anė tė shpikjes sė aparatit distilues, ai kishte arritur t’i jep botės ujė trėndafili si dhe parfume tjera me pėrbėrje alkooli (megjithatė konsumimi i tyre ėshtė i ndaluar sipas Islamit). Ibėn Hajjan vuri nė dukje eksperimentimin sistematik dhe ishte themelues i kimisė moderne.


    7. Njė nga shpikjet mė tė rėndėsishme mekanike nė historinė e njerėzimit, aparati pėr tė ngritur ujin nga poshtė lart, ėshtė fryt i punės sė njė inxhinieri tė zgjuar muslimanė i quajtur el-Xhazari. Libri i tij i vitit 1206 “Libri i njohurisė mbi aparatet e holla mekanike”, tregon se ai gjithashtu kishte shpikur apo pėrpunuar pėrdorimin e valvulave dhe pistonave, sajoi disa nga orėt e para mekanike qė lėviznin me ujė dhe peshė dhe ishte babai i robotėve. Nė mesin e 50 shpikjeve tjera tė tija, ėshtė edhe brava me kod.


    8. Qepja nėn astar do tė thotė lidhja e dy shtresave tė pėlhurės me njė shtresė izoluese nė mes. Nuk ėshtė e qartė nėse ishte zbuluar nė botėn muslimane apo ishte importuar atje nga India dhe Kina. Por, ėshtė e sigurt se nė Perėndim kishte ardhur pėrmes kryqtarėve. Ata e panė atė qė pėrdorej nga luftėtarėt saraēinė, tė cilėt bartnin kėmisha tė qepura e tė ngjyrosura tė mbushura me kashtė nė vend tė parzmoreve. Kėto kėmisha shėrbenin edhe si mbrojtėse, madje mė efektive krahasuar me parzmoret e metalta e tė rėnda tė kryqtarėve.


    9. Harku i mprehtė, karakteristikė e katedraleve gotike tė Evropės, ishte njė shpikje e pėrvetėsuar nga arkitektura islame. Ishte shumė mė i fortė se sa harku i rrumbullakėt i pėrdorur nga romakėt dhe normanėt, gjė qė lejonte ndėrtimin e ndėrtesave mė tė mėdha, mė tė larta, mė komplekse dhe mė grandioze. Huazimet tjera nga gjenitė muslimanė pėrfshijnė edhe kubet e hullizuara, dritaret nė stil trėndafili dhe teknikat pėr ndėrtimin e kubeve. Kėshtjellat evropiane gjithashtu ishin njė pėrshtatje e atyre tė Botės Islame -me tė qara si shigjetė, mur mbrojtės me frėngji, fortifikatė dhe parapet-. Arkitekti i kėshtjellės sė Henri tė V-tė ishte musliman.


    10. Dizajni i shumė instrumente moderne kirurgjike ėshtė i njėjtė me ato tė sajuara nė shekullin XX nga njė kirurg musliman i quajtur el-Zahravi. Skalpetat e tij, sharra pėr eshtra, pincetat, gėrshėrėt e vogla pėr operimin e syve dhe shumė nga 200 instrumentet, tė cilat ai i kishte sajuar, sot janė tė njohura pėr kirurgun modern. Ai ishte qė zbuloi se fijet qė pėrdorėn pėr qepje tė brendshme treten vetvetiu (zbulim ky qė vėrtetoi kur majmuni i tij kishte ngrėnė telat e lahutės sė tij). Nė shekullin XIII, njė mjek tjetėr musliman i quajtur Ibėn Nafis, pėrshkroi qarkullimin e gjakut, 300 vjet para se William Harvey ta zbulonte kėtė. Mjekėt muslimanė gjithashtu shpikėn mjete anestezike nga pėrzierjet e opiumit dhe alkoolit si dhe zhvilluan gjilpėra mė zgavra pėr tė thithur perden e syve, njė teknikė kjo qė edhe sot ėshtė nė pėrdorim.


