Arti duhet të jetojë!

[edspace]

Vete fjala "ART" e ka ndryshuar plotesisht kuptimin me modernizimin e shoqerise njerezore dhe sidomos perparimeve ne fushen e teknologjise.

Me pare arti (piktura) perdorej dhe vleresohej gjithnje duke u bazuar mbi nje teme natyrore dhe reale. Nje nga arsyet per kete ishte mungesa e nje menyre moderne sic eshte sot "fotografia" per te rregjistruar nje moment te vecante te jetes, nje mbret apo mbretereshe. Prandaj pothuajse e gjithe piktura e koheve te vjetra ka pasur si teme portretin e njerezve dhe ne te njejten kohe ka ndihmuar dhe regjistrimin e historise.

Bie dakort me Cupken_pe_korce qe shume prej pikturave te asaj kohe jane te paarritshme. Artistet e sotem jane po aq te afte sa dhe Pikaso me shoke por puna e tyre dhe duart e tyre te vecanta nuk vleresohen sic vleresoheshin ne ato kohera.

Cupka_pe_korce mund te rrije me dite te tera te pikturoje nje portrer te Fiorit ndersa Fiori nxjerr nga xhepi aparatin fotografik dhe me nje shkelje butoni te rregjistroje nje fotografi 100 here me reale se piktura e cupkes_pe_korce. Pra nqs bazohemi te realizmi dhe e vleresojme punen e tyre sipas koherave te vjetra jam i sigurte qe fotografia e Fiorit do kishte vlere shume here me te madhe. Jam i bindur se dhe vete Monalisa do ta quante Fiorin artiste. Per mendimin tim Cupka_pe_korce ka duar te vecanta dhe ajo eshte artiste ndersa Fiorin nuk mund ta quaj artiste sepse ajo nuk beri asgje te vecante pervec shtypjes te nje butoni. Te njejten gje mund ta beja une, nje bebe 2 vjecare dhe me pak stervitje dhe nje qen e mace.

Shpikja e aparateve fotografike, kompjuterit dhe avancime te tjera te teknologjise kane zbritur rendshem vleren e njerezve me duar te arta. Mund te kete shume artiste si Pikaso edhe sot e kesaj dite por kur aftesite e tyre nuk vleresohen ata ngelen talente te pazbuluar.

Arti dhe Artistet e sotem ndahen ne shume kategori. Ka kategori per artistet e fotografise, ata te kompjuterit, filmit etj etj...dhe ne fund fare jane shoket e Pikasos qe edhe pse jeta u ka dhuruar dicka te vecante, ne boten e sotme ka "shume pak" per te mos thene "asnje" vlere.

Sipas Fiorit edhe une qe kam nje gisht (per te shtypur butonin) dhe pak imagjinate mund ta quaj veten artist.

Cdo njeri mund te komunikoje por per mendimin tim artist quhet vetem ai person i vecante qe ka aftesite per te komunikuar ne menyren me te thjeshte dhe natyrale.

[Fiori]

Parase te vazhdoj dua te te bej nje pyetje : (te ciles nuk ju pergjigje drejtperdrejt heren e pare)

a.Cilat quan ti "vlera arti" ? (ose sill nje shembull pikture apo cfaredolloj arti figurativ qe te duket se nuk ka vlere dhe perse?)

1. Me sa shikoj une ti beson se jo i gjithe auditori ka prirje artistike

2. Vura re si ti me vlera kupton cfare artisti shpreh. Eshte kjo e vetmja vlere e artit ?!

b. Kush eshte "art i mirefillte" per ty?

Ka artiste qe kane mbaruar shkolle, shesin art ne shuma te medha dhe perseri ne fillimet e tyre nuk kane menduar se ishin artiste. E kane nisur si njerez qe kane dashur te marrin nje shkolle dhe rrjedhimisht kane "zbuluar" se dhe ata mund te krijonin, madje po aq bukur sa nje njeri me "dhunti". Mos harro ketu edhe "interpretuesi" i artit eshte artist. Atehere kjo sjell se jo te gjithe mund te vizatojne nje vije te drejte por te gjithe mund ta interpretojne ne menyren e tyre artin. Marrim veglat muzikore ketu, cdo interpretues eshte artist. Disa i luajne pjeset komplet ashtu si i pari i shkroi disa i luajne me perpunimet e tyre, te gjithe interpretuesit edhe ata qe ndjekin partituret edhe ata qe improvizojne per nje arsye apo tjeter, jane artiste.

