E plagosur.....
U plagosa nga kjo jete,sa gjak qe pashe,
me pergjunjen,poshteruan,sa me vrane,
ngrita syte dhe pyeta zotin "Cfare ju thashe,
ēfare ju bera,ku ish faji,pse me lane?!"
Plagen ne mes fashove, mes lotesh mbulova,
e mjekova shenjen qe gjurme mos te linte,
neteve pafund e vetme sa lengova,
neteve te dimrit kur bora dendur binte...
Se kuptova kurre,jo kurre njerezimin,
as ket' bote ku si numer,numer tek po jetoj
asnjehere se kam patur mik mashtrimin,
por me kot perpiqem te drejten ta kuptoj....
Nuk e di valle nje dite a do sherohem,
nuk e di as nderthurjen e kesaj jete,
di veē dhimbjen qe fort me ka pushtuar,
dhe nuk mundem,jo se mbaj dot veē per vete!
Diana
Krijoni Kontakt