    11. Mulliri me erė ishte shpikur mė 634 pėr njė kalif persian dhe ishte pėrdorur pėr tė bluar drithė dhe tėrheq ujė pėr vaditje. Nė shkretėtirat e gjera tė Arabisė, kur pėrrenjtė sezonal thaheshin, i vetmi burim i energjisė mbetej era qė frynte me muaj nga njė drejtim. Mullinjtė kishin gjashtė apo dymbėdhjetė fleta tė veshura me pėlhurė apo gjethe palme. Kjo ishte 500 vjet pėrpara se mulliri i parė me erė tė dukej nė Evropė.


    12. Metoda e vaksinimit nuk ėshtė shpikur nga Jenner dhe Pasteur, por ishte sajuar nė Botėn Muslimane dhe ishte sjellė nė Evropė nga Turqia nga bashkėshortja e ambasadorit anglez nė Stamboll mė 1724. Fėmijėt nė Turqi ishin vaksinuar pėr tė luftuar linė tė paktėn 50 vjet para se Perėndimi ta zbulonte atė.


    13. Stilografi ishte shpikur pėr Sulltanin e Egjiptit mė 953, pasi kishte kėrkuar njė stilolaps, i cili nuk do t’ia njolloste duart apo rrobat. Ky stilograf ruante ngjyrėn nė njė rezervuar, dhe sikurse stilolapsat modern, kalonte ngjyrėn nė maje me njė aksion kombinues tė gravitetit dhe kapilarit.


    14. Sistemi i numėrimit, i cili pėrdoret anekėnd botės pėr nga origjina me sa duket ėshtė nga India, por stili i shifrave ėshtė arab dhe pėr herė tė parė u duk nė botim nė veprat e matematikanėve si el-Kavarizmi dhe el-Kindi rreth vitit 825. Algjebra ėshtė quajtur pėr nder tė librit tė el-Havarizmit, “Al-jabr wa-al-Muqabilah”, shumė nga pėrmbajtja e sė cilės akoma ėshtė nė pėrdorim. Veprat e dijetarėve muslimanė tė matematikės u importuan nė Evropė 300 vjet me vonė nga matematikanit italian Fibonacci. Algoritmet si dhe teoria e trigonometrisė vijnė nga bota muslimane. Zbulimet e el-Kindit rreth zbėrthimit tė frekuencave, bėnė gjithė kodet e botės antike tė shpjegueshme, duke krijuar kėshtu bazat e kriptologjisė moderne.


    15. Ali bin Nafi, i njohur me nofkėn Zirjab (Zogu i Zi) erdhi nga Iraku nė Kordobė nė shekullin e nėntė duke sjellė me vete konceptin e ushqimit me tre pjata: supė, pastaj peshk apo mish dhe nė fund frute dhe arrė. Ai po ashtu paraqiti gotat e kristalta (tė cilat ishin shpikur pas eksperimenteve me gurė tė kristaltė nga Abbas bin Firnas; shih nr. 4 ).
    16. Qilimat konsideroheshin si pjesė e parajsės nga muslimanėt e mesjetės, duke iu falėnderuar metodave tė avancuara tė endjes qė kishin, ngjyrave, sensit pėr dizajn si dhe arabeskave, tė cilat ishin bazė e artit islam. Pėr krahasim, dyshemetė e Evropės ishin prej dheu deri sa qilimat arabė e persianė u paraqiten.


    17. Ēeku modern vjen nga fjala arabe “sekk”, njė pėrbetim i shkruar pėr ta paguar mallin kur ai tė jetė shpėrndarė, pėr t’iu shmangur kėshtu bartjes sė parave nėpėr terrene tė rrezikshme. Nė shekullin IX, njė biznesmen musliman ka mundur tė kthejė nė para nė Kinė njė ēek tė lėshuar nė Bagdad.


    18. Nė shekullin IX, pėr shumė shkencėtarė muslimanė, forma sferike e tokės ishte njė e vėrtetė e pa diskutueshme. Argument pėr kėtė, thotė Ibėn Hazm: “Ėshtė se Dielli gjithnjė ėshtė nė pozitė vertikale nga cilado pikė e Tokės”. Kjo ishte 500 vjet para se Galileo tė realizonte kėtė. Kalkulimet e astronomėve muslimanė ishin aq tė pėrpikta sa qė nė shek. IX ata llogaritnin se perimetri i Tokės ėshtė 40,253 km – mė pak se 200 km tė pa saktė. Shkencėtari el-Idris, mė 1139 i pat ofruar globin e botės oborrit tė Mbretit Roger tė Sicilisė.