Ne lidhje me kohen - Si mund te krijoje koha vlera per vepra qe ne nuk i njohim, por do te thote kjo qe ato vepra qe ne nuk i njohim per shkak te mos ballafaqimit te ketyre veprave me masen atehere ato vertet nuk kane pasur vlera? Ne jemi "injorantet" (pa njohuri) ne kete mes nuk eshte koha qe ka rritur vlerat. Koha ja u rrit vlerat ndryshe ketyre veprave, jo sepse ato nuk mund te rriprodhohen sot apo te behem me perfekte, por sepse jane "mall" i vjeter, pjese e historise te cilen ne e prekim vetem kur shikojme keto vepra.

Ne lidhje me Mona Lizen vertet mendon se Leonardo u mundua shume te jepte nje vajze "enigmatike" te atij lloji apo thjesht rastisti qe ajo vajze kishte tipare te tilla dhe Leonardo vetem sa beri punen per te cilen u pagua ?! Dmth beri cfare gjithe piktoret e kohes se tij benin ne ate kohe, pikturonin portrete. (jemi duke i kaluar artit shume perciptazi, pasi ka shume forma arti te vjeter te cilat vleresohen per "kompleksitetin" e mendimit, por jo sepse piktoret ishin piktore te shkelqyer por sepse ata ishin matematiciene - pra arti eshte i pafund, nje matematicien ka po aq dhunti sa nje njeri qe eshte marre me pikture gjithe jeten mund te kete).


nuk do te kish kuptim fare te studjohej arti gjate koherave..

Sa gjera bejne njerzit qe nuk kane kuptim :) Megjithate studimi i historise dhe historise se artit ndihmon ne shume ane kjo nuk do te thote se ne sot mund ti japim (ulim apo ngreme) vlerat nje vepre kur nuk dime "me siguri" asnje te vertete prapa krijimit te vepres, me hamendje njerzit kane kaluar ylberin.



p.s. çupkë analiza qe kam bere me lart nuk eshte 100% nje analize personale, marre nga besimet dhe ato cfare une kerkoj tek arti. Jam munduar te jap nje vezhgim tjeter mbi artin te dikujt qe qendron nga ana tjeter per te hapur keshtu nje diskutim. Nq se do jepja mendimet e mia e gjitha do kthehej shume personale dhe une skam as kohe as arsye perse ti fut njerzit ne ato cfare une besoj. Shpresoj e kupton tani qendrimin tim ne te gjithe kete diskutim, qe nga fillimi i kesaj teme flas. Dua te them sigurisht ke te drejten e mendimit tend dhe nq se nuk te pelqen debati mund ta mos vazhdojme.


p.s.tjeter : Edi tani e vura re qe ke kthyer pergjigje. Pikerisht njerzit duhet te kuptojne se "pak imagjinate" eshte ilaci i nje artisti. Dhe ne te gjithe e kemi nga "pak imagjinate" - eshte tjeter gje nese ne duam ta veme ne pune kete imagjinate.

[peoples]

...sot eshte i ngritur ne nje debat teper te vecante:"Te berit Art sot,eshte e lidhur ngushte me ndryshimet ne kulturen kontemporane(bashkohore),e cila edhe influencon menyren e te punuarit te artisteve".D.Carrier.
Te pretendosh qe me art akoma kuptohet e bukura apo momenti estetik teper delirant,eshte nje marrezi qe smund te ndjeki pasi rreziku eshte imediat.Sepse estetizimi i jetes sone ka marre dimensione dhe krejt,te tjera kuptime,ne lidhje me zhvillimin dhe perhapjen e koncepteve te se bukures.
Fotografia eshte nje nga mjetet qe ka revulucionalizuar tej mase boten artistike,nje thike qe ka ndare ne shume pjese te menduarit dhe te berit art.Ka dhuruar njerezve te tjera metoda per te kuptuar te bukuren dhe per ta shijuar ate.Sot e "bukura" paguhet me nje cmim teper te vecante!Me kapacitetin dhe deshiren per te formuar nje "kostum" per mendimet dhe verejtjet e tua.
me pelqyen diskutimet e te gjitheve..jane me profesionizem,duke shpresuar qe edhe une te kontribuoj,urime ...
AP.

