Makth apokaliptik....

[dikeafajtore]

I ftohur dhe lodhur nga urrejtja, Dielli
Nga gjaku I pafajshem dhe shperfillja
U ul ne sheshin e qytetit
Ku rendom mblidhet gjindja…

E rrethuan femijet te paret
Pastaj pleqte, burrat dhe grate
Te fortet benin sehir me tutje
Sepse duket nuhasnin diçka

Diçka do ndodhe sigurisht
Larje hesapesh te vjetra
Shtrengohen celularet si shpetim
Dhe dora tjeter tek kuleta

S’qenka ftohur krejt, - foli dikush me frike…
Horizonti ngadale po nxihej
Ajri humbi tejdukshmerine
Dhe frika rritej

U braktisen vilat
Dhe apartamentet plot drite
Luksi, makinat, florinjte
Si dikur s’kane me kuptim

Mbeten memece, te shkreta rruget
Me koren e akullit mbi shpine
Korbat bere njesh me naten çirren
Mallkim…mallkim…

Fishkellima gjarperinjsh lart ne ajer
Fluturojne zvarraniket, gjithfaresoj
Vdes Drita nen helmin e tyre
E shkelur ne asfaltin e ftohte

Njerezit struken zgafellave, tuneleve
Kush mbeti jashte, mbet jashte perjetesisht
Nga pesha e mekateve shqyhen ndergjegjet
Si qente per nje cope mish

Ne reren e lagur, buze liqenit te ngrire
Zogjte e tij po shqyen nositi
Dhe ushqen trupin me pjellen e vet
Si dikur kont Ugolini…

Te fortet? Ku jane? Ç’u bene te fortet?
Mbeten jashte, vdekja I preu??
Ahhh,…jashte si gjithnje mbeten te dobetit
Serish zemra e ndershme I genjeu…

Ne skene dolen perseri rapsodet
Me lahutat e dikurshme, antike
Me lekundjen e dores qajne e kendojne
Per Driten, vargje epike

Njerezit degjojne dhe sjellin ne mend
Ditet e ngrohta me diell
Jashte gjarperinjte ne ajer fluturojne
Ne ate qe s’mund te quhet me qiell…

[Brari]

Po kont ugolini kush eshte? Ai arkeologu italan?


Shume e bukur kjo Poezia... suksese..

[dikeafajtore]

Kont Ugolini? - E gjen ne "Ferrin" E D.Aligierit, i denuar nga armiqte e vet politike, i mbyllur ne nje keshtjelle bashke me djemte dhe niperit e tij, i torturuar nga uria, thuhet se hengri kufomat e niperve te tij.

[ornament]

dikea, nuk di a eshte rastesia, une shoh permiresim. E di qe Majakovski u be poet ngaqe nje miku i tij e prezantoj ne nje mbremje si te tille, pa qene. Vetem nga forca e vullnetit, deshira per te qene dikush, per te ngadhenjyer mbi boten.
mosbesoj ngaqe je femer, pse jo, ndoshta femra e pare poete. Çudia e pare, si nene Tereza ne religion.
Diçka, sa me pak ere "profesionalizem" aq me mire, le vend per rastesine, jo ç'do gje e qellimshme, me efekte, per te habit te tjeret.
Mos kerko miratim, as aprovim nga publiku, megjithese eshte jashte natyres njerezore, ne te gjithe kemi nevoje per mbeshtetje morale, ç'ti besh.
E vetmja rruge drejt lavdise eshte, pikerisht ta kundershtosh " natyren njerezore", te ecesh ne sens te kundert me te.

ps, a e di qe ke nickun me domethenes e te bukur te forumit. Bravo!

[denku]

Ahhh,…jashte si gjithnje mbeten te dobetit
Serish zemra e ndershme I genjeu
me pelqeu shume por keto dy pika kulminante jash mase
Pershendetje!!!!

[denku]

Nga pesha e mekateve shqyhen ndergjegjet
Si qente per nje cope mish

Edhe kjo eshte teper e bukur!

[Satanisti]

poezia ishte e bukur,megjithate tema sikur nuk me pelqeu dhe aq.
ndoshta ke marre persiper te vazhdosh rrugen e Nostradamusit.

ndoshta po te ndryshosh temen do besh karriere.

[Dita]

Dikea e dashur, kerkova nder shkrimet e tua ne forum e ne mungese po ringre ne faqe te pare ate, qe bashke me poezine "E thjeshte", eshte per mua poezia jote me e forte.
Sa keq qe nuk e gjeta "E thjeshte".

Ne rikthimin tend, sille ti moj fisnike........E aty ku je, cdo dite ktheje ne nje feste e cdo cast fiksoje, se si egoiste qe jemi (ne lexuesit e tu) te duam te na e risjellesh me vargun tend perfekt....Dita!

[Agim Doçi]

e LEXOVA DISA HERË! Mbeta i shastisur. Kjo vdekje apokaliptike ka dimensione që pa e tepruar aspak mund të them - kozmike!....
Më lejo të shtoj diçka, jo për të konkuruar ty e mira dhe zonja fisnike e Mbretërisë Poetike të Forumit, por ja, kam nevojë, kam nevojë të shkarkoj!!!!!:

.....në shtigjet e vjetra ku priste gjaksori
u shfaqën rapsodët me lahuta në duar.
Të heshtur tumosnin, frymë merrnin nga zori
me veglat e lashta duke i akorduar!....

sa vite a shekuj që kishin ndaluar
dhe më nuk këndonin ata lahutarë
në pritë kishin dalë, me "armët" në duar
që vdekjes së Dritës ti thurnin balladë!

Dikush lidhte telat, më tej zërin kruanin
dhe prisnin viktimën të vinte në pritë
këta vrasës modernë, sa shumë që po vuanin
më parë do bëhej kënga, pastaj do vdesësh Dritë!...

.......ja njerëz dëgjuat, kështu mund të vritet
më parë bëhet kënga,pastaj prita ngrihet!......

Agimi

[Arbushi]

me sa me kujtohet mua ... kont ugolini nuk i hengri niperit e tij ... ishin po mbyllur ne keshtjelle edhe ne nje moment kur nga deshperimi ky kafshon duart ... nje nga niperit e tij kujton se e ka nga uria edhe i thote nqs do me ha mua ...

megjithate megjithate goce mqs e ke vene ne poezine tende shko shikoje librin edhe tregona se na ngeli si dyshim ....