Në gjurmë të gërmave dhe shkrimit Pellazgo-Yllir

[Bizantin]

Epo keshtu eshte kur ke pese klase shkolle dhe mban veten me universitet. Po filloj nga fundi:
Justiniani nuk brohoriti asgje, sepse kishin kaluar 5 vjet qe nga revolta e Nikas e cila filloi nga brohoritjet "Fitore" mes Kuq e Bardheve dhe Blu-Gjelberve. Sic duhet t'ja u kishin mesuar ciceroneve, revolta perfundoi me djegjen e kishes se Perendeshes (ose "Agia Sofia" e pare). Justiniani pagoi te rinderohej kisha e Zonjes me shtylla qe u moren nga tempulli i Dianes (Efes). Po pertoj te folloj tani me simboliken e katrorit, katres dhe peses.

Kur u inagurua pervec recitimit te pasurive (pjesa e fundit) Justiniani tha:"Lavderuar Qofte Zoti, ta kalova Salomon!" Sigurisht qe ai nuk mendonte qe kishte Fituar mbi Zotin dhe as Zoti mbi ate.

Na ke sqaruar shume ""shkoqur"" qe fjala "Fitore" na vjen nga latinishtja. Na bej nder tani dhe na gjej eimologjine latinisht te VIC dhe le ta vulosim kete mesele. Per me shume kjo do na mesoje edhe se si fjala greqisht per Fituam rrjedh nga ajo latinisht.

Kështu them dhe unë, as shqip nuk dini të flisni edhe shisni dhe dëngla. Madje as kthjelltësi nuk mundoheni të tregoni siç duket nga fjalitë e nënvizuara.

Tani o tha Justiniani diçka, o nuk tha. Që të dyja nuk bëhen.

A thua se Justiniani e tha në ""greqishte"" atë fjalinë që përmënde? Diçka e tillë νενίκηκά σε Σολομών siç na thonë tekstet? Këtë, fjalën e parë të nënvizuar, e gjen tek postimi i mësipërm.

S'ka ç'të them më tepër për 'fitoren'. Po nuk të pëlqen nuk më intereson, është problemi yt.

[BARAT]

A thua se Justiniani e tha në ""greqishte"" atë fjalinë që përmënde

Ndoshta ai fliste dhe latinisht...
A ishte ai latin? Apo ishte grek?
Apo ishte si ti? Apo ishte si shqiptaret e Maqedonise?

--------------------------

-Iliria nën Anastasin, Justinin dhe Justinianin –
pritja e legatëve të Papa Shën Hormizdasit në Aulonë, në Skampin, në Ohër – shkresa 131 e Justinit.