[Cupke_pe_Korce]

Fiori-
Po e le diskutimin me kete post te fundit. Kjo, jo sepse nuk me pelqen, por nuk shikoj ndonje arsye per te vazhduar. Ishte thjesht dicka qe une pyeta, me teper per te pare idene time sesa te sfidoja idete tuaja. Nuk jemi ketu per ti mbushur mendjen njeri-tjetrit :)

Fillimisht dua te bej te qarte se askush nuk e ka gjetur absoluten ne art, dhe une nuk jam aq e marre sa ta synoj nje gje te tille. Se dyti, une nuk jam eksperte ne fushen e artit per te mbrojtur nje ane te caktuar, por edhe ne qofte se isha, kjo nuk do te bente asnje ndryshim. Ajo c'fare une desha te ve ne dukje ka te beje me idene se c'fare do te thote te krijosh dhe te konsumosh art. Meqenese qellimi kryesor i artit eshte komunikimi, e konsideroj kete gje teper te rendesishme, dhe se me komunikim nuk kuptoj vetem aftesine shprehese, por edhe menyren sesi transmetohet ndjenja tek konsumatori (vezhguesi), si dhe lidhjen ndermjet tyre. Arti eshte nje fushe teper e gjere, dhe do te ishte e pamundur te kapet c'do aspekt i tij. Edhe pergjithesimet jane te veshtira, keshtu qe ne u perqendruam tek artet figurative.

Me kerkove te te jap nje shembull per te cilin une mendoj se i ka humbur vlerat artistike: "Bicycle Wheel Ready-made" nga Marcel Duchamp. Nje tjeter shembull do te ishte: "Improvisation 28" nga Kandinsky

Perse mendoj une se vlerat kane humbur:
Ne lidhje me "Improvisation 28,"...nuk shikoj ndonje objekt te qarte nga ajo qe perceptoj (vija shumengjyreshe qe nderpriten, pa forme, pa kuptim, pa ndonje 'pattern' qe mund te presesh. Gjithcka qe jam ne gjendje te kap eshte confuzion, dhe nuk e dalloj dot ate 'deeper meaning' qe artisti mund te kete pasur ne mendje. Per me teper, edhe vete pa frymezim dhe pa pasion mund te kisha krijuar dicka te ngjashme duke thene se ishte art. Fundja fundit, nje grumbull vijash qe nderpriten pa ndonje rregull te caktuar do te ishte e njejte sido qe une ti kisha vendosur.

Per sa i perket "Bicycle Wheel Ready-made": nje rrote biciklete mbi nje karrige. Eshte ky art? Pse? Vetem sepse dikush mendon se eshte art? Po nese ne vend te rrotes se bicikletes kisha vene nje ambazhur, c'fare ndryshimi do te kishte? Si duhet te kuptoj une te ashtuquajturen "veper arti" nga nje art i vertete? Nje pale gershere metalike a nuk do te ishin e njejta gje? Nese jo pse? Duke e pare nuk me ngjall asnje emocion, asnje cudi, asnje 'hint' pas te ciles une te kapem per ta interpretuar. Gjithcka une mund ti atribuoj eshte hamendje....hamendje! Une mendoj se ne keta shembuj, idea e artit i ka kapercyer kufijte e saj te percaktimit.

Cilat konsideroj une vlera te artit, dhe pse mendoj se jane ne rrezik:
Mendoj se arti figurativ eshte i lidhur pazgjidhshmerisht me "imazhin e te bukures," ate imazh qe ne perceptojme me ane te shqisave dhe kuptimit. Kur flas per te bukuren kam parasysh ate force te artit qe te ben te 'levizesh' drejt asaj qe eshte para syve te tu, qe te ben te reagosh apo perjetosh nje emocion. Kjo eshte nje vjere e artit--zgjimi i emocioneve tek konsumatori duke e bere ate te futet ne boten e artistit per te gjetur vetveten. Une mendoj se dicka vizuale eshte e bukur edhe kur eshte poetikisht e tmerrshme. Alban People mendon se ne shoqerine moderne koncepti i se bukures ka ndryshuar teresisht, dhe se arti nuk duhet pare ne lidhje me vlerat estetike, me momentin teper delirant. Ne fakt, une mendoj se momenti delirant rrjedh pikerisht nga konfuzioni dhe paqartesia, dhe jo nga ajo balance, nga ai rregull dhe qartesi qe une kerkoj nga nje krijim artistik. Sa per ndikimet e tjera, ne vecanti ate te psikologjise, filozofise etj. jam dakort se eshte nje evoluim i artit, nje perspektive krejt e re, por te mos harrojme se nese teoria sot nuk beson ne vlera, as arti mbeshtetur ne to nuk do te besoje (dhe ju siguroj se sot ekziston nje debat i gjere per sa i perket vlerave ku mbeshtetet arti dhe shoqeria, por kjo mund te analizohet diku tjeter pasi nuk eshte objekt i diskutimit tone)

