I ashtuquajturi Ekip i Unitetit në çdo takim që zhvillon me përfaqësuesit e Serbisë në kuadër të këtyre 'negociatave shtesë' e paraqet njëfarë traktati si platformë. Sa i përket statusit të Kosovës gjithsesi më i avansuar është rekomandimi i Ahtisaarit për 'pavarësi të mbikëqyrur' sesa ky Traktati i miqësisë dhe bashkëpunimit në mes të Kosovës dhe Serbisë. Ndonëse 'Ekipi i Unitetit' thotë se nuk do të bëjë koncesione të reja, ky Traktat është dëshmi se ato tashmë janë bërë dhe mbase që do të bëhen edhe më tutje. Pasi që e copëtuan dhe stërkeqën Kosovën me Pakon e Ahtisaarit, tash nëpërmjet këtij Traktati, ashtu siç e ka vlerësuar me saktësi Ramush Tahiri, i vendosën bazat për konfederatë me Serbinë. Vetëm se kjo konfederatë sigurisht se nuk do të jetë simetrike por asimetrike, diçka ngjashëm propozimit të ish kryetarit të parë të Tribunalit të Hagës dhe ekspertit të së drejtës ndërkombëtare – Antonio Cassese. Ai thoshte se trupi i përbashkët vendimmarrës duhet të ketë katër përfaqësues të Serbisë, dy të Kosovës dhe tre të Bashkimit Evropian. Themelimin e organeve të përbashkëta, partneritetin e thellë insitucional, mënyrat e zmadhimit dhe të institucionalizimit të këtij bashkëpunimi, grupe punuese për çështje specifike, ndërmjetësime të palës së tretë në çështjet veçanërisht të ndjeshme me interes të përbashkët, Këshillin e përhershëm të bashkëpunimit Kosovë-Serbi, që të gjitha këto në vazhdimësi i përmend edhe Traktati i 'Ekipit të Unitetit'. Pra, tërësisht në frymën e shkrimit të Casseses të botuar në The Guardian më 28 shtator 2007 me dallimin që këta propozojnë që ky Këshilli i përbashkët të jetë me dhjetë anëtarë, pesë nga të cilët emërohen nga Serbia dhe pesë nga Kosova. Mirëpo, këta që kanë lëshuar pe aq shpesh dhe aq shumë natyrisht se do ta bëjnë edhe këtë 'sakrificë' të fundit duke pranuar që kjo konfederatë të jetë asimetrike. Zaten, konfederata e Kosovës me Serbinë as që mund të jetë simetrike: përderisa 'Ekipi i Unitetit' përmes Pakos së Ahtisaarit ka pranuar që Serbia të pyetet për Kosovën (kujto lidhjet vertikale në decentralizim, rolin që do ta ketë Kisha Pravosllave Serbe te 'eksterritorialiteti', pjesëmarrjen e Kosovës në borxhin e jashtëm të Serbisë dhe modelin e shumicës së dyfishtë (gjithsesi bllokues) në Kuvendin e ardhshëm të Kosovës), është e paimagjinueshme që Serbia të lejojë që Kosova të pyetet për territorin e Serbisë. Dallimi tjetër është se Traktati i 'Ekipit të Unitetit' në vend të BE-së e sheh Grupin e Kontaktit si ndërmjetësues. E kuptueshme: tash kur çështja e Kosovës u dëbua nga KS i OKB-së dhe nuk ka nevojë për rezolutë të re – ajo 1244 vetëm sa u përforcua – Grupi i Kontaktit që nuk është detyrues ndaj Serbisë por është më shumë se detyrues ndaj Kosovës mbetet adresa jonë (ndërkombëtare).