    19. Megjithėse kinezėt kishin shpikur barutin salpetėr, tė cilin e pėrdornin pėr fishekzjarrė, ishin arabėt ata qė e pėrpunuan atė, ku bashkė me nitrat kaliumi, e pėrdornin pėr nevoja ushtarake. Pajisjet ndezėse tė muslimanėve i patėn futur tmerrin kryqtarėve. Nė shekullin XV ata veē kishin shpikur njė raketė, tė cilėn e quajtėn “vezė vetė lėvizėse dhe djegėse”, dhe njė torpedo – njė lloj bombe me njė shtizė nė majė, e cila ngulej nė anijen e armikut pėr tė eksploduar mė pas.


    20. Evropa mesjetare kishte kuzhinė dhe kopsht me barishte, por ishin arabėt ata, tė cilėt zhvilluan idenė e kopshtit si njė vend tė bukurisė dhe meditimit. Kopshtet e bukura mbretėrore pėr herė tė parė nė Evropė u hapėn nė Spanjėn e muslimanėve tė shek. XIX. Ndėr lulet, tė cilat e kanė origjinėn nė kopshtet e muslimanėve ėshtė edhe karafili dhe tulipani.
    "Idea ėshtė Kėshilltari mė i mirė i Veprės"

  10. #10
    Erga omnes Maska e fisniku-student
    Anėtarėsuar
    11-10-2006
    Vendndodhja
    Nėn hijen e Diellit
    Postime
    4,408
    Ketu jan disa Biografi te disa Shkencetareve ,te cilet me veprat e tyre me Vonė u bene Model nga Shkencetaret Evropjanė...

    Thjesht Disa Zbulime qe Bota Moderne i konsideron se i kan Zbuluar ,shkencetaret Evriopjan (si Newtoni,Ajnshtajni,Galieleu,Da Vinqi e Bruno etj ) keta vetem ishin Pasues apo transmetues i disa Zbulimeve shkencore qe u bene ne kohen e Shkences Andaluziane...

    Ebu Raihan Muhamed
    El-Biruni (973-1048 e.r.)


    http://www.forumishqiptar.com/showpo...8&postcount=22

    Ebu Hamid
    El-Gazali
    (1058 - 1128 e.r.)


    http://www.forumishqiptar.com/showpo...8&postcount=21


    Ibn Sina (Avicena)
    (981-1037 e.r.)


    http://www.forumishqiptar.com/showpo...11&postcount=5
    Ndryshuar pėr herė tė fundit nga fisniku-student : 05-06-2008 mė 06:07
    "Idea ėshtė Kėshilltari mė i mirė i Veprės"

Faqja 0 prej 2 FillimFillim 12 FunditFundit

Tema tė Ngjashme

  1. Islami Sot Dhe Nesėr
    Nga llokumi nė forumin Komuniteti musliman
    Pėrgjigje: 11
    Postimi i Fundit: 22-09-2012, 10:50
  2. Shenja ne Rruge!?
    Nga ORIONI nė forumin Komuniteti musliman
    Pėrgjigje: 11
    Postimi i Fundit: 17-06-2009, 08:47
  3. Intervistė me Myftiun e Kosovės, Mr. Naim Tėrnava
    Nga Drini_i_Zi nė forumin Komuniteti musliman
    Pėrgjigje: 3
    Postimi i Fundit: 12-01-2009, 19:13
  4. Personalitete te medha te kombit shqiptar
    Nga DEN_Bossi nė forumin Komuniteti musliman
    Pėrgjigje: 40
    Postimi i Fundit: 03-09-2006, 17:23

Regullat e Postimit

  • Ju nuk mund tė hapni tema tė reja.
  • Ju nuk mund tė postoni nė tema.
  • Ju nuk mund tė bashkėngjitni skedarė.
  • Ju nuk mund tė ndryshoni postimet tuaja.
  •