Ke bere nje verejtje me vend kur ke thene se edhe ata qe interpretojne artin jane artiste. Megjithese kjo nuk eshte e vertete ne te gjitha rastet, shpesh qendron si e tille. Jam dakort me ty vetem kur mesazhi eshte dhene i qarte. Kur vizualizimi eshte i c'rregullt, pa pike referimi dhe abstrakt, per konsumatorin eshte e veshtire te kape idene qe eshte paraqitur. Qe te krijosh (ne rastin tone, duke konsumuar art) duhet me pare te kuptosh. Per mendimin tim, nje veper arti kuptohet kur forma dhe idea shkrihen ne nje, duke sjelle nje unifikim te gjithe elementeve. Gjithe ato pjese te vogla, ato detaje, nuk qendrojne te shperndara neper hapesire por vijne e konsolidohen ne harmoni midis tyre. Eshte kjo harmoni qe i jep qartesi vepres artistike duke e bere ate me te kuptueshme, dhe si rrjedhoje, e sjell me afer konsumatorit. Per me teper, a nuk eshte permendur se arti i sotem ka levizur drejt intelektit? C'fare quhet art i intelektit, kaosi apo rregulli?

Per mendimin tim, ne nje pjese te artit modern, unifikimi i formes dhe idese nuk eshte i pranishem, edhe harmonia eshte thyer. Ve re nje c'rregullim ne elementet perberes, qe justifikohet me 'lirine' e artistit per te shprehur ate qe ndjen. Pse? Sepse eshte me lehte per te krijuar dicka te c'rregullt se dicka qe kerkon mund e kohe? Apo sepse imazhi mund te sakrifikohet per hir te 'intelektit'? Nje lule eshte nje lule ne syte e mi, dhe ka qene nje lule ne syte e atij qe ka jetuar para 300 vjetesh. Edhe pse koncepti mund te ndryshoje, imazhi mbetet i njejte--lule! E me gjithe ndryshimet per sa u perket nocioneve, do e quaja me 'artful,' Katedralen e Shen Pjetrit sesa The Twin Towers qe u rrezuan. Jo sepse kam nostalgji per ate periudhe, por sepse artisti ka krijuar dicka te bukur, edhe pse nocioni i se bukures ka qene 'i gabuar.' Nese do tju pyesja se ku qendron ndryshimi midis nje peme te rrezuar nga rrufeja dhe nje garazh ku parkohen makinat, si do te pergjigjeshit? Ka ndonje gje te bukur (c'faredo nocioni i dhenci te bukures) ne nje garazh?

Arti i kaluar nuk eshte vetem mall, apo history qe ne e prekim. Me teper se nostalgji ai eshte "Shkolle" vlerat e se ciles jane jo vetem historike, por didaktike, artistike etj. Artistet jo vetem frymezohen prej tij por ecin ne ato gjurme. Psh, arti i rilindjes i hodhi syte nga lashtesia, por solli origjinalitetin e vet: sfondet plot drite, anatomine perfekte, balancen, kontrastin e ngjyrave, idete e qarta etj. Nje pjese e mire e artit modern ka marre nga ai i kaluar mjaft elemente, duke i nderthurur me elemente te rinj te kohes. Psh. Nje nga krijimet me te arritura te Picasso-s eshte Guernica. Kompozicioni trekendor te kujton "Darken e Fundit" te Leonardos. Kontrasti bardhe e zi shton dramaticitetin e vepres duke e bere vezhguesin te perjetoje 'klithmen' e luftes. Imazhet e shperndara ne te kater anet, simbolizmi, denojne aktin ne fjale. Tmerr, kaos, satire.... A nuk zgjon kjo tablo tek vezhguesi emocione, ndjenjen e tmerrit, urrejtjes kunder luftes, denimin? Me te njejten monedhe, a nuk zgjon tek vezhguesi figura e krishtit tek "Darka e Fundit" prezencen hyjnore? Butesi tronditse, meshire, ankth ne gjithe galerine e figurave! E pra, te dyja shkaktojne nje efekt emocional tek auditori, duke e bere ate te perjetoje skenen, ngjarjen, te krijoje nepermjet interpretimit. Nje efekt i tille mund te arrihet vetem nese artisti dhe konsumatori ndajne se bashku krijimin. Une si vezhgues duhet ta di se c'fare te kerkoj ne nje krijim artistik, perndryshe nuk do te perfitoj gje prej tij. Duke ma bere abstrakte, ka rrezik jo vetem te ma shtremberoje idene, por nganjehere edhe te ma humbase fare ne nje labirinth imagjinar te pafund.

U zgjata ca si shume, dhe mbase pa dobi, dhe me sa shof jam perqendruar me teper ne teorite e artit sesa ne vete artin. Mbase ajo qe desha te marr nga ky diskutim ishte paksa jashte teme. Gjithsesi, mendoj se eshte e nevojshme qe dikush te kete idete e veta per tju arfuar artit, qofte edhe si amator i thjeshte.