Në nenet 11 dhe 12 të Kapitullit V të Shtojcës I (me gjasë ka edhe shtojca tjera ende jopublike!) të këtij Traktati flitet për një sekretariat që do të lehtësonte bashkëpunimin dhe dialogun në mes të Kosovës dhe Serbisë si dhe dialogun në mes të deputetëve të Kuvendit të Serbisë dhe atyre të Kuvendit të Kosovës, përfshirë krijimin e grupeve punuese ndër-parlamentare për avancimin e bashkëpunimit legjislativ. Këso ndërmarrjesh Kosova nuk po bën me Shqipërinë por me Serbinë. Gjepurat e politikanëve për Serbinë si shtet fqinj asgjë nuk i demanton sikurse ky Traktat i vetë atyre. Ama, a është njëmend i vetë atyre?! Nëse lexohet me kujdes menjëherë kuptohet se ai është i përkthyer nga anglishtja. Ai gëlon nga shprehjet e llojit: 'mësimet e mësuara', 'të ndërtojmë në sukseset e njëri-tjetrit' etj. Aspak e rastësishme. Anëtarët e 'Ekipit të Unitetit' nuk e artikulojnë qëndrimin e Kosovës por zgjidhjen më të mirë sipas tyre. Ata nuk thonë se çka përfaqësojnë ose çfarë interesash mbrojnë por thonë se zgjidhja më e mirë për Kosovën do të ishte Pakoja e Ahtisaarit! Anëtarët e 'Ekipit të Unitetit' propozojnë - ata nuk kanë qëndrim (sikur përfaqësuesit e Serbisë). Dhe, propozojnë e flasin sikur të ishin zyrtarë ndërkombëtar. Fundja edhe janë të tillë. Korniza Kushtetuese, apo më saktë rregullorja e UNMIK-ut që mban numrin 2001/9, i bën të atillë: zyrtarë ndërkombëtar që flasin në gjuhën e vendasve duke përfaqësuar UNMIK-un kundrejt popullit e jo anasjelltas. Fjalët e tyre janë të huaja anipse janë në shqip. Ato janë veçse të përkthyera në shqip.
E gjithë kjo mynxyrë e ka burimin në keqinterpretimin proserb që i bëhet historisë më të re të Kosovës. Në Traktat shprehet keqardhje ndaj periudhave të konfliktit dhe luftës që, siç thuhet aty, 'na kanë ndarë, në veçanti ngjarjet që kanë të bëjnë me kolapsin e dhunshëm të Jugosllavisë në vitet e nëntëdhjeta'! Nuk thuhet që Jugosllavinë e shkatërroi Serbia në krye me Milosheviqin për shkak të aspiratave ekspanzioniste dhe hegjemoniste tw saj dhe, pwr mw keq, 'Ekipit të Unitetit' i vie keq që kolapsoi Jugosllavia e cila me të drejtë është cilësuar të ketë qenë burg i popujve. Përmendja disa herë e kthimit të refugjatëve para të të pagjeturve, flirtet për pajtim e falje, zgjatja e dorës së sinqertë të miqësisë, koncepti i ndarjes (jo shpërbëjes (sic.)) së Jugosllavisë gjatë të 90-tave, termi tipik serb për 'komunitetet joshqiptare' etj. etj. që qarkullojnë dhe e mbushin këtë Traktat janë vetëm pasoja të ndryshme të të njëjtit krim: harresës së krimeve të Serbisë në Kosovë.
Ky Traktat i 'Ekipit të Unitetit' është i padrejtë, i pavërtetë dhe i turpshëm. Ky Traktat i bashkëpunimit me Serbinë e kthen Kosovën nën Serbi. Ky Traktat i miqësisë me armikun, 'Ekipin e Unitetit' e bën veçse aleat të armikut. Ai nuk përfaqëson vullnetin dhe interesat e popullit të Kosovës. Ai nuk duhet pranuar dhe duhet luftuar në mënyrë të pakompromis. Mu ashtu siç është 'Ekipi i Unitetit' unik për Traktatin e tij ashtu duhet të jemi edhe ne unik kundër tij. Deri në fitoren tonë. Fitorja jonë është fitore mbi ta dhe mbi konceptet e projektet e importuara të tyre.
Krijoni Kontakt