Arti ka ekzistuar gjithnjë dhe do të vazhdoj të ekzistoj pafundësisht!
Ai do të vdes vetëm nesë ne vdesim, sepse kur ne jemi gjallë kemi ndjenja, dhe ndjenjat s'kanë kufi. Pra art është çdo gjë që bëjmë, dhe titullohet i tillë kur ne zhgarravisim, shtrëmbojmë ndonjë tel, apo bëjmë ndonjë tingull që për ne ka një kuptim. Arti del më i fuqishëm kur ne jemi në kohë të këqija, kur ne jemi të brengosur dhe të mërzitur, tam tam kur na vjen që të qajmë nga shpresa që na mungon. Ai është rruga më e mirë për të çliruar veten nga barra të jetës, nga humbja e një dashurie, apo nga ndjenja që vjen kur shohim dritën e djellit të bjerë mbi sytë tona në agimin e një dite. Arti s'ka kufi, prandaj ai s'ves kurr sepse aty ku mbaron ai fillon prap me një gjë të re. Arti i mirë apo i keq është vetëm ndjenja që ne duam të transmetojmë, pavarësisht nga cila mynyrë. Çdo njeri në botë është një Artist, edhe ata që mendojnë se s'e kanë harritur dot... janë të tillë. LIRIA ËSHTË NJË GJËNDJE SHPIRTËRORE, dhe çdokush edhe i burgosur mund të ndihet i lirë nëse beson në ndjenjën e tij. Arti më i bukur është ai që vjen i sinqertë por edhe i thjeshtë. Një frymzim mund të vij duke ecur në trutuar midis shumë kalimtarëve, apo duke parë teksturën e po atij trutuari...
I love all ya guys...
ARTI DUHET TË JETOJ!!!
dhe me këtë nënkuptoj
që ne duhet të vazhdojmë të shprehemi...
përshëndetje
drini.
Krijoni Kontakt