Alban People-
Nese do te kisha kohe, do te kisha shume deshire te merja pjese ne nje diskutim mbi filozofine e artit, teorite, dhe ne vecanti 'aesthetics,' ate nocionin e se bukures qe ne kohen moderne ka ndryshuar teresisht. Ju mund te jeni artist, une jo. Do te kish qene vertet me interes :)

[drini_në_TR]

Dëgjova para disa ditësh profesorin tim të dizanjmit të thoshte:

Fillimisht rryma (bashkohore) e Artit zhvillohet në piturë nga piktorët. Më pas ajo shihet nga Arkitektët, të cilët frymëzohen nga rryma e tyre e re, dhe transformohet në hapsirën tre dimensionale. Pra ajo fillon të mari përmasat qytetëruese nëpër themele dhe betone të qyteteve. Pas ndërtimit të stilit të ri, muzikantët frymzohen nga jeta në këto hapsira të reja, dhe me muzikën e tyre sjellin një modë të re... (with the wannabes...). Dhe në fund nga muzika frymëzohet moda veshëse (The Style) nëpër gazeta dhe revista.

Ç'mendoni?
Përshëndetje
drini.

[peoples]

...kam pire nje kafè te ngrohte dhe me deshire lexova shkrimin(artikull)tend,me te vertet mu duk interesant.Edhe pse ti(vajza nnga Korça) ke disa ide te qarta,ato qe krijojne dhe stampa per cdo mjet artistik te perdorur,perseri idete e tua jane un'oeuvre d'art.Komplimentime!
Kush jam une?Artist?Aspak e vertet!Jam ne cilesine e nje studenti qe kerkon te mbroje dipllomen,per koicidence ose per ironi te diskutimit tone,pikerisht me vepren e Marcel Duchamp.Ai qe thote:Eros c'est la vie!-Kur transformohet ne nje grua,jemi ne vitet 20!Kemi dokumentin e mrekullueshem sepse fotoja eshte firmosur nga Man Ray!
Sidoqofte mbi Duchamp opinionet skane fund,jane aq te gjata sa dhe te stergjatura,madje dhe te merzitshme.Po e ve re tani ne rikthimin tim neper bobliotekat e Italise dhe ne mjedise ku Duchamp frekuentohet ose ndjehet influenca e artit,ose e menyres se te berit art me nje thjeshtesi dhe qetesi veprimi qe kalon cdo parashikim;e,ketu fillon veshtiresia e te kuptuarit te punes se Duchamp,ai preferon te luaje(...shahu!) sesa t'i marri gjerat seriozisht.Thjeshtesi dhe qetesi!
Nuk mendoj te zgjatem pasi ndjej nevojen per komunikim per te,thjesht per motive personale,por doja te thoja vetem nje gje:Arti,pas ardhjes ne Toke te "deshires-nevoje" per te krijuar Njeriun e Ri(Nietzche),ka perplasur cdo vlere dhe i perket me nje trysni me te madhe cdo shije dhe vlere qe dikur ishte konsideruar e shemtuar."Urinatori"-i Duchamp.

...une mendoj te jap dicka pasi me kete fushe jam i vendosur,por s'eshte edhe aq e veshtire.Pse marr shume mesazhe,lexime nga libra te ndryshem,nuk perkon me qellimin tim.Dashuroj heshtjen dhe mendoj se ajo i takon dhe menyres se si une arrij te shmangem nga kaosi dhe destabilizimi psiqik i shoqerise,nga infeksioni dhe marrezia qe ka pllakosur boten!Jam i mendimit se sikur bota te mendonte se qellimi i shoqerise eshte vetem te krijoje luftera dhe te thyeje paqe,do te kishte me shume dashuri per vlerat shpirterore qe ne kemi,por qe nuk i demonstrojme dot sepse duam dhe kemi kahje politike!

...edhe Arti mendon ashtu,Ai eshte i trupezuar me boten,me njeriun qe i jep rendesi dhe force per te dale nga "asgje-ja".Ai predikon dhe lutet qe te mos ndrydhet gjithnje neper galeri apo muze luksoze,por te dali ,te komunikoje me boten,me njerezit e mrekullueshem qe kane nevoje ta prekin ate,ta veshtrojne,te komunikojne pafundesisht e,te rimarrin cdo pakenaqesi vetem qe te mos kene pakenaqesi nga menyra sesi i shikojne dhe cilesojne ato vepra(Happenings!).