Ne kemi parë se perandori Dioklecian ishte nga Dioklea, për rrjedhojë Shqiptar. Perandori Anastas, po ashtu. Ai lindi në Dyrrah, në vitin 430. Prindërit e tij ishin të varfër, por ai vetë nuk dukej të ishte pa vlera. Më 491 ai u ngjit në fron nga perandorja Ariadna. Më parë ai duket se ka qënë zemërndjeshëm por, pasi u bë perandor, u soll njëlloj si të tjerët, domethënë si njeri i pafè. Qysh në fillim, -thotë Lë Bo (libri 3, k.11) -në kurriz të bashkatdhetarëve të tij, ai ngriti rreth Dyrrahut një mur mbrojtës të trefishtë, pastaj ai i detyroi provincat të jepnin në para atë çka deri tani e kishin dhënë në natyrë, për mbajtjen e trupave, në të të cilat shfaqej një rrëmujë e paanë. Më vonë, Justiniani rivendosi mënyrën e vjetër të vjeljes së taksave. Atë e akuzojnë, gjithashtu, se i ka vënë zjarrin edhe vetë akteve origjinale të Koncilit të Kalkedonisë. Por a iu dha mundësia atij që ta bënte këtë? Dy lloj çështjesh arritën të vendoseshin në këtë koncil: -çështja e besimit dhe çështja e disiplinës. Patriarkët e Kostandinopojës pranuan vendimin e së parës, por ambicia e tyre i shtyu ta refuzojnë të dytën, dhe të mos pranonin kufij mbi të. I mërzitur nga grindjet e tyre -edhe me papën, edhe me patriarkun e Aleksandrisë, -i lodhur gjithashtu nga kotësitë e përditshme, Anastasi dërgoi të merreshin aktet e koncilit dhe i flaku në zjarr. Duke ditur nga njëra anë se arkipeshkvi i Selanikut duhej të qeveriste në emër të papës Maqedoninë, Shqipërinë, Greqinë dhe Dakinë, e nga ana tjetër, duke parë se patriarkët e Kostandinopojës kishin arritur ta korruptonin atë, -ipeshkvët e Maqedonisë dhe Shqipërisë u bashkuan rreth 40 vetë, dhe, në një koncil krahinor, ata hodhën poshtë njëzëri juridiksionin e paligjshëm të Doroteut. Meqë Alizoni, Arkipeshkvi i Nikopojës, kishte vdekur në Kostandinopojë, ipeshkvët e krahinës caktuan një tjetër në vend të tij me miratimin e papës. Doroteu i tërbuar nxiti guvernatorët të përndiqnin ipeshkvët. I njoftuar për intrigat e tij, Papa Shën Hormizdas i shkroi në vitin 517:
-”Nuk është Gjoni i Nikopojës, por jeni ju vetë që shkelni me këmbë zakonet e vjetra. Si legat i selisë eprore, ju keni padyshim juridiksionin mbi Ilirinë perëndimore, por me çfarë të drejte ju pretendoni të ruani privilegjet prej atyre, urdhëresat e të cilëve ju sot nuk i respektoni? Si guxoni ju të kërkoni një bindje ndaj një feje kur ju vetë nuk e kini? Respektoni si duhet Zotin, dhe do të merrni me lehtësi atë çka njerëzve u takon të marrin”.
Një vit më vonë (518), Justini u ngjit në fronin e Kostandinopojës dhe solli një varg ndryshimesh në të. Me inortodoksinë e tyre, dy parardhësit e tij, Zenoni dhe Anastasi, e kishin turbulluar kishën e shtetin jo më pak sesa pesë apo gjashtë patriarkë për arsye të ambicjes së tyre. Për të qetësuar njërën dhe tjetrin, Justini iu drejtua Papa Shën Hormizdasit. Legatët e papës, të thirrur nga Justini, përshkuan Shqipërinë dhe kudo u pritën si të dërguar të Zotit. Në Aulonë pritja që iu bë atyre ishte e mahnitëshme, dhe entusiazmi i përgjithshëm. Diçka krejt tjetër ishte në Skampin (Elbasan) dhe në Lyhnid (Ohër). Në Skampin ipeshkvi Troi doli para tyre bashkë me klerikët dhe popullin e tij. Burrat dhe gratë mbanin qirinj. Ushtarët mbanin kryqe. Troi nënshkroi më pas deklaratën e ortodoksisë, të dërguar nga Roma, dhe predikoi për popullin e mbledhur në kishën e Shën Pjetrit.
“Është e vështirë -thanë legatët, duke i shkruar papës, -të gjesh një popull me kaq përkushtim, kaq lotë, kaq gëzim”.
Në Lyhnid pritja ishte e ngjashme me atë të Skampinit. Formulari i papës u lexua më pas në kishë dhe u nënshkrua nga ipeshkvi Teodoret. Në Kostandinopojë ai u nënshkrua nga më tepër se dymijë ipeshkvë, priftërinj dhe murgjër. Pastaj u fshinë nga diptikët emrat e gjashtë patriarkëve: Akasi, Praviti, Timoteu, Eufemi, Makedoni dhe Timoteu, të cilët kishin turbulluar kishën. Duke shoqëruar në fillim në perandori xhaxhain e tij Justinin, pastaj duke u bërë vetë perandor, Justiniani shndërroi në qytet të shkallës së parë fshatin Taurezi, ku ai kishte lindur. Me urdhër të tij, ai u rrethua nga mure të fortë, u zbukurua me portikë, dhe u ndërtuan në të kisha të hijëshme (shih Prokopin). Si e kreu këtë punë, Justiniani i kërkoi -siç thuhet -Papa Shën Agapitit që vikariati i Selanikut të ndahej më dysh në favor të Justinianës, atdheut të tij. Shën Agapiti i mirëpriti dëshirat e Justinianit, dhe këtij perandori i dërgoi reskriptin në Katili (v. 535). Vigjili ripohoi veprën e parardhësit të tij, siç del nga shkresa 131 (v. 545), ku vetë perandori thotë pë të:
“Arkipeshkvi fatlum i Justinianës së parë, atdheut tonë, do të ketë nën proteksionin e tij Dakinë Mesdhetare, Dakinë buzë lumenjve, Prevalitaninë, Dardaninë, Myzinë e epërme, dhe Panoninë. Ai do të shugurojë ipeshkvët e krahinave të lartpërmendura, do të jetë i shuguruar nga këshilli i tij, dhe, në hapësirën e juridiksionit të tij, ai do të jetë në vend të selisë së Romës, gjithçka në përputhje me atë që ka përcaktuar i shenjti Shën–Papa Vigjili”.