...arti mendon te flasi me gjuhe te thjeshte,te jete transparent,por kjo transparence behet mur i palevizshem per publikun;sepse ai nuk arrin te njohi te verteten,te natyrshmen arritje qe shkenca i dha njeriut...nivelin e prodhimit ne mase te shume objekteve,ne seri te pafundme qe ne vetvehte deshmojne dhe shemtiren e tyre te trupezuar ne funksionin qe i kane dhene,por niveli eshte i tille(Designer),njerezit arrijne te gjejne shpetim tek e bukura e dikurshme,tek antikiteti teper i larget,jo i erret!Tek shekujt qe rilidhen-rilinden nje Europe qe po dilte nga mesjeta e erret,tek bukurite qe skane aspak lidhje me estetiken e shek.te 17,pikerisht atehere kur filloj te perdorej fjala estetika.Por debatet dhe konfrontet e mendimtareve te atehershem beheshin pikerisht mbi te dhenurit rendesi dhe perkujdesje inovacionit,mendimeve,ideve te reja qe do te deshmonin qe artisti(poeti,muzikanti,shkrimtari,arkitekti)do kishin me liri per te punuar dhe per te vleresuar nje shoqeri qe po dilte dita-dites nga erresira dhe shfrytezimi feudal.Arti po hynte ne shtepite e cdo familjeje te thjeshte!-Van Gogh pikturonte "qeruesit e patateve",Velasquez hidhte poshte ne menyre teper te mistershme hegjemonine e oborrit mbreteror duke ngritur lart figuren dhe rendesine e artistit ne shprehine dhe fantazine e tij,"Las Meninas"deshmon qarte kete fakt!E shume-shume shembuj te tjere...
..deshira ime eshte qe te shikoj nje bote te thjeshte ,pa komplikime,pa metodike;thjesht nje ingranazh qe di te pikturoje te ardhmen e tij ne menyre intensive,duke gjetur cdo dite mjete dhe shprehi te reja,ku deshira per frymemarje te mos heshti asnjehere,ku persosja te mos arrije asnjehere te mbuloje deshiren per te gjetur!Sic thonte me mburrje "grabitesi" Picasso:'Une s'kerkoj gjej'!

me kenaqesi mundova te jap dicka per ju,faleminderit dhe juve per mirkuptimin...
AP.italy.

[Cupke_pe_Korce]

Alban People-
Me vjen keq qe te lendova per sa i perket Duchamp. Nese do ta kisha ditur, nuk do e kisha permendur.

Nuk e di me siguri se ku ka arritur arti i Duchamp kohet e fundit, por di nje gje: qe disa njerez edhe ne humbje jane te medhenj :)

Suksese me mbrojtjen e diplomes!

[korçar]

E c'eshte fjala artist? Cnenkupton ajo?
Fjala artist nuk eshte gje tjeter vecse nje nofke sic eshte avokat apo doktor... s'eshte asgje tjeter vecse nje nofke pergjithesuese te shume metodave te krijimit.
Nuk behesh artist ne baze te imagjinates, se ke shume, se ke pak apo hic fare. Per me shume asnjeri nuk i thote vetes do behem "artist". Cdo kush deshiron te beje dicka ne baze te vullnetit te vet dhe per tu shprehur ne nje fare menyre.
Nuk je artist sepse ke shume apo pak imagjinate por "je" artist sepse i perkushtohesh nje fushe te artit. Dedikimi ndaj dickaje eshte ai qe na lejon te pervetesimin e cilesise si "artist".
Ka artista amatore, ka artista te shkelqyer, ka artista medioker... por jo per kete ata jane me pak artista. Imagjinata e nje artisti merret ne llogari vetem ne lidhje me suksesin qe hasin veprat e tij ; ata me me shume imagjinate DHE QE DINE TA PERDORIN ATE POSACERISHT behen artista qe kane me shume rezultate - rezultate ndikimi dhe financiare - suksese e fame...
JE artist sepse i perkushtohesh artit dhe MUNDOHESH TE KRIJOSH, cfaredo vlere mund te kene keto krijime!
Nuk ka gje me te lehte se te behesh artist, mjafton te krijosh dicka ; pastaj ne bote ka njerez me kaq shume gusto te ndryshme saqe do te kete gjithmone dike per te pelqyer ate qe ben ti dhe si rrjedhoje askush nuk do tju refuzoje titullin ARTIST.
Ajo qe ve re une eshte se ketu ne forum ka disa qe kerkojne titullin artist duke mos patur KURAJON TE IMPLIKOHEN ne art dhe duke u justifikuar se perderisa kane pak imagjinate mund te jene artista. TE MUNDESH TE JESH ARTIST NUK DO TE THOTE TE JESH ARTIST! Behu artist, asnjeri nuk te ndalon por ama me jep proven e krijimit tend qofte ai squlle, sepse detyrimi i artisteve eshte pikerisht dhe patundshmerisht "KRIJIMI".