Shënime:
-Anastasi -perandor i Lindjes (491-518), nga Durrësi, mbrojti monofizizmin.
-Justini -perandor i Lindjes (518-527), lindi në Bederiana (Justiniana Prima) në Dardani.
-Justiniani I -perandor i Lindjes (527-565), lindi në Tauris në Dardani, pranë Shkupit, hartues i kodeve juridike dhe
konstruktor i shumë qyteteve dhe fortesave në Ballkan.
-Prevalitania -një nga ndarjet e Ilirisë në Perandorinë Romake që përfshinte trevat nga veriu i lumit Mat
(Ardaksani i lashtë) deri në Drina (Drinosi i lashtë) në Bosnjë, me Shkodrën kryeqendër, me kufij lindor Myzinë,
në jug me Epirin e Ri dhe në veri me Dalmacinë.
-Prokopi -historian i shquar bizantin (shekulli V-VI) i kohës së Justinianit, autori i “Mbi ndërtimet”, “Historia e luftërave”,
“Historia e fshehtë”. Përshkruan veçanërisht ndërtimet në Iliri.

Jean Cloude Faveryal

[BARAT]

Meqe Homeri, e filloi me kete fjale Iliaden, te pakten kjo fjale ka njefare vlere si fjala e pare. Shqip?

Mëni/mëri -akoma e perdorshme ne gjuhen shqipe.

Dhe nuk eshte aspak inat apo zemerate, por eshte M'(ë)ni apo M'(ë)ri- nje gjendje shpirterore akoma me larte, e perzier me urrjetjen.

mênin aeide thea Pêlêïadeô Achilêos

Këndo o hyjneshë mënin e Akil Pelidit.

Pra, """"greket""" e fillojne rrefimin e """madheshtise se tyre"""" me nje fjale ne shqip, qe shkencetaret (si psh si ka qene nje studiues serioz ne fsh...Tanos, a.. hauz a tanuz a dicka e tille) mblidhen tok dhe perpiqen te diskutojne dhe ta deshifrojne...

Sa keq qe nuk e ka ndonje qe di shqip ne Greqi.

[XH.GASHI]

E din cka tha Justiniani o dere zi .

,,Bizantini ja rruft havllagjis" .

Latinishtja si gjuhe bazen e ka te gjuha Dardanve E-TROIA-NVE- ETROJA-ETRURIA e-truia-re .Eh po te kishin pak mend ne koke tipat si ty o bizant do ti venin vetes nje stop se me mohue nje gjuhe eshte pakez e tepert ty ste tha askush pse e perkthen ne greqisht mendimi i diasit -10 jo qe eshte i sakt po ste le as pikemedyshje .
Lus moderatoret qe lakimet tuaja te emrave tjera here mos te jene ne gjuhe greke jo per tjeter por me keto kater vjete klas qe kam spo du as te mundohem ti lexoj.

[Bizantin]

Meqe Homeri, e filloi me kete fjale Iliaden, te pakten kjo fjale ka njefare vlere si fjala e pare. Shqip?

Ja të shohim. Shqip apo ""shqip""?





Nuk pres që të bindesh, e postoj me minimumin e ambicjve. Thjesht për të të parë të rrotullohesh.

[Hyj-Njeriu]

Bizantino te kam thene shkolla jote ka vdek e po i vihet guri siper .

Meni do te thote me ikin ment(mendja) e aty e ka origjinen fjala. Tani behet mire te diskutohet se fjala men-d kujt i takon si fillim. E ke edhe ne sanskritisht po deshe.

Keto laramanlliqet do i kishte korrigjuar vete Meyer po te kishte ne dore keto qe kemi ne sot dmth 150 vjet zhvillim i albanologjise, arkeologjise ,historise e fusha te tjera qe kane lidhje.

Shqipot kane nje diamant neper duar, vjetersine e padiskutueshme te gjuhes shqipe,po ju greqerit cfare keni ,qe jeni lemsh shqiptaro-vllaho-sllavo-turk ? Apo keni greqerit e lashte ku Doret vijne nga Hylli dhe eolet e jonet sipas te ndriturit gerk herodot jane pellazge te bastardizuar?

Sic e sheh Historia e ben mese te logjikshme qe fjala Meni eshte futur ne gerqit nga shqipja e pastaj ka kaluar ne latinisht si mania ose ka hyre paralelisht ne latinisht nga banoret e Albules apo tiberit.

[dias10]

Po sikur ta provojme pak foljen νικώ (= fitoj, ç'është më interesantja, folja fitoj e shqipes është huazim nga latinisthtja) ta zgjedhojmë në """greqishte""" ne që vajtëm në shkolla """greke""", mos ka gjë """zgjidhje"""?


Cilat janë kohët e foljes?

ενεστώς ----> νικώ
παρατατικός ----> ενίκων
μέλλοντας ----> νικήσω
αόριστος ----> ενίκησα
παρακείμενος ----> νενίκηκα
υπερσυντέλικος ----> ενενικήκειν

A thua? Me të vërtetë është """greqishte"""?

Ja të shikojmë tash si bën folja në vetët e kohës parakeimenos

Njëjës

νενίκηκα
νενίκηκας
νενίκηκα

Shumës

νενικήκαμεν (a të kujton diçka kjo dias10? provoje dhe ti në atë program që ke)
νενικήκατε
νενικήκασιν

(Tani po e filloj nga fundi duke fshire ofendimet e tua sepse nuk jam shume i shquar per te ta kthyer me te njejten monedhe megjithese thellesisht e meriton ofendimin.
Hiq dore nga sulmet private sepse si une dhe ti i perkasim atyre njerezve qe nuk u kane hije.)
Une nuk perdor asnje program ne zgjedhimin e foljeve dhe as ne lakimin e emrave. Gjithshka eshte ne koken time.
Por meqe ti po perpiqesh te me nxjerresh gabim une prape po te them qe eshte nje perpjekje jote e deshtuar.
Shif ketu:
νικαω-
ω ενικων
νικησω
ενικησα
νενικηκα
ενενικηκειν
νικωμαι
ενικωμην
νικησομαι
νικηθησομαι
ενικηθην
νενικημαι
ενενικημην

padyshim qe rrenja eshte νικ= niq=(foljen shqipe) NDIQ.

ε-----shtohet ne aorist njesoj si ne shqip(e beme kete gje)
κε ----shtohet ne perfect activ njesoj si ne shqip( ke bere kete gje)
μαι---shtohet ne perfect middle voice passive tashme ne shqip e superuar por prape e ngjashme psh:
loumai= po lahem=jam duke u lare
ne te kryeren e plote folja eshte prape si ne shqip
psh: dhosan= dorezuan= dhane

Tani lete te kthehemi tek παρακείμενος=parakeimenos= ADJACENT qe ne shqip do te thote folje e BASHKANGJITUR dhe eshte e perbere nga une/ti/ ai/ne/ju/ata+foljen ndihmese kam+ foljen kryesore ne te shkuaren

Per rastin tone eshte NE(veta e pare shumes) KEMI FITUAR

Ne gjuhet moderne folja ndihmese ndahet nga trupi i foljes principale.
Ketu e ke shpjegimin te ilustruar.



Rradhen tjeter mos be me gam-gam kot.

[dias10]

Ja të shohim. Shqip apo ""shqip""?





Nuk pres që të bindesh, e postoj me minimumin e ambicjve. Thjesht për të të parë të rrotullohesh.

Duket qe nuk merr vesh.
Mërri eshte fenomeni(emer) qe ndodh kurr je i MERZITUR me dike.
Merri dhe merzi kane te njejten rrenje.
Tani cfare ndodh??
Per shkak te fenomenit te rotacizmit ne gjuhen shqipe R e toskerishtes shnderrohet ne N te gegerishtes.
Vete fjala nuk eshte aspak e huazuar por eshte nje fjale e perbere:
Merri=me rri= me ndenjt menjane(sepse je i zemeruar me dike)

[Hyj-Njeriu]

Dias shpjegimit si mungon as presja. Si i thone popullorce , ja ke perplasur ..... ballit.
Nike = Niek

p.s me-rri nuk eshte forma e sakte. Meni eshte para meri.

[dias10]

Ja të shohim. Shqip apo ""shqip""?





Nuk pres që të bindesh, e postoj me minimumin e ambicjve. Thjesht për të të parë të rrotullohesh.

Fjala Meni gjendej ne gjuhen """"""Greke""""" shume kohe me perpara se Gjuha latine te lindte:

Ja ku e ke