Gjithashtu shfaqja e fotografise nuk i hoqi asnje vlere piktures ; megjithese krahasimi eshte i pamundur nuk besoj te kete me pak njerez qe pikturojne. ABSTRAKTIZMI nuk i ka rrenjet ne progresin e fotografise. Edhe me foto mund te besh gjera abstrakte, si eshte e mundur atehere qe njerzit pikturojne akoma meqense fotografia duhet te kishte detronuar pikturen. Nje portret te Napoleonit vertet e ben ne nje cast me nje aparat fotografik ne ditet e sotshme, por kete gjithekush mund ta beje, dhe ky gjithekush nuk eshte medoemos artist sepse beri nje foto.
Nje nga gjerat qe cmohen ne art eshte mundi dhe puna qe kryhet per tja arritur. Meqe ka dale fotografia njerezit nuk duhet te pikturojne me peizazhe e portrete, apo si! Nje pikture ka shume me shume vlere se nje foto - e thjeshte - sepse piktori e ka ndertuar pike pas pike ose pixel pas pixeli per ti dhene nje pamje te "njejte" me ate te fotografise duke perdorur nje menyre art-izanale : ketu eshte talenti i shqisave te autorit qe cmohet dhe qe paguhet... Piktura dhe fotografia kane shume pak gjera te perbashketa.
Ketu arrijme tek nje pike kyc : ARTI humbet vlerat kur behet i gjithemundshem, banalizohet kur gjithekush mund ta realizoje. Per kete arsye arti shenjestron gjithmone me te perkryeren, me te miren nga gjithe potpuria e krijimeve.

[peoples]

...artisti me fantastik ne bote,me krenari dhe njekohesisht me i tjeshti eshte Perendia qe udhehoqi krijimin e botes!
Thjesht te ulesh dhe te veshtrosh qiellin,detin,perendimin e diellit apo dhe rete qe fluturojne mbi kokat tona;pyjet dhe gjithcka qe ato permbledhin,shikojme sesa e mrekullueshme dhe perfekte eshte natyra;sa e magjishme me ato ngjyra te paarritura kurre nga dora njerezore pervecse kopjime me anen e lendeve kimike.

Babilonasit kishin artiste te mrekullueshem po te kemi parasysh se çfare mrekullie ato diten te ngrejne;kopshtet e mahnitshme qe sot nuk arrihen perveçse me ane te kompjuterit ne tre dimensional!
Egjyptianet kishin ne oborret e tyre shkencetare,artiste,poete qe diten te ngrejne ne hapesire mrekullira te tilla gjigande!Mund te vijoj me shume shembuj te tjere qe historia na ofron,por kisha parasysh qe te cilesohesh artist sot eshte thjesht nje mode,nje deshire per tu ndjere ndryshe sepse tregu kerkon artiste siç edhe kerkon menaxhere apo sekretare.Vertet fjala artist sot tingellon pak pa potence,"s'eshte me cilesi e fituar ne trashendence por mangesi qe shitet per te shpetuar nga ndryshimi i perditshem",nga ai ndryshim qe sot "ne s'arrijme te ndalemi perballe nje qendrimi artistik te personave sepse ato jane ngujuar ne deshiren e tyre dhe kerkojne vetem te ç'orjentojne me disfaten e tyre"!
Mbase edhe nje ish-diskutant i Forumit e mendonte keshtu kur ai me nje ironi te holle por teper te sinqerte percillte tek vetja nepermjet personazhit virtual se "Si" mund te jesh nje "SI"...
Te jesh dhe te jetosh nen gjykimet e publikut mund te jete dhe nje deshire per tu quajtur artist!?Siç edhe nje mjek ndihet i tille pas marrjes se dipllomes dhe afrimit tek ai,paciente dhe njerez qe kane nevoje per ato qe ai di dhe ka arritur te njohi...apo dhe avokatet kur arrijne te kene sa me shume qeshtje dhe kliente te pasur...ndersa te jesh artist,sipas mendimit tim eshte me shpirterore!Edhe kengetari raper Eminem ka nje qetesi shpirterore ne tekstet e tij,edhe super e komercializuara Britney Spears ka njohje ne talentin e saj;jetojme ne epoken qe produkti eshte me i vlefshem sesa permbajtja.

Artisti s'mund te jetoje dot pa publik!

Koncertet e viteve 60-70 s'do kishin ekzistuar asnjehere pa publik,pa deshire dhe nevoje per te marre mesazhe dhe emocione te forta qe vetem njerez qe kane privilegjin dhe dhuraten me te cmuar mund dhe dijne ta japin.
Artistet lindin dhe do te lindin cdo minute;rruga e tyre eshte teper e gjate,e tmerrshme dhe moskokecarese per pasionin e tyre,sepse te tjeret i perçmojne ,mundohen t'i ngaterrojne me persona qe kane qellime te forta politike apo ekonomike...nuk mendoj aspak keshtu;arti s'eshte imitim i realitetit,por tjesht nje ineterpretim i tij...dhe interpretime ka aq shume saqe nuk do te kishim aq vite te jetonim vetem po te lexonim per artin qe kenaqi,shpartalloi dhe unifikoi shpirterat ne te gjithe boten...sepse ato kishin deshire dhe pasion per te mrekulluar çdo mjedis ku banohej,ato ishin shume te thjeshte dhe s'kerkonin aspak nga ata qe perfitonin nje te tille favor:te qendrosh ne pranine e nje Krijuesi te gjithesise,te ngjyrave dhe emocioneve qe ne sot jemi duke i zbuluar çdo dite.
Artist dhe Krijues s'besoj se qendrojne larg me njera tjetren,por jane te shkeputura per nga mesazhi qe japin me spekullimin shekullor qe njerezit kane bere.
Eshte e thjesht te shkruash per artistet dhe per artin,vetem te kesh pak imagjinate dhe deshire per te mos u ndjere i humbur,por te perfitosh nga dobesia e tjetrit dhe te arrish ate qe koha do ta stamposi (...) si sinonim i asaj melodie qe Parisi i fillim shekullit te kaluar po provonte...te mos qenurit me nje epiqender per artin dhe kulturen...spostimi dhe i Marcel Duchamp dhe i shume artisteve te medhenj drejt "molles se madhe" flet qarte.



..me pak fjale...(absolutisht s'me vjen keq,perkundrazi jetoj emocione kur dikush ka lexuar dhe arrin te perdori punen e Duchamp per te dhene nje kuptim,apo nje ide;sepse puna e tij bazohej pikerisht mbi idene,dhe,eshte quajtur Piktori i ideve!...)..faleminderit...me respekte Ap.

[korçar]

Gjykimi!
Mos gjyko per mua eshte fjalia me absurde qe egziston sepse dihet kryekeput qe cdo veprimtari njerezore eshte GJYKIM. Ne mos gjykim i arsyes, gjykim i qenies. Edhe soditja eshte gjykim, gjykim i shqisave tona. Rrjedhimisht "mos gjyko" me duket fare e pakuptimte dhe e pallogjikshme. Problemi qendron tek fakti se ka shume njerez qe mendojne, kastile ose instiktivisht, se te mos gjykosh te tjeret do te thote te mos ti kritikosh, te thuash gjithmone te miren pa zene ne goje te keqijen, me nje fjale te flasesh relativisht, gjithmone relativisht dhe te jesh i asnjeanshem...
Gjyko duke u munduar ti afrohesh sa me shume "botes" se tjetrit sepse E VETMJA GJE QE MUND TE BESH ESHTE GJYKIMI. Kjo perfaqeson per mua nje thenie me te arsyeshme - gjithmone sipas arsyes sime... dhe te ca te tjerve.

Nje artist - ose nje artist i ardhshem - ja di vdekjen profesionit; ai di gjithashtu se nje artist i kuptuar plotesisht eshte nje artist i vdekur. Jo i vdekur me kuptimin i sosur, jo i vdekur shpirterisht - a shpirti mund te vdese eshte tjeter gje - por i vdekur profesionalisht ( heqja e nofkes "artist"). Prandaj shume te ashtuquajtur artista kultivojne pakuptueshmerine ose nje fare misteri pasi dhe ata duan te "rrojne". Ky eshte gjykimi themelor.
Mbase nje bamiresi e thelle shpirterore i mban te gjalle, por jane raste te rralla, jo te gjithe e kane kete bamiresi per fat te mire. Fakti eshte se une i gjori ketyre "gjenive" nuk ju kuptoj shkrimet e as mendjelehtesine - faji i kujt? faji im patjeter!.
Bota nuk perparon dot kurrsesi vetem me artista. Sdo kishte FERR me te madh se nje bote gjithembushur me artista!

Bukuria eshte ne syte e atij qe shikon, rrjedhimisht e bukura ime nuk eshte e bukura jote sepse pikerisht po te ishte e tille jo vetem qe nuk do kishte artista por nuk do kishte fare njerezim. (Mbase do ishte me mire keshtu!) Por ja qe ne e pelqejme ti themi vetes se ka vetem nje te vertete me te madhe se te tjerat: e verteta e cdo njeriu per veten e tij... Kjo e vertete mund te ndryshoje fale diskutimit; problemi eshte cila eshte menyra me e mire e debatit!...

P.S. E di qe nuk ka shume lidhje me artin dhe se ky shrim mund te ishte subjekt heqjeje por do tju lutesha administratorve te mos e hiqnin perderisa derguesi nenkuptohet vetvetiu me marresin!